Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΖΥΜΑΡΙΚΩΝ
πηγη:http://enneaetifotos.blogspot.com/
Η Ελληνική Μυθολογία αναφέρει ότι ο Ήφαιστος δημιούργησε ένα εργαλείο που έφτιαχνε ¨κορδόνια από ζύμη¨.
Η ιστορία των ζυμαρικών, ξεκινά πριν πολλά, πολλά χρόνια.
Έχουν βρεθεί υπολείμματα τέτοιων τροφών (από κεχρί) που χρονολογούνται 4.000 χρόνια πριν. Είναι βέβαιο πως οι Αρχαίοι Έλληνες (και κατόπιν οι Ρωμαίοι), είχαν δικούς τους τύπους ζυμαρικών, τους οποίους δημιουργούσαν από διάφορα δημητριακά της εποχής τους. Αν υπάρχει μια λέξη που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ζυμαρικά στην Ελλάδα είναι η ονομασία μακαρόνια. Όπως προκύπτει από μελέτη στοιχείων η ονομασία αυτή προέρχεται από την Ελληνική λέξη μακάρια.
Τα μακάρια ήταν τρόφιμα που παρασκευάζονταν από σιτάρι και συμβόλιζαν την αναγέννηση. Πράγματι είναι γνωστό ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ετοίμαζαν αποξηραμένα παρασκευάσματα από αλεύρι που άφηναν μαζί με λάδι και κρασί στους τάφους των νεκρών (των μακάρων).
Ο ευρύτατα διαδεδομένος θρύλος ότι τα μακαρόνια έφερε στην Ιταλία ο Μάρκο Πόλο με την επιστροφή του από την Άπω Ανατολή τον 13ο αιώνα απορρίπτεται πλέον από τους μελετητές.
Μέχρι πρόσφατα όλοι έλεγαν πως τα μακαρόνια τα έφερε ο Μάρκο Πόλο από την Κίνα. Ο μύθος αυτός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Διατυπώθηκε τον 19ο αιώνα από το περιοδικό «Macaroni Journal», που εκδιδόταν από μακαρονοποιούς της εποχής, και είχε στόχο να προσδώσει κύρος και να προωθήσει τις πωλήσεις μακαρονιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βέβαια, οι Κινέζοι φτιάχνουν noodles (ρυζομακάρονα) εδώ και 4.000 χρόνια, τα οποία όμως είναι πολύ διαφορετικά, γιατί πολύ απλά δεν είναι φτιαγμένα από σιμιγδάλι.
Όμως το 1154, δηλαδή περίπου 100 χρόνια πριν από τον Μάρκο Πόλο, ένας Άραβας συγγραφέας, αναφερόμενος στη Σικελία, λέει πως υπήρχαν εκεί πολλά και πολύ μεγάλα εργοστάσια που έφτιαχναν «ιτρίγια», την οποία εξήγαν σε τεράστιες ποσότητες σε όλο τον κόσμο.
Τώρα τι ήταν αυτή η ιτρίγια; Αυτό μας το εξηγεί ένας άλλος Αραβας (λεξικογράφος) από τη Συρία, ο οποίος τον 9ο αιώνα αναφέρεται στην ιτρίγια και λέει πως είναι κλωστές φτιαγμένες από σιμιγδάλι, που τις ξεραίνουν κρεμασμένες σε ξύλινες βελόνες πριν τις μαγειρέψουν.
Ο Γαληνός, χίλια χρόνια νωρίτερα, αναφέρει ένα φαγητό, το ίτριον, που ήταν ζύμη με νερό και αλεύρι, την οποία έβραζαν.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη των ζυμαρικών χρονολογείται γύρω στο -1000, στην Αρχαία Ελλάδα, όπου η λέξη “λάγανον” περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία έκοβαν σε λωρίδες.
Η ζύμη αυτή μεταφέρθηκε και στην Ιταλία από τους πρώτους Έλληνες έποικους γύρω στον -8ο αιώνα, και μετονομάστηκε σε “laganum” στα λατινικά, τα σημερινά Λαζάνια.
ΤΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ Είναι εύκολο να συνδυάσουμε την ετυμολογία του χριστουγεννιάτικου παραδοσιακού γλυκίσματος, του μελομακάρονου, από τις λέξεις μέλι και μακαρόνι.
Μη ψάξετε, όμως, να βρείτε ομοιότητα σχήματος ανάμεσα στα μακαρόνια και τα μελομακάρονα. Ψάχνοντας προσεκτικά σε Ελληνικά και ξένα λεξικά θα βρείτε ότι η λέξη “μακαρόνι” παράγεται από τη μεσ. Ελληνική λέξη “μακαρωνία”
νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά).
Η μακαρωνία με τη σειρά της έρχεται από την Αρχαία Ελληνική λέξη “μακαρία”, που δεν ήταν άλλο από την ψυχόπιτα, δηλαδή, ένα κομμάτι άρτου, στο σχήμα του μελομακάρονου, το οποίο το προσέφεραν μετά την κηδεία. Στους νεότερους χρόνους ένα γλύκισμα που έμοιαζε με τη μακαρία βουτήχτηκε στο μέλι και γι αυτό ονομάστηκε μελομακάρονο.
Οι ρίζες των ζυμαρικών χάνονται στους αιώνες, δεδομένου ότι Αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι ετοίμαζαν πιάτα που έμοιαζαν πολύ με τα σημερινά μακαρόνια, όμως τα ονόματα είναι καθαρά Ελληνικά. Και σαν κατακλείδα αναφέρω πως η Ελληνική Μυθολογία λέει ότι ο Ηφαιστος δημιούργησε ένα εργαλείο που έφτιαχνε «κορδόνια από ζύμη».
πηγη:http://enneaetifotos.blogspot.com/
Η Ελληνική Μυθολογία αναφέρει ότι ο Ήφαιστος δημιούργησε ένα εργαλείο που έφτιαχνε ¨κορδόνια από ζύμη¨.
Η ιστορία των ζυμαρικών, ξεκινά πριν πολλά, πολλά χρόνια.
Έχουν βρεθεί υπολείμματα τέτοιων τροφών (από κεχρί) που χρονολογούνται 4.000 χρόνια πριν. Είναι βέβαιο πως οι Αρχαίοι Έλληνες (και κατόπιν οι Ρωμαίοι), είχαν δικούς τους τύπους ζυμαρικών, τους οποίους δημιουργούσαν από διάφορα δημητριακά της εποχής τους. Αν υπάρχει μια λέξη που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ζυμαρικά στην Ελλάδα είναι η ονομασία μακαρόνια. Όπως προκύπτει από μελέτη στοιχείων η ονομασία αυτή προέρχεται από την Ελληνική λέξη μακάρια.
Τα μακάρια ήταν τρόφιμα που παρασκευάζονταν από σιτάρι και συμβόλιζαν την αναγέννηση. Πράγματι είναι γνωστό ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ετοίμαζαν αποξηραμένα παρασκευάσματα από αλεύρι που άφηναν μαζί με λάδι και κρασί στους τάφους των νεκρών (των μακάρων).
Ο ευρύτατα διαδεδομένος θρύλος ότι τα μακαρόνια έφερε στην Ιταλία ο Μάρκο Πόλο με την επιστροφή του από την Άπω Ανατολή τον 13ο αιώνα απορρίπτεται πλέον από τους μελετητές.
Μέχρι πρόσφατα όλοι έλεγαν πως τα μακαρόνια τα έφερε ο Μάρκο Πόλο από την Κίνα. Ο μύθος αυτός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Διατυπώθηκε τον 19ο αιώνα από το περιοδικό «Macaroni Journal», που εκδιδόταν από μακαρονοποιούς της εποχής, και είχε στόχο να προσδώσει κύρος και να προωθήσει τις πωλήσεις μακαρονιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βέβαια, οι Κινέζοι φτιάχνουν noodles (ρυζομακάρονα) εδώ και 4.000 χρόνια, τα οποία όμως είναι πολύ διαφορετικά, γιατί πολύ απλά δεν είναι φτιαγμένα από σιμιγδάλι.
Όμως το 1154, δηλαδή περίπου 100 χρόνια πριν από τον Μάρκο Πόλο, ένας Άραβας συγγραφέας, αναφερόμενος στη Σικελία, λέει πως υπήρχαν εκεί πολλά και πολύ μεγάλα εργοστάσια που έφτιαχναν «ιτρίγια», την οποία εξήγαν σε τεράστιες ποσότητες σε όλο τον κόσμο.
Τώρα τι ήταν αυτή η ιτρίγια; Αυτό μας το εξηγεί ένας άλλος Αραβας (λεξικογράφος) από τη Συρία, ο οποίος τον 9ο αιώνα αναφέρεται στην ιτρίγια και λέει πως είναι κλωστές φτιαγμένες από σιμιγδάλι, που τις ξεραίνουν κρεμασμένες σε ξύλινες βελόνες πριν τις μαγειρέψουν.
Ο Γαληνός, χίλια χρόνια νωρίτερα, αναφέρει ένα φαγητό, το ίτριον, που ήταν ζύμη με νερό και αλεύρι, την οποία έβραζαν.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη των ζυμαρικών χρονολογείται γύρω στο -1000, στην Αρχαία Ελλάδα, όπου η λέξη “λάγανον” περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία έκοβαν σε λωρίδες.
Η ζύμη αυτή μεταφέρθηκε και στην Ιταλία από τους πρώτους Έλληνες έποικους γύρω στον -8ο αιώνα, και μετονομάστηκε σε “laganum” στα λατινικά, τα σημερινά Λαζάνια.
ΤΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ Είναι εύκολο να συνδυάσουμε την ετυμολογία του χριστουγεννιάτικου παραδοσιακού γλυκίσματος, του μελομακάρονου, από τις λέξεις μέλι και μακαρόνι.
Μη ψάξετε, όμως, να βρείτε ομοιότητα σχήματος ανάμεσα στα μακαρόνια και τα μελομακάρονα. Ψάχνοντας προσεκτικά σε Ελληνικά και ξένα λεξικά θα βρείτε ότι η λέξη “μακαρόνι” παράγεται από τη μεσ. Ελληνική λέξη “μακαρωνία”
νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά). Η μακαρωνία με τη σειρά της έρχεται από την Αρχαία Ελληνική λέξη “μακαρία”, που δεν ήταν άλλο από την ψυχόπιτα, δηλαδή, ένα κομμάτι άρτου, στο σχήμα του μελομακάρονου, το οποίο το προσέφεραν μετά την κηδεία. Στους νεότερους χρόνους ένα γλύκισμα που έμοιαζε με τη μακαρία βουτήχτηκε στο μέλι και γι αυτό ονομάστηκε μελομακάρονο.
Οι ρίζες των ζυμαρικών χάνονται στους αιώνες, δεδομένου ότι Αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι ετοίμαζαν πιάτα που έμοιαζαν πολύ με τα σημερινά μακαρόνια, όμως τα ονόματα είναι καθαρά Ελληνικά. Και σαν κατακλείδα αναφέρω πως η Ελληνική Μυθολογία λέει ότι ο Ηφαιστος δημιούργησε ένα εργαλείο που έφτιαχνε «κορδόνια από ζύμη».
