ΠΟΣΟΥΣ '' ΠΟΣΕΙΔΩΝΕΣ ΘΕΕ ΜΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ; ''

ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Πόσους "Ποσειδώνες θεέ μου θα αντιμετωπίσω;"
Κάθε φορά που ερωτεύομαι, κάθε φορά που αναζητώ λίγο ισορροπία στη ζωή μου...
Κάθε φορά που ζητώ να κυριαρχήσω στα συναισθήματά μου, στη λογική μου και στο πάθος μου.
Κάθε φορά που ζητώ να ξεφύγω να φύγω από την άγνοια και να' ρθω στην αγκαλιά σου Αθηνά.
Δρόμος μου γίνεσαι Ποσειδώνα μου, ταξίδι μου, Ζωή μου.
Και πόσο χαίρομαι σαν με ταρακουνάς, και δεν μένω στην επιφάνεια, αλλά βυθίζομαι και κολυμπώ και ανατριχιάζω στο κρύο σου νερό, κι'άλλοτε στο ζεστό.
Κι όταν βγάζω το κεφάλι μου έξω να ανασάνω, Ήρωα με κάνεις, παιδί της Ήρας, και αναπνέω ...
Γιατί δεν υπάρχει ζωή χωρίς εσένα, τα κύματά σου, και το αλάτι σου..
Πληγές γεμίζω, μα με θρέφεις ωστόσο ! Και πόσο ευγνώμων σου είμαι !
Κυβερνάς τα ψυχικά μου πάθη, τα θέλω, κι'όσο κάνω λάθη, άλλο τόσο δίπλα μου σ'έχω.
Δοκιμάζεις την αντοχή μου και το σθένος μου και την ορμή μου, και γίνομαι ορμή σου, και κύμα σου, και ερωτοτροπώ και συμπαίζω με τη ζωή.
 Και πόσο γεμίζω μέσα μου με νερό καθαρό και αλάτι !
Δεν είσαι απρόσιτος ούτε μακρυά μου, μέσα μου σε έχω, βαθιά κρυμμένο, και σε βγάζω έξω και σε ξεπλένω και γω, και χτυπιέμαι στα βράχια και στην άμμο, κι όλο σκαλίζω.
 Έναν νέο κόσμο αναδεικνύω, έναν νέο ζωγραφίζω !
Είμαι στεριά και υγρό
και αέρας και φωτιά,
αναρωτιέμαι, είμαι ύλη και πνεύμα μόνο τελικά;
Στα ήρεμα νερά σου, γαλήνη αποζητώ,
στο ξέφρενο χορό σου, κύμα γίνομαι και γω.
Κι'όλο φιλάω σκοπιά, και προσπαθώ να σ' ερμηνεύσω
Να σε μάθω και να με γιατρέψω.
Γι' αυτό και σε υμνώ...
 
Κλῦθι, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαῖτα, ἵππιε, χαλκοτόρευτον ἔχων χείρεσσι τρίαιναν, ὃς ναίεις πόντοιο βαθυστέρνοιο θέμεθλα, ποντομέδων, ἁλίδουπε, βαρύκτυπε, ἐννοσίγαιε, κυμοθαλής, χαριδῶτα, τετράορον ἅρμα διώκων, εἰναλίοις ῥοίζοισι τινάσσων ἁλμυρὸν ὕδωρ, ὃς τριτάτης ἔλαχες μοίρης βαθὺ χεῦμα θαλάσσης, κύμασι τερπόμενος θηρσίν θ᾽ ἅμα, πόντιε δαῖμον· ἕδρανα γῆς σώζοις καὶ νηῶν εὔδρομον ὁρμήν, εἰρήνην, ὑγίειαν ἄγων ἠδ᾽ ὄλβον ἀμεμφῆ.

ΕΛλάνθεια Ε.Φ.Η. Παππά

Ένα Θεραπευτικό ταξίδι...

 "Η αλληγορία με τα συναισθήματα είναι καταπληκτικό παράδειγμα για όλους μας, το δε τέλος ρεαλιστικό επίσης . Όλα όσα συμβαίνουν μέσα μας είναι μια θάλασσα και ένα χάος που καλούμαστε να βάλουμε σε τάξη. Ένα χόμπι μας γλιτώνει από τον καναπέ και μπορεί να ομορφαίνει καθημερινά εμάς και τους γύρω μας, και όλα να γίνονται κατά τον καλύτερο τρόπο. Τροφή ψυχής η απλότητα τελικά . ( Τρέλα και Ανία+Τεμπελιά+Πίστη+Ζήλια +Εγωισμός+Γενναιοδωρία, καλά και κακά, ενυπάρχουν, ψάχνοντας το μέτρο, και βοηθούν καθημερινά στις συναλλαγές μας, σε σκέψεις και σχέσεις).... Ότι φοβάται ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ένας εξωτερικός παράγοντας, αλλά κυρίως εσωτερικός. Η μείωση της αυτοεικόνας πονάει.. Ο άνθρωπος συχνά φοβάται και δυσκολεύεται να αντιληφθεί, να αναλύσει, να συνειδητοποιήσει την αλήθεια και την εσωτερική του ανάγκη. Αμφιβάλλει για την προσωπικότητα του, και ερμηνεύει τις καταστάσεις γύρω του αρνητικά. Οδηγείται σε αδυναμία και κατάθλιψη.
Ο άνθρωπος όμως προκειμένου να νιώθει πραγματικά 'δυνατός', δεν πρέπει να φοβάται να δείξει ότι είναι άνθρωπος. Αποδοχή εαυτού και της ίδιας της φύσης, και παραδοχή. Έτσι ξεπερνάμε οποιαδήποτε προβλήματα. Κατανοώντας καταστάσεις και βλέποντας συστημικά τα πάντα γύρω μας. Ο φόβος απέναντι σε δύσκολες καταστάσεις, είναι ένα έμφυτο συναίσθημα με σκοπό την προστασία μας. Όλοι οι ήρωες στην ιστορία, ένιωθαν φόβο, απλά 'έμαθαν' με τη λογική σκέψη να τον σταματούν, μία ικανότητα που διαθέτει το ανθρώπινο μυαλό. Είναι σημαντικό,να κατανοούμε καθημερινά, να ακούμε, να αφουγκραζόμαστε τον εαυτό μας, και τους γύρω μας, να παίρνουμε μηνύματα, και να προσπαθούμε να τα ερμηνεύουμε. Τους Κύκλωπες δεν τους υποτιμάμε... σεβόμαστε τα πάντα, οπλιζόμαστε και προχωράμε. Αυτή είναι η μάθηση και το ταξίδι.. Ας μείνουμε μακρυά από καταθλιπτικές εικόνες που έχουν στόχο την ομαδική μας εξαθλίωση, ας κλείσουμε τηλεοράσεις, και ας καταπιαστούμε με πράγματα δημιουργικά, ωφέλιμα και ουσιώδη. ΚΑΙ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ..ΠΟΥ ΟΛΟ ΛΕΜΕ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ....

 ΕΛλάνθεια Ε.Φ.Η. Παππα

OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Πως εξαφανίστηκε η Αρχαία Σπάρτη;

 

 

  Θησαυροί της αρχαίας ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν,
όπως είναι γνωστό, από ρωμαίους, φράγκους σταυροφόρους, από τον ενετό στρατηγό Μοροζινι και από τον Άγγλο (Σκωτο για την ακρίβεια) Έλγιν.

Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ήλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.

Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββας Michel Fourmont (1690/1746), ο οποίος ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε.

O αββας Michel Fourmont, απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE'με την εντολή να συλλέξει βυζαντινά χειρόγραφα και άλλες αρχαιότητες, που θα ήταν εύκολο να μεταφερθούν στο Παρίσι. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1729, συνοδευόμενος από τον ανιψιό του, Ο αββάς Fourmont έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και εφοριάστηκε με φιρμάνι του Σουλτάνου Αχμέτ Γ', με το οποίο αποκτούσε το δικαίωμα να ερευνήσει και να μελετήσει όσους αρχαιολογικούς χώρους ήθελε στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
 Πρώτος σταθμός του υπήρξε η Αθήνα, όπου έμεινε πέντε μέρες. Έπειτα πήγε στην Πελοπόννησο και μέσω Μεγαλοπόλεως έφτασε στον Μυστρά, όπου οι δημογεροντία τον υποδέχτηκε σαν φιλέλληλα. Τις πρώτες μέρες της παραμονής του εκεί, ανακάλυψε εντοιχισμένα στο μεσαιωνικό τείχος ενεπίγραφα αρχαία βάθρα. Αμέσως, με δέκα εργάτες, τα <<ξήλωσε>> από την αρχική τους θέση. Έπειτα βρέθηκαν στο τείχος των Παλαιολόγων είκοσι ακόμη κομμάτια ενεπίγραφων λίθων, που είχαν την ίδια με τα προηγούμενα τύχη. Αμέσως ο Fourmont προσέλαβε άλλους πενήντα εργάτες.

Επί 53 συνεχώς μέρες δεν άφησε στην κυριολεξία << λίθον επί λίθου>> στον Μυστρά, στην Σπάρτη και στις Αμύκλες. Κατεδαφίζοντας και σκάβοντας, ανακάλυψε 300 επιγραφές τις οποίες αντέγραψε, διάφορα ανάγλυφα, αναθήματα και μικροτεχνήματα τα οποία αποκόμισε στην πατρίδα του.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!!! (...)(...)

Όσα γραφεί ο fourmont για την καταστροφή που έκανε στη Σπαρτή εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.

Σημειώνει λοιπόν ο αββας τα εξής απίστευτα: "επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω... Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε (αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!).
Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. (!!!!!!!!!)Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζηνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το φενέο...

Εισέδυσα στη Μάνη.Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;".

Και πιο κάτω: "η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Δεν θέλω να αφήσω λίθο επί λίθου. Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο πράγμα ικανό να δοξάσει μια αποστολή περισσότερο από του να σκορπίσεις στους ανέμους τη στάχτη του Αγησιλάου, από το ανακαλύψεις τα ονόματα των εφόρων, των γυμνασιαρχών, αγορανόμων, φιλοσόφων, γιατρών, ποιητών, ρητόρων, διάσημων γυναικών, ψηφίσματα της Γερουσίας, τους νόμους του Λυκούργου. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά."

Για την Τροιζήνα αναφέρει: "γκρέμισα ότι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.". Και με απίστευτη αφέλεια ομολογεί: "από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα κτίρια! Εγώ δεν μοιάζω με αυτούς που τρέχουν από πόλη σε πόλη για ιδούν. Πρέπει να παίρνω χρήσιμα πράγματα".
Και πώς δικαιολογείται; Στις 20 Απριλίου 1730, ο Fourmont γράφοντας στον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη Βιλλενεβέ, δικαιολογεί τους βανδαλισμούς του στην Σπάρτη σαν εκδίκηση, από την κακή απέναντί του συμπεριφορά των Μανιατών: '' Βρίσκομαι σε έναν φοβερό τόπο, στην περίφημη Μάνη. Κακός λαός και είμαι ευτυχής που γλίτωσα. Έφυγα από την βάρβαρη πατρίδα τους χωρίς να αποκομίσω τίποτα αξιόλογο, τίποτα για να βγουν τουλάχιστον τα έξοδά μου. Για να ξεσπάσω, για να εκδικηθώ αυτό το σκλυλολόι, ρίχτηκα πάνω στην αρχαία Σπάρτη. Δεν ήθελα να μείνει τίποτα από την πόλη που έκτισαν οι πρόγονοί τους. Την έσβησα, την ανασκάλεψα, την ξεθεμελίωσα, δεν έμεινε λίθος επί λίθου'', και συνεχίζει: ''Την ισοπέδωσα λοιπόν με κάθε επισημότητα. Και αυτό προκάλεσε το θαυμασμό των Τούρκων, ενώ οι Έλληνες λύσσαξαν και οι Εβραίοι έμειναν κατάπληκτοι. Είμαι ήσυχος,πολύ περισσότερο γιατί απόκτησα από το ταξίδι μου πράγματα ικανά να βοηθήσουν και να θαμπώσουν όλους τους σοφούς''.

Παρανοϊκός; ημιμαθής; φανατικός εχθρός του αρχαίου πνεύματος; δεν ξέρει κανείς την ακριβή απάντηση. Ίσως λίγο από όλα.Το βέβαιο ωστόσο είναι πως η καταστροφή που προκάλεσε είναι κολοσσιαία και σ' αυτήν οφείλεται η εξαφάνιση της αρχαίας Σπάρτης, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ο ίδιος δίνει, μόνο στη Σπάρτη πλήρωσε 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν ακόμη. Ανατριχιάζει κανείς με τη σκέψη ότι θα μπορούσε ο Fourmont να μεταφέρει το βαρβαρικό μένος στην Ολυμπία, που την επίσκεψη της μάλιστα είχε προγραμματίσει. Αλλά ανακλήθηκε, ευτυχώς, στη Γαλλία λίγο αργότερα. (...)

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως τα χειρόγραφά του, τα ημερολόγια και οι επιγραφές βρίσκονται στη Βασιλική Βιβλιοθήκη στο Παρίσι.

Ακολουθούν εικόνες από τα ημερολόγιά του:
OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Πως εξαφανίστηκε η Αρχαία Σπάρτη;:

ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ - Ποίημα: Jacques Prévert (Cet amour) Μετάφραση: Θάνος Αθανασίου

ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ            

Αυτή η αγάπη                                                                                                                                                                                                                                                        

η τόσο βίαιη
η τόσο εύθραυστη
η τόσο τρυφερή
η τόσο απελπισμένη

Αυτή η αγάπη
όμορφη σαν τη μέρα
και άσχημη σαν τον καιρό
όταν ο καιρός είναι άσχημος

Αυτή η αγάπη η τόσο αληθινή
αυτή η αγάπη η τόσο ωραία
η τόσο ευτυχισμένη
η τόσο χαρωπή
και η τόσο ασήμαντη
που έτρεμε από φόβο σαν κάποιο παιδί μες στο σκοτάδι
και που ήταν τόσο σίγουρη για τον εαυτό της
σαν κάποιο γαλήνιο άντρα μες στην άγρια νύχτα

Αυτή η αγάπη που έκανε τους άλλους να φοβούνται
που τους έκανε να ζηλεύουν
που τους έκανε να χλομιάζουν
Αυτή η αγάπη η παραφυλαγμένη
γιατί την παραφυλάγαμε
η κυνηγημένη, η πληγωμένη, η ποδοπατημένη, η αποτελειωμένη, η απαρνημένη, η ξεχασμένη
γιατί την κυνηγήσαμε, την πληγώσαμε, την ποδοπατήσαμε, την αποτελειώσαμε, την απαρνηθήκαμε, την ξεχάσαμε

Ολόκληρη αυτή η αγάπη
τόσο ζωντανή ακόμα
και τόσο ηλιόλουστη
είναι η δική σου
είναι η δική μου
αυτή που ήταν μια φορά
αυτό το πράγμα που μένει πάντα καινούριο
και που δεν έχει αλλάξει
Τόσο αληθινή όπως ένα φυτό
τόσο τρεμουλιαστή όπως ένα πουλί
τόσο ζεστή και τόσο ζωντανή όπως το καλοκαίρι

Εμείς μπορούμε
να φύγουμε και να ξανάρθουμε
μπορούμε να ξεχάσουμε
και μετά να αποκοιμηθούμε
να ξυπνήσουμε να υποφέρουμε να γεράσουμε
να αποκοιμηθούμε πάλι
να ονειρευτούμε το θάνατο
να ξυπνήσουμε να χαμογελάσουμε να γελάσουμε
και να ξανανιώσουμε

Αλλά η αγάπη μας στέκεται εδώ
πεισματάρα σαν το γαϊδούρι
ζωντανή σαν τον πόθο
σκληρή σαν τη μνήμη
ανόητη σαν τις τύψεις
τρυφερή σαν την ανάμνηση
κρύα σαν το μάρμαρο
ωραία σαν τη μέρα
εύθραυστη σαν ένα παιδί

Μας κοιτάζει χαμογελώντας
και μας μιλά χωρίς να λέει τίποτα
Κι εγώ την ακούω τρέμοντας
και φωνάζω
φωνάζω για σένα
φωνάζω για μένα
την ικετεύω
για σένα για μένα και για όλους αυτούς που αγαπιούνται
και που αγαπήθηκαν
Ναι, της φωνάζω
για σένα για μένα και για όλους τους άλλους
που δεν τους ξέρω
Μείνε εδώ
Εδώ που είσαι
εδώ που ήσουν κάποτε
Μείνε εδώ
μην κουνηθείς
μη φεύγεις
Εμείς που αγαπηθήκαμε
σε λησμονήσαμε
Εσύ μη μας ξεχνάς
Μονάχα εσένα είχαμε στον κόσμο
μη μας αφήσεις να γίνουμε παγεροί

Πολύ πιο μακριά αδιάφορο πού
δώσε μας σημάδι ζωής
Πολύ πιο αργά στη γωνιά ενός ξέφωτου
στο δάσος της μνήμης
πρόβαλε ξαφνικά
δώσε μας το χέρι,
δώσε μας το χέρι
και σώσε μας. 

Jacques Prévert

 

Πίνακας: René Magritte

— μαζί με Voula Kapiri.

ΣΚΕΨΙΣ - ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ - ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ

Πέρασα πριν λίγο από την ακαδημία του Πλάτωνα.
Πόσες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου.. αμέτρητος στοχασμός.
Πολλές οι προκλήσεις, για να γίνω καταπέλτης και να κατηγορήσω την πολιτεία, να ασχοληθώ μόνο με τη φυσική πραγματικότητα, και την κατάσταση του χώρου.
Εικόνες που αντίκριζα με ταξίδευαν, μια στην τότε εποχή, ίσως και στο υπερφυσικό ή μεταφυσικό, και από την άλλη η κριτική μου αμείλικτη, στο εδώ και στο τώρα.
Επαναστάτης και ιδεαλιστής μαζί. Ιδεατό ή υπαρκτό.
Αφορμές για νέα ξεκινήματα και νέες ιδέες ή συγκερασμός των δύο; ή και περισσοτέρων;
Πιστεύω πως όσο και να διαφέρουν οι γνώμες των πολιτών μιας χώρας, όσο και να διέφεραν οι διάφορες φιλοσοφικές σχολές, στην ουσία, δεν υπάρχουν κατηγοριοποιήσεις.
Δεν θα βάλω ταμπέλα σε κανένα πρόγονό μου φιλόσοφο. Καθένας ήταν πρόγονος και απόγονος, γέννησε και αναγέννησε νέες ιδέες, προχώρησε τη φιλοσοφία και έδωσε ένα δικό του τρόπο, και ορισμό του ζην και του ευ ζην.
Ελληνική πνευματική παραγωγή: παρατήρηση Θέση αντίθεση- αποδοχή-Ιδεαλισμός και Υλισμός. Ιδεώδες και Πραγματικότητα.
Ζεις στον ονειρόκοσμο των φιλοσοφικών σου ιδεατών αποσταλλαγμάτων ή ενστερνίζεσαι και συμφωνείς με ότι καταπιαστείς; ΄Η μήπως δέχεσαι άβουλα ότι σου μαθαίνουν και δωρεάν - δήθεν- σου προσφέρουν;
Τι αγοράζεις από όλα αυτά ; Τι επιδιώκεις;
Μπορούμε να δούμε πέρα από στεγανά και ψευδοδιλλήματα; Μπορούμε να διακρίνουμε και να κρίνουμε πέρα από το ψευδεπίγραφο και το αποπροσανατολιστικό;
Το κοσμικό σύμπαν αποκαλύπτεται, μέσα από το υπαρκτό και το υλικό και το νοητικό και το πνευματικό και το ψυχικό.
Λέω όχι στην αρτηριοσκλήρυνση, όχι στις διαστρεβλωτικές ιδέες που κρύβονται πίσω από όμορφα λόγια.
Ένας είναι ο κόσμος μας, ένας και γω και συ, Ένα όλοι μας. Ένα και ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης και ο Σωκράτης τελικά...
Αυτή είναι η Ελλάδα...

 ΕΛλάνθεια

  Φθινοπώριασε... και λέω, ήσουνα το φθινόπωρο που μας πέρασε.
Έπεφταν τα φύλα στα νερά και στη λίμνη, που έψαγνες να δεις την ψυχή σου.
Χαίρε Υάκινθε ! Αλάνα και θάλασσα μαζί. Ουρανός και μυστικές σκέψεις.
Δίχτυα τα μάτια σου, αχόρταγα τα κύματά σου.
Ερημότοπος ο φθινοπωρινός περίπατος, γεμάτο με συλλογισμούς και σβησμένες φωτιές του καλοκαιριού.
Κι όλο περιμένω, τη νέα φλόγα, τη Διονυσιακή.
Κοιτώντας τους καρπούς της σκέψης σου, και τα έργα μου. Θεοί ! Τι φτιάξατε ...!
Κάστανα τα καστανά μαλλιά σου, αμύγδαλα τα μάτια σου. Σκέψεις πολλές ίδιες και γεμάτο αντιθέσεις, σαν χιλιάδες να πέσαν καρύδια στο χώμα...΄Περσίδες του χειμώνα...
Και που έπειτα σου μοιάσανε και μου μοιάσαν.. από πέτρα και χώμα και πηλό, από τη Γη το δώρο και το ύδωρ εξ'άνωθεν, σαν ευλογία πέφτει πάνω μας αυτό.
Κι` ο νους από ουρανό. Για να κοιτάζω ψηλά τα βράδια να βλέπω άστρα - θαύματα.
Συνεχίζω να περπατώ στο μονοπάτι σου, φύση μου..
Σε λίγο πυρακτωμένα ξύλα και κάρβουνα θα μυρίσει η πλάση.
Έτσι και η σχέση μου με όλα, τη μια πυρακτωμένη και φλογισμένη, και την άλλη να ρέει σα χείμαρρος, και να σκαλώνει σε πέτρες και μικρά εμπόδια ή μεγάλα, και να συνεχίζει κι' αέρας να γίνεται, και στο πυθμένα, και στα σύννεφα να φεύγει..
Και ναι, και στην κρύα σπηλιά θα μπω, και με τ' αγρίμι θα κοιταχτώ και θαγκαλιαστώ.
Ίσως έτσι μ' αγαπήσω και ενωθώ ακόμα και μ'αυτό..
Και σα να' σαι λυκόφως, νυχτώνει και εσύ με κοιτάζεις Υάκινθε, και σε ξαναθυμάμαι .. εαυτέ μου... φίλε μου κι'εχθρέ μου...
Και πέρυσι πάλι Φθινόπωρο ήταν ..

ΕΛλάνθεια




 "Το κείμενο αυτό απευθύνεται ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Στους απανταχού λάτρεις του Ωραίου, του Μεγάλου, του Αληθινού. Σε σένα τον Εραστή της ΕΛληνικής Φιλοσοφίας, της Ομορφιάς και του ΕΛληνικού Στοχασμού. Σε σένα που η καρδιά σου δονείται ΕΛληνικά και φωτίζεται με Απολλώνιο Φως. Με τον Ήλιο Φαέθωνα τον Φωτοδότη.

ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΝΟΥ ΚΑΡΔΙΑ , και αριστοτεχνικά δονείς τον κόσμο.
Ελληνίδα όπως λέμε Ελένη και Σέλλας και Φως και light και Hellen, Hellas.
ΕΛ= ΦΩΤΕΙΝΗ
 ΛΑΣ = ΠΕΤΡΑ
 Αρκεί να σκεφτείς ότι σύμφωνα με πάμπολλους μύθους, ο άνθρωπος έγινε είτε από πέτρες που πετούσαν ο Δευκαλίωνας και η Πύρα, είτε κατά άλλες παραδόσεις από πηλό και θεϊκή πνοή.

Εσύ ομορφαίνεις τον κόσμο !
Κάθε μέρα όταν ξυπνήσεις, θα φροντίσεις τον εαυτό σου. Θα κάνεις μπάνιο, θα χρησιμοποιήσεις τα καλλυντικά σου, θα φορέσεις το κραγιόν σου. Έτσι ξεκινάει η μέρα σου ! Με αυτό το τρόπο ομορφαίνεις τη ζωή και τις στιγμές σου. Θέλεις να αρέσεις στον εαυτό σου, και στους άλλους.

Κάθε μια μας, για τους δικούς της λόγους, ακολουθεί μια παρόμοια διαδικασία.
Αν παραμελήσεις τον εαυτό σου, σε παραμελεί κι εκείνος, και ο περίγυρός σου. Το οικοδόμημα πέφτει, γεμίζεις ρωγμές και ρυτίδες, σπας ψυχικά, σωματικά, και νιώθεις χιλιάδες μικρά σκόρπια κομμάτια, κάπου ανάμεσα στη καθημερινότητα και το χθες. Το αύριο ούτε καν τολμάς να σκεφτείς.
Λένε για το σώμα - έστω το φθαρτό, ότι είναι ο Ναός της Ψυχής.
Είσαι ένα μοναδικό οικοδόμημα με κληρονομικά χαρακτηριστικά των γονιών σου. Μπορεί να τους μοιάζεις , ωστόσο είσαι μοναδική. Έχεις μεγαλώσει με τις συνήθειες της οικογένειας σου, με τα ΕΛληνικά ήθη και έθιμα, στο ΕΛληνικό γίγνεσθαι.
Είσαι προικισμένη ! Μεγαλωμένη με ΕΛληνικό Φως, στην ΕΛληνική Γη και Αλμύρα. Ζεις και αναπνέεις ελεύθερα τον αιθέρα των προγόνων σου. Όλα τα δώρα της Ζωής από την Μητέρα ΕΛλάνια για Σένα !
Για να συνθέτουν την μεγαλοσύνη της Ύπαρξής σου με Ελληνική Παρρησία, Ψυχή και Ομορφιά.

Η ομορφιά σου μπορεί να είναι μεσογειακή, μπορεί εξωτική, μπορεί να μοιάζεις με Αιγύπτια όμορφα περιποιημένη, ή να είσαι ξανθιά με αγγελική βόρεια όψη !

Το μοναδικό αυτό δώρο της Αρχέγονης Ομορφιάς είναι από μένα, τη ΘΕΆ ΑΦΡΟΔΙΤΗ !
Κάθε λαός με ονομάζει Αφροδίτη, Ισταρ, Αστάρτη, Ινάνα και Ίσιδα και Αθώρ.
Ανάλογα με το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, ανάλογα με την ώρα που κάθε λαός ωρίμασε πνευματικά, και ανακάλυψε το Ωραίο, το Ώριμο.
Λέμε πως ένα φρούτο είναι ωραίο όταν είναι ώριμο.

Και αυτά είναι για σένα . Θα σου δίνω συμβουλές, θα σου αποκαλύπτω συνταγές αρχέγονες, και θα φροντίζω να είσαι καλά μέσα και έξω σου .

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΛΙΞΙΡΙΑ ΣΟΥ, ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ! Για σένα την Εκλεκτή, που γεννάς, που δημιουργείς, που ερωτεύεσαι, που ξέρεις να προσφέρεις, να δίνεσαι, να αγαπάς και να σκορπίζεις απλόχερα Ομορφιά και Αγάπη. Είμαι μέσα σου, σε κάθε σου σκέψη και κίνηση. Εγώ είμαι Εσύ.
Πόσες φορές έχεις τραγουδήσει, έχεις ποτίσει με δάκρυα αυτά τα χώματα, έχεις κοιτάξει τα άστρα απεγνωσμένα για μιαν απάντηση. Θυμήσου τις στιγμές που ένα χάδι, μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ήταν αυτό που μ' έφερε κοντά σου, για να πάρει μακρυά τη θλίψη. Πόσες φορές ζήτησες τη ζεστασιά του Φοίβου, για να ζεσταθείς και να σηκωθείς ξανά, πανέτοιμη.
Αυτή είναι η ΕΛλάδα ! Είναι μέσα στη καρδιά σου! Ζει μέσα σου ο οίκος των Προγόνων σου, και ζεις μέσα σε αυτόν ! Είναι η ΕΛλάνια, αυτή η μικρή μα τόσο Μεγάλη Πατρίδα των Ολύμπιων Θεών, της Αστρονομίας, της Ποίησης, του Πολιτισμού, της Παράδοσης, της Φυσικής Ομορφιάς, Γενέτειρα του Φωτός και της Δημοκρατίας !
Όσα διαβάζεις ετούτη τη στιγμή, τα γνωρίζεις αιώνες. Εν-υπάρχουν μέσα σου, γιατί απλά έχεις κληρονομική μνήμη.
Είμαι η ΑΦΡΟΔΙΤΗ! Αυτή που τιμάς καθημερινά, αυτή που σου χαρίζει τον Έρωτα, αυτή που κάποτε έσμιξε με τον Άρη, για να επιφέρει την Αρμονία!

Βλέπεις το σημαντικό στη ζωή είναι η συμμετρία. Να γνωρίσεις τον εαυτό σου, χωρίς να σημαίνει ότι είναι κάτι το υπερβολικό. Αισθητική, Κοινωνιολογία, Πολιτισμός, Ψυχολογία.

Και για αρχή θα σου πω τρία συστατικά και να τα χρησιμοποιείς καθημερινά, όπως το έχει διαδώσει ο Αριστοφάνης
 Γράφει λοιπόν για τη δύναμη του έρωτα και πως ολόκληρη η φύση ξαναγεννιέται και ομορφαίνει και ανθίζει !

Όμορφο πούχεις πρόσωπο
 και τόκρυβες Ειρήνη!
Συντρόφισσα της Κύπριδας
 και όλων των Χαρίτων.
Πώς θα μπορούσε ο έρωτας τους δυο μας ν’ ανταμώσει,
εκείνος ο ζωγραφιστός ο ανθοστεφανωμένος;
Ή τάχα πολύ γέροντα για τέτοια με νομίζεις;
Πέσε στα μπράτσα μου εσύ και ξέρω τι να κάνω!...
Και πρώτα – πρώτα ένα μακρύ θα σου φυτέψω αμπέλι
 κι ύστερα δίπλα στη σειρά συκιές με σύκα μέλι
 και τρίτο μια κληματαριά, να δεις αν είμαι γέρος...
Κι ολόγυρα το κτήμα θα το κυκλώνουνε ελιές,
που θα μας κάνουν λάδι
 για ν’ αλειφόμαστε απαλά
 οι δύο μας κάθε βράδυ...


Μέσα από αυτές τις σελίδες, θα τα λέμε συχνά,
και μη ξεχνάτε η ομορφιά είναι μέσα σου, και γω αρωγός στο ταξίδι σου, στη μύησή σου, για τη Σοφία και την Αρμονία.

Και πάντα να φοράτε το πιο όμορφο ζεστό χαμόγελό σας , αφοπλίζει....

ΕΛλάνθεια Ε.Φ.Η. Παππά

 Η γνώμη σας θετικη αρνητικη και τα σχόλια πολύτιμα.

pappaefi@gmail.com

Ο ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗ

                                       

                                   

  ΠΩΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΗΓΑΔΙ ΣΤΟ ΑΣΣΟΥΑΝ

ΜΕΤΡΗΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ

   Η πρώτη φορά στην Ιστορία της Μαθηματικής Γεωγραφίας, κατά την οποία έγινε πραγματική μέτρηση για τον υπολογισμό της περιμέτρου της Γης, ήταν από τον Ερατοσθένη τον Κυρηναίο, ο οποίος υπολόγισε με εκπληκτική ακρίβεια την περίμετρο της Γης από... ένα πηγάδι στο Ασσουάν. Για τη μέτρηση αυτή ο Ερατοσθένης είχε γράψει ιδιαίτερη πραγματεία, όπως πληροφορούμαστε από την «Διόπτρα» του Ήρωνος του Αλεξανδρέως, ο οποίος αναφερόμενος στο μέγεθος της περιμέτρου της Γης σημειώνει: «Ερατοσθένης εν τω επιγραφομένω περί αναμετρήσεως της Γης».

      Πληροφορίες προγενέστερων του Ερατοσθένη αστρονόμων έλεγαν, ότι περί την Συήνη (σημερινό Ασσουάν) την 21ην Ιουνίου οι ακτίνες του Ήλιου έπεφταν κάθετα προς το οριζόντιο επίπεδο. Αυτό το συμπέραιναν εξ αιτίας ενός πηγαδιού, το οποίο κάθε 21η Ιουνίου φωτιζόταν ολόκληρο από τις ακτίνες του Ήλιου μέχρι τον πυθμένα του.

 

                            

                                     Ο υπολογισμός της περιμέτρου της Γής από τον Ερατοσθένη.

      Με την βοήθεια του βασιλιά Πτολεμαίου, ο οποίος διέθεσε το αναγκαίο σώμα βηματιστών, ο Ερατοσθένης μέτρησε την απόσταση Συήνης - Αλεξάνδρειας, την οποίαν βρήκε 5.000 στάδια (S, βλ. σχήμα). Μετά μέτρησε τη γωνία, που σχηματίζεται στην Αλεξάνδρεια από την κατακόρυφο του τόπου και των ακτίνων του Ήλιου, και την βρήκε ίση με το πεντηκοστό της περιφέρειας κύκλου και λίγο περισσότερο ακόμη [περίπου 8 πρώτα λεπτά (γωνία φ στο σχήμα)]. Με τον παρακάτω απλό τρόπο υπολόγισε το μήκος της περιμέτρου της Γης ίσο προς 252.000 στάδια.

 

                        

 

  Το στάδιο της Ελληνιστικής Εποχής υπολογίζεται ίσο με 157,5 μέτρα (κατ’ άλλους 164 μ.). Τα 252.000 στάδια ισούνται με 39.690 χιλιόμετρα. Με σημερινές δορυφορικές μετρήσεις προκύπτει, πως ο μέσος όρος της περιμέτρου της Γης είναι 40.048 χιλιόμετρα.

 

Ίων Δημόφιλος

 

Μιχάλης Καραβασίλης (Απολλώνιος)

                                   Ο Μιχάλης Καραβασίλης (Απολλώνιος) έχει αφιερώσει τη ζωή του στην έρευνα της αρχαίας ελληνικής μουσικής και την κατασκευή αρχαίων ελληνικών μουσικών οργάνων. Είναι ο ιδρυτής του Ερευνητικού Κέντρου Αρχαίας Ελληνικής Μουσικής και Μουσικών Οργάνων με την ονομασία «Απολλώνιος».

Αξιοποιώντας την ερευνητική του εργασία, εργάστηκε για την αναβίωση του θεραπευτικού μουσικού συστήματος των θεραπευτηρίων της αρχαιότητας, των Ασκληπιείων. Τα αποτελέσματα των ερευνών του τα παρουσίασε σε πολλές μουσικές παραστάσεις σε θέατρα, σε χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, στο μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε συνέδρια όπως το Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας, η Συνεδρίαση της Ολυμπιακής Επιτροπής, κ.α.

Συμμετείχε στην τελετή ενάρξεως των Προμηθείων 2013 (5/7/13) στο υπαίθριο αμφιθέατρο του Λιτοχώρου, ταξιδεύοντάς μας στη θεραπευτική μουσική των Ασκληπιείων.

Ο Απολλώνιος δεν είναι μόνο ένας εμβριθής ερευνητής, μεγάλος δάσκαλος και εξαίρετος καλλιτέχνης, αλλά και ένας υπέροχος άνθρωπος. Του οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την παρουσία του στις εκδηλώσεις των Προμηθείων, για την υπέροχη βραδιά που χάρισε σε όλους όσους είχαν την τύχη να παρευρεθούν και για το ήθος που δίδαξε.

Η παρουσία του και η προσφορά του στα Προμήθεια 2013 καταγράφηκαν στα βίντεο που ακολουθούν:

 .

Στο βίντεο: Θεραπευτική μουσική των Ασκληπιείων με λύρα Απολλώνια  http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=wO8cAVx--Rw

Στο βίντεο: Λύρα πανδουρίδα τοξοτή
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=SrQ32SrDeP8

Στο βίντεο: Τα Χρυσά Έπη του Πυθαγόρα με λύρα Απολλώνιαhttp://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=XzfWjRAWrgI

 

 http://promitheia.wordpress.com/2013/10/11/apollonios/

 Thespis