Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021

ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ 100ΔΡΑΧΜΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ


- Στη μια πλευρά του νομίσματος εμφανίζεται ο Μ. Αλέξανδρος με μια κορδέλα στα μαλλιά, σύμβολο του μυημένου στα Ελληνικά Μυστήρια και με τα κέρατα του Άμμωνος Διός, που σημαίνουν την ισόρροπη ανάπτυξη των δύο λοβών του εγκεφάλου, πράγμα που συμβαίνει μόνον σε λίγους μυημένους και σε ακόμη λιγότερους προικι­σμένους από τη φύση, γι' αυτό και μετωπικές οργανώσεις των εχθρών του Ελληνισμού με καλυμμένα ερωτηματολόγια ή και ανοιχτά ακόμη, κάνουν δήθεν ελέγχους του δεξιού και του αριστερού ημισφαιρίου, για να εντοπίσουν τους προικισμένους Έλληνες και να τους εξοντώσουν.
- Στην άλλη πλευρά του νομίσματος, δίπλα στην ημερομηνία κατα­σκευής του, στο αριστερό μέρος, υπάρχει ένα ανθέμιο. Το λουλούδι αυτό θα το δούμε να το κρατά στο δεξί της χέρι στα τρία της δάχτυλα, η Φρασίκλεια, ένα άγαλμα που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών και το οποίο είναι το μόνο του οποίου απαγορεύεται η φωτογράφηση από τους Έλληνες, αφού κατά καιρούς το κινηματογραφούν ξένα τηλεοπτικά συνεργεία. Το ανθέμιο αυτό σε άλλα αγάλματα το βλέπουμε τοποθετημένο στο υψηλότερο σημείο του μετώπου, που στα Ελληνικά στέμματα μοιάζει με ένα τρίγωνο.
Είναι το κωνάριο, το γνωστό "τρίτο μάτι", που συνήθως το βλέπουμε στην κορυφή του θύρσου του Διονύσου.
- Τρίτο στοιχείο στο νόμισμα αυτό είναι ο λεγόμενος "Ήλιος της Βεργίνας". Θα δούμε πως έχει 16 "ακτίνες" που αν τις προσέξουμε καλά θα κατανοήσουμε το κρυφό τους νόημα. Ο Μακρόβιος λέει πως η ψυχή όταν κινείται εγκαταλείπει το σφαιρικό τέλειο σχήμα της και αποκτά τη μορφή ενός κομήτη. Το κέντρο του ήλιου αυτού παρατηρούμε πως υπάρχει ένα λουλούδι με 10 πέταλα.
Έχουμε λοιπόν τα εξής στοιχεία: Δύο λοβούς, ένα ανθέμιο με πέ­ντε πέταλα, 16 ψυχές, έναν πυρήνα με 10 φύλλα και ένα φωτοστέφανο με τη μορφή κορδέλας. Η "ιερογλυφική" φράση είναι η εξής: "Ο μυη­μένος άνθρωπος, ο οποίος ξεπέρασε τον εαυτό του, ο ήρωας (που ο Νίτσε ονομάζει Υπεράνθρωπο) με ανεπτυγμένους τους δύο λοβούς και ενεργοποιημένο το κωνάριο, απελευθερώνει την ψυχή του από τον υποσελήνιο κόσμο για να συναντήσει και να ενωθεί με την αιώνια ψυχή, τον τέλειο αριθμό των Πυθαγορείων"..
[Πηγή: "Κανείς δεν τολμά να τα γράψει", Δημήτρης Κύθρας]
 

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2021

Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ( Μετά από 40 χρόνια ! )


Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ
( Μετά από 40 χρόνια ! )

Α``  Ο Βασίλης, από χρόνια, μου το είχε ξαναπεί..
πως θα πρέπει κάποια μέρα, να βρεθούμε όλ`οι παλιοί....
   Θα` ταν κάτι το ωραίο και το συγκινητικό, 
ύστερ`από τόσα χρόνια, από το δημοτικό...
   Έτσι, αρχίσαν να ρωτάνε... και μαζί με την Σμαρώ
φτιάχναν λίστες, πού κρατάνε από τον πολύ παλιό καιρό..

Β``    'Αρχισαν λοιπόν να ψάχνουν με τηλέφωνα πολλά
προσπαθώντας για να μάθουν για ονόματα παλιά...

Β``  Κι όταν πιά τα καταφέραν να βρεθούν οι πιό πολλοί
κανονίσαν κάποια μέρα ραντεβού στο Ουζερί..

Α``  Είχαν κάνει και μιά τούρτα, το παλιό μας το σχολειό !
βρήκαν και τον δάσκαλό μας, τότε, από το Δημοτικό !!!

Β``  Τό τί έγινε κει πέρα, στη συνάντηση αυτή, σάν βρεθήκανε παρέα, κλέγαν όλοι σαν χαζοί,
κοιταζόντουσαν στα μάτια και γυρίζαν... στα παλιά, εχανόντουσαν τα λόγια γίναν πάλι σαν παιδιά..

Α``  Κι από τότε γίναν φίλοι, βάλαν πρόγραμμα μπροστά, ν`ανταμώνουν ενωμένοι, όπως τότε, τα παλιά...
Β``  Κάποιος, τά`γραφε για πλάκα, πέρα, απ`την ξενιτιά, μα του`ρχότανε τα δάκρυα, γιατ`ήταν τόσο μακρυά..

Α`` Κάποια μέρα θα γυρίσει, να βρεθεί κι αυτός κοντά για να ζήσει αναμνήσεις από χρόνια σχολικά..
Β``  Μέχρι ο καιρός να έλθει, πάντα θα τους τραγουδά, με τραγούδια χωρίς τέχνη, μα βγαλμένα απ`την καρδιά

Στοίχοι - Μουσική
Νίκος Παζα'ί'της
 
 
-----------------------------------
 
 
Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΘΥΜΊΖΕΙ....

Πέρασαν χρόνια χωρίς να σας δώ
κι ούτε περίμενα να`ρθω εδώ
που μαζευτήκαμε με μια χαρά
για να γιορτάσετε χρόνια παλιά

Μα δεν μπορώ να θυμηθώ
πως να τη λέγαν ετούτη εδώ
και το μυαλό ξαναγυρνώ
σαράντα χρόνια πιο πίσω να βρώ

Πόσο, πόσο μ`αρέσει, που τώρα είμαστε έτσι..
Θυμίζει κείνα τα χρόνια, που τρέχαμε μεσ`την αυλή

Πέρασαν χρόνια χωρίς να σας δώ
μα πάντα η σκέψη μου ήταν εδώ...
και η καρδιά μου σκιρτίζει ξανά
 όταν θυμάται παλιά σχολικά..

Μα δεν μπορώ να θυμηθώ
ποιός νά`ταν τότε ετούτος εδώ
με το μυαλό ξαναγυρνώ
σαράντα χρόνια πιό πίσω να βρώ

Πόσο, πόσο μ`αρέσει που τώρα είμαστε έτσι
Θυμίζει `κείνα τα χρόνια που παίζαμε μεσ` την αυλή

Κι έτσι τώρα μπορούμε και πάλι να θυμηθούμε
Καξίρα και Τανταλίδη, Στρουμπάρα, Καλλιόπη μουρλή...

Στίχοι - Μουσική
Νίκος Παζα'ί'της
 
 
---------------------
 
 
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ

Πέρασε καιρός πού`χα χρόνια να σας δω και να που τώρα έγινε κι αυτό
σμίξαμε ξανά 40 χρόνια πια μετά στην μνήμη φέραμε την παιδική χαρά


Μα νά που μιά στιγμή η αγάπη θέλησε να σμίξουμε μαζί΄
και μέσα στη χαρά να νιώσουμ`όλοι σαν τ`ανήλικα παιδιά


'Αλλαξαν μορφές σαν σκιές ζωγραφιστές αλλάξαν όλα μεσ`τα μάτια οι καιροί
Γίναμε γονείς γίναν παππούδες μερικοί γίναν γιαγιάδες κι επιστήμονες πολλοί

Μά νά που μιά στιγμή η αγάπη θέλησε να σμίξουμε μαζί
καί μέσα στη χαρά να κλαίμε όλοι σαν τ`ανήλικα παιδιά

Στοίχοι Μουσική
Νίκος Παζαίτης
 
 
 
---------------------------------
 
 
 
   ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΜΟΥ`ΣΤΕΙΛΕ Ο ΣΤΕΡΓΙΑΔΗΣ ΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΓΕΜΙΣΤΌ
ΒΙΝΤΕΟ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΙ ΈΚΑΤΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΩ

ΕΙΝ` ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ`ΓΙΝΕ ΠΡΟΣ ΑΝΆΜΝΗΣΗ..
ΚΙ ΈΤΣΙ ΌΛΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΑ ΒΡΈΘΗΚΑΝ ΣΤΟΥ ''ΑΧΙΛΕΑ''

ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΏ
ΤΙΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

ΆΛΛΟΙ, ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ Ν` ΑΛΛΆΞΑΝ ΚΙ ΆΛΛΟΙ ΜΟΙΆΖΟΥΝΕ ΠΟΛΥ
ΚΙ ΌΤΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ  ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΕΣΑ..ΤΗΝ ΨΥΧΗ..

ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΑΛΛΆΞΕΙ ΜΕΝΕΙ Η ΊΔΙΑ, ΑΠΟ ΠΑΛΙΆ
ΚΙ ΕΙΝ`ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΦΈΡΝΕΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΉ ΧΑΡΑ !

ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΟΥ ΑΦΉΣΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ
ΘΑ`ΤΑΝ ΌΠΩΣ ΠΡΏΤΑ ΉΣΑΝ ΑΝ ΘΑ ΒΓΆΖΑΝ ΤΑ ΓΥΑΛΙΆ  ( Σμαρώ..)

Ο ΧΟΔΙΑΚΗΣ ΚΑΜΑΡΩΝΗ ΚΙ Η ΑΘΗΝΆ ΚΑΤΙ ΚΟΙΤΆ
Ο ΚΑΤΡΆΚΑΛΟΣ ΞΑΠΛΏΝΕΙ ΣΤΟΝ ΦΑΚΟ ΝΑ `ΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΝΑ, Ο ΣΆΒΒΑΣ ΚΑΚΑΡΊΖΕΙ, ΛΊΓΟ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΆ...
ΕΙΝ`Ο ΠΡΏΤΟΣ ΜΟΥ Ο ΦΊΛΟΣ ΑΠΟ ΧΡΌΝΙΑ ΠΑΙΔΙΚΑ

ΡΑΓΚΑΒΗΣ, ΖΑΖΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΌΛΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ..
ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΘΥΜΗΘΏ ΠΩΣ ΤΗΝ ΛΕΝ ΑΥΤΗΝ ΕΔΩ..

ΠΟΎ `ΝΑΙ ΔΊΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΟΎΣΗ ΚΙ ΈΧΕΙ ΠΡΌΣΩΠΟ ΓΛΥΚΌ
ΉΤΑΝ ΈΤΣΙ ΑΠΌ ΜΙΚΡΟΎΛΑ.. ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΘΥΜΗΤΙΚΌ ...

ΚΑΙ ΕΚΕΊΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΟΎΣΙ ΚΕΙ ΣΤΟ ΒΆΘΟΣ ΣΤΗ ΓΩΝΙΆ
ΚΙ Ο ΨΗΛΌΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΎΜΙ, ΚΑΤΙ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΜΙΛΆ

ΚΙ ΆΛΛΟΙ ΑΚΌΜΗ, ΑΛΛΟΎ ΚΟΙΤΆΝΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΆ
ΝΑ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΩ, ΣΑΡΆΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΑ ΜΕΤΑ..

ΚΙ ΟΎΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΊΣΩ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΌ
ΚΙ ΌΣΟ ΠΙΣΩ ΝΑ ΓΥΡΊΣΩ , ΒΡΙΣΚΩ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΚΌ..
ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΟΥ ΠΟΎ `ΝΑΙ Η  ΊΔΙΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΌ

ΝΙΚΟΣ ΠΑΖΑΙΤΗΣ

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2021

Οι απαρχές της Ιεράς Εξέτασης


 
Οι ρίζες του θεσμού της Ιεράς Εξέτασης χρονολογούνται από τους πρώτους αιώνες της επικράτησης του χριστιανισμού στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος προέδρευσε της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας (325) η οποία καταδίκασε το δόγμα του Αρείου. 
Οι γιοι του Κώνστας και Κωνστάντιος οργάνωσαν στη Σκυθόπολη της Συρίας το πρώτο στην ιστορία στρατόπεδο μαζικής εξόντωσης. Συγκέντρωσαν από όλα τα σημεία της αυτοκρατορίας χιλιάδες αλλοθρήσκων, ελληνιζόντων, οπαδών της ελληνικής φιλοσοφίας, αλλοδόξων και αιρετικών, τους οποίους βασάνιζαν μέχρι θανάτου
Το 382 ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος εξέδωσε διάταγμα για την δίωξη των αιρετικών και ειδικότερα των Μανιχαίων. Το 472 ο επίσκοπος Ρώμης (ακόμα δεν λεγόταν πάπας) Λέων Α’ χαρακτηρίζει τη λατρεία των Ελλήνων (δωδεκαθεϊσμό) ως δημόσιο έγκλημα.
Επί αυτοκράτορα Ιουστινιανού (6ος αιώνας) η δίωξη αιρετικών και «πιστών της ελληνικής πλάνης», νομιμοποιείται επίσημα. Στο Ιουστινιάνειο Κώδικα αναγράφεται: «Οι Μανιχαίοι, όπου και αν βρίσκονται, τιμωρούνται με την ποινή του θανάτου» και επίσης «Η ανάκριση (ιερά εξέταση) μπορεί να επεκταθεί και μέχρι θανάτου». Ασκήθηκαν επίσης απηνείς διώξεις κατά των «μυσαρών, ανόσιων», ή όπως αλλιώς χαρακτηρίζονται, «αλιτήριων Ελλήνων» δηλαδή κατά των οπαδών της παλαιάς θρησκείας. Δεκάδες χιλιάδων βασανίστηκαν άγρια, σφάχτηκαν, λιντσαρίστηκαν, σταυρώθηκαν, λιθοβολήθηκαν, ρίχθηκαν στη θάλασσα ή στα ποτάμια, εξανδραποδίστηκαν, ανασκοπήθηκαν, στραγγαλίστηκαν, κάηκαν στην πυρά ή στη θράκα, αποκεφαλίστηκαν, απαγχονίστηκαν, διαμελίστηκαν, γδάρθηκαν ζωντανοί, ζεματίστηκαν με καυτό λάδι, δηλητηριάστηκαν και εκτελέστηκαν με ποικίλους άλλους τρόπους – η ανθρώπινη εφευρετικότητα στο σημείο της εξόντωσης των αντιφρονούντων ξεπερνά κατά πολύ την φαντασία - στο θεοκρατικό Βυζάντιο.
Από την εποχή του Θεοδοσίου του Α’ ως και τον 9ο αιώνα, εκτός των ναών, αγαλμάτων, πινάκων, σχολών, βωμών, μαντείων, θεάτρων και άλλων μνημείων, κάηκαν στην πυρά και χιλιάδες βιβλία αρχαίων και νεώτερων Ελλήνων συγγραφέων, φιλοσόφων, ιστορικών, μαθηματικών, επιστημονικά συγγράμματα και αιρετικά βιβλία. Υπολογίζεται ότι πάνω από 99% των βιβλίων που υπήρχαν κάηκαν ή καταστράφηκαν δημοσίως ή κρυφά από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες τους, μιας και η κατοχή και μόνο τέτοιων συγγραμμάτων επέσυρε τη θανατική ποινή.

Κωνσταντίνα Κλάδη