Ελληνική Νομαρχία - Η προδοσία της Εκκλησιας

 

Η Ελληνική Νομαρχία εξεδόθη απο τον Ανώνυμο Ελληνα στην Ιταλία το 1806 και κυκλοφόρησε στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. - Αποτελει ισως το σπουδαιότερο μνημείο Πολιτικής Θεωρίας του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.- Στις σελίδες του, ο Ανωνυμος ελληνας πατριώτης, περιγράφει με λεπτομέρειες τον ΣΚΟΤΕΙΝΟ και ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ρόλο της Εκκλησίας εναντι του Γενους, καθιστώντας την ως την ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Ενα εργο που πρεπει να διαβαστει απο καθε Έλληνα για να αποκατασταθει η Αλήθεια που τόσο ενοχλει την Εκκλησία.

Ο Πρώτος Άνθρωπος στον Κόσμο

 

Πριν από 25 εκατομμύρια χρόνια, ένα νέο είδος εμφανίστηκε στη Γη: οι μεγάλοι πίθηκοι. Ανάμεσά τους, μια μοναδική γενεαλογία θα εξελισσόταν σταδιακά και θα γεννούσε το ανθρώπινο είδος. Αυτό το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ παρακολουθεί το ταξίδι των προγόνων μας, από τα πρώτα τους εγχειρήματα στις κορυφές των δέντρων μέχρι την τελική κατάκτηση του κόσμου. Χρησιμοποιώντας τις πιο πρόσφατες επιστημονικές ανακαλύψεις, ταξιδεύουμε στο χρόνο, ακολουθώντας βασικές φιγούρες της εξέλιξης, όπως ο Πιερολαπήθηκος, ο Τουμάι και ο Χόμο Ερέκτους. Γινόμαστε μάρτυρες των πρωτοποριακών εφευρέσεων που διαμόρφωσαν την ανθρωπότητα: διποδισμός, εργαλεία, φωτιά, γλώσσα, συναισθήματα, ακόμη και η επίγνωση του θανάτου. Ανάμεσα στην επιβίωση, τη μετανάστευση και την προσαρμογή, αυτή η συναρπαστική ιστορία υπογραμμίζει τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι πρόγονοί μας - κλιματικές ανατροπές, αρπακτικά ζώα, ακόμη και οι πρώτες συγκρούσεις. Ο Homo sapiens, ο τελευταίος κληρονόμος αυτής της γενεαλογίας, θα γινόταν τελικά το κυρίαρχο είδος, διαμορφώνοντας τον κόσμο όπως τον ξέρουμε σήμερα.

Πώς ο Τζων Ροκφέλερ εξαφάνισε τις φυσικές θεραπείες και έστησε την φαρμακευτική κερδοσκοπία

Πώς ο Τζων Ροκφέλερ εξαφάνισε τις φυσικές θεραπείες και έστησε την φαρμακευτική κερδοσκοπία

Πώς ο Τζων Ροκφέλερ εξαφάνισε τις φυσικές θεραπείες και έστησε την φαρμακευτική κερδοσκοπία

ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ KΛΑΣΣΙΚΗ ΙΠΠΟΚΡΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Ο ΡΟΚΦΕΛΕΡ & ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΑΛΛΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ (συμβατικής ιατρικής) ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ …

Έτσι, τώρα, 100 χρόνια αργότερα, βγαίνουνε γιατροί που δεν γνωρίζουν τίποτα για τα οφέλη της διατροφής ή των βοτάνων ή των ολιστικών πρακτικών. Έχουμε μια ολόκληρη κοινωνία που βασίζεται στις φαρμακευτικές εταιρείες για την ευημερία της

Οι άνθρωποι αυτές τις μέρες σε βλέπουν σαν περίεργο, αν μιλάς για τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών, της διατροφής, του τρόπου ζωής, ή για τα παραδοσιακά ιατρικά παραδείγματα και τις ολιστικές εμπειρικές πρακτικές.

Όπως και για οτιδήποτε άλλο, υπάρχει πολλή πολιτική και πολλά χρήματα πίσω από το σύγχρονο ιατρικό μας σύστημα.

Όλα ξεκινούν με τον John D. Rockefeller (1839 – 1937) που ήταν μεγαλοπρεπής, βαρόνος, ληστής, πρώτος δισεκατομμυριούχος της Αμερικής και μονοκράτορας των μονοπωλίων.
Έως τον 20ο αιώνα, ελέγχει το 90% όλων των διυλιστηρίων πετρελαίου στις Η.Π.Α., μέσω της εταιρείας πετρελαίου του, της Standard Oil, η οποία αργότερα διαλύθηκε για να γίνει Chevron, Exxon, Mobil κ.λπ.

Ταυτόχρονα, περίπου το 1900, οι επιστήμονες ανακάλυπταν τα «πετροχημικά» και την δυνατότητα να δημιουργούν κάθε είδους υλικά και ουσίες από το πετρέλαιο.

Για παράδειγμα, το πρώτο πλαστικό – που ονομάζεται Bakelite (Βακελίτης)- κατασκευάστηκε από πετρέλαιο το 1907. Οι επιστήμονες ανακάλυπταν τότε διάφορες βιταμίνες και διέβλεπαν ότι πολλά φαρμακευτικά φάρμακα μπορούσαν να παρασκευαστούν από το πετρέλαιο.

και όχι μόνον, Έρευνα σοκ επαληθεύει: ΌΛΟΙ τρώμε και πίνουμε μικροπλαστικά 

Αυτή ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία για τον Rockefeller, που διείδε την δυνατότητα να μονοπωλεί την βιομηχανία πετρελαίου, χημικών και ιατρικών προϊόντων ταυτόχρονα!

Το πιο τέλειο πράγμα με τα πετροχημικά ήταν ότι όλα θα μπορούσαν να κατοχυρωθούν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και να πωληθούν με υψηλά κέρδη ως αποκλειστικής ιδιοκτησίας εμπορικές πατέντες.

Πατέντες στα τρόφιμα: Ένα φρικιαστικό σενάριο γίνεται πραγματικότητα 

Ωστόσο, υπήρχε ένα πρόβλημα με το σχέδιο του Rockefeller για την ιατρική βιομηχανία:

Τα φυσικά / φυτικά φάρμακα ήταν πολύ δημοφιλή στην Αμερική εκείνη την εποχή. Σχεδόν οι μισοί γιατροί και τα ιατρικά κολέγια στις ΗΠΑ ασκούσαν ολιστική ιατρική, χρησιμοποιώντας γνώσεις από την Ευρώπη και τους ιθαγενείς Αμερικανούς.

Ο Ροκφέλερ, ο μονοπωλητής, έπρεπε να βρει έναν τρόπο για να απαλλαγεί από τον μεγαλύτερο ανταγωνισμό του. Έτσι χρησιμοποίησε την κλασική στρατηγική «λύση-αντίδραση-λύση».

Δηλαδή: “δημιουργήστε ένα πρόβλημα και τρομάξτε τους ανθρώπους και, στη συνέχεια, προσφέρετε μια (προ-προγραμματισμένη) λύση“.

Πήγε στον φίλο του Andrew Carnegie – έναν άλλο πλουτοκράτη, που έκανε τα χρήματά του από το μονοπώλιο της χαλυβουργίας – ο οποίος επινόησε ένα σχέδιο. Από το διάσημο Ίδρυμα Carnegie, έστειλαν έναν άντρα με το όνομα Abraham Flexner, για να ταξιδέψει σε όλη τη χώρα και να καταγράψει την κατάσταση των ιατρικών κολλεγίων και των νοσοκομείων στις ΗΠΑ.

Αυτό οδήγησε στην έκθεση Flexner, η οποία γέννησε τη σύγχρονη ιατρική, όπως την γνωρίζουμε.

Περιττό να πούμε, η έκθεση μίλησε για την ανάγκη ανανέωσης και συγκέντρωσης των ιατρικών ιδρυμάτων. Με βάση αυτήν την έκθεση, περισσότερα από τα μισά από όλα τα ιατρικά κολέγια έκλεισαν σε σύντομο χρόνο.

Η ομοιοπαθητική και τα φυσικά φάρμακα κατασυκοφαντήθηκαν και δαιμονοποιήθηκαν και όχι λίγοι γιατροί φυλακίστηκαν.

Για να μεθοδεύσει την μετάβαση και να αλλάξει την γνώμη άλλων γιατρών και επιστημόνων, ο Rockefeller έδωσε περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια σε κολέγια, νοσοκομεία και ίδρυσε μια φιλανθρωπική ομάδα που ονομάζεται «Συμβούλιο Γενικής Εκπαίδευσης» (GEB).

Αυτή είναι η κλασική προσέγγιση του καρότου και του μαστιγίου.

Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, όλα τα ιατρικά κολέγια εργάζονταν και δρούσαν συντονισμένα και ομοιόμορφα. Όλοι οι σπουδαστές και φοιτητές μάθαιναν το ίδιο πράγμα, και η ιατρική περιοριζόταν στη χρήση πατενταρισμένων φαρμάκων μονοπωλιακής διάθεσης.

Οι επιστήμονες έλαβαν τεράστιες επιχορηγήσεις για να μελετήσουν πώς τα φυτά θεραπεύουν ασθένειες, αλλά ο στόχος τους ήταν να εντοπίσουν πρώτα ποιες χημικές ουσίες στο φυτό ήταν αποτελεσματικές και στη συνέχεια να αναδημιουργήσουν μια παρόμοια χημική ουσία – αλλά όχι πανομοιότυπη – στο εργαστήριο που θα μπορούσε να κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.

Ένα χάπι για κάθε άρρωστο έγινε το μάντρα της σύγχρονης ιατρικής.

Και νομίζατε ότι οι αδελφοί Κοχ ήταν κακοί;

Έτσι, τώρα, 100 χρόνια αργότερα, βγαίνουνε γιατροί που δεν γνωρίζουν τίποτα για τα οφέλη της διατροφής ή των βοτάνων ή των ολιστικών πρακτικών. Έχουμε μια ολόκληρη κοινωνία που βασίζεται στις φαρμακευτικές εταιρείες για την ευημερία της.

Η Αμερική ξοδεύει το 15% του ΑΕΠ της στην υγειονομική περίθαλψη, η οποία θα έπρεπε πραγματικά να ονομάζεται «περίθαλψη ασθενείας» ή «εμπόριο πατενταρισμένων δραστικών ουσιών για ασθενείς».

Δεν επικεντρώνεται στη θεραπεία, αλλά μόνο στα συμπτώματα και στην εξάλειψή τους, δημιουργώντας έτσι επαναλαμβανόμενους και εξαρτημένους πελάτες, που αργά ή γρήγορα θα πέσουν ξανά στην ανάγκη των μονοπωλιακών εμπόρων των πατενταρισμένων ουσιών.

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον καρκίνο, τον διαβήτη, τον αυτισμό, το άσθμα ή ακόμη και την γρίπη.

Το ανατολικό ιατρικό παράδειγμα (Κίνας, Ινδίας, Ιαπωνίας, Νοτίου Ασίας) τεκμηριώνεται πως επιτυγχάνει περίπου 70% ιασιμότητα των γνωστών ασθενειών, ενώ το δυτικό παράδειγμα μόνον περίπου 30%, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Όσον αφορά στον καρκίνο, ω ναι, η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου ιδρύθηκε από ποιον άλλο, από τον Rockefeller το 1913…

Δημοσιεύτηκε από Ιωάννης ΝΑΣΙΟΥΛΑΣ: Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας, εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικονομίας.

Πηγή: aristeia.site  

“Τροφή-Φάρμακο”: Μερικά ακόμη στοιχεία που ίσως βρείτε ενδιαφέροντα,

Σύμφωνα με τον Δρ. Ράσελ Μπλέιλοκ: Οι επιχορηγήσεις των πανεπιστημίων από τον Ροκφέλερ, δίδονταν για προγράμματα ευγονικής. Ανταλλάσσονταν στοιχεία και πληροφορίες με τη Ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ. 

Το Rockefeller Foundation που ήδη βοηθούσε στη χρηματοδότηση ερευνών στην Αμερική, και έδωσε μεγάλη χρηματοδότηση στα γερμανικά προγράμματα ευγονικής (τις δεκαετίες ’20 και ’30) όπως το Kaiser Wilhelm Institute (το οποίο περιελάμβανε και τομέα ψυχιατρικής) που έγινε το κύριο κέντρο ευγονικής έρευνας, αλλά και το πρόγραμμα ευγονικής στο οποίο δούλευε ο Josef Mengele πριν το Άουσβιτς.

Η εξόντωση των ψυχικά ασθενών στη ναζιστική Γερμανία ξεκίνησε από τα ψυχιατρικά νοσοκομεία, μέσα στα οποία στήθηκαν θάλαμοι αερίων και κρεματόρια.

Όταν προσκολλήθηκαν στον όρο «ευγονική» αρνητικά συναφή περί φυλετικής ανωτερότητας και γενοκτονίας, η ψευδο-επιστήμη ξαναγεννήθηκε κάτω από την ομπρέλα της μοριακής βιολογίας και του DNA.

Διαφωτιστική επίσης θα είναι, για όσους ενδιαφέρονται, και η αναζήτηση της εμπλοκής του εν λόγω (και όχι μόνον), με την αναγωγή της ψυχιατρικής σε επιστήμη μέσω ψηφισμάτων, ενώ η ιστορία των ψυχοφαρμάκων και το μέγεθος της αγυρτείας, είναι αδύνατον να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο: Το Μάρκετινγκ της Τρέλας – ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Μάρκετινγκ της Τρέλας: Η Ιστορία των ψυχοφαρμάκων 1 – 2
Το Μάρκετινγκ της Τρέλας. Κεφάλαια 3 – 6
Το Μάρκετινγκ της Τρέλας. Κεφάλαια 7 – 13 

Διαβάστε ακόμη: Άνοδος-Πτώση και Ανάσταση της I.G. Farben. Μέρος 1ο 

Φθόριο: δηλητήριο στην οδοντόπαστα & το νερό. Μέρος 2ο

• Νέα έρευνα: Έλλειψη αποδείξεων για τις περισσότερες ιατρικές θεραπείες
  
• Φαρμακοβιομηχανίες: Προβλήματα κλινικών δοκιμών αποσιωπώνται 
• «Επιδημία» επιστημονικής απάτης: Αλματώδης αύξηση «πειραγμένων» μελετών 

Τραγικό; Κι όμως κα ΔΕΝ έχει αποσυρθεί ακόμη!! Λοβοτομή: Η σκοτεινή πλευρά της επιστήμης και το πιο αμφιλεγόμενο Νόμπελ Ιατρικής 

Φαρμακοβιομηχανία-χρηματοδοτήσεις και μετα-ανθρωπιστικές τεχνολογίες: Πειραματικές γονιδιακές θεραπείες, τροποποίηση του DNA 

Σε ποιά χέρια βρίσκεται η έρευνα για τη δημόσια υγεία;  

Καταπίνοντας τα Ζάναξ-Xanax σαν καραμέλες   

Επινόηση ψυχικών διαταραχών για τα κέρδη από τα φάρμακα 

Ανθρώπινα πειραματόζωα: Ψυχικές ασθένειες, ευγονική και σωματικές θεραπείες

Συνταγογραφούμενα φάρμακα με ναρκωτικές ουσίες~Ριταλίνη, η παιδική κοκαΐνη

 

https://www.proionta-tis-fisis.com/pos-o-john-rockefeller-exafanise-tis-fysikes-therapeies-kai-estise-tin-farmakeftiki-kerdoskopia/  

 

ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ: Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 
 

Το υπόβαθρο του πολιτισμού κάθε λαού  ήταν ανέκαθεν  οι θρησκευτικές και  φιλοσοφικές  του πεποιθήσεις. Για μας τους Έλληνες φιλοσοφικό και αξιακό υπόβαθρο ήταν οι Θεοί του Ολύμπου τους οποίους η ψυχή του Ελληνα τους είχε εξανθρωπίσει και ο ίδιος όμως φρόντιζε να τους μοιάσει και να τους φθάσει στην ψυχή   και  στα έργα    

Στις 8 Μαρτίου 2025 έγιναν τα εγκαίνια της κατασκευής του πρώτου ναού ύστερα από 1700 χρόνια προς τιμήν του Διός στην Αρκαδία,  σε οικόπεδο 1700 στρεμμάτων που δώρισε για τον σκοπό αυτό ο Έλληνας γιατρός  της Αγγλίας  κ. Μανόλης Χελιώτης . Την πρωτοβουλία ανεγέρσεως του  Ελληνικού ναού σε πιστή αντιγραφή των αρχαίων μας ναών είχαν μυριάδες Έλληνες που σέβονται την πατρώα θρησκεία. Η τιμή όμως έλαχε να πέσει στον ακούραστο αγωνιστή  κ. Βαγγέλη Μπεξή και  ο οποίος την  υλοποιεί τώρα .

Θα ήταν ιστορική παράλειψη  να  αγνοήσω τον  πρώτο  Έλληνα Κύπριο  της   Διασποράς τον  αείμνηστος Κώστα Αθανασιάδη που έφερε στην επιφάνεια το   πρόβλημα της  ανόρθωσης της πατρώας θρησκείας . Ο Κύπριος ομογενής των ΗΠΑ και εκδότης της εφημερίδας  CAMPANA  της N.Y όταν τον συνάντησα στη Νέα Υόρκη το 1981 μου ανέπτυξε το πρόβλημα και με έκανε κοινωνό της κινήσεως του για την ανόρθωση της πατρώας θρησκείας. . Τότε μου  ανέλυσε  το θέμα της αφελληνίσεως των Ελλήνων, η οποία   οφείλεται στην   βίαιη   αλλαγή της πατρώας θρησκείας με το ιουδαιο χριστιανικό  δόγμα    και με την   επί ποινή θανάτου   επιβολή του Ιουδαιο Χριστιανισμού στους υπόδουλους Έλληνες . Από τότε έπαψε ο Έλληνας να παράγει μεγάλες ιδέες, να κάνει  άθλους, να κατασκευάζει έργα και να είναι ΕΝΑΡΕΤΟΣ κατά τον Σωκράτη, δηλαδή να διαθέτει: 1/ Φρόνηση(λογική κρίση –ορθολογιμό-γνώση 2/ Ανδρεία(ευποιία –τόλμη)  3/ Σωφροσύνη(νόηση-πληροφόρηση –ικανότητα λήψεως αποφάσεων) και 4/ Δικαιοσύνη( σέβας  στο θείον δίκαιον) . Με το νέο θρήσκευμα έγινε δούλος του Θεού των Εβραίων και συνακόλουθα δούλος του κάθε εξουσιαστή που  χρησιμοποιεί  τούτο το  δόγμα.

Μπαίνοντας κάτω από την πολιτική Ρωμαϊκή δουλεία και την πνευματική υποδούλωση στον Ιουδαιοχριστιανισμό έπαψε πλέον να είναι ελεύθερος και να παράγει έργα υψηλής διανόησης και ηθικής αξίας. Εκτοτε έγινε ετερόφωτος  ,στερήθηκε τα φώτα των προγόνων του διότι τον αποξένωσαν με τις    διαδοχικές  αλλαγές     της  γλώσσας από την Ελληνική Παιδεία

Η  CAMPANA   της Ν.Υ και αμέσως μετά το Περιοδικό «ΔΑΥΛΟΣ»  έγιναν τα φώτα   επανελληνισμού . Η πορεία προχώρησε  μέσα από άγριους διωγμούς,   αργά αλλά σταθερά  Το κίνημα για την ανόρθωση της πατρώας θρησκείας και την επανελλήνιση του Έλληνα σήμερα επηρεάζει και την πολιτική σκέψη και δεν θα αργήσει να   αλλάξει    τη σημερινή ξενόφερτη κομματοκρατία με την Άμεση Δημοκρατία     

Τον πρώτο αυτοσχέδιο ναό τόλμησε να φτιάξει  με δικά του έξοδα στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης ο  ευπατρίδης κ. Αριστοτέλης  Κακογεωργίου, συγγραφέας, πρόεδρος και ιδρυτής της Ομάδος "Ε" Έψιλον, όπως και της Ελληνικής Διονυσιακής και Αλεξανδρινής Θρησκείας,

Όλοι εμείς οι Έλληνες που μορφωθηκαμε με τα Ελληνικά  ιδεώδη  και γνωρίσαμε το φιλοσοφικό πλούτο που αναδύει η πατρώα θρησκεία χαιρετίζουμε το σημερινό ιστορικό και πνευματικό γεγονός της ανεγέρσεως του πρώτου νομότυπου και  κανονικού ναού με βάση τα δομικά και λατρευτικά πρότυπα των προγόνων μας.

ΕΥΓΝΏΜΟΝΕΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΣΕ ΠΕΡΑΣ ΤΟ ΜΝΗΜΕΊΟ- ΣΥΜΒΟΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ   ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΗ  ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ  ΜΑΣ  ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

 Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΑ ΟΣΤΑ ΚΑΙ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ! Μόνο ένα κουταλάκι του γλυκού την ημέρα!

 

Ανακαλύψτε πώς να ενισχύσετε τα οστά και τις αρθρώσεις σε επτά ημέρες. Η πιο υγιεινή φυσική θεραπεία για την αναγέννηση του χόνδρου. Απλώς πάρτε ένα κουταλάκι του γλυκού το πρωί πριν το πρωινό και τα οστά και οι αρθρώσεις σας θα σας είναι ευγνώμονες. Πείτε αντίο στην οστεοπόρωση! Όλα τα συστατικά είναι υγιεινά και φυσικά και η συνταγή ετοιμάζεται σε λιγότερο από πέντε λεπτά. Είναι ιδανικός συνδυασμός για την ανάπλαση των αρθρώσεων και των οστών. Το κολλαγόνο στη ζελατίνη βοείου κρέατος μειώνει τον πόνο στα γόνατα, τους ώμους και άλλες αρθρώσεις και καταστέλλει τη φλεγμονή στο σώμα. Μπορείτε να ξεχάσετε τον πόνο και τη συνηθισμένη πρωινή δυσκαμψία στις αρθρώσεις. Υλικά που χρειάζονται:

• Λιναρόσπορος, 60 γρ
• Σουσάμι (40 γραμμάρια)
• Σπόροι κολοκύθας. (40 γραμμάρια)
• Μοσχαρίσια ζελατίνη, 10 γρ
• 50 γραμμάρια σταφίδες
• Σπιτικό μέλι - 200 γραμμάρια.

00:00 Εισαγωγή 01:01 Υλικά που χρειάζονται 01:17 Λιναρόσπορος για την αναγέννηση του χόνδρου 02:17 Σουσάμι για υγιή οστά 02:47 Σπόροι κολοκύθας για ενίσχυση των αρθρώσεων 03:18 Άλεσμα συστατικών σε ηλεκτρικό κόφτη 04:02 Ζελατίνη βοείου κρέατος ως φάρμακο για οστά και αρθρώσεις 04:52 Σταφίδες για ανάρρωση από οστεοπόρωση 05:31 Τρίψτε ξανά όλα τα υλικά. 06:07 Προσθέτοντας μέλι στη συνταγή 06:56 Ρίχνουμε το μείγμα σε ένα βάζο #dijetamesecevemene #forstrongbones #bones

Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς συμφωνούν ότι «ΠΕΛΑΣΓΟΙ ΕΣΜΕΝ» όπως είπε και ο Παυσανίας

 

 

 

 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΛΑΓΑΡΙΑ

 

Αγαπητέ μου κ. καθηγητά

Διάβασα με προσοχή την εργασία σας «Από πού κατάγονται οι Ελληνες;» και θα μου επιτρέψετε να προβάλλω τις δικές μου διαφορετικές  θέσεις επί του θέματος.

Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς συμφωνούν ότι «ΠΕΛΑΣΓΟΙ ΕΣΜΕΝ» όπως είπε και ο Παυσανίας Οι Πελασγοί ένας ανήσυχος και ταξιδιάρικος λαός άρχισαν να αποικούν  σταδιακά τις έρημες από άλλους ανθρώπους περιοχές και να δημιουργούν το δικό τους πολιτισμό. . Γι αυτό στις ανασκαφές στις διάφορες περιοχές της Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής  βρίσκουν Ελληνικά μνημεία, Ελληνικές επιγραφές , την Ελληνική γλώσσα κ.α`

Το πολυπληθές Πελασγικό γένος   κάλυπτε τον ευρύτατο χώρο :

Ανατολικά την ενδότερη Ασία, Συρία, Παλαιστίνη, Ιορδανία, Ιράκ και Ιράν

Βόρεια  Την σημερινή Ουκρανία, Ρουμανία Βουλγαρία και όλα τα παράλια του Ευξείνου Πόντου, Αζοφική, Καυκασία, Ταυρίδα

Νότια Αιθιοπία, Αίγυπτο ,Λιβύη  και όλα τα Β.Δ παράλια της Αφρικής 

Δυτικά : τα παράλια της Αδριατικής , τη χερσόνησο της Ιταλίας, τα παράλια και ενδότερα της Γαλλίας και την Ιβηρική χερσόνησο της Ισπανίας, Πορτογαλίας και τις Ηράκλειες Στήλες(Γιβραλτάρ)

Επομένως, η μελέτη σας αφορά ένα μικρό κλάσμα Πελασγών που κατοικούσαν στον Καύκασο και στον Εύξεινο Πόντο και όχι στο σύνολο των Πελασγών στον τότε γνωστό κόσμο

 Βασίσατε  μια τόσο σοβαρή θεωρία   πάνω στις ομοιότητες ορισμένων γονιδίων ή μιτοχονδρίων του DNA , παρότι δεν είσθε  καθηγητής γενετιστής . Και καταλήξατε στο γνωστό μύθο των  « Γιαμνάγια.»  οι οποίοι ήρθαν από το βορρά και δημιούργησαν τον Μυκηναϊκό Πολιτισμό 

Όσον αφορά στα γενετικά στοιχεία της Ελληνικής φυλής  θα σας παραπέμψω στον έγκριτο γενετιστή καθηγητή Κωνστ/νο Τριανταφυλλίδη ο οποίος θα σας δώσει ακριβή στοιχεία για την ράτσα μας

Οτι είχαμε ομογενείς  στο βορρά είναι γεγονός και κατά τους ανθρωπολόγους, όπως ο σπουδαίος Αρης Πουλιανός ο οποίος έζησε και σπούδασε και στη Ρωσία,  λέγει ότι με το λιώσιμο των πάγετώνων οι Έλληνες προχωρούσαν προοδευτικώς προς βορρά με τα κοπάδια τους διότι έβρισκαν πλούσια βοσκή και γέμισαν το χώρο της Ευρώπης . Παράλληλα μετέδωσαν στους γηγενείς πολλά πολιτιστικά στοιχεία της περιοχής του Αιγαίου . Αλλά και με τα πλοία τους  έπλεαν στον Εύξεινο Πόντο και έφθασαν  στις βόρειες  χώρες( Νορβηγία , Σουηδία, Δανία )  και σήμερα βρίσκονται αντικείμενα των κατοίκων του Αιγαίου στο βορρά (   στους  Ρούναρ) Οι Έλληνες Πελασγοί  πήγαν και  στα βρετανικά νησιά, στην Ιρλανδία ως και στην Ισλανδία(οι ονομασίες είναι Ελληνικές) Δεν είναι τυχαίον ότι οι Άγγλοι χρησιμοποιούν πάμπολλες προομηρικές λέξεις .

 Η θεωρία ότι  οι  δήθεν πολιτισμένοι  βόρειοι ότι κατέβηκαν και  μετέφεραν τον πολιτισμό τους στους απολίτιστους  Αιγαίους   θεωρείται ψευδής και  άτοπη για να μην την χαρακτηρίσω και  ρατσιστικό

1/ Διότι ουδένα πολιτισμό δημιούργησαν στο βορρά για να τον μεταφέρουν νοτιότερα

 2/ Πολιτισμοί δημιουργήθηκαν μόνο από τους Έλληνες   επτά τον αριθμό{Προκατακλυσμιαίος. Μινωικός, Μυκηναϊκός, Αλεξανδρινός  , Βυζαντινός και της Ευρωπαϊκής αναγέννησης)

3/ Οι Έλληνες Αιγαίοι    από την εποχή   λιωσίματος των παγετώνων και καταβύθισης  της Αιγηίδος  έγιναν  ναυτικός λαός και διέσχιζαν με τα πλοία τους τον κόσμο και διέδωσαν τον πολιτισμό τους στα πέρατα της οικουμένης 

4/Γηγενείς και Αυτόχθονες οι Έλληνες . Ούτε σαν ανάμνηση δεν αναφέρεται το αντίθετο.

 Είμεθα πανάρχαιοι Πελασγοί! Είναι δε μεγάλη τιμή για μας διότι οι προπάτορες μας υπήρξαν το δυναμικότερο γένος της ιστορίας. Παρόλο που φέρουμε διάφορες ονομασίες κατά το φύλο (Αχαιοί, Ίωνες, Αιολείς, Αρκάδες, Μινωίτες, Μυκηναίοι, Μακεδόνες κλπ) τρία υπήρξαν τα κύρια γενικά ονόματα του γένους των Ελλήνων:
Πελασγοί ( εκ του Πελασγού) , Γραικοί ( εκ του Γραικού ) και Έλληνες ( εκ του Έλληνος ) Και θα ήτο περιττό να τονίζουμε την καταγωγή μας αν οι «καλοθελητές» ,ατυχώς και ημέτεροι καθηγητές ,δεν προέβαιναν στον άγριο πόλεμο της φυλής μας να την παρουσιάσουν ότι κατάγεται από τον βορρά αλλά και να την τεμαχιζουν και   την  ακρωτηριάζουν  , με σκοπό να την αφανίσουν  αριθμητικά και να τη κάνουν νήπιο ηλικιακά, ώστε αυτοί να κερδίσουν επαγγελματικά
  

Αρνούμαι να πιστέψω ότι είστε οπαδός της Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας την οποία επινόησε ο Άγγλος γιατρός  Parson το 1767 μ.Χ    ο οποίος έφτιαξε το Μύθο περί Ινδοευρωπαίων και έκτοτε οι καθηγητές μας πειθήνια όργανα του κατεστημένου αναχαραζουν το μύθο  παρόλο που  έχει προ πολλού  κατεδαφιστεί με ατράνταχτα επιχειρήματα από ειδικούς ερευνητές και μελετητές  . Ποτέ όμως η Ακαδημία Αθηνών και το  Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν τόλμησαν να δώσουν  διδακτορική διατριβή για την μελέτη και  καταγραφή του  Ελληνισμού στο σύνολο του στην διαχρονία του. 

 

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Υποστράτηγος ε.α Συγγραφέας

Βιβλία: Νέα ανάγνωση της εκκλησιαστικής ιστορίας

 

Εδώ, θα ασχοληθούμε με δύο σημαντικά βιβλία που εξέδωσε τελευταία η γνωστή σε εμάς σειρά Lux Orbis, η οποία ειδικεύεται σε θέματα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και της κριτικής στην Εκκλησία.

Οι εκκλησιαστικές ιστορίες που έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής, αν και έχουν σίγουρα ιστορικό ενδιαφέρον, δεν αναλύουν τα προβλήματα ή τις επιπτώσεις από την δράση της Εκκλησίας στην κοινωνία και το κράτος, αλλά αναλώνονται στις ενδοεκκλησιαστικές τριβές και δογματικές διαφορές και γενικά τα εκκλησιαστικά θέματα που προέκυπταν μέσα από την τελική επικράτηση του κυρίαρχου ρεύματος. Αναφέρουν ας πούμε την διαμάχη για παράδειγμα με την Χ αίρεση, τι το διαφορετικό πρέσβευε, πως την αντιμετώπισε η Εκκλησία θεολογικά, αλλά δεν μας λένε όμως πως εξαφανίστηκε αυτή η αίρεση –αν εξαφανίστηκε-, αφήνοντας έτσι υπόνοιες ότι τα επιχειρήματα ήταν τόσο δυνατά που αυτοί πείστηκαν, αν και κάτι τέτοιο δεν δικαιολογείται. Αντίθετα ξέρουμε από την ιστορία επεμβάσεις της πολιτείας για την οριστική εξαφάνισή τους πέρα από τα εκκλησιαστικά επιτίμια.

Το βασικό χαρακτηριστικό των δύο αυτών χρήσιμων και καινοτόμων βιβλίων είναι η παρουσίαση της εκκλησιαστικής ιστορίας από καθαρά κοσμική και ιστορική άποψη. Δηλαδή το πως και γιατί έβγαιναν οι συνοδικές αποφάσεις, την υπόγεια και την φανερή δράση της Εκκλησίας, τα κίνητρα που εξυπηρετούσαν, αλλά το σημαντικότερο τα αποτελέσματα που είχαν αυτά στο κράτος και την κοινωνία, ειδικότερα στην συντηρητικοποίηση και τον πλήρη έλεγχο, αρχικά πνευματικό και τέλος ολοκληρωτικό.

1. «Η οφειλόμενη συγγνώμη», του ιστορικού ερευνητή Τάσου Ζαχαρίου, έχει τον υπότιτλο:
“Η ιστορία της εκκλησιαστικής επικράτησης έναντι του Ελληνισμού, ο ρόλος της Εκκλησίας στο Βυζάντιο και η νεότερη εφεύρεση του «Ελληνοχριστιανισμού»”.

Το βιβλίο αυτό που έχει εκτενή βιβλιογραφία και τεκμηρίωση, με το ξεκάθαρα υπαινικτικό εξώφυλλο ενός κατεστραμμένου προσώπου αγάλματος από χριστιανούς, είναι σχετικά ογκώδες με καθαρό πυκνό κείμενο και φωτογραφίες 400 σελίδων, αλλά για το τεράστιο θέμα που θέλει να αναπτύξει σε όλες του τις εκφάνσεις είναι μάλλον μικρό.

Εδώ έχουμε μια συνολική εικόνα του τρόπου επικράτησης και διατήρησης της Εκκλησίας. Πως έγινε γρήγορα θεσμός του κράτους, πως και γιατί έγινε αποδεκτή από κάποιους και ποιους, πως επιβλήθηκε δια της βίας σε όσους δεν ήταν αποδεκτή, πως ενσωματώθηκε στην αριστοκρατία, πως τελικά πατρόναρε το κράτος και την κοινωνία, πως αντιμετώπιζε τους “άλλους”, πως μέσα από την θεολογική της μονολιθικότητα φρέναρε κάθε προσπάθεια εξέλιξης και ανανέωσης ή έστω αναγέννησης. Θίγει επίσης σε μικρό βαθμό το γνωστό σε εμάς θέμα του γιατί η Αναγέννηση έγινε στην Δύση (ένα θέμα που έχουμε εδώ αναπτύξει ιδιαίτερα και είναι εξαιρετικά χρήσιμη η υπενθύμιση του) αφού κάθε προσπάθεια αντίστοιχη στην Ανατολή καταπνίγηκε, πως επηρεάστηκαν η φιλοσοφία και η διανόηση, πως τελικά έγινε η ίδια ο βρόγχος που περιόρισε και έπνιξε το Βυζάντιο, δημιουργώντας έριδες, φέρνοντας τεράστια τμήματα των επαρχιών σε αντίθεση με το κράτος, ώστε να προτιμούν ή να στέκονται παθητικά σε εισβολείς, και πως η ίδια προτίμησε τελικά τους Τούρκους και άλλα σχετικά. Το βιβλίο περιλαμβάνει επιπλέον κάποια, γνωστά στη σελίδα μας, κείμενα της Καινής Διαθήκης που ενισχύουν τον ολοκληρωτισμό της Εκκλησίας και επίσης στοιχεία ταύτισης της Εκκλησίας με ένα φασιστικό κίνημα (κάποια από τα οποία και με αφορμή αυτό το βιβλίο, τα είδαμε στην προηγούμενη δημοσίευση).

Βασικό στοιχείο του βιβλίου πάνω στο οποίο στηρίζεται είναι η διάκριση ελληνικών αξιών και βυζαντινών/χριστιανικών που προσβάλλει το ιδεολόγημα του ελληνοχριστιανισμού, που δείχνει την ουσιαστική διαφορά ελληνισμού και χριστιανισμού την οποία διαφορά, αποσαφηνίζει στο τέλος σε ειδικό κεφάλαιο.

Ένα ενδιαφέρον κεφάλαιο από τα 9 συνολικά που έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο: “Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο”, μας δείχνει συγκεκριμένα στιγμιότυπα από την εμπλοκή της Εκκλησίας με την εξουσία και το έντονο εκκλησιαστικό παρακράτος που δημιουργήθηκε στο Βυζάντιο. Αξίζει το τελευταίο υποκεφάλαιο: “Πόσο εύκολα η Εκκλησία προδίδει το κράτος” που έχει και άμεση σχέση με το τελευταίο κεφάλαιο του «ελληνοχριστιανισμού» και της φερόμενης «εθνικής δράσης» της Εκκλησίας και περιλαμβάνει αξιοσημείωτες διομολογήσεις της Εκκλησίας σε εχθρούς του Βυζαντίου για καθαρά δικό της συμφέρον. Άλλο ένα υποκεφάλαιο έχει μια χρήσιμη ανάλυση της εικονομαχίας που δείχνει πως το εκκλησιαστικό αυτό παρακράτος ταυτισμένο πλήρως με την αριστοκρατία, κατάφερε να ελέγχει πλήρως το Βυζάντιο.

Δεν λείπει επιπλέον η με την παράθεση αρκετών κειμένων (κάποια από αυτά μας είναι ήδη γνωστά εδώ) αποσαφήνισή του απαξιωτικού όρου “Έλληνας” στους εκκλησιαστικούς συγγραφείς και αγίους, που παραπέμπει όχι μόνο στο θρήσκευμα όπως θέλουν τώρα να μας τονίζουν, αλλά κυρίως στον ελληνικό πολιτισμό και το ελεύθερο πνεύμα των ίδιων των φιλοσόφων και δασκάλων του ελληνισμού που πλέον δεν τους ήταν ανεκτό.

Η σταδιακή προβολή στοιχείων που είναι ξεκάθαρα τεκμηριωμένα σε αρχαίες ή νεώτερες πηγές, μας οδηγεί αβίαστα στο τελικό συμπέρασμα: η Εκκλησία μέσω συνόδων, κλήρου, εκκλησιάσματος αλλά και αγίων, έδρασε ολοκληρωτικά, ακριβώς όπως έδρασαν αργότερα τα γνωστά μας φασιστικά καθεστώτα (δείτε προηγούμενη δημοσίευση). Υπάρχει μάλιστα και σχετικό κεφάλαιο με παραλλήλιση των στοιχείων του ολοκληρωτισμού όπως συγκεντρώθηκαν από την Χάνα Άρεντ με τα στοιχεία που εμφανίζει το βιβλίο.

Στην Εκκλησία οφείλεται η έλευση του Μεσαίωνα και η δουλοποίηση της κοινωνίας όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία. Επιπλέον όταν η Δύση κατάφερε να προχωρήσει πνευματικά, αυτή αντέδρασε και συνέχισε την ίδια τακτική κρατώντας τους Ρωμιούς σε υπανάπτυκτη κατάσταση, επιτρέποντας επιλεκτικά και μόνο από την αρχαία σοφία ό,τι πίστευε ότι την συνέφερε, και μόνον για δική της καθαρά χρήση και σκοπό.

Για τον Ζαχαρίου η αντεθνική και αντιπολιτιστική δράση της Εκκλησίας που συνεχίστηκε και μετά την δημιουργία του έθνους κράτους, είναι πέραν του δέοντος προφανής. Χαρακτηρίζει άμεσα την σημερινή αντιφατική και αντιδραστική (σε μεγάλο βαθμό) ελληνική κοινωνία και το ελάχιστο που μπορεί να κάνει σήμερα η Εκκλησία, είναι να ζητήσει συγνώμη για το παρελθόν της και να χαράξει ένα νέο μέλλον (αν μπορεί να το φανταστεί αυτό κάποιος) που δεν θα έχει σχέση με τα του Καίσαρος, με μαγείες και μαγγανείες που ακόμα υποθάλπει, αλλά μόνο με μια παρηγορητική βοήθεια στα μέλη της υποστηρίζει ο συγγραφέας, που την έχουν ακόμα ανάγκη, που είναι η μόνη εργασία που νομιμοποιείται να κάνει σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.

Το βιβλίο που είναι ιστορικό (με αρκετές θεολογικές αιχμές όπως ο Ζαχαρίου τονίζει), έχει στις υποσημειώσεις του πάρα πολλές επιπλέον πληροφορίες σχετικές, και σίγουρα ενδιαφέρουσες· ένα δεύτερο βιβλίο γεμάτο με σχετικές πληροφορίες ίσως κουραστικό σε κάποιο βαθμό. Το αρνητικό του ίσως είναι η παράθεση αρκετών κειμένων στο πρωτότυπο, χωρίς αναλυτική μετάφραση της κάθε περίπτωσης, και προϋποθέτει γνώση της αρχαίας ή ακόμη και της αγγλικής για όσους θέλουν τις λεπτομέρειες σε αυτές.

Τέλος, να σημειωθεί ένας σύντομος αλλά ιδιαίτερος πρόλογος του Διευθυντή της σειράς Lux Orbis Μηνά Παπαγεωργίου, με τέσσερεις αναφορές σε σχετικά συμβάντα στις απαρχές του ελληνικού κράτους και άλλος ένας από τον συγγραφέα Πέτρο Τατσόπουλο, τον μόνο από τους πνευματικούς ταγούς του τόπου μας που έχει πάρει σαφή και έντονη θέση κατά του ανορθολογισμού, απευθυνόμενο έτσι σε ένα διευρυμένο κοινό.
Σχετικά:

2. «Η αληθινή Ιστορία της Εκκλησίας (1821-1853)», του θεολόγου Κώστα Απέκα (πιθανό ψευδώνυμο).
Έχει τον υπότιτλο: “Μια λογοκριμένη μαρξιστική μελέτη από τον Μεσοπόλεμο”.

Πρόκειται για ένα βιβλίο 300 σελίδων, με το μέχρι τώρα άγνωστο αυτό και λογοκριμένο βιβλίο που εκδόθηκε το 1933, γιατί αμέσως μόλις κυκλοφόρησε κατασχέθηκε στο σύνολό του από την αστυνομία, μετά από την απαίτηση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την επόμενη μάλιστα μέρα της κυκλοφορίας του. Σώθηκαν μόνο ελάχιστα αντίτυπα, ένα εκ των οποίων ευτυχώς κατέληξε στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος και από αυτό προέρχεται η συγκεκριμένη αναδημοσίευση.

Στην επανέκδοση αυτή που κυκλοφόρησε το 2023, υπάρχει εκτενής πρόλογος του δόκτορος της Νεότερης Ιστορίας Κώστα Παλούκη, που μας δίνει το ιστορικό υπόβαθρο της εποχής εκείνης από την σοσιαλιστική–μαρξιστική σκοπιά και σε σχέση με το θέμα, τις ελάχιστες πληροφορίες που υπάρχουν για τον αρχειομαρξιστή Απέκα, την εξέλιξη του αντικληρικαλισμού και της αθεΐας και τα σκαμπανεβάσματά κατά τις πρώτες σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές δραστηριότητες, επίσημες και ανεπίσημες, το ιστορικό της κατάσχεσης με σχετικές φωτογραφίες του τύπου (να σημειωθεί ότι τον ίδιο ακριβώς μήνα κατασχέθηκε με τον ίδιο τρόπο και το βιβλίο του Κορνάρου, Άγιον Όρος: Οι Άγιοι χωρίς Μάσκα), η ιδεολογία και οι θέσεις του Απέκα από άλλα του κείμενα, η αντίθεση μεταξύ του ΚΚΕ και των αρχειομαρξιστών που συνέτεινε στην μελλοντική αγνόηση του βιβλίου, άγνωστες πληροφορίες για τους ίδιους τους αρχειομαρξιστές και τέλος, αναλύει την φιλοσοφία του συγγραφέα όπως φαίνεται από το βιβλίο, παρουσιάζοντας χαρακτηριστικά στοιχεία από αυτό.

Ο ίδιος ο Απέκας, γνώριζε τις αντιδράσεις για το βιβλίο του και τις περίμενε με χαρά, αφού έγραψε με την χαρακτηριστική αριστερίστικη του δημοτική:

Γράφω την εργασία αυτή με πλέργια βεβαιότητα ότι η οργανωμένη αυτή δύναμη η Εκκλησία θα κυττάξη να με…κεραυνοβολήση…με τα αστροπελέκια της.
…Γιατί θα αποδειχθή άλλη μια φορά η διανοητική φτώχεια της και η έλλειψη αυτοπεποίθησης…
…Κυττάζη να σταθεί στα πόδια της με την βοήθεια του αστού δικαστή και χωροφύλακα
…Τρέμουν τα παράσιτα μην τύχη και αποκαλυφθεί μπρος στις μάζες ο ρόλος τους.

Από ό,τι αντιλαμβάνεστε στην ουσία περιλαμβάνονται δύο βιβλία σε ένα. Ο ίδιος ο πρόλογος θα μπορούσε να είναι άνετα ένα βιβλίο από μόνο του, σαν έρευνα και μελέτη στο έργο του δεύτερου βιβλίου, δηλαδή του δεύτερου μέρους του βιβλίου που περιλαμβάνει το κείμενο του Απέκα, αλλά επιπλέον και σημαντικά άγνωστα στοιχεία της ιστορίας των αρχειομαρξιστών που ήταν στην ουσία μια αίρεση του ΚΚΕ που άνετα όπως έχω ξανατονίσει μπορεί να θεωρηθεί μια θρησκευτική αποκαλυπτική οργάνωση.
Το καθαυτό βιβλίο της Αληθινής Ιστορίας της Εκκλησίας που ακολουθεί είναι μια παρουσίαση των εκκλησιαστικών πεπραγμένων στο διάστημα 1821-1853, με την προϋπόθεση ότι θα ακολουθούσε και συνέχεια, την οποία όμως ακύρωσε η άμεση όπως είδαμε κατάσχεση και απαγόρευση κυκλοφορίας αυτού του βιβλίου.

Δυστυχώς, παρά την μεγάλη έρευνα του εκδότη αλλά και του ίδιου του προλογίσαντα, δεν φαίνεται να έχουν βρεθεί χειρόγραφα ή κάτι άλλο σχετικό για αυτή την ελπιζόμενη συνέχεια.

Είναι προφανές ότι η μαρξιστική ιδεολογία του συγγραφέα επηρεάζει το έργο του, αλλά αν αγνοήσει κάποιος την έντονη ταξική της χροιά, μπορεί να βγάλει πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα. Σαν κύρια πηγή χρησιμοποιεί τα βιβλία του Κορδάτου με τον οποίον και ακολουθεί παρόμοια μεθοδολογία. Έχει όμως και άλλες πηγές μαρξιστών ή μη συγγραφέων, η βιβλία για την εκκλησιαστική ιστορία της εποχής που αναφέρεται, από σύγχρονούς του ή παλαιότερους εκκλησιαστικούς.

Το κυρίως βιβλίο ξεκινάει με μια εισαγωγή που περιλαμβάνει την τελευταία φάση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και την Οθωμανική Περίοδο, θεωρώντας ξεκάθαρα την προτίμηση στους Οθωμανούς Τούρκους που είχαν τα κατώτερα στρώματα που αντιλαμβάνονταν το καθεστώς του Βυζαντίου δυσβάστακτο. Σε αυτό βοήθησε και ο κλήρος που καταλάβαινε ότι θα υποβαθμιζόταν με την οποιαδήποτε θρησκευτική ένωση με την Δύση. Έτσι κατέληξε η Εκκλησία σαν ένας εξουσιαστικός μηχανισμός της οθωμανικής διοίκησης, με την οποία είχε άριστες σχέσεις και κοινά συμφέροντα. Σε αυτό ακριβώς οφείλεται και μια λαϊκή σχεδόν υπόγεια αντικληρικαλιστική κουλτούρα που φαίνεται σε τραγούδια, στιχάκια και κείμενα που δείχνουν μια αμφιλεγόμενη σχέση της Εκκλησίας με την παράδοση της εποχής, ακριβώς εξαιτίας της οθωμανικής της δράσης και της εξουσίας που απέκτησε σε αυτήν.

Ακολουθεί το θέμα της σχέσης της Εκκλησίας και της Επανάστασης αλλά και η μετέπειτα ιστορία της στην ελεύθερη Ελλάδα με τον Καποδίστρια, την Αντιβασιλεία και τον Όθωνα, με την δήμευση της περιουσίας των ανενεργών μονών, το μεγάλο θέμα με την απόσχιση από το Πατριαρχείο και μετά από αυτό την σταδιακή αναβάθμιση της σχέσης της με την εξουσία, κυρίως μέσα από το σύνθημα της Μεγάλης Ιδέας. Στην ουσία περιγράφει το σταδιακό και αυξανόμενο καπέλωμα της κοινωνίας από την Εκκλησία και την σταδιακή επίσης ταύτιση της με την εξουσία.

Θίγονται πολλά και ενδιαφέροντα θέματα που βοηθούν στην κατανόηση του πως φθάσαμε ως εδώ, όπως για παράδειγμα το πως αντέδρασε η Εκκλησία σε θέματα επιστήμης της εποχής ή άλλων δογμάτων που παρείσφρησαν στη χώρα, πως έβαλε χέρι στην εκπαίδευση, πως κυνηγήθηκαν οι λόγιοι που δεν ήσαν αρεστοί, πως βοήθησε να γίνουν στάσεις κλπ.
Θα σας πω μόνο ότι δίνει νέες και ενδιαφέρουσες αναγνώσεις πολλών θεμάτων, χρήσιμες πληροφορίες που αν φιλτραριστούν μέσα από τον πρόλογο του Κώστα Παλούκη, και αν αγνοηθεί η έντονη ταξική γλώσσα του Απέκα, γίνονται ένα ιδιαίτερα χρήσιμο ανάγνωσμα για αυτόν που ενδιαφέρεται για τα εκκλησιαστικά δρώμενα της εποχής σε συνάρτηση με την κοινωνία και το κράτος μας, δείχνει το ουσιαστικό ποιόν της Εκκλησίας και πως φθάσαμε έως το σήμερα.

Είναι πλέον προφανές γιατί ο συγγραφέας έβαλε τότε ψευδώνυμο και ακόμα μας είναι άγνωστος. Μισό αιώνα μετά, έγινε πάλι κατάσχεση αλλά επιπλέον σύλληψη ταλαιπωρία και δίκη του συγγραφέα Θωμά Μάρα για το βιβλίο του που κυκλοφόρησε με τίτλο Οι αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης, μέσα στο φασιστικό κλίμα που είχε επιβάλει η Εκκλησία στη χώρα μας. Κάτι που δείχνει πως η ελευθερία που έχουμε σήμερα είναι πάρα πολύ πρόσφατη και οφείλεται ξεκάθαρα στην επιρροή της Ευρώπης.
Σχετικά:

Συνιστώ ανεπιφύλακτα και τα δύο. Το δεύτερο θα έλεγε κανείς ότι είναι συνέχεια του πρώτου, αφού το πρώτο καλύπτει κυρίως την Βυζαντινή, λιγότερο την Μεταβυζαντινή Περίοδο και επιλεκτικά την Νεότερη, ενώ το δεύτερο, επικεντρώνεται πιο διεξοδικά στο ξεκίνημα του σύγχρονου κράτους μας. Χρήσιμα στον αγώνα κατά της βυζαντινοποίησης που διεξάγετε ακόμα, μέχρι τη στιγμή που το ελληνικό κράτος και η κοινωνία μας θα απελευθερωθούν από τα δεσμά του Μεσαίωνα που πρεσβεύει ακόμα η Εκκλησία.

Φιλίστωρ

 https://www.pare-dose.net/8499