Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
Αχαιοί και Μανιάτες ερίζουν, για το ποιά περιοχή ξεκίνησε πρώτη τον Εθνικό Ξεσηκωμό.
Ο στρατιωτικός και πολιτικός διοικητής της Πελοποννήσου Μόρα Βαλεσί - Χουρσίτ Πασάς βρισκόταν στα Γιάννενα για να εξοντώσει τον Αλή Πασά, ο οποίος είχε επαναστατήσει και αυτονομηθεί από την Υψηλή Πύλη.
Πρίν από την αναχώρησή του, ο Χουρσίτ είχε λάβει διαβεβαιώσεις από τους προεστούς του Μωριά ότι, οι φήμες που κυκλοφορούσαν για τον επικείμενο ξεσηκωμό των ραγιάδων ήσαν ανυπόστατες. Παράλληλα, για να αισθάνεται περισσότερο ασφαλής, κρατούσε ομήρους τους Πελοποννήσιους προκρίτους ή τα παιδιά τους στην Τριπολιτσά.
Την 17η Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε με την συμμετοχή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η σύναξη όλων των Μανιατών στην Αρεόπολη, τότε Τσίμοβα, όπου αποφασίστηκε να αρχίσει ο Αγώνας για την Ελευθερία.
Ὅρκος τῶν Μανιατῶν.
Στὶς 17 Μαρτίου τοῦ 1821 στὴν Ἀρεόπολη συγκεντρώθηκαν οἱ πρόκριτοι τῆς Μάνης καὶ ὅλοι οἱ ἔνοπλοι Μανιάτες μὲ ἀρχηγὸ τὸν Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ποὺ εἶχε ἐκλεγεῖ ἀρχηγὸς ἀπὸ τὴ Συνέλευση τῶν Κιτριῶν.
Ἐκεῖ μετὰ τὴ δοξολογία, μπροστὰ στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ταξιαρχῶν, ὕψωσαν τὸ λάβαρο τοῦ Ἀγῶνα, δηλαδὴ τὴ Μανιάτικη Σημαία.
Ἡ Σημαία ἦταν λευκή, μὲ μπλὲ σταυρὸ στὴ μέση.
Στὴ πάνω πλευρὰ ἔγραφε «ΝΙΚΗ ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ» καὶ στό κάτω τὸ ἔνδοξο «ΤΑΝ ἢ ΕΠΙ ΤΑΣ».
Ἐκεῖ κήρυξαν τὸν πόλεμο στὴ Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία, γι᾿ αὐτὸ ἡ Σημαία των Μανιατών ἔγραφε «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», ὄχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», ἐπειδὴ ἡ Ἐλευθερία γιὰ τοὺς Μανιάτες ἦταν δεδομένη.
Ἐπανάσταση ἔκαναν οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες ποὺ διεκδικοῦσαν τὴν Ἐλευθερία τους.
Τὸν παρακάτω ὅρκο ἀπάγγειλε ὁ ἱερὸς κλῆρος καὶ ἐπαναλάμβαναν οἱ ἀρματωμένοι Μανιάτες:
«Ὁρκίζομαι,
εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Παντοδυνάμου μας Θεοῦ,
εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ
καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος,
νὰ χύσω καὶ τὴν ὑστέραν ρανίδα τοῦ αἵματός μου,
ὑπὲρ πίστεως καὶ Πατρίδος.
Ὁρκίζομαι,
νὰ μὴ βλέψω εἰς τὰ ὄπισθεν
ἐὰν δὲν ἀποδιώξω τὸν ἐχθρὸν τῆς Πατρίδος
καὶ τῆς Θρησκείας μου.
Ὁρκίζομαι,
«Τὰν ἢ ἐπὶ Τὰς» καὶ «Νίκη ἢ Θάνατος»
ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος.
Στις 18 Μαρτίου ένα πλοίο φορτωμένο με πολεμοφόδια, σταλμένο από τους Φιλικούς της Σμύρνης, έφθασε έξω από την Καλαμάτα στο λιμάνι της Καρδαμύλης.
Ο Νικηταράς και ο Αναγνωσταράς με τους άνδρες τους, ανέλαβαν να μεταφέρουν το πολύτιμο φορτίο σε ασφαλές μέρος. Οι οθωμανικές αρχές της Καλαμάτας πληροφορήθηκαν το γεγονός, ενήργησαν όμως με αφέλεια και ζήτησαν να μάθουν από τους προκρίτους το περιεχόμενο του φορτίου και γιατί το συνόδευαν ένοπλοι.
Αυτοί τους απάντησαν ότι οι ένοπλοι ήσαν χωρικοί οι οποίοι συνόδευσαν τα φορτία λαδιού για το φόβο των ληστών.
Από την 17η Μαρτίου, οι πρόκριτοι της Μάνης, υπό την Αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, είχαν Υψώσει την Σημαία της Επαναστάσεως στην Τσίμοβα της Λακωνίας.
Οι ατίθασοι Μανιάτες ξεκίνησαν την Επανάσταση, οκτώ ημέρες πρίν από την "συμβατική" της έναρξη.
Οι Μανιάτες, για να χαίρονται την Αυτονομία τους, είχαν με σύμβαση την υποχρέωση να παράσχουν στρατιωτική προστασία στον εκάστοτε Αγά της Καλαμάτας, όποτε αυτός την ζητούσε.
Τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου 1821, είχαν αυξηθεί οι ενδείξεις ότι οι Έλληνες ήσαν σε αναβρασμό και ότι ετοίμαζαν κάτι σοβαρό.
Τότε, ο βοεβόδας της Καλαμάτας Αγάς Σουλεϊμάν Αρναούτογλου, ζήτησε από τον Μπέη της Μάνης Πέτρο Μαυρομιχάλη να του παράσχει την προστασία.
Ο Πετρόμπεης του έστειλε στις 22 Μαρτίου στην Καλαμάτα 150 άνδρες υπό την αρχηγία του γιού του Ηλία Μαυρομιχάλη.
Αυτοί όμως κατέλαβαν επίκαιρες θέσεις στην Πόλη, επίσης και άλλοι οπλισμένοι Έλληνες ενίσχυαν την δύναμή τους.
Ο Αγάς ανησύχησε και ζήτησε από τον Μαυρομιχάλη να έλθει ο ίδιος προς προστασία του με περισσότερους άνδρες.
Το πρωί της επομένης, 23 Μαρτίου, έφθασαν στην Καλαμάτα 2.000 Μανιάτες (κατά την αφήγηση του Κολοκοτρώνη), με επικεφαλής τον Πετρόμπεη και τον Μπέη της Καρδαμύλης Παναγιώτη Μούρτζινο.
Μαζί τους ήταν και ο Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος – Παπαφλέσσας, ο οποίος είχε έλθει από την Κωνσταντινούπολη και αφού είχε κατορθώσει να απελευθερώσει τον γιό του Μαυρομιχάλη τον οποίο κρατούσαν όμηρο οι τούρκοι.
Ενώθηκαν με τους προηγούμενους και όλοι μαζί κατέλαβαν τους γύρω λόφους.
Τότε μόνο ο Αγάς της Πόλης κατάλαβε τί είχε συμβεί.
Ήταν όμως αργά για να διαφύγει στην Τριπολιτσά, διότι οι Ελληνικές κινήσεις τον είχαν αποκοιμίσει, καθώς επίσης η μορφολογία της Καλαμάτας είναι περιφερειακά αποκλεισμένη από βουνά.
Όλοι μαζί πήγαν στην κατοικία του Σουλεϊμάν Αρναούτογλου, αλλά αντί να του προσφέρουν προστασία, του ζήτησαν να παραδοθεί και να τους παραδώσει τα κλειδιά της Πόλης, τονίζοντας ότι θα ήταν μάταια κάθε προσπάθειά του να αμυνθεί, διότι θα χυνόταν πολύ τούρκικο αίμα.
Ο Αγάς υποχρεώθηκε να παραδώσει με πρωτόκολλο στους Επαναστάτες την πόλη και όλον τον τουρκικό οπλισμό.
Η Καλαμάτα ήταν η πρώτη Ελληνική Πόλη που απελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό, χωρίς μάλιστα να χυθεί σταγόνα αίμα.
Το μεσημέρι, στο προαύλιο της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων και μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, οι ιερείς ευλόγησαν τις Σημαίες και όρκισαν τους αγωνιστές.
Η 23η Μαρτίου, είναι ο πρώτος σημαντικός σταθμός του Εθνικού Αγώνα.
Είναι πιθανό η παράδοση της Πόλης να έγινε στις 22 Μαρτίου, όπως γράφει ο Φωτάκος στα «Απομνημονεύματά» του και να επικράτησε ως ημερομηνία Εορτασμού, η ημερομηνία της Προκήρυξης, δηλαδή, η 23η Μαρτίου.
Όμως, για την σύσταση της Μεσσηνιακής Γερουσίας, ο Φωτάκος γράφει : «Μετά ταύτα (σ. σ. εννοεί την παράδοση της πόλης) έκαμαν οι καπετανέοι συμβούλιον πώς να εξαπλώσουν την Επανάστασιν∙ απεφασίσθη λοιπόν να υπάγουν να πολιορκήσουν μαζύ με τους εντοπίους τα φρούρια της Μεσσηνίας, Μεθώνην, Κορώνην και Νεόκαστρον, οι δέ γέροντες Π. Μαυρομιχάλης, Ιωάννης και Γεώργιος Καπετανάκηδες, ο Ν. Χρηστέας, ο Π. Κυβέλος, ο Ιωάννης Κατσής ή Μαυρομιχάλης, ο Κυριακούλης Κουτράκος, ο Πατριαρχέας και άλλοι έμειναν εις τας Καλάμας διά την ευταξίαν και έκαμαν την λεγομένη Γερουσίαν των Καλαμών».
Αμέσως μετά, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και ο Γιατράκος ξεκίνησαν για τον Μιστρά και την Μονεμβασιά.
Παράλληλα, στο άλλο άκρο της Πελοποννήσου έλαβε χώρα η πρώτη Επαναστατική ενέργεια του Αγώνα, από τον Σωτήρη Χαραλάμπη και τους Πετμεζαίους, με την πολιορκία των Καλαβρύτων την 21η Μαρτίου, την οποία υπερασπιζόταν για λογαριασμό των τούρκων ο Ιμπραήμ Αρναούτογλου, η οποία έληξε νικηφόρα μετά από πέντε ημέρες.
Επακολούθησε σύσκεψη των Οπλαρχηγών, οι οποίοι αποφάσισαν την δημιουργία μίας ανώτερης Επαναστατικής επιτροπής, την οποίαν ονόμασαν «Μεσσηνιακή Γερουσία».
Η Ηγεσία της ανατέθηκε στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ο οποίος έφερε τον τίτλο "Αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού Στρατού".
Την ίδια ημέρα, η Μεσσηνιακή Γερουσία, με Προκήρυξή της προς τα Χριστιανικά Ευρωπαϊκά κράτη, γνωστοποίησε ότι οι Πανέλληνες ξεσηκώθηκαν, με όποιο τίμημα, για την Ελευθερία τους και την Ανεξαρτησία τους.
Ημερομηνία υπογραφής της προκήρυξης είναι η 23η Μαρτίου και αποστολέας εκ μέρους της Μεσσηνιακής Συγκλήτου ήταν ο Αρχιστράτηγος των Σπαρτιατικών Στρατευμάτων Πέτρος Μαυρομιχάλης.
Η 23η Μαρτίου, είναι ο πρώτος σημαντικός σταθμός του Εθνικού Αγώνα.
Τις ίδιες ημέρες, αναχώρησε από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό το Άγιον Όρος, ο Σερραίος πλούσιος έμπορος και φλογερός Πατριώτης Εμμανουήλ Παππάς, προκειμένου να ξεκινήσει την Επανάσταση στην Μακεδονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου