Από τον Ηλία Ν. Ηλιακόπουλο
Φαίνεται , ότι η σπίθα υπάρχει στην ψυχή και την καρδιά του κάθε Έλληνα .
Έτσι από άκρου σε άκρον συγκλονίζεται η ιερή ελληνική γη από τις μεγαλεπήβολες ιαχές των συλλαλητηρίων για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας .
Γίνονται σε κάθε Ελληνική γωνιά από τον απλό κόσμο χωρίς ηχηρά ονόματα ψευτο πολιτικάντηδων .Όλα τα συλλαλητήρια έχουν ένα κοινό στόχο .Να διατρανώσουν κατά τον πιο κρυστάλλινο τρόπο , ότι ο Έλληνας ξέρει ακόμη και την ύστατη ώρα να μάχεται υπέρ «βωμών και εστιών» , να έρχεται αντιμέτωπος ακόμη και με επίορκους κυβερνήτες , όταν οι τελευταίοι χωρίς ίχνος Ελληνικότητας , χωρίς ιερό και όσιο, ξεπουλάνε στον βωμό της σκοπιμότητας και του ανίερου συμβιβασμού , όνομα , γλώσσα και Εθνική ταυτότητα, μόνο και μόνο για να είναι αρεστοί στα μεγάλα αφεντικά.
Γιατί αυτό συνέβη πριν λίγες ημέρες , όταν ο δορυάλωτος από αλλότρια συμφέροντα πρωθυπουργός της χώρας υπέγραφε την κατάπτυστη συμφωνία στις Πρέσπες ,με την οποία παραχωρούσε στο κρατίδιο των Σκοπίων , ονοματοδοσία , Εθνική ταυτότητα και γλώσσα αντί πινακίου φακής , αντί μιας αξιοθρήνητης και μυσαρής γραβάτας…
Πυρίκαυστος ο λόγος απλών Ελλήνων ομιλητών στην μέχρι τώρα διοργάνωση των βροντερών συλλαλητηρίων, καταδεικνύει , ότι το ποτάμι αρχίζει να βρίσκει τον δρόμο του.
Ο προβληματισμός όμως έντονος , αν και εδώ στις εσχατιές της Θράκης, στην όμορφη νύφη του Θρακικού πελάγους, την Αλεξανδρούπολη , θα μπορούσε να συγκεντρωθεί κόσμος και λαός, δίνοντας ένα βροντερό παρών για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Οι δισταγμοί υπήρξαν μεγάλοι , ότι στον Έβρο ο λαός δεν μας έχει συνηθίσει σε πατριωτικά ξεσπάσματα .
Όμως η συγκέντρωση για το συλλαλητήριο προγραμματίστηκε τελικά για την Κυριακή , στις 8 Ιουλίου , σε μια στιγμή που ο πρώτος πολίτης της πόλης , ο Δήμαρχος της , σε ραδιοφωνική εκπομπή εξέφρασε την αντίθεσή του , θεωρώντας ότι τα συλλαλητήρια για το συγκεκριμένο θέμα αναδεικνύουν εθνικιστικά και φασιστικά στοιχεία. Μια ψυχολογική τροχοπέδη αναμφίβολα στις ψυχές του ακριτικού αλλά και συνάμα περήφανου αυτού λαού…
Ή ώρα της αλήθειας όμως έφτανε. Ο κόσμος στην αρχή λίγος μέσα στο ζεστό λιόγερμα του Ιουλίου .Οι σημαίες παρατεταγμένες μπροστά στο σύμβολο της πόλης , τον πανέμορφο και αγέρωχο συνάμα φάρο με το ζείδωρο ελληνικό φως από παλαίφατες εποχές, προευτρέπιζαν (προετοίμαζαν )αυτό που θα συνέβαινε λίγο αργότερα. Ξαφνικά γέμισε κόσμο μπροστά στον φάρο!
Από εκεί που ήσαν κάποιες εκατοντάδες με το τραγούδισμα των μακεδονικών ασμάτων και τους πρώτους ομιλητές –απλοί Συνέλληνες χωρίς πομπώδεις τίτλους και λεζάντες –γέμισε η παραλιακή με κόσμο και κυρίως νέους. Έλλειπαν όμως οι επώνυμοι …
Κάποιοι τόλμησαν να ψελλίσουν αδιευκρίνιστες δικαιολογίες για την αδιάφορη απουσία τους .
Ο απλός ανώνυμος Έλληνας οργανώθηκε μόνος του , δεν τον ένοιαξε που οι «ταγοί» του δεν συμπορεύτηκαν μαζί του .Έτσι κι αλλιώς συνηθισμένος είναι από την ανυπαρξία ηγετών! Τραγούδησε περήφανα τον Εθνικό ύμνο, κοινώνησε με τους λοιπούς Συνέλληνες την ιερότητα των στιγμών, αισθάνθηκε να μεθάει από πατριωτικό μεγαλείο όλος αυτός ο κόσμος , όταν αποφασίστηκε να πορευτεί κατά μήκος όλης της παραλιακής , με τραγούδια, συνθήματα και Ελληνικές σημαίες για την Μακεδονία .Νέοι , οικογένειες ,πατεράδες και μανάδες με τα παιδιά τους μαζί.
Όλοι μαζί έφτιαχναν μια ανθρώπινη ασπίδα ενάντια σε αυτούς που επιβουλεύονται Ελληνική γη. Γιατί κακά τα ψέματα .Σήμερα η Μακεδονία , αύριο η Θράκη και αργότερα τι ;
Κανείς στο συλλαλητήριο δεν είδε φασίστες ούτε ακραίους .Σε πείσμα των ολίγων που βλέπουν μάγισσες , ο λαός της αναγεννημένης Αλεξανδρούπολης περπάτησε περήφανα, φιλήσυχα και αποφασισμένα το φωτεινό μονοπάτι της δικής του ιστορίας , ορθώνοντας ανάστημα σε αυτούς που προσπαθούν με τέτοιες μυσαρές συμφωνίες να του αποσπάσουν απαράγραπτα δικαιώματα.
Έδειξε ο ευκλεής λαός της Αλεξανδρούπολης , ότι είναι πάντοτε έτοιμος στις μεγάλες στιγμές και πάντοτε ακούει στο κάλεσμα της πατρίδας .Το μήνυμα που βγήκε σήμερα και πάλι από την ωραία πόλη που μας έδωσε ο Θεός ,ήταν η ετοιμότητα και η ενότητα των Ελλήνων .
Εμείς όλοι σήμερα περπατώντας με άφατη συγκίνηση και τις σημαίες στους ώμους, είχαμε μπροστά στα μάτια και τον νου μας την αθάνατη ρήση του Σωκράτη «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά Θεοίς και παρ Ανθρώποις τοις νουν έχουσιν»(Κρίτων 51a).
Με άλλα λόγια …
Από την μητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους το πιο πολύτιμο , το πιο σεβαστό , το πιο Άγιο και το πιο σπουδαίο αγαθό είναι η πατρίδα και κατά τους Θεούς και κατά τους γνωστικούς ανθρώπους.
Φαίνεται , ότι η σπίθα υπάρχει στην ψυχή και την καρδιά του κάθε Έλληνα .
Έτσι από άκρου σε άκρον συγκλονίζεται η ιερή ελληνική γη από τις μεγαλεπήβολες ιαχές των συλλαλητηρίων για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας .
Γίνονται σε κάθε Ελληνική γωνιά από τον απλό κόσμο χωρίς ηχηρά ονόματα ψευτο πολιτικάντηδων .Όλα τα συλλαλητήρια έχουν ένα κοινό στόχο .Να διατρανώσουν κατά τον πιο κρυστάλλινο τρόπο , ότι ο Έλληνας ξέρει ακόμη και την ύστατη ώρα να μάχεται υπέρ «βωμών και εστιών» , να έρχεται αντιμέτωπος ακόμη και με επίορκους κυβερνήτες , όταν οι τελευταίοι χωρίς ίχνος Ελληνικότητας , χωρίς ιερό και όσιο, ξεπουλάνε στον βωμό της σκοπιμότητας και του ανίερου συμβιβασμού , όνομα , γλώσσα και Εθνική ταυτότητα, μόνο και μόνο για να είναι αρεστοί στα μεγάλα αφεντικά.
Γιατί αυτό συνέβη πριν λίγες ημέρες , όταν ο δορυάλωτος από αλλότρια συμφέροντα πρωθυπουργός της χώρας υπέγραφε την κατάπτυστη συμφωνία στις Πρέσπες ,με την οποία παραχωρούσε στο κρατίδιο των Σκοπίων , ονοματοδοσία , Εθνική ταυτότητα και γλώσσα αντί πινακίου φακής , αντί μιας αξιοθρήνητης και μυσαρής γραβάτας…
Πυρίκαυστος ο λόγος απλών Ελλήνων ομιλητών στην μέχρι τώρα διοργάνωση των βροντερών συλλαλητηρίων, καταδεικνύει , ότι το ποτάμι αρχίζει να βρίσκει τον δρόμο του.
Ο προβληματισμός όμως έντονος , αν και εδώ στις εσχατιές της Θράκης, στην όμορφη νύφη του Θρακικού πελάγους, την Αλεξανδρούπολη , θα μπορούσε να συγκεντρωθεί κόσμος και λαός, δίνοντας ένα βροντερό παρών για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Οι δισταγμοί υπήρξαν μεγάλοι , ότι στον Έβρο ο λαός δεν μας έχει συνηθίσει σε πατριωτικά ξεσπάσματα .
Όμως η συγκέντρωση για το συλλαλητήριο προγραμματίστηκε τελικά για την Κυριακή , στις 8 Ιουλίου , σε μια στιγμή που ο πρώτος πολίτης της πόλης , ο Δήμαρχος της , σε ραδιοφωνική εκπομπή εξέφρασε την αντίθεσή του , θεωρώντας ότι τα συλλαλητήρια για το συγκεκριμένο θέμα αναδεικνύουν εθνικιστικά και φασιστικά στοιχεία. Μια ψυχολογική τροχοπέδη αναμφίβολα στις ψυχές του ακριτικού αλλά και συνάμα περήφανου αυτού λαού…
Ή ώρα της αλήθειας όμως έφτανε. Ο κόσμος στην αρχή λίγος μέσα στο ζεστό λιόγερμα του Ιουλίου .Οι σημαίες παρατεταγμένες μπροστά στο σύμβολο της πόλης , τον πανέμορφο και αγέρωχο συνάμα φάρο με το ζείδωρο ελληνικό φως από παλαίφατες εποχές, προευτρέπιζαν (προετοίμαζαν )αυτό που θα συνέβαινε λίγο αργότερα. Ξαφνικά γέμισε κόσμο μπροστά στον φάρο!
Από εκεί που ήσαν κάποιες εκατοντάδες με το τραγούδισμα των μακεδονικών ασμάτων και τους πρώτους ομιλητές –απλοί Συνέλληνες χωρίς πομπώδεις τίτλους και λεζάντες –γέμισε η παραλιακή με κόσμο και κυρίως νέους. Έλλειπαν όμως οι επώνυμοι …
Κάποιοι τόλμησαν να ψελλίσουν αδιευκρίνιστες δικαιολογίες για την αδιάφορη απουσία τους .
Ο απλός ανώνυμος Έλληνας οργανώθηκε μόνος του , δεν τον ένοιαξε που οι «ταγοί» του δεν συμπορεύτηκαν μαζί του .Έτσι κι αλλιώς συνηθισμένος είναι από την ανυπαρξία ηγετών! Τραγούδησε περήφανα τον Εθνικό ύμνο, κοινώνησε με τους λοιπούς Συνέλληνες την ιερότητα των στιγμών, αισθάνθηκε να μεθάει από πατριωτικό μεγαλείο όλος αυτός ο κόσμος , όταν αποφασίστηκε να πορευτεί κατά μήκος όλης της παραλιακής , με τραγούδια, συνθήματα και Ελληνικές σημαίες για την Μακεδονία .Νέοι , οικογένειες ,πατεράδες και μανάδες με τα παιδιά τους μαζί.
Όλοι μαζί έφτιαχναν μια ανθρώπινη ασπίδα ενάντια σε αυτούς που επιβουλεύονται Ελληνική γη. Γιατί κακά τα ψέματα .Σήμερα η Μακεδονία , αύριο η Θράκη και αργότερα τι ;
Κανείς στο συλλαλητήριο δεν είδε φασίστες ούτε ακραίους .Σε πείσμα των ολίγων που βλέπουν μάγισσες , ο λαός της αναγεννημένης Αλεξανδρούπολης περπάτησε περήφανα, φιλήσυχα και αποφασισμένα το φωτεινό μονοπάτι της δικής του ιστορίας , ορθώνοντας ανάστημα σε αυτούς που προσπαθούν με τέτοιες μυσαρές συμφωνίες να του αποσπάσουν απαράγραπτα δικαιώματα.
Έδειξε ο ευκλεής λαός της Αλεξανδρούπολης , ότι είναι πάντοτε έτοιμος στις μεγάλες στιγμές και πάντοτε ακούει στο κάλεσμα της πατρίδας .Το μήνυμα που βγήκε σήμερα και πάλι από την ωραία πόλη που μας έδωσε ο Θεός ,ήταν η ετοιμότητα και η ενότητα των Ελλήνων .
Εμείς όλοι σήμερα περπατώντας με άφατη συγκίνηση και τις σημαίες στους ώμους, είχαμε μπροστά στα μάτια και τον νου μας την αθάνατη ρήση του Σωκράτη «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά Θεοίς και παρ Ανθρώποις τοις νουν έχουσιν»(Κρίτων 51a).
Με άλλα λόγια …
Από την μητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους το πιο πολύτιμο , το πιο σεβαστό , το πιο Άγιο και το πιο σπουδαίο αγαθό είναι η πατρίδα και κατά τους Θεούς και κατά τους γνωστικούς ανθρώπους.