ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ, έλα κοιμήσου ραγιά μου, κάνε νάνι επιτέλους, νάνι και όπου το πονεί να γιάνει, νάνι το πουλάκι μου και ο ύπνος στα ματάκια του, νάνι το καλό μου, νάνι το μωρό μου, νάνι το χρυσό μου, νανάκια του, νανάκια του και ο ύπνος στα ματάκια του, έτσι μπράβο, κλείσε τα ματάκια σου, έλα κλείσε τα, δεν κάνει να τα έχεις ανοιχτά ραγιά μου, θα σε κλέψει η νεραΐδα του ξύπνιου και τότε θα σε τιμωρήσει και θα σε βάλει να σκέπτεσαι, έλα, κάνε νάνι σου λέω.
Και τι δεν κάνω ο έρμος από το 1821 και δώθε να τον κοιμίσω και να τον αποχαυνώσω τον ραγιά μου, τι τραγούδια για την εργατιά του λέω, τι κόκκινα πανό με σφυριά και δρεπάνια σκόρπια παντού του βάζω, τι συναυλίες για τον λαό δεν έχω στήσει, τι έβαλα φυλακή τους ήρωες για να μην παρασύρεται, τι του δολοφόνησα τους άριστους ηγέτες για να μην ταράζεται με όνειρα και ιδέες, τι δεκάδες εδάφη παραχώρησα στους οχτρούς, μόνο και μόνο για να τους έχω να γαυγίζουν όποτε εγώ θέλω, τι γενοκτονίες δεν έχω κάνει για να είναι λίγοι και καλοί οι ραγιάδες μου, τι προδοσίες πίσω από την πλάτη τους, τι τους έφερα εκατοντάδες χιλιάδες αγροίκους, τους οποίους τους βάπτισα και αυτούς ραγιάδες, μόνο και μόνο να έχουν παρέα οι δικοί μου ραγιάδες, τι έφερα εκατομμύρια δολοφόνους από έξω για να σκοτώνουν και να κλέβουν όποιον ραγιά πάει να ξυπνήσει, τι εμφύλιο πόλεμο δημιούργησα, τι πτωχεύσεις δεν έκανα, τι εξαθλιώσεις δεν έφερα, τι εδώ και διακόσια χρόνια τον φορολογώ όπως ο παππούς μου, ο ξακουστός Αλή πασάς και τι δεν έκανα, μέχρι και δημοκρατία τον άφησα να νομίζει ότι έχει, μέχρι και κτήριο του έστησα και το ονόμασα κοινοβούλιο, για να ψηφίζει δήθεν νόμους, έτσι για να παίζει, να ξεσκάει κάπου κάπου, ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ, κάντε ησυχία, πάει πάλι να ξυπνήσει.
Έλα νάνι, νάνι, νάνι, επιτέλους, ξανακοιμήθηκε το παλικάρι μου, το οποίο μου το είχανε ξυπνήσει με τις φωνές, τις αντιδράσεις, τις διαδηλώσεις, τις σπίθες, τα άρματα πολιτών, τα σώσε μας στρατέ και τα αγανακτισμένα κατσαρόλια, ευτυχώς ξανακοιμήθηκε το μανάρι μου, καλά δεν ντρέπεστε και φωνάζετε άσκοπα και ξυπνάτε τον κόσμο, δεν ντρέπεστε καθόλου, τόσα χρόνια μου πήρε να τον κοιμίσω και να τον αποβλακώσω για να μην καταλαβαίνει και να μην διεκδικεί τίποτα και τώρα εκτός των άλλων, μου ήρθατε και εσείς, μια χούφτα επαναστάτες και να σου οι φωνές, να σου οι εκδηλώσεις, να σου τα χαστούκια, να σου οι επερωτήσεις, να σου το κράξιμο μέσα στο μαγαζί μου, το κοινοβούλιο εννοώ, να σου τα πατριωτικά, τα εθνικά, τα γεωπολιτικά, να σου οι ομιλίες με ονόματα και διευθύνσεις, να σου τα πετρέλαια, να σου τα υπερμάχω το στρατηγό τα νικητήρια, για φτάνει ρε, ως εδώ, αν ξυπνήσει τι θα τον κάνω μετά, τι θα του πω, άντε στο καλό σας παλιόπαιδα, πηγαίνετε παραπέρα να παίξετε και αφήστε τον δικό μου ραγιά στον ύπνο του δικαίου, καλά είναι εκεί που είναι, δεν είναι η ώρα τώρα να ξυπνήσει, λίγο ακόμα θέλω να μοιράσω και τα υπόλοιπα και μετά κάντε ότι θέλετε, λίγο ακόμα θέλω, είμαι κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί, ένα και το αυτό, πάντα ένα και το αυτό, λίγο ακόμα θέλω.
Κοιμήσου λεβέντη μου, κοιμήσου παλικάρι μου, μην στενοχωριέσαι για τίποτε, εγώ θα τα φροντίσω όλα, εγώ που με εμπιστεύτηκες με την ψήφο σου, εμένα που με έβαλες στο τιμόνι του καραβιού σου, εγώ θα σε τακτοποιήσω μια χαρά, μην σε νοιάζει για τίποτε, το μόνο που θέλω είναι να συνεχίσεις να κοιμάσαι, τα υπόλοιπα είναι εύκολα και να δες παρακάτω, δεν σου λέω ψέματα, κοίτα τι θα κάνω για σένα, μόνο για σένα κοιμισμένε και αποβλακωμένε μου ραγιά, ήρωα και πατριώτη:
Όταν ξυπνήσεις, θα έχεις χάσει τον μισό σου μισθό και όλα σου τα δικαιώματα και θα δουλεύεις για μένα τον κοτζαμπάση γερμανοτσολιά και σταλινοτσολιά σχεδόν τζάμπα και θα με παρακαλάς και για το τζάμπα αυτό, έτσι θα γίνεις σαν τον κινέζο χωρίς κόπο και προσπάθεια, αυτό δεν ήθελες πάντα ραγιά μου, να γίνεις κινέζος.
Όταν ξυπνήσεις, δεν θα παίρνεις καθόλου σύνταξη και μερίσματα τα οποία είχες χρυσοπληρώσει, αλλά θα σου δίνω εγώ ότι θέλω και όταν το θέλω, έτσι για να έχει και σασπένς η μίζερη ζωή σου.
Όταν ξυπνήσεις, δεν θα έχεις καθόλου δημόσια υγεία και παιδεία, αλλά θα γιατρεύεσαι και θα μαθαίνεις γράμματα μόνο εάν έχεις λεφτά, δεν θα γίνουμε όλοι ίσοι και όμοιοι, η πατρίδα χρειάζεται και χαμάληδες, ποιοι θα σηκώνουν τις βαλίτσες αυτών που κατέκλεψαν την χώρα και τώρα θα θέλουν να τα χαλάσουν σε διακοπές, δίνοντας σε σένα αχάριστε πλουσιοπάροχη εργασία.
Όταν ξυπνήσεις, δεν θα έχεις καθόλου ιστορία για να θυμάσαι τους προγόνους σου, θα σου την ανταλλάξω όμως εγώ με την αμερικάνικη, την εβραίικη, την αλβανική, την τουρκική και την σκοπιανική, οι οποίες ιστορίες έχουν πολύ πιστολίδι, αίμα, φόνους, γενοκτονίες, τραγούδι, ταλέντα, τσόντα και δράση και έτσι θα είσαι μέσα στην τεχνολογία και μέσα στα γούστα.
Όταν ξυπνήσεις, τα παιδιά που έκανες θα έχουν φύγει και πάλι στα ξένα και έτσι εγώ θα έχω μειώσει την ανεργία στο μηδέν, πλην από τα εκατομμύρια αδέλφια σου, δηλαδή τους αλβανούς, βούλγαρους, πακιστανούς, ιρανούς, ιρακινούς, αφγανούς, ινδούς και άλλους μουσουλμάνους ισλαμιστές, οι οποίοι θα συνεχίσουν να είναι στο ταμείο ανεργίας, το οποίο μάλιστα θα πληρώνεις εσύ με τα εμβάσματα που θα στέλνεις από τα ξένα, αλλά μην στεναχωριέσαι, θα σου φτιάξω καμιά τριανταριά εκπομπές Πάμε Πακέτο για να βρίσκει ο ένας τον άλλον μετά από σαράντα χρόνια ξενιτιάς και που είσαι, δωρεάν, δεν είμαι και αχάριστος.
Όταν ξυπνήσεις, θα έχουμε δώσει στα αδέλφια μας τους τούρκους και στα αδέλφια μας τους σκοπιανούς, αμαχητί φυσικά, την Θράκη και την Μακεδονία, για το καλό πάντα της ειρήνης στην περιοχή, ούτως η άλλως και που τα είχες ποιο το όφελος, μήπως τα φρόντισες, η τα υπερασπίστηκες τώρα τελευταία, μόνο φασαρία έξοδα και φωνές με τους δίπλα, τι τα θες.
Όταν ξυπνήσεις, μέσα στην βουλή από τους τρακόσους, οι εκατόν πενήντα τουλάχιστον θα προέρχονται από τα αδέλφια μας τους αλλοδαπούς, που θα φροντίσουμε με ελάχιστες διαδικασίες να τους ονομάσουμε Έλληνες, μόνο και μόνο, για να έχεις πολλά αδέλφια και πολλούς πατριώτες όταν γυρίσεις από τα ξένα, για να μην αισθάνεσαι μόνος βρε αδελφέ.
Όταν ξυπνήσεις, θα έχω επιτρέψει τα ναρκωτικά να τα αγοράζεις ελεύθερα, ακόμα και από τις παιδικές χαρές, θα υπάρχει λογοκρισία στα πάντα, θα σε τιμωρώ ακόμα και αν πεις την λέξη μετανάστης, θα σε φυλακίζω μόνο αν χρωστάς εκατό ευρώ, η αν έχεις κλέψει μια γκοφρέτα από περίπτερο, όλα τα υπόλοιπα θα παραβλέπονται, θα καταργήσω τα θρησκευτικά σύμβολα από το κράτος, θα κάνω τα σχολεία να μοιάζουν με πολεμικό καταυλισμό των ηνωμένων εθνών, τα δημόσια νοσοκομεία θα είναι μόνο για μετανάστες, ρωμά, αθίγγανους και άλλα αδελφικά είδη της χώρας μας, θα επιτρέψω την δημιουργία επιχειρήσεων σε αλλοδαπά αδέλφια μας εντελώς αφορολόγητα, θα πληρώνουν φόρο μόνο όσοι δεν έχουν τίποτε, ενώ αυτοί που έχουν δεν θα πληρώνουν ποτέ, έτσι για να επιτευχτεί το αμερικάνικο όνειρο και σε αυτήν την έρμη χώρα, θα καταργήσω τα δικαιώματα για να έχεις μόνο υποχρεώσεις, θα κάνω ένα κράτος μέσα στο οποίο θα χωράνε λίγοι και καλοί, όχι πάντως εσύ, είπαμε να κοιμάσαι, όχι όμως και να ονειρεύεσαι.
Όταν ξυπνήσεις ραγιά μου, οι καναλάρχες και οι ζάπλουτοι θα ηγούνται της εξουσίας και θα σου προσφέρουν εντελώς δωρεάν επί εικοσιτετραώρου τούρκικα σήριαλ, βραζιλιάνικες σειρές, μπόλικο ποδόσφαιρο, πρωινές εκπομπές μαγειρικής, ατελείωτες δημοσιογραφικές αναλύσεις, ποιοτικά τραγούδια από την γείτονα χώρα, πίτσες, μπύρες και σόδες για το ρέψιμο και η ζωή σου θα είναι όμορφη ραγιά μου, πολύ όμορφη.
Όταν ξυπνήσεις ραγιά μου, η καλλιεργήσιμη γη θα έχει περάσει σε μεγάλες εταιρείες, οι οποίες θα παράγουν ρεύμα και όχι φαγητό και το υπόλοιπο σε μεμονωμένους αλβανούς και τούρκους κοτζαμπάσηδες και δικούς μας κομματικούς κατσαπλιάδες και θα είσαι υπάλληλος σε αυτούς εσύ και η γενιά σου, όπως τα παλιά καλά χρόνια, με τις καλύβες των δούλων στα χωράφια και τα αρχοντικά των αφεντάδων, οι οποίοι με τις δερμάτινες μπότες και το μαστίγιο στην ζώνη σκορπούσαν αγάπη ραγιά μου, πολύ αγάπη και η ζωή σου θα είναι ωραία ραγιά μου, πολύ ωραία.
Από το 1821 και μετά σε παρακολουθώ ραγιά μου, σε βλέπω, αλλά εσύ δεν μπορείς να με δεις, διότι είμαι κρυμμένος μέσα στα κόμματα, μέσα στα επιδόματα, μέσα στην κραιπάλη, μέσα στον αφελληνισμό, μέσα στους ανθέλληνες, μέσα στους προδότες, μέσα στον διχασμό, μέσα στον αναρχισμό, μέσα στους τραμπούκους, μέσα στην ρουφιανιά, μέσα στον οχαδερφισμό, μέσα στην αδιαφορία, μέσα στους φιλοσκοπιανούς, μέσα στους φιλότουρκους, μέσα στο χρήμα, μέσα στην κάθε λογής εξουσία, μέσα στο σπίτι σου, μέσα στο μυαλό σου, κάθομαι ανάμεσα σας στο μεσημεριανό τραπέζι, είμαι πάντα δίπλα σου και ξέρεις γιατί ραγιά μου, γιατί δεν θέλω να ξυπνήσεις έως ότου σου ετοιμάσω τον εφιάλτη σου, μέσα στον οποίο θα υπάρχεις και θα ζεις, όταν όμως θα σου πω εγώ να ξυπνήσεις, ακούς ραγιά μου, όταν θα σου πω εγώ.
Σίγουρα κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις ραγιά μου, μα όταν το κάνεις, θα είσαι μέρος του εφιάλτη που ο ίδιος δημιούργησες.
Θεόδωρος Σωτηρόπουλος