Ο ΙΔΡΩΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ - Του Φώτη Μιχαήλ

Η Τοπική μας Αυτοδιοίκηση, μέσα σε 70 χρόνια, γνώρισε την ‘’γερμανική μπότα’’ τουλάχιστον δύο φορές: Η πρώτη ήτανε το 1941. Η δεύτερη, πριν από τέσσερα χρόνια, συμπίπτει με την εγκατάσταση του Δ.Ν.Τ. και την υπαγωγή μας σε καθεστώς ξένης οικονομικής επιτήρησης. 

Την πρώτη φορά, τον Απρίλιο του ‘41, οι γερμανικές αρχές κατοχής, υπό την καθοδήγηση του Χέρμαν Νοϊμπάχερ, τοποθετούν, στις Δημαρχίες και τις Κοινότητες, ανθρώπους της δικής τους εμπιστοσύνης έτσι, ώστε να μην ξεφεύγει από τα χέρια των Γερμανών ούτε δράμι Ελληνικής παραγωγής. Είτε με το στανιό είτε με χαρτονομίσματα πληθωριστικά, αρπάζουν τα πάντα και αφήνουν έτσι τον ελληνικό λαό να πεθαίνει από την πείνα. Αυτά, στην κατοχή του ‘41.

Τώρα, στα χρόνια των μνημονίων και της νέας υποταγής, ο γνωστός σε όλους μας κ. Χάνς Φούχτελ -απεσταλμένος της γερμανικής καγκελαρίας- έρχεται, ως φαίνεται, να ολοκληρώσει το ‘’φιλάνθρωπο έργο’’ του κατοχικού Χέρμαν Νοϊμπάχερ. 

Αυτός ο ‘’καλός μας φίλος’’ και οι συνοδεύοντες  αυτόν, Γερμανοί αιρετοί και εκπρόσωποι του ιδιωτικού γερμανικού κεφαλαίου, είναι ολοφάνερο ότι έχουνε βαλθεί, πάση θυσία, να γίνουν ‘’ευεργέτες’’ μας!(**)

Το ‘’ενδιαφέρον’’ τους, ιδιαίτερα μάλιστα για το μέλλον των παιδιών μας,  δεν περιγράφεται! Μας έχουνε, κυριολεκτικά, σκλαβώσει με την ‘’καλοσύνη’’ τους. Άλλωστε, ως καθαρόαιμοι προτεστάντες, βδελύσσονται (σιχαίνονται) τις ‘’κακές πράξεις’’.  

Γι’ αυτό κι εμείς, ανταποδίδοντας την ‘’αγάπη’’ τους, σπεύδουμε, ολοπρόθυμα και αφελώς ταυτόχρονα,  να συζητήσουμε μαζί τους ό, τι έχει σχέση με τα εναπομείναντα δημοτικά μας ‘’φιλέτα’’. Τουτέστιν(*):

1. Την ‘’διαχείριση’’ των οικιακών απορριμμάτων.

2. Την ‘’αξιοποίηση’’ της ακίνητης περιουσίας των δήμων.

3. Την ‘’συνεργασία’’ σε θέματα τουρισμού, όπως είναι τα θερμά λουτρά και οι παραλίες.

4. Την ‘’αναβάθμιση’’ της εκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου.

5. Την περαιτέρω ’’βελτίωση’’ στην παροχή κοινωνικών αγαθών, όπως είναι το νερό και το ρεύμα.

6. Την ‘’σωτηρία’’ της νεολαίας μας από την μάστιγα της ανεργίας, δηλαδή την ‘’τακτοποίηση’’ ετοιμοπαράδοτων γιατρών, νοσοκόμων, μηχανικών και εκπαιδευτικών, στα πλαίσια ενός σύγχρονου παιδομαζώματος, προτεστάντικου αυτήν την φορά και όχι οθωμανικού.

Είναι εξαιρετικά υποτιμητικό, για να μην πούμε υβριστικό, η σάρκωση του δικού μας ιδρώτα να πετιέται στο παζάρι των εθνών και να πωλείται σε τιμές δουλοπαροίκων.(***)

Ή μήπως, πίσω από τα νιάτα μας τα ταλαντούχα, δεν κρύβονται οι κόποι και οι θυσίες των Ελλήνων γονέων, όπως επίσης και ο συλλογικός μας εθνικός κορβανάς;

       

Τα παιδιά μας δεν τα μεγαλώσαμε για να φύγουν μετανάστες και να τα χάσουμε μια για πάντα. Ιδρώσαμε, κοπιάσαμε και ματώσαμε για να τα δούμε να μεγαλουργούν και να προκόβουν μέσα στην Πατρίδα τους και όχι να μαραζώνουν στα αφιλόξενα κολχόζ της Δυτικής φεουδαρχίας.

Εδώ η ευθύνη των ηγεσιών μας είναι πολύ μεγάλη. Και η ευθύνη αυτή εκπορεύεται και διδάσκεται κατευθείαν από τον παμμέγιστο Κυβερνήτη μας, τον  Ιωάννη Καποδίστρια. Ο λαμπρός αυτός Αστέρας του παγκόσμιου πολιτικού στερεώματος είχε πολύ σοβαρές αντιρρήσεις πάνω στο θέμα της αποστολής Ελληνόπουλων στην Εσπερία.

Σε σχετική επιστολή του επισημαίνει ότι οι σπουδαγμένοι στην Φραγκιά αποξενώνονται τόσο πολύ από τα ήθη, την γλώσσα και την Πίστη των πατέρων τους, ώστε σε περίπτωση επιστροφής ‘’βαρείας δυσκολίας ευρίσκουσιν εις το συνηθίσαι εκ νέου τα της Πατρίδος και γενέσθαι ωφέλιμοι εις αυτήν’’.

Με απλά λόγια, όσα Ελληνόπουλα φεύγουν από νωρίς για τα ξένα ή δεν γυρίζουν ποτέ ή κι αν ακόμα γυρίσουν, μας έρχονται κυριολεκτικά αγνώριστα και ανίκανα να βοηθήσουν την Πατρίδα τους.

Τελικά, από την ‘’δράση’’ των Γερμανών απεσταλμένων και την δική μας ‘’ανταπόκριση’’  συμπεραίνεται ότι σε καμμιά περίπτωση η γενιά μας δεν είναι άξια να συγκριθεί με την γενιά των πατεράδων και των παππούδων μας.

Εκείνοι, στην κατοχή του ‘41, τίποτε δεν παραχώρησαν, οικειοθελώς, στον Γερμανό δυνάστη. Τουναντίον, αγωνίστηκαν και αντιστάθηκαν ηρωϊκά.

Ενώ εμείς, σήμερα, δίνουμε ‘’γην και ύδωρ’’ στα ‘’στρατεύματα’’ κατοχής, και μάλιστα χαιρόμαστε και από πάνω, που τα παιδιά μας, ως ήδη αφελληνισμένα, ευκολότατα εκγερμανίζονται. Με άλλα λόγια, ζούμε, αυτοβούλως, μια πρωτόγνωρη αφαίμαξη του Έθνους μας. 

Μια αφαίμαξη, η οποία από γερμανικής πλευράς οργανώνεται με τον ‘’καλύτερο’’ δυνατό τρόπο και, από την πλευρά την δικιά μας, ενθαρρύνεται από την ασέβεια και την ασυνέπεια του Πολιτικού μας προσωπικού, ενισχύεται από τον ναρκισσισμό και την εκκοσμίκευση των Εκκλησιαστικών παραγόντων και προωθείται αποτελεσματικά από την άγνοια ή την υστεροβουλία της όποιας πρόθυμης Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Πού, όμως, οφείλεται αυτή η μεγάλη διαφορά αγωνιστικότητας ανάμεσα στους Έλληνες του ‘41 και του σήμερα; Προσωπικώς εκτιμώ ότι η υπεροχή των προγόνων μας είναι θέμα διαφοράς ήθους και ηθικής. Στην συντριπτική τους πλειονότητα, οι γονείς μας και οι παππούδες μας, ήτανε άνθρωποι της άσκησης, του φιλότιμου, της ντομπροσύνης και της φιλοπατρίας. Ήτανε πιο κοντά στην Πίστη των Αγίων και των Νεομαρτύρων του Γένους μας. Ήτανε πιο προσηλωμένοι στο φρόνημα του Ρήγα Φερραίου, του Εμμανουήλ Παπά, του Παύλου Μελά, του Πλαστήρα και της Κυράς της Ρω. Ήτανε μάνες πιο σεμνές, πιο χαριτωμένες και πιο ηρωϊκές. Ήτανε πατεράδες πιο γενναίοι, πιο ριψοκίνδυνοι και πιο ανδροπρεπείς.

 Του Φώτη Μιχαήλ

ΠΗΓΕΣ:

(*) http://ardin-rixi.gr/archives/16128

(**) http://www.koinotikon.gr/?q=node/12

(***) http://www.ygeianet.gr/box/cal/29628.pdf

Αντιφωνητής online

Δεκαπενθήμερο Πανθρακικό Εντυπο Γνώμης

Γεώργιος Παπαδόπουλος 6/6 -- Η Κηδεία του Γεώργιου Παπαδόπουλου. (5 Μαΐου 1919 - 27 Ιουνίου 1999)

28-6-2014 - ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΜΕΡΑ ! ( Φιλοσοφείν...)

*Κάποτε οι Ταβέρνες τα Σαββατόβραδα ήταν γεμάτες κόσμο !
Σήμερα, κυνηγάνε μύγες.....!
Μήπως έφτασε η ώρα της ανατροπής ή ''σφάξε με Πασά μου'' ν`αγιάσω;
Ξυπνήστε ρέέέέ, η πείνα έφτασε.......

*Κάποτε από τον χειμώνα προγραμματίζαμε πού θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι,
τώρα ήρθε καλοκαίρι και δεν μπορούμε τίποτα να προγραμματίσουμε...!

*Κάποτε, ξέραμε ότι τέλος του μηνός που θα πληρωθούμε θα πάρουμε τόσα.....
Τώρα δεν είμαστε σίγουροι αν θα έχουμε δουλειά τον επόμενο μήνα.....!

*Κάποτε, χτίζανε , χτίζανε και γεμίζανε τσιμέντα όλες τις πόλεις και τα χωριά....!
Σήμερα , όχι μόνο σταμάτησαν να χτίζουν αλλά ερημώνουν και τα χτισμένα.....!
'Ενα καλό ευτυχώς, αλλά και ένα κακό, δυστυχώς......

*Κάποτε, τα κοτόπουλα και τα κρεατικά ήταν νοστιμότατα.... !
Σήμερα τα μαγειρεύεις και βρωμά το σπίτι......!
Τρώτε βραστές ορμόνες;

 *Κάποτε λαχταρούσες να έχεις ένα αυτοκίνητο και να ταξιδεύεις, να ταξιδεύεις και να το χαίρεσαι....!   Σήμερα το έχεις ( ον αντέχεις ακόμα και δεν παρέδωσες τις πινακίδες ) και το βλέπεις μονάχα, γιατί αν τολμήσεις και το κυκλοφορήσεις δεν θα έχεις λεφτά ούτε για να φας μετά....!


npazaitis@hotmail.com

Πεντοζαλης-Pentozali ancient Greek dance from Crete (MINOITES - KOURITES)

Ο Πεντοζάλης ή Πεντοζάλι, είναι ένας Νησιώτικος, Κρητικός Χορός, διαδεδομένος σε ολόκληρη την Ελλάδα και κυρίως στην Κρήτη.

Ο πεντοζάλης χορεύεται από άνδρες και γυναίκες με μέτρο τα 2/4. Συνοδεύεται από πλήθος μελωδιών, τα γνωστά πεντοζάλια. Πήρε τ' όνομά του από τα πέντε ζάλα του, δηλαδή τα βήματα. Είναι καθαρά πολεμικός χορός και διαδηλώνει τον ξεσηκωμό, τη λεβεντιά, τον ηρωισμό και την ελπίδα. Αναφορές για την καταγωγή του χορού, γίνονται στους Μινωικούς Χορούς και τους Κουρήτες, οι οποίοι χορεύαν στα ίδια βήματα του σημερινού χορού με την Αρχαία Πυρρίχη, ενός ένοπλου χορού ανδρών και ιδίως της Αρχαίας Δωρικής πολιτείας. Ο Πυρρίχιος, ως δωρικός, πολεμικός χορός, χορευόταν και στην Αθήνα και στη Σπάρτη. Με το χρόνο διατηρήθηκε και διαμορφώθηκε ως "πεντοζάλης" και είναι ο χορός που χορεύεται τώρα στην Κρήτη.

Ο χορός αποτελείται από την εισαγωγή και τα ήρεμα βασικά βήματα. Ο Σιγανός χορεύεται, πολλές φορές με τη συνοδεία μαντινάδων, με αργά βήματα είτε προς τη φορά, είτε προς το κέντρο του κύκλου και στη συνέχεια καθώς ο ρυθμός γίνεται πιο γρήγορος, τα βήματα γίνονται κι αυτά πιο γρήγορα και πηδηχτά. Οι χορευτές αρχίζουν άλλοτε με το αριστερό πόδι και άλλοτε με το δεξί. Οι κινήσεις του χορού είναι 10, από τις οποίες οι 8 είναι καθαρά βήματα και 2 κινήσεις των ποδιών στο κενό. Το μαύρο κρουσάτο μαντήλι που φορά στο κεφάλι ο χορευτής μαρτυρά τις θυσίες και τη γενναιότητα του κρητικού λαού.

Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο, δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων των φωτογραφιών, είναι από το διαδίκτυο.Αυτό είναι καθαρά για Διασκέδαση.

ΜΑΡΙΑ ΣΤΡΑΤΑΚΗ

ΑΚΟΛΟΥΘΏΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΘΕΡΙΝΟΥ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΥ, ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ''ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ'', ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - ΣΤΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ! !

Στο σημείο αυτό τελειώνει η τελετή του θερινού Ηλιοστασίου, που διοργάνωσε με επιτυχία ο Πολιτιστικός Σύλλογος ''Προμηθέας Πυρφόρος'' στον Ναό των Ελλήνων - Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης

 βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=qTLUAeJNpnY



npazaitis@hotmail.com

548 ) ΕΥΡΩΠΗ: ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ -- Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 

Σταθμός στην πορεία καταστροφής (ή, εναλλακτικά, ριζικού μετασχηματισμού) της ΕΕ, ίσως αποδειχθούν οι τελευταίες ευρωεκλογές. Πιθανώς και σταθμός σε πορεία καταστροφής της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους.

Δεν είμαστε εκεί, δεν απέχουμε όμως και πάρα πολύ. Τα αποτελέσματα είναι εύγλωττα σε Βρετανία και Γαλλία, δύο από τις ισχυρότερες χώρες της ΕΕ. Στη Γερμανία, τον ενδοευρωπαϊκό εθνικισμό ενσωματώνει και υλοποιεί η ίδια η κυβέρνηση. Και στην Ελλάδα, η πρωτιά της αριστεράς αντανακλά τη βαθύτατη κρίση όπου τη βύθισαν οι ευρωπαϊκές πολιτικές.

Εδώ και τέσσερα χρόνια, οι Ευρωπαίοι «ανατινάζουμε» κάθε έννοια αλληλεγγύης εξουδετερώνοντας τους λόγους ύπαρξης της ‘Ενωσης. Οι φυγόκεντρες τάσεις ενισχύονται σε μια ‘Ενωση που χαρακτηρίζουν το «ούτε ένα ευρώ για τους άλλους» ή το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Συγκρουόμενοι μεταξύ μας υποτασσόμαστε όσο ποτέ άλλοτε στη δύναμη του Χρήματος, των Τραπεζών.

Σε μια όλο και πιο έντονη αμφισβήτηση κυριαρχεί η ριζοσπαστική αριστερά στη Νότιο, η ριζοσπαστική δεξιά στη Βόρειο Ευρώπη, χωρίζοντας και με ένα ακόμα τρόπο την ήπειρο σε έχοντες και μη έχοντες, πιστωτές και δανειζόμενους, καταπιεστές και καταπιεζόμενους. Ο πραγματικός αντίπαλος όλων, το Χρήμα, εξαφανίζεται κάτω από την ισχυρή εντύπωση «εμφυλίου» Βορείων-Νοτίων

Μπορεί να σωθεί η ΕΕ όταν ο Βρετανός Πρωθυπουργός αψηφά τη γελοιότητα απειλώντας με αποχώρηση αν εκλεγεί ο Γιουνκέρ  Πρόεδρος της Κομισιόν!; Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών απειλεί απροκάλυπτα ένα μικρότερο, καθημαγμένο κράτος, την Ελλάδα, με εκδίωξη από το ευρώ, λες και μιλάει για το σπίτι του που μας φιλοξενεί.

Ανάγκη διεθνούς κινητοποίησης για την Ελλάδα 

Στον Σόιμπλε δεν περιμέναμε να αντιδράσει η κυβέρνηση, ελπίζαμε όμως να το κάνει τουλάχιστο ο ΣΥΡΙΖΑ. Τόχουμε πει και ξαναπεί: η ελληνική αριστερά οφείλει, επί ποινή καταστροφής της, να χαλάσει τον κόσμο σε όλη την Ευρώπη, με τη βοήθεια των συντρόφων της, καταγγέλλοντας την ελληνική οικονομική γενοκτονία, το κοινωνικό ολοκαύτωμα. Δεν γίνεται, όπως συνέβη στο eurodebate, να ακούμε τον Γιουνκέρ να μιλά για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς τους ‘Ελληνες, τον Φερχόφσταντ για διαφθορά των ελληνικών κομμάτων, όταν ευρωπαϊκές εταιρείες όπως η Ζήμενς, πρωτοστάτησαν στη δωροδοκία Ελλήνων πολιτικών, που χρησιμοποίησαν μετά εκβιάζοντάς τους για να οργανώσουν την καταστροφή/λεηλασία της Ελλάδας!

Αν νέο, βαθύ κύμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης πλήξει την ήπειρο, οι Ευρωπαίοι θα τεθούν ενώπιον πολύ άμεσου διλήμματος: είτε να πάνε σε ριζική μεταμόρφωση της ‘Ενωσης, είτε να τη διαλύσουν σε πλειάδα μικρών, αλληλοανταγωνιζόμενων κρατών.

Το «πειραματόζωο» Ελλάς

Η Ελλάδα «πρωτοπορεί» μέχρι τώρα στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, είναι το «πειραματόζωο», υφιστάμενη πρόγραμμα ταχείας μετατροπής σε «μεταμοντέρνα» τριτοκοσμική αποικία, με δραματική συμπίεση βιοτικού επιπέδου και κοινωνικών δικαιωμάτων/

κατακτήσεων, κατάργηση εθνικής ανεξαρτησίας και διακυβέρνηση από τρόικα πιστωτών, με «Βουλή» απλό πρωτοκολλητή αποφάσεων ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ. Μνημονιακό πρόγραμμα που απεδέχθη ασμένως η ελληνική ιθύνουσα τάξη, από τις πλέον διεφθαρμένες, εξαρτημένες από το εξωτερικό και αμόρφωτες σε όλη την ήπειρο! Πρόγραμμα που δείχνει όλο και πιο αναποτελεσματική δυστυχώς να ανακόψει/ανατρέψει η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετατρεπόμενη σε «αποικία χρέους», «μαύρη τρύπα» της ηπείρου, η Ελλάδα (από έτους και η Κύπρος) προσφέρει την αναγκαία εμπειρία για τη μετατροπή όλης της Ευρώπης σε δικτατορία του Χρήματος, των Αγορών (που δεν θέλουν βέβαια να βλέπουν και θίγουν όσοι εστιάζονται αποκλειστικά στο θέμα «Γερμανική Ευρώπη»). Δεν είναι η μόνη υπηρεσία που προσφέρει στην Αυτοκρατορία του Χρήματος ο ελληνικός λαός δια της καταστροφής του και οι ελληνικές ελίτ δια της προδοσίας τους. Χρησιμεύσαμε και για την τρομοκράτηση όλων των ευρωπαϊκών λαών και για να γίνουμε «αλεξικέραυνο ενοχών», αποκρύπτοντας επιμελώς τις ευθύνες για την κρίση μεγάλων τραπεζών, Βερολίνου και Βρυξελλών.

Κίνδυνοι νέων «πειραμάτων» σε Ελλάδα-Κύπρο

Η σύσταση των ελίτ μας και οι τόσο περιορισμένες δυνατότητες των δυνάμεων «αντίστασης» που διαθέτουμε θα μπορούσαν ενδεχομένως να μας κάνουν ιδανικό πειραματόζωο και κατά τη δεύτερη φάση της κρίσης. Εδώ, σε Ελλάδα και Κύπρο, μπορεί να σημειωθεί το πρώτο επεισόδιο αποβολής ή αποχώρησης κράτους-μέλους από την ευρωζώνη ή/και την ΕΕ. ‘Όχι δυστυχώς με τους δικούς μας όρους και για τους δικούς μας λόγους και υπό συνθήκες που δεν θα οδηγήσουν σε εμπέδωση της ανεξαρτησίας μας.

 Μπορεί να πάμε εκεί αν πάρουν το «πάνω χέρι» οι ριζοσπαστικότερες δυνάμεις των αγορών σε συμμαχία με την εθνικιστική γερμανική ακροδεξιά, που φλερτάρει ο Σόιμπλε. ΗΠΑ, Βρετανία και άλλοι δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι ευρωπαϊκή παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η δολοφονία Λαμπράκη ήταν αμερικανική απάντηση στο φλερτ Καραμανλή -  Ντε Γκωλ, τα ‘Ιμια αναγκαία «διαπαιδαγώγηση» του Σημίτη ώστε να καταλάβει την ύπαρξη υπέρτερου του γερμανικού αφεντικού. Γι’ αυτό δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει με τις αυταπάτες ενίων ηγετικών κλιμακίων και συμβούλων του ΣΥΡΙΖΑ, που νομίζουν ότι μπορεί ποτέ η Αμερική να βοηθήσει την ελληνική αριστερά!

 Η λυσσώδης αμερικανική προσπάθεια να καταστραφεί κάθε σχέση Ελλάδας/Κύπρου με τη Ρωσία ερμηνεύεται και ως αναγκαία γεωπολιτική προετοιμασία όσων σήμερα συμβαίνουν ή θα συμβούν αύριο. Προσπάθησαν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ώστε να μην μπορούν Αθήνα-Λευκωσία, τυχόν ερχόμενες σε σύγκρουση με Βερολίνο-Βρυξέλλες, να στραφούν προς Μόσχα.

Το νόημα της άκρας δεξιάς

 

Η άνοδος της ριζοσπαστικής, άκρας, συχνά φασίζουσας δεξιάς στην Ευρώπη αντανακλά ευθέως την παρακμή μιας αριστεράς που συχνά συμβιβάστηκε και «πρόδωσε», στη σοσιαλδημοκρατική και τη «ριζοσπαστική»  εκδοχή της, όπως και την παρακμή μιας σοσιαλιστικής ιδέας, που «ενσάρκωνε» τρόπον τινά η Σοβιετική ‘Ενωση.

 Η στροφή προς την ακροδεξιά (αλλά συχνά και προς την ακροαριστερά) είναι αμυντική. Τα επαναστατικά κύματα των τελευταίων τεσσάρων αιώνων στην Ευρώπη καθρέφτισαν τις καινούριες, ρηξικέλευθες ιδέες για την οργάνωση των ανθρωπίνων κοινωνιών, σαν αυτές που δοκίμασαν να πραγματοποιήσουν η Λέσχη των Ιακωβίνων, το κόμμα των Μπολσεβίκων, η Τρίτη Διεθνής (η Φιλική Εταιρεία στα καθ’ ημάς), επιχειρώντας να κάνουν τον ‘Ανθρωπο υποκείμενο της Ιστορίας του. Τα σημερινά κινήματα κυττάνε μάλλον στο παρελθόν, τρομαγμένα από ένα μέλλον αβεβαιότητας και βαρβαρότητας που υπόσχεται η ολοκληρωτική Αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης. Η «ριζοσπαστική-συντηρητική» ακροδεξιά, αντανακλά την ενστικτώδη διάθεση ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων να αρπαχτούν από τις αξίες της «Θρησκείας, Πατρίδας, Οικογένειας». Στο παρελθόν, αυτές οι αξίες/ιδέες χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του δημοκρατικού-σοσιαλιστικού κινήματος, που απειλούσε να φέρει τα «πάνω-κάτω». Σήμερα χρησιμοποιούνται εναντίον του ριζοσπαστισμού του Χρήματος, που θέλει να διαλύσει κάθε ταυτότητα, εθνική, κοινωνική, πολιτική, ακόμα και σεξουαλική, ολοκληρώνοντας τη μετατροπή των ανθρώπων σε αντικείμενα της ιστορίας τους και διαψεύδοντας τελειωτικά το πρόταγμα του μοντερνισμού.

Διάλυση ή επανίδρυση της Ευρώπης;

 

Το ερώτημα είναι κατά πόσον η ακροδεξιά είναι όντως κατάλληλο εργαλείο αντίστασης στο Χρήμα και δεν αποδειχθεί τελικά εργαλείο του, όπως πάντα στην ιστορία. Υπέρ της τελευταίας εκδοχής συνηγορεί η τραγική ιστορία του Εικοστού Αιώνα, ιδίως του Εθνικοσοσιαλισμού, που χρησιμοποίησε την αγανάκτηση του γερμανικού λαού, πρόδωσε όμως το σοσιαλιστικό μέρος του προγράμματός του και κατέστρεψε τελικά το έθνος που υποστήριξε ότι υπηρετεί.
Η ΕΕ είναι δομή που καταστρέφει σταδιακά τα δημοκρατικά προς όφελος των ολοκληρωτικών στοιχείων της. Δεν μπορεί κάποιος να υπερασπίζεται τέτοια δομή, λέγοντας ταυτόχρονα ότι είναι δημοκράτης, οπαδός του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους και πολιτισμού. Εντούτοις, η διάλυσή της και αναδίπλωση στο εθνικό πλαίσιο μικρών κρατών, ανήμπορων απέναντι στη δύναμη των Αγορών και της Αμερικής, υποχρεωμένων να ανταγωνίζονται μεταξύ τους με νομισματικούς πολέμους και κοινωνικό «ντάμπιγκ», για να αποσπάσουν μερίδιο συρρικνούμενης ζήτησης – το πρακτικό πρόγραμμα δηλαδή της άκρας δεξιάς, αν υποθέσουμε ότι επιμείνει στην εφαρμογή του και δεν «αφομοιωθεί» ταχέως - δεν μοιάζει λύση. Δεν θα οδηγήσει σε «Ευρώπη των Εθνών», αλλά σε πιο ανίσχυρα ‘Εθνη.

Η πραγματική λύση θα ήταν ένωση της Ευρώπης σε διαφορετική βάση, ένωση των λαών της εναντίον του οικονομικο-πολιτικού σχεδίου των Αγορών. Μια ριζοσπαστική Αριστερά που θα άξιζε το όνομα αυτό θα επένδυε σοβαρά σε τέτοια κατεύθυνση. Οι υπάρχουσες δυνάμεις όμως είναι ακόμα πολύ μακριά από τέτοιο ρόλο. Παραμένουν γραφειοκρατικοί μηχανισμοί, συντηρητικής ψυχολογίας, που προτιμάνε να παραμείνουν «κριτική συνείδηση της παγκοσμιοποίησης», ανίκανη/απρόθυμη να φύγει από βαρετά ανεπαρκείς φιλιππικούς κατά της λιτότητας, για να μετατραπεί σε δύναμη αληθινά ριζικής αλλαγής.

Konstantakopoulos.blogspot.com

Αντιφωνητής

  ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΝΩΜΗΣ

"ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ" -- ΝΙΚΙΑΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ

ΝΙΚΙΑΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ