Η 29η Μαΐου 1453, είναι η ημερομηνία άλωσης της
Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους, όπου αναφωνήθηκε η γνωστή
ρήση «η Πόλις εάλω» και άρχισε μία σκληρή σκλαβιά τεσσάρων
και πλέον αιώνων, οι συνέπειες της οποίας είναι ακόμη εμφανείς και στις
μέρες μας. Σήμερα, 22 Μαϊου 2016 ή ξημερώματα της
23ης Μαΐου 2016, με την πιθανολογούμενη ψήφιση
του νέου και καθοριστικού πολυνομοσχεδίου, που έφερε προς ψήφιση στη Βουλή
με «διαδικασίες express» η κατοχική κυβέρνηση των ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., θα
ολοκληρωθεί το εθνικό έγκλημα, που διέπραξε η κυβέρνηση του Γιώργου
Παπανδρέου το 2010, που συνέχισαν «επάξια» οι κυβερνήσεις «Παπαδήμου» και
«Σαμαρά – Βενιζέλου» και που ολοκληρώνει με περίσσιο ζήλο η σημερινή
κυβέρνηση «Τσίπρα – Καμμένου».
Εάν ψηφισθεί αυτό το προδοτικό νομοσχέδιο (
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ), για το οποίο ουδείς βουλευτής θα έχει το παραμικρό άλλοθι μετά την
ψήφισή του, δικαίως θα μπορούμε να αναφωνήσουμε το
«η Ελλάς εάλω», διότι θα παύσει να υφίσταται επί της ουσίας
ελληνικό κράτος και ελληνική κυριαρχία, αφού αυτό (ελληνικό κράτος) δεν θα
δύναται πλέον να ορίζει τις τύχες του και να ασκεί κυριαρχία, καθότι, μετά
την παράδοση της οικονομικής και νομοθετικής λειτουργίας του,
αποξενώνεται πλέον και από κάθε περιουσιακό στοιχείο του, με το οποίο θα
είχε τη δυνατότητα στο μέλλον να διασωθεί και να ανασυγκροτηθεί.
Όλα δε αυτά συμβαίνουν και θα συμβούν, όχι μετά από πολεμική σύγκρουση,
από την οποία η Ελλάδα ηττάται μετά από γενναία αντίσταση, όπως συνέβη με
την πτώση της Κων/πολης και του Βυζαντίου το 1453 ή με τους Γερμανούς το
1940, αλλά εν καιρώ ειρήνης και με τη βούληση των εκπροσώπων της (όχι του
λαού, που εξαπατήθηκε)!
Ό,τι απέκτησαν οι πρόγονοί μας με υπεράνθρωπους αγώνες και ποταμούς αίματος,
τα παραδίδουν αμαχητί οι ανάξιοι σημερινοί πολιτικοί, προδίδοντας ιερά και
όσια.
Είναι αυτοί, που επί σειρά ετών κατήντησαν την Ελλάδα, όπως την
ελληνική σημαία της φωτογραφίας, βρώμικη, σχισμένη, ταπεινωμένη,
απαξιωμένη και στο τέλος θλιβερό απομεινάρι ενός πτώματος …
Εάν όσα αναφέρω σας φαίνονται υπερβολικά, σας καλώ να κάνετε λίγη υπομονή
μέχρι να αναγνώσετε όσα έχουν ήδη ψηφίσει και όσα θα ψηφίσουν εντός ολίγων
ωρών οι βουλευτές. Παράλληλα, θα σας παραπέμψω σε όσα μόλις την Παρασκευή,
20 Μαΐου 2016,
ομολόγησε
ο πολύς Γιούνκερ (από τους ξένους πλέον μαθαίνουμε την οδυνηρή
πραγματικότητα), ο οποίος, σύμφωνα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Α. Τσίπρα,
και την κυβέρνησή του είναι σύμμαχος της χώρας μας και συμπλέει με τις
απόψεις της: «Από τους Έλληνες έχουμε πάρει πολλά, τους έχουμε δώσει λίγα.
Θα πρέπει τουλάχιστον να τους επιστρέψουμε την αξιοπρέπειά τους».
Σήμερα λοιπόν ή το αργότερα τα ξημερώματα της Δευτέρας θα κλείσει, εκτός
απροόπτου, ο κύκλος της προδοσίας και θα αρχίσουν τα χειρότερα δεινά για την
Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Όποιος διαβάσει το επαίσχυντο πολυνομοσχέδιο,
που σε λίγες ώρες θα γίνει νόμος ενός «κράτους φάντασμα», θα διαπιστώσει,
για μία ακόμη φορά, το είδος της διαπραγμάτευσης, που δήθεν έκανε και κάνει
η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και το κατά πόσο οι «δανειστές» της χώρας μας
ενδιαφέρονται για τη διάσωσή της, για την εξυγίανση των οικονομικών της,
κλπ. Δυστυχώς, όπως δεν είχε το παραμικρό αποτέλεσμα η κραυγή αγωνίας, προς
τους βουλευτές, την παραμονή της ψήφισης του τρίτου μνημονίου τον Αύγουστο
του 2015, με
άρθρο μου
που είχε τον τίτλο «
Η Δημόσια Περιουσία στο απόσπασμα», το ίδιο αναμένεται να συμβεί και σήμερα. Ωστόσο, οι συμπολίτες μου
πρέπει να ενημερωθούν για όσα συμβαίνουν και όσα πρόκειται να συμβούν, ώστε
να οργανώσουν την προσωπική και συλλογική άμυνά τους.
Την ίδια, λοιπόν, στιγμή που, τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι «δανειστές» της
χώρας, ομιλούν περί ανάγκης μείωσης των δαπανών του κράτους και περί
ανάπτυξης, την ίδια στιγμή, που η κυβέρνηση ισχυρίζεται, ότι μάχεται
σκληρά και διαπραγματεύεται σκληρά για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό,
τελικώς το μόνο, που περιλαμβάνουν τα νομοσχέδιά της,
που συντάσσονται σε αγαστή συνεργασία με τους «δανειστές»,
είναι η προγραμματισμένη – σκόπιμη οικονομική ασφυξία και αφαίμαξη της
Ελλάδας και του ελληνικού λαού, αλλά και η αφαίρεση – κλοπή τόσο της
περιουσίας των Ελλήνων πολιτών, όσο και της περιουσίας (κινητής και
ακίνητης) του Δημοσίου, με την παράλληλη εξασφάλιση του μέλλοντος των
κυβερνώντων και των εγχώριων υποστηρικτών τους (κομματικού
στρατού).
Τί διαφορετικό θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς, όταν σε ένα νομοσχέδιο, που
περιλαμβάνει δυσβάστακτους φόρους σε βάρος των Ελλήνων πολιτών και διαρκή
περιστολή δαπανών σε κρίσιμους για την ανάπτυξη της χώρας και την επιβίωση
του λαού τομείς,
διαπιστώνεται η πρόβλεψη δημιουργίας νέων οργανισμών και νέων γραμματειών
σε διάφορα Υπουργεία, παντελώς άχρηστων και αχρείαστων και με ευφάνταστους
– βαρύγδουπους τίτλους, προκειμένου να ικανοποιηθεί και να διατηρηθεί ο
κομματικός στρατός της παρούσας κυβέρνησης, που θα λειτουργήσει ως ο
μελλοντικός κατοχικός στρατός στην υπηρεσία των δανειστών της χώρας. Μία απλή ανάγνωση του νομοσχεδίου και ιδίως της ειδικής έκθεσης του
άρθρου 75 παρ. 3 του Συντάγματος, που συνοδεύει το νομοσχέδιο, αρκεί για να
διαπιστώσει ο οιοσδήποτε το τεράστιο ετήσιο κόστος συντήρησης αυτών των
οργανισμών και γραμματειών σε βάρος των φορολογούμενων πολιτών (
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ).
Ενδεικτικώς, αναφέρω α) τη σύσταση και
λειτουργία Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους,
Συντονιστικής Επιτροπής για τη Διαχείριση του Ιδιωτικού Χρέους και κεντρικής
Υπηρεσίας της Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (άρθρο 78-91 του
νομοσχεδίου), με ετήσια δαπάνη ύψους 1,5 εκατ. ευρώ, β) τη σύσταση και λειτουργία Γενικής Γραμματείας
Ψηφιακής Πολιτικής,
με ετήσια δαπάνη ύψους 1,6 εκατ. ευρώ και
γ) τη σύσταση και λειτουργία Κέντρων Ενημέρωσης –
Υποστήριξης Δανειοληπτών,
με συνολική δαπάνη για την περίοδο 2016 – 2020 ύψους
15 εκατ. ευρώ
(ενώ «ρημάζουν» τους δανειολήπτες και τους δίνουν βορά στα θηρία, συστήνουν
τέτοιου είδους κέντρα, θυμίζοντας όσα κατ’ ευφημισμό έγραφαν οι ναζί στις
εισόδους των στρατοπέδων συγκέντρωσης – εξόντωσης: «Η εργασία απελευθερώνει»
– «Arbeit macht frei»).
Η λίστα είναι μεγάλη, όπως και τα χρηματικά ποσά.
Ενδεχομένως να αναρωτηθεί κάποιος, πώς είναι δυνατόν οι «δανειστές» της
χώρας (βλέπε Γερμανοί) να επέτρεψαν τέτοιου είδους δαπάνες – σπατάλες; Η
απάντηση είναι προφανής:
Πρόκειται για το αντίδωρό τους προς μία κυβέρνηση, η οποία τους παραδίδει
τα πάντα, τους παραδίδει τη χώρα.
Οι «δανειστες» δεν ενδιαφέρονται για την οικονομική εξυγίανση της χώρας και
για η αποπληρωμή του χρέους της, αλλά για την πλήρη υποδούλωσή της και για
την αέναη οικονομική αφαίμαξή της, με τη συνδρομή των εγχώριων σύγχρονων
κατοχικών κυβερνήσεων.
Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, πέραν της οικονομικής ασφυξίας, που επιβάλλεται
στους πολίτες και στη χώρα,
παραδίδεται το σύνολο της περιουσίας της και, ως πρώτη πράξη υλοποίησης,
περιλαμβάνει την ίδρυση ενός υπερταμείου και την κύρωση των
αποικιοκρατικών συμβάσεων πώλησης των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας,
συμβάσεων ενώπιον των οποίων ωχριούν αυτές για τα περίφημα πρώην 28
ακίνητα του Δημοσίου. Μετά την ψήφιση του σημερινού νομοσχεδίου, η Γερμανία των Σόιμπλε και
Μέρκελ
θα θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη,
σύμφωνα με τους δικούς της όρους και όχι με τους όρους της Ελλάδας,
καθότι θα έχει εξασφαλίσει πλέον αυτό, που εξαρχής επεδίωκε:
Να θέσει υπό τον έλεγχό της, τόσο την περιουσία των Ελλήνων πολιτών, όσο
και, κυρίως, την περιουσία του ελληνικού Δημοσίου. Πλέον δεν θα μας έχει ανάγκη και περιορίζει δραστικά τους κινδύνους μίας
εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη, πολλώ δε μάλλον, όταν αυτή θα γίνει
προγραμματισμένα και με σχέδιο των ιδίων των Γερμανών, χωρίς να συνοδευτεί
με κούρεμα χρέους.
Η απόλυτη καταστροφή έρχεται και θα ωχριά μπροστά της η μικρασιατική
καταστροφή. Όσοι δε βουλευτές ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο,
θα είναι σε γνώση των συνεπειών. Επισημαίνω, ότι ουδείς
τους υποχρεώνει να το ψηφίσουν. Δεν τολμούν όμως καν να παραιτηθούν και να
αφήσουν σε άλλους προθύμους αυτό το έργο. Απλώς επιδιώκουν τη διατήρηση της
«καρέκλας» τους με κάθε κόστος.
Ευθύς αμέσως θα παραθέσω επιγραμματικά όσα προβλέπονται στο προς ψήφιση
νομοσχέδιο για την περιουσία του Δημοσίου (
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ). Εντός των επόμενων ημερών θα ακολουθήσουν αναλυτικότερα άρθρα, ακόμη και
για τις συμβάσεις πώλησης των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας.
Ειδικότερα:
1) Ιδρύεται μία νέα Εταιρεία (ένα υπερταμείο) «αξιοποίησης»
της περιουσίας του Δημοσίου, με μοναδικό μέτοχο το ελληνικό Δημόσιο
(εκπρόσωπός του ο εκάστοτε υπουργός οικονομικών) και με την επωνυμία
«Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.», στο
οποίο θα περιλαμβάνονται ως άμεσες θυγατρικές το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης
Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου), η ΕΤΑΔ (Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου), το ΤΧΣ
(Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) και η ΕΔΗΣΥ (Εταιρεία Δημοσίων
Συμμετοχών Α.Ε.), η οποία ιδρύεται με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο (άρθρο 188
παρ. 1). Παράλληλα, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του μοναδικού μετόχου
δύναται να ιδρύονται και άλλες άμεσες θυγατρικές, προκειμένου να
εκπληρώνεται ο σκοπός της εταιρείας (άρθρο 188 παρ. 2)
2) Η νέα Εταιρεία
θα έχει διάρκεια 99 έτη (άρθρο 186 παρ. 2),
δεν θα ανήκει στο δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (άρθρο 184
παρ. 4) και θα είναι ανεξάρτητη («θα ενεργεί με τρόπο
ανεξάρτητο» – άρθρο 185 παρ. 2).
3) Σκοπός της θα είναι η «διαχείριση» και η
«αξιοποίηση» της περιουσίας του Δημοσίου, προκειμένου να μειωθεί το δημόσιο
χρέος και υποτίθεται να ενισχυθεί «η επενδυτική πολιτική τη χώρας» (άρθρο
185 παρ. 1). Πλην όμως, όπως ρητώς εξειδικεύεται στο τρίτο μνημόνιο (Ν.
4336/2015), σκοπός της είναι η
«ρευστοποίηση» της
περιουσίας του Δημοσίου» (
αυτός ο όρος χρησιμοποιείται στο τρίτο μνημόνιο
–
MNHMONIO – 4336). Όπως δε σαφώς προκύπτει, τα έσοδα της νέας Εταιρείας θα πηγαίνουν στην
εξυπηρέτηση του χρέους και μέρος αυτού προβλέπεται να επενδύεται στα ακίνητα
της Εταιρείας, που θα προορίζονται για πώληση ή μακροχρόνια παραχώρηση!
4) Στη νέα Εταιρεία (νέο υπερταμείο) θα περιληφθεί
σταδιακά και αδιακρίτως όλη η περιουσία του Δημοσίου, όχι μόνο η ακίνητη,
αλλά και η κινητή (δηλαδή μετοχές εταιρειών, εταιρείες με μέτοχο το ελληνικό
Δημόσιο, υδρογονάνθρακες, φυσικό αέριο, κλπ). Σε πρώτο στάδιο εντάσσονται
όλα τα ακίνητα, που ανήκουν στον ΕΟΤ και στο Υπουργείο Οικονομικών, τα οποία
διαχειριζόταν η ΕΤΑΔ ή ανήκουν ήδη στην ΕΤΑΔ (πρόκειται για άνω των 70.000
ακίνητα), τα ακίνητα που είχαν μεταβιβασθεί στο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς επίσης μεγάλοι
οργανισμοί του Δημοσίου, όπως ΟΑΣΑ, ΟΣΥ ΑΕ, ΣΤΑΣΥ ΑΕ, ΟΑΚΑ, ΕΛΤΑ ΑΕ, ΕΥΑΘ
ΑΕ, ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ΕΛΒΟ ΑΕ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΕ, ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΑΕ, ΔΕΗ ΑΕ.
Παράλληλα, το νέο υπερταμείο, μέχρι να παραχωρήσει η πωλήσει αυτές τις
εταιρείες, θα έχει το δικαίωμα να τις διαχειρίζεται με ό,τι αυτό συνεπάγεται
για τα ζητήματα προσωπικού, για την κερδοφορία τους, αλλά και για τα δίκτυά
τους (άρθρο 185 παρ. 2).
5) Επί της ουσίας το νέο υπερταμείο θα ελέγχεται από
τους δανειστές της χώρας, διότι το Δ.Σ. και τα ελεγκτικά όργανα θα
καθορίζονται από αυτούς (άρθρο 190 παρ. 2), μέσω του πενταμελούς εποπτικού
συμβουλίου, εκ των οποίων τα δύο μέλη θα προτείνονται απευθείας από τους
δανειστές και τα άλλα τρία μέλη, ναι μεν θα προτείνονται από την ελληνική
πλευρά, αλλά απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη των δανειστών (άρθρο 191 παρ.
2). Οι δε ελεγκτές πρέπει να επιλέγονται από λίστα, που προτείνει
αποκλειστικώς το εποπτικό συμβούλιο.
6) Το νέο υπερταμείο δεν θα ελέγχεται από το ελληνικό
Δημόσιο. Σύμφωνα δε με το τρίτο μνημόνιο (Ν. 4336/2015), η πολιτική
εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου δεν θα
καθορίζεται πλέον μεταξύ δανειστών και ελληνικού Δημοσίου, αλλά προβλέπεται
ρητώς η δυνατότητα οι δανειστές να συνεννοούνται με τη νέα εταιρεία, ως νέο
αντισυμβαλλόμενο μέρος στη δανειακή σύμβαση. Δηλαδή, οι δανειστές θα
συνεννοούνται με τον εαυτό τους, αφού επί της ουσίας, όπως προανέφερα, νέα
Εταιρεία θα ελέγχεται πλήρως από αυτούς. Για του λόγου τα αληθές παραθέτω
αυτούσιο το επίμαχο απόσπασμα του τρίτου μνημονίου (Ν. 4336/2015 –
MNHMONIO – 4336):
«ii
(Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων) Το δικαιούχο κράτος μέλος και
το Ταμείο Ανακεφαλαιοποίησης δεσμεύονται ότι,
κατόπιν αιτήματος του ΕΜΣ,
προβαίνουν στις τροποποιήσεις και/ή προσθήκες στην παρούσα σύμβαση (ή
στις άλλες ρυθμίσεις) τις οποίες
ο ΕΜΣ κρίνει αναγκαίες προκειμένου να ληφθεί υπόψη
ο νομικός και οικονομικός χαρακτήρας του Ταμείου
Ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και, χωρίς περιορισμό, προκειμένου:
«Α.- να συμπεριληφθεί ως
συμβαλλόμενο μέρος στην παρούσα σύμβαση (ή σε άλλες συμφωνίες με τον ΕΜΣ)
οποιοδήποτε μέρος του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων
ενδέχεται να απαιτήσει ο ΕΜΣ
κατά τη διακριτική του ευχέρεια¨
«Β.- να συμπεριληφθούν στη σύμβαση
υποχρεώσεις του δικαιούχου κράτους μέλους, του Ταμείου
Ανακεφαλαιοποίησης και/ή των μερών του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων
που ενδέχεται να απαιτήσει ο ΕΜΣ
κατά τη διακριτική του ευχέρεια, για την εξόφληση της χρηματοδοτικής συνδρομής από το δικαιούχο κράτος
μέλος ή για λογαριασμό του, που προκύπτει από ή συνδέεται
με τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του
Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων
(με ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέσα) ή άλλα έσοδα, καθώς και για την παροχή
άλλων εγγυήσεων, δεσμεύσεων (συμπεριλαμβανομένων αρνητικών δεσμεύσεων και δεσμεύσεων
πληροφόρησης) ή την ανάληψη άλλων υποχρεώσεων ή την παροχή άλλων δικαιωμάτων
που ο ΕΜΣ κρίνει αναγκαία
για την υποστήριξη της θέσης του ή για την εφαρμογή της δήλωσης
της συνόδου κορυφής της ζώνης του ευρώ
και
«Γ.- να παρασχεθεί στον ΕΜΣ
εγγύηση για την υποχρέωση του δικαιούχου κράτους
μέλους να εξοφλήσει τη χρηματοδοτική συνδρομή,
από οποιοδήποτε μέρος του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων ενδέχεται να
απαιτήσει ο ΕΜΣ κατά τη διακριτική του ευχέρεια, και το δικαιούχο κράτος μέλος και το Ταμείο Ανακεφαλαιοποίησης
δεσμεύονται επίσης να μεριμνήσουν ώστε οποιοδήποτε
μέρος του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, για το οποίο
ενδέχεται να απαιτήσει ο ΕΜΣ,
κατά τη διακριτική του ευχέρεια, (προκειμένου να ληφθεί υπόψη στη σύμβαση το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων):
«Δ.- να καταστεί συμβαλλόμενο μέρος
της παρούσας σύμβασης¨ και/ή
«Ε.-
να αναλάβει υποχρεώσεις δυνάμει της παρούσας σύμβασης,
να καταστεί συμβαλλόμενο μέρος και/ή να αναλάβει τις εν λόγω
υποχρεώσεις
σε μορφή και ουσία ικανοποιητική για τον ΕΜΣ.»
7) Δημιουργείται μηχανισμός αποφυγής του ελέγχου από
τα αρμόδια τμήματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου των συμβάσεων, που θα συνάπτει η
Εταιρεία (άρθρο 201 παρ. 2 και 10). Οι συμβάσεις θα ελέγχονται από έναν μόνο
σύμβουλο ή πάρεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο οποίος θα ορίζεται από τον
Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο οποίος με τη σειρά του, ως γνωστόν,
ορίζεται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση! Η ίδια δε η Εταιρεία θα
καθορίζει, κατά την κρίση της, τόσο τον τρόπο «αξιοποίησης» των περιουσιακών
στοιχείων του Δημοσίου, όσο και σε ποίον θα παραχωρούνται – εκποιούνται
(άρθρο 201 παρ. 4: Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας ή της συναφούς
άμεσης θυγατρικής …. Αποφασίζει τις πρόσφορες μεθόδους αξιοποίησης και τη
διαδικασία για την επιλογή των αντισυμβαλλομένων, προκειμένου να συναφθούν
οι σχετικές συμβάσεις). Δίνεται, επίσης, δυνατότητα στο Διοικητικό Συμβούλιο
της Εταιρείας των θυγατρικών της να αναθέτει την αποτίμηση της αξίας των
προς «αξιοποίηση» – ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου σε
πιστωτικά ιδρύματα ή τράπεζες επενδύσεων για το δίκαιο και το εύλογο της
προτεινόμενης συναλλαγής, με μία απλή αιτιολογική έκθεσή τους (άρθρο 201
παρ. 5)! Στο σημείο αυτό υπενθυμίζω, ότι για αντίστοιχες πρακτικές στην
περίπτωση των πρώην 28 ακινήτων του Δημοσίου, διεγνώσθη τεράστια ζημία του
Δημοσίου και έχουν ήδη ασκηθεί ποινικές διώξεις από την Εισαγγελία Διαφθοράς
(είχαν εμπλακεί στη διαδικασία πώλησης δύο μεγάλες ελληνικές τράπεζες).
8) Παραμένουν και διατηρούνται οι διατάξεις ασυλίας
των μελών του ΤΑΙΠΕΔ, αλλά και για μέλη βασικών οργάνων της νέας Εταιρείας.
Σε κάθε περίπτωση, δημιουργείται ένα υπερταμείο, το οποίο θα παράγει
τεράστια έξοδα και δεν θα έχει το παραμικρό όφελος για το ελληνικό Δημόσιο.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, επισημαίνω, ότι ήδη το ΤΑΙΠΕΔ, μέχρι προσφάτως,
ήταν ελλειμματικό!
9) Εμμέσως καταργείται η Γενική Γραμματεία Δημόσιας
Περιουσίας, δεδομένου, ότι αποψιλώνεται από αρμοδιότητες και αντικείμενο.
Παράλληλα, προβλέπεται η απόσπαση δημοσίων υπαλλήλων στη νέα Εταιρεία επί
τριετία, με δυνατότητα παρατάσεων, με ό,τι συνεπάγεται αυτό (άρθρο 203 παρ.
4).
Κλείνοντας το παρόν άρθρο μου, με την υπόσχεση, ότι θα ακολουθήσουν
σύντομα και άλλα αναλυτικά άρθρα μου για το ίδιο μείζον ζήτημα, επαναλαμβάνω
την έκκλησή μου προς όλους τους βουλευτές να σκεφθούν εκ νέου τις συνέπειες
για τη χώρα μας και το λαό μας πριν αποφασίσουν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο.
Εάν το πράξουν και τελικώς ψηφισθεί το νομοσχέδιο, τότε η ημερομηνία ψήφισής
του πρέπει να αποτελέσει ταυτόχρονα και ορόσημο έναρξης της αντίστασης του
λαού μας σε ό,τι πρόκειται να συμβεί, υπερασπίζοντας το Σύνταγμα και τη
χώρα. Είναι πλέον αγώνας εθνικής επιβίωσης, αλλά και επιβίωσης ενός εκάστου
εξ ημών.
Του Δημήτρη Κλούρα (22 Μαΐου 2016)
