F_ck U EU,
F_ck U all of U!
Με την χθεσινή, ιστορική του νίκη ο βρετανικός λαός έφτυσε στα
μούτρα το διεθνές καθεστώς των αφεντικών, στο ίδιο ακριβώς
πνεύμα με όλα τα ευρωπαϊκά έθνη. Και με 52%-48% απαντάει
με τον τρόπο που αρμόζει στις απειλές, στις προσβολές, στα
ψέμματα, στις προβοκάτσιες.
Λύσσαξαν κατά του Brexit τα μαντρόσκυλα της παγκοσμιοποίη-
σης όλο αυτό το διάστημα. Από τον Σόρος μέχρι τον Ομπάμα κι
από τον Χώκινγκ ώς τον Μπέκαμ, όλοι με μια φωνή υπέρ των
τραπεζών, των χρηματιστηρίων, των καναλιών, των δημοσκόπων,
των κομμάτων... Κι όμως, οι Άγγλοι απέδειξαν ότι καμμία
προπαγάνδα δεν τους πτοεί, ούτε κι αν ακόμα αυτή γίνεται με
...σφαίρες.
Πρόκειται για περιφανή λαϊκό θρίαμβο, για μια σπάνια νίκη
της δημοκρατίας, έστω κι αν βρεθεί τρόπος να υπονομευτεί
στην πράξη η λαϊκή βούληση που τόσο ξεκάθαρα εκφράστηκε.
Δυστυχώς ο απλός κόσμος δεν έχει τρόπο να υλοποιήσει όσα
επιθυμεί, το σύστημα ελέγχεται από πάνω. Τα κνώδαλα του
καθεστώτος θα μαζέψουν τα κουρέλια τους, θα πάρουν την
γραμμή τους, θα αρχίσουν να “ερμηνεύουν” το αποτέλεσμα με το
ίδιο θράσος που μέχρι χθες εξηγούσαν τι Αρμαγεδώνας θα ήταν
το Brexit, και θα επανέλθουν στα καθήκοντά τους (υπονόμευση
των εκφραστών της λαϊκής βούλησης, ένταξή τους στα κανάλια
ελέγχου... Ό,τι τελοσπάντων προβλέπεται από την Υπηρεσία).
Και κάτι για τα καθ’ ημάς: τα ίδια πρόστυχα “επιχειρήματα”
του “λαϊκισμού”, του “εθνικισμού”, της “ξενοφοβίας” αναπα-
ράχθηκαν και στην γηραιά αποικία της ΝΑ Ευρώπης.
Οι σεσημασμένοι θλιβεροί λούστροι έκαναν ευσυνείδητα το
καθήκον τους. Δεν έμεινε βήμα που να μην μας χτυπήσει τις
ίδιες αθλιότητες, σε μια επιχείρηση πάταξης αναλόγων τάσεων
του ελληνικού λαού. Μετά βίας άντεξα εχθές ν’ ακούσω - χωρίς
να ξεράσω - τον Πορτοσάλτε με τον Βερέμη να σχολιάζουν για
το θέμα τους λαϊκιστές, τους ακροδεξιούς καί τα “φασιστικά
δημοψηφίσματα”!!! Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...
Τέτοια ηδονική είδηση είχα ν’ ακούσω από τη συντριβή του
Σχεδίου Ανάν, ας είναι καλά οι Άγγλοι αδελφοί μας!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σχολικά βιβλία χωρίς ἴχνος ἑλληνικό
Ἡ ὕπαρξη καί μόνο ἐπιστημονικῆς ἐργασίας πού ν’ ἀφορᾶ τίς
ἀξίες πού προβάλλουν τά σχολικά ἐγχειρίδια τῆς Α΄ Δημοτικοῦ,
ἦταν γιά μᾶς ἔκπληξη. Ποιός ἀσχολεῖται σήμερα μέ ΑΛΗΘΙΝΕΣ
ἀξίες σέ σχέση μέ τήν ἐκπαίδευση; Κι ὅμως, ἐπρόκειτο γιά
συμπολίτισσα δασκάλα: ἡ
Μαριγώ Δ. Παπανικολάου
συνέγραψε τήν “Ποιοτική
καί ποσοτική ἀνάλυση τῶν
κειμένων τοῦ γλωσσικοῦ
μαθήματος γιά τήν Πρώτη
Δημοτικοῦ”, μιά ἐργασία
πού τόν περασμένο Μάρτιο
κυκλοφόρησε ἀπό τίς ἐκδόσεις
ΣΠΑΝΙΔΗ. Ἡ μελέτη τῆς κ.
Παπανικολάου παρουσιάζει
μεγάλο ἐνδιαφέρον, ὄχι μόνο
γιατί, ὅπως σωστά γράφει καί
ἡ ἴδια προλογικά, “οἱ ἀξίες πού
προβάλλονται μέσα ἀπό τά
ἐγχειρίδια τῆς ἐποχῆς μας θά εἶναι καί οἱ ἀξίες τῶν πολιτῶν τῆς Ἑλλάδας τῶν ἑπόμενων γενεῶν”, ἀλλά καί γιά ἕναν πρόσθετο
λόγο. Ἡ ἰδεολογική ἀφετηρία τῆς συγγραφέως εἶναι αὐτή τῆς ,κατάφασης στήν πολυπολιτισμικότητα καί στήν ἀντικατάσταση
τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν μέ νέες. Αὐτές πού, στά πλαίσια τῆς
Διαπολιτισμικῆς Ἐκπαίδευσης, θά διευκολύνουν “τήν συγκρότηση
μιᾶς νέας ὑπερπολιτισμικῆς ταυτότητας, τήν ἀνάδειξη τῶν
δικαιωμάτων τῶν μειονοτήτων καί τῶν πανανθρώπινων ἀξιῶν”,
ὅπως λέει τό συνάφι τῶν εἰδικῶν πού πλημμύρισε τά ἑλληνικά
πανεπιστήμια καί ἀπό καθέδρας κατακεραυνώνει ὅ,τι ἀπέμεινε
ὄρθιο στήν πατρίδα μας. Μέ δεδομένη λοιπόν τήν πολιτική
ἀντίθεσή μας, κρίνουμε πολύ χρήσιμο τό βιβλίο, καθότι μᾶς
ἐνδιαφέρουν τά εὑρήματά του κι ὄχι ἀναγκαστικά οἱ ἑρμηνεῖες
ἤ οἱ προτιμήσεις τῆς συγγραφέως. Ποιά εἶναι τά εὑρήματα αὐτά;
Στό 1ο τεῦχος τοῦ ἐγχειριδίου γλωσσικῆς διδασκαλίας, ἡ
ποσοτική ἀνάλυση ἔδειξε πρώτη προβαλλόμενη ἀξία τήν
...ἀγάπη γιά τά ζῶα (31%)! Ἀκολουθεῖ ἡ ἀγάπη γιά τή φύση μέ
16%, ἡ παράδοση μέ 11%, ἡ κοινωνική ζωή μέ 11%, ἡ οἰκογένεια
μέ 9%, τά ἐπαγγέλματα μέ 6%, ἡ κατοικία μέ 5%, οἱ πολιτισμοί
μέ 3%, ἡ Τέχνη μέ 3% καί ἄλλα διάφορα μέ σύνολο 5%. Κάπου
ἐκεῖ μέσα στά διάφορα βρίσκονται ἡ φιλαναγνωσία, ἡ σχολική
ζωή, ἡ πατρίδα καί ἡ θρησκεία, ἀμελητέες ποσότητες! Ἀλλά
καί στό 2ο τεῦχος, πάλι προηγεῖται ἡ ἀγάπη γιά τά ζῶα (21%),
ἐνῶ πατρίδα καί θρησκεία περιορίζονται σέ 4 σκέτες εἰκόνες
(5%). Μήπως ἔχουμε συνειδητή καλλιέργεια τῆς σύγχρονης
ψύχωσης μέ τά ἀδέσποτα, γιά τά ὁποῖα ὑπάρχει κείμενο πού
δίνει “γραμμή”; Καί, βεβαίως, πουθενά ἑλληνική σημαία,
πουθενά σταυρός. Ἡ εἰκόνα αὐτή δέν μεταβάλλεται σημαντικά
οὔτε στό ἀνθολόγιο. Γιά νά μήν ἀναφερθοῦμε
στήν ἀντιρατσιστική προσευχή (!) τῆς Θέτας
Χορτιάτη, στήν ἀπουσία τῆς πατρικῆς μορφῆς
(ὑπέρ τῶν μονογονεϊκῶν οἰκογενειῶν;),
στήν ἐπιβλητική παρουσία τοῦ ξερόλα - καί
προφανῶς ἀλλοεθνοῦς - Σαμπέρ...
Αὐτά δίνουμε ὡς πολιτεία στά ἑξάχρονα
ἑλληνόπουλα ἐπί 10 χρόνια. Καί τί εἴπαμε ὅτι
περιμένουμε ἀπό τή νέα γενιά;
http://antifonitis.gr/online/
