210) Πνεύμα Αθανάτων : Ορφέας - Η Μαγική Φόρμιγγα και Τα Ορφικά Μυστήρια.

                                                                                                                                                                  Ορφέας - Η Μαγική Φόρμιγγα και Τα Ορφικά Μυστήρια.

Ο Ορφέας υπήρξε σπουδαίος μουσικός και τραγουδιστής της αρχαιότητας, αλλά και μια εκ των σημαντικότερων μορφών της ελληνικής μυθολογίας. Γεννήθηκε στη Θράκη, και ήταν γιος του άρχοντα Οίαγρου και της Μούσας Καλλιόπης, προστάτιδας της Επικής Ποίησης. Λέγεται ότι σε παιδική ηλικία διδάχτηκε την τέχνη της μουσικής από τις Μούσες και από τον ίδιο τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος του χάρισε τη λύρα του, τη λεγόμενη «μαγική φόρμιγγα», η οποία έμοιαζε με επτάχορδη κιθάρα. Αναφορικά με την «ανεξήγητη» δύναμη της και την επίδραση της φωνής του εντοπίζεται πλήθος ιστοριών, ενώ πηγές τον αναφέρουν ως τον εφευρέτη ή αυτόν που τελειοποίησε τη λύρα. Σύμφωνα με τον Ελληνικό μύθο αποτελεί την κύρια εκπροσώπηση της τραγουδιστικής τέχνης και της λύρας, ενώ φαίνεται να διαδραματίζει σημαντική επίδραση στη θρησκευτική ιστορία της Ελλάδας. Ο Πίνδαρος αναφέρεται σε αυτόν ως τον «πατέρα των τραγουδιών», καθώς η ζωή του δεν είναι παρά η ιστορία των κυρίαρχων και ακατανίκητων εκφράσεων της  αρμονίας. Για τον θάνατο του λέγεται ότι στο τέλος της ζωής του περιφρόνησε την λατρεία όλων των θεών, εκτός από του Ήλιου, τον οποίο αποκαλούσε Απόλλωνα. Ένα πρωινό ανέβηκε στο όρος  Παγγαίο, όπου υπήρχε μαντείο του Διονύσου, για να χαιρετήσει τον θεό κατά την ανατολή, αλλά φονεύθηκε από Θρακικές Μαινάδες, επειδή δεν τιμούσε τον πρώην προστάτη του, Διόνυσο. Παράλληλα, ο Πίνδαρος ανάγει τον ξακουστό ποιητή και μουσικό μεταξύ των αρχαιότερων ηρώων, λόγω της συμμετοχής του στην Αργοναυτική εκστρατεία. Μυημένος στα μυστήρια της Σαμοθράκης και με την μαγική δύναμη της μουσικής του, ήταν πολύτιμο όπλο για τους αργοναύτες. Ο  Ιάσονας, ο οποίος ηγείτο της εκστρατείας, είχε πληροφορηθεί από τον  Χείρωνα  πως μόνο με τη βοήθεια του Ορφέα θα μπορούσαν να περάσουν άθικτοι από τις  Σειρήνες, οι οποίες τραγουδούσαν όμορφα 

τραγούδια που δελέαζαν τους ναυτικούς προς αυτές. Όταν ο Ορφέας άκουσε τις φωνές τους, πήρε τη  λύρα  του και έπαιξε μια ομορφότερη μουσική, πνίγοντας τη δικιά τους.
Επιπλέον, θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες του πολιτισμού, καθώς δίδαξε στην ανθρωπότητα τις τέχνες της φαρμακευτικής, της γραφής και της γεωργίας. Όντας η μορφή του στενά συνδεδεμένη με τη θρησκευτική ζωή, του αποδίδονται οι ιδιότητες του οιωνοσκόπου και του μάντη, ενώ λέγεται ότι εξασκούσε τις μαγικές τέχνες και κατείχε γνώσεις αστρολογικού και αστρονομικού περιεχομένου, τις οποίες αποτύπωνε διαμέσου των ύμνων του. Με την επίδραση και τη συμβολή του τα μυστήρια του θεού Απόλλωνα και του θεού Διονύσου, λαμβάνουν σημαντική θέση στην περίοδο της αρχαιότητας, καθιερώνοντας δημόσια και ιδιωτικά τελετουργικά, με την υπαγόρευση αρχικών και εξαγνιστικών τελετών. Με τη δύναμη και την ιδιαίτερη έλξη που ασκούσε το τραγούδι του, όλη η πλάση φαίνεται να έσπευδε να ακούσει την θελκτική μελωδία του, καθώς λέγεται ότι είχε την ικανότητα να γοητεύει και να ημερεύει τα άγρια ζώα, να διεγείρει τα δέντρα και τους βράχους σε χορό, ακόμα και να σταματάει τη ροή των ποταμών. Η καθοριστική επίδραση  της αρμονίας που ενυπάρχει στη μουσική ήταν γνωστή στους Αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι δίδασκαν την μορφωτική και ηθικοπλαστική αξία της, συμπεριλαμβάνοντας την σε όλα τα μυστήρια που τελούσαν. Στο σημείο αυτό άλλες πηγές αναφέρουν ότι η «ανεξήγητη» δύναμη της ορφικής μουσικής συνδέεται με την «υπεράνθρωπη» και μεταφυσική διάσταση του Ορφέα. Οι περιγραφές που θέλουν όλα τα ζώντα πλάσματα να πλησιάζουν προς τον ήχο της λύρας του, οδηγούν στο συμπέρασμα πως ο Ορφέας ταυτιζόταν με τον Ήλιο, που με το φως του κάνει όλα τα έμψυχα όντα να στρέφονται προς αυτόν.
Ίδρυσε τα  Ορφικά Μυστήρια, γεγονός το οποίο τον συνδέει άμεσα με τον  Απόλλωνα,   δείχνοντας τον Ηλιακό χαρακτήρα του Θεού, ενώ ενώνει τη θρησκεία του Δία με εκείνη του Διονύσου. Οι μυημένοι έπαιρναν από τις διδασκαλίες του μεγάλου «Αποκαλυπτή του Ουράνιου Διονύσου» τις μεγάλες αλήθειες, με την μορφή ενός πέπλου προσιτού και ανακατεμένου με την ποίηση και τις δημόσιες τελετές. Η ουσία των Μυστηρίων ήταν η μετάβαση από το σκότος στο φως, με διάφορους αλληγορικούς και συμβολικούς τρόπους. Όσοι μυούνταν στα Ορφικά Μυστήρια τηρούσαν με θρησκευτική ευλάβεια μυστικές διατάξεις. διαιρούμενες σε τρεις κατηγορίες: σε αυτά που αφορούσαν τη διαμόρφωση του ανθρώπου κι έδειχναν την προέλευσή του, σε αυτά που δίδασκαν τις δυνάμεις της φύσης, τις ποικιλίες των οργάνων των διαφόρων μορφών και στα μεγάλα και ιερά, στα οποία δεν έπρεπε να αναφέρουν ούτε λέξη για την ύπαρξή τους. Στην πρώτη ομάδα μυούνταν άντρες και γυναίκες και υποβάλλονταν σε πενταετή σιγή. Στη δεύτερη μυούνταν μόνο εξαγνισμένοι στο σώμα και στο νου και καθαροί από ανομήματα, ενώ στην τρίτη μυούνταν μόνο φωτισμένοι και εμπνευσμένοι νέοι και αγνές κοπέλες με ψυχικό κάλλος. Μέρος της Ορφικής φιλοσοφίας αποτελούν και οι Ορφικοί Ύμνοι που απαγγέλλονταν σε μυστηριακά τελετουργικά και εξαγνιστικές ιεροτελεστίες, εξυμνώντας διάφορες θεότητες και παρέχοντας πλήθος στοιχείων για την Ορφική Κοσμολογία, όπως: την γένεση του Σύμπαντος από μια έκρηξη, την θεωρία του Κοσμικού Ωού, 
την πίστη στην Συμπαντική Αρμονία, την αναφορά στο Ζωδιακό Κύκλο, καθώς και πλήθος αστρονομικών γνώσεων, όπως την ύπαρξη του Πολικού Αστέρα, τις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια. Το σύμβολο των ορφικών Μυστηρίων ήταν ένα φίδι, τυλιγμένο γύρω από ένα αυγό, το οποίο  συμβόλιζε τον κόσμο που περιβάλλεται από το Δημιουργικό Πνεύμα. Στο επίπεδο της μύησης και της φιλοσοφίας, συμβόλιζε τον νεόφυτο, που την στιγμή της μύησης έσπαγε το κέλυφος του αβγού και ένας καινούργιος Πνευματικός Άνθρωπος γεννιόταν.

Κατηγορία Μόνιμες Στήλες  

 

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ - «Κέρβερος» και «Στύγα» ονομάστηκαν τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα

  (Φωτογραφία: https://physicsgg.me/2011/07/20/to-hubble-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B5-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80/

Αθήνα

Ονόματα από την αρχαία ελληνική μυθολογία πήραν επίσημα και τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα, καθώς η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU), που είναι υπεύθυνη για την ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων, τα βάφτισε «Κέρβερο» και «Στύγα», ενώ ως τώρα ήσαν γνωστά ως «Ρ4» και «Ρ5» αντίστοιχα.
Ο Πλούτωνας έχει άλλους τρεις μεγαλύτερους δορυφόρους με ονόματα από την αρχαιοελληνική μυθολογία: τον Χάροντα, τη Νύκτα και την Ύδρα. Ο Κέρβερος ήταν ένας φύλακας τρικέφαλος σκύλος, ενώ η Στυξ (Στύγα) το ποτάμι που χώριζε τον κόσμο των ζωντανών από εκείνον των νεκρών.
Ο Κέρβερος και η Στύγα ανακαλύφθηκαν το 2011 και το 2012 αντίστοιχα, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ», όταν αυτό είχε στρέψει τις κάμερές του, στο σύστημα του Πλούτωνα.
Μια ακόμα καλύτερη εικόνα για το νάνο-πλανήτη και τα φεγγάρια του θα έχουν οι επιστήμονες όταν περάσει από κοντά του για πρώτη φορά ένα σκάφος, το «Νέοι Ορίζοντες» της NASA, το 2015. Αυτή η αποστολή μπορεί να φέρει στο φως και άλλους μικρότερους δορυφόρους, τους οποίους το «Χαμπλ» δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει έως τώρα.
Η επιλογή των ονομάτων για τα δύο μικρά φεγγάρια έγινε με δημοκρατικές διαδικασίες, μετά από μια άνευ προηγουμένου ψηφοφορία στο διαδίκτυο, που πραγματοποιήθηκε πέρυσι και στην οποία συμμετείχαν περίπου 500.000 άτομα, τα οποία πρότειναν διάφορα ονόματα. Το όνομα «Κέρβερος» ήρθε δεύτερο σε δημοτικότητα και η «Στύγα» τρίτη, ενώ πρώτο σε προτιμήσεις ήταν το «Βουλκάν» (ο Ήφαιστος των Ρωμαίων), το όνομα του πλανήτη καταγωγής του πρωταγωνιστή Μίστερ Σποκ στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Σταρ Τρεκ».
Όμως, επειδή το όνομα «Βουλκάν» έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στην αστρονομία και επειδή ο συγκεκριμένος θεός της μυθολογίας δεν σχετιζόταν άμεσα με τον Πλούτωνα, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση έκρινε ότι η λαϊκή απαίτηση έπρεπε να παρακαμφθεί για χάρη των δύο αρχαιοελληνικών ονομάτων.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Επιστήμη-Τεχνολογία:  Περισσότερες ειδήσεις

 

Αισχύλος - Ο κορυφαίος τραγωδός της κλασικής Αθήνας

Άνθρωπος του Πνεύματος και Ανδρείος Πολεμιστής 

Ο Αισχύλος, ένας εκ των σημαντικότερων δραματικών ποιητών της αρχαιότητας, θεωρείται ως ο μεγαλύτερος από όλους τους ομότεχνους του, εξ ου και ο χαρακτηρισμός του ως «Πατέρας της Τραγωδίας». Γεννήθηκε το 525 π.Χ. στην Ελευσίνα, όπου υπήρξε αρχαίο κέντρο των Μυστηρίων, και πέθανε στη Γέλα της Σικελίας το 455 π.Χ. Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ο οποίος κατάγονταν από εξέχουσα γενιά ευπατρίδων. Η δράση του, εκτός της ποίησης και του αρχαίου δράματος, είχε επεκταθεί ακόμη στην αρχιτεκτονική, την σκηνοθεσία και την μουσική. Η ευγενική του καταγωγή και η αριστοκρατική του ανατροφή, η δημοκρατική ελευθερία, το θρησκευτικό – μυστικιστικό περιβάλλον της Ελευσίνας και οι μεγάλοι εθνικοί αγώνες των Ελλήνων εναντίον των βαρβάρων, συνετέλεσαν ώστε να διαπλαστεί ο ευσεβής και γενναίος χαρακτήρας του και το υψηλό φρόνημα που τον διέκρινε.
Στα εφηβικά του χρόνια στάθηκε μάρτυρας της πτώσης της τυραννίας και σε όλη του τη ζωή παρακολούθησε την ανάπτυξη της δημοκρατίας. Πέρα από μεγάλος δραματουργός, ποιητής, καινοτόμος φιλόσοφος και μια από τις σπουδαιότερες πνευματικές μορφές των αιώνων, υπήρξε και μεγάλος μαχητής, καθώς ως Αθηναίος πολίτης έλαβε μέρος στους Μηδικούς Πολέμους μαζί με τους αδερφούς του, Κυναίγειρο και Αμεινία. Με προθυμία και αξεπέραστο θάρρος συμμετείχε στους αγώνες κατά των Περσών, όπου στη μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. μεταφέρθηκε λιπόθυμος από τη μάχη, μετρώντας πολλαπλά τραύματα, ενώ συμμετείχε ακόμη στη μάχη της Σαλαμίνας και των Πλαταιών. Ωστόσο, αξιομνημόνευτη παραμένει η στρατιωτική ικανότητα και πολεμική ανδρεία των αδελφών του. Ο Κυναίγειρος, συγκεκριμένα, προκάλεσε τον θαυμασμό όλων, καθώς μετά την πρώτη φάση της μάχης του Μαραθώνα, όταν οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή και κατευθύνονταν στα πλοία τους, θυσιάστηκε πάνω στο πάθος του, προσπαθώντας να κρατήσει ένα περσικό πλοίο με τα χέρια του. Όταν ένας Πέρσης του έκοψε τα χέρια εκείνος προσπάθησε να το κρατήσει με τα δόντια του και τότε τον αποκεφάλισαν, πράξη η οποία οδήγησε τους Αθηναίους στο να τον ανακηρύξουν Ήρωα. Όσον αφορά στον αδερφό του Αμεινία, θεωρήθηκε ο γενναιότερος πολεμιστής στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, καθώς εμβόλισε την περσική ναυαρχίδα και σκότωσε τον Πέρση ναύαρχο.
Οι Αθηναίοι τίμησαν τον Αισχύλο, όπου με την ψήφιση νόμου επιτρεπόταν όποιος ήθελε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό με έργα του, με αποτέλεσμα να κερδίζει βραβεία ακόμα και μετά θάνατον, εξασφαλίζοντας έτσι την υστεροφημία του μεγάλου δραματικού ποιητή. Έναν αιώνα αργότερα, στο θέατρο του Διονύσου, στήθηκε χάλκινο άγαλμα του ποιητή, δηλώνοντας την αναγνώριση, την εκτίμηση και τον σεβασμό που έτρεφαν και οι μεταγενέστεροι στο πρόσωπό του.

Η συμμετοχή του στους Περσικούς πολέμους, απηχείται εντόνως στο θεατρικό και ποιητικό στίβο, εστιάζοντας σε αυτή την ιστορική στιγμή της «πόλεως» και ερμηνεύοντας την ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά. Στο έργο του συμπυκνώνεται η έννοια του δικαίου, καθώς και η πατριωτική συνείδηση του ποιητή ως μαχόμενου πολίτη. Είχε την τύχη να ζήσει σε μια περίοδο που στην Αττική συνέβησαν πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα εξαιρετικής σημασίας. Η δημοκρατική μεταρρύθμιση του Κλεισθένη και αργότερα η μεταρρύθμιση του Εφιάλτη, μέντορα του Περικλή, προσδιόρισαν την ιδεολογία και τα χαρακτηριστικά της δημοκρατίας, κάτι που διαμόρφωσε την αττική τραγωδία, μέσω της οποίας εκφράζονταν οι προβληματισμοί της κοινωνίας που βίωνε την αλλαγή. Από την άλλη, σε στρατιωτικό επίπεδο οι Μηδικοί Πόλεμοι στους οποίους συμμετείχε και οι ηρωικές νίκες των ενωμένων Ελλήνων, δημιούργησαν στον Αισχύλο ένα αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, καθώς επίσης καθιέρωσαν την Αθηναϊκή ηγεμονία. Έτσι λοιπόν, ο μεγάλος αυτός τραγωδός, εξοπλισμένος με πνεύμα και μόρφωση, εμπειρίες και σθένος, όντας τέκνο της εποχής του, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία, διαμορφώνοντας την τραγωδία με τις προοδευτικές του καινοτομίες και το μυστηριακό του γνωστικό υπόβαθρο.
Επιπλέον, οι σημαντικές αλλαγές στην Αθήνα και οι εμπειρίες του από την απρόβλεπτη νίκη κατά των Περσών οδήγησαν σε ταχύτατες πολιτικές καινοτομίες, σημαντικότερη εκ των οποίων ήταν η καθιέρωση της «πόλεως» ως χώρου δράσης και καταξίωσης των πολιτών. Η «πόλις» κατά τον Αισχύλο αποτελούσε το χώρο που απορροφούνταν όλες οι αντιθέσεις της καθημερινότητας, στις οποίες ήταν εκτεθειμένοι οι άνθρωποι. Σε αυτή την αντίληψη οι θεϊκές, οι ανθρώπινες και οι φυσικές δυνάμεις βρίσκονται σε μια διαρκή αντιπαλότητα. Η θέση του Αισχύλου ήταν ότι η «πόλις» αποτελεί το μοναδικό επικοινωνιακό χώρο, μέσα στον οποίο μπορεί να επικρατήσει η τάξη.
Ανήκοντας στην γενιά των Μηδικών Πολέμων, γαλουχημένος με την αρετή της αγάπης προς την πατρίδα και την ελευθερία, θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, αποδεικνύοντας πως ένας άνθρωπος που θεωρείται μια από τις πνευματικές κορυφές της ανθρωπότητας, θεωρούσε μεγαλύτερη τιμή το ότι υπήρξε πολεμιστής, παρά ένας ειρηνικός πολίτης. Αυτό είναι ενδεικτικό της διαφορετικής αντίληψης της ζωής και της αξίας που δίνουν στα γεγονότα οι άνθρωποι στο πέρασμα των αιώνων. Αυτή η αξία που έδινε ο Αισχύλος στην πολεμική του δράση στην υπηρεσία της πατρίδας δύναται να εκτιμηθεί στο κείμενο του επιτύμβιου  επιγράμματος, που ο ίδιος συνέθεσε και έλεγε: «Το γιο του Ευφορίωνα, τον Αθηναίο Αισχύλο, κρύβει νεκρό το μνήμα αυτό της Γέλας με τα στάρια. Την άξια νιότη του θα ειπεί του Μαραθώνα το άλσος και ο Μήδος ο ακούρευτος, οπού καλά την ξέρει.». Έτσι, μετά από όλη αυτή τη δόξα επέλεξε μια απλή επιγραφή που ανέφερε ότι πολέμησε σαν απλός οπλίτης στη μάχη του Μαραθώνα 

Άνθρωπος του Πνεύματος και Ανδρείος Πολεμιστής

Η μύηση του στα Ελευσίνια Μυστήρια τον εξόπλισε με ήθος, γενναιότητα και σθένος, κάτι που αποτυπώνεται τόσο στα έργα, όσο και στο βίο του, ενώ συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του θρησκευτικού του αισθήματος. Στάθηκε ο αληθινός δημιουργός και αναμορφωτής του αρχαίου θεάτρου. Είχε λάβει εκπαίδευση στην Πυθαγόρεια Σχολή και φαίνεται να κατείχε βαθέως τα έργα των προγενέστερων αυτού λυρικών ποιητών, καθώς επίσης και των Ομηρικών Επών, ενώ ο Σόλων φαίνεται να είχε ασκήσει σημαντική επίδραση στη σκέψη του μεγάλου τραγωδού. Όντας άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος, έδωσε στα έργα του ένα χαρακτήρα τελετουργικό, παρουσιάζοντας τους ήρωες ενταγμένους σε μια συμπαντική νομοτέλεια, βάσει της οποίας χάραζαν την πορεία της ζωή τους.
Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την σκηνογραφία, διακρινόμενος, παράλληλα, ως ποιητής, μουσικός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, σκηνογράφος, δάσκαλος του χορού, αρχιτέκτονας και μουσικός. Ο ακριβής αριθμός των έργων του δεν είναι γνωστός, ωστόσο σε καταλόγους βιβλιοθηκών έχουν διασωθεί τίτλοι από εβδομήντα επτά έργα του, αλλά συνολικά του αποδίδονται εβδομήντα τραγωδίες και είκοσι σατυρικά δράματα. Τα σωζόμενα έργα του αποτελούνται από επτά τραγωδίες: «Ικέτιδες»,  «Προμηθέας Δεσμώτης», «Πέρσαι», «Επτά επί Θήβας», «Αγαμέμνων», «Χοηφόροι» και «Ευμενίδες». Οι τρεις τελευταίες αποτελούν την τριλογία «Ορέστεια», που συντέθηκε γύρω στο 458 π.Χ. και θεωρείται ένα εκ των μεγαλύτερων πνευματικών επιτευγμάτων, στο όποιο εξετάζεται η πορεία της ανθρωπότητας, από το πρωτόγονο δίκαιο της αυτοδικίας στο θετό δίκαιο, που στηρίζεται στην λογική και στον αμοιβαίο σεβασμό.
Ο Αισχύλος διακρίνεται για την μοναδικότητα της ποίησης του, αλλά και για τις καινοτομίες που εισήγαγε στην σκηνική παρουσίαση των έργων του, καθώς ήταν ο πρώτος που πρόσθεσε πολύπλοκα σκηνικά και σκηνικές μηχανές στο θέατρο. Συνοψίζοντας τις καινοτομίες του εντοπίζεται: προσθήκη δεύτερου υποκριτή, μείωση των χορικών, έξαρση του λόγου και σύσταση της τριλογίας ενιαίου περιεχομένου. Όπως φαίνεται, η αρχαιοελληνική τραγωδία με τον Αισχύλο εξελίχθηκε από τον αρχικό διθύραμβο, σε πολυπρόσωπη παράσταση, φτάνοντας στο μεσουράνημα της. Το ύφος του διακρίνεται για τη μεγαλοπρέπεια του, το όλο δε έργο του για το βάθος, την πρωτοτυπία στη μορφή και την ισχυρότατη φαντασία του, μετατρέποντας τον σε μέγα και ασύγκριτο δημιουργό. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι στη θεματολογία κάποιων έργων του κυριαρχεί το εθνικό και πατριωτικό αίσθημα, ενώ συγκρίνεται ο πολιτισμός των Ελλήνων με τη βία και την αλαζονεία των βαρβάρων.
Οι ήρωες του παρουσιάζονται ως ατρόμητοι Μαραθωνομάχοι ή ως πλάσματα υπερφυσικά, όχι μόνο στις σωματικές διαστάσεις, αλλά και στο πάθος και στην καρτερία. Ακόμη, εισήγαγε ένα μυστηριακό και θρησκευτικό χαρακτήρα, λειτουργώντας σαν εισηγητής των αρχαίων διονυσιακών θρησκευτικών τελετών, σε μια πιο σύγχρονη μορφή θεάτρου.  Εξέχουσα προσοχή κατέχει η γλωσσική του ιδιαιτερότητα, καθώς εκφράζεται με τρόπο μεγαλόπρεπο, ποιητικό, μυστηριακό και γλαφυρό που δεν προϋπάρχει της εποχής του. Μέσα από αυτή την λαμπρή γλωσσική ιδιαιτερότητα, ο μεγάλος τραγωδός, διεύρυνε και ενδυνάμωσε την επιρροή που ασκούσε ο μυθικός και μυητικός συμβολικός λόγος, δημιουργώντας μια βαθύτερη, ιερότερη και πιο μυστηριακή σχέση μεταξύ του θεατή και του έργου, καθιστώντας τον ικανό αποδέκτη και συμμέτοχο υψηλών και λεπτοφυών φιλοσοφικο-θρησκευτικών στοχασμών και νοημάτων. Αυτή ακριβώς η μυστηριακή κάθαρση ήταν το ζητούμενο και ο απώτερος σκοπός της τραγωδίας κατά τον Αισχύλο. Κανείς προγενέστερος του δεν είχε μετατρέψει τους μύθους σε κατάλληλους φορείς για τη μετάδοση ιδεών. Κατάφερε να ενσωματώσει την τραγωδία μέσα σε μια φαντασία και σε οδυνηρά γεγονότα που αποκαλύπτουν την ύπαρξη άλλων πραγμάτων ή αξιών που είναι προσιτά στον άνθρωπο, πέρα από τις φανερές αξίες της φυσικής ζωής ή του θανάτου, της ευτυχίας ή του πόνου, ενώ δείχνει ότι αφού ο άνθρωπος τα φτάσει, το πνεύμα του μπορεί να νικήσει το θάνατο.
Η ύλη που χρησιμοποιεί σαν βάση της τραγωδίας είναι ένα θείο ζήτημα, υπερανθρώπινο, που καθρεπτίζεται στο γήινο επίπεδο. Στα έργα του διαφαίνεται η μυστηριακή παράδοση και η πίστη του ότι όλα στη φύση έχουν ψυχή, καθώς και ότι ο Θεός και οι εκπορεύσεις του κυβερνούν τα πάντα. Οι δυνάμεις της Φύσης και οι φυσικοί νόμοι είναι πνεύματα στην υπηρεσία του Θείου Σχεδίου εξέλιξης και της Μοίρας, που μας οδηγούν όλους. Επιδιώκει να αποδώσει το νόημα που έχει η ελεύθερη βούληση και η ανθρώπινη πρωτοβουλία, συμβιβάζοντας τα με το θείο σχέδιο, ενώ δεν διστάζει να θέσει τα μεγάλα προβλήματα που απορρέουν από την ύπαρξη της θείας πρόνοιας και την αλαζονεία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η ιδέα της μοίρας κατέχει δεσπόζουσα θέση στα έργα του. Η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος είναι κύριος των πάντων αποτελεί ύβρη και οι ανθρώπινες καταπατήσεις και υπερβολές τιμωρούνται φαινομενικά από το Θεό και ουσιαστικά από τα ίδια τα σφάλματα του ανθρώπου. Έτσι ο ποιητής με την σοφία του προτιμά να δώσει ηθικά διδάγματα, δείχνοντας ότι η δυστυχία δεν είναι πάντα τιμωρία, άλλα μπορεί να είναι μια μορφή εξαγνισμού. Η Μοίρα δίνει στον κάθε άνθρωπο το δικό του μερίδιο ευτυχίας ή δυστυχίας, που είναι ταυτόχρονα ελπίδα και απειλή. Όταν κάποιος υπερβάλει στο δικό του μερίδιο τότε οδηγείτε στην ύβρη και πέφτει πάνω του ο Νόμος της Δικαιοσύνης και της Ισορροπίας, που καθορίζει την εξαγνιστική τιμωρία, η οποία έχει ένα θετικό και ηθικό σκοπό: να διδαχτεί ο άνθρωπος μέσα από τα βάσανα. Ο ίδιος σεβόταν τους θεούς αλλά πίστευε σε δυνάμεις ακόμα πιο υψηλές από αυτούς, την Ανάγκη και τη Μοίρα.
Εν κατακλείδι, για τον Αισχύλο η τραγωδία είχε καθαρά παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ  πρόσφερε ηθικά διδάγματα, κάτι που τον καθιερώνει ως έναν οραματιστή της ανθρωπότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει την κοινή αναγνώριση και τον θαυμασμό όλων των μεταγενέστερων, ενώ τα έργα του επηρέασαν ανθρώπους της λογοτεχνίας και της πολιτικής, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Λόρδος Βύρωνας, ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε και ο Σαίξπηρ.

http://www.xryshaygh.com/index.php/home

ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΤΟΥ ΠΑΝ ΕΛΛΗΝΙΟΥ

Παν Ελλήνιος έμμετρο ενημερωτικό δελτίο για όλους τους ενδιαφερόμενους!

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ!
ΟΛΥΜΠΙΚΑ.
Κι ανθίζουν τα Προμήθεια στις παρυφές τ’ Ολύμπου,
γιορτάζουν Απολλώνια, τις ομορφιές του Τύμβου.
Με πνεύμα φιλοσοφικό, στης αρετής το κάλλος,
ξαναγεμίζουν την ζωή, με ομορφιά και θάλλος.

Του Προμηθέα η φωνή και του πυρσού η λάμψη,
αναγεννούν την αρχοντιά, στην σκέψη και την πλάση.
Σμίγουνε χέρια και φωνές, δημιουργούν ανθώνες,
κι ανασμιλεύουν την ζωή, σε χαλεπούς αιώνες.

Ανοίγουν δρόμους φωτεινούς, σε μήκη και σε πλάτη,
τον κόσμο αναπλάθουνε, χωρίς πολέμων πάθη!
Σκάβουν την Γη την καρπερή, της Δήμητρας τους κήπους,
κι ακούν να τρέχουν οι χυμοί, με της καρδιάς τους χτύπους.

Ελλάδα, βάλε γιορτινά, τα νιάτα σου ξυπνούνε,
απ’ τον βαθύ τον λήθαργο, σε προκοπές περνούνε.
Με άρμα πολιτισμικό, της Αθηνάς Παλλάδας,
σκορπούνε φώς Ολυμπικό, το θάμπος της Ελλάδος.

 Παν Ελλήνιος 

195) ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ - Διαλεκτισμός - ΠΑΡΑΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ, ΤΡΩΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

 Παν Ελλήνιος διαλογισμός

ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΤΕ ΩΡΕ! ! !
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της οικουμένης, που, ακριβώς επειδή ξεπέρασε το πρόβλημα της επιβίωσης, πριν από χιλιάδες χρόνια, αναζήτησε συμπαντικούς διανοητικούς ορίζοντες. Η επιβίωση ήταν και είναι ο βασικός λόγος που κατάφερε να κερδίσει την εγκεφαλική απαλλαγή των στοχαστών της και να οδηγηθεί σε θέσπιση πολιτισμικών ιδεών και φιλοσοφικών αντιλήψεων περί ζωής, που ισχύουν ακόμα. Και παρόλο που εμποδίζονταν, όπως και τώρα, από τα ελλειμματικά και συχνά βλαμμένα διαχειριστικά στοιχεία, που κατορθώνουν να πλειοψηφούν, θεμελίωσε τις μοναδικές λειτουργικές της συμπεριφορές, που ξεχώρισαν τον άνθρωπο από το λοιπό ζωικό βασίλειο με:
1. Πολιτισμικές ιδέες!
2. Πολιτική συνείδηση!
3. Νόημα της ελευθερίας!
4. Διανοητικές αναζητήσεις!
5. Πνευματικές καλλιέργειες!
6. Οργανωτικά προγράμματα!
7. Φιλοσοφική αντίληψη της ζωής!
8. Και την διαμόρφωση της κοινωνίας!

διαλογισμός

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ!
Επί 80 τουλάχιστον χρόνια τώρα, οι διαχειριστές του Ελληνικού π ρ ο ϋ π ο λ ο γ ι σ μ ο ύ οδήγησαν την Ελλάδα, τους Έλληνες και το μέλλον τους στην κατάντια της καταχρέωσης. Ζούμε υποθηκευμένοι στα δάνεια που ροκάνιζαν οι μ ά γ κ ε ς του πολιτικού φάσματος. Το δράμα των απογόνων της πολιτισμικής ιδέας και των κατοίκων της Ελλάδος, είναι που, ξαναδίνουν την τύχη τους σε κείνους που τους εμπαίζουν. Και περιμένουν να τους σώσουν αυτοί που τους υπέταξαν στην ταπείνωση των νέων μεθόδων δουλείας με:
1. Την ανεργία!
2. Την απραξία!
3. Την εξάρτηση!
4. Την ταπείνωση!
5. Την μετανάστευση!
6. Την δημογραφική καθήλωση!
7. Την παραχάραξη της αξιοπρέπειας!
8. Και την απώλεια κάθε υπόστασης, «ΕΥΓΕ»!


 Διαλεκτισμός -  ΠΑΡΑΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ, ΤΡΩΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Η ανυπαρξία πολιτικής συνείδησης των παρατάξεων, από άκρο-δεξιά μέχρι και άκρο-αριστερά, επιβαλλόμενες από τα ίδια ξενόφερτα δογματικά κυκλώματα, την αυτή μήτρα και καταγωγή, με δήθεν αντίθετες αποχρώσεις, δρουν όλες κατ’ υπόδειξη των εντολέων τους. Γι αυτό και, δρώντας ανεύθυνα και χωρίς συνειδητές επιλογές, οδηγούν την Πατρίδα της πολιτισμικής ιδέας και φιλοσοφικής αντίληψης του κόσμου, σε αλλεπάλληλες εσωτερικές συγκρούσεις με φοβερές διαχρονικές συνέπειες. Έτσι, ενώ όλοι λένε προσπαθώντας να πείσουν εαυτούς, ότι ενεργούν για το καλό της Πατρίδας, καταστρέφουν εκατέρωθεν και τρώνε τις σάρκες της, μη έχοντας την εσωτερική δύναμη να διακρίνουν ούτε την κατάντια που ζούνε, μηδέ την αχρωματοψία τους, και υπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα: των δανειστών και παγκοσμιοποιητών, συχνά πληρώνουν ανόητα και με την ζωή τους, χωρίς φυσικά να κατανοούν ότι καταβροχθίζουν την ίδια την μητέρα Ελλάδα που τους γέννησε, με:

01. Αλληλοσκοτωμούς!
02. Οικονομικές πτωχεύσεις!
03. Δημογραφικές προκλήσεις!
04. Παραγωγικές καταστροφές!
05. Εξαναγκασμό στη μετανάστευση!
06. Αλλοιώσεις της Ελληνικής σκέψης!
07. Διαχρονική υποβάθμιση της Παιδείας!
08. Εξωθήσεις των πολιτών σε αυτοδικίες!
09. Εμμονές του κατεστημένου προς τον Θώκο!
10. Πάντα όμως κατασπαράζοντας την Ελλάδα, «ΕΥΓΕ»!

Πάνας Ελλήνιος

Τα βότανα του καλοκαιριού

 

ο καλοκαίρι είναι η εποχή των φρέσκων βοτάνων, που τίποτα καλύτερο δεν υπάρχει για να δώσει γεύση και άρωμα στα γεύματά σας.

Γράφει: Κυριακού Κατερίνα
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος,

Το καλοκαίρι είναι η εποχή των φρέσκων βοτάνων, που τίποτα καλύτερο δεν υπάρχει για να δώσει γεύση και άρωμα στα γεύματά σας. Επιπλέον αυτού, και τα ισχυρά συστατικά που βελτιώνουν την ανθρώπινη υγεία, αποτελούν δύο σημαντικούς λόγους για να χρησιμοποιεί κανείς τα βότανα στη μαγειρική, αλλά και τη ζαχαροπλαστική.
Για του λόγου το αληθές, τα βότανα προσθέτουν γεύση χωρίς να επιβαρύνουν το γεύμα με αλάτι, ενώ παράλληλα το εμπλουτίζουν σε αντιοξειδωτικά. Τα φρέσκα βότανα είναι άφθονα κατά τους ζεστούς μήνες, οπότε τώρα είναι η καταλληλότερη εποχή για να τα εντάξετε στις συνταγές σας.
Δεντρολίβανο
Ολοένα και περισσότερα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν πως οι μαρινάδες που περιέχουν δενδρολίβανο μπορούν να περιορίσουν την ανάπτυξη καρκινογόνων παραγόντων στο ψητό κρέας. Πολλοί αγαπούν το δενδρολίβανο διότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού: στο κρέας, τα λαχανικά, το ψωμί, ακόμη και τα κέικ.
Μέντα
Τίποτα δεν είναι πιο δροσιστικό από ένα παγωμένο τσάι στο οποίο έχετε προσθέσει λίγη μέντα για να το κάνετε ακόμη πιο αναζωογονητικό. Βέβαια, η μέντα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλά πιάτα, τόσο αλμυρά όσο και γλυκά. Προσθέστε την στις σαλάτες σας, ή καταναλώστε την μαζί με το αγαπημένο σας καρπούζι για να δώσετε μία διαφορετική γεύση στο αγαπημένο σας φρούτο.
Βασιλικός
Ο βασιλικός είναι ένα από τα πιο αγαπημένα βότανα, αφού ξεχωρίζει για το φίνο άρωμά του. Ίσως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ‘ανανεώσετε’ την κλασική χωριάτικη σαλάτα από το να προσθέσετε λίγα φύλλα βασιλικού σε αυτή. Για ένα λιγότερο παραδοσιακό σνακ, ραντίστε τις φράουλες με φυλλαράκια βασιλικού και λίγο μπαλσάμικο ξύδι.
Ρίγανη
Η ρίγανη ίσως είναι το βότανο που περιέχει τις περισσότερες αντιοξειδωτικές ουσίες. Μισή κουταλιά του γλυκού ρίγανη περιέχει όσα αντιοξειδωτικά περιέχονται σε 3 φλιτζάνια φρέσκο σπανάκι. Χρησιμοποιήστε λοιπόν τη ρίγανη γενναιόδωρα στις συνταγές σας για να ‘εκτοξεύσετε’ την αντιοξειδωτική ικανότητα των γευμάτων σας.
Κόλιανδρος
Σίγουρα έχετε γευτεί τον κόλιανδρο στα πιο χαρακτηριστικά πιάτα της Μεξικάνικης κουζίνας. Μπορείτε όμως να τον προσθέσετε και εσείς στα πιάτα σας για να τους προσδώσετε έναν πιο φρέσκο και αναζωογονητικό αέρα. Είναι πολύ ιδιαίτερη η γεύση που προσδίδει σε μία φρέσκια φρουτοσαλάτα.
Γενικά, ο κόλιανδρος είναι προτιμότερο να προστίθεται στο πιάτο τελευταίος, αμέσως πριν αυτό σερβιριστεί.
Λεβάντα
‘Αδικείτε’ τη λεβάντα εάν τη χρησιμοποιείτε μόνο στα αρωματικά κεριά ή το ποτ πουρί. Οι αρωματικές της ιδιότητες και η ελαφρώς γλυκιά γεύση της, την καθιστούν ιδανική για να τη χρησιμοποιήσετε στη φρουτοσαλάτα, τα σορμπέ ή τις τάρτες σας.

Επιπλέον, μπορεί να δώσει μία χαρακτηριστική γεύση στο φαγητό σας: χρησιμοποιήστε τη σε ψητό κρέας, κοτόπουλο, χοιρινό ή ακόμη και αρνί. Χρησιμοποιήστε όμως μικρή ποσότητα, καθώς η γεύση μπορεί να γίνει πολύ έντονη.
Λουίζα
Αυτό το αρωματικό βότανο μπορεί να δώσει μία ιδιαίτερη γεύση λεμονιού και άλλων εσπεριδοειδών σε μία μεγάλη ποικιλία πιάτων. Είναι υπέροχη να τη χρησιμοποιήσετε στο τσάι, τα μπισκότα ή τις συνταγές με κοτόπουλο. Μάλιστα, μπορεί σε πολλές συνταγές να αντικαταστήσει το ξύσμα λεμονιού.
Συνδυάστε τη με τη μέντα και ‘απογειώστε’ ένα δροσιστικό ρόφημα.

  https://www.iatronet.gr/diatrofi/trofima-rofimata/article/19246/ta-votana-toy-kalokairioy.html

 

195) BAΘΥ ΠΡΑΣΙΝΟ : ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΚΑΤΑΦΘΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΘΕΣΗ ! !

Τα κοράκια καταφθάνουν και παίρνουν θέση!

- Μυρίζουν τη σάρκα από πολύ μακριά!
- Τα έχει προικίσει σ’ αυτό, η φύση!
- Είναι τα πρώτα που καταφθάνουν εκεί που υπάρχει κάποιο πτώμα!
- Ο αρχικόρακας ήδη έχει φτάσει!
- Ακούει στο όνομα Fairfax Financial Holdings Limited !
- Είναι ένα μεγάλο fund, μία μεγάλη παρέα δηλαδή, που έχει στις τσέπες της, πολλά δίς Ευρώ!
- Ειδικεύεται, όπως λέει στην αγορά και στην μεταπώληση ακινήτων!
- Είναι το μεγαλύτερο κοράκι παγκοσμίως!
- Όταν έμαθε ότι θα απελευθερωθεί το πάγωμα των πλειστηριασμών ακινήτων στη χώρα μας και θα αρχίσουν οι κατασχέσεις σπιτιών και άλλων ακινήτων από τις τράπεζες, πέταξε από τον Καναδά και έχει καθίσει, σαν κοράκι που είναι, στη πιο ψηλή κορφή ενός δένδρου στη χώρα μας και περιμένει!
- Ήδη έχει αγοράσει το 42% της εταιρείας Eurobank Properties, θυγατρική της τράπεζας Eurobank, η οποία ασχολείται με τις αξιοποιήσεις ακινήτων και έτσι έχει νομιμοποιήσει και τη δράση του, εντός της χώρας μας!
Εν τω μεταξύ οι νεκροθάφτες μας, πανηγυρίζουν ότι υπάρχει πολιτική σταθερότητα στη χώρα μας και έχουν αρχίσει οι επενδύσεις!
- Δεν μας λένε μόνο, τι σόϊ επενδύσεις είναι αυτές, που φωνάζουν: Κρά! Κρά! Κρά! Έχουν μαύρο χρώμα! Και φτερουγίζουν από πάνω μας, τροχίζοντας τα νύχια τους και τα ράμφη τους, όλη μέρα!
- Κάθε μέρα που περνάει και ο συγκεκριμένος υπουργός αναγγέλλει, ότι το φθινόπωρο θα αρχίσουν οι πλειστηριασμοί, τόσο πιο πολλές επενδύσεις με τέτοια χαρακτηριστικά γίνονται, με αποτέλεσμα, να έχει μαυρίσει ο ουρανός πάνω από την Αθήνα και δεν υπάρχει πλέον δένδρο ελεύθερο, από τα κοράκια που περιμένουν!
- Ρε που φτάσαμε;;; Ρε πως μας καταντήσανε;;;
- Από τη μια, φτιάχνουν πτώματα με τη πολιτική τους! Και από την άλλη μας λένε για ανάκαμψη και ανάπτυξη! Μας λένε για θέσεις εργασίας και μείωση της ανεργίας!
- Για ποιους μιλάτε και για ποιους ενδιαφέρεστε;;;
- Για θέσεις εργασίας;;; Στα κοράκια εννοείτε:::
- Για ανάπτυξη;;; στον αριθμό τους εννοείτε;;;
- Αυτό το ξέρουμε! Αυτό το βλέπουμε!
- Όποιος σηκώσει το κεφάλι του στον ουρανό το βλέπει!
- Από τη μια: τα λιοντάρια, οι ύαινες και οι λεοπαρδάλεις (Δ.Ν.Τ-Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και Ευρωπαϊκή Ένωση) που αφήνουν αποφάγια, από τα θηράματα που κατασπαράζουν και από την άλλη τα κοράκια για τα υπολείμματά τους!
- Και ο Σαμαράς με το Βενιζέλο κρατάνε από ένα φτυάρι, για να χώσουνε ότι περισσέψει!
- Μπράβο ανάπτυξη??? Μπράβο θέσεις εργασίας???
- Σαμαράάάά!!! Βενιζέλοοοοο!!!
- Μη ξεχάσετε από τη πολύ ανάπτυξη, να μας αναπτύξετε λίγο παραπάνω και το τάφο μας!!!!
- Έτσι να αισθανόμαστε λίγο άνετα!!!
- Δεν θα το ξεχάσουμε!!! Θα σας ευγνωμονούμε!!!!

Τρίπολη 27-6-2013 Τάσος Παπαζαχαρίας

Αναρτήθηκε από Kapellas Dimitrios