Ξέρω
ότι θα στενοχωρήσω καποιους σήμερα μέρα που είναι,αλλά κάποια στιγμή
πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα,κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε ότι
ουδέποτε υπήρξε κρυφό σχολειό,κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε πως
έφτασε η εκκλησία της Ελλαδος και τα Πατριαρχεία(κυριως της
Κωνσταντινουπόλεως) να έχουν στην κατοχή τους τόσο μεγάλη ακίνητη
περιουσία!
Να αναρωτηθούμε γιατί δεν ονόμασαν όχι Αγίους,αλλά ούτε καν οσίους τον Αθανάσιο Διάκο και τον Παπαφλέσσα!
Να μάθουμε ότι σχεδόν όποιον προσπαθούσε να αντισταθεί στους Τούρκους,τον κατέδιδαν,όπως έκαναν και με τα αδέρφια του Κολοκοτρώνη,με τον Κατσαντώνη,τον Καραϊσκάκη και χιλιάδες άλλους επώνυμους κι ανώνυμους!
Η Εκκλησία όχι μόνο δεν πρωτοστάτησε στον Αγώνα αλλά τον πολέμησε με κάθε τρόπο. Αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο, εναντιώθηκε στις «σατανικές» απόψεις για ελευθερία, ισότητα και δημοκρατία που έρχονταν από την Δύση και τελικά αφόρισε και την ίδια την επανάσταση. Φυσικά κανείς δεν ήταν στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός όχι μόνο δεν σήκωσε το λάβαρο (που φτιάχτηκε μετά από 50 χρόνια) αλλά έβριζε τον επαναστάτη Παπαφλέσσα ως «εξωλέστατον».
Το κείμενο του αφορισμού συνέταξε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε'. Με το κείμενο αυτό ο Πατριάρχης Γρηγόριος αφορίζει και καταδικάζει την Επανάσταση του 1821.Πρωτοδημοσιεύθηκε στο ελληνικό περιοδικό «Λόγιος Ερμής» που τυπώνονταν στην Βιέννη της Αυστρίας.Το κείμενο αναφέρεται κι αργότερα στο βιβλίο Ιστορίας του Ιωάννη Φιλήμονος, του 1856. Φυσικά αυτό το κείμενο δεν διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία.
Αξίζει να σημειωθεί, πως οι «πατέρες» υπέγραψαν τον αφορισμό πάνω στην Αγία Τράπεζα (αναφέρεται άλλωστε και μέσα στο κείμενο), προσδίδοντας έτσι με αυτή την συμβολική κίνηση όλη την «ιερότητα» που απαιτούνταν και αποδεικνύοντας την σημασία που του έδιναν, διαψεύδοντας ταυτοχρόνως τους ισχυρισμούς περί εξαναγκασμού.
Στη μακρά κατηγορία του ο «Άγνωστος Έλληνας» καταδικάζει το πατριαρχείο και την ανθελληνική του στάση. Αρχιεπισκόπους, επισκόπους, κληρικούς και μοναχούς που στο βωμό της αμάθειας και της αγάπης τους για το χρήμα, ανενδοίαστα συνεργάζονται με τον κατακτητή. Ούτε μια φορά δεν κήρυξαν από τον άμβωνα «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος».Μέσα από τη θρησκεία και τους νόμους, κάνουν όσα η κακία τους διδάσκει και γι’ αυτό δε διαφέρουν σε τίποτα από τους Οθωμανούς. Αδικούν, κλέβουν, σκοτώνουν, ρημάζουν τον τόπο, συκοφαντούν. Το ιερατείο συσκότισε τη σκέψη, υπέταξε με τη θεολογία την παιδεία, τις επιστήμες με τους μύθους. Κατέστησε τους Έλληνες δούλους, αμαθείς και δεισιδαίμονες, γεμάτους φόβο απέναντι στους τυράννους. Πάνω από 100000 αργόσχολοι ρασοφόροι ζουν και τρέφονται από τον ιδρώτα των πτωχών και ταλαίπωρων Ελλήνων.
Τα πολλά γράμματα τα θεωρούσαν οι ανώτεροι κληρικοί άχρηστα ή πιο σωστά βλαβερά. Το Πατριαρχείο αντέδρασε συστηματικά στην καθιέρωση στα ανώτερα σχολεία της περιοχής του, του εκπαιδευτικού προγράμματος της Δύσης. Με κανένα τρόπο δεν ήθελε να διδάσκονται στα σχολεία τα ανώτερα μαθηματικά, οι φυσικές επιστήμες και τα φιλοσοφικά μαθήματα. Γι΄αυτό όχι μόνο αποδοκίμαζε τα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα, μα και τα απαγόρευε.
Να αναρωτηθούμε γιατί δεν ονόμασαν όχι Αγίους,αλλά ούτε καν οσίους τον Αθανάσιο Διάκο και τον Παπαφλέσσα!
Να μάθουμε ότι σχεδόν όποιον προσπαθούσε να αντισταθεί στους Τούρκους,τον κατέδιδαν,όπως έκαναν και με τα αδέρφια του Κολοκοτρώνη,με τον Κατσαντώνη,τον Καραϊσκάκη και χιλιάδες άλλους επώνυμους κι ανώνυμους!
Η Εκκλησία όχι μόνο δεν πρωτοστάτησε στον Αγώνα αλλά τον πολέμησε με κάθε τρόπο. Αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο, εναντιώθηκε στις «σατανικές» απόψεις για ελευθερία, ισότητα και δημοκρατία που έρχονταν από την Δύση και τελικά αφόρισε και την ίδια την επανάσταση. Φυσικά κανείς δεν ήταν στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός όχι μόνο δεν σήκωσε το λάβαρο (που φτιάχτηκε μετά από 50 χρόνια) αλλά έβριζε τον επαναστάτη Παπαφλέσσα ως «εξωλέστατον».
Το κείμενο του αφορισμού συνέταξε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε'. Με το κείμενο αυτό ο Πατριάρχης Γρηγόριος αφορίζει και καταδικάζει την Επανάσταση του 1821.Πρωτοδημοσιεύθηκε στο ελληνικό περιοδικό «Λόγιος Ερμής» που τυπώνονταν στην Βιέννη της Αυστρίας.Το κείμενο αναφέρεται κι αργότερα στο βιβλίο Ιστορίας του Ιωάννη Φιλήμονος, του 1856. Φυσικά αυτό το κείμενο δεν διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία.
Αξίζει να σημειωθεί, πως οι «πατέρες» υπέγραψαν τον αφορισμό πάνω στην Αγία Τράπεζα (αναφέρεται άλλωστε και μέσα στο κείμενο), προσδίδοντας έτσι με αυτή την συμβολική κίνηση όλη την «ιερότητα» που απαιτούνταν και αποδεικνύοντας την σημασία που του έδιναν, διαψεύδοντας ταυτοχρόνως τους ισχυρισμούς περί εξαναγκασμού.
Στη μακρά κατηγορία του ο «Άγνωστος Έλληνας» καταδικάζει το πατριαρχείο και την ανθελληνική του στάση. Αρχιεπισκόπους, επισκόπους, κληρικούς και μοναχούς που στο βωμό της αμάθειας και της αγάπης τους για το χρήμα, ανενδοίαστα συνεργάζονται με τον κατακτητή. Ούτε μια φορά δεν κήρυξαν από τον άμβωνα «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος».Μέσα από τη θρησκεία και τους νόμους, κάνουν όσα η κακία τους διδάσκει και γι’ αυτό δε διαφέρουν σε τίποτα από τους Οθωμανούς. Αδικούν, κλέβουν, σκοτώνουν, ρημάζουν τον τόπο, συκοφαντούν. Το ιερατείο συσκότισε τη σκέψη, υπέταξε με τη θεολογία την παιδεία, τις επιστήμες με τους μύθους. Κατέστησε τους Έλληνες δούλους, αμαθείς και δεισιδαίμονες, γεμάτους φόβο απέναντι στους τυράννους. Πάνω από 100000 αργόσχολοι ρασοφόροι ζουν και τρέφονται από τον ιδρώτα των πτωχών και ταλαίπωρων Ελλήνων.
Τα πολλά γράμματα τα θεωρούσαν οι ανώτεροι κληρικοί άχρηστα ή πιο σωστά βλαβερά. Το Πατριαρχείο αντέδρασε συστηματικά στην καθιέρωση στα ανώτερα σχολεία της περιοχής του, του εκπαιδευτικού προγράμματος της Δύσης. Με κανένα τρόπο δεν ήθελε να διδάσκονται στα σχολεία τα ανώτερα μαθηματικά, οι φυσικές επιστήμες και τα φιλοσοφικά μαθήματα. Γι΄αυτό όχι μόνο αποδοκίμαζε τα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα, μα και τα απαγόρευε.