Εχάθηκεν ο Άδωνις, οι Έρωτες θρηνούνε...
«Αλί της», λένε τα βουνά, «αλί του», λεν τα δέντρα,
για το δικό της τον καημό και τα ποτάμια κλαίνε,
δακρύζουν για τον Άδωνι στα όρη οι νερομάνες.
Και τα λουλούδια άλικα βάφοντ' από τον πόνο·
μες στα φαράγγια η θεά σέρνει πικρό τραγούδι:
«Αλί της της Κυθέρειας, ο Άδωνις εχάθη»."
Aπόσπασμα από τον "Επιτάφιο Αδώνιδος" του Βίωνος.
Στη φωτογραφία (αριστερά), η Αφροδίτη, μαζί με τον Έρωτα, θρηνεί για το χαμό του Αδώνιδος και ακριβώς δίπλα, ένα αγγείο με παράσταση από τους αρχαίους Κήπους Αδώνιδος, δηλαδή τα καλάθια μέσα στα οποία φύτευαν φυτά (ή / και άνθη) αφιερωμένα στον Άδωνι οι πρόγονοί μας. Ο Έρως δίνει έναν τέτοιο Κήπο (καλάθι), φρεσκοφυτεμένο, στη Θεά Αφροδίτη.
Οι Κήποι Αδώνιδος λέγονταν και "Παράδεισοι" (παρά τον Άδη).
Οι συνειρμοί ελεύθεροι δια πάντα σκεπτόμενον!
Στη φωτογραφία (αριστερά), η Αφροδίτη, μαζί με τον Έρωτα, θρηνεί για το χαμό του Αδώνιδος και ακριβώς δίπλα, ένα αγγείο με παράσταση από τους αρχαίους Κήπους Αδώνιδος, δηλαδή τα καλάθια μέσα στα οποία φύτευαν φυτά (ή / και άνθη) αφιερωμένα στον Άδωνι οι πρόγονοί μας. Ο Έρως δίνει έναν τέτοιο Κήπο (καλάθι), φρεσκοφυτεμένο, στη Θεά Αφροδίτη.
Οι Κήποι Αδώνιδος λέγονταν και "Παράδεισοι" (παρά τον Άδη).
Οι συνειρμοί ελεύθεροι δια πάντα σκεπτόμενον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου