ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ... - Της Vickie Sketo

ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ...

Η Αλκυόνη στην ελληνική μυθολογία ήταν σύζυγος του Κύηκα και κόρη του Αιόλου. Με τον Κύηκα ζούσε πολύ ευτυχισμένη και η αγάπη τους ήταν πρότυπο για όλους. Μια μέρα, ο Κύηκας βγήκε στο πέλαγος για ψάρεμα. Μάταια τον παρακαλούσε η Αλκυόνη να μην πάει γιατί είχε ένα άσχημο προαίσθημα. Εκείνος πήγε και όντως σηκώθηκαν δυνατοί άνεμοι και βύθισαν το πλοίο του. Η Αλκυόνη που παρακολουθούσε από μακριά τη σκηνή μόλις είδε το πλοίο του να χάνεται μέσα στην απελπισία της έπεσε από ένα βράχο και σκοτώθηκε. Επειδή η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή, οι θεοί τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν σε πουλί, τη γνωστή μας αλκυόνη ή ψαροπούλι. Μάλιστα επειδή οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους τον Ιανουάριο σε φωλιές μέσα στους βράχους, ο Δίας επέτρεψε στον Ήλιο να λάμπει δυνατά και να ζεσταίνει τις αλκυόνες μέχρι να επωαστούν τα αυγά τους, γι’ αυτό και οι μέρες αυτές ήδη από την αρχαιότητα ονομάζονται αλκυονίδες μέρες.
Κατά μία άλλη, αληθοφανή όμως εκδοχή, το αστέρι Αλκυόνη ξεχωρίζει από όλα τα άλλα αστέρια των Πλειάδων (Πούλια) και κατά τις ανέφελες νύκτες του Ιανουαρίου είναι ορατό ως κορωνίδα των Πλειάδων στην ψηλότερη περιοχή του ουράνιου θόλου. Από αυτό το απλό φυσικό γεγονός, όλες οι μέρες που είναι ορατή η Αλκυόνη, ήταν φυσικό να ονομασθούν ήδη από την αρχαιότητα αλκυονίδες...
Οι Αλκυονίδες μέρες συνήθως καλύπτουν σχεδόν το δεύτερο ήμισυ του Ιανουαρίου. Αλλοι επιμένουν πως αποδίδουν την διάρκειά τους σε διαστήμα 14 αίθριων ημέρων, από τις 15 Δεκεμβρίου έως 15 Φεβρουαρίου στην Ελλάδα, στην καρδιά του χειμώνα.

Vickie Sketo

 

======================================================================================

 

 

Διαβαστε ακόμη:

Τι ειναι οι αλκυονίδες μέρες  https://www.huffingtonpost.gr/entry/ti-einai-oi-alkeonides-meres-kathe-pote-emfanizontai-kai-yiati-fetos-mporei-na-xanarthoen_gr_5a76bcf3e4b0905433b4db6e

 

«Οργή» Ζωής κατά Τσίπρα! «Για τα εγκλήματά σου θα κριθείς από τη Δικαιοσύνη…!»

 

Απίστευτα «σκληρό» και επιθετικό κείμενο από την πρώην πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και του ίδιου προσωπικά του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου κάνει τον δικό της απολογισμό για τον ένα χρόνο ΣΥΡΙΖΑ, εξαπολύοντας απειλές για τους μέχρι πρότινος… συντρόφους της ότι θα λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη.
Δεν δίστασε παράλληλα να κάνει λόγο για «εγκλήματα» του Αλέξη Τσίπρα, «προδοσία», ενώ κάνει σύνδεση με τον Εφιάλτη και τους 300 του Λεωνίδα! Επιπλέον, χαρακτηρίζει ως «υπουργό Ασφαλιστικής Γενοκτονίας» τον Γ. Κατρούγκαλο και ως «στερούμενο του αγαθού της Παιδείας» τον αρμόδιο υπουργό Νίκο Φίλη. Βεβαίως, επιτίθεται και στον διάδοχό της στην κεφαλή της Βουλής Νίκο Βούτση, όπως και στον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.

Ολόκληρο το άρθρο της ζωής Κωνσταντοπούλου:
«Πολλά ειπώθηκαν, πολλά θα ειπωθούν και πολλά θα φιλοτεχνηθούν.
Πολλά θα έχουν σημασία κι άλλα τόσα καμμία.
Ένα χρόνο μετά την ψήφο ανατροπής του λαού, που θέλησε να σπάσει τα μνημονιακά δεσμά του, ο ίδιος λαός βρίσκεται δέσμιος μιας δράκας αδίστακτων προσώπων, που του υποσχέθηκαν απελευθέρωση και χειραφέτηση την ώρα που υπόγεια έσκαβαν τα θεμέλια της νεομνημονιακής φυλακής.
Το χειρότερο λάθος που έχει να κάνει αυτός ο λαός είναι να πιστέψει ότι είναι άξιος της μοίρας του, ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι που του αναλογούν, να παραιτηθεί. Να δεχθεί ότι αξίζει να τιμωρηθεί επειδή πίστεψε κι εμπιστεύθηκε εκείνους που τον πρόδωσαν.
Αντίθετα, οφείλει να εγερθεί και να εξεγερθεί εναντίον των πολιτικών απατεώνων που προσπαθούν να ντύσουν με ιδεολογικό μανδύα την αδίστακτη ροπή τους προς την εξουσία, τους θώκους, τα προνόμια, εκείνων που εξευτέλισαν την έννοια και την ιστορία της Αριστεράς, παζαρεύοντας την τύχη της χώρας για την δική τους πολιτική αυτοσυντήρηση και οικονομική επιβίωση.

Είναι ώρα αυτοκριτικής και αυτοσυνειδησίας. Δεν δικαιωθήκαμε όσοι δώσαμε έμφαση στην αρχή της εμπιστοσύνης, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, χωρίς να επιβεβαιώνονται αυτές οι αρχές από λογοδοσία των πεπραγμένων μιας ηγεσίας που γρήγορα απαξίωσε κάθε έννοια συλλογικότητας και εσωτερικής δημοκρατίας.
Κάναμε λάθος όσοι πιστέψαμε ότι με το παράδειγμά μας θα εμπνέαμε άλλους να εργασθούν ανιδιοτελώς, χωρίς να βλέπουμε ότι η εξουσία Τσίπρα και περιβάλλοντος τους εκμαύλιζε με οφίκια και ανταλλάγματα ή τους εκβίαζε με τον πιο κυνικό τρόπο.
Ποιος να το έλεγε;
Ο Αλέξης Τσίπρας, που εξελέγη Πρωθυπουργός για «να νικήσει το φόβο η ελπίδα», να εκφοβίζει και να τρομοκρατεί τους πολίτες και να τους απειλεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Να κρύβεται πίσω από διαρροές και φιλοτεχνημένα ρεπορτάζ και να μην τολμά να απαντήσει: πότε μας πούλησε όλους και με ποιο αντάλλαγμα; Πώς μπορεί να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη την ώρα που παραγγέλνει την πολιτική-μιντιακή δολοφονία εκείνων που αντιστέκονται; Και πώς τολμά να απευθύνει επετειακούς πανηγυρικούς λόγους όταν ο ίδιος ακύρωσε τη νίκη της 25ης Ιανουαρίου 2015; Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται στη σημερινή κυβερνητική καρικατούρα, που δεν έχει καμμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του περασμένου Γενάρη; Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται σήμερα, όταν ο ίδιος εκτέλεσε την κοινοβουλευτική εκκαθάριση των εκλεγμένων απ’ το λαό βουλευτών για να σχηματίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα δοτών, τοποθετημένων σε λίστες, που πολλοί ουδέποτε έχουν εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να επικυρώνουν Μνημόνια; Ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο άνθρωπος που το 2014 δήλωσε ότι αντιλαμβάνεται ότι τον έχει απορρίψει ο λαός και δεν τόλμησε να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο άνθρωπος που ψήφισε όλα τα Μνημόνια και όλες τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αφού πρώτα ανέλυε ότι διαφωνεί, λόγω αντισυνταγματικότητας, ο άνθρωπος που η μόνη λαμπρή πολιτική στιγμή του ήταν η παραίτησή του μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, να ασκεί κυβερνητική πολιτική ως υπερπρωθυπουργός σε συνεργασία με δανειστές, Στουρνάρα, και ό,τι πιο διεφθαρμένο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο και να εκτρέφει θλιβερά μιντιακά φερέφωνα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Νίκος Βούτσης, που η πιο επιτυχημένη του επαγγελματική ενασχόληση είναι η συγκρότηση εσωκομματικής φράξιας, ο άνθρωπος που διέλυσε την κοινοβουλευτική ομάδα όσο ήταν Γραμματέας της, την περίοδο 2012-2014, να γίνεται Πρόεδρος της Βουλής και να δέχεται τα συγχαρητήρια Παυλόπουλου που «ξαναέφτιαξε τη Βουλή που ξέρανε», να εξαπολύει κυνήγι μαγισσών εναντίον των πολιτικών αντιπάλων- όχι Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ, αλίμονο, με αυτούς συνεννοείται, αλλά όσων υπερασπίζονται ακόμη τις θέσεις με τις οποίες εξελέγησαν το Γενάρη του 15. Σήμερα ο κ. Βούτσης τίμησε την 25η Γενάρη αποστέλλοντας 14μελή ομάδα κρούσης, με 3 τουλάχιστον αστυνομικούς, προκειμένου να προβεί σε κατάσχεση και καταλογογράφηση των προσωπικών αρχείων των μελών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, χωρίς τη συναίνεσή τους και παρά τη ρητή αντίρρησή τους. Έστειλε μάλιστα και έγγραφο για να δηλώσει ότι «συναίνεση δεν απαιτείται». Συμπαραστάτης του και προεξάρχων των πολιτικών διώξεων πρώην συντρόφων και ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής Κώστας Αθανασίου, που μεθοδικά λειτούργησε ως αριστερό άλλοθι και εξαργύρωσε αδρά τις υπηρεσίες του. Αντιπρόεδροι της Βουλής ο Γιώργος Βαρεμένος και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, που ουδέποτε έχει εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών στο βουλευτικό αξίωμα, παρά τις αλλεπάλληλες συμμετοχές της σε εκλογές.
Υπουργός Ασφαλιστικής Γενοκτονίας ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
Υπουργός ξεπουλήματος του ΟΛΠ ο επικεφαλής του λιμανιού της Αγωνίας, Θοδωρής Δρίτσας.
Υπουργός Παιδείας ο στερούμενος του αγαθού της Παιδείας Νίκος Φίλης, που έφθασε να αυτοσχεδιάζει για να αμφισβητήσει το ιστορικό γεγονός της γενοκτονίας των Ποντίων. Στασίδι στους τηλεοπτικούς σταθμούς έχουν πιάσει διάφορες περσόνες, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ακριβώς όπως έκαναν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. τα προηγούμενα χρόνια- πολλοί άλλωστε ήταν οι ίδιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Και όσοι αντισταθήκαμε, κι όσοι πριν από εμάς ή και μαζί με εμάς αγωνίστηκαν, να αναρωτιόμαστε: για αυτούς δώσαμε την ψυχή μας;
Για αυτούς αρνηθήκαμε οικογένεια, προσωπική ζωή, επάγγελμα και πέσαμε στη φωτιά, δουλέψαμε νυχθημερόν, συγκρουστήκαμε, λοιδορηθήκαμε;
Η απάντηση έρχεται αβίαστη:
Όχι, δεν το κάναμε για αυτούς. Το κάναμε για να έχει μέλλον, προοπτική, ορίζοντα αυτή η πατρίδα, ο λαός της, οι νέες γενιές. Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το καθήκον μας.
Και θα το ξανακάνουμε.
Με τη γνώση και την εμπειρία της προδοσίας και του τραύματος.

Με την επίγνωση ότι η μάχη μας είναι μάχη ζωής κι αξιοπρέπειας.
Και στη μάχη αυτή δεν χωρούν επαμφοτερίζοντες.
Χωρούν μόνο αποφασισμένοι.
Αποφασισμένοι να ορίσουν τη ζωή και τη μοίρα τους, να πάρουν πίσω το μέλλον τους.
Στις χθεσινές αθλιότητες του Αλέξη Τσίπρα, που προσπάθησε να ξαναγράψει την ιστορία, να μηδενίσει τη χρονολογία (ιστορικά, δεν είναι ο πρώτος…) και να παραστήσει τον εκπρόσωπο των φτωχών και κατατρεγμένων, που ο ίδιος με την πολιτική του αποτελειώνει, θα υπάρξει απάντηση.  Δημόσια, όπως επιβάλλεται, και σε σύντομο χρόνο.
 πιστεύαμε πραγματικά στις δεσμεύσεις με τις οποίες εκλεγήκαμε τον περασμένο Γενάρη. Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να φορτώσει στον λαό το 3ο Μνημόνιο, ισχυριζόμενος ότι δήθεν ο λαός το νομιμοποίησε τον Σεπτέμβρη. Οι εκλογές του Σεπτέμβρη ήταν αντισυνταγματικές, μεθοδευμένες με τους δανειστές και σε αυτές δεν ψήφισε σχεδόν το 50% των εκλογέων. Ο ίδιος στην πραγματικότητα κυβερνά με το 18%, που έχει ήδη φυλλορροήσει και που ψήφισε έναν ψευδεπίγραφο ΣΥΡΙΖΑ, ξένο προς την πορεία και την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ που ο Τσίπρας διέλυσε.
Μείζον ατόπημα και ένδειξη μιας αμετανόητης θρασύτητας να αποκαλεί «ανόητες ηρωικές φωνές» όσους στάθηκαν συνεπείς και, φυσικά, ουδέποτε εισηγήθηκαν «τυφλή σύγκρουση», αλλά αντίθετα υπέβαλαν συγκεκριμένες προτάσεις και συγκροτημένες στρατηγικές, στις οποίες ο ίδιος ουδέποτε απάντησε ευθέως, αλλά εξαπολύοντας τα σκυλιά της συκοφαντίας και της λασπολογίας.
Για τα ατοπήματά τους, οι νεομνημονιακοί φωστήρες και ο αρχηγός τους θα κριθούν από την ιστορία. Για τα εγκλήματα, από τη Δικαιοσύνη. Για την προδοσία, από το λαό. Πιο σκληρά όμως θα κριθούν από τις νέες και τις επόμενες γενιές, που τις κερνούν φόρους, εισφορές, αδιέξοδα και τους φορτώνουν κι άλλο χρέος. Ιστορικά, Αλέξη, ο Εφιάλτης καταγράφηκε ως προδότης και ο Λεωνίδας δεν λοιδορήθηκε ως ανόητος. Μπορείς, βέβαια, πάντοτε να παραγγείλεις στον κ. Φίλη νέα βιβλία ιστορίας, με χορηγία της Αυγής, που επαγγελματικά πλέον εκτελεί κυβερνητικά συμβόλαια. Θα σε συμβούλευα στην περίπτωση αυτή να κηρύξεις το «έτος υπό το μηδέν».
 
http://thecaller.gr/politiki/orgi-zois-kata-tsipra-gia-ta-egklimata-sou-tha-krithis-apo-ti-dikeosini/ 

Καλόπουλος – Δημ. Λιάτσα στον Ομηρικό Κύκλο.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ…ΜΠΟΥΡΚΑΣ...

 

 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ…ΜΠΟΥΡΚΑΣ (4 βίντεο)

Γράφει η Σουλτάνα Χειλαδακη

Αν το Ισλάμ είναι τόσο ειρηνικό και οι πιστοί του το προτιμούν σαν τρόπο ζωής, γιατί θα πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να έρθουν μαζικά στην Ευρώπη; Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι υπεύθυνη γι’ αυτούς ;

Ποιος έχει υποχρέωση να είναι υπεύθυνος γι’ αυτούς τους μουσουλμάνους την ίδια ώρα που αυτοί οι ίδιοι ρίχνουν τους χριστιανούς μετανάστες στη θάλασσα μόνο και μόνο επειδή είναι χριστιανοί ? Πως μπορεί να περιμένει κανείς από αυτούς με όλα τα ζωώδη ένστικτα τους που προβάλλουν σε κάθε ευκαιρία, να συμβάλλουν σε κάτι ωφέλιμο σε χρστιανικές κοινωνίες ;

Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ευρώπη δεν είναι μια απλή έλευση προσφύγων, αλλά μια εισβολή με κύριο στόχο την δημιουργία μιας πολυπολιτισμικής Ευρώπης. Αλλά αυτοί δεν είναι πρόσφυγες, είναι εισβολείς. Αυτοί οι άνθρωποι που «φορτώνονται» στην Ευρώπη είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους εγκληματίες. Έρχονται στην Ευρώπη με τις έντονες αντιχριστιανικές διαθέσεις τους.

Αυτό το βλέπουμε ήδη και στα παιδιά τους. Ακόμα και σε παιδιά μουσουλμάνων μεταναστών τα οποία είναι δεύτερης ή τρίτης γενιάς. Για παράδειγμα στη Γερμανία ενώ τα παιδιά της Γερμανίας διδάσκονται να αγκαλιάζουν την πολυπολιτισμικότητα, από την άλλη οι μετανάστες στα σχολεία δεν ξέρουν ούτε τι σημαίνει η λέξη «ενσωμάτωση».

 

Περισσότερα στο :

 http://conspiracyfeeds.blogspot.com/2016/01/4.html?spref=bl

 

 

Η κρίση στα Ίμια. 1/3 - Διάλεξη του Δημοσιογράφου Δημητρίου Καψάλα

Περπάτημα. Ενεργειακή σύνδεση με τη φύση και το περιβάλλον

 

 

 

 Στον Χειμωνιάτικο περίπατο ο Θορώ σκιαγράφησε το πορτρέτο του χειμερινού περιπατητή. Όποιος βγαίνει το πρωί στην παγωνιά, έγραφε-τα μονοπάτια είναι καλυμμένα με χιόνι και τα δέντρα τεντώνουν τα ισχνά τους κλαδιά- και βαδίζει μέσα σε ένα ολόλευκο παγωμένο τοπίο, προχωρά αναγκαστικά γρήγορα και σωστά, γιατί έτσι μόνο θα καταφέρει να κρατηθεί ζεστός και να νιώσει τη θερμότητα του σώματός του. Το αίσθημα της φωτιάς που σιγοκαίει το στήθος είναι και αυτό μέρος της ευτυχίας που απορρέει από το βάδισμα στο χιόνι.

«Υπάρχει στη φύση μια υπόγεια φωτιά που μπορεί να κοιμάται, αλλά ποτέ δε σβήνει. Κανένα ψύχος δε μπορεί να τη νικήσει.[...] Αυτή η υπόγεια φωτιά έχει το βωμό της στο στήθος κάθε ανθρώπου. Την πιο κρύα μέρα, στον πιο έρημο λόφο, ο διαβάτης συντηρεί κάτω απ’τις πτυχές της κάπας του μια φωτιά πιο ζεστή από εκείνη που καίει σε οποιοδήποτε τζάκι. Ο υγιής άνθρωπος αποτελεί συμπλήρωμα  των εποχών και μες στο καταχείμωνο στην καρδιά του βασιλεύει καλοκαίρι. Εκεί βρίσκεται ο νότος». ( Περιπλανήσεις, Φιλοσοφικοί στοχασμοί. Ένας Χειμωνιάτικος περίπατος. Αθήνα, Κέδρος,2013)

Η πρωταρχική ενέργεια που αισθάνεται όποιος περπατά είναι η δική του, η ενέργεια που εκλύει το σώμα που κινείται. Δεν πρόκειται περί έκρηξης δύναμης, αλλά μάλλον για μια ευαίσθητη και συνεχή ακτινοβολία.

Οι Ινδιάνοι της Αμερικής, των οποίων τη σοφία ο Θορώ εκτιμούσε ιδιαιτέρως, πίστευαν πως η γη είναι ιερή πηγή ενέργειας. Ξάπλωναν στο χώμα για να αναπαυθούν, κατά τη διάρκεια των συμβουλίων κάθονταν καταγής για να μπορέσουν να επιδείξουν μεγαλύτερη σοφία, περπατούσαν και η επαφή με τη γη τους έδινε σθένος και αντοχή. Η γη ως ανεξάντλητη πηγή ενέργειας. Είναι η Μητέρα από την οποία τα πάντα έλκουν την καταγωγή τους, είναι η τροφός, είναι αυτή που κλείνει μέσα της τους νεκρούς προγόνους. Είναι το στοιχείο εκείνο που εξασφαλίζει τη μετάδοση της ενέργειας. Έτσι, αντί να τείνει τα χέρια προς τον ουρανό και να ικετεύσει τις ουράνιες θεότητες, ο Ινδιάνος της Αμερικής προτιμά να περπατάει με γυμνά πέλματα πάνω στη γη.

« [Οι Ινδιάνοι Λακότα] αγαπούσαν τη γη και ό,τι βρίσκεται πάνω της και ο βαθμός σύνδεσής τους με αυτήν μεγάλωνε με την ηλικία. Οι γέροντες ήταν-κυριολεκτικά-παθιασμένοι με το έδαφος και δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκουραστούν πάνω στο χώμα δίχως να νιώσουν πως αυτή τους η κίνηση τους έφερνε πιο κοντά στις δυνάμεις της μητέρας Γης. Ένιωθαν το χώμα μαλακό κάτω από τα πόδια τους, γι αυτό και έβγαζαν τα παπούτσια τους με ευχαρίστηση και περπατούσαν ξυπόλητοι πάνω στην ιερή γη. Έστηναν τις σκηνές τους πάνω σε αυτό το χώμα από το οποίο ήταν φτιαγμένοι και οι βωμοί τους. Τα πουλιά ξαπόσταιναν πάνω του και η γη, σαν τρυφερή μητέρα, κουβαλούσε ό,τι ζούσε και βλάσταινε. Το έδαφος ανακούφιζε, ενδυνάμωνε, ξέπλενε και θεράπευε. Γι αυτό και οι γηραιότεροι της φυλής κάθονταν διαρκώς κατάχαμα, ακριβώς επειδή δεν ήθελαν να αποκοπούν από τις δυνάμεις της ζωής. Καθισμένοι ή πλαγιασμένοι μπορούσαν να σκέφτονται καλύτερα, να νιώθουν πιο έντονα. Στοχάζονταν με μεγαλύτερη διαύγεια τα μυστήρια της ζωής και αισθάνονταν πως έρχονταν σε επαφή με κάθε ζωντανή δύναμη». (Αρχηγός Λούθηρος η Όρθια Αρκούδα, στο T.C. MacLuhan, Pieds nus sur la terre sacree-Γυμνά πόδια πάνω στην ιερή γη).

Το να βαδίζεις στηριζόμενος στη γη, να νιώθεις τη βαρύτητά της, να ξαποσταίνεις πάνω της σε κάθε σου βήμα, όλα αυτά λειτουργούν σαν μια συνεχόμενη ροή ενέργειας, που όμως δεν μεταδίδεται μοναχά ως ακτινοβολία που στην αρχή γίνεται αισθητή στα πόδια και μετά ανεβαίνει σε όλο το σώμα. Μεταφέρεται και μέσα από την ταύτιση της κυκλοφορίας (του αίματος στο σώμα του περιπατητή και της ενέργειας της γης). Το βάδισμα συνίσταται στην εξής κίνηση : η καρδιά χτυπά πιο δυνατά, κάνει μια μεγάλη κίνηση, το αίμα κυλά πιο γρήγορα, πιο δυνατά απ’ότι όταν το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας. Τα κύματα που διαπερνούν την γη δημιουργούν αντηχήσεις.

Τα τοπία είναι μια τελευταία πηγή ενέργειας, μετά την καρδιά της γης. Καλούν τον περιπατητή να τα οικοιοποιηθεί: νιώθει σαν στο σπίτι του, οι λόφοι, τα χρώματα, τα δέντρα τού προσφέρουν αμέριστη υποστήριξη. Η γοητεία ενός μονοπατιού που σκαρφαλώνει στους λόφους, η ομορφιά του αμπελώνα που το φθινόπωρο γεμίζει με πορφυρά και χρυσά χρώματα, τα φύλλα της ελιάς που ασημίζουν κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό, οι κοφτεροί παγωμένοι όγκοι, όλα αυτά φέρουν, μεταφέρουν, θρέφουν.

Απόσπασμα από το βιβλίο « ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ, Frederic Gros, Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα 2015» 

http://www.awakengr.com/2015/12/blog-post_304.html

Ἔξω τώρα ἀπό τή Σένγκεν!

Tό τελευταῖο διάστημα ἀκοῦμε νέες “ἀπειλές” ἀπό τή μεριά τῶν Βρυξελλῶν, πώς θά μᾶς πετάξουν, λέει, ἔξω ἀπό τή Ζώνη Σένγκεν, ἐπειδή δέν εἴμαστε σέ θέση νά φυλάξουμε καλά τά σύνορά μας.
Ἀσχέτως τοῦ ἄν μποροῦν νά τό πράξουν αὐτό ἤ ὄχι, νομίζουμε πώς πρέπει νά τό σκεφτοῦμε καλά, μήπως πρέπει νά φύγουμε ἐμεῖς αὐτοβούλως!
 Κι ἐξηγούμαστε: Τί μᾶς παρέχει σήμερα ἡ Συνθήκη Σένγκεν, πού ἐφαρμόζεται στή χώρα μας ἀπό τό 2000; Βασικά τήν κατάργηση τῶν ἐλέγχων στά σύνορά μας μέ τίς ἄλλα κράτη τοῦ ἑνιαίου χώρου, τό πέρασμα δηλαδή χωρίς διαβατήριο.
Τί ἄλλο ὅμως παρέχει, πού ἄν τό στερηθοῦμε θά πάθουμε ζημιά;
Τό σύστημα πληροφοριῶν Σένγκεν πού μοιράζει στά ἀστυνομικά
τμήματα ἀρχεῖα καταζητούμενων ἀτόμων, κλεμμένων ἀντικειμένων κτλ; Σιγά τά ὠά! Ἄλλοι κυρίως ἔχουν ἀντικειμένων κτλ; Σιγά τά ὠά!
Ἄλλοι κυρίως ἔχουν τό πρόβλημα αὐτό καί θέλουν ἐμᾶς (καί τούς φακέλους μας!) γιά τή λειτουργία τοῦ συστήματος.
Μήπως τήν δικαστική ἤ ἀστυνομική συνδρομή τῶν ξένων;
 Ἀστεῖο πρᾶγμα, εἴδαμε πόση βοήθεια εἴχαμε καί στήν περίπτωση τοῦ Χριστοφοράκου...
Ἤ θά μειωθεῖ ἡ ἀποτελεσματικότητα τῆς καταπολέμησης τοῦ ναρκεμπορίου;
 Κανείς δέν μᾶς ἐμποδίζει νά συνάψουμε συμφωνίες μέ Interpol, DIA κτλ ἐφόσον
δοῦμε ὅτι μᾶς ἐξυπηρετεῖ κάτι τέτοιο.
Καί πᾶμε στά τεράστια πλεονεκτήματα τῆς ἐξόδου μας ἀπό τή Σένγκεν: Ἀπαλλασσόμαστε ἀπό τούς
κοινούς κανόνες περί ἀσύλου, προσαρμόζοντάς τους στά μέτρα τῆς χώρας μας.
Ἀφαιροῦμε ἀπό τό σύνολο τῶν μεταναστῶν τό κίνητρο νά μποῦν στήν Ἑλλάδα,
ἀφοῦ καί νά ἔρθουν δέν θά δικαιοῦνται τίποτε στίς χῶρες ὅπου προσβλέπουν (Γερμανία, Σκανδιναβία κτλ).
Ξανακερδίζουμε τό δικαίωμα νά ἔχουμε δική μας λίστα χωρῶν τῶν ὁποίων οἱ πολίτες χρειάζονται
βίζα γιά νά μᾶς ἔρθουν (σήμερα εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά τηροῦμε ὅ,τι θέλει ἡ ΕΕ).
Ἔτσι λ.χ. μποροῦμε νά διευκολύνουμε 6 ἑκατομμύρια Ρώσων τουριστῶν νά ἔρθουν στήν πατρίδα μας, χωρίς τά εὐρωπαϊκά προσκόμματα - ἄν βέβαια ἔχουμε ἑλληνική Κυβέρνηση.
Ἀντί λοιπόν νά κατηγοροῦμε (σωστά μά ἀσκόπως) τήν ΕΕ γιά ὑποκρισία καί μετάθεση εὐθυνῶν στό
μεταναστευτικό, ἄς φύγουμε ἐμεῖς ἐθελοντικά ἀπό τή Σένγκεν, χωρίς συνθῆκες εὐθείας σύγκρουσης μέ τίς Βρυξέλλες, ζητώντας τήν διατήρηση τῶν διατάξεων πού διευκολύνουν τήν κυκλοφορία ἐμπορευμάτων, ὑπηρεσιῶν καί κεφαλαίων, ἐφόσον τίς χρειαζόμαστε.
Ποιός ὅμως στήν Ἀθήνα θά τολμήσει νά κάνει ἕνα βῆμα ἀποφασιστικό γιά τό ἑλληνικό μέλλον;

http://antifonitis.gr/online/