ΓΑΒΡΙΗΛ, ΡΑΦΑΗΛ, ΜΙΧΑΗΛ, ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΒΡΑΙΙΚΑ !

ΓΑΒΡΙΗΛ, ΡΑΦΑΗΛ, ΜΙΧΑΗΛ,

Ετυμολογία

ΓΑΒΡΙΉΛ : Από το εβραϊκό όνομα Gavri'el ( גַבְרִיאֵל ), που σημαίνει ο «δυνατός άνδρας του Θεού».

Εμμανουήλ < ελληνιστική κοινή Ἐμμανουήλ < εβραϊκή עמנו אל (=ο θεός μαζί μας)^[1] < עם (im: μαζί) + אל (el: θεός, θεότητα)

ΡΑΦΑΗΛ: Από το εβραϊκό όνομα Rafa'el ( רָפָאֵל ) = ο Κύριος ιάται.

ΜΙΧΑΗΛ : Εξελληνισμένη εκδοχή του εβραϊκού ονόματος Mīkhāʼēl ( מִיכָאֵל / מיכאל‎ ), που σημαίνει «Ποιος είναι σαν τον Θεό;».

ΔΑΝΙΗΛ : Εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού ονόματος Daniyyel, που σημαίνει «Ο Θεός είναι ο Κριτής μου».

ΙΕΖΕΚΙΗΛ: Εξελληνισμένος τύπου του εβραϊκού ονόματος Yḥezqel, που σημαίνει «Ισχύς μου ο Θεός».

ΣΑΜΟΥΗΛ : Εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού ονόματος Shemu'el (στο όνομα του Θεού ή ο Θεός άκουσε).

 Γαμαλιήλ ο Πρεσβύτερος ή Ραββί (Ραμπάμ) Γαμαλιήλ Α΄: ήταν Φαρισαίος νομοδιδάσκαλος ραββίνος και εγγονός του περίφημου Ιουδαίου διδασκάλου Χιλλέλ. Ήταν μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου (Σανχεντρίν) της Ιερουσαλήμ του 1ου αιώνα μ.Χ. Έδρασε γύρω στο 30 - 40 μ.Χ. Υπήρξε δάσκαλος του αποστόλου Παύλου. Επρόκειτο για μία από τις εξέχουσες πνευματικές προσωπικότητες, που βοήθησε στην ανάπτυξη της περίφημης ραββινικής παράδοσης. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AE%CE%BB

Πηγή :

https://www.onomatologio.gr/

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΊΠΟΛΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟ - #ΜΕΓΑΛΗ #ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΤΟΝ #ΔΙΑΣΗΜΟ #ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΚΥΡΙΟ #ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ #ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟ.

Τέτοιο Ταμείο αξιοποίησης σκοπεύουν να φτιάξουν Τσίπρας και Ιερώνυμος;

 

Γράφει ο Giorgos Ierodiakonos

Όποιος νομίζει πως η σημερινή συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου είναι άσχετη με τις απαιτήσεις των ευρωκρατών, είναι βαθιά νυχτωμένος. Καθότι, η μία πλευρά (η εκκλησία) υφίσταται ως νομικό πρόσωπο. Το κράτος όμως;
Το κράτος, όπως είναι γνωστό, έχει παραχωρηθεί στους δανειστές για 99 χρόνια. Γέες, κινητή και ακίνητη περιουσία, υποδομές, εταιρικό χαρτοφυλάκιο, τα πάντα! Σ’ αυτό το κράτος παραχωρεί ο Ιερώνυμος την εκκλησιαστική περιουσία προς αξιοποίηση;
Πολλά με προβληματίζουν με την ως άνω συμφωνία. Αυτό όμως που, πραγματικά, με εξόργισε, είναι η αναφορά στο Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας.
Μας θυμίζει κάτι αυτό; Βέβαια! Το έτερο “Ταμείο αξιοποίησης”. Το γνωστό ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου). Εκείνο ντε! Εκείνη η Ανώνυμη Εταιρία, που είναι θυγατρική της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε. Που ΔΕΝ ανήκει στο δημόσιο ή στον ευρύτερο έστω δημόσιο τομέα, αλλά είναι Ανώνυμη Εταιρία. Που μας την επέβαλαν οι δανειστές, με στόχο να ξεπουλήσει την Ελλάδα προς όφελός τους. Εκείνο ακριβώς!
Τέτοιο Ταμείο αξιοποίησης σκοπεύουν να φτιάξουν Τσίπρας και Ιερώνυμος; Ε λοιπόν, ναι! Τέτοιο Ταμείο θέλουν να φτιάξουν. Κατ’ εντολή και κατ’ απαίτηση των δανειστών, βέβαια! Καθότι, δεν τους αρκεί η δημόσια περιουσία. Τα θέλουν όλα! Ότι υπάρχει και δεν υπάρχει σ’ αυτό τον τόπο. Ακόμα και την εκκλησιαστική περιουσία!
Την δημόσια περιουσία την παραχώρησαν στο ΤΑΙΠΕΔ οι δημόσιοι λειτουργοί (οι πολιτικοί). Την εκκλησιαστική όμως; Πώς θα την έπαιρναν οι ξένοι; Κάπως έπρεπε να γίνει. Και το βρήκαν το κόλπο. Το ονόμασαν Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας.
Καταλάβατε τι ακριβώς συμφώνησαν σήμερα Τσίπρας και Ιερώνυμος; Όλα τα υπόλοιπα, περί διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, περί μισθοδοσίας των κληρικών ή περί ουδέτερου θρησκευτικά κράτους, είναι απλά τα χαϊμαλιά για το πόπολο. Η περιουσία είναι το ζουμί.
Τον ακούσατε τον Ιερώνυμο... Μίλησε καθόλου για Θεό, Χριστό, θρησκεία, ιερές παραδόσεις; Όχι! Ολόκληρος ο λόγος του περιστράφηκε σε ένα και μοναδικό πράγμα. Σε μία και μοναδική λέξη, την οποία και επαναλάμβανε, επαναλάμβανε, επαναλάμβανε, με εκνευριστική συχνότητα: ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ!
Όσον αφορά για το πόσους Νενέκους γέννησε αυτός ο χιλιοπροδομένος τόπος, το ξέρω πως χάσατε πλέον τον λογαριασμό. Τους μετράγατε, τους μετράγατε, τους μετράγατε… και στο τέλος σάς έλειπε ένας. Ε, ήρθε η ώρα να τον προσθέσετε κι αυτόν. Ονομάζεται Ιερώνυμος!

Giorgos Ierodiakonos

ΔΡΑΞΑΣΘΕ ΠΑΙΔΕΙΑΣ - Τι άραγε να είχε κατά νου ο Αδαμάντιος Κοραής

Αδαμάντιος Κοραής

Γράφει ο  Ιωάννης Θεοδωρόπουλος

Επειδή πολύς λόγος έγινε για την Μικρασιατική καταστροφή.
και πολλά ελέχθησαν. Δημοσιεύω το παρακάτω άρθρο μου με τον τίτλο ΔΡΑΞΑΣΘΕ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Τι άραγε να είχε κατά νου ο Αδαμάντιος Κοραής όταν προ της επανάστασης του 1821 συνέστησε στους Έλληνες ότι δεν ήλθε ακόμη ο κατάλληλος χρόνος, και «δράξασθε παιδείας».
 Θα προσπαθήσω να μπω στην σκέψη του, εξετάζοντας την υπάρχουσα κατάσταση την εποχή εκείνη, και τις δυνατότητες του Ελληνισμού, εντός της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά και του διάσπαρτου Ελληνισμού εκτός αυτής.
Μετά την οριστική κατάλυση του πελοποννησιακού δεσποτάτου του Μυστρά από τους Οθωμανούς (1460), άρχισαν εχθροπραξίες των Τούρκων εισβολέων με τους Ενετούς (1463), που διατηρούσαν αρκετές σημαντικές κτήσεις στα ελληνικά εδάφη ήδη από την εποχή των σταυροφοριών.
Εκείνα τα χρόνια, ως μεγάλος βεζίρης της Υψηλής Πύλης αναφέρεται ο Μαχμούτ Πασάς, ο οποίος ήταν (κατά γενική παραδοχή όλων των ιστορικών) ελληνικής καταγωγής.
Ο διάδοχός του στο ίδιο αξίωμα κατά την αποτυχημένη εισβολή του Μωάμεθ του Πορθητή στη Ρόδο το έτος 1467, ο μεγάλος βεζίρης Μεζίχ Παλαιολόγος, από το επώνυμο φαίνεται πως όχι μόνο ήταν ελληνικής καταγωγής αλλά κρατούσε κιόλας «ως εφημίζετο, εκ του ομωνύμου αυτοκρατορικού οίκου». Ο μεγάλος βεζίρης Μεζίχ Παλαιολόγος ονομαζόταν πριν Μανουήλ, και ήταν ο γιος του τελευταίου δεσπότη του Μυστρά Θωμά και ανιψιός του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου.
Επίσης, ο τελευταίος πρωτοβεστιάριος της ποντιακής αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας Γεώργιος Αμοιρούτζης, μετά την συνθηκολόγηση και παράδοση του αυτοκράτορα Δαβίδ το 1461, έγινε μουσουλμάνος και πέρασε στην υπηρεσία του Μωάμεθ του Πορθητή ως αξιωματούχος και λόγιος: «Αυτός ο κατά τα άλλα μορφωμένος και ταλαντούχος Τραπεζούντιος μπορεί να χρησιμέψει σαν υπόδειγμα στρεβλωμένου απ’ τη δουλεία υποκριτή ραγιά. Σε μίαν επιστολή προς τον Βησσαρίωνα θρηνεί πικρά την πτώση της Τραπεζούντας, ο ίδιος όμως αλλαξοπίστησε× εγκωμίαζε το σουλτάνο ως νέο Αχιλλέα και Αλέξανδρο, ως γιο της Ελληνίδας μούσας κι έγραψε γι’ αυτόν ποιήματα στον τύπο των χριστιανικών ύμνων προς την Παναγία».
Ογδόντα χρόνια περίπου μετά, βρίσκουμε στην αυλή του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή (δισέγγονου του Μωάμεθ) να διορίζεται κατά το 1523 στο αξίωμα του μεγάλου βεζίρη ο Ιμπραήμ Πασάς, εξισλαμισμένος Έλληνας και αυτός, που ως αιχμάλωτος είχε μεγαλώσει μαζί με τον σουλτάνο στο παλάτι και είχε γίνει ο πιο στενός του φίλος. O Σουλεϊμάν ένα χρόνο μετά το διορισμό του τον πάντρεψε με την αδελφή του, τη Χαλίς. Επίσης, ο μεγαλύτερος αρχιτέκτονας των Οθωμανών Σινάν, γεννημένος το 1497, σε ηλικία 13 ετών είχε στρατολογηθεί αρχικά στο πλαίσιο του «ντεβσιρμέ», δηλαδή του βίαιου ετήσιου παιδομαζώματος προικισμένων χριστιανών (συνήθως ελληνικής καταγωγής) για να εξισλαμιστούν και να πυκνώσουν τις τάξεις των γενιτσάρων. Αποτέλεσμα της ευρείας αξιοποίησης όλων αυτών των ελληνικής καταγωγής εξισλαμισμένων αξιωματούχων ήταν, η Ελληνική γλώσσα να εκτοπίσει εντελώς την βάρβαρη και ακατέργαστη τουρκική μέσα από το παλάτι. Μάλιστα και ο ίδιος ο σουλτάνος, ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, πέρα από τη φημολογούμενη ελληνική του καταγωγή, ο ίδιος μίλαγε άπταιστα και έγραφε Ελληνικά, ενώ μελετούσε επισταμένα την αρχαία Ελληνική Παιδεία. Έτσι, ήδη από το έτος 1479 σώζονται οθωμανικά διπλωματικά έγγραφα «γεγραμμένα πάντα εν τη Ελληνική», η οποία ήταν «επισήμω τότε γλώσση του Οθωμανικού κράτους».
Κατά την πρώτη λοιπόν περίοδο της τουρκοκρατίας η Ελληνική γλώσσα όχι μόνο δεν αντιμετώπισε κανένα κίνδυνο από τους Οθωμανούς, αλλά απ’ ό,τι βλέπουμε επειδή η άρχουσα τάξη των μουσουλμάνων είχε στελεχωθεί από Έλληνες εξωμότες, εξαιτίας της μόρφωσης και της προηγούμενης κυβερνητικής εμπειρίας τους, πήρε τη θέση της επίσημης διπλωματικής γλώσσας της ισλαμικής αυτοκρατορίας, αλλά και της γλώσσας της σουλτανικής διοίκησης!
Με λίγα λόγια, η Ελληνική παρέμεινε ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας σε όλους τους τομείς!
Βεβαίως οι Οθωμανοί (όπως και οι Ρωμαίοι πριν από αυτούς) δεν διατήρησαν την Ελληνική γλώσσα από κάποια αγάπη προς τους Έλληνες και τον πολιτισμό τους, αλλά για εντελώς πρακτικούς και πολιτικούς λόγους. Εφόσον τα Ελληνικά ακόμα τότε ομιλούνταν από τη συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνο των χριστιανών υπηκόων του σουλτάνου, αλλά και από τους μουσουλμάνους, οι οποίοι ήταν στη μεγάλη τους πλειοψηφία Έλληνες «τουρκεμένοι» και ως τέτοιοι παρέμεναν ελληνόφωνοι. Επίσης, η Ελληνική ήταν απαραίτητη ως διπλωματική γλώσσα με τις αυλές της Δύσης, διότι τα τουρκικά δεν τα γνώριζε και δεν τα αναγνώριζε κανείς.
Παράλληλα, ο Μωάμεθ ο Πορθητής, που είχε γνώση της μακρινής ρωμαίικης του καταγωγής και μάλιστα από την αυτοκρατορική οικογένεια των Κομνηνών όπως μαρτυρεί ο Φραντζής, ήθελε να αναγνωριστεί από τις δυτικές αυλές ως γνήσιος Ρωμαίος αυτοκράτωρ, παρά ως Οθωμανός σουλτάνος. Και αυτό δεν είναι καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί επιτέλους κανείς ότι η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ξεκίνησε ως παγανιστική, έπειτα έγινε χριστιανική και πλέον θα μπορούσε να γίνει και ισλαμική! Εξάλλου ο Μωάμεθ είχε δώσει στον εαυτό του και τον τίτλο του Καίσαρα!
Οι Έλληνες τα χρόνια της Τουρκοκρατίας εκμεταλλευόμενοι την απροθυμία των Τούρκων για μόρφωση αλλά και για εκμάθηση ξένων γλωσσών, καθ’ ότι το Κοράνι τους απαγόρευε να μιλούν την γλώσσα των απίστων. Έδωσαν μεγάλη έμφαση στην μόρφωση και στην γλωσσομάθεια.
Το Τουρκικό κράτος δεν απαγόρευε την μόρφωση, αλλά δεν την χρηματοδοτούσε. Έτσι οι Έλληνες προχώρησαν στην δημιουργία δικών τους σχολείων.
Μπορούμε να υποστηρίξουμε πώς τρεις είναι οι κύκλοι γνώσεων κατά την Τουρκοκρατούμενη περίοδο. Ο πρώτος ο κατώτερος, το λεγόμενο σχολείο των κοινών και ιερών γραμμάτων, ο δεύτερος παρέχει την Ελληνοπαιδεία δηλαδή την τεχνογνωσία της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.
Ο τρίτος, ο ανώτερος, παρέχει τη μελέτη της φιλοσοφίας και των επιστημών.
Ο πρώτος παρουσιάζεται συνήθως ανεξάρτητος. Το σίγουρο είναι ότι ο τοπικός παράγοντας και οι υπάρχουσες εκάστοτε οικονομικές δυνατότητες συντελούσαν στην οργάνωση των σχολείων αυτών. Ικανοποιητικότερη, παρουσιάζεται η κατάσταση στην ανώτερη εκπαίδευση.
Η δημιουργία μιας σχολής αυτού του επιπέδου, είναι οπωσδήποτε ένα σημαντικό γεγονός.
Η παρουσία εξ άλλου σε μια τέτοια σχολή ως διδακτικού προσωπικού λογίων με μεγάλη ακτινοβολία, συνετέλεσε ώστε η φήμη της να πάρει ευρύτερες διαστάσεις.
Ας σημειωθεί πάντως ότι η μόρφωση, σε όλα αυτά τα χρόνια, από τη βασική βαθμίδα και πέρα, που και αυτή δεν την έφθαναν όλοι, αποτελούσε προνόμιο των ευπόρων.
Η εικόνα που προσφέρει η Σμύρνη λίγο πριν από αγώνα είναι, ένας Ελληνικός πληθυσμός γύρω στις 40.000 κατοίκους, στο σύνολο των 120.000, έχει 8 κοινά σχολεία και 2 ανώτερα.
Τα σχολεία δημιουργήθηκαν κυρίως από χορηγούς, οι οποίοι ήσαν πλούσιοι Έλληνες έμποροι.
Οι Σουλτάνοι προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της αυτοκρατορίας τους σε θέσεις όπως διπλωμάτες, και διερμηνείς, που ήταν απαραίτητη η υψηλή μόρφωση χρησιμοποίησαν τους Έλληνες Φαναριώτες, οι οποίοι και απεδείχθησαν άξιοι των καθηκόντων των.
Η ιστορία καταγράφει από το 1661 και μέχρι το 1821 τον τίτλο του μεγάλου διερμηνέα ή αλλιώς Δραγουμάνου (που ισοδυναμούσε με υπουργό εξωτερικών) απέκτησαν 41 Έλληνες.
Ο πρώτος που έλαβε αυτόν τον τίτλο ήταν ο Παναγιώτης Νικούσιος. Ο Νικούσιος που γνώριζε εκτός από τις Ευρωπαϊκές γλώσσες, και την Ελληνική, γνώριζε Τουρκικά, Περσικά, και Αραβικά.
Αλλά πέρα από διερμηνέας ήταν και μεγάλος διπλωμάτης, τούτο φάνηκε όταν κατάφερε μέσω της διπλωματικής οδού να παραδώσουν οι Βενετοί το (1669) το μεγάλο κάστρο της Κρήτης στους Οθωμανούς. Χαρακτηριστική είναι και η διπλωματική επιδεξιότητα του μεγάλου διερμηνέα Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, στις διαπραγματεύσεις το (1699) για την συνθήκη του Κάρλοβιτς, μεταξύ Αυστριακών και Τούρκων, όπου απέσπασε τον θαυμασμό Τούρκων και Αυστριακών. Τελευταίος από τους 41 και μέχρι το 1821 ήταν ο Σταυράκης Αριστάρχης.
Εκτός από τις παραπάνω υψηλές θέσεις, κατείχαν και χαμηλότερες θέσεις όπως των γραμματέων κ.α. Αυτή η άμεση επαφή με την διοίκηση, τους είχε καταστήσει γνώστες των αδυναμιών, και των επιδιώξεων των Οθωμανών. Πολλές φορές μάλιστα με την διπλωματική τους ικανότητα επηρέαζαν και τις αποφάσεις της υψηλής Πύλης.
Οι Σουλτάνοι ακόμη εμπιστεύθηκαν στους Έλληνες, και την διοίκηση των ηγεμονιών της Βλαχίας και της Μολδαβίας. Στην Βλαχία από το 1715 μέχρι το 1821 ηγεμόνευσαν 42 Έλληνες Φαναρειώτες, με πρώτον το Νικόλαο Μαυροκορδάτο, και τελευταίο τον Σκαρλάτο Καλλιμάχη.
Στην Μολδαβία από το 1709 και μέχρι το 1821 ηγεμόνευσαν 42 Έλληνες, με πρώτο τον Νικόλαο Μαυροκορδάτο, και τελευταίο τον Μιχαήλ Σούτσο. Οι ηγεμόνες της Βλαχίας και της Μολδαβίας διακρίθηκαν για το νομοθετικό τους έργο, προώθησαν την παιδεία δημιουργώντας ανώτερα Ελληνικά σχολεία, όπου σπούδαζαν όχι μόνο Έλληνες, αλλά και Ρουμάνοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Αλβανοί, ακόμη και Τούρκοι. θεωρώντας τις χώρες αυτές ως συνέχεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
 Ένα άλλο πλεονέκτημα που είχαν οι Έλληνες ήταν ο έλεγχος του εμπορίου.
Παρ’ ότι με το εμπόριο ασχολούνταν ακόμη οι Αρμένιοι, και οι Εβραίοι. Αλλά οι Έλληνες είχαν τον πρώτο λόγο, και ειδικά με το διακομιστικό εμπόριο μέσω θαλάσσης ήταν αποκλειστικό προνόμιο των Ελλήνων. ιδίως μετά την συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή το (1774) Αυτό τους είχε κάνει την πιο εύπορη τάξη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έγιναν οι οικονομικοί παράγοντες του κράτους. Μπορούσαν να επηρεάζουν τις διαμορφούμενες καταστάσεις, και η επιρροή τους έφτανε ακόμη και τον Σουλτάνο.
Στην εκκλησία δια του χρήματος προωθούσαν όποιον ήθελαν.
Άλλος παράγων που καθόριζε και άλλα ατού υπέρ των Ελλήνων ήταν ο πληθυσμός των καθαρά Τούρκων, ο οποίος δεν υπερέβαινε το 20% επί του συνόλου. Ο πληθυσμός ειδικά της Μικράς Ασίας που αποτελείτο από Λύδιους, Κάρες, Καππαδόκες, Φρύγιους, Τρώες, Βηθύνιους, κ.α. μπορεί να είχαν εξισλαμιστεί, αλλά δεν ένιωθαν γνήσιοι Τούρκοι. Καθ’ ότι οι προγονοί τους επί εποχής των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου, είχαν οικιοθελώς εξελληνιστεί.
Όλα αυτά που αποσπασματικά αναφέρω ήταν γνωστά στον Αδαμάντιο Κοραή.
Με το «δράξασθε παιδείας» σίγουρα δεν περίμενε ότι οι Έλληνες θα γινόταν πιο σκληροτράχηλοι πολεμιστές, αλλά δια της μόρφωσης να θέσουν υπό τον έλεγχο τους όλους τους τομείς της διοίκησης του κράτους.
Αν και δεν ήταν στρατιωτικός υπολόγιζε τον φόρο αίματος, και των πολεμιστών και των αμάχων, που θα είχε μια επανάσταση δια των όπλων. Την εξαθλίωση του πληθυσμού, και τις δυσκολίες που θα συναντούσαν. Τις αιματηρές αντεκδικήσεις των Τούρκων κατά του άμαχου πληθυσμού, όπως αυτές που έγιναν στη Χίο, στα Ψαρά, στο Μεσολόγγι, στη Μακεδονία στη Σμύρνη, στη Κωνσταντινούπολη, κ.λ.π. και τέλος αν δεν επέμβαιναν οι μεγάλες δυνάμεις με την ναυμαχία του Ναβαρίνου, πιθανόν η επανάσταση να κατάρρεε..
Εγώ πιστεύω ότι ο Αδαμάντιος Κοραής είχε κατά νου πιο μεγαλεπήβολο σχέδιο, την άλωση της εξουσίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εκ των έσω, όχι δια των όπλων. Να προωθηθεί Έλληνας Σουλτάνος αφού χρησιμοποιηθούν όλα τα παραπάνω πλεονεκτήματα. Και με δεδομένο ότι η οθωμανική αυτοκρατορία είχε πάρει την κατηφόρα, με έντονα τα συμπτώματα σήψης, και αποδυνάμωσης.
Ένας Έλληνας Σουλτάνος που θα υπερείχε σε μόρφωση, και διοικητικές ικανότητες, πλαισιωμένος από τους μορφωμένους διπλωματικούς, και διοικητικούς υπαλλήλους θα ήταν εύκολο να επιβληθεί ως η μόνη λύση να αποφευχθεί η αποδυνάμωση της αυτοκρατορίας. Δεν αποκλείεται και οι Ευρωπαίοι επηρεασμένοι από τους Έλληνες της διασποράς να το έβλεπαν με καλό μάτι.
Ένας άλλος και ο πιο σημαντικός παράγων θα ήταν και συμπεριφορά του στρατού.
Αν θα γινόταν αποδεκτός Σουλτάνος Ελληνικής καταγωγής. Αλλά και αυτός ο παράγων θα συναινούσε διότι οι Γενίτσαροι που ήταν το πιο εκλεκτό στρατιωτικό σώμα προήρχετο από το παιδομάζωμα Ελληνοπαίδων.
Ο Κοραής πρέπει να είχε για παράδειγμα την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Όπου μετά το 530 μετατράπηκε σταδιακά σε Ελληνικό κράτος. Όπου καθοριστικό ρόλο έπαιξε η Ελληνική γλώσσα. Τοιουτοτρόπως με το «δράξασθε παιδείας» απέβλεπε στο ίδιο αποτέλεσμα καθ’ ότι η κρατική μηχανή της οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε επανδρωθεί με Έλληνες κρατικούς λειτουργούς.
Δηλαδή ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ!!!

Ιωαννης Θεοδωροπουλος

Κασιδιάρης κατά Πολάκη και Γεωργιάδη στην Εξεταστική

"Μην πολεμάς τον 'Ελληνα" Μανώλης Τιτάκης - Κώστας Χειλάς

Περί ναζισμού, φασισμού και άλλων ελαφρά τη καρδία χαρακτηρισμών.

 Απ` το βιβλίο ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ του Δρ. Λεωνίδα Μπίλλη (επικοινωνία llbillis@hotmail.gr kai 6977225644).

 Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


Προς:
α) τους υπέρ της παγκοσμιοποίησης πολιτικούς.
β) τους χειραγωγούντες την κοινή γνώμη δημοσιογράφους.



Θέμα: Περί ναζισμού, φασισμού και άλλων ελαφρά τη καρδία χαρακτηρισμών.


‘’Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψης’’, έλεγε ο κυνικός φιλόσοφος Αντισθένης, αλλά ποιος το κάνει αυτό σήμερα; Κι όμως, επισκεπτόμενοι τις λέξεις μπορούμε να διαπιστώσουμε την πλάνη στην οποία έχει περιέλθει η κοινή γνώμη η οποία χειραγωγείται από πολιτικούς οπαδούς της παγκοσμιοποίησης, δημοσιογράφους εκμοντερνίζουσας θολοκουλτούρας και καθηγητές που η γνώση τους περιορίζεται στα εγκύκλια μαθήματα του ΥΠΕΠΘ.
Όλοι αυτοί μαζί κι ο καθένας χωριστά μέσω του βήματος και του μαρκουτσίου (μικροφώνου) που τους παρέχεται, γλωσσοκτονούν, λεξοπλάθουν και παραποιούν τη σημασία και το εννοιολογικό περιεχόμενο των λέξεων μεταδίδοντας μέσω αυτών, ανυπόστατα νοήματα τα οποία κάμνουν τηλεθεατές, ακροατές και αναγνώστες να τελούν υπό πλήρη σύγχυση ξεχνώντας κι αυτά που ήξεραν, ως προς το τι σημαίνει ναζισμός, φασισμός, ρατσισμός και τα παράγωγά τους, καθώς επίσης και ως προς το κατά πόσο οι λέξεις αυτές έχουν ή δεν έχουν την ίδια εννοιολογική σημασία με τις λέξεις εθνικισμός και φυλετισμός.
Κατά τους ιθύνοντες χειραγωγούς και διαμορφωτές της κοινής γνώμης, όλες οι προαναφερόμενες λέξεις έχουν ακριβώς την ίδια και ταυτόσημη σημασία. Όποιος είναι εθνικιστής, εθνικόφρων και υπερπατριώτης είναι επίσης ναζιστής, φασίστας και ρατσιστής. (Την λέξη ‘’φυλετιστής’’ δεν την πολυχρησιμοποιούν για δύο λόγους. Ο ένας, διότι την γνωρίζουν μόνο απ` τον γραπτό λόγο και ως γνωστόν χρησιμοποιούμε λιγότερες λέξεις απ` όσες καταλαβαίνουμε, κι ο άλλος διότι η λέξη ‘’φυλετισμός’’ παραπέμπει σε διάκριση πολιτισμικής ανωτερότητας και δεν είναι τόσο ενοχικά βαρύγδουπη όπως είναι η λέξη ‘’ρατσισμός’’ η οποία παραπέμπει σε διάκριση βιολογικής ανωτερότητας και καθιστά βεβαίως και δικαίως ηλίθιο όποιον νομίζει ότι η σπλήνα του Έλληνα για παράδειγμα, είναι ποιοτικά ανώτερη από την σπλήνα ενός Ιρακινού).
Αλλά ας επισκεφτούμε τις λέξεις μήπως και γίνουμε σοφότεροι, ή έστω προσεκτικότεροι όταν τις εκστομίζουμε μήπως και περιοριστεί η λασπολογία και η σπίλωση της προσωπικότητας των ατόμων, των πολιτικών οργανώσεων ή των κοινωνικοπολιτικών κινημάτων και των φορέων στις οποίες τις απευθύνουμε.
Η λέξη ‘’ναζί’’ και τα παράγωγά της, ναζισμός, ναζιστής και ούτω καθ` εξής, προέρχεται από τη συντόμευση της γερμανικής λέξης nationalsozialismus που σημαίνει εθνικοσοσιαλισμός και ως τέτοιος δεν ενοχλούσε κανέναν (με την σημερινή έννοια) όπως δεν ενοχλούσε κανέναν το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα ‘’Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei’’ το οποίο εμφανίστηκε στην Γερμανία το 1919 με αρχηγό κάποιον Καρλ Χάρερ, εν συνεχεία με αρχηγό κάποιον Ντρέξλερ, ώσπου την σκυτάλη της διαδοχής του εν λόγω κόμματος, πήρε ο γνωστός εγκληματίας πολέμου Αδόλφος Χίτλερ ο οποίος εκ του σεναρίου της παιδικής του ηλικίας διακατεχόταν από φυλετικού τύπου συμπλέγματα κατωτερότητας για την Αυστριακή του και όχι γερμανική του (όπως επιθυμούσε), καταγωγή. Αλλά το θέμα μας δεν είναι η ψυχοπαθολογία του Χίτλερ. Το θέμα μας είναι ότι η λέξη ναζί, ναζισμός, ναζιστής κλπ, που υιοθετήθηκε από την μετά Χίτλερ κατοπινή Δυτική Γερμανία νοηματίζοντας τις κακουργηματικές πρακτικές εφαρμογές του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Κόμματος και μόνον αυτού! έχει πάρει διαστάσεις λεκτικής επιδημίας ενός χαρακτηρισμού ο οποίος προσάπτεται σε οποιονδήποτε άτομο ή ομάδα ή φορέα πρεσβεύει τα εθνικά του ιδεώδη, διακατέχεται από υψηλό εθνικό φρόνημα και υποστηρίζει την εθνική του ταυτότητα.
Συνεπώς ως πρώτο συμπέρασμα έχουμε, ότι οι ναζιστές δεν έχουν καμία σχέση με τους υποστηρικτές ή οπαδούς των διαφόρων εθνικοσοσιαλιστικών κινημάτων ή κομμάτων τα οποία ούτως ή άλλως είχανε προϋπάρξει των ναζί του εθνικοσοσιαλιστικού γερμανικού κόμματος, τόσο στην Τσεχία όσο και στην Γαλλία. Κατ` επέκταση δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζονται ως ναζιστικά, τα οποιαδήποτε εθνικοσοσιαλιστικά κόμματα ή κινήματα παρουσιάστηκαν και θα παρουσιαστούν στην παγκόσμια πολιτική σκηνή των διαφόρων κρατών.
Στην δε ελληνική πολιτική μας ιστορία ο εθνικοσοσιαλισμός του δικτατορικού καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά αντιστάθηκε γενναία τόσο στον γερμανικό nationalsozialismus (εθνικοσοσιαλισμό), δηλαδή στους εθνικιστές ναζί του Χίτλερ, όσο και στους εθνικιστές φασίστες του Μουσολίνι. Τρανή απόδειξη ότι τόσο οι Έλληνες εθνικιστές (δηλαδή οι υπέρμετρα προσηλωμένοι στο έθνος και τα εθνικά ιδεώδη) και οι Έλληνες εθνικόφρονες (δηλαδή οι εμφορούμενοι από εθνικά φρονήματα), όσο και οι ανά τον κόσμο εθνικιστές-εθνικόφρονες άλλων λαών, όχι μόνο δεν σχετίζονται με τους ναζί και τους φασίστες (χαρακτηρισμοί που ανήκουν αποκλειστικά στους Γερμανούς και στους Ιταλούς αντίστοιχα), αλλά τουναντίον είναι μάλλον πολύ κατάλληλοι για να πολεμήσουν οποιουσδήποτε άλλους εθνικιστές επιβουλευθούν την ανεξαρτησία τους.
Αναφερόμενοι στους φασίστες και επισκεπτόμενοι την λέξη ‘’φασισμός’’ αναγνωρίζουμε ότι ο όρος προέρχεται από την ιταλική fascio (φάσιο) που σήμαινε το σύμβολο των ράβδων των δεμένων γύρω από έναν πέλεκυ τον οποίο κρατούσαν οι σωματοφύλακες των γερουσιαστών της αρχαίας Ρώμης υποδηλώνοντας την εξουσία. Εξ ου και οι Ιταλοί φασίστες της δεκαετίας του 1920 αυτοονομάστηκαν fascio di combattimento, δηλαδή ομάδες που αποτελούν δέσμες μάχης. Συνεπώς ο φασισμός αφορά μόνο την ονομασία του κινήματος Μουσολίνι και πολύ κακώς χρησιμοποιείται σήμερα, χαρακτηρίζοντας άτομα, θεσμούς κόμματα ή καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τη αρχική έννοια του όρου, μόνο και μόνο επειδή πρεσβεύουν εθνικιστικές ιδεολογίες.
Εκ των ανωτέρω, ως δεύτερο συμπέρασμα έχουμε ότι οι όροι ναζισμός και φασισμός αποτελούν έννοιες και πρακτικές εφαρμογές, που ναι μεν περιεβλήθησαν τον μανδύα γερμανικών και ιταλικών εθνικιστικών ιδεολογιών, αλλά που σε καμία περίπτωση δεν θα τους χρεωθούν οι ανά των λαών του κόσμου εθνικιστές και εν προκειμένω οι Έλληνες εθνικιστές-εθνικόφρονες, μόνο και μόνο επειδή αυτό συμφέρει τους πολιτικούς που είναι ταγμένοι υπηρέτες της παγκοσμιοποίησης (δηλαδή της ισοπέδωσης των φυλετικών, ιστορικών, πολιτισμικών, γλωσσικών αξιών και ιδιαιτεροτήτων του κάθε λαού) και τους δημοσιογραφίσκους που προβάλουν οτιδήποτε τους υποδεικνύεται από την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων ‘’ως τρέχον εμπόρευμα’’, δηλαδή επίκαιρη είδηση, που σκοπό έχει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη τόσο από τα τρέχοντα προβλήματά της όσο και να της παρουσιάσει την εν λόγω είδηση μόνο  από την μία όψη του νομίσματος και δη αυτή που απηχεί περισσότερο στο θυμικό του δέκτη προσφέροντάς του συγκινητικό θέαμα.
Αποτέλεσμα. Με σκοπό την ενοχοποίηση κάθε εναπομένουσας εθνικής συνείδησης που μπορεί να  έχει ακόμα ο μέσος Έλληνας, πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν εξαπολύσει ένα ανελέητο κυνηγητό στην ιστορική εθνική ταυτότητα των νεοελλήνων χρησιμοποιώντας ως όπλο το αξιακό σύστημα της γλώσσας την οποία κακοποιούν με λεξοπλασίες και νεολογισμούς που παραποιούν το εννοιολογικό περιεχόμενο των λέξεων και τους προσδίδουν είτε ανύπαρκτες σημασίες (Τί σημαίνει κόμματα συνταγματικού τόξου; Τί σημαίνει προοδευτική πτέρυγα της Βουλής;), είτε ανυπόστατες, όπως ‘’ναζιστές’’, ‘’φασίστες’’, είτε σκοπίμως ενοχικές και άλλες αντί άλλων, όπως ‘’ρατσισμός, ρατσιστής’’. Μια λέξη της μόδας που σε όλες της τις παραλλαγές έχει αντικαταστήσει την λέξη ‘’καλημέρα’’ θυμίζοντας μια άλλη λέξη που ήταν της μόδας στην δεκαετία του `70, ‘’Βασικά… καλησπέρα σας’’.
Βασικά λοιπόν, κυρίες και κύριοι παγκοσμιοποιητές και φερεφωνίζοντες των παγκοσμιοποιητών δημοσιογράφοι, καλύτερα να αναρωτηθείτε αν έπρεπε να επιτραπεί στην Γερμανία η εθνική της συνένωση μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής και τι κινδύνους αναβίωσης του ναζισμού μπορεί να ελλοχεύει εκείνη η συνένωση…, παρά να προσάπτεται χαρακτηρισμούς ναζιστών στους Έλληνες εθνικιστές-εθνικόφρονες οι οποίοι απεύχομαι να χρειαστεί να πολεμήσουν τον ναζιστικό εθνικισμό με όποιον τρόπο κι αν εμφανιστεί αυτός. Διότι κάτι που αγνοείτε είναι το γεγονός πως η κοιλιά που γέννησε τον Χίτλερ είναι ακόμα γόνιμη κι ας σχίζουν τα ιμάτιά τους οι Γερμανοί ότι απεχθάνονται τους ναζί και ότι ουδέποτε δεν θα υποκινήσουν κάτι το… βλαπτικό κατά της Ευρώπης. Κι ας είχαν εξαφανίσει από την αγορά έως και τα αγαλματίδια-προτομές του Νίτσε (πριν από την Ένωση, διότι μετά την Ένωση τα επανακυκλοφόρησαν), λες και έφταιγε η φιλοσοφία του Νίτσε για τα κακουργήματα του Χίτλερ.
Αλήθεια πως δεν το έχετε πάρει είδηση;  Μήπως πρέπει να εξαφανίσουμε το οτιδήποτε έχει γραφτεί για την λακωνική αγωγή των Σπαρτιατών που συνήθιζαν να παίρνουν τα παιδιά από τους γονείς τους στην ηλικία των επτά περίπου ετών και να τα εκπαιδεύουν στα στρατόπεδα; Κάτι ανάλογο έκανε και ο Χίτλερ που ως θαυμαστής της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας αντέγραψε (φυσικά κακέκτυπα), αυτό που έκαναν οι Σπαρτιάτες και διασταυρώνοντας Γερμανούς αξιωματικούς με Γερμανίδες, έπαιρνε τα παιδιά άμα τη γέννησή τους, πριν προλάβουν να γνωρίσουν μητρότητα και πατρότητα και τα μεγάλωνε σε στρατόπεδα. Πολλοί εκ των φερόμενων ως Ες-Ες είχαν περάσει αυτή τη διαδικασία. Μάλιστα μέχρι πριν λίγα χρόνια πρώην Ες-Ες, γέροι πλέον, αναζητούσαν μέσω των γερμανικών τηλεοπτικών εκπομπών τους γονείς τους που δεν τους είχαν γνωρίσει ποτέ. Μήπως λοιπόν πρέπει να ντρεπόμαστε για την λακωνική αγωγή των Σπαρτιατών επειδή την αντέγραψε, όπως την αντέγραψε, το εθνικιστικό ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ; Πως σας διέφυγε αυτό;
Όχι δεν νομίζω ότι σας έχει διαφύγει τίποτε. Εκτιμώ ότι γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο χαιρετισμός τον οποίο αποκαλείτε ναζιστικό (δεξί χέρι υψωμένο λίγο πάνω απ` τον ώμο και παλάμη τεντωμένη), είναι βαθύτατα ελληνικός χαιρετισμός τον οποίο χρησιμοποίησαν διαχρονικά οι προγονοί μας από τότε που απευθύνονταν στον ανατέλλοντα ήλιο και στους θεούς κάμνοντας επικλήσεις, μέχρι την εποχή της ελληνικής εκστρατείας στην Ασία όταν και ο τελευταίος στην ιεραρχία στρατιώτης του Αλέξανδρου ύψωνε το δεξί του χέρι λέγοντας Χαίρε!


Αλλά και στην κοινωνική τους ζωή οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν τον εν λόγω χαιρετισμό σε ένδειξη φιλίας και σεβασμού προς αυτόν που απευθύνονταν. Εν συνεχεία Κέλτες, Ρωμαίοι, Ινδιάνοι ως και Χριστιανοί ιππότες του μεσαίωνα, αντέγραψαν τον ελληνικό χαιρετισμό υιοθετώντας τον σε όλες τους τις εκδηλώσεις. Μέχρι τότε δεν ενοχλούσε κανέναν, ως το 1936 που τον αντέγραψε και τον χρησιμοποίησε το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς της Γερμανίας του Χίτλερ, το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας του Μουσολίνι και το καθεστώς του Φράνκο στη Ισπανία.
Και τι μας νοιάζει εμάς ρε προσκυνημένοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι, αν τα ανδρείκελα των αλλοεθνών ηγεσιών χρησιμοποίησαν τον ελληνικό υπερήφανο χαιρετισμό προκειμένου να προσδώσουν ανάστημα και κύρος στους εθνικιστικούς τους στρατούς; Είναι λόγος αυτός να κατηγορείτε και να υβρίζετε τον εν λόγω χαιρετισμό χαρακτηρίζοντάς τον ναζιστικό; Δηλαδή τον χαρίζετε στους ναζί και τους φασίστες; όπως χαρίσατε στους Σκοπιανούς το δεκαεξάκτινο σύμβολο των Αργεαδών (αυτό που λέτε αστέρι της Βεργίνας), το οποίο φέρανε οι Μακεδόνες από το Άργος όταν ανέβηκαν Βόρεια με τον πρώτο τους βασιλιά τον Κάρανο.
Αυτό το σύμβολο χλιαροί μου πατριώτες, είναι ο ισοσκελής ελληνικός σταυρός (όχι χριστιανικός) που χρονολογείται από τον 6^ο αιώνα προ χριστιανικού ημερολογίου και απεικονίζεται σε σπαρτιατικό κρατήρα ο οποίος σήμερα εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου. Ο σταυρός δημιουργεί τέσσερα τεταρτημόρια και κάθε τεταρτημόριο αποτελείται από τρεις ακτίνες οι οποίες νοηματίζουν μία τριάδα κοσμικών ενεργειών, δηλαδή μία τριάδα θεοτήτων (4 τεταρτημόρια Χ 3 θεούς ανά τεταρτημόριο = 12 Θεοί). Αυτό το δικό μας σύμβολο αντέγραψαν οι Σκοπιανοί νομίζοντάς το μακεδονικό και νομίζοντας τους εαυτούς τους Μακεδόνες. Κι εσείς που δεν νομίζετε ούτε τα νομιζόμενα, εγκαταλείψατε το ελληνικό ιερό σύμβολο των προγόνων σας στην σημαιούλα των Σκοπιανών συμβιβαζόμενοι με μια απεικόνιση που ζουμάρει στο κέντρο της σημαίας τους και δεν δείχνει τις 12 ακτίνες των τεταρτημορίων σε πλήρη ανάπτυξη. Παράλληλα μέμφεστε, κατηγορείτε και βρίζετε όποιον Έλληνα χρησιμοποιεί τη σβάστικα μια κι αυτή την έχετε χαρίσει στους ναζί του Χίτλερ ενώ γνωρίζετε, δεν μπορεί να μη γνωρίζετε, ότι και η σβάστικα είναι ελληνική και ότι πρόκειται για τον τετρα-αγκυλωτό σταυρό ή τετρακτύς που αποτελείται από δύο διπλά-ενωμένα, κεφαλαία ελληνικά γράμματα (Γ) τα οποία μέχρι και οι Ελληνίδες ιέρειες στα μαντεία τα έκαναν δερματοστιξία (τατουάζ το ξέρετε εσείς), στο κορμί τους. Εν συνεχεία ο τετρα-αγκυλωτός σταυρός χρησιμοποιήθηκε ως ιερό σύμβολο στις θρησκείες κι άλλων λαών όπως στον Βουδισμό και τον Ινδουισμό λόγω των επιρροών τους από την ελληνική Κοσμοθέαση. (Αλλά μήπως ξέρετε τι σημαίνει ελληνική Κοσμοθέαση;).


Ο εν λόγω αγκυλωτός σταυρός λοιπόν, ο οποίος νοηματίζει καλή τύχη, ισορροπία και ευημερία, έχει βρεθεί κατ` επανάληψη χαραγμένος σε διάφορα αγάλματα και σε αρχαία ελληνικά κράνη όπως αυτό που χρονολογείται μεταξύ του 350-325 προ χριστιανικού ημερολογίου, το οποίο βρέθηκε στον Τάραντα της Σικελίας, όπως στον μανδύα γυναικείου αγάλματος που βρίσκεται στο μουσείο της Ακρόπολης κι όπως επίσης στο στήθος αγάλματος του Βούδα που βρίσκεται στην Καλιφόρνια. (Βλέπε κατ` αντιστοιχία το κράνος, τον μανδύα και τον Βούδα).


Επειδή λοιπόν τον αγκυλωτό σταυρό τον χρησιμοποίησε και η ναζιστική Γερμανία η οποία στο πλαίσιο της προπαγάνδας της έψαχνε να βρει ελληνικά διαχρονικά ισχυρά σύμβολα (διότι που να βρει δικά της;), για να στηρίξει την εθνικιστική της δυναμική την οποία χρησιμοποίησε εις βάρος της ανθρωπότητας, πρέπει οι συμβολισμοί αυτοί (χαιρετισμός και αγκυλωτός σταυρός) να νοηματοδοτούνται αρνητικά, απευκταία και βδελυρά από εσάς, πολιτικούς της παγκοσμιοποίησης και παπαγαλίζοντες δημοσιογράφους, οι οποίοι ως προς την καταγωγή τουλάχιστον, είστε Έλληνες. Μήπως η ιστορία των αρχέγονων συμβολισμών μας αρχίζει από την εμφάνιση του εθνικοσοσιαλιστικού, δηλαδή ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ;
Τι είπατε; Ποια είναι η γνώμη μου για την Χρυσή Αυγή; Από τις μέχρι τώρα τέσσερεις σελίδες που έχω γράψει αυτό σας ενδιαφέρει; Αυτό θέλετε να εκμαιεύσετε; Καλά λοιπόν, ας παίξουμε το γύρω, γύρω όλοι και στη μέση ο Μανώλης, αλλά με τους δικούς μου όρους διότι εγώ γράφω κι εσείς διαβάζετε.
1)Η Χρυσή Αυγή είναι ένα εθνικιστικό ελληνικό κόμμα που εξ όλων όσων προείπαμε, ακόμα και αν το ήθελε πολύ, δεν μπορεί να είναι ναζιστικό ή φασιστικό διότι αμφότερα τα ιδεολογήματα (ναζισμός, φασισμός) είναι ξένα, φύση, θέση και προέλευση, τύποις και ουσίας. Δεν υιοθετούνται και δεν αντιγράφονται. Δεν αναβιώνονται και δεν απομιμούνται από κανέναν άλλο λαό πλην Γερμανών (αυτούς να προσέχετε) και Ιταλών, διότι αποτελούν ιδιοσυστασίες αυτών, και μόνον αυτών που τα γέννησαν, μέσα από το αποκλειστικά δικό τους κυτταρολογικό εγκεφαλικό υλικό. Συνεπώς σε καμία περίπτωση ο ναζισμός και ο φασισμός δεν μπορεί να αφορά άλλους εθνικιστές-εθνικόφρονες, λόγου χάρη Έλληνες, Βραζιλιάνους ή Νιγηριανούς.
2)Η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί σύμβολα (χαιρετισμό, μαίανδρο, αγκυλωτό σταυρό και άλλα) τα οποία είναι ελληνικότατα, προαιώνια και αποτελούν μέρος του αξιακού συστήματος των προγόνων μας και συνεπώς αξίες δικές μας. Οποιοσδήποτε τα βρίζει επειδή αντιγράφηκαν από τους βάρβαρους είναι το λιγότερο αδιάβαστος και το περισσότερο ανθέλληνας, όπως είναι ηλίθιος οποιοσδήποτε χρυσαυγίτης αυτοαποκαλείται ναζιστής.
3)Εάν μέλος ή οπαδός της Χρυσής Αυγής προέβει σε εγκληματική ενέργεια, αρμόδια είναι η δικαιοσύνη και μόνον αυτή. Ούτε η πολιτική εξουσία, ούτε οι δημοσιογράφοι. Τις δε οποιεσδήποτε πράξεις που ο νόμος του ποινικού δικαίου χαρακτηρίζει ως εγκληματικές, δεν μπορεί να τις χρεώνονται όλα τα μέλη μιας οργάνωσης, όλοι οι οπαδοί και γενικά όλοι οι Έλληνες εθνικιστές και εθνικόφρονες.
Σας ακούω να λέτε ειρωνικά ‘’Κάτι μας είπες τώρα’’.
Ναι ξέρω, το λέγατε κι εσείς συνεχώς στα κανάλια σας ‘’τον λόγο έχει η δικαιοσύνη…’’, ‘’δεν φταίνε όλοι οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής…’’ αλλά την ίδια στιγμή το αναιρούσατε δικάζοντας (με τον δικό σας γλωσσοκτονικό και λεξοπλαστικό τρόπο ο οποίος είναι χειρότερος από το γράμμα του νόμου διότι απηχεί στο θυμικό των τηλεθεατών διεγείροντας το συναίσθημά τους), υπόπτους και μη, εγκληματικών ενεργειών μόνο και μόνο επειδή είναι εθνικιστές. Δεν θα ξεχάσω δημοσιογράφο παρουσιάστρια τηλεοπτικού καναλιού, όπου στο δελτίο ειδήσεων έδειξε βίντεο χρυσαυγίτισας μαμάς η οποία άλλαζε το μωρό της βάζοντας του φανελάκι που είχε τυπωμένο τον μαίανδρο. Το εν λόγω βίντεο το οποίο εθεωρείτο σημαντικής ανακάλυψης! το σχολίαζε η δημοσιογράφος με επιφωνήματα ‘’τς, τς, τς, τι πράγματα είναι αυτά…’’. Προφανώς αν η μαμά φορούσε στο μωρό της ένα φανελάκι με τον Ντόναλντ ή με τον Μίκυ θα έπραττε καλώς διότι οι ήρωες του Ντίσνεϋ συγκαταλέγονται στα εθνικά πρότυπα της νεοελληνικής διαπαιδαγώγησης.
Ξέρετε, κάποτε νόμιζα ότι οι εξουσίες είναι τρεις. Η πολιτική, η εκτελεστική και η δικαστική και ότι μεταξύ τους είναι ανεξάρτητες και αυτόνομες. Στη συνέχεια διαπίστωσα ότι η πολιτική εξουσία επηρεάζει έως καθοδηγεί κατά το δοκούν, τις άλλες δύο κι έτσι κατάλαβα ότι ουσιαστικά η εξουσία είναι μόνο η πολιτική. Άκουγα ότι η δημοσιογραφία είναι η τέταρτη εξουσία αλλά το θεωρούσα υπερβολικό. Θεωρούσα ότι λεγότανε κατ` επίφαση κι ότι οι δημοσιογράφοι δεν κυβερνούν όπως διατείνονται και οι ίδιοι, απλά μεταφέρουν την είδηση αφήνοντας τα συμπεράσματα στην κρίση των τηλεθεατών, ακροατών ή αναγνωστών.
Σήμερα έχω πειστεί ότι οι εξουσίες είναι ουσιαστικά δύο και τυπικά τέσσερεις. Η πολιτική που πρεσβεύει την παγκοσμιοποίηση (ήτοι την ισοπέδωση αξιών, μη το αναλύσουμε άλλο) και η δημοσιογραφία που την προβάλει τεχνηέντως με εικόνα, ήχο αλλά κυρίως με απόψεις δημοσιογράφων οι οποίες αποσκοπούν όχι να μεταφέρουν την είδηση αλλά να απηχήσουν στο θυμικό στο οποίο κρύβεται το συναισθηματικό μέρος της ψυχής των τηλεθεατών και να τους διαμορφώσουν το υποσυνείδητο μαζικά, σύμφωνα με το πνευματικό εμπόρευμα που τα αφεντικά τους θέλουν να προωθήσουν στη σύγχρονη μικροαστική νεοελληνική ηθική του ραγιαδισμού και του βυζαντινορωμαίϊκου.
Κι επειδή τελευταία είδα στις ειδήσεις ότι ασχολείστε και με τις δερματοστιξίες (τατουάζ) αρχαιοελληνικών αναφορών, που έχουν κάνει διάφοροι και που μετά από την ενοχές που τους δημιουργήσατε σπεύδουν να τα σβήσουν από πάνω τους, επιθυμώ να σας ομολογήσω ότι στο αριστερό μου μπράτσο έχω τατουάζ μια μεσσηνιακή περικεφαλαία 8<sup>ου</sup> αιώνα προ χριστιανικού ημερολογίου που από κάτω γράφει με αρχαϊκά κεφαλαία γράμματα την λέξη ΧΡΥΣΗ. Νομίζω ότι με την ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου θα πρέπει να συλληφθώ και να ανακριθώ… Και σας υπόσχομαι ότι η έκπληξη που θα νοιώσουν οι ανακριτικές αρχές όταν τους αποδείξω (όχι απλά ισχυριστώ), το τι νοηματίζει η λέξη ΧΡΥΣΗ, θα είναι τόσο ενδιαφέρουσα που θα πουλήσει πολύ στα τηλεο-παράθυρά σας.
Περιμένω εναγωνίως να νοιώσω σαν τον ήρωα του Αντώνη Σαμαράκη στο γνωστό μυθιστόρημα ‘’το Λάθος’’, ο οποίος είχε ζωγραφίσει δυο κύκλους νοηματίζοντας τα στήθη μιας γυναίκας και οι καθεστωτικοί τον συνέλαβαν θεωρώντας πως οι κύκλοι ήταν κάποιες αποθήκες με όπλα. Θυμάστε;
Χρόνια πολλά για την εθνική μας επέτειο και μη δείξετε στη τηλεόραση τους μαθητές-ομαδάρχες της σχολικής παρέλασης, διότι όταν περνάνε μπροστά απ` τους επίσημους στον Άγνωστο Στρατιώτη, χρόνια τώρα, χαιρετάνε με το δεξί χέρι υψωμένο και την παλάμη τεντωμένη, δηλαδή ναζιστικά, όπως λέτε εσείς. Αλήθεια αυτό πως σας έχει διαφύγει;

Μετά τιμής και πικρίας
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
Οικονομολόγος-Κοινωνιολόγος
Αριστοτέλους 22, Αθήναι 10433
Ηλεκτρ/κή δ/νση:  llbillis@hotmail.gr