Πήραν όλο το Ελληνικό φιλοσοφικό οικοδόμημα και το ονόμασαν ευαγγέλια, πήραν γιορτές, τελετές, μυστήρια, ακόμη και την την στολή των Ιεροφαντών την ονόμασαν ράσα.
Οι
εορτές ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ έγιναν εορτή Αγ.Νικόλαου.
Η εορτή των ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ έγινε εορτή Κοσμά και Δαμιανού.
Οι εορτές των ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ έγιναν εορτές της Παναγίας.
Η ΆΡΤΕΜΙΣ μετονομάστηκε σε Αγ.Αρτέμιο,
Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ σε Αγ.Διονύσιο,
Η ΔΗΜΗΤΡΑ σε Αγ.Δημήτριο,
Ο ΉΛΙΟΣ σε προφήτη Ηλία.
Οι Έλληνες έκτιζαν ναούς του ΉΛΙΟΥ στις κορυφές των βουνών, έτσι έγινε και στην νέα θρησκεία, το δε άρμα φωτός του ΉΛΙΟΥ το πρόσθεσαν και αυτό στον προφήτη Ηλία.
Οι Χριστιανοί διέλυσαν τους ναούς μας και έχτισαν από πάνω μοναστήρια και εκκλησιές.
Όλοι οι μελετητές συγκλίνουν ότι από το 325μ.Χ έως το 540μ.Χ, εξοντώθηκαν περισσότεροι από είκοσι εκατομμύρια Έλληνες ως παγανιστές.
Η ΕΙΡΗΝΗ με τον ΠΛΟΥΤΟ έγινε Μαρία με το βρέφος.
Η ΑΘΗΝΑ προστάτης των γραμμάτων και της σοφίας αντικαταστάθηκε από τους μισέλληνες τρεις ιεράρχες.
Η ΑΘΗΝΑ παρθένα, η βασίλισσα των ουρανών, η μητέρα των άστρων, η πρωτογέννητη των αιώνων έγινε η Μαρία παρθένα.
ΟΙ ΙΕΡΕΙΕΣ παρθένες των Ελλήνων ονομάστηκαν καλόγριες.
Ο ΒΩΜΟΣ των Ελλήνων μετονομάστηκε αγία τράπεζα.
Το βάφτισμα ή γιορτή των «Αμφιδρομίων» των Ελλήνων πάρθηκε αυτούσιο από τη νέα θρησκεία.
Στην ελληνική γιορτή το όνομα το έδινε ο πατέρας,
στη χριστιανική το δίνει ο νονός που «αποτάσσει τον σατανά και τον φτύνει».
Ο γάμος ήταν αρχαιοελληνική τελετή που μεταφέρθηκε στη νέα θρησκεία.
Στόλιζαν τη νύφη,
ο ιερέας έκοβε και πρόσφερε τεμάχιο μήλου στους νεόνυμφους, το φρούτο της Αφροδίτης,
για να μην γίνεται κατάχρηση της σάρκας.
Ο άντρας πήγαινε στο σπίτι της νύφης με συγγενείς και φίλους και έδινε ενώπιον όλων υποσχέσεις,
ότι θα σεβαστεί τις ευθύνες που αναλαμβάνει με τον γάμο έναντι της γυναίκας.
Σήμερα που ξέφτισε η συνέπεια των ανθρώπων, υπογράφεται η ληξιαρχική πράξη γάμου.
Σε όλη τη διάρκεια της τελετής οι παριστάμενοι κρατούσαν αναμμένες δάδες.
Το λιβάνι μπροστά στα αγάλματα των θεών απαγορεύτηκε με νόμο του Μ. Κωνσταντίνου·
αργότερα το πήραν και αυτό οι χριστιανοί.
Στους ελληνικούς ναούς άναβαν κεριά μόνο οι ένοχοι που ζητούσαν συγχώρεση.
Το κυπαρίσσι των νεκροταφείων μεταφέρθηκε και αυτό στη νέα θρησκεία.
Η θεία κοινωνία της νέας θρησκείας
πάρθηκε αυτούσια από την Ελληνική θρησκευτική εκδήλωση
όπως αυτή γινόταν στα Ελευσίνια, Καβείρια, Ορφικά και Διονυσιακά μυστήρια.
Στα Καβείρια μυστήρια προηγείτο εξομολόγηση ενοχών πριν τη μετάληψη.
Τα πανηγύρια ή εορτές προς τιμή των πολιούχων θεών έγιναν πανηγύρια προς τιμή των αγίων.
Αντί της χριστιανικής Κυριακής οι Έλληνες αργούσαν την Πέμπτη που ήταν ημέρα αφιερωμένη στον Δία.
Το καντήλι μπροστά στο άγαλμα της Παλλάδας Αθηνάς στην Ακρόπολη,
έκαιγε συνεχώς καθώς και σε όλα τα στεγασμένα ιερά. « Ήταν χρυσό καντήλι με άσβεστη φλόγα»
και έγινε πιστή μεταφορά του εθίμου και στον χριστιανισμό.
Τα σημερινά αγιάσματα και ως προς τη σημασία τους
και ως προς την ονομασία τους έχουν παρθεί από την ελληνική θρησκεία.
Είναι γνωστό ότι πλησίον των ιερών υπήρχαν ιερά νάματα γνωστά για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες όπως αναφέρει και ο Παυσανίας,
Η μετάνοια ήταν ελληνική θρησκευτική εκδήλωση και τη συναντούμε σε πολλά αρχαία μυστήρια.
Η ανάσταση των θεών υπήρχε στις παραδόσεις όλων των λαών της μεσογείου.
Στην Ελλάδα είχαμε την ανάσταση του Ορφέα και του Διονύσου.
Το ιερό πυρ του Απόλλωνα, ή Νέον Φως, ή Φως Καθαρμού,
έβγαινε μέσα από το χάσμα της Κασταλίας πηγής στους Δελφούς
και μετονομάστηκε σε φως του Παναγίου τάφου.
Τα λείψανα των Θησέα, Ορέστη και άλλων,
για τα οποία υπήρχαν ιστορικοί χρησμοί, ήταν αντικείμενα λατρείας όπως σήμερα τα λείψανα των αγίων.
Οι ιερείς των Ελληνικών μαντείων
αντικαταστάθηκαν με απόφαση της ιεράς συνόδου της Αντιοχείας
με την τάξη των εξορκιστών στον χριστιανισμό.
