ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ Η ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ!!!!!Ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ, Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΣ- ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

 Ζούμε την τελευταίαν πράξιν της τραγωδίας του Προμηθέως Δεσμώτου! Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα η Πατρίς μας, δεμένη με βαριά δεσμά στου μαρτυρίου της τον βράχο, βασανίζεται εξοντωτικά, από εκείνους οι οποίοι παριστάνουν τους θεούς και τους ηγέτες του κόσμου! Δύο χιλιάδες χρόνια σκλαβιάς, ατίμωσης,
σκοταδισμού. Και διά να είναι σίγουροι οι σκοτεινοί δήμιοί της, ότι ποτέ πλέον η Ελλάς δεν θα παράξει το φως των Ιδεών και του Πολιτισμού, έστειλαν τα τελευταία χρόνια τα όρνεά τους να της κατασπαράξουν το ήπαρ! Να την αποκόψουν από κάθε ρίζα, η οποία την συνδέει με τις Πηγές της υπάρξεώς της! Να σβήσουν κάθε ελπίδα αναγεννήσεως, από την ανθρωπότητα…..
Μεγάλε μας πρόγονε και μύστη Αισχύλε, πόσο μακριά και πόσο καθαρά έβλεπες! Πώς δεν σε εννόησαν ακόμη και οι συμπολίτες σου και ενόμισαν ότι εξυβρίζεις τους Θεούς!...
Τι θα συμβεί λοιπόν; Θα αφανισθεί η Ελλάς, στερουμένη την ελευθερίαν της και χωρίς των σπλάχνων της την αντοχήν; Θα σβήσει διά παντός η ελπίς από τον κόσμον; Οι ψευδοθεοί θα επιτύχουν τον στόχον τους; Ή όλα αυτά είναι ευσεβείς πόθοι και φαντασιώσεις των σκοταδιστών; Τι λες κι εσύ πρόγονέ μας Αισχύλε;…
Η αυλαία του δράματος όμως δεν πέφτει εδώ. Κάπου εδώ κοντά τελειώνει μόνον η χαρά των ψευδοθεών. Διότι αγνόησαν ότι η Ελλάς δεν είναι μία τυχαία χώρα. Είναι το δώρον της Θείας Ανάγκης στον πλανήτη, και στην Ανάγκην πείθονται ακόμη και οι Θεοί! Ο Προμηθεύς δεν αφανίσθηκε! Το σπαραγμένο του ήπαρ αναπλάσθηκε και με την εμφάνισιν του Ηρακλέους τα όρνεα νεκρώθηκαν και εκείνος ελευθερώθηκε!
Μας λέει μήπως τίποτε αυτό; Μήπως ευρισκόμαστε πολύ κοντά στην ώραν του Ηρακλέους;
Το είχεν ιδεί ο Αισχύλος πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια: Μετά το μαρτύριο του Προμηθέως Δεσμώτου, ακολουθεί η δικαίωσις του Προμηθέως Λυομένου και η αποθέωσις του Προμηθέως Πυρφόρου! Εμείς διατί δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε;
Όλες αυτές τις πληροφορίες, τις έχουμε καταγεγραμμένες στις κυτταρικές μας μνήμες. Κάποιοι Έλληνες διαχρονικώς εφρόντιζαν διά να μην σβήσουν αυτές οι πληροφορίες, και σήμερα εκείνοι, οι οποίοι ανέλαβαν τον τιτάνιο αγώνα της απελευθερώσεώς μας από τα δεσμά των επικυρίαρχων, μας τις επαναφέρουν εμπλουτισμένες στον νουν μας! Αυτούς τους αγωνιστάς, πρέπει να τους ακούσουμε και να συνταχθούμε μαζί τους!
Κάθε Έλληνας κρύβει μέσα του την ηρωϊκήν ψυχήν του Ηρακλέους. Η δύναμίς του, στηρίζεται στην γνώσιν και στην αλήθειαν και η έμπνευσίς του είναι το Απολλώνιον Φως. Ήλθεν λοιπόν η ώρα, ύστερα από δύο χιλιάδες χρόνια φθοροποιού παραμονής στο σκοτεινό ζώδιο των ιχθύων, αυτή η ψυχή να αφυπνισθεί! Να συνειδητοποιήσει την ουράνια αποστολή της και να ταχθεί στο στρατόπεδο του Φωτός και της Αρετής!
Αν ελευθερώσουμε μέσα μας τον Δεσμώτη Προμηθέα, αν απαλλαγούμε από τα σύνδρομα του φόβου, της ηττοπάθειας, της απόγνωσης και του φανατισμού, τότε θα αξιωθούμε να δούμε τον «αποθρώσκοντα καπνόν» της δικαιώσεως των αξιών του
Ελληνισμού και της λαμπρής επικρατήσεώς του, προς όφελος ολοκλήρου του πλανήτη! Η εσωτερική μας αναγέννησις και η σύμπνοια, θα είναι η «κίνησις της χειρός μας», διά να επακολουθήσει και της Προμάχου Αθηνάς η αρωγή!!
Ο μεγάλος μας πρόγονος Αισχύλος, μας άφησε από τα βάθη των αιώνων, ως ιεράν παρακαταθήκην, την τριλογίαν του Προμηθέως, διά να μας δείχνει την νομοτελειακήν εξέλιξιν των πραγμάτων! Οι καιροί απαιτούν μόνον την αφύπνισίν μας, την αφύπνισιν των Ελλήνων, διά να αποκαλύψουν προ των οφθαλμών μας την μάταιαν προσπάθειαν εκείνων, οι οποίοι ανοήτως προσπαθούν να σβήσουν το φως από τον Ήλιον!!...

ΠΗΓΗ:ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Η Γεωργία Παπαδοπούλου κοινοποίησε  {.ΕΛΛΗΝ.} Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ - ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΝΕΣ

ΒΛΕΠΩ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΚΥΦΤΟΥΣ,
 ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΑΠ ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ,
ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ,
 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΜΟΥ.

 ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥΣ,
ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΟΥΣ.

 ΧΑΘΗΚΕ ΑΠ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΟΥ Η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ,
 ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΖΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΚΥΦΤΟΣ ΜΕ ΕΠΑΙΤΕΙΑ.
 ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΡΟΙ,
 ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΕΒΕΝΤΗ ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΠΑΞΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ.

 ΖΩΣΟΥ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΞΑΝΑ, ΚΑΙ ΒΓΕΣ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ,
 ΚΑΙ ΚΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΠΕΤΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝΕ ΜΕ ΤΡΟΜΟ.

 ΕΤΣΙ ΜΟΝΑΧΑ ΘΑ ΣΩΘΕΙΣ ΑΠ ΤΗΝ ΔΟΥΛΟΚΡΑΤΙΑ,
 ΚΑΙ ΘΑ ΧΕΙ ΠΑΛΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΧΑΡΑ, ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
 ΘΕ ΝΑ ΧΑΡΟΥΝ ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ, ΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΘΑΜΕΝΟΙ,
 ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΟ ΣΟΥ ΑΥΤΟ ΘΑ ΛΕΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ.

Χρηστος Μανες

Διόφαντος η αληθινή ευφυία στο πεδίο της θεωρίας αριθμών

εικόνα από https://theancientwebgreece.wordpress.com/2015/05/22/%CE%B4%CE%B9%CF%8C%CF: 

 

Στην ιστορία των μαθηματικών υπάρχει κάποιος άνδρας που αποτελεί ίσως την πρώτη αληθινή ευφυία στο πεδίο της θεωρίας αριθμών. Μια από τι...

 

 Στην ιστορία των μαθηματικών υπάρχει κάποιος άνδρας που αποτελεί ίσως την πρώτη αληθινή ευφυία στο πεδίο της θεωρίας αριθμών. Μια από τις εργασίες του μάλιστα επηρέασε τόσο πολύ τους μεταγενεστέρους του ευρωπαίους αριθμοθεωριτικούς ώστε η γέννηση της να δικαιούται να χαρακτηριστεί ως μια μεγάλη στιγμή των μαθηματικών. Ο άνδρας αυτός είναι ο Διόφαντος και η εργασία που αναφέραμε τα περίφημα Αριθμητικά του. Υπάρχουν κάποιες φτωχές ενδείξεις που τοποθετούν τον Διόφαντο στον 1ο αιώνα, αλλά οι περισσότεροι ιστορικοί τον τοποθετούν στον 3ο αιώνα. Πέρα από το γεγονός ότι έζησε στην Αλεξάνδρεια, τίποτ' άλλο δεν είναι γνωστό για την προσωπική ζωή του. Η μεθοδολογία και η συλλογιστική του Διόφαντου στην αναζήτηση λύσης προβλημάτων σε μορφή εξισώσεων υπήρξε θεμελιώδης στην εξέλιξη του κλάδου των μαθηματικών, της Άλγεβρας.Αν και την Άλγεβρα την είχαν παρουσιάσει προγενέστεροί του, όπως ο Ευκλείδης, ο Θυμαρίδας, ο Νικομήδης κ.α., την εξέλιξε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται «πατέρας» της. Με την ανάπτυξη της Άλγεβρας έθεσε τις βάσεις σε μια σημαντική πτυχή των σύγχρονων μαθηματικών, τη Διοφαντική Ανάλυση, δίνοντας μια μεθοδολογία επίλυσης απροσδιόριστων εξισώσεων με πολλαπλές λύσεις. Επίσης θεωρείται πρόδρομος του μαθηματικού συμβολισμού, εισάγοντας πρώτος σύμβολα στις άγνωστες μεταβλητές των προβλημάτων.

Όταν πέθανε ο μαθηματικός Διόφαντος, οι μαθητές του, κατόπιν δικής του επιθυμίας, αντί άλλου επιγράμματος για τον τάφο του, συνέθεσαν ένα γρίφο, ως εξής: "ΔΙΑΒΑΤΗ, Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ Ο ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ. ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΟΦΟΣ, Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ. ΑΚΟΥΣΕ. ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΑ ΕΚΤΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ. ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΚΑΙ ΦΥΤΡΩΣΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΓΕΝΙ ΤΟΥ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΒΔΟΜΟ ΑΚΟΜΑ, ΗΡΘΕ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΟΥ Η ΜΕΡΑ. ΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟ ΧΡΟΝΟ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ, ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ. ΤΙ ΚΡΙΜΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΑΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟ. ΑΦΟΥ ΕΖΗΣΕ ΜΟΝΑΧΑ ΤΑ ΜΙΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ, ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ. ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, Ο ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ ΒΡΗΚΕ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΣΤΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ, ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ. "
Το επίγραμμα είναι από τους πιο γνωστούς μαθηματικούς γρίφους και από τη λύση του μαθαίνουμε ότι ο Διόφαντος πέθανε σε ηλικία ογδόντα τεσσάρων ετών. Η λύση του έχει έτσι: ο Διόφαντος πέρασε δέκα τέσσερα χρόνια ως παιδί, εφτά ως νέος και άλλα δώδεκα ως εργένης, οπότε παντρεύτηκε στα τριάντα τρία. Τον πέμπτο χρόνο του γάμου του, σε ηλικία τριάντα οχτώ ετών, απέκτησε ένα γιο, ο οποίος έζησε τα μισά χρόνια του πατέρα του, δηλαδή πέθανε στα σαράντα δυο, όταν ο Διόφαντος ήταν ογδόντα. Μετά τέσσερα χρόνια πέθανε κι ο ίδιος, όντας ογδόντα τεσσάρων ετών.

Ο Διόφαντος έγραψε τρεις μαθηματικές εργασίες: τα Αριθμητικά, από την οποία έχουν σωθεί μόνο έξι από τα δεκατρία βιβλία, Για τους Πολυγωνικούς Αριθμούς, από την οποία υπάρχει ένα μόνο μέρος και τα Πορίσματα, που έχουν χαθεί.
 
Τα Αριθμητικά είναι μια μεγάλη και εντελώς πρωτότυπη εργασία. Είναι μια αναλυτική αντιμετώπιση της αλγεβρικής θεωρίας αριθμών που χαρακτηρίζει το συγγραφέα ως έξυπνο δεξιοτέχνη αυτού του πεδίου. Πολλοί σχολιαστές ασχολήθηκαν με αυτή την εργασία, αλλά ο Ρεγιομοντάνος ήταν αυτός που στα 1463 ζήτησε μια λατινική μετάφραση του σωζόμενου ελληνικού κειμένου. Την πρόκληση αποδέχτηκε ο Ξυλάντερ (Xylander, εξελληνισμένο όνομα του Wilhelm Holzmann, καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης) ο οποίος έκανε μια αξιέπαινη μετάφραση που συνοδευόταν από σημαντικά σχόλια. Η μετάφραση αυτή χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια από τον Γάλλο Μπάσε ντε Μεζιριάκ (Bachet de Meziriac), ο οποίος στα 1621 δημοσίευσε την πρώτη έκδοση του ελληνικού κειμένου μαζί με μια λατινική μετάφραση και σημειώσεις. Στα 1670 έγινε μια δεύτερη έκδοση της ίδιας αυτής μετάφρασης, δυστυχώς όμως αρκετά απρόσεκτη. Αυτή η δεύτερη έκδοση έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία, διότι περιείχε, ενσωματωμένες στο κείμενο τις περίφημες σημειώσεις που έκανε ο Φερμά στο περιθώριο, σημειώσεις που προκάλεσαν πολλές έρευνες στη θεωρία αριθμών. Αργότερα εμφανίστηκαν γαλλικές, γερμανικές και αγγλικές μεταφράσεις των Αριθμητικών. Το σύγγραμμά του Αριθμητικά,είναι το αρχαιότερο ελληνικό σύγγραμμα άλγεβρας
 
Το μέρος της Αριθμητικής που έχει σωθεί ασχολείται με την επίλυση 130 περίπου προβλημάτων μεγάλης ποικιλίας, που οδηγούν σε εξισώσεις πρώτου και δεύτερου βαθμού, και λύνεται επίσης μια πολύ ειδική κυβική εξίσωση. Το πρώτο βιβλίο περιέχει εξισώσεις με έναν άγνωστο, ενώ τα άλλα βιβλία ασχολούνται με απροσδιόριστες εξισώσεις δεύτερου βαθμού με δύο και τρεις αγνώστους. Είναι εντυπωσιακή η απουσία γενικών μεθόδων και η επινόηση έξυπνων μαθηματικών τεχνασμάτων που σχεδιάζονται για τις ανάγκες κάθε συγκεκριμένου προβλήματος. Ο Διόφαντος δεχόταν μόνο θετικές και ρητές λύσεις και στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν ικανοποιημένος όταν έβρισκε μια λύση σε ένα πρόβλημα, έστω κι αν αυτό δεχόταν κι άλλες λύσεις.

Υπάρχουν μερικά αρκετά δύσκολα θεωρήματα που διατυπώνονται στα Αριθμητικά. Για παράδειγμα, βρίσκουμε, χωρίς απόδειξη αλλά με αναφορά στα Πορίσματα, την πρόταση ότι η διαφορά δύο ρητών κύβων είναι επίσης άθροισμα δυο ρητών κύβων — ένα ζήτημα που διερευνήθηκε αργότερα από τους Φρανσουά Βιέτ (Francois Viete) ντε Μεζιριάκ και ντε Φερμά. Υπάρχουν πολλές προτάσεις σχετικά με την παράσταση αριθμών ως αθροίσματος δυο, τριών ή τεσσάρων τετραγώνων, ένα πεδίο που διερευνήθηκε και ολοκληρώθηκε αργότερα από τους ντε Φερμά, Όυλερ και Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ (Joseph Louis Langranz).

Από την εποχή του Διόφαντου τουλάχιστον και δεν ξέρουμε ακόμη πόσο πιο πριν, οι έλληνες μαθηματικοί βρει τον τρόπο προβλήματα που λύνονταν συνήθως μια περίπλοκη σειρά αλγοριθμικών βημάτων, με πρακτική αριθμητική όπως λέγαμε στο δημοτικό σχολείο, να τα λύνουν μεταφράζοντας το πρόβλημα σε εξίσωση με τη χρησιμοποίηση κάτι αντίστοιχου με τον δικό μας σημερινό άγνωστο Χ. Δηλαδή να καταστρώνουν και εκείνοι μια εξίσωση και να φθάνουν πολύ πιο εύκολα στο αποτέλεσμα.

Η σημασία της ανακάλυψης που έγινε στην έδρα της Ιστορίας των Μαθηματικών από τους Χριστιανίδη και Σκούρα έγκειται στο ότι βρέθηκε και αποδείχθηκε πως ο μαθηματικός Θέων χρησιμοποίησε και σε άλλα πεδία την «αλγεβρική» μέθοδο του Διόφαντου, που ήταν μάλλον σε κοινή χρήση από τους τότε ανθρώπους, για τη λύση πρακτικών αριθμητικών προβλημάτων.

«Οι Άραβες δεν έκαναν τίποτε παραπάνω από το να μεταφράσουν και να διασώσουν κείμενα και δεν προσέθεσαν μια γραμμή στο σώμα των ήδη γνωστών μαθηματικών θεωριών».

Την εποχή του Μεσαίωνα της Ευρώπης οι Άραβες μελέτησαν και εμπλούτισαν την άλγεβρα και σ΄ αυτούς οφείλει και την ονομασία της (άλγεβρα = παραφθορά του όρου al-gabr = πλήρης / ολοκληρωμένη αριθμητική ή κατ’ άλλους προήλθε όμοια από το έργο Αράβων μαθηματικών του 9ου αι.: al – gabr w’ al-mugabala = ανασύσταση και μείωση). Έπειτα η άλγεβρα και η ανάλυση διαδόθηκαν στην Ιταλία μέσω κυρίως του Leonardo της Πίζας (Fibonacci), ο οποίος μετέφερε πολλές γνώσεις από τα ταξίδια του στην Ανατολή. Αργότερα, κατά τον 16ο αι., το έργο του Διόφαντου έγινε γνωστό και άρχισαν να δημοσιεύονται μεταφράσεις των Αριθμητικών. Από τους νεότερους μαθηματικούς ο Euler μελέτησε Διόφαντο και έδωσε παρόμοιες λύσεις με αυτόν στις εξισώσεις του.

 

 http://theseus-aegean.blogspot.com/2014/11/blog-post_27.html?spref=bl

Η ''ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ'' ΜΑΣ, ΤΟ ΞΑΦΑΝΙΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ! - Μπαρμπαρούσης Ταίζετε τον λαό μνημόνια και κουτόχορτο για χαρη των τραπεζών

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΚΑΜΟΡΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

     

Ένας ιδιότυπος πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, και μαζί μ αυτόν κορυφώνεται και μια ύπουλη προσπάθεια μέσα από την οποία επιδιώκεται όλοι εμείς να κοιτάζουμε χαιρέκακα το δάκτυλο... 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ενώ το τέρας του Ράιχ στήνει το δικό του μηχανισμό για την πολιτική άλωση ολόκληρης της Ευρώπης.

Το σενάριο ως προς τη σύλληψή του ήταν απλούστατο. Αλλά οι πρωταγωνιστές του πολιτικού προσωπικού, έχοντας απολέσει παντελώς την προσωπική τους αξιοπρέπεια, και με μηδενική εθνική συνείδηση στη φαρέτρα των πολιτικών τους εργαλείων, δεν ήταν δύσκολο να παγιδευτούν στο δόκανο που τους ετοίμασαν.

Μίζες παντού... Παντού βρωμιά... Σαπίλα και δυσωδία... Το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα βουτηγμένο μέχρι το λαιμό στο βαρέλι με το μέλι που σκόπιμα του έβαλαν μπροστά. Και...

Τώρα τους έχουν στο χέρι. Και έτσι μια εκτεταμένη γενιά πολιτικών ανδρεικέλων, απόλυτα χειραγωγούμενων και εκβιαζόμενων, ανίκανη να αντισταθεί, δηλώνει απλώς πρόθυμη να ενταχθεί και να υπηρετήσει τον πολιτικό σχεδιασμό του Γερμανικού Ράιχ.

Επικοινωνιακά το όλο εγχείρημα πλασάρεται ως μια ασυμβίβαστη απόπειρα πάταξης του λαμογιστάν και...
του ιδιότυπου θεσμικού πλαισίου μέσα από το οποίο οικοδόμησε την προκλητική ασυλία του.

Στην ουσία πρόκειται για έναν αδίστακτο τακτικισμό των χορογράφων, που «δίνοντας» ορισμένα από τα δικά τους παιδιά με τρόπο απόλυτα ελεγχόμενο, φροντίζουν να θυμίσουν στους πάντες πως τους έχουν για τα καλά «δεμένους», και ως εκ τούτου οφείλουν απόλυτη υποταγή και αταλάντευτη αφοσίωση.

Θα καταγράψουμε απλώς ορισμένα περιστατικά, ίσως τα πιο κραυγαλέα και ευρύτερα γνωστά, και ο καθένας μπορεί  να αντιληφθεί αυτό που μαγειρεύεται, συνεκτιμώντας τόσο τα περιστατικά όσο και τις ίδιες τις δρομολογούμενες εξελίξεις.

Το Χριστοφοράκο τον «δραπέτευσαν» διότι δε θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τη μη σύλληψή του. Και βεβαίως, ως «δραπετεύσας», αποτελεί ένα διαρκές φόβητρο για όλους εκείνους που κατά καιρούς «ενέδωσαν» στις δελεαστικές του «προσφορές».

Μήπως όμως πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί σ εκείνους που φιγουράρισαν τόσο δίπλα του, όσο και στις «λίστες γάμου» με τα δωράκια του, έχει ανατεθεί η βρώμικη δουλειά στη δημόσια διοίκηση αλλά και στην ελεγχόμενη στήριξη και …αποστήριξη του θλιβερού πρωθυπουργεύοντα???

Το Τσοχατζόπουλο τον φυλάκισαν αφού πρώτα φρόντισαν να βγει στην επιφάνεια ένα μεγάλο μέρος από τη βρώμικη δουλειά. Ποιος θα απαντήσει όμως για το λόγο που απολαμβάνει και για τον τρόπο με τον οποίο εξαργυρώνει ο κ. Σημίτης την προκλητική δικαστική ασυλία η οποία του παρασχέθηκε??? Οι Τσουκάτοι??? Οι Μαντέληδες???

Με ποιο τρόπο – εκτός από τη σιωπή του – θα κληθεί να εξαργυρώσει το ζεύγος Παπαντωνίου το δικαστικό χάδι με το οποίο αντιμετωπίστηκε ο αμαρτωλός βίος και η πολιτεία του???

Πως και ποιούς έχει δεμένους (όσο ενδεχομένως έχουν δεμένο κι αυτόν) ο επιχειρηματίας Λιακουνάκος, και τελικά στη πολυδιαφημισμένη έρευνα στο σπίτι του αυτό που «βρέθηκε» ήταν μόνο η …διαθήκη του??? Και για ποιο λόγο ο κ. Σόϊμπλε φροντίζει να ενημερώνεται άμεσα και προσωπικά γι αυτές τις εξελίξεις???

Τι ακριβώς παίχτηκε με τον αρχιραγιά της Κύπρου τον γνωστό κ. Αναστασιάδη, που τον οδήγησαν αδιαμαρτύρητα στον πλέον προκλητικό προσωπικό εξευτελισμό - χωρίς ο ίδιος να τολμήσει να αντισταθεί στον ξεφτιλισμό του - αλλά και γιατί εκ των υστέρων και μετά από όλα τούτα δε λύθηκε ούτε μύτη στο νησί???

Πως «ξαφνικά» ανακάλυψαν τη μπαρμπουτιέρα του Λουξεμβούργου και αφού έβγαλαν στη σέντρα τον Γιούνγκερ, το ίδιο ξαφνικά την έκαναν και πάλι γαργάρα την όλη υπόθεση???

Ποιοι και γιατί αποφάσισαν ξαφνικά να "δώσουν" τον πολύ δικό τους Καρατζαφέρη και γιατί ξαφνικά ξεσαλώνουν και πάλι οι πιστοί του σωματοφύλακες μέσα από το νεοδημοκρατικό μετερίζι πλέον??? 

Και μιλάμε βεβαίως για τα καλόπαιδα, που τίποτε δεν ήξεραν και τίποτε δεν άκουσαν για το έγκλημα, αλλά από αγνό «πατριωτικό» ενδιαφέρον και μόνον μόχθησαν για τις αμαρτωλές προμήθειες με πρωταγωνιστή τον κουμπάρο και πρώην μέντορα και αρχηγό τους.

Αλλά και γιατί αν και αποφάσισαν να το δώσουν τον ρίχνουν "στα μαλακά" ασχολούμενοι μόνο με τη μη δήλωση της γνωστής off-shore και δεν επεκτείνονται στην ουσία, δηλαδή στη διερεύνηση της προέλευσης του υπερσυσσωρευμένου πλούτου ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ σε μετρητά αλλά και σε ακίνητα???

Τι έγινε ωρέ παιδιά με κείνο το αμαρτωλό και ξεχασμένο εκατομμύριο του Αλέξη που αίφνης τρικλοποδιάζει τον άλλο Αλέξη αναφορικά με τις εξελίξεις στο θέμα της προεδρίας κλπ κλπ κλπ???

Τι έγινε αλήθεια εκείνος ο ιταλός τσαρλατάνος ο Γκρίλο που αίφνης μεταλλάχτηκε και πως τελικά κατάφεραν να συνετίσουν αυτό το ατίθασο και επαναστατημένο κορμί???

Μέχρι και το Μ. Ντράγκι καταχέριασε η Μανδάμ Μέρκελ και αίφνης τον ξαναπαράτησε σα δαρμένη σκυλίτσα να συνεχίσει να διεκπεραιώνει το ρόλο που του ανέθεσαν.

Και ο δικός μας ο Βενιζέλος??? Ακόμη κρατά στα χέρια του εκείνο το πόρισμα μέσα από το οποίο και έγκλημα συγκαλύπτεται, και πρώην πρωθυπουργός κατά καιρούς εκβιάζεται, αλλά η μανδάμ δικαιοσύνη επιμένει να μη τον καλεί με το ερώτημα της υπόθαλψης εγκληματία. Ή μήπως δε λέγεται υπόθαλψη εγκληματία να κρατάς στο συρτάρι σου ένα πόρισμα που αποκαλύπτει βρωμιά ενώ θα έπρεπε αυτό το πόρισμα να βρίσκεται στα χέρια του εισαγγελέα???

Ας σταματήσουμε εδώ προς το παρόν, για να συνοψίσουμε εν τάχει μια οδυνηρή αλήθεια.

Η πολιτική ζωή της Ευρώπης βυθίζεται ολοταχώς στην κόλαση του μαφιόζικου εκβιασμού, με πρωτεργάτη τον αδίστακτο μηχανισμό του γκεσταπίτικου 4^ου Ράιχ. 

Το πολιτικό της προσωπικό, αδίστακτα και ανερυθρίαστα δε δίστασε δι ίδιον όφελος να προβεί σε πράξεις εθνικής προδοσίας, και σήμερα εγκλωβισμένο μέσα στο άθλιο παρελθόν του, είναι καταδικασμένο να φέρει σε πέρας με κάθε τίμημα την άθλια αποστολή που του έχει ανατεθεί.

Οι λαοί της Ευρώπης, αν δεν εξεγερθούν, αν δε γυρίσουν τα πεζοδρόμια ανάποδα, αν δεν ανατρέψουν άμεσα και δε τιμωρήσουν παραδειγματικά τις πολιτικές τους ηγεσίες, είναι καταδικασμένοι να βιώσουν μέρες απίστευτης δυστυχίας, παροπλισμένοι πολιτικά και εθνικά, δυστυχείς και εξαθλιωμένοι οικονομικά, ναυαγισμένοι αξιακά, και με τον ισλαμικό όλεθρο να απειλεί να καταπιεί την Ευρώπη στο επόμενο βήμα του.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ" 

 

 http://ellinikoforoum.blogspot.com/2014/11/blog-post_900.html?spref=bl

 

Σιωνισμός και Παγκοσμιοποίηση

«Η Ελλάδα από γενέσεως Ελληνικού Κράτους να δίνει συνεχώς τα διαπιστευτήριά της ότι «ανήκει εις την Δύσιν» και η «Δύση» να απεργάζεται την εκμηδένισή της.»
Με το τέλος του ψυχρού πολέμου μια καινούρια λέξη μπήκε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, «Παγκοσμιοποίηση». Τί ακριβώς όμως εννοείται με τη χρήση του συγκεκριμένου όρου; Ποιές αναγκαιότητες υποχρεώνουν την ανθρωπότητα σήμερα, να ασχοληθεί με την παγκοσμιοποίηση; Τί προβλήματα δημιουργεί η προσπάθεια εφαρμογής της; Τελικά είναι προς το συμφέρον των ανθρώπινων κοινωνιών ή όχι, η επίτευξή της;
Ας δούμε πως περιγράφεται το «φαινόμενο» της παγκοσμιοποίησης στο βιβλίο του καθηγητού της Παντείου κ. Παναγιώτη Ήφαιστου: «Θεωρία Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης»:
Η διεθνής ετερότητα (η ύπαρξη εθνικών κρατών) είναι η κυριότερη αιτία των διεθνών συγκρούσεων και το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε προσπάθεια διεθνούς κανονιστικής ανάπτυξης.
Ολοκλήρωση (παγκοσμιοποίηση) σημαίνει μετριασμός ή εξάλειψη της συνεργασίας μεταξύ διακριτών κυρίαρχων κρατών.
Διαφορετικές ιδεολογίες, διαφορετικά έθιμα και διαφορετικές θρησκείες προκαλούν διαφορετικές αντιλήψεις περί ηθικής, γεγονός που δυσχεραίνει τη συγκρότηση κοινής παγκόσμιας αντίληψης περί ηθικής, η οποία θα στήριζε ενδεχομένως ένα διεθνές κανονιστικό σύστημα.
Η ετερότητα μεταξύ εθνών-κρατών, περιφερειών και ηπείρων προκαλεί άνιση ανάπτυξη, η άνιση ανάπτυξη δημιουργεί διλήμματα ασφαλείας, τα διλήμματα ασφαλείας προκαλούν ανταγωνισμούς και οι ανταγωνισμοί προκαλούν συγκρούσεις.
Και συνεχίζει με τα ερωτήματα :
Η τάξη προηγείται της δικαιοσύνης; Μήπως η διεθνής ετερότητα πρέπει να εξαλειφθεί και να υιοθετηθεί το δόγμα «περισσότερη τάξη λιγότερη δικαιοσύνη»; Μπορούμε στο όνομα αυτού του δόγματος να επιδιώξουμε παγκόσμια κανονιστική ομοιομορφία έστω και αν αυτό σημαίνει εκατομμύρια θύματα;
Ποιες απαντήσεις έδωσαν στα παραπάνω ερωτήματα οι ΗΠΑ και πως αποφάσισαν να διαχειριστούν το «περίσσευμα ισχύος» που μέχρι πρότινος διέθεταν, το έχουμε καταλάβει όλοι και ιδιαιτέρως εμείς οι Έλληνες. Οι οποίοι «παραδόξως» για το μέγεθός μας ως κράτος, έχουμε δεχτεί (τηρουμένων των αναλογιών) τη μεγαλύτερη «παγκοσμιοποιητική» πίεση από όλα τα διεθνή υποκείμενα.
Το γιατί συμβαίνει αυτό, θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω. Απλά πριν προχωρήσω θα ήθελα να επισημάνω, ότι αυτή η ‘special’ μεταχείριση της Ελλάδος, λαμβάνει χώρα όταν από συστάσεως Ελληνικού Κράτους (ψευτορωμαίικου), η «μικρά και ταλαίπωρος Ελλάς» διαβιεί υπό το στερεότυπο του δόγματος: «…ανήκομε εις την Δύσιν».
Ενώ η Ελλάδα δηλαδή ήταν πάντα «μαζί τους» (α΄ και β΄ παγκόσμιος πόλεμος, ψυχρός πόλεμος, Κορέα, πόλεμος εναντίον Γιουγκοσλαβίας, Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν, συμμετοχή σε όλους τους ευρωατλαντικούς θεσμούς  κλπ), «εισπράττει» ως ανταλλάγματα: Μικρασιατική Καταστροφή, παρεμπόδιση ένωσης Βόρειας Ηπείρου με τον εθνικό κορμό, Κυπριακό, «Μακεδονικό», «Τσάμικο», «Θράκη», «Ίμια και γκρίζες ζώνες», απαγορεύσεις στην ΑΟΖ, προσπάθεια «δορυφοριοποίησης» της Ελλάδος στην Τουρκία», λαθρομετανάστες, θεμελιώδεις διαστρεβλώσεις της ιστορίας της, διπλωματική απομόνωση στις διενέξεις της με τους μέχρι σήμερα εχθρούς της «Δύσης», δόλιο δανεισμό που την οδηγεί στη χρεωκοπία, μεθοδευμένη αποβιομηχάνιση και καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας, αποδόμηση των υγειών κοινωνικών στερεοτύπων και θεσμών  κλπ
Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά; Είναι τρελοί οι «σύμμαχοι»; Ασφαλώς όχι. Κάποιος άλλος παράγοντας λειτουργεί «υπόγεια» και κάνει τη συμπεριφορά τους να φαντάζει αλλοπρόσαλλη. Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά συμβαίνει.
Αν το κυρίαρχο στοιχείο για την παγκόσμια ηγεμονία μιας δύναμης ήταν η οικονομική ή η στρατιωτική ισχύς, τότε σήμερα θα μας κυβερνούσαν οι απόγονοι του Τζέγκινς Χαν ή του Αττίλα. Όμως όπως όλοι γνωρίζουμε η μακροβιότερη αυτοκρατορία στην ιστορία, ήταν αυτή του Βυζαντίου, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν η πνευματική ακτινοβολία του αναγεννημένου Ελληνισμού. Του Ελληνισμού, που κυριάρχησε και κυριαρχεί  στην ιστορική διαχρονία, είτε αυτούσιου με την ταυτόχρονη επικράτηση σε στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο (κλασική αρχαιότητα, αυτοκρατορία Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ελληνιστικοί Χρόνοι), είτε ως  βασικό δομικό στοιχείο της ηγεμονικής δύναμης που κυριαρχεί κάθε ιστορική περίοδο στον κόσμο.
Αυτό είναι το ένα δεδομένο. Ο Ελληνισμός που με την αδιαμφισβήτητη υπεροχή του, επικρατεί διαχρονικά και νοηματοδοτεί τον κόσμο.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο δεδομένο, ο Σιωνισμός (εβραϊκός εθνικισμός). Ο οποίος υπερηφανεύεται ότι όχι μόνο λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τον Ελληνισμό, αλλά ότι στην πραγματικότητα υπερτερεί του Ελληνισμού κατά πολύ. Ότι ο Ελληνισμός στάθηκε εμπόδιο μέχρι τώρα στην παγκόσμια επικράτηση του εβραϊκού έθνους, σφετερισθείς όλα τα πολιτισμικά επιτεύγματα των Εβραίων και παρουσιάζοντάς τα ως Ελληνικά.
Ο καθηγητής φιλοσοφίας κ. Χρήστος Γιανναράς σε πρόσφατο άρθρο στην εφημερίδα «Καθημερινή», τους δίνει την απάντηση:
«Ο Μάρξ, ο Φρόιντ, ο Αϊνστάιν, ο Κάφκα, ο Σένμπεργκ, ο Γούντι Άλεν, ο Λεβί Στρώς, ο Λεβινάς, ο Στάινερ και πολλοί άλλοι, ήταν τυπικοί εκφραστές του δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού, δίχως στοιχεία εβραϊκής ιδιαιτερότητας. Τίποτα το αμιγώς εβραϊκό δεν κατέχτησε ποτέ πανανθρώπινο ενδιαφέρον, δεν έχουν δική τους συνεισφορά οι Εβραίοι στον πολιτισμό.»
Αυτό δηλαδή στο οποίο επιδίδονται συστηματικά οι Εβραίοι, είναι η στρέβλωση κάθε προσπάθειας πρωτογενούς παραγωγής σκέψης, πρώτον για να την εμποδίσουν να επεκταθεί (αφού δε συμφωνεί με τη δική τους κοσμοθεωρία, προφανώς τους αντιστρατεύεται και γι’ αυτό πρέπει να «ελεγχθεί») και δεύτερον  για να τα παρουσιάσουν όλα σαν  «πνευματικά προϊόντα» ατόμων εβραϊκής καταγωγής. Γι’ αυτό έχουμε Πλάτωνα, αλλά και νεοπλατωνικούς ιουδαίους φιλοσόφους (Φίλων, Αριστόβουλος του Πανέα ο οποίος ισχυριζόταν ότι ο Πλάτωνας και ο Πυθαγόρας είχαν διαβάσει τα συγγράμματα του Μωυσή κλπ), Καντ, αλλά και νεοκαντιανιστές ιουδαίους φιλοσόφους (Χέρμαν Κοέν), Επίκουρο, αλλά και Κάρολο Μαρξ, Καραθεοδωρή, αλλά και Αϊνστάιν και η αλυσίδα δεν έχει τέλος. «Προσκολλώνται» σε κάθε πρωτογενή δημιουργία και ενώ τρέφονται και επιβιώνουν χάριν αυτής, τελικά τη στρεβλώνουν και την παρουσιάζουν για δική τους.
Γράφει ο παπα-Γιώργης ο Μεταλληνός: «…Ο Ορθόδοξος Έλλην δεν είναι μεν αντισημίτης, γνωρίζει όμως την ουσία του Σιωνισμού και τις έναντι του Ορθοδόξου Ελληνισμού διαθέσεις του», για να παραθέσει ακολούθως ένα απόσπασμα από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 8,39 ε : …λέγει ο Χριστός απευθυνόμενος προς τους Ιουδαίους: «Ει τέκνα του Αβραάμ εστέ, τα έργα του Αβραάμ ποιείτε … υμείς εκ του πατρός του διαβόλου εστέ και τας επιθυμίας του πατρός υμών θέλετε ποιείν »
Ας δούμε όμως το ζήτημα του Σιωνισμού λίγο πιο διεξοδικά, μέσα από ένα απόσπασμα του βιβλίου «Η ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΠΑΡΕΚΛΙΣΗ», του γνωστού συγγραφέα Γιώργου Καραμπελιά:
«Ο εβραϊκός λαός, αποτελεί ένα ιδιότυπο έθνος που διατηρεί την ενότητά του μέσα από την προσδοκία ενός Μεσσία, που δεν έχει έλθει ακόμη, μεταθέτοντας τη λύτρωσή του στη σφαίρα του μέλλοντος.
Για το ιουδαϊσμό αυτό το μέλλον δε βρίσκεται στην άλλη ζωή, όπως στο χριστιανισμό, αλλά θα πραγματωθεί εδώ στην παρούσα ζωή. Έτσι, ενώ ο χριστιανισμός μεταθέτει τη λύση του μυστηρίου της ανθρώπινης ζωής στη «Δευτέρα Παρουσία»,  επιτρέποντας την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, καθώς και το συμβιβασμό με τα εγκόσμια (τα του Καίσαρος τω Καίσαρι), ο ιουδαϊσμός κηρύσσει την υποταγή στο Νόμο του Θεού ακόμη και σε ό,τι αφορά στα επίγεια πράγματα. Για αυτό και οι προτεσταντικές αιρέσεις, που θέλουν να επαναφέρουν το χριστιανισμό στην αρχική ιουδαϊκή καθαρότητα της Παλαιάς Διαθήκης, βρίσκονται πολύ πιο κοντά στον ιουδαϊσμό από όλα τα χριστιανικά δόγματα.
Αυτό το «μέλλον», μέχρι το 18^ο  αιώνα θα παραμείνει αποκλειστικά εβραϊκό, μέσα από κοινότητες που διατηρούσαν τη συνοχή τους, με μια άκαμπτη ιεραρχία και πειθαρχία, η οποία τους επέτρεπε να επιβιώνουν παρά τις συνεχείς μετακινήσεις. Ωστόσο, με τη Γαλλική Επανάσταση αποκτούν σταδιακά πολιτικά δικαιώματα, που τους εξισώνουν με τους υπόλοιπους πολίτες των χωρών όπου βρίσκονται και τους επιτρέπουν να εισέλθουν σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.
Έτσι, οι Εβραίοι  απελευθερωμένοι από το βάρος της κλειστής κοινότητας, θα «εξαγάγουν» την ουτοπία τους από τα στενά εβραϊκά πλαίσια της «Τορά» και του «Ταλμούδ», σε ένα πανευρωπαϊκό και βορειοαμερικανικό πεδίο αρχικά και σε παγκόσμιο αργότερα. Έτσι εμφανίζονται οι …Ρότσιλντ, Σπινόζα, Μαρξ, Φρόυντ, Κάφκα, Αϊνστάιν κλπ   Σταδιακά οι Εβραίοι της Αμερικής θα πραγματοποιήσουν τη σύνδεση ανάμεσα στην επιχειρούμενη πλανητική ηγεμονία των ΗΠΑ και το κράτος του Ισραήλ.»
Η ιστορική ευκαιρία λοιπόν που ζητά ο Σιωνισμός για να εξοντώσει τον «προαιώνιο» εχθρό του (τον Ελληνισμό) είναι η επιχειρούμενη παγκοσμιοποίηση από τις ΗΠΑ. Το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ, ασκεί κάθε δυνατή επιρροή και πετυχαίνει να υιοθετηθεί ως πάγια πολιτική επιδίωξη των ΗΠΑ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου ο κατακερματισμός του Ελληνικού Κράτους και η εξαφάνιση του Ελληνικού Έθνους. Με τον τρόπο αυτό θα αρθεί ο δήθεν κύριος παράγοντας που γεννά την «ετερότητα» στην εν λόγω περιοχή και ναρκοθετεί την ήρεμη προώθηση των στόχων της παγκοσμιοποίησης.
Έτσι εξηγείται το ιστορικό παράδοξο που ανέφερα παραπάνω. Η Ελλάδα από γενέσεως Ελληνικού Κράτους να δίνει συνεχώς τα διαπιστευτήριά της ότι «ανήκει εις την Δύσιν» και η «Δύση» να απεργάζεται την εκμηδένισή της.
Στο όλο αυτό σκοτεινό δρώμενο, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι υπήρξε μια «φωτεινή» παρένθεση. Ήταν η δυναστεία των Κένεντι.  Η πεφωτισμένη αυτή και φιλελληνική οικογένεια των Αμερικανών πολιτικών, αντελήφθησαν την παγίδα στην οποία συρόταν η χώρα τους από το εβραϊκό λόμπι και προσπάθησαν να βάλουν φρένο στην κατάσταση. Δυστυχώς όμως ήταν «άτυχοι» γιατί τους «χτύπησε» μια κακοδαιμονία, γνωστή και ως «Η κατάρα των  Κένεντι». Το αποτέλεσμα ήταν όλοι να πεθάνουν με τον τρόπο που ξέρουμε. Το Χόλιγουντ (φωτεινός πάντα φάρος καλλιτεχνικής δημιουργίας και ελεύθερης έκφρασης) φρόντισε μάλιστα (ως συνήθως) να γυρίσει και μια ταινία για να ρίξει «φως» στη δολοφονία του Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, με βασική θέση της ταινίας ότι πίσω από τη δολοφονία βρίσκεται ένας γνωστός και πλούσιος Έλληνας. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Εντελώς τυχαία βέβαια και η οικογένεια αυτού του ανθρώπου έτυχε να χτυπηθεί από την ίδια κακοδαιμονία με αυτή των Κένεντι και όλα τα μέλη της να χαθούν. Απομένει μια μόνο απόγονος του Ωνάση σήμερα, αλλά αυτή έχει αποποιηθεί εντελώς απ’ ότι φαίνεται την ελληνική της καταγωγή, οπότε ίσως να γλυτώσει από την «κακοδαιμονία» των Ωνάσηδων.
Αλλά για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας, ο Σιωνισμός με πρόσχημα τη διευκόλυνση και επιτάχυνση της Παγκοσμιοποίησης έβαλε τις ΗΠΑ σε έναν ολισθηρό και συγκρουσιακό δρόμο με όλα τα έθνη της γης. Τους έπεισαν ότι με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή θα ελέγξουν την περιοχή και τις πέριξ αυτού πετρελαιοπαραγωγές περιοχές και σταδιακά με την τεχνολογική και στρατιωτική τους υπεροχή θα επεκτείνουν την κυριαρχία τους στο σύνολο της «Ευρασιατικής Μάζας».
Λάθος τραγικό, που οδήγησε τις ΗΠΑ στη σύγκρουση με παραδοσιακούς φίλους και όλο τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο. Με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει σήμερα όλα τα προβλήματα που ξέρουμε και  με την οριστική κατάρρευση τους να βρίσκεται «προ των πυλών».
Ο Ελληνισμός, που τόσες χιλιάδες χρόνια έζησε και συνυπήρξε με όλους αυτούς τους λαούς της Ασίας και της Αφρικής, μπορούσε να τους προσφέρει έναν έτοιμο μηχανισμό διείσδυσης και ελέγχου των περιοχών αυτών, χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι». Δυστυχώς όμως οι ΗΠΑ, ενώ μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία πολλούς εξωτερικούς εχθρούς, καθώς και εσωτερικά προβλήματα του κράτους τους δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τους διάφορους …σταϊν, …ερμαν, …εζερ, Μπένγιαμιν, Κοέν, Γιόσι, Μοσέ, Έλις, κλπ Ας πρόσεχαν. Ο «κύβος ερίφθη» και τα χειρότερα είναι μπροστά τους. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουν να αποφύγουν την καταστροφή του πλανήτη στην οποία αδιαμφισβήτητα οι «κολλητοί» τους θα τους οδηγήσουν, διακατεχόμενοι από το «σύνδρομο του Σαμψών», καθώς η διαδικασία της κατάρρευσης των ΗΠΑ θα γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο αισθητή. Έστω και την τελευταία στιγμή ας προσπαθήσουν να ξεριζώσουν το «καρκίνωμα» από το σώμα τους.
Σε πλήρη αντιδιαστολή με τις χίμαιρες της Παγκοσμιοποίησης (ή Διεθνιστικού Ολοκληρωτισμού, όπως εγώ νομίζω ότι θα έπρεπε να λέγεται), αποτέλεσμα της επιβολής του Σιωνιστικού «οράματος» ως εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του συγγραφέα  Κώστα Χατζηαντωνίου: «Εθνικισμός και Ελληνικότητα»:
«Η φύση, η ζωή και η ιστορία ανέδειξαν το έθνος ως την πλέον κατάλληλη μονάδα ανθρώπινου πληθυσμού που δικαιούται και οφείλει να αυτοκυβερνάται, να έχει πρωτογενή εξουσία. Σε αυτή τη μονάδα θεμελιώνεται η άσκηση της νόμιμης κρατικής εξουσίας και οργανώνεται η διεθνής κοινωνία.
Αποτελεί τεράστιο λάθος η επικρατούσα (αριστερής προέλευσης) τάση να ονομάζουμε «πατριωτισμό» κάθε υγιή εθνικισμό και γενικώς εθνικισμό κάθε παθολογική μορφή του.
Ο εθνικισμός σημαίνει μαχητική στάση ζωής, ενεργός πατριωτισμός, προσπάθεια προς επιβολή ενός έθνους εντός των ιστορικών του ορίων.
Όπως ο Κάρολος Μάρξ δεν ανακάλυψε τις κοινωνικές τάξεις αλλά έδωσε μια ερμηνεία για το ρόλο τους στην ιστορία, έτσι και οι εθνικιστές δεν «ανακάλυψαν» κάποιο έθνος, αλλά μιλούν για μια υπαρκτή ιστορική κατηγορία.
Και τέλος στο θεμελιώδες δόγμα της παγκοσμιοποίησης, που λέει ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε την αρχή: «περισσότερη τάξη λιγότερη δικαιοσύνη» με σκοπό να επιτύχουμε μια παγκόσμια κανονιστική ομοιομορφία, έστω και αν αυτό σημαίνει εκατομμύρια θύματα, ο εθνικισμός δίνει την απάντηση:
Ο εθνικισμός είναι ο μόνος που κατανοεί το δικαίωμα και των άλλων λαών στον εθνικισμό, θεμελιώνοντας με αυτό τον τρόπο τον αντι-ιμπεριαλισμό στη συνεπέστερη και σταθερότερη βάση, αλλά και δημιουργώντας τα θεμέλια μιας ανυστερόβουλης διεθνούς συνεννόησης.»
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ