ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ (1ο, 2ο και 3ο Μέρος) Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 

Ο άνθρωπος αισθάνεται το Σύμπαν εχθρικό προς τον εαυτόν του γιατί   τούτο εμφανίζεται άπειρα μεγάλο που ξεφεύγει από τα μέτρα του να το κατανοήσει και τους μηχανισμούς του να εξηγήσει. Ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος είναι ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο «άπειρο», ταυτίζοντάς τον με την πρώτη αιτία των πραγμάτων . Οι άνθρωποι της αρχαιότητας είχαν καλύτερη προσέγγιση στο Σύμπαν από ότι οι σημερινοί διότι δεν κατανοούν τις επιστημονικές έννοιες   . Με την παρούσα μελέτη   επιδιώκεται η εκλαΐκευση στην  προσέγγιση στο Σύμπαν

Ο Άνθρωπος μέρος του Σύμπαντος

Από  τα πανάρχαια χρόνια  έως και τη σημερινή εποχή της ραγδαίας τεχνολογικής ανάπτυξης, ο άνθρωπος πάντοτε προσπαθούσε και προσπαθεί να κατανοήσει το Σύμπαν, αλλά και το ρόλο που ο ίδιος διαδραματίζει μέσα σε αυτό. Μια πρώτη συνέπεια αυτής της προσπάθειας ήταν οι κοσμογονικοί μύθοι των λαών όλου του κόσμου. Αυτές οι αρχαίες μυθολογικές προσεγγίσεις, αλλά και πιο σύγχρονες, παρά τις φαινομενικές διαφοροποιήσεις τους φαίνονται να έχουν όλες τους ένα κοινό υπόβαθρο: α) Υπάρχει μια αρχική άμορφη κατάσταση από την οποία αναδύθηκε και αποκρυσταλλώθηκε το σύμπαν, β) Ο άνθρωπος αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο του συμπαντικού οργανισμού, γ) Υπάρχει μια διαρκής εξέλιξη. Τα πάντα ρει όπως είπε ο Ηράκλειτος  στην οποία ο άνθρωπος συμμετέχει μάλλον αρνητικά , δ) ο άνθρωπος ως οντότητα φέρει εντός του όλες τις ποιότητες αυτού του εκδηλωμένου σύμπαντος, δηλαδή είναι δομημένος με συμπαντικά υλικά όπως όλα τα σώματα. Εκεί όμως που διαφέρει από τα άψυχα σώματα  αυτός είναι προικισμένος με τη Νόηση. Αυτός είναι Νοήμων

Έχει το Σύμπαν Σκοπιμότητα;

Οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι δεν βρήκαν στο Σύμπαν σκοπιμότητα όπως θέλουν πολλοί  άνθρωποι των θρησκειών να υπάρχει. Ούτε κάποιο σκοπό υπάρξεως . Η ρήση του Ηράκλειτου «ήταν είναι και θα υπάρχει» δεν αφήνει περιθώρια για κάποιο σκοπό. Τούτο ελάχιστοι μπόρεσαν να κατανοήσουν , όπως και την αιωνιότητα και απειρότητα επίσης.  Η προσεκτική μελέτη όμως του Σύμπαντος αποκαλύπτει πιθανόν κάποια επιδέξια κρυμμένη σκοπιμότητα .  Εκεί που όλοι σχεδόν οι ειδικοί συμφωνούν ότι το Σύμπαν είναι διάσπαρτο από ζωή η οποία μπορεί να έχει κατά περίπτωση διαφορετική μορφή και σύνθεση αλλά και νοήμονα όντα. Χωρίς την ύπαρξη ενέργειας στο Σύμπαν δεν θα μπορούσε να υπάρξει ζωή . Αυτή οφείλεται στην   προσπάθεια εξουδετέρωσης της βαρύτητας και στην κίνηση όλων των ουράνιων σχηματισμών. Αν λίγο άλλαζαν οι συνθήκες των τεσσάρων  δυνάμεων που  ενεργούν στο Σύμπαν(Πυρηνική Ενέργεια  ισχυρή . Ηλεκτορμαγνητική Ενέργεια, Βαρυτική Ενέργεια και Χαμηλή Πυρηνική (ακτινοβολίες) θα μας έδιναν ένα τελείως διαφορετικό Σύμπαν που δε θα είχει ουδεμία ομοιότητα με το δικό μας.

Η ανθρωποκεντρική εκδοχή   ότι το Σύμπαν για να υπάρχει πρέπει να υπάρχει και ο παρατηρητής άνθρωπος . Μήπως γίναμε για αυτόν το σκοπό; Μερικοί αποδίδουν την σκοπιμότητα του Σύμπαντος στο γεγονός ότι όλοι οι βιολογικοί νόμοι  έγιναν πράγματι για να εκκολάψουν την ανθρώπινη ζωή στη γη. Πάντως το γεγονός ότι ο άνθρωπος διαθέτει Λογική σκέψη τούτο δηλώνει ότι και στο Σύμπαν κυριαρχεί ο Λόγος . Δεν είναι τυχαίον ότι οι Έλληνες σοφοί της αρχαιότητας διατύπωσαν το Σύμπαν με μαθηματικούς όρους.

Ο Πλάτων δίδαξε ότι στη ζωή υπάρχει νόημα. Επίσης είπε ότι το Σύμπαν είναι οργανωμένο και έχει σκοπό, και ο σκοπός του είναι ηθικώς καλός. Τούτο δείχνει την διαφορά της Ελληνικής κομοθέασης, σε αντίθεση με τις  κοσμικές  θρησκείες που φοβίζουν τους ανθρώπους με έναν μοχθηρό και εκδικητικό θεό για να ελέγχουν και εκμεταλλεύονται τον άνθρωπο  . Η   ανθρώπινη ψυχή ήταν, άλλοτε πιο στενά και άλλοτε πιο χαλαρά συνδεδεμένη, σε ομφάλιο λώρο  με το Σύμπαν. Ο άνθρωπος πάντα αισθανόταν ότι ήτο μέρος του Σύμπαντος,  ένας απειροελάχιστος κόκκος του, σε σχέση με την παρούσα εποχή όπου καίτοι αυτός έφθασε στο εξωγήινο διάστημα, δεν μπόρεσε να αποβάλλει την γεωκεντρική του αντίληψη. Ωστόσο νοιώθει Υπεράνθρωπος (superman)

Όπως δεν μπορείς να βρεις με τις αισθήσεις σου τα πέρατα της ψυχής, έτσι δεν μπορείς να βρεις και τα πέρατα του σύμπαντος. Η ψυχή με άγκυρα την λογική   κινήθηκε αμφίδρομα προς εξερεύνηση τόσον προς το εσω κόσμο, όσον και προς τον έξω   που την περιβάλλει, για να βρει την παλίνδρομον αρμονίαν.

Η Απομάκρυνση απο το Σύμπαν

Η διαταραχή της εποχής μας  οφείλεται ακριβώς  στην αναστολή της κινήσεως αυτής, κατά την οποία, όπως είπε ο Ηράκλειτος  , η οδός άνω-κάτω είναι μία και η αυτή. Η εκτροπή αυτή οδήγησε τον κόσμο προς το αδιέξοδον της Ατης και της Ύβρεως, όπως την εννοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, εκτροπής δηλαδή από την συμπαντική αρμονία και κατ επέκταση και απο την φυσική αρμονία. Τι άλλο να σημαίνει το σύγχρονο αφύσικ κίνημα των «λατρκι»; Ασφαλώς είναι μια κραυγαλέα εκτροπή. Η σημερινή Οδύσσεια δεν έχει Σκύλλες και Χαρύβδεις αλλά δεν έχει και Ιθάκες για να ξαναγυρίσει ο σύγχρονος άνθρωπος. Εχει μόνον Υλη –Κέρδος και Προβλήματα . Τα πάντα δε ρυθμίζονται απο  τον θεό εξουσιαστή και τους επι της γης  εκπροσώπους της εξ-ουσίας  του.

Το Σύμπαν είναι Δημιουργικόν 

Ο  Κόσμος των αρχαίων Ελλήνων περιέχει πολλά σύμπαντα, έκαστον εκ των οποίων έχει την δική του διακόσμηση και ευρίσκεται εις διαφορετικό στάδιο αναπτύξεως. Κάθε σύμπαν περιέχει ύλην και ενέργεια, όλα ομως καθοδηγούνται απο τους ίδιους φυσικούς νόμους. Αυτά γεννώνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν, όπως και οι άνθρωποι, αφού εκτελέσουν τον κύκλο ζωής τους.   Τούτο σημαίνει ότι  από  την αρχική του γένεση  διένυσε απόσταση ίση με 15 δισεκατομμύρια έτη,  τρέχοντας  με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του φωτός.

 Η Γέννηση ενός  Σύμπαντος

Τα διάφορα σύμπαντα είναι κλειστά συστήματα και δεν μπορούν να επηρεάσουν άλληλα. Το κενόν μεταξύ των συμπάντων έχει τις ίδιες ιδιότητες με το κενόν εντός εκάστου σύμπαντος. Το στατικό πεδίο του κενού είναι αυτό που γεννά τα σωματίδια, δηλαδή τα φωτόνια, τα ηλετρόνια-ποζιτρόνια, τα κουάρκ και αντικουάρκ κ.α.  Εμφανίζονται εις  εξαιρετικά βραχύβιες διακυμάνσεις του πεδίου(10 εις την μείον 10 sec) και εξαφανίζονται άνευ ίχνους, μοιάζουν δε ως να δανείζονται ενέργεια απο το κενόν και εξαφανιζόμενα την αποδίδουν εκ νέου εις αυτό, όπως ακριβώς και ο άνθρωπος όταν αποβιώνει. Ετσι υπακούουν πιστά στον νόμο της διατηρήσεως της ενεργείας.  Εάν στο πεδίον αυτό επενεργήσει στιγμιαία μιά εξωτερική πηγή ενός άλλου ενεργειακού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου υψηλής συγκεντρώσεως υπό μορφήν ακτίνων (γ) ,το οποίον να είναι τουλάχιστον ίσον με την μάζα ηρεμίας του ζεύγους ηλεκτρονίων, τότε το ζεύγος των εν δυνάμει σωματιδίων καθίσταται πραγματικόν. Λαμβάνει χώραν μια στιγμιαία  μετατροπή της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε ύλη κατά την γνωστήν εξίσωση m= Exc² (όπου m=μάζα, Ε=ενέργεια και C= ταχύτητα του φωτός  στο τετράγωνο) . Κατά την κβαντομηχανική  η μάζα του εξωτερικού ηλεκτρικού πεδίου του κενού είναι τεραστία και ικανή να δημιουργήσει ένα καινούργιο Σύμπαν, μετατρέποντας την ενέργεια του σε ύλη.(Το Σύμπαν διαθέτει Σωμάτια(=Υλη) και Σωματίδια(=Ενέργεια) Συνεχίζεται

 

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ (2^ον Μέρος)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Το Σπέρμα της Δημιουργίας

Η   διαδικασία  της δημιουργίας αρχίζει όταν το ήρεμο στατικό πεδίο του διασυμπαντικού κενού   διαταράσσεται από έναν εξωτερικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό.  Αυτή η  στιγμιαία  διακύμανση του στατικού πεδίου από   τον εξωτερικό παλμό θέτει το  πεδίο σε παλμική κίνηση από τη μιά άκρη ως την άλλη του κενού χώρου. Επομένως, δικαιώνεται ο μέγας Έλλην φιλόσοφος Ηράκλειτος που έλεγε ότι: τα πάντα είναι και θα είναι φωτιά αείζωη, που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει, εννοώντας φυσικά την ταλάντωση των πάντων και την εξ αυτής μεταμόρφωση της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν.    

Το Χάος  Μήτρα γεννήσεως των Συμπάντων

 Άρα  η μήτρα της δημιουργίας των συμπάντων είναι το στατικό πεδίο του κενού χώρου και τα σπέρματα για τη δημιουργία αυτών είναι οι εξωτερικοί ενεργειακοί παλμοί, οι οποίοι γονιμοποιούν τα αχανή στατικά ενδοσυμπαντικά ή εξωσυμπαντικά πεδία. Δηλαδή και εδώ ισχύει ότι συμβαίνει και  στην γη για την δημιουργία του ανθρώπου. Ο άνδρας με την στιγμιαία έκχυση του σπέρματος παίζει τον ρόλο του στιγμιαίου παλμού και η γυναικεία μήτρα τον ρόλο του στατικού πεδίου. Οι παράγοντες  αυτοί υπό καταλλήλους συνθήκας (θερμοκρασίας, χημικών και φυσικών συνθηκών, επιπέδου ενεργείας) θέτουν σε κίνηση την διαδικασία της δημιουργίας της νέας ζωής ή και νέου σύμπαντος . Ο κύκλος βέβαια της ζωής ποικίλει σε κάθε είδος. Για να αναπτυχθεί η ζωή επι της γης  χρειάσθηκαν 10 δισεκατομμύρια έτη.  Στον ενδοσυμπαντικό χώρο δεν υπάρχει πλέον πρωταρχική ακτινοβολία, αλλά μόνον τα υπολείμματα της, όσα απέμειναν απο την Πρώτη Έκρηξη,  τουτέστιν σαν να λέμε  τα αποκαΐδια μιας φωτιάς.

Η θεωρία της Σχετικότητος

Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν αναφέρεται στο Χώρο-Χρόνο. Ο  Αϊνστάιν επινόησε την ιδέα του “υφάσματος” του χωροχρόνου, σαν το ύφασμα στο τραμπολίνο που καμπυλώνεται αν αφήσεις μία μπάλα του μπόουλινγκ να κυλήσει σε αυτό. Έπειτα, αν αφήσεις μπάλες του μπιλιάρδου να κυλήσουν πίσω της, θα τις δεις να κινούνται προς την μπάλα του μπόουλινγκ. Όχι, επειδή η μπάλα του μπόουλινγκ ασκεί έλξη, αλλά επειδή το ύφασμα στο οποίο κινούνται είναι καμπυλωμένο. Τώρα φανταστείτε το αυτό σε τρεις διαστάσεις, αλλά και σε τέσσερις διαστάσεις, γιατί η βαρύτητα είναι η καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου συν του χρόνου. Η καμπύλωση του χωροχρόνου.

To James Webb επιβεβαιώνει ότι το Σύμπαν εξαπλώνεται 

Πλέον, οι συνδυασμένες μετρήσεις των δύο τηλεσκοπίων(James Webb και  Humble)  φαίνεται να εξανεμίζουν οριστικά το ενδεχόμενο οι προηγούμενες παρατηρήσεις να είχαν προκύψει από κάποιου είδους αστοχία. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Astrophysical Journal Letters, συντείνει στο ότι ενδέχεται να υπάρχει κάποιο πολύ σοβαρό λάθος στον τρόπο που αντιλαμβανόμασταν έως τώρα το σύμπαν. "Εφόσον αποκλείεται το ενδεχόμενο αστοχίας των μετρήσεων, αυτό που απομένει είναι η πραγματική όσο και συναρπαστική πιθανότητα να είχαμε παρανοήσει το σύμπαν", ανέφερε σε σχετική ανακοίνωση ο Άνταμ Ρις, επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας και καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δύο μέθοδοι εκτίμησης της σταθεράς Χάμπλ, δηλαδή της τιμής που περιγράφει τον ρυθμό επέκτασης του σύμπαντος.

Η πρώτη μέθοδος εστιάζει στη μελέτη των απειροελάχιστων μεταβολών του Κοσμικού Υποβάθρου Μικροκυμάτων (CMB), δηλαδή των αρχέγονων υπολειμμάτων του πρώτου φωτός που σχηματίστηκε στο σύμπαν, μόλις 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Η δεύτερη μέθοδος εστιάζει σε παλλόμενους αστέρες, τους λεγόμενους Κηφείδες. Οι Κηφείδες είναι μεταβλητοί, ετοιμοθάνατοι αστέρες και το ήλιο που βρίσκεται στα εξώτερα στρώματά τους διογκώνεται και συρρικνώνεται, καθώς απορροφά και εκλύει την ακτινοβολία του αστέρα, με αποτέλεσμα οι Κηφείδες να "αναβοσβήνουν" περιοδικά, σαν μακρινοί φάροι.

Η  ύπαρξη της Υποβάθρου   Ακτινοβολίας

Τα κύρια παρατηρησιακά δεδομένα που υποστηρίζουν την ορθότητα του γενικού πλαισίου της Θεωρίας της «Μεγάλης Έκρηξης» και που δεν ερμηνεύονται στο σύνολό τους από καμία άλλη θεωρία, ούτε φυσικά από κυκλοφορούσες θρησκευτικού ή πολιτικού περιεχομένου ιδεοληψίες που αρνούνται τα φαινόμενα στο όνομα καθαρά φιλοσοφικών αντιρρήσεων, είναι: η διαστολή του Σύμπαντος, η ύπαρξη του υπόβαθρου ακτινοβολίας μικροκυμάτων) και η γένεση και τα ποσοστά των ελαφρών χημικών στοιχείων (βασικά του υδρογόνου, του ηλίου και του λιθίου).

Η Θεωρία της Επεκτάσεως του Σύμπαντος

 Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικές με το τέλος του Σύμπαντος. Μία  εξ  αυτών είναι η  θεωρία της« Επεκτάσεως» η οποία αναλύεται στα εξής  Στάδια    Γεννήσεως Επεκτάσεως , Συρρικνώσεως  και Θανάτου του  Σύμπαντος  :

1.        Πρώτον. Σε κάποιο σημείο του κενού πεδίου δημιουργείται η πρώτη διακύμανσις της γεωμετρίας του και αρχίζουν οι ταλαντώσεις. Όλα μοιάζουν σαν να ρίχνουμε ένα βότσαλο στη λίμνη. Τότε συμβαίνει   μαζική εμφάνιση  εν δυνάμει ενεργειακών σωματιδίων, ετοίμων να μεταμορφωθούν σε σωμάτια ύλης. Τότε το ενεργειακό επίπεδο φθάνει σε “δημιουργικά επίπεδα” και γεννάται το μείγμα(σούπα) της ύλης-ενέργειας του νέου σύμπαντος.

2.        Δεύτερον.  Η “σούπα” του πλάσματος των ηλεκτρονίων, κουάρκ, φωτονίων και νετρίνων αρχίζει να εμφανίζει έντονες βαρυτικές δυνάμεις, ταυτοχρόνως με την εμφάνιση της ύλης.

3.        Τρίτον. Το συμπυκνούμενο νέφος γίνεται μιά πυρίνη σφαίρα(fireball ή σφαίρα του Velan) Αυτή μοιάζει με την γνωστή μας πυρίνη σφαίρα  της εκρήξεως ενός πυρηνικού όπλου. Τότε η θερμοκρασία αυξάνει απείρως και υπερτερεί των βαρυτικών δυνάμεων.

4.        Τέταρτον. Αρχίζει η γιγαντιαία έκρηξη της πυρίνης σφαίρας και επέκταση για την δημιουργία του νέου σύμπαντος.

5. Πέμπτον Αυτό θα επεκτείνεται με μιά συνεχώς μειούμενη ταχύτητα σε μιά περίοδο 17,5 δισεκατομμυρίων ετών, μέχρις ότου καταλήξει σε πλήρη στάση, τούτο δε θα συμβεί όταν θα ελαττωθεί η θερμοκρασία του υποβάθρου. τελικώς στο απόλυτο μηδέν.

6, Έκτον Όταν η θερμοκρασία   θα φθάσει τότε η βαρύτης θα καταστεί η μοναδική κυρίαρχος δύναμις και θα αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία της συρρικνώσεως.

7. Έβδομων Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, όταν όλα επανέλθουν στο ίδιο σημείο, θα δημιουργηθεί και πάλιν η πυρίνη σφαίρα, η οποία και πάλιν θα εκπυρωθεί κ.ο.

Όποια ζωή δημιουργηθεί δεν ότι θα είναι αυτή  όμοια με της γης   Η μη ύπαρξη ζωής στο Σύμπαν θα ήταν το απίθανο και μάλλον εγωιστικό για τον άνθρωπο σαν μοναδικό ον στο Σύμπαν 

Ανοιχτό ή Κλειστό Σύμπαν;

Το ποσό Υλο-ενέργειας είναι παράγων Αέναης Συστολή ή Διαστολής Εχει βρεθεί ότι η εξέλιξη του Σύμπαντος εξαρτάται από το συνολικό ποσό της υλο-ενέργειας που περιέχει. Εάν περιέχει μικρό ποσό υλο-ενέργειας σημαίνει ότι το Σύμπαν θα διαστέλλεται επ’ άπειρον («Ανοικτό» Σύμπαν), διότι η ιδιο-βαρύτητά του δεν είναι αρκετά ισχυρή για να σταματήσει την αρχική διαστολή. Εάν περιέχει μεγάλο ποσό υλο-ενέργειας, τότε το Σύμπαν θα αρχίσει να συστέλλεται, έως ότου συνθλιβεί («Κλειστό» Σύμπαν).

Ο ρόλος της Σκοτεινής Ενέργειας

 Η συστολή του Σύμπαντος εξαρτάται και από το είδος της υλο-ενέργειας που περιέχει. Π. χ., μπορεί το συνολικό ποσό της ύλης (σκοτεινής και βαρυονικής) στο Σύμπαν να έχει την κρίσιμη τιμή, οπότε το Σύμπαν θα συνεχίσει να διαστέλλεται με επιβραδυνόμενο σταθερό ρυθμό. Μπορεί όμως στη δυναμική του Σύμπαντος να συνεισφέρει και η λεγόμενη «σκοτεινή» ενέργεια (μια άγνωστης μορφής ενέργεια), στην οποία περίπτωση το συνολικό ποσό της ύλης είναι μικρότερο από την κρίσιμη τιμή αλλά συμπληρώνεται από τη «σκοτεινή ενέργεια» οπότε έπειτα από κάποιο χρόνο, τις ελκτικές δυνάμεις της συμπαντικής ιδιο-βαρύτητας τις υπερνικά η «σκοτεινή ενέργεια». Δρώντας σαν «αντι-βαρύτητα» αντιστρέφει την αρχική επιβράδυνση της διαστολής σε επιτάχυνση και έτσι το Σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται αλλά με επιταχυνόμενο ρυθμό. Συνεχίζεται

 

ΤΟ  ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ (Μέρος 3^ον)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η Νέα Θεωρία των Χόκινγκ-Χέρτογκ

Σύμφωνα με τη θεωρία των Χόκινγκ-Χέρτογκ, «το σύμπαν μας, στις μεγαλύτερες κλίμακες, είναι λογικά ομαλό και πεπερασμένο, συνεπώς δεν αποτελεί μια μορφοκλασματική δομή (φράκταλ)». Η θεωρία τους βασίζεται τόσο στη θεωρία των χορδών, η οποία προσπαθεί να συμφιλιώσει τη βαρύτητα και τη γενική σχετικότητα με την κβαντική φυσική, όσο και στη θεωρία ότι το σύμπαν είναι ένα μεγάλο και πολύπλοκο ολόγραμμα.

Η Θεωρία του Ολογράμματος

Οι Χόκινγκ- Χέρτογκ παρουσιάζουν μια δική τους εκδοχή περί ολογράμματος, που τους επιτρέπει να εξοβελίσουν τον χρόνο και να περιγράψουν τον αέναο κοσμικό πληθωρισμό, χωρίς να χρειάζεται να προσφύγουν στη θεωρία του Αϊνστάιν. Στη νέα θεωρία, ο αέναος πληθωρισμός είναι μια άχρονη κατάσταση πάνω σε μια επιφάνεια του χώρου στην αρχή του χρόνου.

Σύμφωνα με τη διατύπωση του Χόκινγκ πριν πεθάνει, «δεν καταλήγουμε σε ένα μοναδικό σύμπαν, αλλά τα ευρήματά μας παραπέμπουν σε μια σημαντική μείωση του πολυσύμπαντος, σε μια πολύ μικρότερη γκάμα πιθανών συμπάντων». Η νέα αυτή θεωρία, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι πιο εύκολο να επιβεβαιωθεί μέσω αστρονομικών και αστροφυσικών παρατηρήσεων.

Ήδη, ο Χέρτογκ σχεδιάζει να μελετήσει τις πρακτικές συνέπειες της νέας θεωρίας σε μικρότερες κλίμακες, που βρίσκονται εντός των ορίων των διαστημικών τηλεσκοπίων. Πιστεύει ότι τα αρχέγονα βαρυτικά κύματα (ρυτιδώσεις του χωροχρόνου) που προκλήθηκαν κατά την έξοδο από τον αέναο πληθωρισμό, θα μπορέσουν να επιβεβαιώσουν το θεωρητικό μοντέλο τους.

Η επέκταση του σύμπαντός μας από τη γέννησή του έως σήμερα σημαίνει ότι αυτά τα βαρυτικά κύματα θα έχουν πλέον πολύ μεγάλα μήκη κύματος, συνεπώς θα είναι αδύνατο να ανιχνευθούν από τους υπάρχοντες επίγειους ανιχνευτές LIGO. Όμως μπορεί ίσως να εντοπισθούν από το μελλοντικό ευρωπαϊκό διαστημικό παρατηρητήριο βαρυτικών κυμάτων LISA.

Ορατή  Υλη και Σκοτεινή Υλη

 Το Σύμπαν  είναι  περισσότερο “δύναμικό”(ενέργεια), παρά υλικό (αντικείμενα).  . Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, σχεδόν τα δύο τρία του σύμπαντος (το 66,2%) εκδηλώνεται με τη μορφή σκοτεινής ενέργειας, ενώ το υπόλοιπο ένα τρίτο (33,8%) αποτελεί έναν συνδυασμό σκοτεινής ύλης και ορατής ύλης. Η σκοτεινή ύλη αντιπροσωπεύει το 25% της συνολικής μάζας του σύμπαντος, λόγω της επίδρασης της βαρύτητάς του. Υπάρχουν ισχυρά σημάδια της ύπαρξής του, τα οποία είναι ανιχνεύσιμα στα αστρονομικά αντικείμενα που το περιβάλλουν. Η αόρατη μάζα» επηρεάζει την τροχιακή ταχύτητα των συστάδων γαλαξιών. Έκτοτε, πολλές άλλες παρατηρήσεις έχουν επισημάνει με συνέπεια ότι μπορεί να υπάρχει. Η σύνθεσή της είναι ένα μυστήριο, αλλά μια πιθανότητα είναι ότι αποτελείται από συνηθισμένα βαριά νετρίνα ή πρόσφατα προτεινόμενα στοιχειώδη σωματίδια (όπως WIMPs ή άξονες), για να αναφέρουμε μόνο μερικά. Η σαφής απάντηση σχετικά με τη σύνθεσή της είναι ένα από τα κύρια ερωτήματα της σύγχρονης κοσμολογίας και της σωματιδιακής φυσικής. Η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης είναι σημαντική να κατανοήσουμε το μοντέλο Big Bang για το σχηματισμό του σύμπαντος και τα πρότυπα συμπεριφοράς των διαστημικών αντικειμένων. Οι επιστημονικοί υπολογισμοί δείχνουν ότι υπάρχει πολύ περισσότερη ύλη στο σύμπαν από ό, τι μπορεί να παρατηρηθεί. Για παράδειγμα, η προβλεπόμενη συμπεριφορά των γαλαξιών συχνά αλλάζει χωρίς προφανή λόγο, εκτός εάν υπάρχει πιθανότητα ότι η μη παρατηρήσιμη ύλη ασκεί μια βαρυτική μετατόπιση στην ορατή ύλη.

Αντιύλη

Δεν πρέπει να συγχέουμε τη σκοτεινή ύλη με την αντιύλη. Η τελευταία είναι μια μορφή συνηθισμένης ύλης, όπως η ύλη που μας συγκροτεί, αλλά αποτελείται από στοιχειώδη σωματίδια με αντίθετα ηλεκτρικά σημεία: θετικά / αρνητικά.

Ένα αντι-ηλεκτρόνιο είναι ένα σωματίδιο αντιύλης, το οποίο αντιστοιχεί σε ένα ηλεκτρόνιο, αλλά έχει θετικό φορτίο και όχι αρνητικό φορτίο. Το αντιύλη δεν υπάρχει σε σταθερή μορφή επειδή επομένως δεν οργανώνεται σε παρατηρήσιμα άτομα και μόρια. Η αντιύλη μπορεί να ληφθεί μόνο μέσω επιταχυντών σωματιδίων. Ωστόσο, η παραγωγή του είναι περίπλοκη και ακριβή.

Σκοτεινή Ενέργεια

Η σκοτεινή ενέργεια είναι μια μορφή ενέργειας που υπάρχει σε όλο το σύμπαν και τείνει να επιταχύνει την επέκτασή της απωθώντας τη βαρύτητα ή τη δύναμη. Εκτιμάται ότι το 68% της ενεργειακής ύλης στο σύμπαν ανήκει σε αυτόν τον τύπο και είναι μια πολύ ομοιόμορφη μορφή ενέργειας που δεν αλληλεπιδρά με καμία άλλη θεμελιώδη δύναμη στο σύμπαν, γι 'αυτό και ονομάζεται «σκοτάδι». Όμως, κατ 'αρχήν, δεν έχει καμία σχέση με τη σκοτεινή ύλη.

Ο Ρόλος του Πνεύματος

 Όπως έλεγαν οι Στωικοί είναι κάτι “λεπτό και αραιό”, που αποκλείεται να είναι ύλη Αυτό μπορεί να συγκριθεί με την έννοια του δυναμικού παλμού, που ενεργοποιεί την ύλη. Κατά τους Έλληνες, προ της διαμορφώεως του σύμπαντος το κάθε τι προυπήρχε σε ανεκδήλωτη κατάσταση εντός του χαοτικού κενού.   Στην Ελληνική θρησκεία η ψυχογονία συνδέεται με την θεογονία. Ο άνθρωπος αποκτών την ανωτέρα συνείδηση καθίσταται Φως(Φωτεινός ) και εισέρχεται σε Ανωτέρους Κόσμους ως θεία ατομικότης. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας πίστευαν στον Ορφικό Ερώτα(ένωση και δημιουργία), στην Μήτιν ή Λόγον και στον Νόμο ή Αδράστεια, ως  κινητήριες δυνάμεις του Σύμπαντος. Κατά τους αρχαίους η σωτηρία αποκτάται δια της Γνώσεως, εν αντιθέσει με τις σημερινές κοινωνίες όπου η γνώσις χρειάζεται μόνον για την μεγέθυνση της παραγωγής. Σήμερον επικρατεί η εξουσιαστική και στατική αντίληψη περί του σύμπαντος σαν αποτέλεσμα της εξουσιαστικής αντίληψης.   Ένα  ρέον και δημιουργικό Σύμπαν, εκτός του ότι είναι αντίθετον προς τις θεοκρατικές και δογματικές τους αντιλήψεις(άπαξ πλάσθηκε ο κόσμος ), δεν εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της διεθνούς εξουσίας, η οποία θέλει το σύστημα άλογο, στατικό και ακίνητο, αλλά και κάθε φαινομενική κίνηση να τελεί υπό τον απόλυτο έλεγχο της. Αυτός είναι ο λόγος που εναντιώνονται  στην επαναφορά του κόσμου στην φυσική του κοίτη,  δηλαδή προς  την Ελληνική κοσμοθέαση και  τον Λόγο.  Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι περισσότερο υλιστής παρά πνευματικός και ιδεαλιστικός. Ως εκ τούτου χάνει το σπουδαιότερο όργανο, δηλαδή την Λογική και την Φαντασία με την οποία εξερευνούσε ο παλαιός άνθρωπος τα βάθη της ψυχής του και του σύμπαντος. Όπως λέγει και ο Κινέζος κορυφαίος καθηγητής Μιν Χούα Τσεν:“η Ελληνική γλώσσα ακόνισε την Λογική μου” και συνεχίζει “ στην αρχαιότητα το ορθολογικό και το παράδοξο μπορούσαν να συνυπάρξουν. Τώρα έχει χαθεί αυτή η ισορροπία και το ορθολογικό στοιχείο υποχωρεί και κατακτά έδαφος το παράλογο”

Συμβολισμός του Σύμπαντος

Το Σύμπαν συμβολίζεται από τους προκατακλυσμιαίους λαούς με την Σβάστικα, την σπείρα ή και τον κυματισμό. Την Σβάστικα-σύμβολον της Κοσμικής Τάξεως- θα την συναντήσουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Συμβολίζει επίσης και  την καλή τύχη,  την συνεχή κίνηση ή την αδιάκοπο γένεση, η οποία καλείται Ζωή. Είναι έμβλημα του ανωτέρου θεού των Αρείων Διός-ή “Δυάους” κατά τους Ινδούς-και το Ελληνικό γράμμα Ζ εφευρέθη για την καλυτέρα έκφραση του αρχικού φθόγγου της λέξεως Ζευς. ( Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι Ινδοί δέχθηκαν σε πανάρχαιους χρόνους την πολιτιστική επίδραση των Ελλήνων σε δύο διαδοχικές εξορμήσεις η μία του Διονύσου και η άλλη του Ηρακλή του 1^ου ο οποίος έκανε την μεγάλη εκστρατεία στην Ινδία και στην Κίνα(περιοχή που ως σήμερα ονομάζεται Γιουνανία=Ιωνία. Εκεί έχτισε 360 πόλεις άφησε τη θυγατέρα του βασίλισσα και κάθε πόλη  πλήρωνε φόρο μια ημέρα εκάστου έτους. Αυτά αργά αλλά σταθερά έρχονται στο φως ύστερα από περίπου 17.000 χρόνια Π.Ε)

Οι Ελληνικοί Κοσμογονικοί Μύθοι

 Κοινό όλων των μύθων είναι ότι ο Κόσμος γεννήθηκε από ένα Αρρεν και ένα Θήλυ με την επενέργεια του Ερώτα και κύριο ρόλο παίζει το κοσμογονικό «Αυγό» Εκείνο που διακρίνει κανείς στους Ελληνικούς μύθους είναι   σε γενικές γραμμές η επιστημονική προσέγγιση που ισχύει σήμερα   
α) Πελασγικός Μύθος της Δημιουργίας: Στην αρχή αναδύθηκε γυμνή από το χάος η Ευρυνόμη, η θεά των πάντων, που διαχώρισε τον ουρανό από τη θάλασσα και άρχισε να χορεύει πάνω στα κύματα. Η Ευρυνόμη δημιούργησε από τον βόρειο άνεμο τον Οφίωνα, το μεγάλο ερπετό, και ενώθηκε μαζί του. Στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε περιστέρα, πλανήθηκε πάνω από τα κύματα και όταν ήρθε ο καιρός γέννησε το Αυγό του Κόσμου. Με εντολή της ο Οφίων τυλίχτηκε επτά φορές γύρω από το Αυγό, ώσπου αυτό έσπασε και άνοιξε στα δύο. Και από μέσα του κύλησαν όλα όσα υπάρχουν στο σύμπαν: τα αστέρια, ο Ήλιος, η Σελήνη, οι πλανήτες, η Γη και όλα τα ζωντανά πλάσματα πάνω σε αυτήν.

β) Ορφικός Μύθος της Δημιουργίας: Η Νύχτα ενώθηκε με τον 'Aνεμο και γέννησε ένα ασημένιο Αυγό, που το εναπόθεσε μέσα στο απέραντο σκοτάδι. Από αυτό το Αυγό βγήκε ο Έρως, που άλλοι τον ονόμαζαν Φάνη, και αυτός έβαλε σε κίνηση το σύμπαν. Ο Έρως - Φάνης οδήγησε στο φως όλα τα πράγματα που ήταν κρυμμένα μέσα στο Αυγό, δηλαδή όλο το σύμπαν και όσα υπάρχουν μέσα σε αυτό.

γ) Ομηρικός Μύθος της Δημιουργίας: Ο Ωκεανός που περιζώνει με το δημιουργικό του ρεύμα όλο τον κόσμο ήταν ο γεννήτορας των πάντων. Σύντροφός του υπήρξε η θεά Τηθύς, η οποία γέννησε τα παιδιά του.

δ) Ο Μύθος της Δημιουργίας του Ησίοδου: Στην αρχή όλων των πραγμάτων υπήρχε το Χάος, μέσα στο οποίο ενυπήρχαν «εν σπέρματι» όλα όσα θα αποτελούσαν το σύμπαν στη συνέχεια. Μετά από το Χάος αναδύθηκε η Γαία, η παγκόσμια μητέρα και τροφός (που γέννησε τον έναστρο Ουρανό ενώ κοιμόταν, αλλά και τα βουνά, τις κοιλάδες και τις θάλασσες) και ο Έρως. Όταν η Γαία ενώθηκε με τον Ουρανό γεννήθηκαν οι Τιτάνες, οι Κύκλωπες και οι Εκατόγχειρες. Από το Χάος προήλθαν το Έρεβος (η άφωνη σκοτεινιά τoυ βάθους) και η Νύχτα. Η Νύχτα γέννησε από την ένωσή της με το Έρεβος τον Αιθέρα (το ουράνιο φως) και την Ημέρα.

Τα Σύμβολα του Σύμπαντος

 Η Σβάστικα  είναι  σύμβολο Κοσμογονικόν(του επαναγεννητικού τροχού) , Ανθρωπογονικόν, Αλχημικόν και περιέχει την κλείδα των επτά μεγάλων Μυστηρίων του Κόσμου. Το φιλοσοφικό της νόημα είναι δυνατόν να γίνει αντιληπτόν δια του μύθου του Προμηθέως, τον οποίον οι Ινδοί  ονομάζουν «Πραμάνθα». Άλλα πανάρχαια σύμβολα της Χρυσής Εποχής είναι το «Ωρφικόν Ωόν», ο μικρός φτερωτός θεός του Έρωτα, ο Κεραυνός του Διός, ο Όφις , ο οποίος είναι το παγκόσμιο σύμβολο των ανωτέρων ηλιακών κοσμικών δυνάμεων. Η «σπείρα» είναι κι’αυτή σύμβολο της συνεχούς ουσίας, ενώ το «κυμάτιον» της “μεριστής ουσίας”,  αλληγορεί την γεννητική ουσία του κόσμου. Τέλος δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι δεν υπάρχει καμία ανασκαφή αρχαίου πολιτισμού στον κόσμο που να μην  έδωσε την παρουσία της η «Σβάστικα». Εν κατακλείδι μπορούμε να πούμε ότι τα σύμβολα των αρχαίων λαών δεν είναι τυχαία. Ταύτα ευρίσκονται στην ψυχή του ανθρώπου ως μία των “Αρχέτυπων ιδεών» (Είναι όμως θλιβερόν το γεγονός ότι επειδή κάποιος σύγχρονος δικτάτωρ ή παράφρων ηγέτης χρησιμοποίησε το σύμβολο για κατακτητικούς σκοπούς και    για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας   να καταδικάζεται και εξοβελίζεται το πανάρχαιο ιερό σύμβολο και ο φέρων  επί ποινή φυλακίσεως  αν    χρησιμοποιήσει τη     σβάστικα, το σταυρό ή άλλα πανάρχαια σύμβολα).( “Προκατακλυσμιαίοι Πολιτισμοι”, Π. Μαρίνη, Νέα Θέσις, Διαδίκτυο κ.α )(7/4/24)

ΤΕΛΟΣ

 

Αμφικτύων

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

ΔΕΝ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ - ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

 

ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΓΙΝΑΝΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ (ΑΣΗ ΓΩΝΙΑ ) -(ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ - ΧΑΝΙΩΝ) 

ΔΕΝ ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΜΑ ΣΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ 

ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΙΕΡΑ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΠΟΥ ΧΟΥΜΕ ΤΟ(Ν) ΠΡΟΓΟΝΩ (ΕΛΠΙΔΑ ΚΟΥΛΙΖΑΚΗ) 

 ΝΑ ΤΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΑΓΕΡΝΑ ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΠΙΣΩ 

ΜΕ ΗΡΩΕΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΔΙΠΛΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΩ (ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ) 

 ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝΕ ΑΙΩΝΕΣ 

ΚΑΙ ΠΡΕΠΕ ΜΕΣ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΝΑ ΤΣΗ ΧΟΥΝΕ ΕΙΚΟΝΕΣ (ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ)

 ΗΡΘΕ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΣΗ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΑΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟΥΣ

 ΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΚΙ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ (ΓΙΩΡΓΗΣ 

ΣΗΦΑΚΗΣ(ΣΙΜΙΣΑΚΟΓΙΩΡΓΗΣ)

 

 ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

 ΣΤΙΧΟΙ: ΝΤΟΥΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ - ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ - ΚΟΥΛΙΖΑΚΗ ΕΛΠΙΔΑ - ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ - ΣΗΦΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ (ΣΙΜΙΣΑΚΟΓΙΩΡΓΗΣ) 

ΕΠΑΙΞΑΝ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ: ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ (ΛΥΡΑ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ) ΚΕΧΑΓΙΑΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ (ΛΑΟΥΤΟ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ) ΓΚΑΛΟΝΑΣ ΝΙΚΟΣ (ΚΡΟΥΣΤΑ) ΛΙΟΝΗΣ ΚΩΣΤΗΣ (ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ) ΝΕΟΝΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ (ΚΑΡΤΣΗΣ) (ΑΣΚΟΜΑΜΑΝΤΟΥΡΑ) ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (ΚΙΘΑΡΑ - ΜΠΑΣΟ)

 

Μανωλης Αγγελακης

ΦΥΣΗ, Έκλειψη ηλίου και σελήνης: γιατί θεωρούνται κακοί οιωνοί;

  

• Οι εκλείψεις πάντα προκαλούσαν δέος και φόβο στους ανθρώπους.
• Πώς αντιμετώπιζαν τις εκλείψεις οι αρχαίοι πολιτισμοί στην Κίνα, την Ινδία, την Μεσοποταμία, τις Βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες;
• Σημαντικές ιστορικές στιγμές που επηρεάστηκαν από τις εκλείψεις.
• Επιστημονικές ανακαλύψεις που έγιναν λόγω των εκλείψεων.
• Ποια είναι η σημειολογία των εκλείψεων στην αστρολογία;

Οι εκλείψεις, είτε οι ηλιακές, είτε οι σεληνιακές, εδώ και αιώνες προκαλούν δέος στους ανθρώπους, πυροδοτώντας θρύλους, προλήψεις και δεισιδαιμονίες.

Μέχρι πρόσφατα, αυτό το ουράνιο φαινόμενο έπαιρνε υπερφυσικές διαστάσεις στη φαντασία των ανθρώπων, οι οποίοι γίνονταν επιφυλακτικοί και προληπτικοί.

Οι αρχαίοι λαοί, προσπαθώντας να εξηγήσουν αυτή την προσωρινή εξαφάνιση του ήλιου, έπλαθαν μύθους για δαίμονες, δράκους, καταραμένους ανθρώπους και θυμωμένους θεούς.

Στην αρχαία Κίνα πίστευαν ότι ένας ουράνιος δράκος καταβρόχθιζε τον Ήλιο. Οι Χίντου στην Ινδία πίστευαν ότι για τις εκλείψεις ευθύνεται ο δαίμονας Rahu, ο οποίος ήπιε το ελιξίριο της αιωνιότητας. Οι δίδυμοι θεοί, Ήλιος και Σελήνη, τον αποκεφάλισαν, αλλά το κεφάλι του Rahu, όντας αθάνατος, τους έφαγε. Οι βόρειες φυλές της Ευρώπης, πίστευαν ότι οι λύκοι έτρωγαν τον ήλιο ή τη σελήνη. Στην αρχαία Μεσοποταμία, η έκλειψη Σελήνης θεωρούνταν σοβαρή απειλή για τον βασιλιά. Έτσι, τις ημέρες που οι αστρολόγοι προέβλεπαν έκλειψη Σελήνης, έβαζαν έναν αναπληρωτή βασιλιά στο θρόνο, ενώ ο αληθινός κρυβόταν μέχρι να περάσει η έκλειψη. Μόλις εμφανιζόταν πάλι το φεγγάρι, εξαφανιζόταν ο αναπληρωτής βασιλιάς και έπαιρνε το θρόνο πάλι ο κανονικός.

Σχεδόν σε όλους τους πολιτισμούς, η έκλειψη θεωρούνταν κακός οιωνός που προμήνυε τον ερχομό συμφορών και καταστροφών και δεν είναι λίγες οι φορές που οι εκλείψεις συνδέθηκαν με ιστορικά γεγονότα.

Ιστορικές εκλείψεις.

22 Οκτώβριου, 2137 π.Χ.: Μια από τις πρώτες καταγεγραμμένες εκλείψεις αναφέρεται στο Shu Ching, ένα αρχαίο ιστορικό βιβλίο της Κίνας. Οι κινέζοι πίστευαν ότι κατά την έκλειψη, ένας δράκος τρώει τον Ήλιο. Στα αρχεία αναφέρεται ότι δύο αστρονόμοι, οι Hsi και Ho, ήταν υπεύθυνοι για την πρόβλεψη των εκλείψεων, ώστε οι άνθρωποι να ετοιμάσουν τόξα και βέλη ώστε να σκοτώσου το δράκο. Όμως, αυτοί μέθυσαν και δεν μπόρεσαν να τους προειδοποιήσουν και έτσι ο αυτοκράτορας τους αποκεφάλισε.

Οδύσσεια: Μια από τις αρχαιότερες αναφορές έκλειψης αναφέρεται στην Οδύσσεια, όπου την ώρα που ο Οδυσσέας πάτησε το πόδι του στην Ιθάκη, «χάθηκε στα ουράνια ο ήλιος και γύρω απλώθηκε στον κόσμο μαύρη αντάρα». Οι αστρολόγοι τοποθετούν αυτή την χρονική στιγμή γύρω στο 1178 π.Χ.

28 Μαΐου, 585 π.Χ.: Ο Θαλής ο Μιλήσιος είναι ο πρώτος που προβλέπει την ολική έκλειψη Ηλίου. Αυτή η έκλειψη είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει ανακωχή ανάμεσα στους Μήδες και Λυδίους, οι οποίοι πολεμούσαν για χρόνια. Η μάχη έμεινε στην ιστορία ως η «Μάχη της Έκλειψης», αφού το φαινόμενο τρομοκράτησε τόσο πολύ τα δύο στρατεύματα που θεώρησαν ότι είναι σημάδι των θεών για να σταματήσουν τις εχθροπραξίες.

Αύγουστος, 413 π.Χ.: Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και την Εκστρατεία στη Σικελία, οι Αθηναίοι έχαναν στην μάχη των Συρακουσών στη Σικελία. Ενώ ήταν έτοιμοι να αποπλεύσουν για την Αθήνα, μια έκλειψη σελήνης που θεωρήθηκε κακός οιωνός, έκανε τον Νικία να αναβάλει τον απόπλου του στόλου και οδήγησαν στην ολοκληρωτική ήττα των Αθηναίων στη Σικελία.

Ιούνιος, 168 π.Χ.: Μια έκλειψη λέει ο μύθος ότι βοήθησε τους Ρωμαίους να νικήσουν τους Μακεδόνες καθώς την ερμήνευσαν ως έναν καλό οιωνό και «την έκλειψη ενός βασιλιά».

Η Σταύρωση του Χριστού: Σύμφωνα με τις γραφές, όταν ο Χριστός ξεψυχούσε στο Σταυρό, ο ουρανός ξαφνικά σκοτείνιασε. Κάποιοι αστρονόμοι συνδέουν αυτή την περιγραφή με μία ολική έκλειψη ηλίου που έγινε το 33 μ.Χ. Γενικά, η Ανάσταση του Χριστού συνδέεται με τα ουράνια σώματα και συγκεκριμένα με  τον κύκλο της Σελήνης. Ο υπολογισμός της Ανάστασης γίνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην συμπέσει ποτέ μια έκλειψη Σελήνης με την Ημέρα της Ανάστασης, δημιουργώντας συνειρμούς με την Ημέρα της Κρίσης.

5 Μαΐου, 840 μ.Χ.: Ο 3ος γιός του Καρλομάγνου και βασιλιάς των Φράγκων, Λουδοβίκος ο Ευσεβής, πέθανε από το φόβο του κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης, αφού πίστευε ότι έρχεται ο Θεός να μας τιμωρήσει.

29 Φεβρουαρίου, 1504: Ο Χριστόφορος Κολόμβος, εξαντλημένος από τις εξερευνήσεις του και με τα πλοία του να σαπίζουν, αγκυροβόλησε για ένα χρόνο στις ακτές της Τζαμάικα. Οι ιθαγενείς αρχικά τους εφοδίαζαν με τρόφιμα, αλλά όταν σημειώθηκαν κλοπές και φρικαλεότητες από τα πληρώματα των πλοίων, οι ιθαγενείς έγιναν εχθρικοί. Ο Κολόμβος, έχοντας μαζί του ένα ημερολόγιο, είδε ότι σε λίγες μέρες θα γινόταν έκλειψη Σελήνης. Έτσι, κάλεσε τους αρχηγούς των ιθαγενών και τους είπε ότι ο Θεός έχει θυμώσει πολύ μαζί τους που δεν βοηθούν το στόλο του και για αυτό θα εξαφανίσει τη Σελήνη. Όταν έγινε η έκλειψη, οι ιθαγενείς τρομοκρατήθηκαν, ζήτησαν γονατιστοί συγνώμη και συνέχισαν να εφοδιάζουν το στόλο του Κολόμβου.

Αύγουστος, 1133 μ.Χ.: Ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας βασιλιάς της Αγγλίας,  γιος του Γουλιέλμου Α΄ του Κατακτητή, πέθανε λίγο καιρό μετά από μία έκλειψη ηλίου, κάτι που εδραίωσε την προκατάληψη ότι οι εκλείψεις είναι κακά μαντάτα για τους βασιλείς.

22 Μαΐου, 1453 μ.Χ.: Την ημέρα εκείνη συνέβη μια μερική έκλειψη Σελήνης και θεωρήθηκε καλό σημάδι από τους Μωαμεθανούς για την πτώση της Κωνσταντινούπολης, η οποία έγινε μια εβδομάδα αργότερα.

Επιστημονικές ανακαλύψεις.

Μια έκλειψη οδήγησε τον Αριστοτέλη στο συμπέρασμα ότι η Γη είναι σφαιρική, αφού έβλεπε τη σκιά της Γης να καλύπτει τη Σελήνη.

Ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος Αρίσταρχος, χρησιμοποίησε την έκλειψη της Σελήνης για να υπολογίσει με αρκετή ακρίβεια την απόσταση του Ήλιου και της Σελήνης από τη Γη.

Επίσης, οι ηλιακές εκλείψεις επέτρεψαν στους αρχαίους Έλληνες αστρονόμους να περιγράψουν την κορώνα του Ήλιου.

Η Έκλειψη του Αϊνστάιν, μια έκλειψη Ηλίου που συνέβη το 1919, επέτρεψε στους επιστήμονες να μετρήσουν την στρέβλωση του φωτός των αστεριών, όταν περνούσε κοντά από τον Ήλιο και έτσι να επιβεβαιώσουν τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Οι εκλείψεις στην αστρολογία.

Οι εκλείψεις είναι σημαντικά γεγονότα στην αστρολογία. Δείχνουν το καρμικό μας μονοπάτι και, στην ουσία, επιταχύνουν τα γεγονότα. Ανοίγουν νέες πόρτες με το να κλείνουν παλιές, προκαλούν ξαφνικές αλλαγές και επισπεύδουν το αναπόφευκτο.

Αν λιμνάζεις, μια έκλειψη θα σου δώσει αυτή την έξτρα ώθηση που χρειάζεσαι για να προχωρήσεις στη ζωή σου. Μπορεί οι εξελίξεις να σε σοκάρουν, αλλά να θυμάσαι ότι μια έκλειψη απλά επιταχύνει το αναπόφευκτο και κάθε τέλος, σηματοδοτεί μια νέα αρχή.

Συνήθως, οι ηλιακές εκλείψεις σηματοδοτούν μια νέα αρχή ή νέες ευκαιρίες. Είναι η στιγμή να στείλουμε τις κοσμικές μας προσκλήσεις στο σύμπαν και να υποδεχθούμε την αφθονία που έρχεται.

Οι εκλείψεις σελήνης από την άλλη, μας βοηθούν να αντιληφθούμε καλύτερα την επιρροή των άλλων. Μας βοηθούν να δούμε τους άλλους κάτω από νέο πρίσμα και να αφήσουμε πίσω μας οτιδήποτε δεν μας γεμίζει. Οι αποχωρισμοί μπορεί να μοιάζουν δύσκολοι, αλλά η έκλειψη σηματοδοτεί την αρχή νέων σχέσεων.

 https://www.tsemperlidou.gr/mind-spa/pets/ekleipsi-iliou-kai-selinis-giati-theorountai-kakoi-oionoi

Ωραίος ο καιρός, αλλά αρκετά δροσερός, σηκώνει ένα Τραχανά με πράσινη Πιπεριά αλλά Νίκος !!

Καλημέρα φίλες μου Νοικοκυρές !!

Τώρα το πρωί μου ήρθε η ιδέα για Τραχανά ! ( ελληνικό μπραντς πρωινό ) Ωραίος ο καιρός, αλλά αρκετά δροσερός, σηκώνει ένα Τραχανά με πράσινη Πιπεριά αλλά Νίκος !!

Δείτε την συνταγή στις φωτογραφίες με τη σειρά τους

 

Σοτάρουμε την πράσινη Πιπεριά, που έχουμε κόψει κομματάκια, με λίγο Λάδι

 

Βράζουμε Νερο να είναι έτοιμο

 

 

Ρίχνουμε το βραστό νερό μέσα και λίγο αλατάκι

 

 

Ετοιμάζουμε το πιάτο με λίγο Φέτα Κατσικίσια και Πιπέρι

 

 

Παίρνουμε τον Τραχανά !!

 

 

Ρίχνουμε στην Κατσαρόλα ανάλογα με τις μερίδες που θέλουμε να κάνουμε, εγώ σ`αυτό το κατσαρολάκι έριξα μισό Φλιτζάνι του τσαγιού και είναι για δυό μεγάλες μερίδες

 

 

Χαμηλώνουμε τη φωτιά και τον αφήνουμε να σιγοβράσει για 10 λεπτά

 

 

Ο Τραχανάς ειναι έτοιμος, έχουμε κάνει κομματάκια την φέτα, την Κατσικίσια και τρώμε !!! Τραχανάς; με Φέτα Κατσικίσια και πράσινη Πιπεριά !! Μιλαμε για έδεσμα !!!!

 

 

Νικόλαος Παζαίτης

NIKOS PAZAITIS

Nikolaos Pazaitis

 
 
 
 
 

Η οργάνωση των Φιλορθοδόξων σχεδίαζε να συλλάβει τον Όθωνα την πρωτοχρονιά του 1840, κατά την διάρκεια της δοξολογίας, για να τον εξαναγκάσει είτε να ασπασθεί το ορθόδοξο δόγμα είτε να παραιτηθεί.

 

 Ο βασιλεύς Όθων της Ελλάδος, εξόριστος στη Βαυαρία, το 1865. Φωτογραφία του Φίλιππου Μαργαρίτη. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα.

 

....Η οργάνωση των Φιλορθοδόξων σχεδίαζε να συλλάβει τον Όθωνα την πρωτοχρονιά του 1840, κατά την διάρκεια της δοξολογίας, για να τον εξαναγκάσει είτε να ασπασθεί το ορθόδοξο δόγμα είτε να παραιτηθεί. Ακόμη και με δολοφονία του.

Στόχος πρώτης γραμμής των "φιλορθοδόξων ήταν η διοικητική επανασύνδεση της αυτοκέφαλης ελλαδικής εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η απομάκρυνση όλων των ξένων ιεραποστολών, η απαγόρευση της κυκλοφορίας των δημοσιευμάτων τους και κυρίως η επιβολή της αναγνώρισης του ορθοδόξου δόγματος ως επίσημη θρησκεία του κράτους από τον Όθωνα και τους διαδόχους του.  

 

 

Yiannis Bantekas

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1821

7 ώρ. ·

Σαν χθες, στις 27 Μαρτίου 1838 πριν από 183 έτη, ο Όθων αποδέχθηκε το αίτημα του αλήστου μνήμης Γεωργίου Γλαράκη (Γραμματέως επι των Εκκλησιαστικών, κλπ.), ώστε η 25η Μάρτιου 1821 να θεωρείται στο εξής ως "η ημερα έναρξης του υπερ της ανεξαρτησίας αγώνος του Ελληνικού έθνους".

Στο σενάριο προστέθηκε και η γνωστη παραμυθολογία περί του δήθεν λαβαρου που υποτίθεται ύψωσε εκεινη την ημέρα ο Π.Π. Γερμανός στην Αγία Λαύρα.

Δυστυχώς όμως, δεν μπόρεσαν να ενημερώσουν και τον δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανό, ο οποίος είχε ήδη αποβιώσει (απο το 1826) με αποτέλεσμα να μην προλάβει να γράψει απολύτως τίποτα σχετικό στα "απομνημονευματά" του τα οποία είχαν ήδη προ πολλού εκδοθεί (εκτός του ότι δεν βρισκόταν καν στο μοναστήρι εκείνη την ημέρα).

Υπενθυμίζεται ότι ο Γεώργιος Γλαράκης ήταν μια σκοτεινή μορφή και υψηλόβαθμο στέλεχος της "καταχθονίου Φιλορθοδόξου Εταιρείας" και του κόμματος των "ναπαίων", που ήταν τα απροκάλυπτα όργανα της ρωσικης θεοκρατίας, του αντι-Διαφωτισμού και του ανορθολογισμού στο τότε νεοσύστατο "Βασίλειον της Ελλάδος".

Η οργάνωση των Φιλορθοδόξων σχεδίαζε να συλλάβει τον Όθωνα την πρωτοχρονιά του 1840, κατά την διάρκεια της δοξολογίας, για να τον εξαναγκάσει είτε να ασπασθεί το ορθόδοξο δόγμα είτε να παραιτηθεί. Ακόμη και με δολοφονία του.

Στόχος πρώτης γραμμής των "φιλορθοδόξων ήταν η διοικητική επανασύνδεση της αυτοκέφαλης ελλαδικής εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η απομάκρυνση όλων των ξένων ιεραποστολών, η απαγόρευση της κυκλοφορίας των δημοσιευμάτων τους και κυρίως η επιβολή της αναγνώρισης του ορθοδόξου δόγματος ως επίσημη θρησκεία του κράτους από τον Όθωνα και τους διαδόχους του.

Μετα το πραξικόπημα των "φιλορθοδόξων" ο Γεώργιος Γλαράκης θα αναλάμβανε την θέσπιση κανόνων για την λειτουργία και την διακυβέρνηση του κράτους.

Η υπόθεση ήρθε στη δημοσιότητα μετα απο καταγγελία του Εμμανουήλ Παππά (απλή συνωνυμία με τον γνωστό αγωνιστη της Επανάστασης του 21).

Οι "φιλορθόδοξοι", που αργότερα υποστηρίξαν και την ανταρσία του δεισιδαιμονος αγύρτη Παπουλάκου στην Πελοπόννησο (που είχε μετονομάσει τη Λακωνία σε "Νέο Ισραήλ"), επεδιωξαν την παλινόρθωση του παλαιού καθεστώτος του κοτσαμπασιμού, της θεοκρατίας και της τοκογλυφίας, απλώς χωρις τους οθωμανούς πάνω απο τα κεφάλια τους, και εν πολλοίς τα κατάφεραν.

Πρώτη πράξη ήταν το λεγόμενο "Σύνταγμα" των Μακρυγιαννιστών (1843), στη συνέχεια (1848) οι ταραχές που έμειναν γνωστές ως "Μανούσεια" (η προσπάθεια να διώξουν τον Διαφωτιστη καθηγητη της Ιστοριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρο Μανούση) ώστε να ανοίξει ο δρόμος στους "Φαναριωτισκους" της "Ζαμπελιο-Παπαρρηγοπουλειου σχολής" (κατα την εφημεριδα "Αθηνά") και τέλος δικό τους "επίτευγμα" ήταν τα γεγονότα του 1862 που οδήγησαν στην έξωση του Όθωνος και στην αντικατάστασή του απο τον "βολικό" Γλυξμπουργκ Γεωργιο Α' που βαφτίστηκε ορθόδοξος ευθυς εξ αρχής.

 

Yiannis Bantekas

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Όθων, πρώτος Βασιλέας της Ελλάδος, συνεχιστής της Φιλελληνικής πολιτικής του πατέρα του, Λουδοβίκου Α’ 

https://www.eefshp.org/othon-protos-vasileas-tis-ellados-synechistis-tis-filellinikis-politikis-toy-patera-toy-loydovikoy-a/ 

 

 

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ...

....στον υπολογισμό του Ορθόδοξου Χριστιανικού Πάσχα, μας απομακρύνουν διττώς από το γράμμα αλλά και το πνεύμα του όρου της Νικαίας. Έτσι ώστε να είναι φανερό ότι ενώ τηρείται η συνοδική διάταξη ως προς το Ιουδαϊκό Πάσχα (που δεν τηρούν οι δυτικές εκκλησίες), παραβιάζεται εν τούτοις ως προς το ουσιαστικότερο μέρος της, ως προς την πρώτη δηλαδή Κυριακή μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ...

...Η ελληνική πολιτεία ανακίνησε το ημερολογιακό θέμα το 1919, οπότε μετά από γνωμάτευση μιας ειδικής επιτροπής η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε παμψηφεί ότι «η μεταβολή του Ιουλιανού ημερολογίου μη προσκρούουσα εις δογματικούς και κανονικούς λόγους δύναται να γίνει... της εκκλησίας κρατούσης μέχρι του νέου επιστημονικού ημερολογίου, το Ιουλιανόν». Κι έτσι η ελληνική πολιτεία με το νομοθετικό διάταγμα της 18ης Ιανουαρίου 1923, που δημοσιεύτηκε στις 23 Ιανουαρίου, αντικατέστησε το Ιουλιανό Ημερολόγιο με το Γρηγοριανό και όρισε την έναρξη της εφαρμογής του τη 16η Φεβρουαρίου 1923 που ονόμασε 1η Μαρτίου. Αφαιρέθηκαν δηλαδή 13 ημέρες από το έτος 1923, γιατί στις 10 ημέρες λάθους μεταξύ Γρηγοριανού και Ιουλιανού από το 325 έως το 1582 είχε επέλθει καθυστέρηση και άλλων τριών ημερών στα περίπου 340 χρόνια που είχαν παρέλθει από την πρώτη εισαγωγή του Γρηγοριανού Ημερολογίου.

Επειδή όμως η Εκκλησία διατήρησε το Ιουλιανό Ημερολόγιο υπήρξε οξεία αντίδραση του λαού όταν ο εορτασμός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου δε συνέπεσε με την Εθνική μας Εορτή της 25ης Μαρτίου. Έτσι με ομόφωνη και πάλι απόφασή της η Εκκλησία της Ελλάδος «λαμβάνουσα μεν υπ' όψιν την εκ της διαφοράς του εκκλησιαστικού ημερολογίου προς το επικρατήσαν ήδη πολιτικόν ημερολόγιον προερχομένην σύγχυσιν παρά τω λαώ και την εκ ταύτης θρησκευτικήν βλάβην αυτού, ανταποκρινομένη δε εις την πανταχόθεν εκδηλουμένην επιθυμίαν, αποφασίζει όπως αφομοιώση το εκκλησιαστικό ημερολόγιον προς το πολιτικόν...». Έτσι από τις 23 Μαρτίου 1924 το εκκλησιαστικό ημερολόγιο συνταυτίστηκε με το πολιτικό, χωρίς όμως τη μετακίνηση του Πασχαλίου που ακολουθεί και υπολογίζεται, ακόμη και σήμερα, με βάση το Ιουλιανό ή Παλαιό Ημερολόγιο.

Η διαφορά όμως του εορτασμού του Πάσχα από τις δυτικές και τις ανατολικές εκκλησίες δεν βασίζεται μόνο στο λάθος του Ιουλιανού Ημερολογίου αλλά και στον επίσης ελλιπή Μετωνικό Κύκλο (5ος αιώνας π.Χ.) με τον οποίο η Ορθόδοξη εκκλησία εξακολουθεί να υπολογίζει τις ημερομηνίες των εαρινών πανσελήνων. Γιατί σύμφωνα με τον Σεληνιακό κύκλο του Μέτωνα 19 Ιουλιανά έτη είναι περίπου ίσα με 235 σεληνιακούς συνοδικούς μήνες. Υποτίθεται δηλαδή ότι μετά παρέλευση 19 ετών οι ημερομηνίες των πανσελήνων επαναλαμβάνονται. Αυτό όμως δεν είναι τελείως ακριβές.

Επειδή σήμερα γνωρίζουμε ότι ένας συνοδικός μήνας είναι ίσος με 29,530588 ημέρες οι 235 μήνες του μετωνικού κύκλου μας κάνουν 6.939,688180 ημέρες. Γνωρίζουμε επίσης ότι το τροπικό (ηλιακό) έτος έχει διάρκεια 365,242199 ημέρες, που σημαίνει ότι στα 19 έτη του μετωνικού κύκλου θα έχουμε 6.939,601781 ημέρες. Ανάμεσα στους 235 συνοδικούς μήνες και τα 19 τροπικά έτη υπάρχει μια διαφορά 0,086399 της ημέρας, ή 2 ώρες, 4 λεπτά και 24,8736 δευτερόλεπτα σε κάθε 19ετή κύκλο.

Με την πάροδο όμως των ετών τα λάθη αυτά έχουν συσσωρευτεί. Έτσι στις 13 ημέρες της λανθασμένης Ιουλιανής εαρινής ισημερίας, προστίθεται και το λάθος του 19ετούς μετωνικού κύκλου, το οποίο ανέρχεται σήμερα σε 5 περίπου ημέρες. Η Ελληνική Ορθόδοξος Εκκλησία, παρ' όλο που όπως είπαμε έχει αποδεχτεί από το 1924 το νέο Γρηγοριανό ημερολόγιο για τις ακίνητες εορτές, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να χρησιμοποιεί το παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο αλλά και τον κύκλο του Μέτωνος, για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα.

Οι δυτικές Εκκλησίες αντίθετα χρησιμοποιούν μία πιο σύγχρονη και ακριβή μέθοδο υπολογισμού. Έτσι ώστε αν μεταξύ της 21ης Μαρτίου και της 3ης Απριλίου (δηλαδή της 21ης Μαρτίου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο και της 21ης Μαρτίου στο Ιουλιανό) τύχει να συμβεί πανσέληνος, οι δυτικές Εκκλησίες την αποδέχονται κανονικά ως την πρώτη εαρινή πανσέληνο του «Όρου της Νικαίας».

Η Ορθόδοξος Εκκλησία όμως δεν την θεωρεί σαν πρώτη εαρινή πανσέληνο, παρ' όλο που στην πραγματικότητα είναι, και περιμένει την επομένη πανσέληνο.

Αν πάλι δεν σημειωθεί πανσέληνος στην περίοδο των 13ων αυτών ημερών, τότε συμβαίνουν τα εξής: είτε (1) το Πάσχα των Ορθοδόξων συμπίπτει με το Πάσχα των Δυτικών, όπως έγινε για παράδειγμα τα έτη 2011 (24 Απριλίου), 2010 (4 Απριλίου), 2007 (8 Απριλίου) κλπ, είτε (2) λόγω του λάθους των 5 ημερών του μετωνικού κύκλου, το Ορθόδοξο Πάσχα γιορτάζεται μία εβδομάδα αργότερα από το Πάσχα των Δυτικών. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι το Δυτικό Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 22ας Μαρτίου και 25ης Απριλίου, ενώ το Ορθόδοξο Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 4ης Απριλίου και 8ης Μαΐου (π.χ. το 1983).

Έτσι πολλές φορές αντί να γιορτάζουμε το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, εμείς το γιορτάζουμε μετά τη δεύτερη εαρινή πανσέληνο. Μερικές φορές μάλιστα το γιορτάζουμε τη δεύτερη Κυριακή της δεύτερης πανσελήνου της άνοιξης, αντί της πρώτης Κυριακής μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο που όρισε η Σύνοδος της Νικαίας.

Έτσι λοιπόν τα δύο αυτά υπολογιστικά μαθηματικά-αστρονομικά σφάλματα, των 5 ημερών του κύκλου του Μέτωνος και των 13 ημερών του Ιουλιανού ημερολογίου, που υπεισέρχονται στον υπολογισμό του Ορθόδοξου Χριστιανικού Πάσχα, μας απομακρύνουν διττώς από το γράμμα αλλά και το πνεύμα του όρου της Νικαίας. Έτσι ώστε να είναι φανερό ότι ενώ τηρείται η συνοδική διάταξη ως προς το Ιουδαϊκό Πάσχα (που δεν τηρούν οι δυτικές εκκλησίες), παραβιάζεται εν τούτοις ως προς το ουσιαστικότερο μέρος της, ως προς την πρώτη δηλαδή Κυριακή μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο.

Η διαφορά αυτή δεν άπτεται καθόλου πάνω σε δογματικά θέματα της Χριστιανικής Εκκλησιαστικής λατρείας ή θρησκείας. Γιατί όπως είδαμε το όλο θέμα του προσδιορισμού της εορτής του Πάσχα είναι ένα απλό αστρονομικό-μαθηματικό πρόβλημα. Γι' αυτό άλλωστε και οι πρώην Οικουμενικοί Πατριάρχες Δημήτριος και Αθηναγόρας, πρότειναν «…πρώτον πανορθόδοξον και δεύτερον Πανχριστιανικήν ιεράν συμφωνίαν, προς καθορισμόν σταθεράς Κυριακής διηνεκώς από κοινού εορτασμού του ενός Χριστιανικού Πάσχα υφ’ απάντων των ανά την Οικουμένην Χριστιανών…..» αν και προς το παρόν δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα.

Διονύσης Π. Σιμόπουλος, «Ο Καθορισμός του Πάσχα»,

Dionysios Simopoulos