ΟΙ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ (Ότι του φανεί του κανένα...)

 

 ΓΡΑΦΕΙ Ο Δρ. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΠΙΛΛΗΣ

 

Κάποιοι συγγραφείς Ιστορικών Μυθιστορημάτων νομίζουν ότι η λέξη ''Μυθιστόρημα'' τους δίνει το δικαίωμα-άλλοθι,

να γράφουν ''ότι τους κατέβει'' σχετικά με θεματικές υποθέσεις που ανάγονται στην ιστορία.

Ιδίως κάποιοι αλλοδαποί συγγραφείς (όχι όλοι), ''του δίνουν και καταλαβαίνει'' στην μπουρδολογία αγνοώντας ότι όταν γράφεις Ιστορικό Μυθιστόρημα είσαι υποχρεωμένος να κινηθείς συγγραφικά σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές και βεβαίως να βάλεις την συγγραφική σου αδεία διαμορφώνοντας λόγου χάρη, κάποιον διάλογο μεταξύ των ηρώων σου, που ιστορικά γνωρίζεις ότι είχε γίνει, αλλά δεν υπάρχει γι` αυτόν κάποια περιγραφή.

Παράδειγμα:

Διαβάζεις στην Ελληνική Γραμματεία ότι ο Φίλιππος είχε μείνει 3 χρόνια στην Αυλή του Επαμεινώνδα κι ότι εκεί βλέποντας την φάλαγγα των Θηβαίων έμαθε και εν συνεχεία εμπνεύστηκε την γνωστή μακεδονική φάλαγγα.

Το ιστορικό αυτό δεδομένο μπορείς να το παρουσιάσεις υπό μορφή προσωπικού μονολόγου του Φιλίππου ή και διαλόγου, όπως έχω κάνει στο βιβλίο ΟΙ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ, σελίδα 25,

όπου ''βάζω'' τον Φίλιππο να λέει, καθώς μιλάει στους μαθητές της σχολής στην Μίεζα:

«Όταν ήμουν στην ηλικία σας, έζησα τρία χρόνια στη Θήβα κοντά στον ένδοξο Επαμεινώνδα κι έμαθα απ` αυτόν την τεχνική του πολέμου.

Μαθήτευσα κοντά στον πυθαγόρειο φιλόσοφο Λύσιν τον Ταραντίνο κι έμαθα απ` αυτόν ότι ο άριστος πρέπει να προΐσταται.

Στην πολιορκία της Μεθώνης έχασα το ένα μου μάτι από βέλος κι έμαθα από τότε να χρησιμοποιώ περισσότερο τη διπλωματία απ`ότι την ανδρεία».

Υπάρχει κάποια ιστορική πηγή που να λέει, ότι ο Φίλιππος είπε ακριβώς αυτά τα λόγια (που γράφω εγώ) στους μαθητές της Μίεζας;

Όχι!

Τα ιστορικά γεγονότα που περιγράφονται στα λόγια αυτά είναι αλήθεια;

Ναι!

Στη συνέχεια μπορείς να αναπτύξεις (πολύ προσεκτικά) έναν διάλογο ''βάζοντας κάποιον απ` τους μαθητές να τον ρωτάει κάτι, ο Φίλιππος να απαντά κ.λπ.

Ε, αυτό είναι Ιστορικό Μυθιστόρημα.

Εφ` όσον έχεις δεδομένο ιστορικό γεγονός, μπορείς να το παρουσιάσεις με κάποια γλαφυρότητα προκειμένου ο αναγνώστης να μάθει με εύληπτο τρόπο το ιστορικό συμβάν, αφήνοντας την φαντασία του να ξετυλίγεται μαζί με τα μυθιστορηματικά, αλλά συγχρόνως ιστορικά δεδομένα.

Και κάτι ακόμη.

Πρέπει να προσέχεις πολύ το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς ώστε να είναι ανάλογο της εποχής που διαδραματίζονται τα ιστορικά γεγονότα.

Λόγου χάρη, δεν μπορείς να γράφεις:

"Η Ολυμπιάδα έδωσε στον Αλέξανδρο ένα φλιτζάνι..." ,

διότι η λέξη φλιτζάνι είναι πολύ μεταγενέστερη της εποχής του Αλέξανδρου.

Θα γράψεις:

''H Ολυμπιάδα έδωσε στον Αλέξανδρο ένα σκύφο...'' και στο τέλος της σελίδας θα έχεις υποσημείωση, τι σημαίνει σκύφος.

Στο πλαίσιο λοιπόν του ''γράφω ότι μου κατέβει'', κάποιος συγγραφέας ονόματι Negrete Javier, έγραψε πρόσφατα ένα Ιστορικό Μυθιστόρημα που από τον τίτλο και μόνο αρχίζει η ανοησία λαμβανομένου υπόψη ότι ο Αλέξανδρος δεν είχε ποτέ σχέση με την Ρώμη και δεν έκανε ποτέ εκστρατεία στην Ιταλία γιατί απλούστατα δεν πρόλαβε. Ο τίτλος είναι ''Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΕΤΟΙ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ''

Τώρα πως φαντάστηκε ο κύριος αυτός, ότι ο Περδίκκας προσπάθησε να δολοφονήσει τον Αλέξανδρο (ο οποίος παρουσιάζεται κλασικά ως αδερφή) και πως ο Αλέξανδρος έκανε εκστρατεία στην Ιταλία; Δεν καταλαβαίνω.

(Μάλλον μπέρδεψε την εκστρατεία του Πύρρου στην Ιταλία με τον Αλέξανδρο).

Για του λόγου το αληθές, υπάρχει διαδικτυακά, περίληψη του συγκεκριμένου βιβλίου.

Σημειώνω δε τις ακόλουθες λέξεις ''μαργαριτάρια'' που υπάρχουν στις αντίστοιχες σελίδες.

Λέξεις άσχετες και ανεπίτρεπτες για την εποχή στην οποία αναφέρεται το δήθεν Ιστορικό Μυθιστόρημα.

μπαγαπόντηδες, σελίδα 15

κουμαντάρει, σελίδα 18

μπάνιο, σελίδα 73

Επισημαίνεται ότι όταν πρωτοεξέδωσα το βιβλίο ''ΟΙ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ'' το χαρακτήρισα (από σεμνότητα) Μυθιστορία. Δηλαδή Ιστορικό Μυθιστόρημα, παρ` όλο που περιλαμβάνει 8 σελίδες βιβλιογραφία. Όταν όμως διάβασα κάποια βιβλία, κάποιων ξένων συγγραφέων που χαρακτηρίζονται ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ και γράφουν ότι να` ναι, στις επόμενες εκδόσεις αφαίρεσα τον χαρακτηρισμό Μυθιστορία. Όσο για κάποιους εκδοτικούς οίκους που εκδίδουν τα βιβλία τους, τους αρκεί ότι ο συγγραφέας είναι ξένος κι όχι Έλληνας.

Κι όμως πέρα από την αστειότητα το θέμα αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, διότι οι μπουρδολόγοι συγγραφείς Ιστορικών Μυθιστορημάτων δεν δίνουν μόνο εσφαλμένες εντυπώσεις στο αναγνωστικό κοινό, αλλά διαπαιδαγωγούν και εκπαιδεύουν γενιές.

Σας θυμίζω την πνευματική ζημιά που έχει γίνει σε ολόκληρες γενιές νεοελλήνων με το Ιστορικό Μυθιστόρημα του Ζαλοκώστα που παρουσιάζει τον Μέγα Αλέξανδρο να δίνει όρκο στην Ώπι λέγοντας παγκοσμιοποιημένες σαχλαμάρες οι οποίες 50 χρόνια τώρα, από τότε που δημοσίευσε το βιβλίο του ο Ζαλοκώστας, αναπαράγουν το κείμενο του ψευδοόρκου στα σχολικά βιβλία και γαλουχούν τα ελληνόπουλα με ψέματα. Τα δε τουριστικά μαγαζιά στην Αθήνα και αλλού, είναι γεμάτα με τον ψευδοόρκο σε αναμνηστικές πλακέτες που τις αγοράζουν οι βαρβαρούληδες και εν αγνοία τους, μεταφέρουν τον ψευδοόρκο στις χώρες τους.

Το εν λόγω ψευδέστατο και παραποιητικό κείμενο είναι επίσης χαραγμένο σε τοίχο του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης(ελληνικά και αγγλικά), εδώ και σαράντα χρόνια, καθώς και σε εγχάρακτη πλακέτα σε πλατεία της Καβάλας.

Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης 

 

Τι Γιόρταζαν οι Ελληνες στις 15 Αυγούστου

Στην Αρχαία Ελλάδα η μεγάλη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου είναι τα γενέθλια της Θεάς Αθηνάς στις 28 του αρχαίου μήνα Εκατομβαιώνα (μέσα Ιουλίου-μέσα Αυγούστου), όταν τελούνταν τα Παναθήναια, η μεγαλύτερη γιορτή της αρχαίας Αθήνας. Στρατηγός των στρατηγών, η Αθηνά η αειπάρθενος, η συνετή, η κόσμια, η καλόβουλη, η μειλίχια, η πολυεύσπλαχνη, προστατεύει τους Αθηναίους. Ναός της ο Παρθενώνας.

Επίσης ο Δεκαπενταύγουστος ήταν η γιορτή της ΜΑΡΜΕΡΑΣ ή Μαρμαρηγής που σημαίνει το φως των άστρων που τρεμοσβύνει. Το Άστρο αυτό είναι η κόρη του Σείριου. Αλλιώς η Μαρμέρα λέγεται ΗΜΕΡΑ. Είναι η ημέρα που το φως από τον Σείριο φώτιζε το πρόσωπο του αγάλματος της ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ στον ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ.

Ο Σείριος είναι το ζωοποιό άστρο της γης. Είναι το άστρο που έχει την απόλυτη ευθύνη για την πορεία της ζωής στον πλανήτη μας. Ο Ιεροφάντης των Ελληνικών μυστηρίων ήταν γνώστης της δραστηριότητας των Αρείων κατοίκων του αστερισμού του Σειρίου … Αυτοί έφεραν την ζωή στην Γαία. Το Άστρο του Σειρίου, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, ήταν το άστρο της δημιουργίας της ζωής στην Γη, και το τιμούσαν σε όλη την Ελλάδα με ιερά αφιερωμένα στον Κύνα και τον Κυναίο Δία διότι ο Σείριος ανήκει στον αστερισμό του Κυνός. “Μα τον Κύνα” έλεγε ο Σωκράτης όταν ορκιζόταν και κάποιοι άσχετοι βέβηλοι λένε ότι ορκιζόταν σε σκύλο …

“Υπάρχει μια φυλή ανθρώπων και μια φυλή Θεών, Έχουν και οι δυο πνοή ζωής από την ίδια μητέρα. Χωριστές, όμως, δυνάμεις μας κρατάνε μοιρασμένους, και η μια είναι τίποτα, ενώ η άλλη έχει τον ορειχάλκινο ουρανό για σίγουρη Ακρόπολη. Κι όμως έχουμε κάποια ομοιότητα σε μεγάλη ευφυΐα και δύναμη με τους Αθανάτους κι ας μη ξέρουμε τι θα μας φέρει η μέρα.”
Πίνδαρος (ΣΤ΄ Ωδή Νεμεονίκου)

https://hellas-now.com/ti-giortazan-oi-ellines-stis-15-aygoystoy/

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ...

 

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ...

 

-Σε ολες τις περιοδους της ιστοριας,ο καθε λαος χανει οταν, το πνευματικο του επιπεδο ολισθαινει και υποβαθμιζεται...

 

-Ψαχνωντας το γιατι συμβαινει αυτο στην Ελλαδα εχτες,σημερα θα παρατηρησει ο καθενας που ασχολειται και αναρωτιεται,οτι αυτο που συμβαινει στην πατριδα μας,λεγεται Πτωση Εθνικης,Φυλετικης και Πνευματικης Συνειδησης...

 

-Οι Ελληνες ΔΕΝ ενδιαφερονται για την Ελλαδα,ΔΕΝ για την ΙΣΤΟΡΙΑ τους,ΔΕΝ ενδιαφερονται για το μελλον τους,ΔΕΝ ενδιαφερονται ποιος τους οδηγει και που ... 

 

-Δεν γνωριζουν ΙΣΤΟΡΙΑ και την κοροιδευουν,Δεν ενδιαφερονται για το συνολο τους,αλλα για τον εαυτο τους,ξεχασαν Θεους και Ηρωες ευεργετες του Εθνους των και παραπεσαν ως δουλοπαρικοι σε μια ξενοφερτη αιρεση,που τους τσακισε πραγματικα την σκεψη και το μυαλο και αλλοιωσε την ιστορικη τους μνημη...

 

-ΕΤΣΙ ΙΣΟΠΕΔΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ...

-ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΑΙΩΝΩΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ... ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ... ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ... ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥΣ ... ΕΝΑ ΕΡΓΟ ... ΟΥΡΑΝΙΟ ...

-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΑΝ ΜΟΝΑΔΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ - ΣΑΝ ΣΥΝΟΛΟ ΟΜΩΣ ???

-Φιλeas !!!

 

Fileas Fonk

 

Περί των ελίτ, της πάλης των τάξεων και του δυσοίωνου μέλλοντος

Τί είναι η ελίτ ή άλλως η αριστοκρατία; Ένας ορισμός της είναι: Μια άτυπη ομάδα κοινής ιδεολογίας και πολιτισμικής κατανόησης αλλά και συμφερόντων, που ξεχωρίζει σε μια κοινωνία για αυτό το κοινό χαρακτηριστικό της. Είναι μια έννοια λάστιχο που μπορεί να έχει εφαρμογή από μια απλή ομάδα ανθρώπων (π.χ. έναν αθλητικό σύλλογο) μέχρι κράτη ή και ομάδες κρατών.

Σύμφωνα με την ελληνική wiki: είναι μια μικρή ομάδα ισχυρών ατόμων που κατέχουν ένα δυσανάλογο μερίδιο πλούτου, προνομίων, πολιτικής εξουσίας ή ικανότητας σε μια κοινωνία. Το “ισχυρών” κρατήστε το εν μέρει σε εισαγωγικά, γιατί δεν είναι πάντα ισχυροί, απλά ξεχωρίζουν και μπορεί να ξεχωρίζουν όπως αναφέρει αυτός ο ορισμός για μια ιδιότητα και αυτό δεν συνάδει απαραίτητα με την εξουσία, αλλά μπορούν όντως να έχουν άλλης μορφής εξουσία. Λέμε για παράδειγμα η “πνευματική αριστοκρατία του τόπου”, και μέσα σε αυτήν άνετα μπορούν να περιλαμβάνονται άνθρωποι όχι πλούσιοι ή με ιδιαίτερη δύναμη, αλλά με τη γνώμη τους να καθορίζουν τις πνευματικές εξελίξεις, ακόμα και αν οι ίδιοι δεν ωφελούνται άμεσα. Δεν σημαίνει ότι όλες οι ελίτ έχουν δύναμη και εξουσιάζουν, αλλά πάντα ο κάθε τόπος ελέγχεται από μια κύρια ελίτ που αυτή όντως έχει την εξουσία και τη δύναμη και περισσότερο πλούτο. Αυτό συμβαίνει και σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που άμεσα ή έμμεσα ελέγχετε από μία ελίτ.

Στην πραγματικότητα όλοι μας δουλεύουμε, υποστηρίζουμε, αντιμετωπίζουμε, ελπίζουμε και μισούμε, ενίοτε συμμετέχουμε σε μία ή περισσότερες ελίτ, ακόμα και αν αυτό δεν είναι ξεκάθαρα προφανές. Ελίτ είναι το συνδικαλιστικό κατεστημένο και οι συντεχνίες, ελίτ κυριαρχούν στην διανομή αγαθών, ακόμα και τέχνης ή βιβλίων, υπάρχει το πανεπιστημιακό κατεστημένο και γενικά πάντα υπάρχει ένα κατεστημένο κατά τόπους και σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα πάνω στην οποία κυριαρχεί ή έχει τα περισσότερα οφέλη από αυτήν και όλοι μας έχουμε ρόλο σε όλα αυτά. Ακόμα και στην κάθε πόλη η χωριό κάποιες οικογένειες ξεχωρίζουν και νέμονται τα περισσότερα. Η έννοια “κατεστημένο” παραπέμπει αμέσως και σε μια ελίτ, ή και σε μία κλίκα, λέξεις που ενίοτε ταυτίζονται.

Είναι φυσιολογικό;

Μάλλον ναι. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πολιτική. Η δημοκρατία για να δουλέψει σωστά, θέλει ενεργά μέλη, δραστήρια, με παιδεία και γνώση αλλά και με ορθολογισμό. Ταυτόχρονα θέλει έμπρακτο ενδιαφέρον που δεν είναι μόνο η ψήφος κάθε 4 χρόνια, αλλά η συνεχής εγρήγορση και ενασχόληση με τα κοινά. Αν όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν, οι ελίτ δεν θα ήταν απαραίτητες, ή θα ήταν συχνά εναλλασσόμενες, πάντως λιγότερο “φαγανές”. Πόση όμως σχέση έχουμε με αυτή την ιδανική δημοκρατική διακυβέρνηση. Καμία. Συνήθως λίγοι είναι οι πραγματικά ενεργοί πολίτες, πολλοί από τους οποίους ασχολούνται με τα κοινά για λόγους προσωπικής προβολής ή κληρονομικότητας. Συχνότερα, έχουν συμφέροντα που θέλουν να διασφαλίσουν ή επεκτείνουν. Αρκετά λιγότεροι είναι αυτοί που θα βγουν μπροστά με το θάρρος της γνώμης τους και θα συγκρουστούν με το κάθε κακώς κείμενο και όσο καλές προθέσεις και να έχουν θα δουλέψουν τελικά υπέρ η κατά μιας ελίτ. Στην ουσία η κάθε κοινωνική ομάδα υποτάσσεται ηθελημένα ή αναγκαστικά σε ελίτ, συχνά διαφορετικές ανά θέμα, αν και σε ολοκληρωτικά καθεστώτα όλες ταυτίζονται σε μία.

Τα ζώα που θεωρούμε ότι διαβιούν σε ένα πιο αρχέγονο περιβάλλον δεν έχουν ελίτ, έχουν όμως αρχηγό της αγέλης. Ξέρουν από ένστικτο, ότι η επιβίωσή τους εξαρτάται από το δυνατότερο μέλος της αγέλης και αυτόν ακολουθούν. Και οι άνθρωποι προφανώς κάπως έτσι ξεκίνησαν, για τον λόγο αυτό και η βασιλεία θεωρείται το αρχαιότερο πολίτευμα. Μόνο που ο άνθρωπος απέκτησε τη λογική και μπορεί με τη λογική να διακρίνει την αριστεία σε πολλά διαφορετικά θέματα και να την εκμεταλλευτεί κατάλληλα. Έτσι η βασιλεία αντικαταστάθηκε ή περιορίστηκε από την Αριστοκρατία και ακολούθησε η Δημοκρατία, και μόνο σε έκτακτες ή ειδικές περιπτώσεις υπάρχει η αποκλειστική αρχή του ενός. Στην ουσία το πρόβλημα είναι πόσοι μπορούν πραγματικά να πάρουν αποφάσεις για το σύνολο, η με τις θέσεις τους να επηρεάσουν το σύνολο, αφού όσο το νούμερο αυτό μεγαλώνει, υπάρχει βάσιμη θεώρηση αναρχίας. Επιπλέον έχουμε εκτός από την κυρίαρχη πολιτική ελίτ, την κοινωνική (συχνά επηρεάζει η μία την άλλη) την πνευματική, την επιστημονική, την στρατιωτική κ.ο.κ. ελίτ σε κάθε κοινωνία, ομάδες και ανθρώπους που ξεχωρίζουν για τη δύναμή, τις γνώσεις, τις δυνατότητες ή άλλες ικανότητές τους ή απλά κληρονομικώ δικαιώματι – ναι δυστυχώς υπάρχουν και αυτά. Σήμερα έχουμε και υπερεθνικές ελίτ που επιδρούν σε μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας και σχετικές λίστες με όλους αυτούς που επηρεάζουν σημαντικά σχεδόν όλη την ανθρωπότητα.

Από την άλλη όπως είπαμε η κοινωνία είναι πιο πολύπλευρη και αναζητάει συχνά τα μεγάλα μυαλά που θα της δώσουν μια πνευματική, επιστημονική ή κάθε είδους ανάταση. Το μεγάλο πλεονέκτημα της ανθρωπότητας είναι η λογική και η επικοινωνία. Όλες οι αλλαγές, όλες οι ανακαλύψεις, όλες οι εφευρέσεις, όλες οι χρήσιμες ιδέες, οφείλονται σε ελάχιστα μέλη της κοινωνίας. Λίγοι είναι αυτοί που προχώρησαν το πνεύμα τους, αλλά με την λογική και την επικοινωνία όλη η ανθρωπότητα ωφελήθηκε από αυτούς. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο για το οποίο σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς (εκτός των ολοκληρωτικών συστημάτων ή όσων τα ονειρεύονται) ευνοείται κατά κανόνα η αριστεία. Η διάκριση αυτή εύκολα γενικεύεται σε επαγγελματικές τάξεις, σε συλλόγους, σε ενώσεις κλπ. Έτσι πολύ εύκολα σε κάθε θέμα, ξεχωρίζει μια ελίτ, άσχετα αν πραγματικά το αξίζει ή όχι.

Ας επανέλθουμε όμως στη διακυβέρνηση. Θα έλεγε κανείς ότι η δημοκρατία ήρθε στην αρχαία Αθήνα για να σπάσει τις ελίτ, αλλά το μόνο που κατάφερε να σπάσει ήταν η κληρονομική συνέχεια των φρατριών και αρχαίων φυλών, όχι τις ίδιες τις ελίτ. Πάντα κάποιες ελίτ κυριαρχούσαν και κάποιες άλλες επιβουλεύονταν την δύναμή τους, η δε ελίτ είναι πάντα δυναμική και όχι ξεκάθαρα ορισμένη.

Τί ρόλο έχει εδώ η πάλη των τάξεων του Μάρξ; Μάλλον του χρήσιμου κομπάρσου. Η κάθε ελίτ, ανεξάρτητα από πως ξεκίνησε ταξικά και αρχικά, δεν παύει να εκμεταλλεύεται τον πλούτο, την δύναμη και τις ελπίδες, της κάθε υποτίθεται ευνομούμενης από τη συγκυρία τάξης, για κάτι καλύτερο. Για παράδειγμα, το Πολίτμπιρο ανεξάρτητα από το ποιας τάξης αρχικά ήταν τα μέλη του, ή στο όνομα τίνος πάλευε, δεν είχε τελικά καμία σχέση με τους ίδιους τους προλεταρίους που τους έλεγχε πλήρως και εκμεταλλευόταν την εργασία τους. Ήταν μια καινούργια για την εποχή ελίτ που η ίδια με ελάχιστη ανανέωση στα μέλη της, κυβέρνησε για εβδομήντα χρόνια, ανατρέποντας πλήρως την προηγούμενη της παλαιάς ρώσικης αριστοκρατίας. Αλλά και η κάθε διάδοχη ελίτ, μπορεί εν μέρει να αποτελείται από μέλη της προηγούμενης ελίτ και αυτό επίσης το είδαμε στη Ρωσία, όπου όλοι σχεδόν οι νεόπλουτοι μεγιστάνες που εμφανίστηκαν στη σύγχρονη εποχή ήταν μέλη του κόμματος ή σχετικών υπηρεσιών και κάποιοι από αυτούς ανήκαν στην τότε κυριαρχούσα ελίτ. Πρακτικά μετά την επανάσταση η ίδια ελίτ κυβερνά στη Ρωσία με μια μικρή αλλαγή της ιδεολογίας της.

Πώς διαμορφώνεται η εξουσία από μία ελίτ; Συνήθως τα μέλη της ανήκουν σε μια ανερχόμενη τάξη. Το ανερχόμενη εδώ σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Η δυτική ελίτ για παράδειγμα είναι αυτή που προήλθε από την άνοδο της αστικής τάξης, δεν σημαίνει ότι κάθε ελίτ έχει ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο, μπορεί απλά να περιλαμβάνει κάποιους που έλκονται και πλαισιώνουν ένα χαρισματικό ηγέτη. Κατά κανόνα όμως περιλαμβάνει χορτάτους της κοινωνίας, ενώ πάντα απευθύνεται στις πλέον αδικημένες τάξεις για να εξασφαλίσει την επιτυχία της. Πάντως κάποια στιγμή εκμεταλλευόμενοι την κούραση της προηγούμενης ελίτ, κάποιον φιλικό εξωγενή παράγοντα για παράδειγμα έναν πόλεμο (π.χ. η ίδια η Οκτωβριανή Επανάσταση εκμεταλλεύτηκε ιδιαίτερα τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο), ή τέλος κάποιες νέες συνθήκες που βοηθούν τον υποβιβασμό της παλαιάς ελίτ, την διαβρώνουν ή την εκπαραθυρώνουν. Δεν έχει καμία σημασία αν η αλλαγή είναι δημοκρατική και νομότυπη ή με πραξικόπημα, αν και στην νομότυπη η εκπαραθύρωση γίνεται κυρίως με διάβρωση και όσμωση αρχικά και η κυριαρχία θα φανεί αργότερα, ενώ με πραξικόπημα ή με επανάσταση, η αλλαγή είναι άμεση και πλήρης. Δεν έχει σημασία επίσης ποιες τάξεις βοήθησαν την νέα ελίτ να κυριαρχήσει. Η θέση τους συνήθως ελάχιστα αλλάζει προς το θετικό. Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ μια δυσαρεστημένη τάξη ή και ολόκληρη κοινωνία από μια ελίτ, μπορεί πρόθυμα να την ανατρέψει, δεν ξέρει εκ των προτέρων αν η επόμενη ελίτ θα είναι καλύτερη ή όχι, παρά τις υποσχέσεις που πάντα παίρνει για κάτι καλύτερο.

Η νέα ελίτ νέμεται την εξουσία στη βάση κάποιας ιδεολογίας και μπορεί ακόμα στα πρώτα της στάδια να είναι θετική για την κοινωνία και να έχουμε μια σχετική πρόοδο. Η δυτική ελίτ στηρίχθηκε στον Διαφωτισμό, την παιδεία και την ελευθερία και έφερε την βιομηχανική και τεχνολογική επανάσταση, το κράτος δικαίου και πολύ πλούτο στις αντίστοιχες κοινωνίες. Με την πάροδο του χρόνου όμως εκμαυλίζεται, κουράζεται και αν δεν ανανεωθεί και δεν απαναδιαμορφώσει την ιδεολογία της, το μέλλον της είναι προδιαγεγραμμένο και μικρό. Μια νέα δυναμική ελίτ αργά η γρήγορα, θα την ανατρέψει.

Αυτή τη στιγμή στην Δύση υπάρχουν αρκετές ελίτ που νέμονται την εξουσία στη βάση της ιδεολογίας του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Κατάφεραν να κάνουν την Ευρώπη κυρίαρχη πολιτισμικά και ιδιαίτερα πλούσια από τα μέσα του προηγούμενο αιώνα, σε βαθμό αυτή τη στιγμή να είναι ο δημοφιλέστερος προορισμός μεταναστών από Ασία και Αφρική και ένα σημαντικός παγκόσμιος παράγοντας. Ήδη όμως φαίνονται σημάδια κόπωσης και αρκετές άλλες ελίτ εποφθαλμιούν την δύναμη και συνοχή της. Η ίδια αυτή ελίτ έχει διαβρωθεί από μετοίκους ή και γηγενείς νεόπλουτους, που το κράτος δικαίου δεν τους λέει και πολλά, άρα η ιδεολογία της φθίνει, ενώ υπάρχουν έντονοι επηρεασμοί για την ενίσχυση νέων ελίτ, με ξεκάθαρο αντιδημοκρατικό στάτους από την Ρωσία που παράλληλα προσπαθεί αυτή τη στιγμή να στραγγαλίσει ενεργειακά την Ευρώπη και να αποκτήσει την πλήρη κυριαρχία. Αλλαγές θα γίνουν, ας είμαστε επιφυλακτικοί στο αν αυτές θα είναι θετικές ή αρνητικές για τις κοινωνίες μας, ειδικά για τη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης, που σταδιακά και παγκόσμια τείνει σε ύφεση.

Η Ελλάδα ως μακρινή επαρχία της Ευρώπης λόγω του εγγενούς ανορθολογισμού που κυριαρχεί, όχι μόνο δεν κατάφερε να πάρει πολλά θετικά από την περίοδο ανάπτυξης και να δομήσει ένα σωστό κράτος όπως όλοι υποτίθεται θέλουν, αλλά θα βρεθεί στη δίνη των αλλαγών χωρίς οι ντόπιες ελίτ να έχουν ξεκάθαρη ευρωπαϊκή ιδεολογία. Ήδη υπάρχουν στη βουλή μας αντιπρόσωποι του 20,5% που ονειρεύονται μια κόκκινη ή μαύρη εκδοχή δικτατορίας, σε συνεργασία με την Ρωσία, και δεν είναι ξεκάθαρο το ποσοστό διάβρωσης των υπολοίπων κομμάτων από αντίστοιχες πρακτικές αφού μέσα στους παράγοντες επηρεασμού ένα σημαντικό στοιχείο είναι η θρησκεία. Η θρησκεία επηρεάζει ξεκάθαρα και άμεσα το ένα τρίτο των Ελλήνων, προσθέτοντας άλλο ένα τρίτο που την θεωρούν χρήσιμη για λόγους παράδοσης και αυτό είναι ένα τεράστιο όπλο στα χέρια της Ρωσίας και της επεκτατικής της πολιτικής. Ταυτόχρονα οι ντόπιες ελίτ που είναι από τις πλέον εκμαυλισμένες είναι και διχασμένες ιδεολογικά. Κάποιες θέλουν τον δυτικό τρόπο ζωής, πιθηκίζοντας απλά, χωρίς να έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία που να τον στηρίζει, ενώ κάποιες άλλες ερωτοτροπούν με τον ολοκληρωτισμό και την απόλυτη συντήρηση.

Ταυτόχρονα ο ορθολογισμός του Διαφωτισμού ακόμα και στην Ευρώπη έχει διαβρωθεί και σταδιακά κυριαρχεί ένα ανορθολογικό ρεύμα που η υπάρχουσα ελίτ ανέχεται, ακριβώς γιατί αισθάνεται τύψεις για την εκμετάλλευση που έχει κάνει (κάθε ελίτ εκμεταλλεύεται ασύστολα και πλουτίζει από την εξουσία που έχει) αλλά και γιατί σταδιακά μπασταρδεύεται από ανθρώπους χωρίς παιδεία, όπως προαναφέρθηκε. Όταν η ελίτ δεν μπορεί να υποστηρίξει την ιδεολογία που την κρατούσε δομημένη και ισχυρή, κάποιος ανταγωνιστής με όπλο αυτό το κενό, θα την εκπαραθυρώσει. Αυτό που γίνεται στην Γαλλία σήμερα και η συχνότητα επανάληψης του, είναι ενδεικτικό του τι μπορεί εύκολα να ακολουθήσει. Το θέμα είναι τι ιδεολογία θα αντιτάξει η νέα ελίτ και εδώ ας είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί. Ίσως οδεύουμε σε έναν ακόμα σκοτεινό Μεσαίωνα στον οποίον κάποιες χώρες ανατολικά έχουν ήδη μπει και κάποιες ελάχιστες ευτυχώς ακόμα στη Κεντρική Ευρώπη, φλερτάρουν ασύστολα μαζί του.

Για περισσότερη ανάλυση ένα βιβλίο που γράφηκε πριν την άνοδο του Ναζισμού (τότε αναφερόταν ως Σοσιαλισμός) αλλά ιδιαίτερα επίκαιρο σήμερα:
Vilfredo Pareto, Άνοδος και Πτώση των Ελίτ, μτφρ. Άννα Δουκούρη – Γιώργος Μερτίκας, Λεβιάθαν – Κουκκίδα, Αθήνα 2017.

Φιλίστωρ

https://www.pare-dose.net/8121 

Οι πρώτοι που κρύβονται πίσω από συμφέροντα είναι οι ΗΠΑ. Μετά σαν κοράκια που μυρίζονται ψωφίμι ακολουθούν Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία και αρκετές άλλες πτωματοφάγες χώρες.

 

Babis-Louiza PazaitisΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ Εδώ είναι μόνο για γέλιο. Απαγορεύονται τα σοβαρά.

8 Αυγούστου 2022  ·

Επέλεξα να γράψω σοβαρά εδώ , γιατί τα αστεία με σοβαρό περιτύλιγμα είναι περισσότερο αστεία.

Αν διαβάσετε το άρθρο που ακολουθεί πιστεύω να συμφωνήσουμε σε κάποια ίδια συμπεράσματα όπως.

Όπου φωτιά κι αντάρα διαμάχη ασυμφωνία πόλεμος διαπλοκές, κρύβονται συμφέροντα.

Ποιοί κρύβονται πίσω απ' τα συμφέροντα?

Ποιά είναι αυτά τα συμφέροντα?

Τι είναι κίτρινο κελαηδεί και κολυμπάει? (Είναι το καρχαρίνι αλλά αυτό είναι άσχετο όπως άσχετα είναι και τα παρακάτω συμπεράσματα.

Οι πρώτοι που κρύβονται πίσω από συμφέροντα είναι οι ΗΠΑ. Μετά σαν κοράκια που μυρίζονται ψωφίμι ακολουθούν Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία και αρκετές άλλες πτωματοφάγες χώρες.

Έχουν συμφέροντα πολλά με αρχή την επιβολή παρουσίας στην περιοχή και αν είναι δυνατόν με στρατιωτική δύναμη.

Αυτό επιτυγχάνεται με διακρατικές συμφωνίες, διαφόρων συνεργασιών , όπως εμπορικών, οικονομικών, στρατιωτικών, κοινοκοπολιτιστικών, ώστε να ανοίξουν οι δίαυλοι επικοινωνίας, και έντονης παρουσίας.

Όταν επιτευχθεί η έντονη παρουσία, τότε αναλαμβάνουν οι εκπρόσωποι μεγάλων συμφερόντων να κάνουν τις κατάλληλες επαφές για προώθηση των προϊόντων τους που είναι αυτά που έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους όπως...

Όπλα, ναρκωτικά, τζόγος, πορνεία, οικονομικές φούσκες και όλα αυτά με προκάλυψη, ανθρωπιστική βοήθεια, φαρμακευτικοιατρική βοήθεια, επενδύσεις ανάπτυξης, και πολλοί άλλοι λύκοι με στολή προβάτου..

Όταν σε αυτές τις προσπάθειες, υπάρχει κράτος που αντιστέκεται και σε πολλά σημεία υπερτερεί στον ανταγωνισμό κάλυψης συμφερόντων, τότε το σενάριο προβλέπει δημιουργία σοβαρών προβλημάτων που να λειτουργούν σαν αγκάθια αχινού στην πατούσα, ώστε να ξοδέψει χρόνο και χρήμα για τα αγκάθια παρά για κάλυψη συμφερόντων.

Τέτοια αγκάθια είναι η Ταϊβάν για την Κίνα

Η Ουκρανία για την Ρωσία

Η Τουρκία, τα Σκόπια, οι λάθρο, οι μη χέσω δικοί μας , για την χώρα μας.

Αλόχα

Κίνα-Ταϊβάν: Mια διαμάχη που έρχεται από παλιά

 

https://www.protothema.gr/world/article/1271836/kina-taivan-mia-makrohronia-diamahi/

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΠΕΛΑΣΓΩΝ - Ο Θουκυδίδης γράφει: ότι « Έλληνες και Πελασγοί αποτελούν το ίδιο Έθνος».

 

 

 ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΠΕΛΑΣΓΩΝ

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 

Από την μελέτη των Ορφικών παρουσιάζεται μια διαφορετική ιστορία από αυτήν που έχουν διδάξει ως τώρα στα σχολεία . Από ανθρωπολογικές  διαπιστώσεις , αρχαιολογικές ανασκαφές που έγιναν στην Ελλάδα , στην Μεσοποταμία , στην Νότιο Ρωσία , στην Δυτική Ευρώπη , την Αμερική και αλλού παρουσιάζεται μια διαφορετική εικόνα για τους Πελασγούς . Επαληθεύονται οι   γραμμένοι χιλιάδες χρόνια πριν από πολιτισμένο λαό που δεν ήταν άλλοι από του Πελασγούς. Αλλά ας δούμε μια σύντομη ανάλυση:

 Ο  Θουκυδίδης γράφει: ότι «  Έλληνες και Πελασγοί αποτελούν το ίδιο Έθνος». Αυτό το  μέγα  Έθνος οι Πελασγοί, ήταν ξαπλωμένο με κέντρο το Αιγαίο, τις ένθεν και ένθεν ακτές του και την Κρήτη,  στον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής, στην Μικρά Ασία , στην Ανατ. Μεσόγειο και στην Κύπρο , ως την Ιταλία και τη Νοτιανατολική  Ευρώπη, δηλαδή όπου ήκμασε αργότερα ο Ελληνισμός.

Κατά τον Στράβωνα «Γεωγραφικά Α’ Τόμος σελ.294-296 και 331» οι Πελασγοί ήταν «αρχαίο φύλο κατά την Ελλάδαν πάσαν επιπολάσαν» ήταν διασκορπισμένοι ευρίσκοντο και μάλιστα κατά  τοις Αιολεύσι της κατά Θετταλίαν…και της Κρήτης έποικοι γεγόνασι ως φησίν Ομηρος …και Πελασγικόν Αργος η Θετταλία λέγεται… πολλοί δε και τα Ηπειρωτικά έθνη πελασγικά ειρήκασι(έλεγον)… τον δε Δία τον Δωδωναίον αυτός ο ποιητής(ο Όμηρος) ονομάζει Πελασγικόν

«Ζευ άνα Δωδωναίε Πελασγικέ» ….και την Λέσβον Πελασγίαν ειρήκασι….και την Πελοπόννησον Πελασγίαν φησί Εφορος κληθήναι(λέγει ο ιστορικός Εφορος ότι ονόμαζον ).  Αντικλείδης δε πρώτος φησίν αυτοί τα περί την Λήμνον και Ιμβρον οικήσαι και δη τούτο τινάς και μετά Τυρρηνού του Αβυος εις την Ιταλίαν συνάραι(μετέβησαν) και οι την Ατθίδα συγγράψαντες ιστορούσι περί των Πελασγών ως και Αθήνησι γενομένων»(ότι και στην Αθήνα είχαν εγκατασταθεί Πελασγοί)

Ο γεωγράφος Στράβων  γνωρίζει άριστα ιστορία και γεωγραφία και όλους τους αρχαίους συγγραφείς όπως τον Ομηρον, Εφορον, Αντικλείδην, Ατθιδογράφους κλπ  και επομένως είναι ο πλέον  αξιόπιστος. Αυτούς όλους δεν έπρεπε να αγνοεί ο Ηρόδοτος, ο οποίος τροφοδότησε όπως απεδείχθη παλιές και νεώτερες ανθελληνικές θεωρίες . Οι Πελασγοί αναπτύχθηκαν κυρίως στην Αρκαδίαν μια ορεινή και απομονωμένη εκείνη την εποχή    από όπου μετέπειτα μετέβησαν από την Αρκαδία στην Τυρρηνίαν (Ιταλίαν) οι οποίοι κατόπιν επιστρέφοντες στην Ελλάδα  λέγονταν «Τυρρηνοί» και από την Ελλάδα μέσω, Λέσβου, Ιμβρου , και Κρήτης εισέδυσαν στην Εγγύς Ανατολή και νοτίως μέχρι των βορείων ακτών της Αφρικής. Λόγω του πλάνητος βίου τους ο Αριστοφάνης τους απεκάλεσε «Πελαργούς» Ο Διονύσιος Αλικαρνασεύς στην «Ρωμαϊκή Αρχαιολογία» βιβλίον Α  όπου γράφει ότι οι μεταναστεύσαντες εις την Ιταλίαν Αρκάδες Πελασγοί ονομάζοντο Οίνωτρες Πευκέσται κλπ

Οι  κινητικοί  και «ταξιδιάρηδες»  Πελασγοί που ξεχύθηκαν από τον Ελληνικό χώρο προς ανατολάς , δυσμάς , νότο και βορά καθώς και οι Κρήτες, οι οποίοι διαπεραιώθηκαν στην  έναντι Μικρά Ασία ονομάστηκαν στις νέες πατρίδες που εγκαταστάθηκαν Ετεοκρήτες και Χετταίοι  ή Μιτάνοι και στα διάφορα κράτη που βρέθηκαν έγιναν φορείς   πολιτισμού  , εκπολίτισαν τους γηγενείς λαούς, δημιούργησαν οργανωμένα κράτη  και κατά πάσαν πιθανότητα αυτοί εφεύραν και την γραφή

Ο Αισχύλος στις  «Ικέτιδες» παρουσιάζει τον γηραιόν βασιλέα του Άργους Πελασγόν στον οποίον είχε καταφύγει  ο Δαναός με τις 50 θυγατέρες του, ορίζοντα το Πελασγικόν κράτος από την Πελοπόννησο μέχρι την Μακεδονία και την Ήπειρο. Συνεπώς, οι Πελασγοί ανέκαθεν  κατοικούσαν  στην Ελλάδα. Αυτοί  ήταν οι  μόνιμοι κάτοικοι της   και αυτοί είχαν πάντα τον πόθο της  μετανάστευσης σε άλλες χώρες , η οποία  συνεχίζεται σε όλες τις ιστορικές  εποχές   ως  σήμερα

Τα δύο  ιστορικά Έγκληματα δεν πρέπει να μείνουν στις καλένδες   Και βρέθηκαν σήμερα  ανιστόρητοι με χαλαρή εθνική συνείδηση και  μειωμένη αγάπη προς  την πατρίδα μας   που παρέδωσαν το ιερό  όνομα, τη γλώσσα και την εθνότητα του αρχαιότερου και ιερότερου μέρους  του Έθνους μας της Μακεδονίας στο σλαβικό κρατίδιο των Σκοπίων.  Η ίδια ιστορική και εθνική προδοσία γίνεται και σε βάρος  της Βορείου Ηπείρου η οποία αποτελεί μαζί με την Νότια Ήπειρο και την Θεσσαλία τις κοιτίδες του Ελληνικού Έθνους.. Το Βορειοηπειρωτικό πρόβλημα δεν πρέπει να παραμένει εσαεί στις καλένδες. Όμως προτεραιότητα έχει η απελευθέρωση της Βόρειας Κύπρου από τον Αττίλα.

Οι Ετεοκρητικές επιγραφές και η Πελασγική επιγραφή της Λήμνου γραμμένη στην Ελληνοπελασγική γλώσσα είναι όμοια με την σημερινή Αλβανική που είναι συγγενέστατη προς την Χετταικήν. Πελασγικές γλώσσες ήταν και η Λυδική, Καρική  και η Ετρουσκική. κλπ   Συνεπώς ο Μινωικός Πολιτισμός της Κρήτης καθώς και ο Χετταικός της Μικράς Ασίας , των Μιτάνοι των Ελαμιτών κλπ ήταν Πελασγικός (Βλέπε «Εγκυκλοπαίδεια Ήλιος» « της Ανατολής» «Χετταίοι , Μιτάνοι)

Αστήρικτοι  ισχυρισμοί ότι δεν είμαστε απόγονοι Πελασγικών φύλων  και   αυτόχθονες και ότι είμαστε  λαός « επυλίδες», που καταγόμαστε από κάποιο ανύπαρκτο  λαό που ήλθε από το …πουθενά και μετέφερε τον  ανύπαρκτο πολιτισμό του και την γλώσσα του   είναι μυθεύματα και αστήρικτες ψευτοθεωρίες που εξανεμίστηκαν με τον χρόνο

Απόδειξη η συνέχιση των ανθρωποκεντρικών Πολιτισμών. Η καλύτερη απόδειξη της συνέχειας των Ελλήνων από τους προϊστορικούς χρόνους ως σήμερα είναι η ανθρωποκεντρική θεώρηση και των επτά(7) Πολιτισμών που δημιούργησαν (Προκατακλυσμιαίος,  Μινωνικός, Μυκηναικός, Κλασικός, Αλεξανδρινός,Βυζαντινός και της Ευρωπαϊκής Αναγεννήσεως ) με εξαίρεση τον Βυζαντινό όλοι  οι άλλοι είχαν   σαν επίκεντρο τον «άνθρωπο» και την «ελευθερία» του. Ο Βυζαντινός Πολιτισμός στον οποίον ο Ελληνισμός εμβολιάστηκε από τον Ιουδαιοχριστιανισμό  πήρε  ελαφρά  στροφή και  έγινε από ανθρωποκεντρικός «θεοκρατικός»,  χωρίς όμως να αποβάλει απόλυτα την ανθρωποκεντρική του βάση .

Η Αλλαγή   ονομάτων δημιούργησε   σύγχυση Αν οι Πελασγοί ήταν κατακτητές τότε οι γηγενείς δεν θα διατηρούσαν τα ήθη , έθιμα , θεούς , γλώσσα των κατακτητών . Όμως η διατήρηση όλων αυτών των στοιχείων αποδεικνύει περίτρανα ότι οι Πελασγοί ήταν αυτό που ονομάζομε «Πρωτοέλληνες» και όχι «Προέλληνες», δηλαδή ένας διαφορετικός λαός που αντικαταστάθηκε από έναν άλλον που ήρθε από το Βορρά και ονομάστηκε από τους ψευδολόγους «Ινδοευρωπαϊκός» Η αλήθεια είναι ότι έγινε κάθοδος των ορεσιβίων λαών της   βόρειας Ελλάδος στα παράλια και μπήκαν στην διαδικασία του πολιτισμού ονομασθέντες Αχαιοί, Αιολείς, Ίωνες , Δωριείς κ.α. Ουδείς υπαινιγμός στα αρχαία κείμενα περί της εισβολής ή εισαγωγής ξένων λαών κατά τους αρχαίους χρόνους  , με εξαίρεση την Περσική εισβολή.

Γηγενής λοιπόν της Μεσογείου με επίκεντρο το Αιγαίον και την Κρήτη είναι κυρίως οι Έλληνας και ο Ελληνικός Πολιτισμός

Ο Θουκυδίδης γράφει: « Οι κάτοικοι της Ελλάδος την εποχήν εκείνην μετεκινούντο και εγκαθίσταντο εις διαφόρους περιοχάς, γεγονός το οποίον τους εμπόδιζε να ησυχάσουν και να αυξάνονται , διότι ο μακρύς χρόνος που απαιτήθηκε  για την εκστρατεία της Τροίας  πολλές ανωμαλίες και στάσεις προκάλεσε στις πόλεις. Οι δε σημερινοί Βοιωτοί εξήντα  έτη μετά την άλωση της Τροίας εκτοπισθέντες υπό των Θεσσαλών  από την σημερινή Βοιωτίαν η οποία εκκαλείτο πρότερον «Καδηίς» . Οι Δωριείς ογδόντα χρόνια μετά τον Τρωικό Πόλεμο κατέλαβαν την Πελοπόννησον μετά των Ηρακλειδών. Μόλις δε μετά την πάροδο πολλών ετών ησύχασε η Ελλάς  από τους εμφύλιους πολέμους έστειλαν αποικίες οι μεν Αθηναίοι στην Ιωνία και σε πολλά νησιά, οι δε Πελοποννήσιοι το περισσότερον μέρος της Ιταλίας και Σικελίας , καθώς και μερικά άλλα μέρη της λοιπής Ελλάδας. Όλα δε αυτά έγιναν μετά τον Τρωικό Πόλεμο» Εκείνο που αποδεικνύει την ενότητα και συνέχεια του Ελληνισμού και αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα  είναι:

 « το Ομαιμον, Ομόθρησκον, Ομόγλωσσον και Ομόδοξον» όλων των Ελλήνων εντός της Ελλάδας και αυτών στις αποικίες

Σύμφωνα με όλους τους αρχαίους συγγραφείς και τις παραδόσεις οι Αρκάδες , οι οποίοι συγχέονται ως προς την καταγωγήν και την εγκατάσταση σε διάφορες περιοχές του Μεσογειακού χώρου με τους Πελασγούς.

Προσέλληνες οι Πελασγοί. Ο ποιητής Αίσιος του 7^ου π.Χ αιώνος γράφει : «Αντίθεον δε Πελασγικόν εν υψικόρμασιν ορέσσι γαία ανέδωκεν, ίνα θνητόν γένος είη» Δηλαδή στις υψηλές δασώδεις κορυφές των ορέων η μαύρη γη γέννησε το ισόθεον Πελασγικόν φύλο για να γίνει θνητόν γένος (Παυσανίας «Αρκαδικά» 1, 5) Σήμερα θα λέγαμε ότι οι Αρκάδες είναι γέννημα και θρέμμα της Αρκαδίας   δηλαδή γηγενείς , αυτόχθονες χωρίς καμίαν αμφιβολίαν. Ομοίως για να φανεί η πανάρχαια ύπαρξη των Πελασγών αυτοί εκκαλούντο και «Προσέλληνες» σαν υπάρχοντες προ της Σελήνης .

Ο βασιλιάς της Αρκαδίας Λυκάων ήταν Πελασγός Ο γιός του Πελασγού του βασιλιά των Πελασγών ήταν ο Λυκάων  ο πρώτος βασλιάς των Αρκάδων . Τον Λυκάωνα διεδέχθη ο γιός του Νύκτιμος ως βασιλιάς των Πελασγών. . Σύμφωνα με την παράδοση στο όρος Λύκαιον της Αρκαδίας ανετράφη ο Ζευς από τις Νύμφες Θεισόα , Νέδα και Αγνώ. Στο Λύκαιον της Αρκαδίας υπάρχει μια περιοχή που λέγεται «Κρητέα» και οι Αρκάδες την θεωρούν ως  τόπο γέννησης του Δία. Ετσι διεκδικούν την καταγωγή του Διός . Λόγω του Κατακλυσμού πολλοί κάτοικοι των παραλίων  κατέφυγαν  στην Αρκαδία για να γλυτώσουν και δεν είναι τυχαίον ότι από τα προϊστορικά χρόνια οι Αρκάδες μετανάστευαν και δημιούργησαν αποικίες  στη Μεσόγειο και στον Εύξεινο Πόντο.

Και η Κρήτη είχε εποικισθεί από Αρκάδες  Πελασγούς. Πρέπει δε να σημειώσουμε ότι η παραγνώριση των ξένων «επιστημόνων»  να δεχθούν τις ιστορικές και προϊστορικές μαρτυρίες των αρχαίων Ελλήνων ιστορικών και τις και παραδόσεις ,  χωρίς να γίνουν εις βάθος προϊστορικές ανασκαφές είναι ύποπτη και κακόβουλη. Έτσι παραγνώρισαν την ανακάλυψη του «Αρχανθρώπου» των Πετραλώνων(δύο σκελετούς 800.000 ετών) από τον ανθρωπολόγο Άρη Πουλιανό στο Σπήλαιο Πετραλώνων στη Χαλκιδική

Συμπέρασμα. Εξ όλων αυτών των αδιάσειστων στοιχείων των Αρχαίων Ελληνικών πηγών και των Ορφικών Ύμνων  αποδεικνύεται     ότι οι Πελασγοί Αρκάδες και οι πανάρχαιοι  Αρχαιοέλληνες ήταν αυτόχθονες, γηγενείς και όχι επυλίδες  Η «αχίλλειος πτέρνα» του Ελληνισμού είναι η Διχόνοια και αυτή   με  το  μάθημα της Ομήρου Ιλιάδος  στα σχολεία μπορούμε να την αποβάλλουμε δια της διδαχής. Αν  ο απανταχού της γης  Ελληνισμός είναι ΕΝΩΜΕΝΟΣ ουδεμία δύναμη μπορεί να τον νικήσει. Είναι κρίμα ένα   πανάρχαιο και ένδοξο Έθνος που έχει εκπολιτίσει την ανθρωπότητα, ακόμη να μη μπορεί να βρει τον βηματισμό του  για να προβάλει τις δίκαιες θέσεις του(7/8/23)

 

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org

ΟΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ - Οι Έλληνες ήταν ταξιδιάρικος λαός Τούτο αποδεικνύεται από τους πανάρχαιους Ορφικούς Ύμνους( 6.000 χρόνια π.Χ)

 

 ΟΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Ώρα στοχασμού : Πως οι πανάρχαιοι Έλληνες θαλασσοπόροι διέπλεαν τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό προ του 1600 π.Χ έως το 1200 π.χ.  ή και παλαιότερον  και κατ’ αυτόν τον τρόπον ομάδες Ελλήνων   έφθασαν στα πανάρχαια εκείνα χρόνια σε τόπους μακρινούς που δε χωράει ο νους μας  ότι συνέβη εκείνη την εποχή. Και να σκεφθεί κανείς ότι τον καιρό εκείνο ουδείς σχεδόν τολμούσε να εκτελέσει τέτοια ταξίδια και οι περισσότεροι λαοί ζούσαν σε πρωτόγονη κατάσταση, άλλοι στις στέπες , άλλοι στα δάση .

Ο παλαίμαχος πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού Κ. Κολαίτης  σε διάλεξη του  στην Ιθάκη είπε μεταξύ άλλων και τα εξής: Αρκετοί θαλασσοπόροι διέπλευσαν με μικρά πλοιάρια τον Ατλαντικό και Ειρηνικό ωκεανό . Συγκεκριμένα αναφέρει το κατόρθωμα του καπετάν Σλόκουμ ο οποίος με μια μικρή δίστηλη σκούνα δέκα τριών  κόρων  (13 κόρων.) με πανιά  μόνον  διέπλευσε όλο τον κόσμο ολομόναχος. Κατά το χρονικό του κατορθώματος αυτού ο καπετάν Σλόκουμ  αναχώρησε από την Βοστώνη μετέβη στο Γιβραλτάρ  εκείθεν  κατευθύνθηκε προς την Νότια Αμερική πέρασε από τον πάντα φουρτουνιασμένο πορθμό του Μαγγελάνου  έφθασε στη νήσο Σαμόα του Ειρηνικού Ωκεανού παρέπλευσε την Ανατολική Αυστραλία πέρασε από την Νότιο Αφρική και από εκεί ξαναγύρισε στη βάση του χωρίς κανένα εμπόδιο.

Άλλος τολμηρός θαλασσοπόρος υπήρξε ο Γάλλος Αλαίν Ζερμπό, ο οποίος περιέπλευσε όλο τον κόσμο επίσης ολομόναχος με μικρό σκάφος και με πανιά χωρίς μηχανή Αυτός από την Μεσόγειο πήγε στην Βόρεια Αμερική και έπειτα αφού πέρασε την Διώρυγα του Παναμά εισήλθε στον Ειρηνικό .

Επίσης να αναφέρουμε και το ταξίδι του κάπταιν Μπλέικ . Αυτός με ανοιχτή βάρκα μετέβη από τον κεντρικό Ειρηνικό στο Τιμόρ. Δηλαδή αρκετές χιλιάδες μίλια επειδή εγκατέλειψε το πλοίο του «Μπόουντυ»   το αντάρτικο πλήρωμα του , όπως και το ταξίδι  του πληρώματος του πλοίου «Τρεβέζο», το οποίον όταν βούλιαξε το βαπόρι τους, έπεσαν στις βάρκες και έπλευσαν χιλιάδες μίλια στον αχανή Ινδικό Ωκεανό.

Άλλος θαλασσοπόρος ο Ερικσον που δεν είχε σκάφος μεγαλύτερο από του Οδυσσέως και ο οποίος δεν γνώριζε όπως και ο Πίλγκριμς του πλοίου «Μαηφλάουερ»  την ύπαρξη του «Γκολφ Σρήμ»(ρεύμα του Κόλπου) διέπλευσαν τον Ατλαντικό.

Το κατόρθωμα του Ελληνα Σάββα Γεωργίου  Ο  Σάββας Γεωργίου απέπλευσε   από την Νέα Υόρκη το 1966  έφθασε στον Πειραιά διαπλεύσας τον Ατλαντικό   με σκάφος μήκους οκτώ(8μ.) και χωρίς μηχανή ,  

Το 1947   διέπλευσαν τον Ειρηνικό  το  «Κον-Τίκι,. Αυτή ήταν μια σχεδία που είχε στηριχθεί στους κορμούς  εννέα δένδρων και είχε μόνον έξη επιβάτες και ένα πανί.  Μετέπειτα το 1966 παρόμοιο ταξίδι έκανε και ο Heyerdahl του Κον-Τίκι  με πλοιάριο που κατασκεύασε στην Αίγυπτο  από καλάμια και φύλλα του φυτού «πάπυρος» .

Τον Ιούνιο  1984   η  Γιαπωνέζα  Αλίς ο Τσούγκ Χάγκερ μόνη    διέπλευσε αφόβως τον Ειρηνικό από τον Άγιο Φραγκίσκο στην Καγκοσίμα- Ιαπωνία με μικρό επίσης πλοιάριο μήκους 9 μ.   σε   78 ημέρες  , γεγονός που έγραψε εκτενώς ο παγκόσμιος τύπος.  

Τον Ιούνιο του 1979 διέπλευσε τον Ατλαντικό ο Τζέρρυ Σπης  Το  διάπλου του Ατλαντικού έκανε με ένα  καρυδότσουφλο( βάρκα) των 3 μέτρων . Ο Αμερικανός ιστιοπλόος ξεκίνησε από την Βιρτζίνια και έφθασε στην ακτή της Κορνουάλλης στην Αγγλία σε 54 ημέρες

Εξ αυτών πιστοποιείται ότι με τα πλοία   Μινωιτες και   Μυκηναίοι  καθότι δεινοί θαλασσοπόροι έκαναν  ταξίδια και επομένως δεν είναι παράξενο το πως βρέθηκε στις άκρες της γης ο Ελληνικός Πολιτισμός  . Οι Αιγαίοι είναι οι πρώτοι ναυτικοί στην κόσμο διότι μετά την διάνοιξη των Στενών των Δαρδανελλίων-λόγω της τήξεως των παγετώνων στη Βόρεια Ευρώπη και Β.Δ Ασία- η Αιγηίδα κατακλύσθηκε από τα ύδατα και έμειναν οι κορυφές των , οι οποίες είναι σήμερα τα νησιά του Αιγαίου μάρτυρες της μεγάλης γεωλογικής καταστροφής που συνέβη σε πανάρχαια χρόνια. Οι κάτοικοι που συγκεντρώθηκαν στις κορυφές για γλυτώσουν από την προοδευτική άνοδο των υδάτων, το μόνο που τους απασχολούσε ήταν να έλθουν σε επαφή με άλλες κοινότητες ανθρώπων  και  με συγγενικά τους πρόσωπα , για ανταλλαγή προϊόντων και για να δώσουν τέλος στην απομόνωση τους. Επομένως, το πλοίο ήταν η ζωή τους και αυτό παραμένει ακόμη στους νησιώτες του Αιγαίου. .   Δεν είναι τυχαίον ότι ακόμη οι Έλληνες εφοπλιστές κρατούν τα σκήπτρα στην παγκόσμια ναυτιλία και τα ελληνικά πληρώματα ιδιαίτερα των νησιωτών- είναι εκ των καλυτέρων.

Το Ελληνικό Αρχιπέλαγος του Αιγαίου είναι μια υδάτινη χώρα Το πλοίο  τους ένωνε με διασπαρμένα νησιά του Αιγαίου . Γι’ αυτό  σύντομα κατασκεύασαν από την ξυλεία των βουνών τα πρώτα πλοία. Η ανάγκη τους έκανε να γίνουν δεινοί ναυτικοί και να μπορούν να πλέουν ημέρα και νύχτα με οποιονδήποτε καιρό. Προς τούτο παρατήρησαν στον ουρανό τα άστρα και έφτιαξαν αργότερα και όργανα πλεύσεως( τους αστρολάβους) , οι οποίοι τους έδιναν το στίγμα εν σχέσει με τα άστρα καθώς και τις πορείες πλεύσεως. Επίσης έμαθαν και γεωγραφία και έδωσαν από την πανάρχαια εποχή  ονόματα σε  θάλασσες, και σε περάσματα(Ηράκλειες Στήλες ,  Γιβραλτάρ, Ζευς =Σουέζ  αραβική ανάγνωση -γραφή) κ.α  Αυτοί έφτιαξαν και τον Ποσειδώνα θεό της θάλασσας, τα πρώτα θαλάσσια  πνεύματα (Σκύλλα-Χάρυβδι κ.α)    

 Οι  Έλληνες ήταν ταξιδιάρικος λαός Τούτο αποδεικνύεται από τους πανάρχαιους Ορφικούς Ύμνους( 6.000 χρόνια π.Χ) όπου αποδεικνύεται ότι γνώριζαν άριστη αστρονομία όπως λ.χ την  σφαιρικότητα της γης , τις κινήσεις των πλανητών , των αστερισμών ,  Ελληνικά είναι τα ονόματα των Ωκεανών(Ατλαντικός, Ειρηνικός, Ινδικός-Αρκτική, Ανταρκτική, Εύξεινος, Κασπία, Μεσόγειος  κ.α )  και τα ονόματα αρκετών χωρών και πόλεων της Βόρειας Ευρώπης,  Αμερικής και   Ωκεανίας ,   Ρωσίας κ.ο.κ  Έτσι εξηγείται ότι παντού υπάρχει Ελληνική παρουσία (πλάκες, γράμματα, σύμβολα, μύθοι, όπλα,  σχήματα,  όπως σβάστικες, μέδουσες, αετώματα, περιστύλιοι ναοί κλπ) Έτσι σήμερα όλα τα Μουσεία του  κόσμου  είναι γεμάτα με εκθέματα του πανάρχαιου Ελληνικού Πολιτισμού. Πολλά εξ αυτών βρίσκονται εκτός Ελληνικής  επικράτειας είτε λόγω της μετοικήσεως Ελλήνων σε αυτούς τους τόπους είτε λόγω εμπορικών ανταλλαγών με τους υπερπόντιες χώρες. Κυρίως οι Έλληνες έκαναν  εισαγωγές χαλκού , αργύρου, κεχριμπάρι δια θαλάσσης με  αντάλλαγμα αγγεία, κρασιά, λάδι κ.α

Ελληνίδες οι μούμιες του Περού όσο και τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Συνεπώς ουδέν μυστήριον  και ουδεμία έκπληξη και για τις κατάξανθες μούμιες της περιοχής Τσακνάυ του Περού η καταγωγή των οποίων εξηγείται από την μετάβαση αρχαίων Ελλήνων , αφού οι Βίκινγκς και άλλοι λαοί του Βορρά εμφανίσθηκαν πολύ αργότερα  ως θαλασσοπόροι(1000-900π.Χ) Αλλά και αυτοί υπήρξαν μαθητές των Κρητών τεχνητών που τους δίδαξαν την τέχνη όταν μετέβησαν στις Σκανδιναβικές χώρες για τον Κασσίτερο και Ηλεκτρον. Όπως πρόσφατα έχουν παραδεχθεί οι Κινέζοι αρχαιολόγοι ότι   οι  8.000 πήλινοι στρατιώτες που φυλάσσουν το βασιλιά τους, τον Τσιν Σι Χουάνγκ (Qin Shi Huang)» είναι Ελληνικής τεχνοτροπίας και ο σχεδιαστής και επιβλέπων πρέπει να ήταν  Ελλην. 

Δίδαξαν την ανθρωπότητα πως πρέπει να σκέπτεται Οι μεταναστεύσεις των Ελλήνων ποτέ δεν σταμάτησαν.  Άρχισαν από αμνημονεύτων χρόνων στην προϊστορική εποχή και συνεχίστηκαν και κατά την ιστορική εποχή και συνεχίζονται και σήμερον. Έτσι εξηγούνται μεγάλες εγκαταστάσεις ομογενών σε διάφορα σημεία της υδρογείου . Αυτοί γνώριζαν ασφαλώς  περισσότερα πράγματα για τον κόσμο της εποχής των, από όσα νομίζουμε εμείς οι σύγχρονοι ότι δεν γνώριζαν. Οι Έλληνες της Προϊστορικής εποχής(Πελασγοί) και ακολούθως και  της ιστορικής περιόδου δίδαξαν ολόκληρη την ανθρωπότητα «πως πρέπει να σκέπτεται»

Τέλος το Ελληνικό γένος έφτιαξε επτά(7) μεγάλους   Πολιτισμούς από αμνημονεύτων χρόνων μέχρι σήμερον, ήτοι:

1 / Προκατακλυσμιαίος 2/ Μινωικός, 3/  Μυκηναϊκός, 4/ Κλασικός, 5/ Αλεξανδρινός, 6/ Βυζαντινός, 7/ Ευρωπαϊκή Αναγέννηση (την  προετοίμασαν οι Έλληνες σοφοί που έφυγαν πριν και μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως  μετά  την κατάλυση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας  από τους Τούρκους κατακτητές) Αν το ισλαμοφασιστικό και  ληστρικό  κράτος της Τουρκίας  δεν ενέσκηπτε στην Μεσόγειο αλλιώς θα ήταν σήμερα ο κόσμος. Αλλά η ιστορία δεν γράφεται με τα εάν, αλλά με την πραγματικότητα. Το αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα μπορεί και τώρα να δώσει το νέο  Πολιτισμό στην παραπαίουσα Ανθρωπότητα   για  να την  βάλλει  στην Νοόσφαιρα, στην  Αρμονία  και   Ευημερία(3/8/23)

 Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org