Το 1821 και η αναγκαιότητα της Εθνικής Συνείδησης σήμερα

 

Η επέτειος της συμπλήρωσης 200 ετών από την Εθνεγερσία του 1821 δεν έχει μόνο ιστορικά συμβολικό χαρακτήρα, αλλά και πολιτικά ουσιαστικό. Και αυτό συμβαίνει επειδή οι συστημικές εξελίξεις είναι οργανικά συναρτημένες και συνδεδεμένες με την παγκοσμιοποιητική αναδιάταξη του Εθνικού παράγοντα, επομένως οι προσδιορισμοί στο πεδίο της Εθνικής Συνείδησης είναι καθοριστικοί. Και είναι καθοριστικοί διότι μόνο στο πεδίο των Εθνικών ζητημάτων μπορεί να συγκροτηθεί μία πλατιά αντισυστημική ενότητα, που σε κάθε άλλη περίπτωση (πολιτική, οικονομική, ταξική) θα είναι ατελής, περιορισμένη, ασταθής, σχετικοποιημένη, μεσολαβημένη, θα έχει τον χαρακτήρα μιας πρόσκαιρης «εκλογικής συμμαχίας» και τίποτα περισσότερο. 

 

Άλλωστε, στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποιητικής επαναθέσμισης κι επανατοποθέτησης, το Εθνικό πεδίο αποκτά καθολικότητα βαθιάς πολιτισμικής δυναμικής, που συγχωνεύει κάθε μερικότητα, αφού η τρέχουσα κεφαλαιοκρατική προοπτική ορίζεται πρωτίστως σε σχέση με την Εθνοκρατική οριοθέτηση. Αυτό σημαίνει όχι στερεοτυπική αναφορά της έννοιας του Έθνους, αλλά μεσολάβηση ουσιαστικής οριοθέτησης Αρχών και Αξιών ενάντια στην προωθημένη λειτουργία εθνοαποδόμησης. Αυτή η μεσολάβηση προϋποθέτει μια σύγχρονη «Πολιτική Πρωτοπορία» με χαρακτήρα «Εθνικής Ηγεσίας», δηλαδή με λόγο καθολικό προς το ιστορικό πλαίσιο της αναπτυσσόμενης αμφισβήτησης. Επομένως, δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι σχεδόν όλοι αερολογούν - αρλουμπολογούν όταν ομιλούν περί του 1821 κι απλά τσαλαβουτούν στα λασπόνερα των πολιτικών κοινοτοπιών του συστήματος, όταν τίθεται το σύγχρονο «πολιτικό ζήτημα».

Σήμερα, δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μια οφθαλμοφανή κατάκτηση της Χώρας από ξένη δύναμη, αλλά σε μια οργανική της συγχώνευση στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο με όρους πολυπολιτισμικότητας χωρίς ταυτοτική ιδιοπροσωπία. Είναι η Χώρα που μετατρέπεται σε χώρο και ο Ομοιογενής Λαός της σε ετερογενείς πληθυσμούς, και αυτό επιτυγχάνεται με τους εξής τρόπους: εποικισμός μέσω των «μεταναστευτικών ροών», διεθνική ιδιωτικοποίηση Εθνικού πλούτου, εθνοπολιτικός αποχρωματισμός, κουλτούρα πολυπολιτισμικότητας, γενικευμένη αποκρατικοποίηση. Είναι αυτά ακριβώς που καθιστούν τα 200 χρόνια επετείου μια πολύτιμη στιγμή, υπό την έννοια ενός επίκαιρου αναστοχασμού με όρους συλλογικής ιστορικότητας: αυτό που παρήγαγε η Εθνεγερσία του 1821 και αποτελεί το κεντρικό πεδίο αναφοράς της συλλογικής – συνολικής εμπειρίας μας δεν είναι η «ταξική πάλη», η «οικονομική ανάπτυξη», το «πολιτικό γίγνεσθαι», αλλά η υπέρβασή τους με εντελώς δικούς της γενικούς κώδικες και τρόπους. Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι καθόλου «τυχαία» ούτε «σύμπτωση» η φανατική σύμπλευση των συστημικών φιλελεύθερων με τους συστημικούς μαρξιστές, καθώς τους ενώνει η κοινή εθνομηδενιστική αντίληψη της ιστορίας. Να, λοιπόν, γιατί το 1821 αποτελεί «καρφί στο μάτι» και «ηχηρό χαστούκι» στα μούτρα των κάθε λογής εθνοαποδομητών. Διότι διεκδίκησε το απόλυτο προνόμιο του ιστορικού λόγου της συλλογικής ταυτότητας του Ελληνικού Λαού προς όφελος του Έθνους του.

Στην σημερινή εποχή, οι κήρυκες του αριστερού και δεξιού εθνομηδενισμού και της νεωτερικότητας απαιτούν να «δεχτούμε επιτέλους» ότι το 1821 «προήλθε από την Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό», ότι «ήταν έργο των Αλβανών» κτλ, εννοώντας με αυτόν τον τρόπο «να συμμορφωθούμε» σήμερα σε ένα «μοντέλο λογικής ανάπτυξης και ρεαλισμού», το οποίο με απλά λόγια σημαίνει να εκχωρήσουμε το μισό Αιγαίο στους τούρκους και να παραδώσουμε κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή σε ξένες δυνάμεις, αφού, σύμφωνα με το σκεπτικό τους, «δεν υπήρξαμε ποτέ», ήμασταν μια «παρανόηση», αποτελούμε ένα «λάθος στους υπολογισμούς», μία «αφήγηση» που «απέκτησε εθνική υπόσταση μόλις το 1821», ξεχνώντας προφανώς τις εκατοντάδες εξεγέρσεις των περασμένων αιώνων. Γι’ αυτό κι έχουν αναλάβει, σαν «καθ’ ύλην αρμόδιοι» και μέσα από τα πλέον θεσμικά πόστα, να πλαστογραφήσουν αισχρά την Επανάσταση των προγόνων μας, ενώ την ίδια στιγμή επιχειρούν να εγκλωβίσουν και να αποπροσανατολίσουν την κοινωνική δυναμική των Ελλήνων, η οποία πλέον βουλιάζει στην πιο αλλόκοτη σύγχυση, μην μπορώντας να διακρίνει το αίσθημα ταπείνωσης μπροστά στις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις από την βαθιά οργή για τους παραπάνω από 7.500 νεκρούς από τον κορωνοϊό, λόγω της ξεκάθαρης κυβερνητικής νεοφιλελεύθερης αδιαφορίας και αναλγησίας. Eνώ στην ουσία είμαστε πια μονίμως «ελεύθεροι πολιορκημένοι», ζώντας υπό εναλλασσόμενα «σοκ και δέος», αποκλειόμαστε μεθοδικά και ύπουλα από τις καταβολές μας για να απολέσουμε τα εσωτερικά ερείσματα ενός προσωπικού λόγου αντίστασης υπέρ της Πατρίδας και του Λαού. Διότι αποεθνικοποιούμενοι και εκπαιδευόμενοι ως «υπερπολυπολιτισμικά κοινωνικά υποκείμενα» βυθιζόμαστε στο χάος μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης και θολής εικόνας, μιας εμπειρίας που ακριβώς ως «πλανητική» χάνει το βάρος της δραματικής ανάγκης και γίνεται «μοίρα» και «παρεπόμενο νομοτέλειας», παραδομένης πλήρως στην αδράνεια, την ήττα, την λήθη…

Γιώργος Μάστορας

https://www.ellhnes.net/post/%CF%84%CE%BF-1821-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1 

 

Η Ουγγαρία η πρώτη χώρα της ΕΕ που ενέκρινε το φάρμακο κατά του κορωνοϊού - Ανεξήγητη η αδράνεια της Ελλάδας

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 21 - ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 21

Σήκω λεβέντη Πανουργιά!

Γερο Κολοκοτρώνη!

Κι εσύ Ανδρούτσο ήρωα,

μεγάλε επαναστάτη!

Σήκωσε πάλι άγκυρα,

γιατί ηρθαν άλλοι χρόνοι,

Μιαούλη κι ακολούθησε

τη ρότα του προστάτη,

 

μιας χώρας που παρέδωσε

τα όπλα και λυγίζει,

από το βάρος ευθυνών

που ξένοι της φορτώσαν.

Και παραπαίει η τύχη της,

όσο ο τροχός γυρίζει!

Αιμορραγούν τα σπλαχνα της,

που αναίτια ματώσαν.

 

Δώστα όλα καπετάνισσα!

Τίμησε την γυναίκα,

την Ελληνίδα π'αγαπά,

πατρίδα, λευτεριά.

Πάλι το ξέρω θα'δινες,

ότι έχεις δέκα δέκα,

να δεις τη χώρα ηλιόλουστη,

γεμάτη ξαστεριά.

 

Πιάσε και πάλι το σπαθί,

μεγάλε Παπαφλέσα,

κάνε μια άγια προσευχή

και ρίξου στον αγώνα.

Καραϊσκάκη ήρωα!!!

Που ο λόγος σου είχε μπέσα,

ξύπνα,αναστήσου γρήγορα,

προτου θαφτεί στο χώμα,

 

κι η τελευταία ελπίδα μας...

Που είστε παλικάρια;

Κίνδυνος!!!Η πατρίδα μας,

πάει ν'αφανιστεί..

Το μέλλον της το παίξανε,

ανίκανοι στα ζάρια,

θέλουν να τηνε σβήσουνε,

απ΄το χάρτη να χαθεί.

 

Τριάδα Ζερβού

"Ελευθερία ή θάνατος"

 

George Vaic

Πριν διακόσια χρόνια και αυτές τις ημέρες ακριβώς, είχε ήδη αρχίσει ο ξεσηκωμός των προγόνων μας, παρά την αθλιότητα στην οποία ζούσαν λόγω του ζυγού των τούρκων κατακτητών για 400 χρόνια και ξεκίνησαν την επανάσταση και με πέτρες ή και με γυμνά χέρια ακόμα προκειμένου να ελευθερωθούν. Με το σύνθημα "Ελευθερία ή θάνατος" το κατάφεραν και έβγαλαν την χώρα από την τούρκικη σκλαβιά μέχρι και σήμερα.

Σήμερα όμως, οι "αξιότιμοι", "κύριοι -ες " - διακυβερνητικοί - πολιτικοί μας , σχεδόν παρακαλάνε τους τούρκους , να μας στέλνουν τους ισλαμιστές τους λαθρο-εποίκους, για να μας ξαναρίξουν στα κάτεργα του ισλάμ. Πίσω από αυτές τις κινήσεις πράξει και έργω, υπάρχει χοντρό, πολύ χοντρό οικονομικο παρασκήνιο πολλών εκατομμυρίων ευρώ ή και δολλαρίων υπέρ τους. 

Ο όρος ΑΤΙΜΟΣ , παραδόξως δεν ισχύει γι'αυτούς για ένα και μόνον λόγο: Άτιμος σημαίνει αυτός , που δεν έχει τιμή. Εδώ όμως , όλοι τους το μόνον , που έχουν είναι ο καθένας έχει την τιμή του και μάλιστα πάρα πολύ μεγάλη σε σύγκριση με τα καθημερινά δεδομένα του απλού Έλληνα πολίτη και εκφράζεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ, ανάλογα και με την συνεισφορά στο θέμα του καθενός. 

Όχι μόνον, να τους φέρουν παράνομα μέσα στην Ελλάδα, αλλά και να τους κτίσουν με μεγάλη τους υπερηφάνεια και πόλεις , για να μείνουν σε μόνιμη φάση βέβαια, την στιγμή , που Έλληνες πολίτες, οι οποίοι επλήγησαν από σεισμούς, πλημμύρες ή φωτιές και έχασαν τα σπίτια τους, κοιμούνται τώρα σε σκηνές στην βροχή και ελάχιστα τροχόσπιτα και μάλιστα τα τελευταία από ιδιωτική προσφορά!

 

George Vaic

 

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ! - Ποιος ήταν ο Ιησούς και ο Απολλώνιος ο Τυανεύς

Ο αρχαίος Ελληνικός και ο Βυζαντινός ναός.

Ο αρχαίος Ελληνικός ναός δεν ήταν τόσο χώρος λατρείας αλλά περισσότερο ένα αφιέρωμα της πόλης στους θεούς. Ήταν πλήρως εναρμονισμένος στο φυσικό τοπίο, και αποτελούσε ένα αρχιτεκτονικό μαρμάρινο μνημείο, με κίονες και παραστάσεις στις μετόπες μορφές από την μυθολογία. Θεοί, ημίθεοι ήρωες και θνητοί, πρωταγωνιστές στην αέναη μάχη της ζωής.

Ο ναός στην αρχαία Ελληνική αρχαιότητα αποτελούσε την κατοικία του θεού, το κτήριο που στέγαζε το λατρευτικό άγαλμα μιας ή περισσότερων θεοτήτων, και όχι ο χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως στο Χριστιανικό κόσμο. Αυτό φανερώνει και το ουσιαστικό «ναός», που προέρχεται από το ρήμα «ναίω» (=κατοικώ).

Στο εσωτερικό του κυρίως ναού, οι κίονες που στήριζαν τη στέγη, πολλές φορές διαμόρφωναν κι ένα πλαίσιο που αναδείκνυε το λατρευτικό άγαλμα. Σε αρχαϊκούς, όπως και σε κάποιους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς ναούς διαμορφωνόταν στο βάθος του σηκού ένα άδυτον, μέσα στο οποίο τοποθετούσαν το λατρευτικό άγαλμα με ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά.

Η αρχαία Ελληνική τέχνη στο ύψιστο σημείο. Δεν είναι τυχαίο πως η άγαλμα λέξη σημαίνει την θέα εκείνου που κάνει τις αισθήσεις και την ψυχή να αγάλλεται, να χαίρεται.

Το άγαλμα της θεότητας βρίσκεται κρυμμένο στο άδυτον του ναού, κατ' αντιστοιχία του αθάνατου θεϊκού στοιχείου το οποίο ενυπάρχει κρυμμένο εντός των σωμάτων μας, του υλικού ναού μας. Όπως ανέφερε ο Ηράκλειτος αφενός μεν της φύσης της αρέσει να κρύβεται, και αφετέρου κρυμμένη αρμονία είναι καλύτερη απ' τη φανερή.

Αντίληψη που συναντάμε αργότερα και στα λεγόμενα του Ιησού:

«Δεν ξέρετε πως είστε ναός του Θεού κι ότι το Πνεύμα του κατοικεί ανάμεσά σας; Αν κάποιος, λοιπόν, με τις διαιρέσεις καταστρέφει το ναό του Θεού, αυτόν θα τον αφανίσει ο Θεός. Γιατί ο ναός του Θεού είναι άγιος, κι ο ναός αυτός είστε εσείς» (Α΄Κορ.3,9-17).

Οι πιστοί στην αρχαία Ελλάδα, συγκεντρώνονταν στον περιβάλλοντα χώρο έξω από το κτήριο του ναού, όπου βρισκόταν και ο βωμός για την προσφορά θυσιών και την άσκηση της λατρείας, καθώς η αρχαία Ελληνική θρησκεία είναι κατά εξοχήν φυσιολατρική. Στον ίδιο υπαίθριο χώρο, εκτός από τον βωμό, υψώνονταν διάφορα αφιερώματα των πιστών, κυρίως αγάλματα κι αναθηματικές στήλες.

Ο βωμός βρισκόταν συνήθως στην είσοδο της ανατολικής πλευράς του ναού, σε σημείο ορατό από το άγαλμα του θεού που ήταν τοποθετημένο μέσα στο ναό. Η θυσία ήταν η κορυφαία εκδήλωση λατρείας γι’ αυτό και ο βωμός ήταν ο πυρήνας του Ιερού.

Οι θυσίες μπορούσαν να είναι αναίμακτες προσφορές από γάλα, μέλι, λάδι, κρασί, καρπούς, άνθη ή αιματηρές, με το σφάξιμο ζώων. Τα μη φαγώσιμα μέρη του ζώου καίγονταν στο βωμό προς τιμή των θεών ενώ τα υπόλοιπα μοιράζονταν στους πιστούς. Σε αντάλλαγμα ζητούσαν βοήθεια, προστασία, καλή σοδειά ή καθαρμό από φόνους και κακές πράξεις.

Στον υπαίθριο χώρο γύρω από το ναό, εκτός από τον βωμό, υψώνονταν επίσης διάφορα αφιερώματα των πιστών, κυρίως αγάλματα και στήλες, γνωστά ως αναθήματα. Με την προσφορά τους οι πιστοί εξασφάλιζαν την εύνοια των θεών ή τους ευχαριστούσαν για κάτι.

Το μέγεθος και το υλικό κατασκευής των αναθημάτων ποικίλλει ανάλογα κυρίως με την οικονομική δυνατότητα του πιστού που τα πρόσφερε. Για τη φύλαξη ορισμένων αφιερωμάτων υπήρχαν χαρακτηριστικά κτίσματα, οι λεγόμενοι Θησαυροί.

Οι ρυθμοί είναι δύο: ο Δωρικός και ο Ιωνικός. Σύμφωνα με τον Ρωμαίο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο (De architectura 4.1.3-7), συγγραφέα του μόνου αρχαίου συγγράμματος για την αρχιτεκτονική που μας σώζεται, ο Δωρικός ρυθμός, που δημιουργήθηκε στην Πελοπόννησο (συγκεκριμένα μάλιστα στο Άργος) και διαδόθηκε αργότερα και στη Μικρά Ασία.

Στην πραγματικότητα δεν αποκλείεται ο Δωρικός ρυθμός να προήλθε από την εξέλιξη στοιχείων της μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής. Πάντως τα πρώτα γνωστά παραδείγματα εντοπίζονται στη βόρεια Πελοπόννησο και δεν είναι παλαιότερα από το τέλος του 8ου ή τις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ. Ο ναός χωρίζεται σε τρία μέρη:

1) ο πρόναος. Είναι ένας μικρός χώρος που τον συναντάμε στο μπροστινό μέρος του ναού.

2) ο σηκός. Είναι το κυρίως μέρος του ναού. Εδώ ήταν τοποθετημένο το άγαλμα του θεού.

3) ο οπισθόδομος. Είναι ένας χώρος που βρίσκεται στο πίσω μέρος του ναού.

Οι ναοί ως τόποι λατρείας συνδέθηκαν με την τέλεση θρησκευτικών εορτών κι εκδηλώσεων. Οι γιορτές αυτές συνοδεύονταν συχνά από τη διεξαγωγή αγώνων. Στα πιο ονομαστά ιερά κάποιες γιορτές απέκτησαν και πανελλήνιο χαρακτήρα, όπως τα Ολύμπια, τα Πύθια, τα Νέμεα και τα Ίσθμια ξεπερνώντας τα όρια της απλής λατρείας και αποτελώντας τις πιο σημαντικές κοινωνικές εκδηλώσεις του αρχαίου κόσμου.

Βραβεία σε αυτούς τους αγώνες ήταν στεφάνια από ελιά, δάφνη, πεύκο κι αγριοσέλινο αντίστοιχα (στεφανίτες αγώνες).Υπήρχαν βέβαια και τοπικοί αγώνες σε κάθε πόλη με έπαθλα μεγάλα χρηματικά ποσά και πολύτιμα δώρα (χρηματίτες αγώνες).

 

https://xletsos-basilhs.blogspot.com/2021/03/blog-post_21.html 

 

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ !! - ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο CHARLIE WARD ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΟΥΣ….!!! ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

 
 

Μια διαφορετικη αποψη για οσα λεγονται για τους ιους δινει ο charlie ward 

η οποια νομιζω εχει πολυ ενδιαφερον 

μιας και ειναι σχετικος με το αντικειμενο

Δειτε τι λεει: https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2F100011456179093%2Fvideos%2F1501771530214705%2F&show_text=0&width=560

 

http://nikosxeiladakis.gr/%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B9-%CE%BB%CE%B5%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-charlie-ward-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83-%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF/