Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015
ΜΑΝΗ: Πύρριχος - Λάας - Οίτυλo. - OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.
OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: ΜΑΝΗ: Πύρριχος - Λάας - Οίτυλo.: Πύρριχος - Λάας - Οίτυλo. Στην κορυφή του όρους Ασία, που σήμερα ονομάζεται λόφος του Πασσαβά βρισκόταν η πανάρχαια πόλη Λάς. Στην δωρική γ...
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015
Οίνος ευφραίνει καρδίαν... - Της Μαρίας Σπυρογιάννη
Το αλκοόλ, αν το καταναλώνουμε με μέτρο και σύνεση, μόνο ευεργετικό μπορεί να είναι, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα ποτήρι κρασί. Γιατί το κρασί βρε δεν είναι ποτό αλλά στάση ζωής. Είναι αξίωμα και μάλιστα θεμελιώδες. «Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου» έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και οφείλουμε να συμφωνήσουμε γιατί, όπως και να ’χει, αυτοί με τόσα συμπόσια που εκάναν κάτι παραπάνω θα ξέρουν. Το κρασί, έχοντας επιβιώσει από αρχαιοτάτων χρόνων βεβαίως-βεβαίως, διαθέτει ευεργετικές ιδιότητες και ψυχολυτρωτική επίδραση στον άνθρωπο.
Πρώτα απ’ όλα, μην ξεχνάμε πως εκτός από την ψυχούλα μας, το κρασί απογειώνει και την υγεία μας, καθώς περιέχει ουσίες (τις φαινολικές ενώσεις) οι οποίες λειτουργούν προστατευτικά στον οργανισμό μας προάγοντας την καλή κατάσταση της υγείας μας και παρατείνοντας το μέσο όρο ζωής. Λόγω των αντιοξειδωτικών τους ιδιοτήτων, οι ουσίες αυτές προασπίζουν τον οργανισμό μας από καρδιοπάθειες και καρκίνο. Και στην τελική, οι γιατροί είναι αυτοί που συστήνουν ένα ποτηράκι κρασί την ημέρα.
Βέβαια, οι περισσότεροι -αν όχι όλοι μας- όταν πίνουμε κρασί ούτε τις ιατρικές συμβουλές έχουμε κατά νου ούτε και ποσότητα κρασιού που να αναλογεί σε ένα ποτηράκι! Πίνουμε για την παρέα, πίνουμε για να ξεχάσουμε, πίνουμε για να θυμηθούμε, πίνουμε για να πάνε οι πίκρες κάτω και γενικά από δικαιολογίες οινοποσίας άλλο τίποτε!
Βασικό λοιπόν χαρακτηριστικό του κρασιού είναι πως ενώνει τις παρέες. Με ένα τσούγκρισμα των ποτηριών όλοι μας χαμογελάμε και όλοι μας ενθουσιαζόμαστε. Το κρασί μας ταξιδεύει, μας παίρνει μακριά από την πραγματικότητα, μακριά από τα προβλήματα και τις σκοτούρες, εκεί που όλα είναι ρόδινα και κάθε στεναχώρια μας μακρινή. Με αυτόν τον τρόπο μας λύνει τη γλώσσα, μας απελευθερώνει και αν μάλιστα δεν πρόκειται για το πρώτο ή το δεύτερο ποτήρι, τότε ίσως μας τη λύνει λίγο περισσότερο από όσο χρειάζεται. Και κάπως έτσι, κάθε άτομο ανοίγεται περισσότερο και οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται.
Οι φίλοι μας οι Λατίνοι έλεγαν «in vino veritas», δηλαδή «στο κρασί η αλήθεια». Συνεπώς, το νέκταρ αυτό είναι που φανερώνει τις αλήθειες μας. Ακουμπά τα χείλη μας και τα βάφει, προχωρά στον ουρανίσκο μας και γλυκαίνει τη γεύση μας, κυλάει στις φλέβες μας και γαληνεύει την ψυχή μας! Και κάπου εκεί, μεταξύ της μιας και της άλλης γουλιάς, όσο η ώρα περνά, οι αλήθειες μας αποκαλύπτονται! Ίσως τότε, εκείνες τις περασμένες ώρες, τις ώρες που μιλάει το κρασί να έχουν ειπωθεί λέξεις και να έχουν εκφραστεί συναισθήματα που χωρίς αλκοόλ στις φλέβες μας να μην είχαν περάσει ποτέ από τις σκέψεις, στις λέξεις και στις πράξεις. Όμως αυτό δε σημαίνει πώς δεν είναι αληθινά, άλλωστε ακόμη και οι Κινέζοι λένε πως μετά από την οινοποσία ακούγονται μόνον αληθινές κουβέντες. Οπότε ακόμη ένα χαρακτηριστικό του κρασιού είναι να δίνει, ποτηράκι–ποτηράκι, το θάρρος που χωρίς αυτό δε θα το είχαμε. Μας επιβραβεύει με κότσια να πούμε όσα νηφάλιοι θα φοβόμασταν να ξεστομίσουμε.
Επίσης, το κρασί είναι ένας ακόμη λόγος για να αισθανόμαστε τυχεροί που ζούμε στην Ελλάδα, καθώς οι ποικιλίες οίνων στη χώρα μας είναι πολλές και διακεκριμένες. Λευκά, κόκκινα, ροζέ, φρουτώδη, ξηρά και σαμπανιζέ είναι όλα τους λουκουμάκι για τον ουρανίσκο μας.
Αυτά τα λουκουμάκια μας προσφέρουν ένα χαμόγελο βγαλμένο από τα σωθικά μας. Αυθεντικό. Ένα χαμόγελο που κάνει την ίδια την καρδιά μας να γελά!
Άρα, «βάλε κρασί στου φίλου το ποτήρι, κι η μοναξιά ας κάνει χαρακίρι»! Ας πιούμε ένα κρασάκι συνοδευόμενο από καλή παρέα και σίγουρα η καρδιά μας και ο ουρανίσκος μας θα το ευχαριστηθούν!
Μαρία Σπυρογιάννη
Η μελισσοκομία έχει προϊστορία τουλάχιστον 8.500 ετών Διεθνής έρευνα (με ελληνική συμμετοχή)
Η μελισσοκομία έχει προϊστορία τουλάχιστον 8.500 ετών
Διεθνής έρευνα (με ελληνική συμμετοχή)
Οι άνθρωποι είχαν βρει τρόπο να αξιοποιούν τις μέλισσες ήδη από την Εποχή του Λίθου, πριν από 8.500 έως 9.000 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, με ελληνική συμμετοχή, η οποία μεταθέτει ακόμη πιο βαθιά στο παρελθόν τη σχέση των ανθρώπων με τις μέλισσες και τις ρίζες της ίδιας της μελισσοκομίας, η οποία παραμένει πάντως άγνωστο πότε ακριβώς ξεκίνησε.
Σκηνές από προϊστορικές βραχογραφίες στην υποσαχάρια Αφρική απεικονίζουν κυνήγι μελισσών, καθώς και τοιχογραφίες της Αιγύπτου των Φαραώ που δείχνουν σκηνές μελισσοκομίας, αλλά έως τώρα ήταν ασαφές κατά πόσον οι πρώτοι αγρότες ήταν και μελισσοκόμοι, πράγμα που πλέον φαίνεται να επιβεβαιώνεται.
Οι ερευνητές (μεταξύ των οποίων ο καθηγητής προϊστορικής αρχαιολογίας Κωνσταντίνος Κωτσάκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), με επικεφαλής τον καθηγητή Ρίτσαρντ Έβερσεντ της Σχολής Χημείας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature».
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν χημικά ίχνη από κερί μελισσών σε τουλάχιστον 6.400 κεραμικά σκεύη των πρώτων γεωργών, σε πάνω από 150 νεολιθικές αρχαιολογικές τοποθεσίες σχεδόν όλης της Ευρώπης (μεταξύ των οποίων στην Ελλάδα), της Βόρειας Αφρικής (Αλγερία) και της Εγγύς Ανατολής, οι οποίες χρονολογούνται προ 4.000 έως σχεδόν 9.000 ετών.
Η ανακάλυψη αποτελεί σαφή ένδειξη ότι οι πρόγονοί μας συνέλλεγαν μέλι από τις άγριες μέλισσες και ότι πιθανότατα η πρακτική της μελισσοκομίας όχι μόνο υπήρχε, αλλά και ήταν ευρέως διαδεδομένη. Όπως εξημέρωσαν διάφορα ζώα (σκύλους, χοίρους κ.ά.), οι αρχαίοι αγρότες έκαναν κάτι ανάλογο με τις μέλισσες.
Το αρχαιότερο μέχρι σήμερα διακριτό χημικό «αποτύπωμα» κεριού μελισσών αποκαλύφθηκε στην τοποθεσία Τσαταλχογιούκ της ανατολικής Τουρκίας, πριν από περίπου 7.000 χρόνια. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η μελισσοκομία είχε ήδη παρελθόν πίσω της, ήταν συνεπώς ακόμη παλαιότερη.
Όπως δήλωσε η ερευνήτρια γεωχημικός δρ Μελανί Ρόφετ-Σαλκ, «ο προφανέστερος λόγος για την εκμετάλλευση των μελισσών θα ήταν για το μέλι τους, το οποίο θα αποτελούσε ένα σπάνιο γλυκαντικό στο φαγητό για τους προϊστορικούς ανθρώπους. Όμως το κερί της μέλισσας μπορεί επίσης να χρησιμοποιείτο και για άλλους σκοπούς, όπως πρακτικούς, τελετουργικούς, διακοσμητικούς και ιατρικούς, π.χ. για τη στεγάνωση κεραμικών αγγείων».
Δεν έχουν ανακαλυφθεί ίχνη κεριού μελισσών πάνω από τον 57ο παράλληλο της Γης, π.χ. στη Σκωτία ή στη Σκανδιναβία, γεγονός που δείχνει ότι υπήρχε ένα βόρειο οικολογικό «σύνορο» για τους αγρότες-μελισσοκόμους, καθώς οι μέλισσες μάλλον δεν άντεχαν τις κλιματολογικές συνθήκες βορειότερα της Δανίας.
Γενετικές έρευνες δείχνουν ότι η μέλισσα εμφανίστηκε στην Ασία πριν από περίπου 300.000 χρόνια και γρήγορα εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και στην Αφρική. Σήμερα, οι μέλισσες αντιμετωπίζουν σοβαρές απειλές από την κλιματική αλλαγή, τα εντομοκτόνα και τις ασθένειες.
Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία πατήστε εδώ
http://www.nature.com/nature/journal/v527/n7577/full/nature15757.html
ΡΙΖΕΣ ΑΙΩΝΙΕΣ
1569 ) ΟΙ ΚΑΛΎΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΣΤΙΣ ΛΑ'Ι'ΚΕΣ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
Λαϊκή Ωραιοκάστρου . Ο Κώστας, λαχανικά όλον τον χρόνο, δεν χρησιμοποιεί πολλά χημικά λιπάσματα.... ( Η εικόνα χάθηκε !!!! ;;;; )
Η Μαρία από την Παραλίμνη Γιαννιτσών... Λαϊκή Ωραοκάστρου και Παλαιοκάστρου...
...μαζί με τον Νικόλα, καλλιεργούν τα λαχανικά τους χωρίς χημικά λιπάσματα....
Ξεπούλησε, ήρθαμε αργά !!
Σήμερα κάτι προλάβαμε !!
Οι οικογένεια των ψαράδων από την Βόλβη, με φρέσκα ψάρια θαλάσσης και φρεσκότατα της Λίμνης Βόλβης ψαρεμένα από τον Πατέρα.......
Ο Τσέλιγκας, πολύ καλά τυροκομικά, υπέροχα λουκάνικα..... Ζητήστε του τυρί κατσικίσιο από Μαύρη Γίδα, θα σας καταπλήξει η γεύση του.......
Η Ομορφούλα !! Βότανα και διάφορα θεραπευτικά παραδοσιακά που τα φτιάχνει η ίδια !!
Την βλέπουμε μόνο κάθε Πέμπτη στην Λαϊκή Παλαιοκάστρου...
Η Κική με τον Γιώργο από τον Λαγκαδά, καλλιεργούν το Κτήμα Κορώνεια με τον παραδοσιακό τρόπο Βιολογικά...
Τό Παραπάνω ζευγάρι καλλιεργούν βιολογικά προϊόντα !!! Είναι οι μόνοι που κρατούν σπόρους από μερικά λαχανικά, οι υπόλοιποι όλοι, αγοράζουν, φυσικά μεταλλαγμένους........
Η Έρευνά μου δεν συνεχίστηκε γιατί είδα πως οι περισσότεροι παραγωγοί δεν κρατάνε πλέον σπόρους και αυτό είναι κάτι που θα τους στοιχίσει ακριβά αν μεθαύριο μας πούνε οι πολυεθνικές της παγκοσμιοποίησης, Μονσάτο κλπ ότι δεν σας δίνουμε σπόρους αν δεν κάνετε αυτό και αυτό.... Αν δεν δηλώσουμε δηλαδή πλήρη υποταγή..... Μακάρι να βγω ψεύτης στις προβλέψεις μου.
npazaitis@hotmail.com
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015
Είμαστε Έλληνες - Τού Θεόδωρου Σωτηρόπουλου
Είμαστε Έλληνες, τότε ας ζήσουμε σαν Έλληνες και όχι σαν ξεθωριασμένα καρτούν από ταινία του Χόλυγουντ.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας φερθούμε σαν Έλληνες και όχι σαν φοβισμένα κοριτσόπουλα.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας υμνούμε τους Έλληνες προγόνους και προπάτορες μας και όχι τους προγόνους και τους προπάτορες άλλων εθνών.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας αντισταθούμε σαν Έλληνες, όπως προστάζει το ήθος και η ανδρεία της χιλιόχρονης ιστορίας μας.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας σπουδάζουμε την Ελληνική αρχαία γραμματεία και όχι την γραμματεία των βάρβαρων φίλων και γειτόνων μας.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας υμνούμε τους Έλληνες Θεούς μας, τους οποίους εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε, με μόνο σκοπό, να δοξάσουμε την πλάση, η οποία, είναι ο ίδιος ο Δημιουργός της ζωής, της τάξης και της αταξίας συνάμα.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας μάθουμε στα παιδιά μας να ζούνε και να μεγαλουργούν σαν Έλληνες και όχι σαν κέρινα ομοιώματα, που με την πρώτη ζέστη λιώνουν και χάνονται.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας πούμε και πάλι όχι στην νέα βαρβαρότητα των νέων στρατιών του Ξέρξη, που θέλουν και πάλι να αντικαταστήσουν το φως των προγόνων μας με το δικό τους βαρβαρικό σκοτάδι.
Εάν λοιπόν είμαστε Έλληνες, ας αποτινάξουμε από επάνω μας ότι ξένο, ότι πλαστικό, ότι κάλπικο, ότι βαρβαρικό και ας τρέξουμε στις αγκαλιές των προγόνων μας, ζητώντας τους να μας δείξουν τον δρόμο της σκέψης, της φιλοσοφίας, της αρετής, της γνώσης, της ανδρείας, της φιλοπατρίας, τον δρόμο αυτόν, που εδώ και εκατοντάδες χρόνια χάσαμε.
Εάν είμαστε Έλληνες, ας ξεκινήσουμε για το μεγάλο ταξίδι, το ταξίδι αυτό, που θα μας κάνει και πάλι να λέμε με υπερηφάνεια σε όλους του πλανήτη, ότι είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ.
, τότε ας ζήσουμε σαν Έλληνες και όχι σαν ξεθωριασμένα καρτούν από ταινία του Χόλυγουντ.Είμαστε Έλληνες, τότε ας σπουδάζουμε την Ελληνική αρχαία γραμματεία και όχι την γραμματεία των βάρβαρων φίλων και γειτόνων μας.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας υμνούμε τους Έλληνες Θεούς μας, τους οποίους εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε, με μόνο σκοπό, να δοξάσουμε την πλάση, η οποία, είναι ο ίδιος ο Δημιουργός της ζωής, της τάξης και της αταξίας συνάμα.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας μάθουμε στα παιδιά μας να ζούνε και να μεγαλουργούν σαν Έλληνες και όχι σαν κέρινα ομοιώματα, που με την πρώτη ζέστη λιώνουν και χάνονται.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας πούμε και πάλι όχι στην νέα βαρβαρότητα των νέων στρατιών του Ξέρξη, που θέλουν και πάλι να αντικαταστήσουν το φως των προγόνων μας με το δικό τους βαρβαρικό σκοτάδι.
Εάν λοιπόν είμαστε Έλληνες, ας αποτινάξουμε από επάνω μας ότι ξένο, ότι πλαστικό, ότι κάλπικο, ότι βαρβαρικό και ας τρέξουμε στις αγκαλιές των προγόνων μας, ζητώντας τους να μας δείξουν τον δρόμο της σκέψης, της φιλοσοφίας, της αρετής, της γνώσης, της ανδρείας, της φιλοπατρίας, τον δρόμο αυτόν, που εδώ και εκατοντάδες χρόνια χάσαμε.
Εάν είμαστε Έλληνες, ας ξεκινήσουμε για το μεγάλο ταξίδι, το ταξίδι αυτό, που θα μας κάνει και πάλι να λέμε με υπερηφάνεια σε όλους του πλανήτη, ότι είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας φερθούμε σαν Έλληνες και όχι σαν φοβισμένα κοριτσόπουλα.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας υμνούμε τους Έλληνες προγόνους και προπάτορες μας και όχι τους προγόνους και τους προπάτορες άλλων εθνών.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας αντισταθούμε σαν Έλληνες, όπως προστάζει το ήθος και η ανδρεία της χιλιόχρονης ιστορίας μας.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας σπουδάζουμε την Ελληνική αρχαία γραμματεία και όχι την γραμματεία των βάρβαρων φίλων και γειτόνων μας.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας υμνούμε τους Έλληνες Θεούς μας, τους οποίους εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε, με μόνο σκοπό, να δοξάσουμε την πλάση, η οποία, είναι ο ίδιος ο Δημιουργός της ζωής, της τάξης και της αταξίας συνάμα.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας μάθουμε στα παιδιά μας να ζούνε και να μεγαλουργούν σαν Έλληνες και όχι σαν κέρινα ομοιώματα, που με την πρώτη ζέστη λιώνουν και χάνονται.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας πούμε και πάλι όχι στην νέα βαρβαρότητα των νέων στρατιών του Ξέρξη, που θέλουν και πάλι να αντικαταστήσουν το φως των προγόνων μας με το δικό τους βαρβαρικό σκοτάδι.
Εάν λοιπόν είμαστε Έλληνες, ας αποτινάξουμε από επάνω μας ότι ξένο, ότι πλαστικό, ότι κάλπικο, ότι βαρβαρικό και ας τρέξουμε στις αγκαλιές των προγόνων μας, ζητώντας τους να μας δείξουν τον δρόμο της σκέψης, της φιλοσοφίας, της αρετής, της γνώσης, της ανδρείας, της φιλοπατρίας, τον δρόμο αυτόν, που εδώ και εκατοντάδες χρόνια χάσαμε.
Εάν είμαστε Έλληνες, ας ξεκινήσουμε για το μεγάλο ταξίδι, το ταξίδι αυτό, που θα μας κάνει και πάλι να λέμε με υπερηφάνεια σε όλους του πλανήτη, ότι είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΑ.
Κείμενο από το Μεγάλο Ανθρωπάκι.
Θέλω να ζήσω, ρε !!!!!!!!!!!.....
Όχι απλά να επιβιώσω !!!!!!!!
Βαρέθηκα να είμαι ένας ακόμα αριθμός στις στατιστικές σας.
Ένα νούμερο και όχι μια ψυχή.
Να είμαι ένας ακόμα απ’ όλους εκείνους που ρίχνουν νερό στο μύλο της φαυλότητας σας.
Σιχάθηκα να παίζω το παιχνίδι σας και να σας προσφέρω απλόχερα και το άλλο μάγουλο κάθε φορά που ρίχνετε κι ένα καινούριο χαστούκι στην αξιοπρέπεια μου.
Μπούχτισα πια να σκύβω φοβισμένος το κεφάλι μου, προσπαθώντας να μαζέψω τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι σας για να επιβιώσω.
Θέλω να ζήσω, ρε!
Δεν θέλω απλά να επιβιώσω στον κόσμο σας.
Σ' έναν κόσμο που φτιάξατε χωρίς να με ρωτήσετε!
Δε θέλω πια να προσπαθώ να γίνω αυτό που όλοι εσείς σχεδιάσατε για μένα. Θέλω να ακολουθώ τα θέλω της ψυχής μου.
Θέλω να διαβάζω ποίηση και όχι τα μαθηματικά σας.
Σιχαίνομαι το δημιούργημά σας (τον κόσμο σας) και την κοινωνία σας.
Σας σιχάθηκα πια!
Μα πιο πολύ απ’ όλα, σιχάθηκα τον εαυτό μου, που τόσα χρόνια σας ανέχτηκε, τιποτένια και πανούργα ανθρωπάκια.
Σιχάθηκα τις ιδέες σας, σιχάθηκα τη θρησκεία σας, σιχάθηκα τις αξίες σας.
Σιχάθηκα όλα εκείνα που ξεγελώντας με από μωρό, κάνατε να μοιάζουν σημαντικά όλη μου τη ζωή τώρα.
Σας φοβήθηκα, πίστεψα πως είστε δυνατοί.
Μεγάλοι και τρανοί.
Μα τώρα πια δε σας φοβάμαι άλλο...
Σφίγγω το χέρι του διπλανού μου, και ορμάω για ν’ αγγίξω το άπειρο.
Κυνηγάω πια το όνειρο, εκείνο που ποτέ μου δε θ’ αγγίξω.
Όλα εκείνα που κάνατε να πιστέψω, βάζοντας το μυαλό μου στη μηχανή του κιμά σας, πως είναι ανέφικτα.
Διέλυσα το κρεβάτι του Προκρούστη που με κοιμίζατε από μωρό.
Το έκανα κομμάτια και τα πέταξα στη θάλασσα που δε μ’ αφήνατε τόσο καιρό να ταξιδέψω...
Έραψα πάνω του για πανιά τις ελπίδες και τις προσδοκίες που μου σκοτώνατε όλα αυτά τα χρόνια κι έβαλα ρότα για την ευτυχία.
Την ευτυχία...
Που όσο κι αν την παστώσατε με λογής λογής ψεύτικα χρώματα και την σκεπάσατε μ’ άχρηστα στολίδια και φτιασίδια, δεν καταφέρατε να τη σκοτώσετε..
Σας βαρέθηκα τιποτένια, άχρηστα και γελοία ανθρωπάκια...
Ξέρω πως πρώτος απ' όλους φταίω εγώ για την κατάντια μου...
Μα τώρα πια μπορώ να δω!
Και να σας στείλω πια εκεί που σας αρμόζει.
Στη λήθη και την ανυπαρξία...
Στο τίποτα και στο πουθενά...
Είμαστε Έλληνες, τότε ας σπουδάζουμε την Ελληνική αρχαία γραμματεία και όχι την γραμματεία των βάρβαρων φίλων και γειτόνων μας.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας υμνούμε τους Έλληνες Θεούς μας, τους οποίους εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε, με μόνο σκοπό, να δοξάσουμε την πλάση, η οποία, είναι ο ίδιος ο Δημιουργός της ζωής, της τάξης και της αταξίας συνάμα.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας μάθουμε στα παιδιά μας να ζούνε και να μεγαλουργούν σαν Έλληνες και όχι σαν κέρινα ομοιώματα, που με την πρώτη ζέστη λιώνουν και χάνονται.
Είμαστε Έλληνες, τότε ας πούμε και πάλι όχι στην νέα βαρβαρότητα των νέων στρατιών του Ξέρξη, που θέλουν και πάλι να αντικαταστήσουν το φως των προγόνων μας με το δικό τους βαρβαρικό σκοτάδι.
Εάν λοιπόν είμαστε Έλληνες, ας αποτινάξουμε από επάνω μας ότι ξένο, ότι πλαστικό, ότι κάλπικο, ότι βαρβαρικό και ας τρέξουμε στις αγκαλιές των προγόνων μας, ζητώντας τους να μας δείξουν τον δρόμο της σκέψης, της φιλοσοφίας, της αρετής, της γνώσης, της ανδρείας, της φιλοπατρίας, τον δρόμο αυτόν, που εδώ και εκατοντάδες χρόνια χάσαμε.
Εάν είμαστε Έλληνες, ας ξεκινήσουμε για το μεγάλο ταξίδι, το ταξίδι αυτό, που θα μας κάνει και πάλι να λέμε με υπερηφάνεια σε όλους του πλανήτη, ότι είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΑ.
Κείμενο από το Μεγάλο Ανθρωπάκι.
Θέλω να ζήσω, ρε !!!!!!!!!!!.....
Όχι απλά να επιβιώσω !!!!!!!!
Βαρέθηκα να είμαι ένας ακόμα αριθμός στις στατιστικές σας.
Ένα νούμερο και όχι μια ψυχή.
Να είμαι ένας ακόμα απ’ όλους εκείνους που ρίχνουν νερό στο μύλο της φαυλότητας σας.
Σιχάθηκα να παίζω το παιχνίδι σας και να σας προσφέρω απλόχερα και το άλλο μάγουλο κάθε φορά που ρίχνετε κι ένα καινούριο χαστούκι στην αξιοπρέπεια μου.
Μπούχτισα πια να σκύβω φοβισμένος το κεφάλι μου, προσπαθώντας να μαζέψω τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι σας για να επιβιώσω.
Θέλω να ζήσω, ρε!
Δεν θέλω απλά να επιβιώσω στον κόσμο σας.
Σ' έναν κόσμο που φτιάξατε χωρίς να με ρωτήσετε!
Δε θέλω πια να προσπαθώ να γίνω αυτό που όλοι εσείς σχεδιάσατε για μένα. Θέλω να ακολουθώ τα θέλω της ψυχής μου.
Θέλω να διαβάζω ποίηση και όχι τα μαθηματικά σας.
Σιχαίνομαι το δημιούργημά σας (τον κόσμο σας) και την κοινωνία σας.
Σας σιχάθηκα πια!
Μα πιο πολύ απ’ όλα, σιχάθηκα τον εαυτό μου, που τόσα χρόνια σας ανέχτηκε, τιποτένια και πανούργα ανθρωπάκια.
Σιχάθηκα τις ιδέες σας, σιχάθηκα τη θρησκεία σας, σιχάθηκα τις αξίες σας.
Σιχάθηκα όλα εκείνα που ξεγελώντας με από μωρό, κάνατε να μοιάζουν σημαντικά όλη μου τη ζωή τώρα.
Σας φοβήθηκα, πίστεψα πως είστε δυνατοί.
Μεγάλοι και τρανοί.
Μα τώρα πια δε σας φοβάμαι άλλο...
Σφίγγω το χέρι του διπλανού μου, και ορμάω για ν’ αγγίξω το άπειρο.
Κυνηγάω πια το όνειρο, εκείνο που ποτέ μου δε θ’ αγγίξω.
Όλα εκείνα που κάνατε να πιστέψω, βάζοντας το μυαλό μου στη μηχανή του κιμά σας, πως είναι ανέφικτα.
Διέλυσα το κρεβάτι του Προκρούστη που με κοιμίζατε από μωρό.
Το έκανα κομμάτια και τα πέταξα στη θάλασσα που δε μ’ αφήνατε τόσο καιρό να ταξιδέψω...
Έραψα πάνω του για πανιά τις ελπίδες και τις προσδοκίες που μου σκοτώνατε όλα αυτά τα χρόνια κι έβαλα ρότα για την ευτυχία.
Την ευτυχία...
Που όσο κι αν την παστώσατε με λογής λογής ψεύτικα χρώματα και την σκεπάσατε μ’ άχρηστα στολίδια και φτιασίδια, δεν καταφέρατε να τη σκοτώσετε..
Σας βαρέθηκα τιποτένια, άχρηστα και γελοία ανθρωπάκια...
Ξέρω πως πρώτος απ' όλους φταίω εγώ για την κατάντια μου...
Μα τώρα πια μπορώ να δω!
Και να σας στείλω πια εκεί που σας αρμόζει.
Στη λήθη και την ανυπαρξία...
Στο τίποτα και στο πουθενά...
Θεόδωρος Σωτηρόπουλος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)