Πώς ακούμπησες άπραγα το δόρυ;
Τη φοβερή σου περικεφαλαία
βαριά πώς γέρνεις προς το στήθος, Κόρη;
Ποιος πόνος τόσο είναι τρανός, ω Ιδέα,
για να σε φτάσει! Οχτροί κεραυνοφόροι
δεν είναι για δικά σου τρόπαια νέα;
Δεν οδηγεί στο Βράχο σου την πλώρη
του καραβιού σου πλέον πομπή αθηναία;
Σε ταφόπετρα βλέπω να την έχει
καρφωμένη μια πίκρα την Παλλάδα.
Ω! κάτι μέγα, απίστευτο θα τρέχει...
Χαμένη κλαις την ιερή σου πόλη
ή νεκρή μές στο μνήμα και την όλη
του τότε και του τώρα, ωιμένα! Ελλάδα;
(Κωστής Παλαμάς
<<Της Αθηνάς ανάγλυφο>>
.Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΝΟΣ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου