Περί Ημερολογίων
Στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε ενιαίο ημερολογιο.
Κάθε πόλη/κράτος διέθετε το δικό της, το οποίο είχε δημιουργηθεί και καθιερωθεί ανάλογα με την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα του κάθε τοπου.
Είναι γνωστά τα ημερολόγια της Κρήτης, Ιωνίας, Δήλου, Δελφών και ιδίως το Αθηναϊκό, το οποίο ξεκίνησε το -776, με τους πρώτους Ολυμπιακούς, και πήρε την τελική του μορφή το -430 από τον γεωμέτρη, αρχιτέκτονα και αστρονόμο Μέτωνα.
Σε σύγκριση με όλα τα υπόλοιπα, θεωρήθηκε το πιο ακριβές κι έχει καταγραφεί στην ιστορία ως Αττικό Ημερολόγιο το οποίο περιλάμβανε 12 σεληνιακούς μήνες.
Κάθε σεληνιακός μήνας είχε 29,5 ημέρες και για το παραλειπόμενο σεληνιακό κλάσμα, υπολογιζόταν ο ένας σεληνιακός μήνας με 30 ημέρες κι ο άλλος με 29 (πλήρης και κοίλος μην).
Το -47 τέθηκε σ' εφαρμογή το Ιουλιανό ημερολόγιο, που πήρε τ' όνομά του από τον Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος το καθιέρωσε.
Το συγκεκριμένο ημερολόγιο που υποδείχθηκε από τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη, ήταν ηλιακό και περιελάμβανε 365 1/4 ημέρες.
Το Ιουλιανό ημερολόγιο υιοθετήθηκε από τον Χριστιανισμό και διαδοθηκε σ' όλα τα Χριστιανικά Κράτη. Ήταν όμως μεγαλύτερο του πραγματικού κατά 11 πρώτα λεπτά και 12,55 δευτερόλεπτα και προέκυπτε διαφορά μιας ημέρας ανά 128 έτη.
Το 1528 θεσπίστηκε το Γρηγοριανό, μέσω του οποίου έγινε η διόρθωση - η διαφορά του από το Ιουλιανό, ανέρχεται σε 13 ημέρες.
Το Γρηγοριανό, καθιερώθηκε ως επίσημο ημερολόγιο στην Ελλάδα, τον Ιανουάριο 1923.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου