Ο ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ... Της ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ

Το αλαφροπερπάτημα,το λύγισμα στοχάσου,
εκείνης της αέρινης,γαλάζιας οπτασίας,
που 'ψες το δείλι ονειρικά, λικνίστηκε μπροστά σου,
όλα τα άλλα,νάρκισσε,ειν' άνευ σημασίας....

Είχε καταξανθα μαλλιά,σμαράγδια στη ματιά της,
διάφανα πέπλα τύλιγαν το λυγερό της σώμα!
Κογχύλια κι αστερόσκονη κάλυπταν την καρδιά της,
τα πάλευκα της πέλματα δεν άγγιζαν το χώμα...

Κάτω απ 'τα πέπλα, κόλαση,τ΄ολόγυμνο κορμί της,
παράδεισους και ουρανούς!! Ταξίδια στ' άστρα τάζει!
Ποιος άραγε ο τυχερός,που φλέγεται μαζί της,
όταν ξαπλώνει στα χαλιά και τα κογχύλια βγάζει;

Νάρκισσε!!Εσένα στη καρδιά,εχει ζωγραφισμένο,
μα εσύ κοιτάς ερωτικά, μονάχα τη μορφή σου!!
Δεν βλέπεις;Μονο εσένανε στο νου έχει κρυμμένο!!~
Εσένα!!Που ενδιαφέρεσαι,μόνο για τη ζωή σου...
 

Triada Zervou