ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ .............

 

Τη στιγμή που καθημερινά χάνονται πολλές ανθρώπινες ζωές και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες δημιουργούνται τραγικές καταστάσεις με τους πρόσφυγες από τη Συρία, 100.000 κλιματιζόμενες τέντες που χρησιμοποιούνται μόνο 5 μέρες το χρόνο, παραμένουν «μόνες και έρημες» στη Σαουδική Αραβία.

Η υψηλής ποιότητας κλιματιζόμενες τέντες στήθηκαν στην πόλη Μίνα σε μια κοιλάδα 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι εγκαταστάσεις αυτές χρησιμοποιούνται μόνο πέντε μέρες το χρόνο από προσκυνητές Χάτζ για το ετήσιο ισλαμικό προσκύνημα στη Μέκκα. Τον υπόλοιπο χρόνο η περιοχή ερημώνει και οι σκηνές παραμένουν αχρησιμοποίητες.ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΥΡΙΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΠΝΙΓΟΥΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ;;;;;;;ΓΙΑΤΙ;;;;;;;ΜΗΠΩΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΔΙΑΚΙΝΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟΝ ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΧΩΡΑΣ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΜΑΣ;;;;Η ΜΗΠΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΤΑ;;;;

 Ιωάννης Παπαζήσης

ΆΦΑΝΤΗ Η ΕΒΡΑ'Ι'ΚΌΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ... ΙΕΡΟΥΣΑΛΉΜ

Ἄφαντη ἡ ἑβραϊκότητα στήν ...Ἱερουσαλήμ
Οἱ δηλώσεις τοῦ «πατέρα τῆς βιβλικῆς ἀρχαιολογίας» Ἴσραελ Φινκελστάιν μπορεῖ νά κλόνισαν τίς πεποιθήσεις πολλῶν, δέν ἦταν ὅμως ἔκπληξη γιά ὅσους γνωρίζουν καί δέν παραμυθιάζονται.
Ὁ ἀρχαιολόγος καθηγητής στό Πανεπιστήμιο τοῦ Τέλ Ἀβίβ δήλωσε ὀρθά κοφτά στήν Jerusalem Post ὅτι ἡ Ἱερουσαλήμ ὡς (προ)αἰώνια ἑβραϊκή πρωτεύουσα ἐπιστημονικά δέν ὑπάρχει! Ξεκαθάρισε πώς δέν ἔχεικαμμία ἱστορική ἤ ἐπιστημονική ἀπόδειξη γιά τήν Ἔξοδο ἀπό τήν Αἴγυπτο, γιά τήν περιπλάνηση στό Σινά ἤ γιά τήν κατάκτηση τῆς Χαναάν.
Κι ὅσο γιά τόν λεγόμενο «Ναό τοῦ Σολομῶντος», οὔτε κι αὐτός γνωρίζουμε ἄν ποτέ ὑπῆρξε!
Ἀπό κοντά καί ὁ συνάδελφός του Ράφι Γκρήνμπεργκ, ὁ ὁποῖος
δηλώνει ὅτι παρά τίς φῆμες πώς μέ μιάν ἀνασκαφή ἕξι μόλις ἑβδομάδων κάτι θά βρισκόταν ἀπό τήν ἀποκαλούμενη «Πόλη τοῦ Δαβίδ», οἱ ἀνασκαφές ἐπί δύο χρόνια στήν συνοικία Σιλουάν τῆς Κατεχόμενης Ἱερουσαλήμ δέν ἀπέφεραν τίποτε ἀπολύτως.
 Καί ὁ καθηγητής Γιόνι Μιζράχι, πού ἔχει ἐργαστεῖ καί στήν Διεθνή Ἐπιτροπή Ἀτομικῆς Ἐνέργειας (ΙΑΕΑ) συμφωνεῖ: οἱ ἰσχυρισμοί τῆς ὀργάνωσης Elad γιά τήν ἑβραϊκότητα τῆς πόλης εἶναι μόνο στά
παλαιοδιαθηκικά κιτάπια.
Λοιπόν, ὅλα φούμαρα; Οὔτε μία ἐπιστημονική ἀπόδειξη δέν στηρίζει τίς διεκδικήσεις
πού ὁδήγησαν στήν κατάληψη τῆς (ὑπόλοιπης) πόλης πρίν 40 σχεδόν χρόνια; Ἤ μήπως
καί οἱ ἰσραηλινοί ἀρχαιολόγοι εἶναι κι αὐτοί ἀντισημίτες;

Δεκαπενθήμερο έντυπο γνώμης ''Αντιφωνητής''
www.antifonitis.gr

Η ΤΡΙΤΗ ΛΥΣΗ - Χρόνια σου παίζουν το ίδιο εργάκι και συ ευπειθής εκτελείς σαν προβατάκι...

Η ΤΡΙΤΗ ΛΥΣΗ

Δυο πόρτες έχει η ζωή

και μονοπάτια χίλια

στον ύπνο μας επιάσανε

μας πήραν και τα καριοφίλια

Από την πόρτα την δεξιοαριστερή

στα μνημόνια  μας ρίξαν

στα δόντια του γαμψομύτη δανειστή

με σοκ και δέος μας βροντίξαν

Μία  λύση  και   μοναδική

Ευρώ και   Μνημονίων

η δεύτερη   ‘μπαμπούλας’ η Δραχμή

την πρόβαλαν ολίγον

την τρίτη   εντός Ευρώ  αντιμνημονιακή

την έκρυψαν τελείως

Πως κέρδισε τη μάχη χρέους ο Μεταξάς

ετόλμησε εκείνος !!

‘πουλέν’  ο Αλέξης  της Ουάσιγκτον

των δανειστών  δελφίνος

Γιατί παραδοθήκαμε αμαχητί ;

ενώ όπλα γεωπολιτικά έχουμε αιχμής;

σχέδιο δεν είχαμε εναλλακτικό

πειραματόζωο  υπομονετικό

μας έκανε εκείνος

Με τα μνημόνια η χώρα αδυνατεί να προχωρήσει

το καλό Ευρώ από την τσέπη μας έχει λείψει ,

τι ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος

όσο   να τον συνθλίψει όσο κι’ αν τον στύψεις;

Γιατί σου  έκρυψαν  τη δεύτερη και τρίτη λύση;

διερωτήθηκες να μάθεις πριν ψηφίσεις;

γιατί δεν σου λένε την αλήθεια ορθά να αποφασίσεις;

σε  ρίχνουν σε αδιέξοδα για να τους προσκυνήσεις;

αιμόφυρτο στου τοκογλύφου τα νύχια να σε ξεσκίσει;

200+ ένα μέτρα φωτιά μας  πάμε στα σφαγεία

ο λαός  αδυνατεί να τα σηκώσει

νέα   βιώνει τραγωδία

μας πάνε  στην  «τελική λύση» ;

η χώρα του Δία την έχει πατήσει.

Δόλιε λαέ!! Σίσυφο σε έχουν κάνει

γιγάντιο   στους ώμους σου φόρτωσαν λιθάρι

κάθε φορά καλείσαι τα βάρη τους να άρεις

το τρίτο μνημόνιο θα σε σηκώσει κι’ ο  χάρος θα σε πάρει

Χρόνια σου παίζουν   το ίδιο εργάκι

και συ ευπειθής εκτελείς σαν  προβατάκι

αδυνατείς να δεις  πως έφθασες σ’ αυτό το χάλι

τώρα  ο τοκογλύφος  σου παίρνει το κεφάλι και εσύ χορεύεις πεντοζάλι;

μήπως θάταν καλύτερα να σε στείλουν χωρίς επιστροφή στον Άρη;

*Αμφικτύων

28/9/2015

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/

Επίσκοπος Γάζας, Πορφύριος - Ο «άγιος» καταστροφέας μνημείων

Ο γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ποιμενάρχης της Γάζας, Πορφύριος (347–420), ζούσε για μια δεκαετία μια ζωή γεμάτη στερήσεις, πρώτα στη σκητική έρημο της Αιγύπτου, ύστερα στην Παλαιστίνη, έως ότου οι χριστιανοί της Γάζας παρακάλεσαν να τους δοθεί ένας ποιμένας «που να είναι ικανός να αντιμετωπίσει τους υπηρέτες των ειδώλων με έργα και με λόγια», όπως γράφει ο Μάρκος ο Διάκονος, ο βιογράφος του Πορφύριου. Έτσι, το 395 ο Πορφύριος έγινε επίσκοπος της Γάζας.
Η πόλη εξακολουθούσε να είναι εκείνη την εποχή -με την ανοχή του καθολικού αυτοκράτορα- ένα οχυρό της ειδωλολατρίας, διότι οι ειδωλολάτρες πολίτες της πλούσιας Γάζας πλήρωναν υψηλούς φόρους. Έτσι, ο Πορφύριος, αναλαμβάνοντας καθήκοντα, βρήκε εκεί οχτώ ναούς, ανάμεσά τους και το περίφημο Μαρνείο (ναός του Κρηταγενούς Διός), τον οποίο είχε ίσως ανεγείρει ο Αδριανός, με ένα πολυσύχναστο μαντείο.
Υπήρχαν συχνά συμπλοκές ανάμεσα σε ειδωλολάτρες και οπαδούς του επισκόπου -παρ' ότι όλοι κι όλοι οι χριστιανοί ήταν 80. Αλλά το έτος 395, ο ιεράρχης πρόλαβε ακριβώς προτού βρέξει, να παρακαλέσει τον Θεό για βροχή, και 78 άντρες, 35 γυναίκες, 9 αγοράκια και 5 κοριτσάκια προσηλυτίστηκαν. Αλλά, παρ' ότι στη διάρκεια του έτους προστέθηκαν και 35 αργοπορημένοι, η Γάζα δεν είχε και τώρα περισσότερους από πεντακόσιους χριστιανούς και έως το 398, καθώς φαίνεται, ούτε άλλον προσηλυτισμό, ούτε θαυματουργική βροχή ή κάτι παρόμοιο. Αλλά, εκείνη τη χρονιά ο Άγιος Πορφύριος κατάφερε μέσω του αυτοκράτορα Αρκάδιου να διατάξει κάποιον Ιλάριο, έναν υποβοηθό του μαγίστρου των οφικίων, να κλείσει επτά από τους οχτώ ειδωλολατρικούς ναούς, και πέρα από αυτό να σώσει μια διάσημη κυρία στο κρεβάτι της λεχώνας -η μητέρα μαζί με το βρέφος και άλλες 64 ψυχές προσηλυτίστηκαν στη μοναδική ψυχοσωτήρια θρησκεία. Αλλά κι αυτό δεν ήταν αρκετό, παρ' όλον τον κόπο. Και το κλείσιμο του Μαρνείου, του κύριου ιερού του Μάρνα («του Κυρίου μας»), το εμπόδισε ο χρηματισμός του Ιλάριου. Ακόμη κι όταν ο άγιος έκανε ενέργειες στην αυτοκρατορική αυλή υπέρ της βασιλείας του Θεού στη Γάζα, ακόμη κι όταν κατά την επιστροφή του έπεσε και διαλύθηκε ένα άγαλμα της Αφροδίτης και δέχτηκαν την ορθή πίστη άλλοι 32 άντρες και 7 γυναίκες (ωστόσο και οι πλούσιοι ειδωλολάτρες, προαισθανόμενοι κακά, άρχισαν να εγκαταλείπουν τη Γάζα), οι δείκτες προσηλυτισμού ήταν θλιβεροί.
Έτσι, ο Άγιος Πορφύριος ταξιδεύει την άνοιξη του 401 στην Κωνσταντινούπολη, συνοδευόμενος από τον μητροπολίτη του, τον αρχιεπίσκοπο της Καισάρειας. Εκεί, οι πνευματικοί κύριοι της Εκκλησίας απευθύνονται στον ίδιο τον Άγιο Χρυσόστομο και τον ενημερώνουν για την καταστροφή των «ειδωλολατρικών ναών» της Γάζας. Φυσικά αυτά τα ακούει ο πατριάρχης με «χαρά και εγκαρδιότητα». Στα κηρύγματά του δίδασκε μεν αγάπη και πραότητα: «Μπορείς να κάνεις θαύματα, μπορείς να ανασταίνεις νεκρούς, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις· ποτέ δεν θα σε θαυμάσουν οι ειδωλολάτρες περισσότερο, παρά μόνο όταν σε δουν να είσαι πράος και ευγενικός στις συναναστροφές σου... Διότι, τίποτα δεν κερδίζει τις καρδιές όσο η αγάπη». (Τους ίδιους τόνους γνωρίζουμε βέβαια μέχρι αηδίας από αμέτρητους άλλους άγιους ανθρώπους, π.χ. από τον Αυγουστίνο, ο οποίος ωστόσο διδάσκει και την εκδίκηση, τη δίωξη, τους βασανισμούς, ανάλογα με τις ανάγκες του). Στην πράξη όμως, ο Άγιος Χρυσόστομος μαζί με τον Άγιο Πορφύριο -μέσω του ευσεβούς αρχιθαλαμηπόλου Αμύντα- κερδίζει υπέρ του καταστροφικού έργου και την αυστηρά καθολική αυτοκράτειρα Ευδοξία, μια γυναίκα η οποία επηρεάζει την εσωτερική και θρησκευτική πολιτική, παίρνοντας και το χρυσάφι της. Αλλά, παρ' ότι το μοιράζουν επί τόπου στο παλάτι, ταμειακοί ενδοιασμοί, οι υψηλοί φόροι της Γάζας και οι συχνές δωρεές προς το δημόσιο ταμείο, κάνουν τον αυτοκράτορα να καθυστερεί την απόφασή του. Ύστερα όμως βάζουν τη γραπτή παράκληση για την καταστροφή των ναών στην αθώα ποδιά του νεογέννητου πρίγκιπα κατά τη βάπτισή του και τώρα ο Άγιος Πορφύριος κατάφερε να ισοπεδώσει οχτώ ολόκληρα χτίσματα ειδωλολατρικών θεών μέσα και έξω από τη πόλη.
Αυτό συνέβη με τη βοήθεια του στρατού και των ντόπιων χριστιανών. Σε δέκα ημέρες κατεδαφίστηκαν επτά ναοί, καταστράφηκαν είδωλα, οι θησαυροί των ναών κατασχέθηκαν. Μόνο το Μαρνείο πείσμωνε, προστατευόμενο ιδιαίτερα από τους ιερείς. Αλλά το νίκησαν με τη φωτιά και στη θέση του ανέγειραν μια εκκλησία, την Ευδοξιανή -κι αυτή με το χρυσάφι της αυτοκράτειρας, η οποία χάρισε και στον επίσκοπο της Καισάρειας χίλια χρυσά νομίσματα και άλλα δώρα, όπως επίσης έδωσε στο κάθε μέλος της επισκοπικής αποστολής εκατό χρυσά νομίσματα για τα ταξιδιωτικά έξοδά τους. Ο ευσεβής Πορφύριος, μετά την καταστροφή του Μαρνείου, έβαλε να πλακοστρώσουν τον χώρο μπροστά από τον ναό με τα μάρμαρα του αδύτου τα οποία θεωρούνταν ιερά, για να διαδηλώσει ιδιαίτερα τον θρίαμβο επί της ειδωλολατρίας, «ώστε εκείνα να μην ποδοπατιούνται μόνο από άνδρες, αλλά κι από γυναίκες, σκύλους, γουρούνια και άλλα ζώα», πράγμα που παρεμπιπτόντως μας υπενθυμίζει σε τι επίπεδο είχαν τοποθετήσει οι καθολικοί άγιοι τη γυναίκα, ανεξαιρέτως!
Αλλά, ο Άγιος Πορφύριος διέταξε να συντρίψουν και πολλά είδωλα σε σπίτια ιδιωτών και ταυτόχρονα να διοργανώσουν μια αστυνομική έφοδο για «βιβλία μαγείας» τα οποία έριξαν στη φωτιά. Ο ευσεβής επίσκοπος δεν δίστασε μάλιστα να κανονίσει και τους ναούς στα περίχωρα, όπως εικάζεται, χωρίς καν αυτοκρατορικό πληρεξούσιο.
Το «Θεολογικό και Εκκλησιαστικό Λεξικό» εξυμνεί ακόμη και τον 20ό αιώνα το «φλογερό ζήλο» του Αγίου Πορφύριου για την «εξάπλωση του Χριστιανισμού... Εκφράζοντας παράπονα στην Κωνσταντινούπολη δύο φορές (το 401 μάλιστα ο ίδιος αυτοπροσώπως) πέτυχε την αποστολή αυτοκρατορικών στρατευμάτων στη Γάζα, τα οποία κατέστρεψαν εκεί όλους τους ναούς των ειδωλολατρών». Και τον αγώνα του Πορφύριου εναντίον των μανιχαϊστών χαρακτηρίζει το λεξικό «αποτελεσματικό». Και κάπου-κάπου ο ευσεβής επίσκοπος όλο έκανε και κανένα θαυματάκι, αλλιώς δεν θα ήταν άγιος, όπως σε εκείνη την οπαδό του Μανιχαϊσμού την οποία σκότωσε με το σημάδι του σταυρού...

---

Πηγή: «Η εγκληματική ιστορία του Χριστιανισμού», τόμος Δ' (Κάρλχαϊντς Ντέσνερ)

Διαβάστε περισσότερα: Επίσκοπος Γάζας, Πορφύριος - Ο «άγιος» καταστροφέας μνημείων | Πάρε-Δώσε http://www.pare-dose.net/5279#ixzz3n41ARBKs

Πλάτων: Δικαιοσύνη και Φυσικό Δίκαιο

 

Σε μια προσπάθεια διερεύνησης της σχέσης που μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με το φυσικό δίκαιο, ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας επιχειρεί να συλλάβει την ουσία της δικαιοσύνης, με βάση την οντολογική θεμελίωση του δικαίου εκείνου, που ανταποκρίνεται στην φύση των πραγμάτων και το οποίο θα μπορούσε να αποκληθεί φυσικό, καθώς αναδύεται από την ίδια αυτή καθεαυτή την φύση του ανθρώπου.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον φιλοσοφικό του στοχασμό, η δικαιοσύνη πριν από όλα ενδημεί στην σφαίρα της αλήθειας και όχι της απλής δόξας. Αυτό σημαίνει ότι δεν τοποθετείται στην μια πλευρά της κοινωνίας ή της πολιτείας, ώστε να βρεθεί έτσι σε αντιπαράθεση με την άλλη. Πιο συγκεκριμένα, δεν εντάσσεται στην περιοχή της ουσίας, ώστε να έρχεται σε αντιπαράθεση με το κατά συμβεβηκός ή με το επουσιώδες, αλλά ούτε μονοσήμαντα στην πλευρά του νόμου προς αντιπαράθεση με την φύση. Αντιθέτως, στέκεται υπεράνω ενός τέτοιου διχοτομικού λόγου. Συνεπώς βρίσκεται πέραν όλων τούτων, σε ένα είδος επέκεινα όλων αυτών. Για τον Πλάτωνα, λοιπόν, βρίσκεται στην σφαίρα του Αγαθού, συλλαμβανομένη εντός του κόσμου των ιδεών, όπως ακριβώς η αρχή, η μέθοδος, το παράδειγμα και το μέτρο. Έτσι ακριβώς συλλαμβάνει και την δικαιοσύνη, μέσα στον εμπράγματο κόσμο των όντων, για να δύναται να είναι λειτουργική και η παρουσία του Αγαθού.

Επίσης, ο Πλάτωνας τοποθετεί την δικαιοσύνη πάντοτε στην πρακτική σφαίρα, δηλαδή στο πεδίο της πράξης, συνάπτοντας την με την προοπτική της ευδαίμονος πόλης και του ευδαίμονος βίου των πολιτών. Στο ερώτημα, ωστόσο, πως δύναται αυτή η σφαίρα να υπερβαίνει την συμβατική λειτουργία του νόμου, όπως την εννοούσαν και την ερμήνευαν οι σοφιστές, δηλαδή ως την ανύψωση του ανθρώπινου υποκειμένου σε μέτρο όλων των πραγμάτων, ο Πλάτων θεωρεί ότι αυτό συμβαίνει με την αναγωγή της δικαιοσύνης στα οντολογικά της θεμέλια, αλλά συγχρόνως και με την αναγνώριση της φύσης ως οντολογικού τόπου του δικαίου.

Εντούτοις, αν και η έννοια της φύσεως δεν χρησιμοποιείται συχνά από τον φιλόσοφο, αλλά ούτε αποτελεί για εκείνον μια αυθύπαρκτη οντότητα, συνιστά τελικώς ένα αρχέτυπο τάξης, ισορροπίας και αρμονίας. Έτσι, διανοίγεται ενώπιον του ανθρώπου μια έννομη τάξη, που προϋποθέτει ένα πράττειν «κατά τον νόμο της φύσεως». Ωστόσο, εδώ ο Πλάτων δεν δίνει το σοφιστικό νόημα του κατά φύση ισχυρότερου, καθώς αναφέρεται στον άνθρωπο που διέρχεται μέσα από αυτόν τον νόμο της φύσης προς αναζήτηση του ιστορικού νόμου του δικαίου. Συνεπώς, σύμφωνα με την αναζήτηση αυτή, η δικαιοσύνη είναι σύμφυτη με το Είναι του Κόσμου, διεκδικώντας μια λειτουργική και αισθητή παρουσία μέσα στον κόσμο της Πόλεως, έχοντας ως υποσήμανση ορθοπραγίας το φυσικό δίκαιο.

Αυτή η ορθοπραγία, ή αλλιώς οικειοπραγία όπως την αποκαλούσε ο Πλάτων, επρόκειτο για μια φυσική αρμονία, καθώς συνυφαίνεται με την φύση των πραγμάτων και ιδιαίτερα με την αναγκαιότητα εναρμόνισης της κοινωνικής και της πολιτικής πράξης με την φύση του ανθρώπου. Κατά αυτό τον τρόπο, λοιπόν, καθίσταται εφικτή η άρση των από την φύση προερχομένων ανισοτήτων. Η άρση αυτή, ωστόσο, είναι δυνατόν να επιτευχθεί μονάχα διαμέσου της πολιτικής πράξεως, η οποία στηρίζεται στο θετικό δίκαιο. Σε ένα θετικό δίκαιο που ανάγει το οντολογικό του θεμέλιο στο φυσικό δίκαιο και το οποίο δεν μετατρέπει την φυσική ανισότητα σε μια απόλυτη νομική ανισότητα, όπως συμβαίνει με την σκέψη των σοφιστών, αλλά σε μια πολιτική ισότητα, βασισμένη στην αρχή: ίση μεταχείριση των ίσων και άνιση των άνισων, άνιση των άνισων με ένα πνεύμα ισότητας, που γεωμετρικά προσμετρά την κατάσταση ανισότητας, με σκοπό να την περιορίζει και να την αποδυναμώνει.

Συνεπώς, από την συγκεκριμένη φιλοσοφική θεώρηση του Πλάτωνα προκύπτει το συμπέρασμα πως εντός του αισθητού κόσμου δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη ισότητα, παρά μόνο η δυνατότητα εφαρμογής του θετικού δικαίου. Μια δυνατότητα που, κατά τον φιλόσοφο, μπορεί να υλοποιηθεί στην πράξη, εισάγοντας το φυσικό δίκαιο μέσα στην πολιτική κοινότητα των ανθρώπων, ως το πρόπλασμα για την συγκρότηση του θετικού δικαίου και την εφαρμογή του επί ίσοις όροις για όλους.

http://www.antepithesi.gr/images/Logo.jpg 

Ένας έλληνας τους έκανε να χορεύουν Ζορμπά... - Όποιος το έχει ξαναδεί το ξαναβλέπει !!!! - ΕΛΛΑΔΑ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΖΕΙ ΠΑΝΤΟΥ !!!!

ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΨΩΜΙ - ...η Κυβέρνηση δρα σαν συμμορία για την λαϊκή κυριαρχία αδιαφορεί

Που πάει  η μεταμοντέρνα κοινωνία;

όταν οι θεσμοί έχουν γκρεμιστεί

η Κυβέρνηση δρα σαν συμμορία

για την λαϊκή κυριαρχία αδιαφορεί

η Δικαιοσύνη δούλα   στην  κομματοκρατία

και ο δικαστής αδικοπρακτεί;

Πολυεθνική εταιρεία η Εκκλησία

με  επιχείρηση κατασκευαστική

αξιοποιεί την κινητή και ακίνητη   περιουσία

τουρισμός-πρόνοια - φιλανθρωπία την απασχολεί

στα παρασκήνια κάνει και   πολιτική   παρουσία ιερή

Ουδόλως  την ενδιαφέρει του μνημονίου  η αθεΐα

και των πιστών η πνευματική διδασκαλία

πειθήνια στη νεοταξική  αρχή

χωρίς αρχές χωρίς αξία

για μια πολυπολιτισμική κοινωνία   σιωνιστική

μαζοπολτός οι λαοί

για να χτιστεί πάνω  στην δουλεία

η διεθνής δικτατορία η πλέον απεχθής

Όταν ισοπεδωθεί η αξιοκρατία

υπουργός παιδείας ξεπροβάλλει ο προπαγανδιστής

με βέτο  ο Οβριός  διώχνει υπουργό

πριν ακόμη   ορκιστεί

η χώρα    χρέους αποικία και υποτελής

αλητήρια η ολιγαρχία για του τόπου τα δεινά

παντελώς αδιαφορεί

θα περίμενε κανείς ο λαός να επαναστατήσει

έστω   να διαμαρτυρηθεί, όχι   ηττοπαθής.

Εκείνος  όλα τα  υπομένει

τα εγκρίνει με τον ψήφο της Κυριακής

συνηγορεί και  επαυξάνει  μεγαλύτερη ζητάει ποινή

ευκολόπιστος  ‘μαζόχας’ , όχι δεν είναι πλανημένος

εσκεμμένη η επιλογή

κι’ άλλα σκληρότερα μέτρα ζητάει

από την αμάθεια του  να εξαγνιστεί

η χώρα  στο μεταίχμιο έχει φθάσει  στην κρίσιμη καμπή

Δυο γάιδαροι μαλώνουν  σε ξένο αχυρώνα

για   σφαίρες επιρροής μαλώνουν και για την ‘κονόμα’

οι μεταναστευτικές ροές σωστό τσουνάμι

όπου φύγει –φύγει ο λαός  για να  προκάνει

το μαχαίρι του τζιχαντιστή  πριν του πάρει

το κεφάλι τη ζωή

Τον ΟΗΕ ολίγον τον ενδιαφέρει

αν τα πάνδεινα ο κοσμάκης υποφέρει

με Ανακωχή και Παγκόσμια Αμφικτυονία

ο πλανήτης  θα σωθεί

αν το Ελληνικό Πνεύμα η οικουμένη  ασπαστεί

Ολέθρια η κάθε χούντα

είτε  φανερή  είτε συγκαλυμμένη

γλυκύτατη η Δημοκρατία όταν δεν είναι φιμωμένη

μα πιο γλυκό για τη ζωή στο τραπέζι το ψωμί

κάποια  παιδάκια στον τόπο μας σήμερα υποφέρουν

Υπάρχει Ελπίς;

*Αμφικτύων

27/9/2015

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/