ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Οι ημέρες γύρω από το Χειμερινό ηλιοστάσιο έχουν μια σπουδαία αστρονομική σημασία. Στις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος βρίσκετε στο νοτιότερο σημείο της ελλειπτικής τροχιάς του. Όπου φαίνετε σαν να σταματάει από τις 21 έως τις 24 Δεκεμβρίου, και είναι και οι μικρότερες μέρες του χρόνου. Στις 25 Δεκεμβρίου ο Ήλιος αρχίζει πάλι να ανεβαίνει προς τον Βορά και η ημέρα να μεγαλώνει.
Ο Ήλιος λατρευτικέ από τους Αρχαίους λαούς σαν Θεός, γι’ αυτό πολλές θρησκείες είχαν τοποθετήσει σε αυτήν την ημερομηνία, πολύ πριν την έλευση του Χριστού την γέννηση των Θεών τους. Στην Αρχαία Ελλάδα την ημερομηνία αυτή γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου, γιού του Δία και της Σεμέλης, και τον αποκαλούσαν «Σωτήρα» και «θείο βρέφος». Η χριστιανική εκκλησία καπηλεύθηκε την ημερομηνία αυτή εξ αιτίας της τεράστιας δημοφιλίας της και απλώς άλλαξε το περιεχόμενο της προχριστιανικής αυτής εορτής. Άλλωστε κατά την διάρκεια των πρώτων αιώνων της χριστιανικής χρονολόγησης τα γενέθλια του Ιησού εορτάζονταν σε διάφορες ημερομηνίες, όπως η 15η Απριλίου η 20η Μαΐου η 17η Νοεμβρίου και η 6η Ιανουαρίου. Η ημερομηνία γέννησης του Ιησού (εάν πράγματι υπήρξε, καθότι δεν είναι ιστορικά διαπιστωμένη η ύπαρξη του) είναι αμφιλεγόμενη και σίγουρα πάντως όχι γνωστή.
Σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές Λουκά και Ματθαίο ο Ιησούς γεννήθηκε τον καιρό που ο Ηρώδης ήταν βασιλιάς της Ιουδαίας και ο Κυρήνιος κυβερνήτης της Συρίας. Ο Ηρώδης όμως πέθανε το έτος 4 π.Χ. ενώ ο Κυρήνιος δεν ανακηρύχθηκε κυβερνήτης πριν από το 10 μ.Χ…
Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους Αρχαίους Έλληνες σαν θεός, μια και ήταν ο δημιουργός των εποχών, που είχαν σχέση με την σπορά, την βλάστηση, την ανθοφορία και την συγκομιδή. Τον απεικόνιζαν πάνω σε ένα πύρινο άρμα να διατρέχει τον ουρανό. Τον ταύτιζαν επίσης με τον Φοίβο Απόλλωνα τον Θεό του φωτός. Σταδιακά τα γενέθλια του Θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Χριστού. Αυτό καθιερώθηκε στην Ρώμη τον 4ον αιώνα μ.χ. από το Πάπα Ιούλιο Α΄
Από αυτά που θα δούμε παρακάτω οι αρχαίοι λαοί είχαν αρκετές αστρονομικές γνώσεις και γι’ αυτόν τον λόγο είχαν τοποθετήσει την γέννηση των Θεών τους την περίοδο αυτή. Τρεις αιώνες νωρίτερα από τον Χριστό γεννιέται ο Διόνυσος. Τριάντα αιώνες νωρίτερα απ τον δικό μας ή 3000 χρόνια γεννήθηκε ο Θεός Ώρος -στις 25 Δεκέμβρη -από την παρθένα Ίριδα. Τη γέννηση του έδειξε ένα αστέρι στην ανατολή το οποίο ακολούθησαν 3 βασιλιάδες για να δοξάσουν το νέο σωτήρα. Στα 12 ήταν παιδί-δάσκαλος. Στην ηλικία των 30 βαπτίστηκε από τον Άναμπα. Ο Ώρος είχε 12 μαθητές και ταξίδευε κάνοντας θαύματα, γιάτρευε αρρώστους και περπατούσε στο νερό. Ο Ώρος ήταν γνωστός και με άλλα τιμητικά ονόματα όπως, "η αλήθεια", "το φως", "ο υιός του Θεού", "ο καλός ποιμένας", "ο αμνός του Θεού" κ.α. Αφού προδόθηκε από τον Τυφώνα, ο Ώρος σταυρώθηκε πέθανε για τρεις μέρες και αναστήθηκε. Αυτή και καμιά 10ριά παρόμοιες περιπτώσεις υπήρχαν πριν τον Τζίζας.Τι δεν Κ Α Τ Α Λ Α Β Ε Ν Ε Τ Ε;!
Οι ημέρες γύρω από το Χειμερινό ηλιοστάσιο έχουν μια σπουδαία αστρονομική σημασία. Στις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος βρίσκετε στο νοτιότερο σημείο της ελλειπτικής τροχιάς του. Όπου φαίνετε σαν να σταματάει από τις 21 έως τις 24 Δεκεμβρίου, και είναι και οι μικρότερες μέρες του χρόνου. Στις 25 Δεκεμβρίου ο Ήλιος αρχίζει πάλι να ανεβαίνει προς τον Βορά και η ημέρα να μεγαλώνει.
Ο Ήλιος λατρευτικέ από τους Αρχαίους λαούς σαν Θεός, γι’ αυτό πολλές θρησκείες είχαν τοποθετήσει σε αυτήν την ημερομηνία, πολύ πριν την έλευση του Χριστού την γέννηση των Θεών τους. Στην Αρχαία Ελλάδα την ημερομηνία αυτή γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου, γιού του Δία και της Σεμέλης, και τον αποκαλούσαν «Σωτήρα» και «θείο βρέφος». Η χριστιανική εκκλησία καπηλεύθηκε την ημερομηνία αυτή εξ αιτίας της τεράστιας δημοφιλίας της και απλώς άλλαξε το περιεχόμενο της προχριστιανικής αυτής εορτής. Άλλωστε κατά την διάρκεια των πρώτων αιώνων της χριστιανικής χρονολόγησης τα γενέθλια του Ιησού εορτάζονταν σε διάφορες ημερομηνίες, όπως η 15η Απριλίου η 20η Μαΐου η 17η Νοεμβρίου και η 6η Ιανουαρίου. Η ημερομηνία γέννησης του Ιησού (εάν πράγματι υπήρξε, καθότι δεν είναι ιστορικά διαπιστωμένη η ύπαρξη του) είναι αμφιλεγόμενη και σίγουρα πάντως όχι γνωστή.
Σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές Λουκά και Ματθαίο ο Ιησούς γεννήθηκε τον καιρό που ο Ηρώδης ήταν βασιλιάς της Ιουδαίας και ο Κυρήνιος κυβερνήτης της Συρίας. Ο Ηρώδης όμως πέθανε το έτος 4 π.Χ. ενώ ο Κυρήνιος δεν ανακηρύχθηκε κυβερνήτης πριν από το 10 μ.Χ…
Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους Αρχαίους Έλληνες σαν θεός, μια και ήταν ο δημιουργός των εποχών, που είχαν σχέση με την σπορά, την βλάστηση, την ανθοφορία και την συγκομιδή. Τον απεικόνιζαν πάνω σε ένα πύρινο άρμα να διατρέχει τον ουρανό. Τον ταύτιζαν επίσης με τον Φοίβο Απόλλωνα τον Θεό του φωτός. Σταδιακά τα γενέθλια του Θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Χριστού. Αυτό καθιερώθηκε στην Ρώμη τον 4ον αιώνα μ.χ. από το Πάπα Ιούλιο Α΄
Από αυτά που θα δούμε παρακάτω οι αρχαίοι λαοί είχαν αρκετές αστρονομικές γνώσεις και γι’ αυτόν τον λόγο είχαν τοποθετήσει την γέννηση των Θεών τους την περίοδο αυτή. Τρεις αιώνες νωρίτερα από τον Χριστό γεννιέται ο Διόνυσος. Τριάντα αιώνες νωρίτερα απ τον δικό μας ή 3000 χρόνια γεννήθηκε ο Θεός Ώρος -στις 25 Δεκέμβρη -από την παρθένα Ίριδα. Τη γέννηση του έδειξε ένα αστέρι στην ανατολή το οποίο ακολούθησαν 3 βασιλιάδες για να δοξάσουν το νέο σωτήρα. Στα 12 ήταν παιδί-δάσκαλος. Στην ηλικία των 30 βαπτίστηκε από τον Άναμπα. Ο Ώρος είχε 12 μαθητές και ταξίδευε κάνοντας θαύματα, γιάτρευε αρρώστους και περπατούσε στο νερό. Ο Ώρος ήταν γνωστός και με άλλα τιμητικά ονόματα όπως, "η αλήθεια", "το φως", "ο υιός του Θεού", "ο καλός ποιμένας", "ο αμνός του Θεού" κ.α. Αφού προδόθηκε από τον Τυφώνα, ο Ώρος σταυρώθηκε πέθανε για τρεις μέρες και αναστήθηκε. Αυτή και καμιά 10ριά παρόμοιες περιπτώσεις υπήρχαν πριν τον Τζίζας.Τι δεν Κ Α Τ Α Λ Α Β Ε Ν Ε Τ Ε;!