Ωραιόκαστρο, το πάρκο με τα πολλά Πεύκα στην πλατεία Ολυμπιάδος έγινε προσάναμμα για Πυρκαγιά !!

 

Ωραιόκαστρο, το πάρκο με τα πολλά Πεύκα στην πλατεία Ολυμπιάδος έγινε προσάναμμα για Πυρκαγιά !!

 Έχει να κουρευτεί το χορτάρι μήνες τώρα !!!

Έχουμε ενημερώσει τον Δήμο από εβδομάδες πριν και με ε-μειλ !

Νικόλαος Παζαίτης

23 Μαΐου 2024  ·

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ

 

ΑΡΧΙΣΕ ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΟΠΗ ΤΩΝ ΧΌΡΤΩΝ ΓΥΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΥΝΟΥ ΩΡΑΙΟΚΆΣΤΡΟΥ. ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΚΟΠΗ ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΚΟΒΕΙ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΝΔΡΥΛΛΙΑ ΕΛΙΕΣ ΠΟΥ ΦΥΤΕΨΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΔΗΜΟΣ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΙΚΡΕΣ ΕΛΙΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΟΡΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΗΛΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΤΙΣ ΚΟΒΕΙ !! Η ΕΛΙΤΣΕΣ, ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΞΑΝΑΒΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΤΙΣ ΞΑΝΑΚΟΒΕΙ ! ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΛΕΩ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΠΑΛΟΥΚΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΕΝΔΡΥΛΛΙΟ !! ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΕΡΓΑΤΗΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΟΒΕΙ !!

 

ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ ΕΓΙΝΕ ΜΙΑ ΖΟΥΓΚΛΑ ΜΕ ΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΑΜΝΟΥΣ ΓΥΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΝΑ ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ 2 ΜΕΤΡΑ, ΕΜΠΟΔΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ !!

 

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ;

Τελετή παραλαβής, περιφοράς και απόθεσης της τεφροδόχου του Αριστοτέλη Κακογεωργίου, πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιουνίου 2025 ώρα 17.00 στο Τέμενος του Ναού των Υιών του Διός Αλεξάνδρου και Διονύσου, στο χωριό Μεσαίο Δήμου Ωραιοκάστρου.

 

Η αποχαιρετιστήρια Τελετή προς τον φίλο μας, συναγωνιστή και συνοδοιπόρο στον δρόμο της Ελληνικότητας και της Επανελληνίσεως, αείμνηστο Αριστοτέλη Κακογεωργίου πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιουνίου 2025, 17.00 στο Τέμενος του Ναού των Υιών του Διός Αλεξάνδρου και Διονύσου, στο χωριό Μεσαίο Δήμου Ωραιοκάστρου. Ιδρυτικό μέλος της “Ομάδας Ε” , η οποία στους σκοπούς της μεταλαμπαδεύει την Ελληνικότητα και την Επανελλήνιση των Ελλήνων. Μαραθωνοδρόμος και ιδρυτής Μαραθωνίων, όπως ο Μαραθώνιος Δράμας. Ιδρυτής του Ναού των Ελλήνων στο Ωραιόκαστρο και του Ναού στο Μεσαίο προς τιμήν των Υιών του Διός, Αλεξάνδρου και Διονύσου. Του έχει παραχωρηθεί το κλειδί της πόλης του Σίντνεϋ της Αυστραλίας για την συμμετοχή του στον Μαραθώνιο με πλήρη οπλιτική αμφίεση και συμβολικά χρημάτισε ως Δήμαρχος του Σίντνεϋ για μία ημέρα. Κάθε σκέψη του έγινε έργο. Δεν ζήτησε ποτέ την συνδρομή κανενός. Αδάμαστος, αγέρωχος, ακούραστος, αδαμάντινος! Αθάνατος ! _________________________ "Απεβίωσε 8/5 σε ηλικία 86 ετών ο Αριστοτέλης Κακογεωργίου, συγγραφέας, πρόεδρος και ιδρυτής της Ομάδος «Ε» Έψιλον, όπως και της Ελληνικής Διονυσιακής και Αλεξανδρινής Θρησκείας. Γεννήθηκε στα Κύργια – Δράμας από Σμυρναίους πρόσφυγες γονείς. Υπηρέτησε τρία χρόνια ως αξιωματικός στις δυνάμεις Καταδρομών. Σπούδασε στη Γερμανία. Δούλεψε τέσσερα χρόνια στο Γερμανικό Υπουργείο Εργασίας και κοινωνικής Πρόνοιας για τα θέματα των Ελλήνων εργαζομένων της Γερμανίας, πολύ λίγο καιρό στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και στη συνέχεια ως διευθυντής στην Υπηρεσία Εξωτερικού ΣΤΓ Α της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας. Πέντε χρόνια αντιπρόσωπος της Ελλάδος στα Πανευρωπαϊκά Συνέδρια σχετικά με τα θέματα που αφορούσαν τις Τράπεζες Υποθηκών. Το 1962 ίδρυσε την Ομάδα «Ε» Έψιλον αναπτύσσοντας μια αξιόλογη εθνική και κοινωνική δραστηριότητα. Το 2013 πέτυχε τη νομική αναβίωση της Ελληνικής Διονυσιακής και Αλεξανδρινής Θρησκείας. Είναι δρομέας μικρών και μεγάλων αποστάσεων και συμπλήρωσε, μέχρι το τέλος του 2016, 509 Μαραθωνίους και υπέρ μαραθωνίους. Οργάνωσε στο εξωτερικό και στην Ελλάδα περίπου 300 εκδηλώσεις. Το 2010 βραβεύτηκε με το χρυσό κλειδί στο Sydney τρέχοντας τον Μαραθώνιο με πλήρη αρχαιοελληνική πολεμική εξάρτηση. Είναι ιδρυτής των δύο μοναδικών Ελληνικών ναών μετά από 2000 χρόνια. Η ζωή του συγγραφέα, ενσαρκώνει ένα σκληρό και ατέλειωτο Μαραθώνιο με την ασπίδα και το δόρυ στο χέρι. Ένα αγώνα κατά του Αυγεία, κατά του Διομήδη, κατά των Κυκλώπων, κατά των Σειρήνων και κατά των μνηστήρων της Πηνελόπης – Ελλάδας. Μέχρι το 2010 συμπλήρωσε 505 Μαραθωνίους ανά τον κόσμο με σκοπό να περάσει τα αλάνθαστα μηνύματα των αδιάσπαστων εννοιών του Ελληνισμού και του Αθλητισμού, που αμφότερα είναι ομογάλακτα τέκνα του πατέρα Έλληνα και της μητέρας Ορσηίδας. Το 2010 έτρεξε στο Sydney της Αυστραλίας για τα 2.500 χρόνια της Μάχης του Μαραθώνα και βραβεύτηκε με το χρυσό κλειδί της πόλεως. «Καλά Ηλύσια Πεδία» στον γνήσιο Ελληνα Αριστοτέλη. "

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ! ! ( ΤΡΊΤΗ ) ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΆΡΗ ΣΗΜΕΡΑ ! !

 

 BONJOUR MES AMIS !!
AUJOURD'HUI JOUR MARDI JOUR Mars

BUONGIORNO MIEI AMICI !!
OGGI GIORNO MARTEDI 'DAY Mars

BUENOS DIAS MIS AMIGOS !!
HOY DÍA MARTES, DÍA Marte

Bonan matenon MY FRIENDS !!
HODIAŬ tago mardo, TAGO Marso

 ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΆΡΗ, ΌΠΩΣ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΌΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ ΛΑΟΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΜΕ ΤΡΙΤΗ ;;
ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΣΟ ΚΑΚΟ ΕΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ 600 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ;;;

Ο ΑΡΗΣ - ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ
Είναι ο τέταρτος κοντινότερος πλανήτης στον Ήλιο και ο δεύτερος πιο κοντινός πλανήτης στη Γη . Λέγεται και «κόκκινος πλανήτης» εξαιτίας του χρώματος που παρουσιάζει και που οφείλεται στο τριοξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) στην επιφάνειά του. Περιβάλλεται από λεπτή ατμόσφαιρα με μέση πίεση περίπου στο ένα εκατοστό αυτής της Γης. Ο Άρης έχει διάμετρο 6800 km περίπου, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 1 περίπου γήινη ημέρα και περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 1.9 γήινα χρόνια. Η μέση επιφανειακή του θερμοκρασία είναι -60 βαθμοί Κελσίου περίπου, αλλά η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει και τους 20 βαθμούς.
Σήμερα είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Άρης, στα αρχικά στάδια εξέλιξής του, καλυπτόταν σε ορισμένα σημεία του από υγρό νερό βάθους τουλάχιστον μερικών μέτρων, ενώ υπάρχουν και ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τουλάχιστον ωκεανού. Έτσι, υπάρχει το ενδεχόμενο ο Άρης να φιλοξενούσε ζωή σε μορφή μικροβίων -που όμως είναι σίγουρο ότι δεν εξελίχτηκε παραπάνω- και υποστηρίζεται η άποψη ότι σε μια τέτοια περίπτωση η ζωή στη Γη θα μπορούσε να έχει προέλθει από τον Άρη.
Το μικρό μέγεθος του Άρη, που συνεπάγεται μικρή βαρύτητα, δεν του επέτρεψε να διατηρήσει την ατμόσφαιρά του. Καθώς η ατμόσφαιρα διέρρευσε στο διάστημα, έπεσε η ατμοσφαιρική πίεση και το υγρό νερό είτε εξατμίστηκε είτε διέρρευσε στο υπέδαφος και στους πόλους του πλανήτη.
Έτσι ο Άρης έγινε ένας ερημικός και άνυδρος πλανήτης με μια αραιή ατμόσφαιρα, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Ο Άρης βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση εδώ και τουλάχιστον 500 εκατομμύρια έτη.Ο Άρης έχει δυο μικρούς δορυφόρους, το Φόβο και τον Δείμο. οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα είναι αστεροειδείς που αιχμαλωτίστηκαν κάποτε από το βαρυτικό πεδίο του Άρη.
Οι πόλοι του, καλύπτονται από τα πολικά καπέλα, λευκές κηλίδες από ξηρό πάγο (στερεό διοξείδιο του άνθρακα), πουεμφανίζονται περιοδικά κατά τον χειμώνα. Ακόμη, οι πορτοκαλί περιοχές είναι έρημοι από τις οποίες σηκώνονται ανεμοθύελλες σκόνης, ενώ ο Άρης έχει και αρκετά βουνά, όπως ο Όλυμπος (το υψηλότερο όρος του ηλιακού μας συστήματος), καθώς και βαθιές χαράδρες που εκτείνονται για εκατοντάδες χιλιόμετρα.

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Ο Άρης είναι ο θεός του πολέμου κατά την ελληνική μυθολογία, γιος του Δία και της Ήρας.
Συνήθως απεικονίζεται κρατώντας δόρυ και φορώντας κράνος σε κάποια πολεμική σκηνή, ενώ φημίζεται για το καλοσχηματισμένο γυμνασμένο ανδροπρεπές του κορμί και το ωραίο του πρόσωπο που τον κάνουν ακαταμάχητο στις γυναίκες, τόσο που ούτε η Θεά Αφροδίτη δεν κατάφερε να του αντισταθεί. Η Αφροδίτη, Θεά του έρωτα και της ομορφιάς, αν και νόμιμη σύζυγος του θεού της φωτιάς Ηφαίστου, αντικρίζοντας το καλοσχηματισμένο κορμί του Άρη δεν αντιστάθηκε.
Την παράνομη αυτή σχέση όμως είδε ο Ήλιος που τα πάντα θωρά και την φανέρωσε στον Ήφαιστο, ο οποίος τότε image021σκαρφίστηκε ένα σχέδιο για να τους παγιδεύσει.
 Έβαλε στο κρεβάτι του αόρατα μαγικά δίχτυα και προσποιήθηκε πως θα φύγει στην Λήμνο.
Μόλις ο Άρης τον βλέπει να φεύγει πηγαίνει στο σπίτι του να βρει την Αφροδίτη και εκεί παγιδεύεται.
Ύστερα από λίγο επέστρεψε ο Ήφαιστος και ειδοποίησε όλους τους θεούς να έρθουν και να δουν τι έπιασαν τα δίχτυα του. Μετά από παρέμβαση του Ποσειδώνα τους αφήνει ελεύθερους και η μεν Αφροδίτη έφυγε για τον ναό της στην Πάφο, ο δε Άρης για την Θράκη.
Με την Αφροδίτη ο Άρης απόκτησε πολλά παιδιά, που ανάμεσά τους ήταν ηΑρμονία, ο Έρωτας, ο Αντέρωτας, ο Φόβος ο Δείμος, ο Πρίαπος και πολλά άλλα. Άφρονας, μανιασμένος, αλλοπρόσαλλος, στον Τρωικό πόλεμο έπαιρνε πότε το μέρος των Τρώων και πότε των Αχαιών, με αποτέλεσμα να έρχεται σε συνεχείς συγκρούσεις με τη θεά Αθηνά που αγαπούσε τους δίκαιους αγώνες.
Εξαιτίας της αγριότητάς του και της αγάπης του για τα αίματα και τις συμπλοκές ήταν μισητός ακόμη και στους γονείς του.Στη μάχη τις περισσότερες φορές πολεμούσε πεζός και σπάνια πάνω σε άρμα που το έσερναν τέσσερα άλογα, που έβγαζαν φλόγες από τα ρουθούνια τους και ήταν παιδιά του Βορέα και της Εριννύας.
Σπουδαίο ρόλο κατέχει ο Αρης στο μύθο του Κάδμου, του γενάρχη των Θηβαίων. Πιο συγκεκριμένα, ο Κάδμος σκότωσε έναν δράκοντα που ήταν γιος του Ολύμπιου θεού και της Νύμφης Τέλφουσας.
Γι’ αυτόν το λόγο ο ήρωας υποχρεώθηκε να υπηρετήσει ως δούλος τον Αρη για ένα χρόνο.
Με εντολή του θεού ο Κάδμος έσπειρε τα μισά δόντια του δράκου σε οργωμένο χωράφι και από τη γη φύτρωσαν άγριοι πολεμιστές που ονομάστηκαν Σπαρτοί. Με ένα έξυπνο σχέδιο του Κάδμου αυτοί αλληλοεξοντώθηκαν επέζησαν μόνο πέντε, που αποτέλεσαν τους πρώτους πολίτες της Θήβας.
Αργότερα ο Αρης συμφιλιώθηκε με τον Κάδμο και του έδωσε για σύζυγό του την Αρμονία, κόρη του από την Αφροδίτη.
Όλοι οι Ολύμπιοι παραβρέθηκαν στο γάμο της θεάς με το θνητό ήρωα. Ο Απόλλωνας με τις Μούσες τραγούδησαν όμορφους ύμνους και ο Ήφαιστος χάρισε στη νύφη ένα πανώριο πέπλο και ένα μαλαματένιο περιδέραιο.Ο θεός κάποτε ζευγάρωσε με την κόρη του Κέκροπα Αγραύη και απέκτησε την Αλκίππη. Από την ομορφιά της όμως θαμπώθηκε ο Αλιρρόθιος, που ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Νύμφης Ευρύτης. Επειδή η κόρη αντιστεκόταν στο ερωτικό του κάλεσμα, ο Αλιρρόθιος τη βίασε. Ο Αρης, για να εκδικηθεί το ατίμασμα της κόρης του, τον σκότωσε.
Ο Ποσειδώνας κάλεσε έκτακτο δικαστήριο των θεών, για να κρίνει τον ένοχο φόνου.
Η συνεδρίαση του δικαστηρίου έγινε πάνω σ’ ένα λόφο κοντά στην Ακρόπολη. Εκεί οι θεοί αποφάσισαν την αθώωση του Αρη.
Ο λόφος ονομάστηκε Αρειος Πάγος και από τότε καθιερώθηκε όλες οι ποινικές υποθέσεις να εκδικάζονται εκεί.Τα κυριότερα σύμβολα του Αρη ήταν το δόρυ και ο αναμμένος πυρσός.
Από το ζωικό βασίλειο σύμβολά του ήταν οι γύπες που έτρωγαν τα πτώματα των σκοτωμένων πολεμιστών και τα σκυλιά τα οποία του θυσίαζαν στη Σπάρτη μαζί με ταύρους και πετεινούς.

 ( Η σειρά των πλανητών δεν είναι αυθαίρετη αλλά σχετίζεται με τη θεωρία της αρμονίας των σφαιρών που συνήρπαζε πολλούς φιλοσόφους της Αρχαιότητας και σύμφωνα με την οποία κάθε ουράνιο σώμα περιστρεφόμενο παράγει συγκεκριμένο ήχο. Ο Βοήθιος ταύτιζε τη Σελήνη με το (σημερινό) ρε, τον Ερμή με το ντο, την Αφροδίτη με το σι, τον Ήλιο με το λα, τον Άρη με το σολ, τον Δία με το φα και τον Κρόνο με το μι. Αν διατάξουμε τις επτά νότες σε διαστήματα τετάρτης, λαμβάνουμε τη σειρά των ημερών της εβδομάδας,)

https://enimerosiseola.blogspot.com/2016/11/blog-post_4.html

Ελευθερία; Απαγορεύεται! Free Camp!

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ - ΜΑΡΙΑ ΤΖΑΝΗ

 

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ με τον Γιώργο Λεκάκη. Καλεσμένη η καθηγήτρια ΕΚΠΑ Μαρία Τζάνη. Η εκπομπή γυρίστηκε στα στούντιο του ΚΡΗΤΗ 87,5 FM, στις 22.4.2025.

Ημέρα Λαμπρή, γιορτινή, λουλουδιασμένη

«Μέρα Λαμπρή, μέρα γιορτή, μέρα λουλουδιασμένη...» τραγουδά ο λαός μας, αποδίδοντας, με τη γοητευτική, περιεκτική σε νοήματα και παράλληλα λιτή ποιητικότητά του, τον τρόπο που προσλαμβάνει το Πάσχα και ο οποίος είναι σαφώς πλατύτερος σε περιεχόμενο από την εκκλησιαστική εκδοχή της γιορτής.

Γι' αυτό ακριβώς και η λέξη Πάσχα δεν αρκούσε για να σηματοδοτήσει την αγωνία και τον αγώνα του λαού μας για τις «αναστάσιμες» μέρες που περίμενε καθ' όλη τη διάρκεια της ταραγμένης ιστορίας του. Οπως πληροφορεί ο διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανητάριου, Διονύσης Σιμόπουλος, «το εβραϊκό Πάσχα προέρχεται από τη λέξη "πεσάχ" που σημαίνει "διέλευση" και είναι η "μνημόσυνος" εορτή των Εβραίων που αναφέρεται στη "διέλευση του Ιαβέ" πάνω από την Αίγυπτο προς πάταξη των πρωτότοκων παιδιών των Αιγυπτίων, οι οποίοι κρατούσαν τους απογόνους του Ιωσήφ και των αδελφών του ως δούλους».

Ο συμβολισμός της Λαμπρής

Η φανερή και στη λαϊκή, εβραϊκή παράδοση, λυτρωτική διάσταση του Πάσχα παίρνει σαφή και ευδιάκριτα χαρακτηριστικά και στη δική μας παράδοση. Αλλωστε και η Λαμπρή, όπως και άλλες θρησκευτικές γιορτές στη χώρα μας εμπεριέχουν προχριστιανικούς συμβολισμούς, η έντονη χρήση των οποίων από την εκκλησία είναι ευθέως ανάλογη με την απαξίωση και απόρριψη των αρχαίων θρησκειών από αυτή. Φαινόμενο εξηγήσιμο ιστορικά και διαλεκτικά και βέβαια παγκόσμιο.

Η λέξη «Λαμπρή», λοιπόν, αντικαθιστά στη νεοελληνική, λαϊκή συνείδηση τη λέξη «Πάσχα», ταυτίζεται μαζί της σε ό,τι αφορά το εκκλησιαστικό τυπικό, αλλά η αρχαιοελληνική της καταγωγή, της προσδίδει παγανιστικά χαρακτηριστικά, που έχουν να κάνουν με τις γιορτές για την άνοιξη, την «ανάσταση» της φύσης και την εμψύχωση του ανθρώπου, με την ελπίδα που ξαναγεννιέται μαζί με τη φύση. Είναι δε τέτοια η ζωογόνα δύναμή της, που ο λαός μας θέλει και τους πεθαμένους να κλαίνε όταν σκέφτονται πως πλησιάζει αυτή η γιορτή και εκείνοι απουσιάζουν. Γι' αυτό και στα μοιρολόγια τους οι γυναίκες φροντίζουν να μην πάει τέτοιο μήνυμα στον κάτω κόσμο: «Μην πεις πως έρχεται Λαμπρή, πως έρχονται γιορτάδες...».

Ο συμβολικός χαρακτήρας της «Λαμπρής» πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις την εποχή της τουρκοκρατίας, όταν η λυτρωτική της διάσταση δεν είχε μόνο μεταφυσικά στοιχεία, αλλά συνδεόταν άμεσα με τον πόθο για λευτεριά. Μάλιστα, αυτό τον πόθο ο λαός μας δεν τον αντάλλαζε με τίποτα. Χαρακτηριστικό είναι ένα δημοτικό τραγούδι, όπου μια Τουρκάλα χήρα ζητά από δύο Ελληνόπουλα να αλλαξοπιστήσουν και να χαρούν τον πλούτο της. Η απάντηση ήταν: «Κάλλιο γένε συ Ρωμιά/ να χαρείς τη Λαμπριά...».

Στο πέρασμα των αιώνων η λέξη έγινε τόσο φορτισμένη σημειολογικά, που χρησιμοποιήθηκε ακόμη και για ονοματοδοτήσεις (Λάμπρος, Λαμπρινή), οι «λαμπρογεννημένες» κοπέλες είναι ακόμη πιο όμορφες («όπου γεννήθη τη Λαμπρή κι έλαμψ' ο κόσμος όλος...»), η πιο γνωστή ευχή έγινε η φράση «να έχουν όσα φέρνει η μέρα η Λαμπρή», ενώ τα καλύτερα ρούχα για βόλτα ήταν τα «λαμπρογιορτερά». Και, βέβαια, «κάθε μέρα δεν είναι Λαμπρή» είναι η γνωστή φράση, που, από την ανάποδη, προσδιορίζει τη γιορτινή μοναδικότητα αυτής της μέρας.

Από τον Αδωνη στον Χριστό

Φυσικά το αρνάκι είναι αμιγώς ελληνικό σύμβολο και η ελληνική επαρχία «τσικνίζεται» τη Λαμπρή από τα σουβλισμένα αρνιά που ψήνονται στους λάκκους. Ελληνικά σύμβολα είναι και τα κεριά και τα πυροτεχνήματα. Βέβαια, από τον απλό στολισμό των κεριών με κορδέλες τις περασμένες δεκαετίες, σήμερα έχουμε φτάσει στο θλιβερό, όσο και επικίνδυνο φαινόμενο της χυδαίας και ολοκληρωτικής εμπορευματοποίησης ενός κατ' εξοχήν λαϊκού εθίμου. Τις προηγούμενες μέρες οι γονείς έγιναν μάρτυρες πληθώρας διαφημίσεων, οι οποίες «πλασάρουν» λαμπάδες μετά διαφόρων πλαστικών «υπερ-ηρώων» και άλλων «τεράτων» των πολυεθνικών παιχνιδοβιομηχανιών, σε σημείο η λαμπάδα να μην είναι παρά η αφορμή, το εθιμικό «περιτύλιγμα» για να μοσχοπουλήσουν τα προϊόντα τους. Ετσι, η καταστροφική επίδραση αυτών των παιχνιδιών στην παιδική ψυχολογία έρχεται να συναντήσει την πλήρη διαστρέβλωση της παράδοσης, αποκόπτοντας τις μικρές ηλικίες απ' ό,τι θετικό και χρήσιμο έχει να προσφέρει αυτή, δημιουργώντας παράλληλα νέα «κανάλια» ιδεολογικής χειραγώγησης και κατασκευής καταναλωτών.

Το ψωμί χρησιμοποιείται συμβολικά σε κάθε γιορτή. Το σημερινό τσουρέκι είναι μετεξέλιξη του Λαμπρόψωμου και της Λαμπροκουλούρας, τα οποία είναι επίσης «μαγικά», φέρνουν δύναμη στο σπίτι, πολύ περισσότερα όταν ευλογούνται. Συμβολικά είναι και τα διάφορα στολίσματα που κάνουν πάνω τους.

...................

Πηγές: Δημ. Σ. Λουκάτος: «Πασχαλινά και της Ανοιξης» (εκδόσεις «Φιλιππότη»).

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=747800 

 

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ 1821 ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΕΥ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ... ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΤΆΛΑΒΕ.

         

ΜΕΡΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΤΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ, ΟΧΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΕΥ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ... ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΤΆΛΑΒΕ.

Η οργάνωση των Φιλορθοδόξων σχεδίαζε να συλλάβει τον Όθωνα την πρωτοχρονιά του 1840, κατά την διάρκεια της δοξολογίας, για να τον εξαναγκάσει είτε να ασπασθεί το ορθόδοξο δόγμα είτε να παραιτηθεί. Ακόμη και με δολοφονία του.

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1821

Σαν χθες, στις 27 Μαρτίου 1838 πριν από 183 έτη, ο Όθων αποδέχθηκε το αίτημα του αλήστου μνήμης Γεωργίου Γλαράκη (Γραμματέως επι των Εκκλησιαστικών, κλπ.), ώστε η 25η Μάρτιου 1821 να θεωρείται στο εξής ως "η ημερα έναρξης του υπερ της ανεξαρτησίας αγώνος του Ελληνικού έθνους".

Στο σενάριο προστέθηκε και η γνωστη παραμυθολογία περί του δήθεν λαβαρου που υποτίθεται ύψωσε εκεινη την ημέρα ο Π.Π. Γερμανός στην Αγία Λαύρα.

Δυστυχώς όμως, δεν μπόρεσαν να ενημερώσουν και τον δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανό, ο οποίος είχε ήδη αποβιώσει (απο το 1826) με αποτέλεσμα να μην προλάβει να γράψει απολύτως τίποτα σχετικό στα "απομνημονευματά" του τα οποία είχαν ήδη προ πολλού εκδοθεί (εκτός του ότι δεν βρισκόταν καν στο μοναστήρι εκείνη την ημέρα).

Υπενθυμίζεται ότι ο Γεώργιος Γλαράκης ήταν μια σκοτεινή μορφή και υψηλόβαθμο στέλεχος της "καταχθονίου Φιλορθοδόξου Εταιρείας" και του κόμματος των "ναπαίων", που ήταν τα απροκάλυπτα όργανα της ρωσικης θεοκρατίας, του αντι-Διαφωτισμού και του ανορθολογισμού στο τότε νεοσύστατο "Βασίλειον της Ελλάδος".

Η οργάνωση των Φιλορθοδόξων σχεδίαζε να συλλάβει τον Όθωνα την πρωτοχρονιά του 1840, κατά την διάρκεια της δοξολογίας, για να τον εξαναγκάσει είτε να ασπασθεί το ορθόδοξο δόγμα είτε να παραιτηθεί. Ακόμη και με δολοφονία του.

Στόχος πρώτης γραμμής των "φιλορθοδόξων ήταν η διοικητική επανασύνδεση της αυτοκέφαλης ελλαδικής εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η απομάκρυνση όλων των ξένων ιεραποστολών, η απαγόρευση της κυκλοφορίας των δημοσιευμάτων τους και κυρίως η επιβολή της αναγνώρισης του ορθοδόξου δόγματος ως επίσημη θρησκεία του κράτους από τον Όθωνα και τους διαδόχους του.

Μετα το πραξικόπημα των "φιλορθοδόξων" ο Γεώργιος Γλαράκης θα αναλάμβανε την θέσπιση κανόνων για την λειτουργία και την διακυβέρνηση του κράτους.

Η υπόθεση ήρθε στη δημοσιότητα μετα απο καταγγελία του Εμμανουήλ Παππά (απλή συνωνυμία με τον γνωστό αγωνιστη της Επανάστασης του 21).

Οι "φιλορθόδοξοι", που αργότερα υποστηρίξαν και την ανταρσία του δεισιδαιμονος αγύρτη Παπουλάκου στην Πελοπόννησο (που είχε μετονομάσει τη Λακωνία σε "Νέο Ισραήλ"), επεδιωξαν την παλινόρθωση του παλαιού καθεστώτος του κοτσαμπασιμού, της θεοκρατίας και της τοκογλυφίας, απλώς χωρις τους οθωμανούς πάνω απο τα κεφάλια τους, και εν πολλοίς τα κατάφεραν.

Πρώτη πράξη ήταν το λεγόμενο "Σύνταγμα" των Μακρυγιαννιστών (1843), στη συνέχεια (1848) οι ταραχές που έμειναν γνωστές ως "Μανούσεια" (η προσπάθεια να διώξουν τον Διαφωτιστη καθηγητη της Ιστοριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρο Μανούση) ώστε να ανοίξει ο δρόμος στους "Φαναριωτισκους" της "Ζαμπελιο-Παπαρρηγοπουλειου σχολής" (κατα την εφημεριδα "Αθηνά") και τέλος δικό τους "επίτευγμα" ήταν τα γεγονότα του 1862 που οδήγησαν στην έξωση του Όθωνος και στην αντικατάστασή του απο τον "βολικό" Γλυξμπουργκ Γεωργιο Α' που βαφτίστηκε ορθόδοξος ευθυς εξ αρχής.

 

 Yiannis Bantekas