Εμείς οι Έλληνες είμαστε άνθρωποι με άποψη και παλμό και συχνά υπερασπίζουμε τις θέσεις μας με κάπως έντονο τρόπο. Αυτό δεν είναι κακό. Είναι ο κινητήριος μοχλός της εξέλιξης, η αρχή της κάθε δημιουργίας. Όμως, νομίζω ότι σε καιρούς δύσκολους όπως τώρα, όπου τα πάντα μεταλλάσσονται καιουδείς γνωρίζει πού θα οδηγήσουν, καλό είναι να χαμηλώσουν οι μεταξύ μας τόνοι, να γίνει πιο μετριοπαθής η αντιπαράθεση ανάμεσα σε όλους όσους αντιδρούν στην τεχνοβαρβαρική επέλαση εναντίον μας, και να αρχίσει η διαδικασία της συμπόρευσης. Αυτό μπορεί να γίνει πιο εύκολα, εστιάζοντας σε θέματα, που μας αφορούν όλους και στα οποία συμφωνούμε όλοι. Θέματα, όπως: η Γλώσσα, η Ιστορία, ο Πολιτισμός μας…
Η λαχτάρα μας για Ελλάδα και επιστροφή στα πατρώα ιδεώδη, η λαχτάρα αυτή η ιερή είναι γεγονός ότι, τις τελευταίες δεκαετίες, άνθισε και πάλι μέσα στις ψυχές εκατομμυρίων Ελλήνων. Ας σκεφθούμε, λοιπόν, πρώτα πρώτα αυτό: Η επιστροφή στα πάτρια αποτελεί προνόμιο απάντων και δεν είναι κανενός προσωπικό έργο. Είναι το γενετικό και θείο κάλεσμα της φυλής, που αφυπνίζει τις ψυχές όλων μας, ώστε να αντιμετωπίσουμε την παγκόσμια τάση αφανισμού των Πολιτισμών και της Ιστορίας μέσα από τον οικονομισμό και την Παγκοσμιοποίηση. Είναι η δικλείδα ασφαλείας για να διατηρηθεί η πνευματική κληρονομιά των προγόνων μας, που είναι η μόνη απάντηση και η μόνη ελπίδα απέναντι στο νεοβαρβαρισμό και τη λατρεία της ύλης που μαστίζει την εποχή μας.
Θα θίξουμε, λοιπόν, τώρα ένα σημαντικότατο κεφάλαιο του εθνικού μας πνευματικού πλούτου. Μιλάμε για την Ελληνική Γλώσσα. Τι συμβαίνει με την Ελληνική Γλώσσα; Ποιος επιβουλεύεται το μεγαλύτερο ίσως πνευματικό μνημείο του ανθρώπινου Πολιτισμού; Χρόνια κράτησε η ύπουλη και υπόγεια προσπάθεια κάποιων κύκλων να επιβάλουν σταδιακά -μέσα από τους Η/Υ και τα κινητά, κατά κύριο λόγο- το λατινικό αλφάβητο, αντικαθιστώντας έτσι τα ελληνικά γράμματα στη γραπτή μας γλώσσα με λατινικούς χαρακτήρες και επιβάλλοντας σε πολλούς -νέους κυρίως- χρήστες τα greeklish (κατά το… «yidish»). Το θέμα δεν πήρε ποτέ τις αναμενόμενες διαστάσεις στον Τύπο, ίσως επειδή είναι πολλοί εκείνοι που συμπνέουν με τους επίδοξους γλωσσοκτόνους… Εμείς, όμως, ως Έλληνες, θα καταγγείλουμε τούτο: το δόλιο σχέδιο αλλοίωσης της γλώσσας μας -με απώτερο σκοπό την οριστική κατάργησή της στο μέλλον- ένα μόνο κρύβει. Την προσπάθεια καταστροφής του Ελληνισμού και του Ελληνικού Πολιτισμού! Και αυτό δε θα το επιτρέψουμε! Ποτέ! Όσο μέσα στις φλέβες μας κυλά το αίμα του Ομήρου και του Σωκράτη… Γιατί κυλάει…
H γλώσσα γεννιέται μέσα από την ψυχή του λαού που τη μιλάει. Η Ελληνική Γλώσσα συγκεκριμένα εμπεριέχει όλες τις μνημονικές καταγραφές χιλιάδων ετών Ιστορίας. Αρνούμενοι τη Γλώσσα μας, είναι σαν να σβήνουμε τη μνήμη μας, σαν να αποδεχόμαστε τη λήθη και τον αφανισμό. Να γιατί είναι πολύτιμη η διατήρηση της Γλώσσας, επειδή αυτή είναι, πάνω απ’ όλα, η θωράκισή μας απέναντι στην αποκτήνωση, το βαρβαρισμό και την πνευματική ανυπαρξία.
Η Παγκοσμιοποίηση και οι εμπνευστές της αντιπαθούν ό,τι εθνικό. Όταν γνωρίζεις ποιος είσαι και ποιοι ήταν οι πρόγονοί σου, τότε δε δέχεσαι ούτε την ατομική, ούτε και τη φυλετική σου ισοπέδωση. Είναι γνωστή η ρήσις Κίσσινγκερ: ‘Οι Έλληνες είναι λαός δυσκολοκυβέρνητος, γι’ αυτό κτυπήστε τον στις ρίζες του, στη γλώσσα του, στον πολιτισμό του…’ Ελπίζουν, λοιπόν, να τα καταφέρουν στο αποσαθρωτικό έργο τους οι ξένοι επικυρίαρχοι, αλλά και τα ντόπια φερέφωνά τους -θυμηθείτε τι είχε πει πριν χρόνια η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, όταν ακόμη ήταν Ευρωβουλευτής, ότι η Αγγλική θα έπρεπε να γίνει επίσημη γλώσσα του Ελληνικού Κράτους! Κι αυτό γιατί, και μ’ αυτόν τον τρόπο, με την αλλοίωση της γλώσσας, χτυπώντας παράλληλα και ανελέητα και την ίδια την επιβίωσή μας με την οικονομική μας εξαθλίωση, (πιστεύουν) πως θα καταφέρουν, τελικά, να μας αφανίσουν μέσα στο πελώριο χωνευτήρι της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας οικονομικής δικτατορίας, την οποία μάς επιβάλλουν πλέον με ρυθμούς φρενήρεις. Κι αυτή τους η επιμονή περί της γλώσσας έχει τη λογική της, βέβαια. Όταν δε γνωρίζεις ποιος είσαι, όταν δεν ξέρεις να μιλάς, εκλείπει ο κίνδυνος και τού να… αντιμιλάς! Να εφαρμόζεις, δηλαδή, το ομηρικόν, το ελληνικόν: «αντίον ηύδα» > απάντησα, αντιμίλησα. Όσο για την ορθογραφία, δεν την αλλάζουν για το καλό μας και για την ευκολία μας. Την αλλάζουν –κατ’ ουσίαν, την καταργούν- ώστε να μας αποκόψουν από το έτυμον (κι όχι «έτοιμον», βλέπετε πόσο σημασία παίζει η ορθογραφία), από την ετυμολογία των λέξεων. Δηλαδή, από την ιστορία τους και, κυρίως, από το νόημά τους.
Το “έγκλημα του σκέπτεσθαι”, αυτό είναι το πλέον ποινικά κολάσιμο «κακούργημα» για τους παγκόσμιους εξουσιαστές και για τους ντόπιους οσφυοκάμπτες! Πώς μεταφράζονται όλα αυτά τα σκαιά σενάρια στην πράξη; Το χτύπημα γίνεται πάντα στα αδύναμα μέλη, στα παιδιά. Από κει αρχίζει, ή μάλλον έχει ήδη αρχίσει και έχει –φευ!- προχωρήσει πολύ, η διάβρωση… Ας μη γελοιόμαστε. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, “κινδυνεύει το ανθρώπινον γένος ενδεές γενέσθαι φωνής και λέξεως. (Κινδυνεύει το ανθρώπινο γένος να γίνει φτωχό σε φωνή και λέξη).
Δε θα το επιτρέψουμε. Θα πολεμήσουμε με του Ερμή το «όπλον το αμεμφές»: το ΛΟΓΟ! Και θα διδάξουμε. Όσα περισσότερα παιδιά μπορούμε και βεβαίως, όσα το επιθυμούν. Ας μην ξεχνάμε ποτέ πως η ελληνική γραφή, το ελληνικό αλφάβητο αποτελεί τη γλωσσική μορφή που έχουν και τα αρχαιοελληνικά αριστουργήματα, τα οποία αποτελούν την πνευματική μας κληρονομιά.
Αυτή η κληρονομιά, η οποία αποτελεί και εθνικό μας τίτλο –
αλλά και γενικότερα, η Εθνική Γλώσσα, μαζί με την εθνική μας συνείδηση και την Ιστορία μας- αποτελούν κύρια γνωρίσματα της εθνικής μας ταυτότητας, την οποία πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε, ώστε να διασωθεί και να διατηρηθεί το γένος μας, όχι μόνο στον αιώνα που ανέτειλε, αλλά και στους αιώνες των αιώνων!
Ντορέτα Πέππα
Η Ντορέτα Πέππα (NTORETA PEPPA) είναι αναγνωρισμένη από το ελληνικό κράτος πρωθιερεύς στην Ελληνική Θρησκεία των αρχαίων και κάτοικοί στη Αθήνα.
