Δευτέρα 5 Απριλίου 2021

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1821 Γενικά προλεγόμενα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως

 

Γενικά προλεγόμενα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως
1.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν η πρώτη Εθνική Επανάσταση της νεότερης Ιστορίας, αν και έπεται σαφώς της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αμιγώς εθνική. Η Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση ήταν η πολιτική έκφραση του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και ως τέτοια, μεταξύ πολλών άλλων, επανέφερε στο ιστορικό προσκήνιο θεμελιώδεις έννοιες-οδοδείκτες του προχριστιανικού ελληνορωμαϊκού κόσμου, όπως έθνος, πατρίδα, ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, κ.α., που είχαν κυριολεκτικώς ξεχαστεί ή στερούντο κάθε νοήματος, αφότου ο επιθετικός μονοθεϊσμός είχε κυριαρχήσει σαρώνοντας έθνη, εθνικές θρησκείες και παραδόσεις. Η επί σειρά αιώνων απόπειρα βίαιης αποϊεροποίησης και ομογενοποίησης του κόσμου από μέρους του συνοδεύτηκε με μία πρωτοφανή επίθεση στον ανθρώπινο πολιτισμό, που έσυρε την καινή ανθρωπότητα στους σκοτεινούς χρόνους του θεοκρατικού μεσαίωνα. "Εν τούτοις εξέσπασε το εν Γαλλία ηφαίστειον του οποίου η λάβα πυρπολήσατα το μεσαιωνικόν του κόσμου οικοδόμημα, ανέπλασε την ανθρωπότητα... και τα προς τους λαούς φλογερά των δημοκρατών κηρύγματα, ισχυρώς συνεκίνησαν και την τουρκοκρατούμενην Ελλάδα, ήτις επιλήσμων των χθεσινών παθημάτων ήρξατο μελετώσα νέαν προς αποτίναξιν του τουρκικού ζυγού επανάστασιν", γράφει ο Κωνσταντίνος Σάθας . "Η γαλλική επανάσταση και ο Ναπολέων έκαμε, κατά τη γνώμη μου, να ανοίξουν τα μάτια του κόσμου. Πρωτήτερα τα έθνη δεν εγνωρίζοντο, τους βασιλείς τους ενόμιζον ως θεούς της γης, και ό,τι και αν έκαμναν, το έλεγαν καλά καμωμένο", ξεκαθαρίζει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στη διήγησή του.
Και όπως ορθώς επισημαίνει ο γνωστός μελετητής του Νεοελληνικού Διαφωτισμού Κ. Θ. Δημαράς, "οι άμεσοι συνεργοί των επαναστατικών εξελίξεων έχουν τη συνείδηση ότι βαδίζουν προς τις αρχαίες δημοκρατίες, Ρώμη, Σπάρτη, Αθήνα. Οι μετονομασίες… δεν είναι σπάνιες, τα αρχαία ελληνικά ή λατινικά ονόματα, συμπληρώνουν, ή αντικατασταίνουν τα δυτικά. Οι μεγάλες δημόσιες εορτές και τελετές που γίνονται έχουν πρότυπό τους, ιδεατό είτε φανταστικό, τις ανάλογες εκδηλώσεις των αρχαίων (Ελλήνων πάντοτε ή Ρωμαίων..). Το Επαναστατικό Ημερολόγιο θυμάται τη μέτρηση του χρόνου στον αρχαίο κόσμο. Τα «έτος πρώτον της ελευθερίας», κλπ. είναι και αυτά αναμνήσεις από την αρχαιότητα".
Αντιθέτως, όταν λόγω της διάδοσης των ιδεών του Διαφωτισμού οι εθνικώς αφυπνιζόμενοι υπόδουλοι άρχισαν να δίδουν παλαιά Ελληνικά ονόματα στα παιδιά τους, η Εκκλησία ενοχλημένη σφόδρα έστελνε πατριαρχικές εγκύκλιους για να λείψη η κατάχρησις αυτή. "Και η κατά καινοτομίαν παρά ταύτα εισαχθείσα των παλαιών Ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βαπτιζόμενα βρέφη των πιστών, ως ηκούσαμεν, λαμβανομένη ως μια καταφρόνησις της Χριστιανικής ονοματοθεσίας, είναι διόλου απροσφυής και ανάρμοστος όθεν ανάγκη η Αρχιερωσύνη σας να διαδώσητε παραγγελίας εντόνους… δια να λείψη τουντεύθεν και η κατάχρησις αυτή". Ενώ ο διορατικός Αλή Πασάς των Ιωαννίνων ακριβώς για τον ίδιο λόγο ανησυχούσε, διαισθανόμενος πως κάτι μεγάλο ετοιμάζεται.. "Εσείς οι Ρωμιοί, μπρε, κάτι μεγάλο έχετε στο νου σας. Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη, Πέτρο, Κώστα, παρά Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Αριστείδη. Σίγουρα κάτι μαγειρεύετε".
Ο Χριστόφορος Περραιβός γράφοντας για τον αοίδιμο φίλο του Ρήγα Φεραίο τον Θετταλό, ο οποίος πυρπολούσε τις ψυχές με τον χιλιοτραγουδισμένο Θούριο, επισημαίνει: "η τότε επανάστασις των Γάλλων προυξένησεν ως φαίνεται, εις την τοσούτον ευαίσθητον ψυχήν του βαθείαν εντύπωσιν και ανησυχίαν, όσην το του Μιλτιάδου τρόπαιον εις τον Θεμιστοκλέα". Κατά τον Καρλ Μέντελσον Μπαρτόλντι, ο Ρήγας λόγω του ενθουσιασμού του παρέβλεψε από απρονοησία τους συνωμοτικούς κανόνες τις τελευταίες ημέρες πριν την σύλληψή του στην Τεργέστη (19η Δεκεμβρίου 1797) "...μόλις έφθασε στην Τεργέστη, από απρονοησία του ο Ρήγας εκτέθηκε στους εχθρούς του. Κατέλυσε μαζί με τον φίλο του Περραιβό σε ένα ξενοδοχείο της προκυμαίας και δήλωσε ότι ήταν αρχιστράτηγος των Ελλήνων. Γύριζε στους δρόμους φορώντας το εθνικό ένδυμα και αρχαίο κράνος στο κεφάλι. Η Αστυνομία όμως τον παρακολουθούσε".
(Γιάννης Μπαντέκας, Διήγησις επιλεγμένων συμβάντων της Ελληνικής Επαναστάσεως, με κέντρο το βίο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, την κλεφτουριά του Μοριά και τις ιστορικές τους καταβολές, σελ. 65-67)
 

Παρασκευή 2 Απριλίου 2021

ΟΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

 


ΟΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ παραποιώντας ως συνήθως τα λεγόμενα των προγόνων μας πολλές φορές αναφέρονται στον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ για να δικαιολογήσουν την μεγάλη μας αγκαλιά στους συρφετούς της οικουμένης, χωρίς φυσικά να γνωρίζουν (ή κάνουν πως δεν γνωρίζουν) ποια ήταν και είναι, η έννοια και η σημασία της φιλοξενίας μας στους ξένους η οποία βασιζότανε στους νόμους του Πλάτωνα.
Οι προγονοί μας λοιπόν (κι εμείς οι προγονόπληκτοι όπως μας αποκαλούν) διέκριναν τους ξένους σε τέσσερα είδη.
Ο οποιοσδήποτε αποδείξει ότι υπάρχει σχέση έστω και μεταφορικής ή αλληγορικής σημασίας με τους ξένους των Νόμων του Πλάτωνα και τους λαθρομετανάστες αλλοδαπούς που ''φιλοξενούμε στην χώρα μας'' θα κατέβω σε διαδήλωση υπέρ των λαθρομεταναστών!
1) Το πρώτον είδος είναι οι θερινοί επισκέπτες καθώς τα διαβατικά πτηνά, και από αυτούς οι περισσότεροι κυριολεκτικώς, καθώς πετούν μέσω θαλάσσης προς χάριν χρηματισμού είναι εμπορευόμενοι και μεταπηδούν κατά την καλοκαιρινή περίοδο σε άλλες πόλεις. Αυτούς πρέπει να τους υποδεχόμαστε στην αγορά, τα λιμάνια και τα δημόσια οικοδομήματα έξω από τα τείχη της πόλεως και πλησίον σ` αυτά οι διορισμένοι άρχοντες να προσέχουν μήπως κάποιος απ` αυτούς είναι παράνομος και να του απονέμουν ορθώς την δικαιοσύνη σχετιζόμενοι μαζί τους όσον το δυνατόν ολίγον διά τα απολύτως αναγκαία. (δεν εννοεί μόνιμη εγκατάσταση).
2) Το δεύτερον είδος είναι οι αληθινοί θεατές όλων των θεαμάτων και ακροατές όλων των μουσικών ακροαμάτων. Για όλους λοιπόν αυτούς πρέπει να υπάρχουν καταλύματα πλησίον των προσκυνημάτων ευτρεπισμένα προς υποδοχή.
Αυτούς τους ξένους πρέπει να τους επιμελούνται και να τους περιποιούνται οι ιερείς και οι επίτροποι των ναών, έως ότου να συμπληρωθεί κατάλληλος χρόνος της διαμονής, και αφού δουν και ακούσουν όλα εκείνα, διά τα οποία ήρθαν, να αναχωρήσουν χωρίς να κάμουν ή να πάθουν κανένα κακό. Δικασταί δε γι' αυτούς να είναι οι ιερείς αν κανείς αδικεί κάποιον από αυτούς ή αυτοί αδικούν κάποιον άλλον, εφ' όσον το αδίκημα είναι κατώτερο των πενήντα δραχμών. Εάν δε εγερθεί εναντίον αυτών μεγαλύτερη καταγγελία, αυτοί πρέπει να δικάζονται εμπρός εις τους αγορανόμους. (Μέχρι εδώ ομιλεί για Έλληνες φιλοξενούμενους από Έλληνες).
3) Τρίτον είδος ξένων, τους οποίους πρέπει να υποδεχόμαστε δημοσίως, είναι όσοι έρχονται από άλλην χώρα διά κάποιαν δημοσίαν υπόθεσιν, τους οποίους πρέπει να υποδέχονται μόνον οι στρατηγοί και οι ίππαρχοι και οι ταξίαρχοι, την δε επιμέλεια περί αυτών ας αναλάβει μαζί με τους πρυτάνεις μόνον εκείνος, ο οποίος φιλοξενεί τον ξένο στην οικίαν του (!)
4) Το τέταρτον δε είδος είναι μεν σπάνιο, αλλά αν τύχη κάποτε να έλθει κανείς, όστις αποτελεί τον αντίποδα των ερχομένων εις την πόλιν μας θεατών εξ άλλης χώρας, πρώτον μεν να μην είναι ηλικίας κατωτέρας των πενήντα ετών, συνάμα δε να έχει την απαίτηση να δει κάτι τι, στις άλλες πόλεις, υπέροχον διά την καλλονήν του, ή και να δείξει ο ίδιος κάτι τι, εις άλλην πόλιν. (Πολιτιστική ανταλλαγή). Επίσης ας πηγαίνει χωρίς εντολή οποιοσδήποτε τέτοιος στις θύρες των πλουσίων και των σοφών, αν είναι και αυτός παρόμοιος. Λόγου χάριν ας υπάγει στην οικία του επιμελητού της όλης εκπαιδεύσεως ως ξένος, έχοντας πολλή εκτίμηση σε αυτόν τον ξένο, ή εις την οικία κάποιου νικηφόρου στην αρετή. Σχετισθείς δε μαζί με αυτούς και άλλα διδάξας εις αυτούς, άλλα δε μαθαίνοντας από αυτούς, ας κατευοδωθεί ως φίλος από φίλους τιμηθείς με τα ανάλογα δώρα και τας τιμάς.
Με αυτούς λοιπόν τους νόμους πρέπει μία πόλη να υποδέχεται όλους τους ξένους των άλλων χωρών και να αποστέλλει τους ιδικούς της, τιμώντας τον ξένιο Δία, και να μην κάμνει ξενηλασίας από τας τραπέζας και τας θυσίας, καθώς κάμνουν τα θρέμματα του Νείλου, ούτε με αγρίας προκηρύξεις.
Μετά τιμής και πικρίας
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
 
(Το παρόν κείμενο αποτελεί απόσπασμα επιστολής την οποία έστειλα στις 14/9/2012 στα προσωπικά email του τότε Υπουργού Προστασίας του Πολίτη και του Υπουργού Παιδείας. Κι επειδή όπως ήταν αναμενόμενο δεν μου απάντησαν ποτέ, συμπεριελήφθη στο βιβλίο μου με τίτλο ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ).

Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης

Πέμπτη 1 Απριλίου 2021

Ένα μέλλον που θα έχουμε αν δεν αντιδράσουμε στην Νέα Τάξη Πραγμάτων.

 UTOPIA: Ένα μέλλον που θα έχουμε αν δεν αντιδράσουμε στην Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Μια προφητική Αυστραλιανή ταινία μικρού μήκους γυρισμένη από τον ομογενή Costa Nikas με τη συμμετοχή αρκετών ομογενών ηθοποιών από το 2019, δηλαδή προτού γνωρίσουμε τους περιορισμούς του lockdown και τις καταδόσεις των συμπολιτών μας “για το καλό μας”. Ωστόσο αποδεικνύεται προφητική για το σήμερα και ίσως και για το μέλλον.

Η ταινία έχει διάρκεια μόλις 15 λεπτά αλλά πιστέψτε με είναι αρκετά γλαφυρή και μας δείχνει ένα μέλλον όχι και τόσο μακρινό που θα έχουν οι λαοί αν δεν αντιδράσουν στην νέα τάξη πραγμάτων.

Η Ταινία αυτή κέρδισε 2 διεθνή βραβεία (Σάντα Φε και Τορόντο) και προτάθηκε για ένα ακόμη (Λος Άντζελες). Στην Ελλάδα φυσικά αγνοήθηκε. Την αναρτάμε μεταγλωττισμένη.

Ένας άντρας ζει σε μια κοινωνία όπου οι πολίτες αστυνομεύουν ο ένας τον άλλον με τα κινητά τους τηλέφωνα. Η χώρα της UTOPIA περηφανεύεται πως είναι η πιο ασφαλής χώρα, αλλά οι κάτοικοι της για κάποιον λόγο φαίνονται δυστυχισμένοι. Υγεία ή Ελευθερία;

Δείτε το βίντεο:

https://capnews.me/utopia-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CE%AD%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CE%BD-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B4/ 

 

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1821


 


ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ ΤΟ 1821 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ !!!
ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΗΤΑΝ ΕΞΟΡΙΣΤΗ ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΧΕ ΑΦΟΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΓΓΛΕΖΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΑΦΙΑ ΔΟΥΛΕΥΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ Α` ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.... ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΕΜΕΝΟΙ....
 
 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
Σαν χθες, στις 27 Μαρτίου 1838 πριν από 183 έτη, ο Όθων αποδέχθηκε το αίτημα του αλήστου μνήμης Γεωργίου Γλαράκη (Γραμματέως επι των Εκκλησιαστικών, κλπ.), ώστε η 25η Μάρτιου 1821 να θεωρείται στο εξής ως "η ημερα έναρξης του υπερ της ανεξαρτησίας αγώνος του Ελληνικού έθνους".
Στο σενάριο προστέθηκε και η γνωστη παραμυθολογία περί του δήθεν λαβαρου που υποτίθεται ύψωσε εκεινη την ημέρα ο Π.Π. Γερμανός στην Αγία Λαύρα.
Δυστυχώς όμως, δεν μπόρεσαν να ενημερώσουν και τον δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανό, ο οποίος είχε ήδη αποβιώσει (απο το 1826) με αποτέλεσμα να μην προλάβει να γράψει απολύτως τίποτα σχετικό στα "απομνημονευματά" του τα οποία είχαν ήδη προ πολλού εκδοθεί (εκτός του ότι δεν βρισκόταν καν στο μοναστήρι εκείνη την ημέρα).
Υπενθυμίζεται ότι ο Γεώργιος Γλαράκης ήταν μια σκοτεινή μορφή και υψηλόβαθμο στέλεχος της "καταχθονίου Φιλορθοδόξου Εταιρείας" και του κόμματος των "ναπαίων", που ήταν τα απροκάλυπτα όργανα της ρωσικης θεοκρατίας, του αντι-Διαφωτισμού και του ανορθολογισμού στο τότε νεοσύστατο "Βασίλειον της Ελλάδος".
Η οργάνωση των Φιλορθοδόξων σχεδίαζε να συλλάβει τον Όθωνα την πρωτοχρονιά του 1840, κατά την διάρκεια της δοξολογίας, για να τον εξαναγκάσει είτε να ασπασθεί το ορθόδοξο δόγμα είτε να παραιτηθεί. Ακόμη και με δολοφονία του.
Στόχος πρώτης γραμμής των "φιλορθοδόξων ήταν η διοικητική επανασύνδεση της αυτοκέφαλης ελλαδικής εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η απομάκρυνση όλων των ξένων ιεραποστολών, η απαγόρευση της κυκλοφορίας των δημοσιευμάτων τους και κυρίως η επιβολή της αναγνώρισης του ορθοδόξου δόγματος ως επίσημη θρησκεία του κράτους από τον Όθωνα και τους διαδόχους του.
Μετα το πραξικόπημα των "φιλορθοδόξων" ο Γεώργιος Γλαράκης θα αναλάμβανε την θέσπιση κανόνων για την λειτουργία και την διακυβέρνηση του κράτους.
Η υπόθεση ήρθε στη δημοσιότητα μετα απο καταγγελία του Εμμανουήλ Παππά (απλή συνωνυμία με τον γνωστό αγωνιστη της Επανάστασης του 21).
Οι "φιλορθόδοξοι", που αργότερα υποστηρίξαν και την ανταρσία του δεισιδαιμονος αγύρτη Παπουλάκου στην Πελοπόννησο (που είχε μετονομάσει τη Λακωνία σε "Νέο Ισραήλ"), επεδιωξαν την παλινόρθωση του παλαιού καθεστώτος του κοτσαμπασιμού, της θεοκρατίας και της τοκογλυφίας, απλώς χωρις τους οθωμανούς πάνω απο τα κεφάλια τους, και εν πολλοίς τα κατάφεραν.
Πρώτη πράξη ήταν το λεγόμενο "Σύνταγμα" των Μακρυγιαννιστών (1843), στη συνέχεια (1848) οι ταραχές που έμειναν γνωστές ως "Μανούσεια" (η προσπάθεια να διώξουν τον Διαφωτιστη καθηγητη της Ιστοριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρο Μανούση) ώστε να ανοίξει ο δρόμος στους "Φαναριωτισκους" της "Ζαμπελιο-Παπαρρηγοπουλειου σχολής" (κατα την εφημεριδα "Αθηνά") και τέλος δικό τους "επίτευγμα" ήταν τα γεγονότα του 1862 που οδήγησαν στην έξωση του Όθωνος και στην αντικατάστασή του απο τον "βολικό" Γλυξμπουργκ Γεωργιο Α' που βαφτίστηκε ορθόδοξος ευθυς εξ αρχής.

 
 
 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
<< Η οργάνωση των Φιλορθοδόξων σχεδίαζε να συλλάβει τον Όθωνα την πρωτοχρονιά του 1840, κατά την διάρκεια της δοξολογίας, για να τον εξαναγκάσει είτε να ασπασθεί το ορθόδοξο δόγμα είτε να παραιτηθεί. Ακόμη και με δολοφονία του. >> - ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΛΕΩ ΠΩΣ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΤΟΝ ΕΦΑΓΑΝ ΟΙ ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.. ΑΠΟΔΕΙΧΤΙΚΕ ΟΤΑΝ ΚΑΝΑΝΕ ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΟΥΝ ΤΟΝ ΌΘΩΝΑ... ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ Α` ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΊΑ !!!
 
 

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2021

Το 1821 και η αναγκαιότητα της Εθνικής Συνείδησης σήμερα

 

Η επέτειος της συμπλήρωσης 200 ετών από την Εθνεγερσία του 1821 δεν έχει μόνο ιστορικά συμβολικό χαρακτήρα, αλλά και πολιτικά ουσιαστικό. Και αυτό συμβαίνει επειδή οι συστημικές εξελίξεις είναι οργανικά συναρτημένες και συνδεδεμένες με την παγκοσμιοποιητική αναδιάταξη του Εθνικού παράγοντα, επομένως οι προσδιορισμοί στο πεδίο της Εθνικής Συνείδησης είναι καθοριστικοί. Και είναι καθοριστικοί διότι μόνο στο πεδίο των Εθνικών ζητημάτων μπορεί να συγκροτηθεί μία πλατιά αντισυστημική ενότητα, που σε κάθε άλλη περίπτωση (πολιτική, οικονομική, ταξική) θα είναι ατελής, περιορισμένη, ασταθής, σχετικοποιημένη, μεσολαβημένη, θα έχει τον χαρακτήρα μιας πρόσκαιρης «εκλογικής συμμαχίας» και τίποτα περισσότερο. 

 

Άλλωστε, στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποιητικής επαναθέσμισης κι επανατοποθέτησης, το Εθνικό πεδίο αποκτά καθολικότητα βαθιάς πολιτισμικής δυναμικής, που συγχωνεύει κάθε μερικότητα, αφού η τρέχουσα κεφαλαιοκρατική προοπτική ορίζεται πρωτίστως σε σχέση με την Εθνοκρατική οριοθέτηση. Αυτό σημαίνει όχι στερεοτυπική αναφορά της έννοιας του Έθνους, αλλά μεσολάβηση ουσιαστικής οριοθέτησης Αρχών και Αξιών ενάντια στην προωθημένη λειτουργία εθνοαποδόμησης. Αυτή η μεσολάβηση προϋποθέτει μια σύγχρονη «Πολιτική Πρωτοπορία» με χαρακτήρα «Εθνικής Ηγεσίας», δηλαδή με λόγο καθολικό προς το ιστορικό πλαίσιο της αναπτυσσόμενης αμφισβήτησης. Επομένως, δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι σχεδόν όλοι αερολογούν - αρλουμπολογούν όταν ομιλούν περί του 1821 κι απλά τσαλαβουτούν στα λασπόνερα των πολιτικών κοινοτοπιών του συστήματος, όταν τίθεται το σύγχρονο «πολιτικό ζήτημα».


Σήμερα, δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μια οφθαλμοφανή κατάκτηση της Χώρας από ξένη δύναμη, αλλά σε μια οργανική της συγχώνευση στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο με όρους πολυπολιτισμικότητας χωρίς ταυτοτική ιδιοπροσωπία. Είναι η Χώρα που μετατρέπεται σε χώρο και ο Ομοιογενής Λαός της σε ετερογενείς πληθυσμούς, και αυτό επιτυγχάνεται με τους εξής τρόπους: εποικισμός μέσω των «μεταναστευτικών ροών», διεθνική ιδιωτικοποίηση Εθνικού πλούτου, εθνοπολιτικός αποχρωματισμός, κουλτούρα πολυπολιτισμικότητας, γενικευμένη αποκρατικοποίηση. Είναι αυτά ακριβώς που καθιστούν τα 200 χρόνια επετείου μια πολύτιμη στιγμή, υπό την έννοια ενός επίκαιρου αναστοχασμού με όρους συλλογικής ιστορικότητας: αυτό που παρήγαγε η Εθνεγερσία του 1821 και αποτελεί το κεντρικό πεδίο αναφοράς της συλλογικής – συνολικής εμπειρίας μας δεν είναι η «ταξική πάλη», η «οικονομική ανάπτυξη», το «πολιτικό γίγνεσθαι», αλλά η υπέρβασή τους με εντελώς δικούς της γενικούς κώδικες και τρόπους. Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι καθόλου «τυχαία» ούτε «σύμπτωση» η φανατική σύμπλευση των συστημικών φιλελεύθερων με τους συστημικούς μαρξιστές, καθώς τους ενώνει η κοινή εθνομηδενιστική αντίληψη της ιστορίας. Να, λοιπόν, γιατί το 1821 αποτελεί «καρφί στο μάτι» και «ηχηρό χαστούκι» στα μούτρα των κάθε λογής εθνοαποδομητών. Διότι διεκδίκησε το απόλυτο προνόμιο του ιστορικού λόγου της συλλογικής ταυτότητας του Ελληνικού Λαού προς όφελος του Έθνους του.


Στην σημερινή εποχή, οι κήρυκες του αριστερού και δεξιού εθνομηδενισμού και της νεωτερικότητας απαιτούν να «δεχτούμε επιτέλους» ότι το 1821 «προήλθε από την Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό», ότι «ήταν έργο των Αλβανών» κτλ, εννοώντας με αυτόν τον τρόπο «να συμμορφωθούμε» σήμερα σε ένα «μοντέλο λογικής ανάπτυξης και ρεαλισμού», το οποίο με απλά λόγια σημαίνει να εκχωρήσουμε το μισό Αιγαίο στους τούρκους και να παραδώσουμε κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή σε ξένες δυνάμεις, αφού, σύμφωνα με το σκεπτικό τους, «δεν υπήρξαμε ποτέ», ήμασταν μια «παρανόηση», αποτελούμε ένα «λάθος στους υπολογισμούς», μία «αφήγηση» που «απέκτησε εθνική υπόσταση μόλις το 1821», ξεχνώντας προφανώς τις εκατοντάδες εξεγέρσεις των περασμένων αιώνων. Γι’ αυτό κι έχουν αναλάβει, σαν «καθ’ ύλην αρμόδιοι» και μέσα από τα πλέον θεσμικά πόστα, να πλαστογραφήσουν αισχρά την Επανάσταση των προγόνων μας, ενώ την ίδια στιγμή επιχειρούν να εγκλωβίσουν και να αποπροσανατολίσουν την κοινωνική δυναμική των Ελλήνων, η οποία πλέον βουλιάζει στην πιο αλλόκοτη σύγχυση, μην μπορώντας να διακρίνει το αίσθημα ταπείνωσης μπροστά στις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις από την βαθιά οργή για τους παραπάνω από 7.500 νεκρούς από τον κορωνοϊό, λόγω της ξεκάθαρης κυβερνητικής νεοφιλελεύθερης αδιαφορίας και αναλγησίας. Eνώ στην ουσία είμαστε πια μονίμως «ελεύθεροι πολιορκημένοι», ζώντας υπό εναλλασσόμενα «σοκ και δέος», αποκλειόμαστε μεθοδικά και ύπουλα από τις καταβολές μας για να απολέσουμε τα εσωτερικά ερείσματα ενός προσωπικού λόγου αντίστασης υπέρ της Πατρίδας και του Λαού. Διότι αποεθνικοποιούμενοι και εκπαιδευόμενοι ως «υπερπολυπολιτισμικά κοινωνικά υποκείμενα» βυθιζόμαστε στο χάος μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης και θολής εικόνας, μιας εμπειρίας που ακριβώς ως «πλανητική» χάνει το βάρος της δραματικής ανάγκης και γίνεται «μοίρα» και «παρεπόμενο νομοτέλειας», παραδομένης πλήρως στην αδράνεια, την ήττα, την λήθη…


Γιώργος Μάστορας

https://www.ellhnes.net/post/%CF%84%CE%BF-1821-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1