Γράφει ο Κυριάκος Ν. Χιώτης
Ενθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι μεγαλώνει όλο και περισσότερο η κίνηση της Επανελληνίσεως. Μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες κάνουν την εμφάνιση τους σε όλη την Ελλάδα ακλουθώντας την πατρώα Ελληνική παράδοση βάση των πρακτικών που πηγάζουν από τις παραδόσεις και τις γραφές των προγόνων μας.
Οι Έλληνες που ακλουθούν την πατρώα παράδοση αλλά και οι αυτοί που νιώθουν απόγονοι Ελλήνων καλό θα είναι να μην αδιαφορούν για την προέλευση και το περιεχόμενο των τελετουργικών που χαρακτηρίζουν τις σημαντικότερες στιγμές του σύντομου περάσματος μας από αυτή τη ζωή. (δες http://omadaethnikonlakonias.blogspot.gr/2015/09/blog-post.html)
Κατά την βάπτιση ακόμα και σήμερα το 2017 μ.χ.χ οι εκχριστιανισμένοι Έλληνες ακλουθούν τα βασιλικά διάταγμα (κατά Ελλήνων ) του Θεοδοσίου και Ιουστινιανού όπου σε συνδυασμό με το «καθώς πρέπει» χριστιανικό δόγμα, θεωρούν το κάθε τι Ελληνικό ως «Πλάνη ειδωλολατρία δαιμονικό και ακάθαρτο» έτσι θα πρέπει να αφήσει ο βαπτισμένος τον «παλιό του εαυτό», τον
Ελληνικό δηλαδή.
Συγκεκριμενα :
(Ιουστινιάνειος Κώδιξ 1.11)
«………. Με τον παρόντα όμως νόμο, ανακοινώνουμε σε όλους, ότι εκείνοι μεν, που έχουν γίνει χριστιανοί και έχουν αξιωθεί το άγιο και σωτήριο βάπτισμα, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή αν φανούν, ότι επιμένουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών. Όσοι δε δεν έχουν αξιωθεί ακόμη το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να φανερωθούν στην βασιλεύουσα πόλη μας, είτε στις επαρχίες και να πάνε στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τούς συζύγους τους και τα παιδιά τους και όλα τα μέλη τού οίκου τους και να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών. Αν δεν το κάνουν, θα χάσουν τα πολιτικά τους δικαιώματα και την κινητή και ακίνητη περιουσία τους. Θα τούς αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες (…) όσοι πάσχουν απ΄ την νόσο των ανόσιων Ελλήνων.»
Κατά το τελετουργικό της βάπτισης στην αρχή διαβάζουμε: «Ἀπόστησον ἀπ’ αὐτοῦ (αὐτὴν) τὴν παλαιὰν ἐκείνην πλάνην»(την Ελληνική).
Όπως ακόμα κατά τον τρίτο «εξορκισμό» της βάπτισης αρχίζει με το «Κύριε Σαβαώθ, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ἰώμενος πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν δοῦλον (δούλην) σου…»
Σε αυτό το μυστήριο υπάρχει ονοματοδοσία ή βίαιη στρατολόγηση και μάλιστα πίσω από το αδιάφορο «δε βαριέσαι και το ωχ αδερφέ» του Νεοέλληνα;
Κατά τον γάμο ενός ζευγαριού, απλά για να μην φλυαρώ, θα μείνω σε δυο σημεία:
Α) «Σύ πού εὐλόγησες τόν πιστό σου δοῦλο Ἀβραάμ καί ἔκαμες τή Σάρρα νά τεκνοποιήσει καί κατέστησες τόν Ἀβραάμ πατέρα (γενάρχη) πλήθους ἐθνῶν· Σύ πού χάρισες στή Ρεβέκκα τον Ἰσαάκ καί εὐλόγησες τό γόνο της·…….»
Ποιος είναι ο πιστός Αβραάμ ; Αυτός που έκδιδε την γυναίκα του και αυτός που η γυναίκα του η Σάρα ήταν κόρη του πάτερα του από άλλη μάνα και αυτό το διαβάζουμε στη Αγία Γραφή στο Γενεσις 20/11
Όπως και για τον Ισαάκ στο Γένεσις 26/7 διαβάζουμε: «Όταν οι άνθρωποι του τόπου τον ρωτούσαν για την γυναίκα του εκείνος έλεγε ότι ήταν αδερφή του…..»
Β) κατά την διάρκεια του αρραβώνα «…. μέ δαχτυλίδι φανερώθηκε ἡ ἀλήθεια τῆς Θάμαρ…» ας διαβάσει με ηρεμία κανείς στο Γενεσις 38 «Ο Ιούδας και Ταμάρ» όπου τελικά η Ταμάρ κάνει έρωτα ως πόρνη με τον πεθερό της και μένει έγκυος.
Τι πρότυπα οικογένειας τελικά μας ορίζει ο χριστιανός παπάς ;
Κατά την κήδευση:
«καὶ ὁ ὁποῖος κοιμήθηκε μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως στὴν αἰώνια ζωή, ἀνάπαυσε στοὺς κόλπους Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ.»
αλλά και η ψυχή να απελευθερωθεί όπως οι Ισραηλίτες από τους Αιγυπτίους.
Μια άποψη καθαρά εθνικιστική ίσως και ρατσιστική αλλά μόνο για Ισραηλίτες.
Γιατί σε τόσο σημαντικές στιγμές της ζωής του ο Νεοέλληνας δεν απαιτεί να γνωρίζει τι ψαλμοί και ευχές θα τον συνοδεύουν;
Μετά από όλα αυτά, τα πολύ λίγα, η επιθυμία του κάθε Έλληνα πολίτη θα πρέπει να είναι η τήρηση των Ελληνικών τελετουργικών, έτσι όπως οι προγονοί μας ακολουθούσαν βάση των εθίμων και Θεών τους.
Η μέγιστη τιμή ενός ΕΛΛΗΝΑ είναι να φύγει σύμφωνα με το τελετουργικό των προγόνων του βάση της Ελληνικής Παράδοσης και να τον συνοδεύσουν :
Ο ΕΡΜΗΣ «Συ υπηρετείς εις το ιερό παλάτι της Περσεφόνης
και είσαι ψυχοπομπός των ανθρωπίνων ψυχών στον Άδη,
όταν φθάσει ο μοιραίος χρόνος.»
Ο ΠΛΟΥΤΟΝ «Ω Πλούτων, που κρατείς τα κλειδιά όλης της γης…»
Η ΕΚΑΤΗ «Την χθόνια Εκάτη κλήζω, την κροκόπεπλον,
που φροντίζει τις ψυχές των νεκρών.»
Τιμή για αυτόν που θα έχει την τύχη να φύγει ως ΕΛΛΗΝ
Τιμή και για αυτούς που θα συνεχίζουν και θα πράττουν τα τελετουργικά των Ελλήνων προγόνων μας.
