Δωρική υπεροχή

Αν ρωτήσει κανείς τους πολλούς, ποια πόλη της αρχαίας Ελλάδας, η Σπάρτη ή η Αθήνα προσέφερε πιο πολλά στον Ελληνικό Πολιτισμό, δίχως πολλή σκέψη, θα σου απαντήσουν σχεδόν όλοι: Η Αθήνα. Και είναι τούτη η απάντηση, δυστυχώς, η μεγαλύτερη απόδειξη πως χωρίς να έχουν διαβάσει, χωρίς να έχουν μελετήσει και χωρίς, το κυριότερο, να έχουν σκεφτεί οι νεοέλληνες, πόσο πολύ επηρεάζονται και σέρνονται ως σκλάβοι από την προπαγάνδα των διεθνών ανθελληνικών κέντρων παγκόσμιας εξουσίας.

 

 

Νεοέλληνα ραγιά, στάσου και κοίταξε για λίγο την Ακρόπολη. Άνοιξε καλά τα μάτια σου και δες την. Παρατήρησε καλά, ότι οι γκραικύλοι ακόμα δεν έχουν γκρεμίσει, δήθεν για να συντηρήσουν μες στα ανήλιαγα υπόγεια. Οι κίωνες είναι δωρικού και όχι ιωνικού ρυθμού. Οι Καρυάτιδες, από τις μεγαλύτερες δημιουργίες του Πολιτισμού, είναι Κόρες Δωρικές που φορούν χιτώνες δωρικούς. Ο Παρθενών δηλαδή είναι Δωρικός. 

 

Η μεγαλύτερη ακμή της Αθήνας, επήλθε επί της διακυβέρνησης του Περικλή. Καθεστώς όμως, που ως ο Πατέρας της Επιστήμης της Ιστορίας, ο Θουκυδίδης, αναλύει και αποδεικνύει, δεν επρόκειτο για δημοκρατικό. Αντίθετα, ήταν "αρχή ενός και μόνο ανδρός". Και ήταν η σταθερότητα του πολιτεύματος και της αρχής του πολιτεύματος που επέτρεψε να υπάρξει πρόοδος και να επέλθει ο "χρυσός αιώνας" και ως επιπλέον διδάσκει ο Θουκυδίδης γι αυτόν ακριβώς το λόγο, για τη σταθερότητα του πολιτεύματος, η Σπάρτη ήταν ακμαία συνεχώς.

 

 

Έπειτα, οι μεγαλύτεροι ποιητές, μετά τον Όμηρο ήσαν Δωριείς: Αλκμάν, Πίνδαρος. Τα χορικά των αρχαίων τραγωδιών, γράφονταν αποκλειστικά στη δωρική διάλεκτο. Οι πιο σπουδαίοι και πιο λαμπροί Έλληνες φιλόσοφοι ήσαν Δωριείς ή φιλολάκωνες: Ζήνων ο Ελεάτης με τα παράδοξα του ο οποίος κατακερματίζει ακόμα και σήμερα σα ξίφος Λακεδαιμόνιου στρατιώτη τη γραμμική αντίληψη που επιβάλλει ο Δυτικός, φαουστινιανός, εβραϊκής μήτρας σύγχρονος "Πολιτισμός". Ο Εμπεδοκλής από τις δωρικές αποικίες της Μεγάλης Ελλάδος.

 

 

Ακόμα και οι ιωνικής καταγωγής μεγάλοι Έλληνες του Πνεύματος ήσαν φιλολάκωνες. Ο Σωκράτης καταδικάστηκε γι' αυτόν ακριβώς το λόγο. Διόλου τυχαίο πως οι σπουδαιότεροι μαθητές του: ο Πλάτωνας και ο Ξενοφώντας ήσαν φιλολάκωνες. Ο Πλάτων μάλιστα με την Πολιτεία, είναι σαν να περιγράφει το πολίτευμα του Λυκούργου. Οι γιοι του Ξενοφώντα, είχαν πάρει μέρος στην Αγωγή των Λακεδαιμονίων και ο ίδιος εξορίστηκε από την Αθήνα. Ακόμα και ο Σκοτεινός Φιλόσοφος της Ιωνίας, ο Ηράκλειτος έχει λόγο δωρικό, πολεμικό.

 

 

 

"ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ"

 

 

 

Ο μεγαλύτερος Ήρωας της Ελληνικής Φυλής είναι Δωριέας. Είναι ο Ηρακλής. Γενάρχης τόσο των Λακεδαιμονίων όσο και των Βασιλιάδων της Μακεδονίας. Πρόγονος του Μεγάλου Έλληνα Στρατηλάτη, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αντίθετα, ο μεγαλύτερος Ήρωας των Ιώνων, ο Θησέας, ακολουθεί τον Άνδρα που φέρει τη Λεοντή χωρίς ωστόσο να έχει κατορθώσει τόσους άθλους και επιπλέον επιδεικνύει τόση αλαζονεία ώστε τα λάθη του τον οδηγούν δέσμιο στο σκιερό βασίλειο του Αηδωνέα και αργότερα εξόριστο από την Πατρίδα του. Αντίθετα, ο Ηρακλής είναι εκείνος που τον απελευθερώνει και οδηγείται όχι στην εξορία αλλά στον Όλυμπο, δηλαδή στο Ελληνικό Πάνθεο.

 

 

 

Σύμπας ο αρχαίος ελληνικός κόσμος ομολογεί πως η Αρετή του Πνεύματος βρίσκεται στη Σπάρτη, την αρχαία Λακεδαίμονα:

 

 

"ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ"

 

 

  

Κατηγορία Ιδεολογικά Κείμενα