Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019
Το πατριωτικό αίσθημα των αρχαίων Ελλήνων
Δεν νομίζω ότι πρέπει να καταφεύγουμε στα ελαττώματα των Αρχαίων Ελλήνων, για να καταλάβουμε τα δικά μας εγκληματικά ανθελληνικά σφάλματα.
Αυτοί όπως και εάν ήταν, με όλα τα καλά τους και τα κακά τους άφησαν μια μοναδική ιστορία, μπροστά στην οποία γονατίζει όλος ο κόσμος. Εμείς δεν έχουμε κάνει απολύτως τίποτε.
Απλά αναφερόμαστε αδιάκοπα σ' ότι έκαναν εκείνοι, χωρίς να συνειδητοποιήσουμε ότι εκείνα που έκαναν αυτοί, ούτε τα κάναμε εμείς αλλά ούτε και τα τιμήσαμε ποτέ.
Χρησιμοποιούμε ξένα έργα και νιώθουμε υπερήφανοι, χωρίς να εκπληρώσουμε ποτέ τις υποχρεώσεις απέναντί τους.
Πολλές φορές διερωτώμαι. Έχουμε δικαίωμα να κληρονομήσουμε κάτι, που δεν εκτιμήσαμε ποτέ; Είμαι υπερβολικός; Δεν νομίζω. Ίσως πολύ προσγειωμένος.
Για να είμαστε οι δικαιούχοι της ανεκτίμητης κληρονομιάς, δεν θα έπρεπε να τιμάμε τα ιερά τους;
Ο Αλέξανδρος, φώναξε στον Δαρείο.
"Ήρθα ως αρχηγός των Ελλήνων, να σ' εκδικηθώ για τα δεινά, που προξένησες στην Ελλάδα και μην ξεχνάς, ποτέ δεν σε συγχωρήσω για την ατίμωση των ιερών των προγόνων μου, ούτε ακόμα και εάν μετανοήσεις". Εμείς τι κάναμε με τα ιερά του;
Πέρασαν 2500 χρόνια από την Μάχη του Μαραθώνα. Πότε τιμήσαμε εκείνους τους ήρωες που πάλεψαν με τον χάρο; Ή τους άλλους ήρωες στη Μάχη των Θερμοπυλών;
Ή τους άλλους στη Μάχη της Σαλαμίνας; Ή τους άλλους στη Μάχη των Πλαταιών;
Ή τους άλλους στις Μάχες του Αλεξάνδρου στην Ασία εναντίον του εχθρού τόσον της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης; Γιατί περιφρονήσαμε το όραμα του Αλεξάνδρου να ενώσει όλα τα έθνη ειρηνικά ως θεός και δεχτήκαμε το θάψιμο της θεοποίησής του με το καπέλωμα του χριστιανισμού;
Ο Αλέξανδρος ήταν θεός 658 χρόνια πριν αναγορεύσουν τον Ιησού.
Ο Ιησούς ήταν εφεύρεση των Εβραίων σε συνεργασία με τους "μεγάλους" πατέρες και "μεγάλους" αυτοκράτορες με σκοπό να παρεμποδίσουν, την τεράστια αίγλη που περίμενε την Ελλάδα με την υλοποίηση του οράματος του Αλεξάνδρου.
Παραποίησαν όλοι μαζί Εβραίοι και οι δικοί μας προδότες το όραμα του Αλεξάνδρου και το 326 μ.Χ. αναγόρευσαν τον Ιησού θεό, ώστε να αντικαταστήσουν την ελληνικοποίηση όλου του κόσμου, με την εβραιοποίηση, έχοντας στόχο την παγκοσμιοποίηση.
Οι Εβραίοι ήταν έξυπνοι.
Δούλεψαν για το έθνος τους και πολύ καλά έκαναν.
Δεν τους κατηγορώ. Οι δικοί μας οι προδότες πως το δέχτηκαν και το συνεχίζουν μέχρι σήμερα;
Από τότε, εδώ και 2000 χρόνια έθαψαν τον Ελληνισμό, έθαψαν τον θεό Αλέξανδρο μαζί και το όραμά του. Τον αντικατέστησαν με τον Ιησού, τον Δία με τον Γιαχβέ και όλους τους ήρωές μας και τους θεούς με ένα συρφετό ανθελλήνων "αγίων", οι οποίοι τιμώνται, δοξολογούνται και υμνούνται.
Η συνείδησή μας εβραιιοοιήθηκε και δεν το συνειδητοποιήσαμε.
Με την βάφτιση υπογράφουμε, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο στο κατά Γαλλάτες επιστολή, κεφ. 3, εδάφιο 27-29 ότι είμαστε σπέρμα του Αβραάμ. Η εκκλησία σε όλες τις λειτουργίες δοξολογεί και υμνεί τους προπάτορες των Εβραίων Αβραάμ.. ως δικούς μας προπάτορες.
Για να μειώσει την αίγλη του θεού Αλεξάνδρου έκανε "μέγα" τον Κωνσταντίνο, τον Ιουστινιανό, τον Θεοδόσιο και τους τρεις Ιεράρχες.
Έθαψε τους μεγάλους δασκάλους, σοφούς και επιστήμονες της αρχαιότητας και μας καθιέρωσε ως προστάτες της Παιδείας κάποιους, οι οποίοι ουδεμία σχέση μπορούν να έχουν με τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Πυθαγόρα και τόσους άλλους.
Βλέπεις λοιπόν ότι με όλα τα σφάλματά τους, μεγαλούργησαν, ενώ εμείς είμαστε πελμματωμένοι, Χρησιμοποιούμε ότι έκαναν εκείνοι, ενώ δεν φανήκαμε ικανοί να τους προσφέρουμε ούτε ένα ευρώ.
Αυτός που σου τα γράφει όλα αυτά, είναι ένας Έλληνας, που έχτισε δύο ελληνικούς ναούς.
Ο ένας προς τιμή του θεοποιημένου Αλεξάνδρου, η θεοποίηση του οποίου αναβίωσε νομικά τον Δεκέμβριο του 2013. Κανένας μέχρι σήμερα δεν συγκινήθηκε να φροντίσει, να βοηθήσει, να τιμήσει, να αγκαλιάσει.
Εκείνοι τότε διέθεταν τη ζωή τους για την προστασία των ιερών τους, εμείς ούτε μια ώρα περιποίηση ή ένα ευρώ για λίγο λιβανάκι. Αυτοί είμαστε φίλε μου και το μόνο που κάνουμε, είναι να ρεζιλεύουμε την αίγλη της μεγάλης χώρας, που λέγεται Ελλάδα, την οποία κανένας δεν μπορεί να την εξαφανίσει όσο δόλια και εάν αγωνισθεί.
Η Ελλάδα είναι ταγμένη να παίζει πάντοτε ηγετικό ρόλο. Δεν είναι ταγμένη να ζητιανεύει.
Άλλο είναι αυτοί που κατοικούν στο χώρο της και άλλο σημαίνει ΕΛΛΑΔΑ. Εάν ποτέ το καταλάβουμε, τότε θα βρούμε την δύναμη, τότε θα είμαστε και κληρονόμοι αυτής της μοναδικής και ιερής αποστολής της.
Aristotelis Kakogeorgiou
<aristotelianmarathon@live.com>Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019
Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019
Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019
Ο ΣΙΝΤΛΕΡ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ. Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ 350.000 ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Τον Σεπτέμβριο του 1922 η
Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες και χιλιάδες κάτοικοι σφάχτηκαν ανηλεώς
από τις δυνάμεις του Μουσταφά Κεμάλ. Καμία ανθρωπιστική οργάνωση δεν
βοήθησε στη διάσωση των Ελλήνων κατοίκων. Κανένας στρατός, κανένας
πολιτικός και καμία κυβέρνηση της Ελλάδος. Παρά μόνο ένας απλός
Αμερικανός που κατά τύχη βρισκόταν εκείνη την περίοδο στην Σμύρνη. Το
όνομα του ήταν Έιζα Τζένιγκς και έσωσε την ζωή 350.000 Ελλήνων.
Ο
Τζένιγκς γεννήθηκε το 1877 στην Νέα Υόρκη. Στην αρχή ήταν Μεθοδιστής
πάστορας και αργότερα έπιασε δουλειά ως γραμματέας στην Χριστιανική
Ένωση Νέων Ανθρώπων (YMCA). Στην ηλικία των 28 ετών προσβλήθηκε από
φυματίωση σπονδυλικής στήλης. Η ασθένεια τον άφησε με ελαφρά κώφωση και
καμπούρα για την υπόλοιπη ζωή του.
Είχε ύψος μόλις 1,60. Το 1922 μεταφέρθηκε στα γραφεία της Σμύρνης επειδή ο διευθυντής είχε πάει διακοπές. Οι πρώτοι στρατιώτες του Κεμάλ μπήκαν στις 9 Σεπτεμβρίου. Αμερικανοί και Άγγλοι πολίτες εγκατέλειψαν την πόλη, ακόμη και ο Αμερικανός πρόξενος Τζωρτζ Χόρτον που είχε σύζυγο Ελληνίδα. Όμως ο Τζένιγκς έμεινε πίσω και προσπάθησε να βοηθήσει όσο μπορούσε με ό,τι διέθετε.
Λίγες ημέρες πριν, όταν ο ελληνικός στρατός ήδη εγκατέλειπε την Σμύρνη, ο Τζένιγκς ίδρυσε την οργάνωση «Αμερικανική Επιτροπή Σωτηρίας» για να παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια στους κατοίκους. Έπειτα ίδρυσε και έναν σταθμό πρώτων βοηθειών για έγκυες γυναίκες. Το στέγασε σε εγκαταλελειμμένο σπίτι ενός πλούσιου Έλληνα. Βλέποντας πως δεν θα ερχόταν βοήθεια από πουθενά, ο Τζένιγκς έδρασε μόνος του. Χωρίς να έχει διπλωματική εμπειρία, κατάφερε να κλείσει συμφωνία με τον Κεμάλ να επιτρέψει την διάσωση Ελλήνων προσφύγων.
Ο Κεμάλ του έδωσε μόλις 11 ημέρες για
να σώσει 250.000 Έλληνες αλλά απαγόρευσε την διάσωση ανδρών ηλικίας
17-45, διότι ήθελε να σταλούν στα «αμελέ ταμπουρού», τα γνωστά τάγματα
εργασίας. Επιπλέον απαγόρευσε σε όλα τα πλοία να φέρουν ελληνική σημαία
επειδή θεωρούσε ότι κάτι τέτοιο θα αποθάρρυνε τους στρατιώτες του.
Ο
Αμερικανός έγραψε: «Μου φαινόταν ότι τα τρομερά, αγωνιώδη, απελπισμένα
ουρλιαχτά, που εκλιπαρούσαν για βοήθεια δεν θα έπαυαν να με κυνηγάνε σε
όλη μου την ζωή». Μετά την συμφωνία, ο Τζένιγκς επέστρεψε στην Σμύρνη
όπου έπεισε τον καπετάνιο του αμερικανικού τορπιλικού Edsall να
μεταφέρει για αρχή 607 πρόσφυγες στην Θεσσαλονίκη. Έπειτα, έπεισε Ιταλό
πλοιοκτήτη να μεταφέρει 2.000 Έλληνες στο λιμάνι της Μυτιλήνης με το
πλοίο του ‘’Κωνσταντινούπολις’’. Ο Τζένινγκς έπλευσε μαζί τους για να
επιτηρεί την κατάσταση.
Προηγουμένως προσπάθησε να πείσει και Γάλλο καπετάνιο αλλά εκείνος αρνήθηκε. Ο Αμερικανός πλήρωσε από την τσέπη του για να εξασφαλίσει τις ζωές όλων αυτών των προσφύγων. Μόνο για τους πρόσφυγες του «Κωνσταντινούπολις» το ποσόν ανήλθε στις 6.000 λίρες.
Πλέοντας προς την ακτή της Μυτιλήνης με το πλoίο «Κωνσταντινούπολις», ο Τζένιγκς αντίκρισε 25 αγκυροβολημένα πλοία του ελληνικού στρατού. Ζήτησε από τον διοικητή του στρατού Φράγκο να του επιτρέψει να μεταφέρει μετανάστες. Εκείνος δέχτηκε να διαθέσει έξι πλοία με γραπτή εγγύηση ότι θα προστατευτούν από τις αμερικανικές αρχές και ότι θα επιστρέψουν με ασφάλεια.
Μέσα σε τρεις ώρες, ο Τζένιγκς πήρε γραπτή εγγύηση από τον Κεμάλ και εξασφάλισε αμερικανικό σκάφος με σημαία από τον καπετάνιο Χάλσεϊ Πάουελ. Δυστυχώς μόνο ένα πλοίο των ελληνικών δυνάμεων έφτασε στην Σμύρνη, με το όνομα «Κιλκίς». Ο Φράγκος είχε απορρίψει το αίτημα του Τζένιγκς φοβούμενος πως η αποστολή ήταν πολύ επικίνδυνη. Μαζί με τον κυβερνήτη του «Κιλκίς» Ι. Ε. Θεοφανίδη, ο Τζένιγκς έστειλε κρυπτογραφημένο μήνυμα στον υπουργό Ναυτικών και έπειτα στον πρωθυπουργό Νικόλαο Τριανταφυλλάκο. Η κυβέρνηση τους απάντησε πως ο πρωθυπουργός κοιμόταν.
Ακολούθησαν δύο ακόμη τελεσίγραφα στα οποία ο Τζένινγκς σχεδόν εκβίαζε την ελληνική κυβέρνηση. Ανέφερε πως θα την κατηγορούσε για την αδράνειά της που θα οδηγούσε στον θάνατο εκατομμυρίων Ελλήνων.
«Θα έλεγα δημοσίως πως χρειάστηκε να στείλω τελεσίγραφο στην Ελληνική κυβέρνηση και το έκανα, πως πήρα άδεια από την Τουρκία να επιβιβαστούν πρόσφυγες της Σμύρνης σε ελληνικά πλοία, ότι είχα αναλάβει την ευθύνη, και πως το μόνο που μας έλειπε ήταν πλοία που το Ελληνικό κράτος δεν παραχωρούσε».
Αφού έδωσε τον λόγο του πως αμερικανικά πλοία θα συνόδευαν στην μεταφορά των προσφύγων, η κυβέρνηση τελικά δέχτηκε να δώσει έγκριση για και να αποπλεύσουν θωρηκτά για την Σμύρνη. Μολονότι κάποιοι καπετάνιοι αρνήθηκαν την εντολή της κυβέρνησης επικαλούμενοι τεχνικές βλάβες, ο Θεοφανίδης τους απείλησε πως θα τους οδηγήσει στο ναυτοδικείο.
Την επόμενη ημέρα εμφανίστηκαν και τα 25 για να σώσουν τους εναπομείναντες πρόσφυγες. Χάρη στον Τζένιγκς τελικά σώθηκαν περίπου 350.000 Έλληνες πρόσφυγες από την Σμύρνη μέσα σε αυτές τις 11 ημέρες που του έδωσε ο Κεμάλ. Μέχρι το τέλος του 1922, ο Τζένιγκς συνέχισε να περιπλέει τις ακτές της Σμύρνης, ανεβάζοντας τον αριθμό των διασωθέντων σε σχεδόν ένα εκατομμύριο. Ανάμεσα τους ήταν Αρμένιοι και Εβραίοι. Στην Ελλάδα, ο Τζένιγκς τιμήθηκε με τις ύψιστες διακρίσεις.
«Κάθε φορά που περπατούσε στους δρόμους των Αθηνών ο κόσμος γονάτιζε μπροστά του και του φιλούσε το χέρι και τα πόδια από σεβασμό,» λέει σήμερα ο εγγονός του Ρογήρος Τζένιγκς. Αργότερα έγινε ο μόνος που αντιπροσώπευσε και την Ελλάδα και την Τουρκία στην Συνθήκη της Λωζάνης για την ανταλλαγή πληθυσμών. Σήμερα παραμένει άγνωστος στην Ελλάδα.
Το όνομά του δεν αναφέρεται σε κανένα σχολικό βιβλίο Ιστορίας. Καμία οδός δεν φέρει το όνομά του και κανένας ανδριάντας δεν ανεγέρθη ποτέ. Μόλις πριν μερικά χρόνια τιμήθηκε από τον Δήμο Βόλου.
ΜΑΘΑΝΕ ΟΤΙ... ΚΑΙ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
Πρωτίστως επισημαίνω ότι όπως και οι Σκοπιανούληδες θέλουν δικό τους τον Αλέξανδρο έτσι κι οι Αλβανούληδες σφετερίζονται τον Πύρρο και τον συγκαταλέγουν στο πάνθεο των δικών τους ηρώων, αν και ο πληθυντικός (ηρώων) περιττεύει διότι ο μοναδικός Αλβανός ήρωας που αντικειμενικά ανήκει στους Αλβανούς ήταν ο Αλή Πασάς από το Τεπελένι και ουδείς άλλος πλην αυτού Αλβανός! ήρωας υπάρχει καταγεγραμμένος, όχι στην αλβανική ιστορία της προπαγάνδας του Ενβέρ Χότζα, αλλά στην ιστορία!
Ιδίως όσο αφορά τον Πύρρο, θα πω μόνο τούτο:
Όταν προσωπικά έψαχνα να βρω μια μικρή έστω, προτομή του Πύρρου στα καταστήματα της Αθήνας, δεν υπήρχε πουθενά. Όταν όμως επισκεπτόμενος την Αλβανία, κοίταζα τις βιτρίνες των καταστημάτων στα Τίρανα, μετ` εκπλήξεώς μου, είδα αρκετές προτομές του Ηπειρώτη βασιλιά, εξ ου και αγόρασα κάποια να κοσμήσει το γραφείο μου. Ο νοών καταλαβαίνει περί της σπουδαιότητας ή όχι του περιστατικού.
Δευτερευόντως, με αφορμή την αναφορά στους Ιλλυρίους διασαφηνίζεται ότι η προέλευση-καταγωγή των Αλβανών δεν σχετίζεται με τους Ιλλυρίους παρότι η εσφαλμένη αυτή άποψη αναπαράγεται συνεχώς από ανιστόρητες πηγές ενισχύοντας τον διακαή πόθο των Αλβανών να έχουν κι αυτοί μια ‘’αρχαία προέλευση’’. Η εσφαλμένη υπόθεση του Γερμανού Θούνμαν που διατυπώθηκε το 1774 υποστηρίζοντας τα περί καταγωγής των Αλβανών από τους Ιλλυρίους, έχει διαψευστεί κατ` επανάληψη διότι: Στη μάχη των Γαυγαμήλων (331 π. χ. χ.), οι Αλβανοί υπηρέτησαν στα συμμαχικά στρατεύματα του Δαρείου ως υποτελείς των Περσών κατά των Ελλήνων.
Ερώτημα: Πως λοιπόν οι Αλβανοί βρέθηκαν στα Γαυγάμηλα αφού ο Δαρείος δεν είχε περάσει ποτέ στην βαλκανική και συνεπώς στην Ιλλυρία;
Απάντηση: Απλώς η χώρα των Αλβανών βρισκόταν στην Υπερκαυκασία κοντά στην Κασπία θάλασσα, δίπλα στην Αρμενία και την Γεωργία πράγμα που δικαιολογεί και τη συμμετοχή τους στη μάχη των Γαυγαμήλων διότι ο Δαρείος είχε καταλάβει την περιοχή τους και τους είχε στην υποτέλεια του. Πρωτεύουσά τους ήταν η Καμπάχα, ερείπια της οποίας υπάρχουν και σήμερα. Μετά την καταστροφή απ` τους Ρωμαίους (περί το 130 μ. χ. χ.), πολλοί Αλβανοί έφυγαν από την Υπερκαυκασία και ήρθαν στην Ιλλυρία, κοντά στα σημερινά Τίρανα. Εκεί δημιούργησαν το χωριό Αλβανό στην περιοχή της σημερινής Κρόιας. Το χωριό αυτό αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο τον Γεωγράφο (3,12,20) ως ‘’Αλβανόπολις’’. Το δε όνομα ‘’Αλβανοί’’, αναφέρεται για πρώτη φορά από την ιστορικό Άννα Κομνήνη στο έργο της ‘’Αλεξιάδα’’ περί το 1148.Τα περί καταγωγής των Αλβανών από τους Ιλλυριούς είναι κατασκευάσματα της κομμουνιστικής προπαγάνδας του Ενβέρ Χότζα που προσπάθησε να δώσει αρχαία προέλευση στο νεοσυσταθέν τεχνητό κρατίδιο των Αλβανών.
(Περισσότερα: α) Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, β) Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, γ) Στράβων ΣΤ 211, δ) Απίου Μιθριδάτου 103 Δίων. Κας. 36,37 ε) Koutouzis. gr, Που ήταν η Αλβανία και τα Σκόπια, δημοσίευση άρθρου,9/11/03, στ) Νίκος Α. Μπάτσος, Έλληνες Αρβανίτες και Αλβανοί-Δυο λαοί διαφορετικοί, ζ) N. G. L. Hammοnd, Μέγας Αλέξανδρος, εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία 2005, Θεσσαλονίκη σελ. 139. η) J.F.C. Fuller, H Ιδιοφυής Στρατηγική του Μ. Αλεξάνδρου, εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα 2004, σελ.310-312 και θ) Δρ. Λ. Λ. Μπίλλης, Οι Σωματοφύλακες Σύμβουλοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, 2014: 364,365, 385-389).
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
Οικονομολόγος-Κοινωνιολόγος, Μελετητής τάξης Β΄
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης