Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Σχεδιαζουν να κλείσουν σε μια νύχτα τα ελαιοτριβεία για πάρουν τον έλεγχο οι ξένοι...

Ρεπορτάζ: Ζωή Χειμωνίδου- newx.gr

Μορφή «χιονοστιβάδας» παίρνουν οι αποκαλύψεις του newx.gr για την άμεση παρέμβαση Αμερικάνικης πολυεθνικής εταιρείας, με τη βοήθεια μάλιστα Ελλήνων, που επιχειρεί να βάλει στο… χέρι, τον εθνικό «θησαυρό» της χώρας, που είναι το ελαιόλαδο.



Στις αρχές Ιανουαρίου ο γνωστός αγροτοσυνδικαλιστής από τη Φθιώτιδα Βάιος Γκανής, αποκάλυψε στο newx.gr πως τα τελευταία 4 χρόνια έχουν κατατεθεί σε συγκεκριμένες Περιφέρειες, προτάσεις για την κατασκευή τριών «mega factories» ελιάς και ελαιολάδου.
Μάλιστα, χορηγός αυτής της προσπάθειας φαίνεται να είναι η Εθνική Τράπεζα, σύμφωνα με τον κ. Γκανή.
Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από την κατασκευή των τριών «mega factories»; Ο Βάιος Γκανής περιγράφει την κατάσταση, με τα μελανότερα «χρώματα», δηλώνοντας χαρακτηριστικά:
«Θα σβήσουν σε μία νύχτα 2.750 μικρά ελαιοτριβεία, στις περιοχές που θα λειτουργήσουν τα mega factories».
Οι τρεις περιοχές, τις οποίες «στοχεύει» η Αμερικάνικη πολυεθνική, είναι η Δυτική Ελλάδα, η Πελοπόννησος και η Κρήτη.
«Δηλαδή φανταστείτε ο πλούτος της ελιάς, το λάδι θα συγκεντρωθεί σε μία πολυεθνική. Δεν θα υπάρχουν μεσάζοντες, δεν θα υπάρχουν τίποτα. Ένας μικρός ελαιοπαραγωγός με μικρό ελαιοτριβείο, δεν θα μπορεί να επιβιώσει, γιατί θα υπάρχουν προϋποθέσεις, όπως η διαχείριση αποβλήτων και ο βιολογικός καθαρισμός, τις οποίες προϋποθέσεις δεν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν, λόγω αυξημένου οικονομικού μεγέθους.
Μέσα σε μια νύχτα θα σβήσουν οι μικρές επιχειρήσεις. Φανταστείτε τι έχει να γίνει,» τόνισε με έμφαση ο Βάιος Γκανής.
Σήμερα, ένα ακόμη «λιθαράκι» στις αποκαλύψεις έρχεται να βάλει ο Πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ Σπύρος Μάμαλης, ο οποίος δήλωσε στο newx.gr, πως είναι γνώστης του θέματος και δίνει επιπλέον πληροφορίες, για την προσπάθεια που γίνεται να «σβηστούν από χάρτη» 2750 Ελληνικά ελαιοτριβεία.
Σύμφωνα με τον κ. Μάμαλη, η Αμερικάνικη πολυεθνική έχει βρει «συμμάχους» Έλληνες καθηγητές, τα ονόματα των οποίων θα δημοσιοποιηθούν στο άμεσο μέλλον από το newx.gr.
«Το γνωρίζουμε και μάλιστα έχουμε παρέμβει σ’ αυτή τη λογική στον κανονισμό του ελληνικού σήματος ελαιολάδου, καθώς κάποιοι επιχείρησαν να περάσουν κανονισμό έτσι ώστε το 25% του λαδιού να μην είναι ελληνικό, να μπορεί να χαρακτηρίζεται ένα λάδι ως ελληνικό, ενώ το 25% δεν είναι ελληνικό. Το ίδιο έγινε και στο γάλα και είχαμε παρέμβει ως ΓΕΩΤΕΕ και μαζί με άλλους φορείς και αποτρέψαμε ουσιαστικά τέτοιες εξελίξεις.
 Υπάρχει αυτή η λογική και δεν θέλω να μιλήσω με ονόματα, αλλά αν προκληθώ θα το κάνω, γιατί έχω τα ονόματα, γι’ αυτούς που έχουν κάνει προτάσεις στην Ελληνική κυβέρνηση να κλείσουν αυτά τα μικρά ελαιοτριβεία,» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Μάμαλης.
Ο Πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ υποστήριξε μάλιστα ότι στο νέο ΠΑΑ (πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης) υπάρχει περιορισμός στην επιδότηση νέων ελαιοτριβείων.
«Υπάρχουν πάρα πολλοί τριγύρω από το υπουργείο, όχι επίσημα στελέχη, αλλά φορείς ή πρόσωπα μεμονωμένα τα οποία ακριβώς προσδοκούν να στρέψουν την κυβέρνηση στο να κλείσουν αυτά τα μικρά ελαιοτριβεία με το πρόσχημα των οικονομιών κλίμακος και των μεγαλύτερων μεγεθών που θα προσφέρει μια τέτοια επένδυση.
 Είναι Έλληνες και μάλιστα έχουν θέση σε πανεπιστήμια. Εμείς προσπαθούμε να το αποτρέψουμε, γιατί θεωρούμε ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα του ελληνικού λαδιού είναι η χαμηλή οξύτητα η οποία επιτυγχάνεται με την άμεση μεταφορά των ελιών στα ελαιοτριβεία, τα οποία αν μεταφερθούν σε μεγαλύτερες αποστάσεις και περιμένουν οι ελιές για να γίνει η όλη διαδικασία μεταποίησης, προφανώς η οξύτητα θα είναι πιο ανεβασμένη, όπως γίνεται στην Ισπανία και στην Ιταλία.
Αυτές οι προτάσεις έχουν άμεση σχέση με την Αμερικάνικη πολυεθνική,» υπογράμμισε ο κ. Σπύρος Μάμαλης.
Τι ρόλο, όμως, μπορούν να παίξουν στην προκειμένη περίπτωση οι τοπικές αρχές, οι τοπικές κοινωνίες; Είθισται οι όποιες επενδύσεις γίνονται να περνάνε και να ζητείται η έγκριση των Περιφερειακών Συμβούλιων. Υπάρχει, όμως, ένα… παραθυράκι, που αυτές οι διαδικασίες μπορούν να παρακαμφθούν κι αυτό το «παραθυράκι» είναι το fast truck.
Δηλαδή, αν είναι μια επένδυση άνω των 100 εκατομμυρίων παρακάμπτονται όλοι οι θεσμοί.
«Και αυτό το έχουμε καταγγείλει στη βουλή. Για παράδειγμα, ένας επιχειρηματίας με 100 εκατομμύρια, μπορεί να έρθει στο νομό Σερρών και να γεμίσει τον κάμπο με φωτοβολταϊκά,» δήλωσε ο Πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ Σπύρος Μάμαλης.
ΠΗΓΗ: agroeconomy.gr  μέσω ideopigi 

Η διαφορά ανάμεσα σε υβρίδια και σε παραδοσιακές ποικιλίες, από τον καθηγητή του ΤΕΙ Πελοποννήσου, Κώστα Δελή

Η διαφορά ανάμεσα σε υβρίδια και σε παραδοσιακές ποικιλίες, από τον καθηγητή του ΤΕΙ Πελοποννήσου, Κώστα Δελή 
  
Επικίνδυνος περιορισμός της γενετικής βάσης παρατηρείται τα τελευταία 30 χρόνια σε όλες σχεδόν τις σημαντικές καλλιέργειες. Για πολλές από αυτές δεν χρησιμοποιούνται στη βελτίωση περισσότερο από το 5-10% της διαθέσιμης παραλλακτικότητας. Και όμως, στην Ελλάδα μόνο, καλλιεργούνταν μέχρι πρόσφατα 111 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί μαλακού σιταριού, 139 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί σκληρού, 99 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί κριθαριού, 294 καλαμποκιού και 39 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί βρώμης και 605 ποικιλίες φασουλιού, που έπαψαν πλέον να καλλιεργούνται.
Επίσης, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 1927, η καλλιέργεια του σιταριού περιελάμβανε 100% ντόπιες ποικιλίες, το 1969 μόνο 10%, ενώ σήμερα κυριολεκτικά έχει εκτοπιστεί από την καλλιέργεια το σύνολο των παλιών ποικιλιών.
Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 1% των ντόπιων ποικιλιών σταριού και το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν 50 χρόνια στην Ελλάδα έχει διασωθεί υπό καλλιέργεια μέχρι τις μέρες μας.Όλα αυτά και χιλιάδες άλλα γίνονται όχι μόνο γιατί τα αποφάσισαν τα "κέντρα εξουσίας", ή γιατί είναι η πολιτική των κρατών. Έγιναν και γιατί ο καθένας μας τα στήριξε και συνεχίζουμε να τα στηρίζουμε. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σε αυτό το πρωτοφανές ολοκαύτωμα; Θα μείνουμε απαθείς ή θα πάρουμε την ευθύνη που μας αναλογεί; Οι ντόπιες ποικιλίες είναι η ελπίδα μας και η πρότασή μας.
Τα παραπάνω συνέβαιναν στον 20ο αιώνα, τον 21ο αιώνα όμως συντελείται μια πρωτοφανής αφύπνιση της ανθρωπότητας και αυτή η αρνητική κατάσταση τείνει να ανατραπεί.
Για όλα τα παραπάνω μιλήσαμε με τον Δρ. Κώστα K. Δελή MSc, PhD, Καθηγητής Εφαρμογών Γενετικής Φυτών και Βιοτεχνολογίας, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής, Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων ΤΕΙ Πελοποννήσου.
Οι παραδοσιακές ποικιλίες υπερέχουν των εμπορικών υβριδίων
Τα όσα ακολουθούν φιλοδοξούν να δώσουν στον αναγνώστη να καταλάβει αυτό που ήδη υποσυνείδητα γνωρίζει, ότι οι παραδοσιακά καλλιεργούμενες ποικιλίες υπερέχουν σε ποιοτικά χαρακτηριστικά (άρωμα, γεύση) των εμπορικών υβριδίων.
Για να καταλάβει κανείς όμως τι είναι παραδοσιακή ποικιλία, καλό θα ήταν να γνωρίζει τι είναι στην πραγματικότητα το υβρίδιο. Yβρίδιο, όπως το μαρτυρά και η λέξη, είναι ο συνδυασμός δύο ποικιλιών. Mε άλλα λόγια αν καταφέρω να διασταυρώσω δύο ποικιλίες, στη φύση ή στο εργαστήριο, ο απόγονός τους αποτελεί το υβρίδιο.
Oι αρχαίοι ακόμη γνώριζαν ότι οι διασταυρώσεις δύο ποικιλιών στα φυτά ή ακόμη και η διασταύρωση ανάμεσα σε δύο ράτσες σε ζώα οδηγούσε σε απογόνους που έδιναν εξαιρετικά εύρωστα άτομα. Είναι σε όλους γνωστό το παράδειγμα της διασταύρωσης του αλόγου με το γαϊδούρι, οπού ο απόγονός τους το μουλάρι είναι ένα εξαιρετικά ανθεκτικό υποζύγιο.
Mε τον ίδιο ακριβώς τρόπο αν μπορούσαμε να απλοποιήσουμε τα πράγματα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν έχουμε μία ποικιλία με εξαιρετική απόδοση και χαμηλή ανθεκτικότητα σε ασθένειες η οποία διασταυρωθεί με μία ποικιλία με χαμηλή απόδοση αλλά ανθεκτική σε  ασθένειες, τότε οι απόγονοί τους ιδανικά θα είναι και ανθεκτικοί στις ασθένειες και με υψηλές αποδόσεις.
Στην γεωργική πραγματικότητα τα υβρίδια λειτούργησαν εξαιρετικά για ορισμένα φυτά μεγάλης καλλιέργειας όπως το καλαμπόκι, τριπλασιάζοντας τις αποδόσεις, αλλά την ίδια στιγμή παρουσίαζαν βασικά μειονεκτήματα. Πρώτο βασικό μειονέκτημα ήταν οι μεγάλες απαιτήσεις σε νερό, λιπάσματα και φυτοπροστασία.
Tα υβρίδια ήταν αποδοτικά, αλλά για να δώσουν τις βελτιωμένες αποδόσεις τους απαιτούσαν ιδανικές συνθήκες και αρκετή επένδυση σε κεφάλαιο από τους παραγωγούς. Δεύτερο μειονέκτημα των υβριδίων αποτελεί η αδυναμία τους να παράξουν σταθερούς απογόνους. Tι σημαίνει αυτό; Σημαίνει με απλά λόγια ότι ενώ τα υβρίδια είναι σταθερά φυτά στο σύνολο σχεδόν των χαρακτηριστικών τους, οι απόγονοί τους είναι «AΣTAΘEΣTATOI». Άρα η παλιά γεωργική πρακτική της φύλαξης σπόρων από τους γεωργούς, πρακτικά με τη χρήση των υβριδίων ακυρώνεται. Aν, δηλαδή, ένας γεωργός κρατούσε σπόρο από ένα υβρίδιο και το καλλιεργούσε, τότε θα έπαιρνε φυτά διαφόρων υψών, αποδόσεων και ανθεκτικότητας σε ασθένειες. Eπομένως, τα υβρίδια που εισαγάγαμε στη γεωργική πρακτική έδωσαν ώθηση στην απόδοση, αλλά ταυτόχρονα δημιούργησαν και αρκετά προβλήματα.
Aς δούμε ένα γεωργό στην πρακτική του. O μέσος γεωργός πριν 40 περίπου χρόνια παράτησε τις παραδοσιακές ποικιλίες, για να τις αντικαταστήσει με υβρίδια. Από τη στιγμή που έγινε η μετάβαση αυτή, ο γεωργός είναι υποχρεωμένος κάθε χρόνο να αγοράζει σπόρους σποράς από εταιρίες, κυρίως Oλλανδικές και Iσραηλίτικες. Άρα η αύξηση της απόδοσης (και η σύνδεσή της με την επιδότηση κυρίως στη δεκαετία του ‘80 και ‘90) τον κατέστησε εξαρτημένο. Σκεφτείτε απλά τι θα συνέβαινε αν μία και μόνο χρονιά δε μπορούσαμε να εισαγάγουμε σπόρους σποράς.
H γεωργική παραγωγή θα μειωνόταν ραγδαία, καθώς δε θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν αρκετές γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Φυσικά δεν είναι η μόνη μετάβαση που έγινε χωρίς μελέτη στην Eλλάδα, αλλά σε αυτή την περίπτωση ακόμη και εμείς σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μία τεράστια έκπληξη. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία που παρακολουθώ, αρκετά συστηματικά, ουδέποτε στη χώρα μας πραγματοποιήθηκε μία συστηματική μελέτη για τη σύγκριση της απόδοσης υβριδίων και παραδοσιακών ποικιλιών.
Όλοι και κυρίως οι γεωπόνοι δεχόμασταν a priori την υπεροχή των υβριδίων, ενώ υποτίθεται ότι παραβλέπαμε την υποβάθμιση της ποιότητας των προϊόντων για χάρη της αύξησης της απόδοσης.Στην πραγματικότητα τα υβρίδια μπήκαν στη γεωργική πρακτική στη χώρα μας μαζί με τον εκσυγχρονισμό της γεωργικής εφαρμογής (μηχανήματα, αρδεύσεις, φυτοφάρμακα και λιπάσματα).Όσο και αν μοιάζει παράλογο, κανείς δε δοκίμασε τις παραδοσιακές ποικιλίες σε ιδανικές συνθήκες. Έτσι σιγά σιγά, ως καταναλωτές εξοικειωθήκαμε με τομάτες υβριδίων, οι οποίες είναι πρακτικά άγευστες, ωστόσο μπορούν να διατηρηθούν ένα μήνα στο ψυγείο. Σήμερα, που όλο και περισσότεροι καταναλωτές ζητούν την ολική επαναφορά της γεύσης στο καθημερινό τραπέζι, είναι ξανά η ώρα των παραδοσιακών ποικιλιών.
Mε αυτή την προοπτική το ξεχασμένο γενετικό υλικό που αντικαταστάθηκε τόσο βίαια, σήμερα μοιάζει πραγματικός θησαυρός για τον κάθε ερευνητή. Tα φυτά των παραδοσιακών ποικιλιών καλά προσαρμοσμένα στο περιβάλλον που καλλιεργήθηκαν για σειρά χρόνων και για πολλές γενεές, έφεραν γενετικό φορτίο που τους επέτρεψε να επιζήσουν στη δοκιμασία του πιο σκληρού κριτή. Tης φύσης. Αυτός ο σκληρός κριτής πετάει έξω οτιδήποτε δε μπορεί να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις του. Oι παραδοσιακές ποικιλίες, με αυτή την έννοια, κρύβουν στο γενετικό τους υλικό απαντήσεις στις περιβαλλοντολογικές προκλήσεις, στις οποίες σήμερα απαντάμε με τη χρήση φυτοφαρμάκων.
Συνεργασία ιδρύματος "Καπετάν Βασίλης" και ΤΕΙ Πελοποννήσου
Σε αυτή την κατεύθυνση το Ίδρυμα Kαπετάν Bασίλης χρηματοδότησε την καταγραφή των παραδοσιακά καλλιεργούμενων ποικιλιών της Μεσσηνίας σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. H προσπάθεια αυτή συνεχίστηκε και παρουσιάστηκε με επιτυχία στις πολλές εκδηλώσεις του Ιδρύματος.
Πρόσφατα, το TEI Πελοποννήσου και τα εργαστήρια γενετικής-βιοτεχνολογίας και χημείας με επιστημονικούς υπεύθυνους τον υπογράφοντα το άρθρο και τον Δρ. I. Σπηλιώπουλο αντίστοιχα, χρηματοδοτήθηκαν για τη μελέτη της παραδοσιακής ποικιλίας τομάτας «Xοντροκατσαρή» από το Ίδρυμα Kαπετάν Bασίλης.
O απώτερος σκοπός της έρευνας είναι να εισαγάγουν τη συγκεκριμένη ποικιλία στη γεωργική πρακτική ξανά, ακόμη και σε συνθήκες υπερεντατικής καλλιέργειας όπως η υδροπονία, αλλά και να αποδείξουν την υψηλή θρεπτική της αξία. Eίναι ευτυχής συγκυρία ότι ένα τόσο σημαντικό Ίδρυμα μπορεί να χρηματοδοτεί έρευνα στο νομό Mεσσηνίας και πιστεύω πως είναι πια σειρά του καταναλωτή να μάθει να αγοράζει όχι μόνο με την όραση αλλά και με τη γεύση και την όσφρηση.
Eίναι επομένως σημαντικό να ξεφύγουμε από τα τυποποιημένα ομοιόμορφης εμφάνισης προϊόντα, αλλά ταυτόχρονα να δώσουμε την ευκαιρία στους παραγωγούς να καλλιεργήσουν ξανά τα δικά τους σπόρια, σπάζοντας τον κύκλο της εξάρτησής τους από μεγάλες εταιρίες.
Πηγή: Αντώνης Πετρόγιαννης, tharrosnews.gr

http://www.agro24.gr/agrotika/efodia/pollaplasiastiko-yliko/i-diafora-anamesa-se-yvridia-kai-se-paradosiakes-poikilies

Οι κατασχέσεις δολοφονούν συμπολίτες μας - Ήρθε η ώρα να κόψουμε το ύπουλο χέρι της Κατοχής


Μετά από επτά χρόνια δουλοπρέπειας, ψεύδους και εθνοκτόνων δολοφονικών πολιτικών, όλα δείχνουν πως η σαρωτική λαίλαπα που καταστρέφει τη χώρα, κλιμακώνει την πιο δόλια όσο και αποκρουστική της επίθεση σε βάρος της Ελληνικής κοινωνίας...


Η βιομηχανία των κατοχικών κατασχέσεων που έχει στηθεί – και η οποία δουλεύει παράλληλα με το ανελέητο πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία- ή θα αποτελέσει την ταφόπλακα του λαού μας ή θα καταστεί η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής για τον γενικευμένο ξεσηκωμό, που θ ανατρέψει την κατοχή και τα ανδρείκελά της, και θα καθίσει τους πολιτικούς σαράφηδες στο εδώλιο της ενοχής με στόχο τη παραδειγματική τους τιμωρία.

Με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές να έχουν ξεπεράσει ήδη τα 97 δις στην εφορία και να αγγίζουν τα 17 δις στα ασφαλιστικά ταμεία, όχι μονάχα δεν ιδρώνει κανένα αυτί για τα ολέθρια αδιέξοδα στα οποία σπρώχνουν την κοινωνία οι πολιτικές της αδίστακτης υπερφορολόγησης, αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), μόνο στο πρώτο δίμηνο του έτους επιβλήθηκαν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε 33.933 φορολογουμένους με οφειλές άνω των 500 ευρώ.

Πέρυσι, στο σύνολο του έτους είχαν πραγματοποιηθεί 140.000 κατασχέσεις. Αυτό σημαίνει ότι εάν διατηρηθεί ο ρυθμός του πρώτου διμήνου του 2017, τότε οι συνολικές κατασχέσεις θα ξεπεράσουν εκείνες του 2016, και ενδεχομένως να είναι και υψηλότερες έως και 45%.

Αυτό το έγκλημα, επιχειρήθηκε να πλασαριστεί ως μέτρο αναγκαίο και δίκαιο, σε μια προσπάθεια να συναντήσει την κοινωνική αποδοχή, και να καταστήσει την κοινωνία συνένοχο στη δολοφονία της.

Επιχειρήθηκε επίσης να πλασαριστεί, ως ένα από τα μέτρα που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την ανεξέλεγκτη πορεία στην Άβυσσο και να βάλουν τον τόπο μας σε μια άλλη πορεία.

Είναι ψεύτες…
Και η κραυγαλέα επιβεβαίωση του ψεύδους τους, έρχεται δια...
χειλέων και πάλι της ΕΛΣΤΑΤ. Σύμφωνα λοιπόν με την ΕΛΣΤΑΤ, το χρέος αυξήθηκε κατά περίπου 3,2 δις €. Και μάλιστα αυτή η αύξηση, έρχεται σε μια στιγμή που η Ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης των 6,9 δις €.

Αυτό το πλεόνασμα μαμούθ, το βαμμένο στο αίμα της Ελληνικής κοινωνίας, όχι μονάχα δε συνέβαλε ούτε κατά ένα ευρώ στη μείωση του Δημοσίου χρέους – αφού στη συντριπτική του πλειοψηφία προορίζεται για να συγκαλύψει εγκληματικές ευθύνες για τα πλιατσικολογημένα αποθεματικά ταμείων και δημοσίων οργανισμών που χρησιμοποιήθηκαν για την καταβολή προγενέστερων δόσεων τις περιόδους της «επαναδιαπραγματευτικής μαγκιάς» - αλλά παγιοποιεί τη μηνιαία προσαύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των πολιτών κατά 1 δις τουλάχιστον.

Έτσι πρακτικά, το φορτίο του κατοχικού χρέους εκτός από τις πλάτες της κοινωνίας στο σύνολό της στις οποίες έχει φορτωθεί αντικειμενικά, μεταβιβάζεται σταδιακά και στους υπερχρεωμένους πολίτες ονομαστικά, τους οποίους η δολοφονική φορολογική πολιτική καθιστά με τρόπο αυθαίρετο εγγυητές έναντι των δανειστών, με την προσωπική τους περιουσία να υποθηκεύεται, και την οποία αναλαμβάνουν οι κατοχικοί μηχανισμοί στη συνέχεια να εκποιήσουν.

Πρόκειται για ένα βρώμικο σχέδιο με το ελληνικό πολιτικό προσωπικό να καθίσταται συνένοχο σε έγκλημα πραγματικής εθνοκτονίας.

Πρόκειται για μια συντονισμένη εγκληματική επιχείρηση, η οποία δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται αποδεκτή.
  • Πρόκειται για μια επιχείρηση που δημεύει
  • Έχουμε απέναντί μας ένα αδίστακτο απόσπασμα δημίων που δολοφονεί…
Πρόκειται για την πιο δόλια επιχείρηση που στήθηκε ποτέ σε βάρος ενός λαού από κατοχικούς δυνάστες με θλιβερό συνένοχο το προσκυνημένο και αμετανόητο πολιτικό προσωπικό, που νέμεται την πολιτική εξουσία στον τόπο.


Τα χαμένα δισ.€ του πράσινου ελληνικού χρυσού - Μόλις το 27% της ελληνικής παραγωγής φτάνει στο στάδιο τυποποίησης

Μια τεράστια χαμένη ευκαιρία για την ελληνική οικονομία φέρνει μελέτη του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της Ελληνικής Πρεσβείας στη Ρώμη και αφορά το ελληνικό ελαιόλαδο. Μόλις το 27% της ελληνικής παραγωγής φτάνει στο στάδιο τυποποίησης, συγκριτικά με το 50% της Ισπανίας και το 80% της Ιταλίας, ενώ το υπόλοιπο 70% εξάγεται σε χύμα μορφή κυρίως προς την Ιταλία, η οποία το συσκευάζει και το επανεξάγει.
Παρά το γεγονός της συνεχώς αυξανόμενης ζήτησης, το μερίδιο του ελληνικού τυποποιημένου ελαιολάδου παραμένει εξαιρετικά χαμηλό. Εάν με κάποιο τρόπο δεν αλλάξει κάτι, η Ελλάδα σε λίγα χρόνια δεν θα έχει να ανταγωνιστεί μόνο Ιταλία και Ισπανία, αλλά και άλλες χώρες που εισέρχονται δυναμικά στις διεθνείς αγορές, όπως είναι η Τυνησία, η Πορτογαλία, το Μαρόκο και η Τουρκία, επισημαίνει η έκθεση που αποκαλύπτει ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα της βέλτιστης ποιότητας του ελληνικού ελαιολάδου χάνεται είτε στα βυτιοφόρα, που το μεταφέρουν χύμα στην Ιταλία, προκειμένου να τυποποιηθεί από εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη γείτονα και να επανεξαχθεί σε άλλες χώρες ως ιταλικό, είτε στους κλασικούς ντενεκέδες που κατακλύζουν τα ελληνικά νοικοκυριά.
Σε αντίθεση με την Ισπανία που το 80% των αγροτικών επιδοτήσεων δόθηκε για την δημιουργία και τον εκσυγχρονισμό των ελαιοτριβείων, στην χώρα ,ας δεν έγινε αυτό με αποτέλεσμα στα ράφια των καταστημάτων στο εξωτερικό, τα προϊόντα που κατάφεραν να βρουν μια θέση, να τη διατηρούν μόλις για 1-2 χρόνια.
Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, η απώλεια για την ελληνική οικονομία είναι προφανής, από τις τιμές του χύμα και του τυποποιημένου προϊόντος.
 

Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

ΚΙ ΌΜΩΣ, ΤΕΛΙΚΑ ΨΗΦΙΣΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ !!! - Ή ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ Ή ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ,ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ , ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥΣ...

Ότι δεν θέλουν να ξέρουμε για το σπήλαιο των Πετραλώνων - Άρης Πουλιανός




Σπήλαιο Πετραλώνων - Green Paradise Studios Διονυσίου Χαλκιδική

Του σκηνοθέτη Δημήτρη Ζησόπουλου
Ο Άρης Πουλιανός είναι από την κάστα εκείνη των ανθρώπων που γι’ αυτούς γράφουν οι εγκυκλοπαίδειες. Το έργο τους αθόρυβο, πολυετές, κοπιώδες, μα η σημασία του τόσο μεγάλη που η ιστορία έχει φυλάξει αρκετές σελίδες για να την καταγράψει.
«Στην αίθουσα του Θεόφραστου κοιμήθηκα πολλές βραδιές, ήθελα να νιώσω πώς ένιωθαν οι πρώτοι άνθρωποι μέσα στη σπηλιά. Κι έτσι στην αίθουσα του Θεόφραστου έβαλα ξύλινη σκάλα κι απάνω εκεί κοιμόμουνα».
Ο Άρης Πουλιανός έχει συνδέσει το όνομά του με τα Πετράλωνα της Χαλκιδικής και τα υπολείμματα ενός ανθρώπου που έζησε στην περιοχή πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Το όνομα που του έδωσε ο Πουλιανός: αρχάνθρωπος. Ο αρχάνθρωπος των Πετραλώνων.
Μέχρι την ανακάλυψη αυτή ο ελλαδικός χώρος εθεωρείτο από την επιστήμη της παλαιοανθρωπολογίας λευκό σημείο, blank spot, δηλαδή περιοχή όπου κανένα σημαντικό εύρημα δεν είχε βρεθεί που να αποτελεί κρίκο της εξέλιξης στην ιστορία του ανθρώπινου είδους.
Η ανακάλυψη του αρχανθρώπου έγινε τον Σεπτέμβριο του 1960 κι από τότε άρχισαν τα προβλήματα.
«Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκα στην Αθήνα γιατί του Καραμανλή η πρόσκληση το ’62 ήταν να ‘ρθω να αναλάβω την έδρα της ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στα Πετράλωνα είχε βρεθεί το κρανίο του αρχανθρώπου και φυσικά ήταν το πρώτο εύρημα παλαιού ανθρώπου στον ελλαδικό χώρο και ήταν τμήμα της διατριβής μου, δηλαδή από πού βαστάνε οι Έλληνες. Έτσι και ξεκίνησα. Η καταγωγή των Ελλήνων ήταν το θέμα μου».
Η έρευνα γύρω από το θέμα της καταγωγής των Ελλήνων αποτελεί κόκκινο πανί για την επιστημονική κοινότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και εκτός. Στα σχολικά βιβλία διαβάζουμε πως οι πρόγονοι των Ελλήνων ήταν κάποιοι άλλοι που κατέβηκαν από τον Βορρά εξολοθρεύοντας τους γηγενείς. Αυτό δηλαδή που διαβάζουμε είναι πως κάποιοι Ινδοευρωπαίοι εξολόθρευσαν κάποιους Προέλληνες.
Εδώ, όμως, προκύπτει ένα απλό ερώτημα: αν αυτοί που ήρθαν από τον Βορρά δεν ήταν Έλληνες και αυτοί που ζούσαν εδώ δεν ήταν Έλληνες, τότε τελικώς ποιοι είναι οι Έλληνες;
Η απάντηση στο θέμα γύρω από την καταγωγή των ανθρώπων που κατοικούσαν στον ευρύτερο ελληνικό χώρο φαίνεται να βρίσκεται ακόμα και σήμερα καλά κρυμμένη κάτω από την επιφάνεια της γης.
Ο Άρης Πουλιανός επί σειρά ετών ισχυρίζεται πως η αφροκεντρική θεωρία καταγωγής του ανθρώπου ανατρέπεται με στοιχεία που ο ίδιος έχει φέρει στο φως.
(…)
«Από ‘δω βέβαια, όταν μας πέταξαν έξω το 1982, μπήκαν μέσα μερικοί απ’ τους καθηγητές της εποχής εκείνης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εξαφάνισαν σιαγόνες ιππαρίων και αλόγων που είχαμε εδώ. Τώρα όταν επανήλθα το 1997 είχαν χαθεί βέβαια».
(…)
«Για πρώτη φορά διαπιστώνω πως εδώ περνάει και τα 700 και το εκατομμύριο χρόνια η ζωή του ανθρώπου μέσα σ’ αυτή τη σπηλιά. Άρα ήταν πολύ σημαντική η τομή Α1, γιατί μας βοήθησε να καταλάβουμε από πού ν’ αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε.
Σ’ αυτό το σημείο βρήκα την πρώτη στάχτη φωτιάς και μου ‘δωσε πολύ κουράγιο που απεδείκνυε ότι εδώ μέσα μπήκε άνθρωπος και την άναψε. Αυτή η φωτιά είναι ενός εκατομμυρίου ετών, χιλιάδων ετών…
Έχουμε μία 300 χιλιάδων ετών στη Νίκαια της Γαλλίας σε σπήλαιο, αλλά η αρχαιότερη φωτιά της γης έχει ανάψει εδώ. Αυτή που έχουμε μέσα στο μουσείο».

Ο ΑΛΑΡΙΧΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - Ο λόγος της μεγάλης σφαγής ήταν ένας, να τιμωρηθούν οι Έλληνες διότι αγνόησαν τη διαταγή του Μ. Θεοδοσίου ότι μοναδική θρησκεία της Αυτοκρατορίας θα είναι ο Χριστιανισμός.


Αποτέλεσμα εικόνας για Ο ΑΛΑΡΙΧΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου
Η πολιτικοστρατιωτική κατάσταση στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 394 είχε ως εξής: Ο Μ. Θεοδόσιος έχων υπό τις διαταγές του τον έμπιστο στρατηγό Στιλίχων, καθώς τον Γαϊνά και τον –άρτι εκχριστιανιθέντα — Γότθον στρατηγό Αλάριχο, νικά τον αντίπαλο του Ευγένιο. 395 θάνατος του Μ. Θεοδοσίου και διανομή της Αυτοκρατορίας στους δύο ανήλικους γιούς του Αρκάδιο την Ανατολική και Ονώριο την Δυτική. Ο στρατηγός Στιλίχων Αρχηγός όλου του στρατού Ανατολικής και Δυτικής Αυτοκρατορίας. Ύπαρχος της Ανατολικής ο Ρουφίνος, Ανθύπατος του Ελληνικού χώρου ο Αντίοχος. Ο Αλάριχος δυσαρεστημένος διότι δεν αμείφθηκε επαρκώς δια την συμμετοχή του στην μάχη κατά του Ευγένιου, περιφέρονταν, λεηλατώντας την Θράκη. Ο Ρουφίνος αφού ήλθε σε συνεννόηση με τον Αλάριχο, τον έστρεψε εναντίον της υπολοίπου Ελλάδος. Του υπέδειξε ότι θα αντλούσε αμύθητα πλούτη από την υπόλοιπη Ελλάδα, και με μεγάλη ευκολία γιατί δεν πρόκειται να συναντήσει αντίσταση. Σε αυτό συνέβαλε και ο πατριάρχης Χρυσόστομος, που είχε πείσει τον Αυτοκράτορα Αρκάδιο να προβεί σε αυτήν την ενέργεια, επιβεβαιώνοντας το μίσος του κατά των Ελλήνων. Ο Αλάριχος αφού λεηλάτησε την Μακεδονία, έφθασε στη Θεσσαλία, εκεί τον περικύκλωσε ο στρατηγός Στιλίχων και ενώ η συντριβή του ήταν βεβαία, έλαβε εντολή ο Στιλίχων από τον ανήλικο Αρκάδιο, που προφανώς υπαγορεύθηκε από τον Ρουφίνο να στήλη τα στρατεύματα του Ανατολικού κράτους υπό τον Γαϊνά στην Κων/πολη, και αυτός με τα υπόλοιπα να φύγει για το Δυτικό κράτος, και αυτό έπραξε. Όταν έφθασε στην πόλη ο Γαϊνάς οι στρατιώτες του δολοφόνησαν τον Ρουφίνο και τη θέση του πήρε ο Ευτρόπιος. .
Το 396 ο Αλάριχος ανενόχλητος κατευθύνθηκε προς τα κέντρα πολιτισμού της νοτίου Ελλάδος, συνοδεία πολυαρίθμων μοναχών. Ο Γερόντιος που φύλαγε τις Θερμοπύλες τις εγκατέλειψε και έφυγε για τον ισθμό της Κορίνθου χωρίς να προβάλλει καμία αντίσταση. Οι σφαγές, οι λεηλασίες η ισοπέδωση των ναών της παλιάς θρησκείας που ακολούθησαν, και για την τραγικότητα της κατάστασης, Ο Ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος γράφει «Οι δε (Γότθοι) καθοδηγούμενοι υπό πολυαρίθμων μοναχών κατεπλημμύρισαν πάντα τα μεταξύ Θερμοπυλών και Αττικής, Λοκρίδα, Φωκίδα, Βοιωτία, λεηλατούντες και καταστρέφοντας Χώρας και πόλεις, και τους μεν άνδρας ηβηδόν αποσφάττοντες (ομαδικά αποκεφαλίζοντας ). Παίδας δε και γυναίκας αγεληδόν συνεπαγώμενοι». .
Μόνο η Θήβα η οποία έχοντας καλά τείχη και άμυνα διέφυγε τη σφαγή, καθ’ ότι ο Αλάριχος δεν διέθετε πολιορκητικές μηχανές.
Μετά εισέβαλε στην Αττική. Πρώτη η Ελευσίνα δέχθηκε την επιδρομή, όπου αφού ισοπέδωσε τον Ναό τις παλιάς θρησκείας, θανάτωσε τον Ιλάριον, και πάντα εμένων εις την θρησκεία των προγόνων, καθ’ υπόδειξη των ακολουθούντων μοναχών. .
Μετά κατευθύνθηκε προς την Αθήνα όπου καθώς γράφει ο εθνικός Ζώσιμος είδε την πολιούχο Θεά Αθηνά πάνοπλη και τον Ήρωα Αχιλλέα να περιφέρονται επί των τειχών. Αφού είδε αυτά ο Αλάριχος απείχε πάσης ενέργειας. Ζήτησε μόνο να εισέλθει για να θαυμάσει την πόλη, οι δε Αθηναίοι του το επέτρεψαν και του προσέφεραν και δώρα. Στην συνέχεια επέδραμε κατά του Πειραιά, των Μεγάρων και εν συνεχεία προς Κόρινθο ανενόχλητος, διότι ο Γερόντιος που είχε οχυρωθεί στον ισθμό τον εγκατέλειψε αμαχητί. Σφάζοντας και λεηλατώντας την Κορινθία, την Αργολίδα, την Αρκαδία, την Σπάρτη, τα Ολύμπια, Έγινε κύριος της Πελοποννήσου, πλην της μικρής Τεγέας. .
Ακόμη καταστράφηκαν τότε η Φενεός η Λυκοσούρα η Νεμέα η Μεσσήνη η Φιγαλεία η Λασιώνα η Ψωφίδα η Λοκρίδα η Φωκίδα η Δελφοί και χιλιάδες άλλες πόλεις βωμοί ιερά και έργα τέχνης μοναδικής ομορφιάς Το 397 ο στρατηγός Στιλίχων παρ’ ότι Βάνδαλος στη καταγωγή, αφού έμαθε για την ανελέητο σφαγή των Ελλήνων, από Έλληνες που διέφυγαν τη σφαγή, και ζήτησαν κλαίοντες τη βοήθεια του, αποβιβάσθηκε στο λιμάνι της Κορίνθου Λέχαιο και άρχισε να καταδιώκει τους διάσπαρτους Γότθους, και έφθασε στο οροπέδιο της Φολόης, όπου περικύκλωσε τον Αλάριχο, αλλά και για δεύτερη φορά, ενώ η συντριβή του ήταν θέμα χρόνου, έλυσε τον αποκλεισμό και έφυγε για Ιταλία. Προφανώς πήρε εντολή από τον Αρκάδιο να αφήσει ελεύθερο τον Αλάριχο να ολοκληρώσει τη σφαγή. .
Ο Αλάριχος αφού ολοκλήρωσε την αποστολή του….. ανενόχλητος πλέον έφυγε για την Ήπειρο. Στην συνέχεια ο Αρκάδιος προκειμένου να εξασφαλίσει την Ιλλυρία ανακήρυξε τον Αλάριχο στρατηλάτη του Ιλλυρικού. (Γενναιόδωρη αμοιβή μετά από μια τόσο τεραστίων διαστάσεων διαπραχθείσα γενοκτονία κατά των Ελλήνων ……) Τα ανωτέρω δραματικά γεγονότα τα κατέγραψαν οι τότε ιστορικοί Ζώσιμος, Συνέσιος, Ευνάπιος, Σωζόμενος. Ο νεότερος ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος, παρ’ ότι ήταν ο θεμελιωτής και ένθερμος υποστηρικτής του « Ελληνοχριστιανισμού », στο κεφάλαιο ΑΛΑΡΙΧΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΔΡΟΜΗ, περιγράφει με σαφήνεια την μεγάλη προδοσία.
Εξετάζοντας τα γεγονότα βλέπουμε την προδοτική αλλά και εγκληματική στάση των Αρκαδίου, Ρουφίνου, Ευτροπίου, Αντιόχου, Γεροντίου, και των Χριστιανών, όταν μάλιστα ο Αντίοχος και ο Γερόντιος ήσαν Έλληνες, αλλά νεοφώτιστοι Χριστιανοί. .
Αν τα θύματα της Ιεράς Εξέτασης των καθολικών σε όλη τη δυτική Ευρώπη έφθασαν τις 35.000. τα εγκλήματα των χριστιανών, διά χειρός Αλαρίχου, μόνο κατά των Ελλήνων, μετρούνται σε εκατοντάδες χιλιάδες.
Ήταν η μεγαλύτερη σφαγή που γνώρισε ο Ελληνισμός στην μακρόχρονη ιστορία του. Μια σφαγή που προκλητικά δυστυχώς αποσιωπάτε από την θρησκευτική αλλά και την πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου.
Ο λόγος της μεγάλης σφαγής ήταν ένας, να τιμωρηθούν οι Έλληνες διότι αγνόησαν τη διαταγή του Μ. Θεοδοσίου ότι μοναδική θρησκεία της Αυτοκρατορίας θα είναι ο Χριστιανισμός. Αποφάσισαν λοιπόν οι δολοφόνοι Αρκάδιος και η παρέα του ότι είναι ευκαιρία να ξεμπερδεύουμε με τους Έλληνες μια για πάντα, ο δε Αλάριχος θα εισέπραττε τα οφειλόμενα από της λεηλασίες. .
Είναι βέβαιο ότι ο Αλάριχος εκτελούσε διαταγή του Αρκαδίου υπαγορευμένη από τον Ευτρόπιο να ισοπεδώσει τους Ναούς της παλιάς θρησκείας, και να προβεί στην σφαγή των πιστών της, καθ’ υπόδειξη των πολυαρίθμων μοναχών που τον ακολουθούσαν. .
Αν ο Αλάριχος δεν είχε τη συγκεκριμένη διαταγή δεν θα σπαταλούσε το χρόνο του να ισοπεδώνει Ναούς, αλλά θα επιδιδόταν αποκλειστικά και μόνο στις λεηλασίες σε ότι πολύτιμο εύρισκε. Επίσης δεν τον ενδιέφερε η κυριαρχία του χώρου που κατέλαβε, και γι’ αυτό μόλις εκτέλεσε την αποστολή που ανέλαβε αναχώρησε, για να παραλάβει την αμοιβή του από τον Αρκάδιο που ήταν η Ιλλυρία την οποία και διεκδικούσε. Θα ήταν αφέλεια βέβαια να πιστέψει κανείς ότι οι μοναχοί με δική τους πρωτοβουλία ακολουθούσαν τον Αλάριχο, σίγουρα το έκαναν καθ’ υπόδειξη των θρησκευτικών ηγετών τους. Με πρώτον και καλύτερο τον πατριάρχη Ι. Χρυσόστομο. .
Όσον αφορά την Αθήνα ο Αλάριχος δεν την πείραξε διότι είχε εντολή από τον Αρκάδιο να μη τη πειράξει. Φοβούμενος ο Αρκάδιος ότι οι Έλληνες δεν θα του το συγχωρούσαν ποτέ βλέποντας την Αθήνα το καύχημα της Δημοκρατίας, της Φιλοσοφίας και του Πολιτισμού να σφαγιάζετε και να ισοπεδώνετε γιατί έτσι συνέφερε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Αν ο Αλάριχος είδε τη Θεά Αθηνά και τον Αχιλλέα στα τείχη της Αθήνας να περιφέρονται, θυμίζει την Κων/πολη όταν πολιορκείτο από τους Αβάρους τότε η Παναγία περιφέρονταν στα τείχη της Πόλης. Όλα αυτά βέβαια είναι φαντασιώσεις των θρησκόληπτων ανθρώπων, κάθε εποχής. Αλλά και τρόπος επιβολής των θρησκευτικών προτύπων τους, από τους εκάστοτε θρησκευτικούς ηγέτες.
Ιωαννης Θεοδωροπουλος