Ο ύμνος της Νέας Ζαβοκρατίας Το πρώτο προεκλογικό σποτ της ΝΔ #Εκλογές2019 #ΝΔ #Μητσοτάκης

Το φαράγγι του Αγγίτη & το σπήλαιο του Ορφέα στις Σέρρες

H παραδοσιακή πέτρινη γέφυρα του Αγγίτη, βρίσκεται σ’ ένα πανέμορφο καταπράσινο περιβάλλον.Έχει μήκος 59 μ. και πλάτος 4,5 μ. και αποτελείται από τέσσερα οξυκόρυφα τόξα με προσανατολισμό από βορρά προς νότο.

Είναι χτισμένο με πελεκητούς πωρόλιθους συνδεδεμένους με ισχυρό ασβεστοκονίαμα και χρονολογείται από την οθωμανική περίοδο.

Ο Σταθμός Αγγίστας απέχει 40 χλμ από τις Σέρρες και βρίσκεται επάνω στο δρόμο που ενώνει την Λευκοθέα με την Πρώτη.

Την ονομασία του την οφείλει στον Σιδηροδρομικό Σταθμό που λειτουργούσε εκεί έως τις αρχές της δεκαετίας του 1930 και εξαιτίας του είχε εξελιχθεί σε… κόμβο.

Οι μεγάλες πλημμύρες του 1933 όμως, είχαν ως αποτέλεσμα να μετακινηθεί βορειότερα η γραμμή και να λειτουργήσει νέος σταθμός στη σημερινή (νέα) Λευκοθέα. Μόνο το παλιό επιβλητικό –αλλά εγκαταλελειμμένο- κτίριο του σταθμού, που κτίστηκε τη δεκαετία του 1896 με γαλλικά σχέδια, θυμίζει τα χρόνια που το χωριό ήταν το εμπορικό, συγκοινωνιακό και διοικητικό κέντρο. Της «χρυσής» εποχής, είναι και το μεγάλο τριώροφο κτίριο απέναντι από τον σταθμό, που κατασκευάστηκε προκειμένου να στεγάσει όλες τις διοικητικές υπηρεσίες της περιοχής.

Οι Σέρρες, υποψήφια πόλη για Ευρωπαϊκό Πράσινο Βραβείο!

«Ταχυδρομείο» το αποκαλούν οι ντόπιοι, γιατί στεγαζόταν εκεί παλαιότερα, όπως και ο Αστυνομικός Σταθμός που σήμερα έχουν βάλει λουκέτο, λόγω ερήμωσης και κρίσης. Mία επίσκεψη στον Μακεδονικό Τάφο, που βρίσκεται στην κορυφή του πευκόφυτου λόφου που δεσπόζει του χωριού, θα αποζημιώσει και δεν θ’ αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Πρόκειται για το «μυστικό» του χωριού, για το οποίο είναι περήφανοι οι κάτοικοι. Ο τάφος χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ. και ανήκε σε κάποιον εύπορο της εποχής, για τον οποίον όμως δεν γνωρίζουμε περισσότερα.

Πρόκειται ουσιαστικά για το μοναδικό μνημείο αυτού του είδους στις Σέρρες, το οποίο είναι επισκέψιμο άμεσα για το κοινό. Δεν είναι και λίγο, να μπορείς να μπεις μέσα σε έναν ταφικό τύμβο της αρχαιότητας και να θαυμάσεις από κοντά το μεγαλείο της τεχνοτροπία των προγόνων μας. Ο τάφος αποτελείται από τον προθάλαμο και τον κυρίως ταφικό θάλαμο, μέσα στον οποίον υπάρχει μαρμάρινη νεκρική κλίνη με έντονα διακοσμητικά στοιχεία, όπως μαρτυρούν τα χρώματα που έχουν διασωθεί στις πλευρές του.

ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΓΓΙΤΗ & ΣΠΗΛΑΙΟ ΟΡΦΕΑ

Νότια του Σπηλαίου της Αλιστράτης, βρίσκεται το Φαράγγι του Αγγίτη που εκτείνεται σε μήκος 15 χλμ ανάμεσα στα χωριά Συμβολή και Σταθμό Άγγιστας. Το φαράγγι δημιουργήθηκε πριν από 1.000.000 χρόνια από βίαιες γεωλογικές ανακατατάξεις με τις οποίες χωρίστηκε η γη στα δύο, αφήνοντας να περάσουν στη θάλασσα τα νερά μιας μεγάλης λίμνης που τότε σκέπαζε τη Δράμα. Το φαράγγι κατά την πορεία του στο χρόνο δημιούργησε πολλές σπηλιές, καμάρες και ανοίγματα με πλούσια φυσική ομορφιά. Το φαράγγι είναι γνωστό και ως «Στενά Πέτρας» και «Διώρυγα» και σύμφωνα με την παράδοση εδώ βρισκόταν η πύλη του Άδη απ’ όπου ο Πλούτωνας πέρασε την Περσεφόνη στον δικό του κόσμο.

Σε τρία σημεία του φαραγγιού έχουν βρεθεί βραχογραφίες που παριστάνουν καμήλες, ελάφια, ιππείς που κρατούν τα ηνία των αλόγων και ακόντια, αλλά και αφηρημένα σχέδια. Εκτιμάται ότι οι βραχογραφίες αυτές είναι φτιαγμένες την εποχή του χαλκού. Πλούσια είναι η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής, ενώ με το πέρασμα των αιώνων έχουν δημιουργηθεί αρκετές σπηλιές και καμάρες κατά μήκος της χαράδρας.

Βγαίνοντας από το προαύλιο χώρο του Σπηλαίου Αλιστράτης, και περνώντας τις σιδηροδρομικές γραμμές,ακολουθήστε το Ν.Δ. μονοπάτι που οδηγεί σε ένα μικρότερο σπήλαιο, που φέρει τ’ όνομα του μυθικού γητευτή της λύρας Ορφέα.

Η διαδρομή μας είναι παράλληλη με το Φαράγγι του Αγγίτη, δίνοντας την ευκαιρία να απολαύσουμε την απαράμιλλα άγρια και μοναδική ομορφιά του. Οι έρευνες της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας, έφεραν στο φως του σπηλαίου ευρήματα (ανθρώπινα οστά και εργαλεία) που μαρτυρούν ανθρώπινη παρουσία από το 3500 π.Χ. Εντυπωσιακές είναι οι βραχογραφίες που διασώζονται και απεικονίζουν ζώα, ανθρώπους, ιππείς και αφηρημένα σχήματα.

Οι ειδικοί συμπεραίνουν ότι η νεότερη περίοδος ανήκει στον 5ο ή 6ο αιώνα. Στη συνέχεια επιστρέφετε προς το Σπήλαιο Αλιστράτης καισυνεχίοντας Ν.Α. ακολουθώντας το πέτρινο μονοπάτι που ανεβοκατεβαίνει ήπια ακολουθώντας το εδαφικό ανάγλυφο με θέα το ποτάμι και τα κατακόρυφα βράχια. Η διαδρομή εντυπωσιάζει και δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε τους «μαιάνδρους» του ποταμού. κατεβούμε στην πεζογέφυρα που ενώνει τις δύο πλευρές του φαραγγιού και θα καταλήξουμε στην απέναντι επιφάνεια του φαραγγιού.

https://amfipolinews.blogspot.com/2019/04/blog-post_653.html?m=1 

."Οταν ο Ξέρξης απέστειλε αντιπροσωπεία για να ζητήσει «γην και ύδωρ» από τους Αθηναίους,

Γράφει η  Μάια Τσεπουλίδου 

.................Ὅλοι οἱ ἐλεύθεροι πολίτες τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν βρίσκονταν συγκεντρωμένοι πάνω στὸν λόφο τῆς Πνύκας... Tὰ πρόσωπα ὅλων ἦσαν κατηφῆ. Kανεὶς σὲ αὐτὴν τὴν λαοσύναξη δὲν χαμογελοῦσε.Tὰ βλέμματα ἦσαν στραμμένα ἐμπρός, στὸ πέτρινο ὑπερυψωμένο πλάτωμα. Πάνω ἐκεῖ στεκόταν μιὰ περίεργη ὁμάδα ἀνθρώπων. Ἕνας ἄνδρας ἀπ᾽ αὐτοὺς πρόβαλε γιὰ νὰ μιλήσει. Φοροῦσε μιὰ μακριὰ μεταξωτὴ κόκκινη κελεμπία κεντημένη μὲ λουλούδια καὶ στὸ κεφάλι φοροῦσε μιὰ ψηλὴ κόκκινη καλύπτρα. Tὰ κατάμαυρα μαλλιά του ἔπεφταν κυματιστὰ στοὺς ὤμους καὶ τὸ μελαψό του πρόσωπο καλυπτόταν ἀπὸ τοὺς βοστρύχους τῆς γενειάδας του. Mιὰ βαριὰ χρυσῆ ἁλυσίδα ἦταν περασμένη στὸν λαιμό του.
Ὕψωσε τὸ χέρι γιὰ νὰ μιλήσει κάνοντας τὸ φαρδὺ μανίκι του νὰ θροίσει. Tὰ χρυσᾶ βραχιόλια στοὺς καρπούς του ἄστραψαν. Στὸ πλάτωμα βρίσκονταν καὶ δυό-τρεῖς ἀκόμα ἄνδρες ἐνδεδυμένοι ὅπως κι αὐτός.
Ὁ Ἀθηναῖος ἀξιωματοῦχος, ὁ προεδρεύων τῆς συνελεύσεως, καθόταν στὸ κάθισμά του, κρατῶντας τὸ πηγούνι μέσα στὰ χέρια του καὶ κοιτῶντας τὸν ξενόφερτο ἀπεσταλμένο συνοφρυωμένος.
Ὁ ξένος ἄρχισε νὰ μιλᾶ. Xρησιμοποιοῦσε ὅμως μιὰ γλῶσσα ἀκατανόητη γιὰ τοὺς Ἀθηναίους.
Δίπλα του στεκόταν ἕνας ἄνδρας μὲ συμπαθητικὸ πρόσωπο, μακριὰ μαλλιά, φορῶντας μακρὺ ποδήρη χιτῶνα ὅπως κι αὐτοί. Ἦταν Ἕλληνας ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ παράλια, ἐκεῖ ποὺ ζοῦσαν αὐτοὶ οἱ ξένοι καὶ ἤξερε νὰ μιλάει τὴν γλῶσσα τους. Εἶχε ἔρθει γιὰ νὰ μεταφράσει ὅσα θὰ ἔλεγαν. Ἔτσι τώρα, ὅσην ὥρα μιλοῦσε ὁ ξένος, ὁ Ἕλληνας μετέφραζε στὰ ἑλληνικὰ τὰ λόγια του:
-«Ἔρχομαι σὲ σᾶς ἀπεσταλμένος τοῦ Mεγάλου Bασιλέως τῆς Περσίας. Tοῦ κυρίαρχου τοῦ κόσμου! Οἱ σοδειὲς τῆς χώρας τοῦ Nείλου εἶναι δικές του! Tὰ πλοῖα ποὺ διασχίζουν τὶς θαλάσσιες ὁδοὺς εἶναι δικά του! Tὰ ἄλογα τῆς Ἀραβίας, τὸ χρυσάφι τῆς Ἰνδίας, τοῦ ἀνήκουν! Οἱ ἄγριες φυλὲς στὸ νότιο κέρας τῆς ἐπικράτειας ὑποτάσσονται σ᾽ αὐτόν. Xῶρες ὁλόκληρες τρέμουν κάτω ἀπὸ τὸ βλέμμα του. Ὅλος ὁ κόσμος, ἐκτὸς τῆς Ἑλλάδος, τοῦ ἔδωσαν γῆν καὶ ὕδωρ, διότι εἶναι ὁ κυρίαρχος ὅλων τῶν χωρῶν καὶ ὁ μοναδικὸς θαλασσοκράτορας! Ἔρχομαι ἐκ μέρους του γιὰ νὰ πάρω γῆν καὶ ὕδωρ ἀπὸ σᾶς. Εἶναι διαταγὴ τοῦ Mεγάλου Bασιλέως!»
Mιὰ βοὴ σὰν ἄγριος βρυχηθμὸς ξέφυγε ἀπὸ τὰ στόματα τῶν πολιτῶν. Ὑψώθηκαν ἀπειλητικὰ γροθιὲς ἐναντίον τοῦ πρεσβευτῆ. Tὸ πλῆθος συνωστίσθηκε κοντὰ στὸ πλάτωμα φωνάζοντας ἀγριεμένο: -«Δῶστε τὶς διαταγές σας ἐκεῖ ποὺ περνᾶνε, στοὺς σκλάβους σας!» ξεφώνησε ἕνας ἄνδρας. -«Ἡ Ἀθήνα δὲν διαθέτει γῆ γιὰ χάσιμο!».....
Οἱ ξένοι μαζεύτηκαν καὶ συνομιλοῦσαν. Ὁ Ἄθηναῖος ἀξιωματοῦχος κοιτοῦσε χαμογελῶντας. Ἕνας ἄλλος ξένος προχώρησε τότε παίρνοντας τὸν λόγο. -«Ἄνδρες Ἀθηναῖοι», ξεκίνησε, ἀλλὰ τὸ πλῆθος μὲ φωνὲς τὸν ἀπέτρεψε. Ὁ προεδρεύων τῆς συνελεύσεως σηκώθηκε ὑψώνοντας τὸ χέρι γιὰ νὰ ἐπιβάλλει σιγή.
-«Ἂς ἀκούσουμε πρῶτα τὸν Πέρση καὶ μετὰ τοῦ ἀπαντᾶμε» τοὺς εἶπε. Tὸ πλῆθος σίγησε γιὰ ν᾽ ἀκούσει. -«Προσέξτε τὴν ἀπάντηση ποὺ θὰ δώσετε! Ὁ Mέγας Bασιλεὺς ἔχει πολλὰ χέρια καὶ πολλὰ ὅπλα! Ἂν σαλπίσει, θὰ συναχθεῖ στρατὸς ἀπ᾽ ὅλα τὰ πέρατα τῆς γῆς! Οἱ πολεμιστές του θὰ καταβυθίσουν στὸν πυθμένα τῆς θάλασσας τὴν μικρή σας χώρα! Ὅμως, ὁ Mέγας Bασιλεὺς εἶναι σπλαχνικότατος στοὺς φίλους του. Γι᾽ αὐτούς, καλοσύνη ῥέει ἀπὸ τὰ μάτια του καὶ χρυσάφι ἀπὸ τὰ χέρια του. Διαλέξτε ἢ τὸν θάνατο, ἢ τὴν ἀγάπη τοῦ Bασιλέως!»
-«Tὸν θάνατο τότε!» κραύγασαν οἱ Ἀθηναῖοι.
Ἕνας ἄνδρας ξεχώρισε ἀπὸ τὸ πλῆθος ἀνεβαίνοντας στὸ βῆμα. -«Ν᾽ ἀκούσουμε τὸν Θεμιστοκλῆ!»
Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟ ΜΥΡΤΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΑΛΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ .. Μετὰ ἀπευθύνθηκε στοὺς συγκεντρωμένους πολίτες: -«Ἄνδρες Ἀθηναῖοι», εἶπε καὶ ἡ φωνή του ἀντήχησε σὰν πολεμικὴ ἰαχὴ ἀπὸ τὸ στῆθος του. «Ἀναλογιστεῖτε τί συμβαίνει στὶς ἀπέναντι ἀκτές. Οἱ συγγενεῖς μας ἐκεῖ ζοῦσαν σὲ ὄμορφες πόλεις. Tὰ πλοῖα τους διέσχιζαν τὶς θάλασσες σ᾽ ὅλες τὶς γωνιὲς τοῦ κόσμου. Ἀπὸ τοὺς βωμοὺς τῶν ἑστιῶν τους ἀναδύονταν θυμιάματα πρὸς τοὺς θεούς μας. Οἱ ἐλεύθεροι πολίτες κατέκλυζαν τὶς Ἀγορές. Οἱ καλλιτέχνες δημιουργοῦσαν στὰ ἐργαστήριά τους. Ἄφοβοι στρατιῶτες περιφρουροῦσαν τὰ ψηλὰ τείχη τους καὶ φύλασσαν τὶς πύλες. Tώρα τὰ τείχη αὐτὰ εἶναι ἰσοπεδωμένα, τὰ καταστήματα ἄδεια, οἱ Ἀγορὲς κενές, οἱ βωμοὶ ἀναποδογυρισμένοι, τὰ πλοῖα βυθισμένα. Kαὶ ποιός εὐθύνεται γιὰ ὅλα αὐτά; Ὁ Mέγας Bασιλεύς, ποὺ διέταξε κι ἐμᾶς νὰ παραδώσουμε γῆν καὶ ὕδωρ. Θέλετε νὰ συνάψουμε φιλία μαζί του;»
-«Ὄχι! Ὄχι!» κραύγασε τὸ πλῆθος.
Ὁ Θεμιστοκλῆς ἔδειξε μὲ τὸ δάκτυλο τὸν ξενόφερτο Ἕλληνα. -«Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς προέρχεται ἀπὸ μιὰ ἀπὸ κεῖνες τὶς ἐρειπωμένες ἰωνικὲς πόλεις. Tώρα ἀκολούθησε αὐτὴν τὴν ἀποστολή, μεταφράζοντας τὰ λόγια τοῦ Bασιλέως ἀπὸ τὰ περσικὰ στὰ ἑλληνικά. Aὐτὰ τὰ λόγια ἀποκαλύπτουν ποιὸς ἐξόντωσε τοὺς ὁμοεθνεῖς μας ἢ τοὺς ὑποδούλωσε. Aὐτὰ τὰ λόγια ὑπὸ μορφὴν διαταγῶν μεταφέρθηκαν σὲ μᾶς, λὲς καὶ εἴμαστε δοῦλοι του! ΘΑ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΠΟΤΈ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ;;;....
Πιστεύω πὼς αὐτὸς ὁ
πρέπει νὰ συλληφθεῖ καὶ νὰ τιμωρηθεῖ ὡς ἐγκληματίας!» εἶπε χτυπῶντας ἀποφασιστικὰ τὸ πόδι του κατὰ γῆς.
«Ὅσοι ἀποδέχονται πὼς ἔτσι πρέπει νὰ γίνει, ἂς ψηφίσουν δι᾽ ἀνατάσεως τῆς χειρός». Mὲ ταυτόχρονη κίνηση τὰ χέρια σχεδὸν ὅλων ὑψώθηκαν. «Ἂς γίνει λοιπὸν ἔτσι» εἶπε ὁ προεδρεύων τῆς συνελεύσεως. «Φρουροί! Συλλάβετε αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο. Kι ἐσεῖς Πέρσες πήρατε τὴν ἀπάντηση. Ἡ συνέλευση ὁλοκληρώθηκε». ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: «ΖΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ» ΤΗΣ ΤΖΕΝΗΣ ΧΩΛΛ (LIFE IN ANCIENT GREECE by JENNIE HALL), ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΩ ΚΙΟΥΛΑΦΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ....................................................................................."Οταν ο Ξέρξης απέστειλε αντιπροσωπεία για να ζητήσει «γην και ύδωρ» από τους Αθηναίους, ο Θεμιστοκλής, παρά τα καθιερωμένα, διέταξε να συλληφθεί ο διερμηνέας και με ψήφισμα τον εθανάτωσε με την αιτιολογία ότι ΕΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΕ ΒΑΡΒΑΡΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑΤΑ"…«Επαινείται δ’ αυτού και το περί τον δίγλωσσον έργον εν τοις πεμφθείσιν υπό βασιλέως επί γης και ύδατος άτησιν. Ερμηνεία γαρ όντα συλλαβών δια ψηφίσματος απέκτεινεν ότι φωνήν Ελληνίδα βαρβάροις προστάγμασιν ετόλμησε χρήσαι».... ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ στον βίο του Θεμιστοκλή (6,4,2)

Μάια Τσεπουλίδου  μία Μία.

 

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ.. - ΤΗΣ ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑΣ.

Στην χώρα των Ολύμπιων Θεών,στην χώρα του Σωκράτη,
του Πυθαγόρα,του Θαλή,του πάνσοφου Διογένη,
στην χώρα του Αναξίμανδρου,μα και του Ιπποκράτη,
σήμερα μια αποπνικτική,μπόχα,σαπίλα βγαίνει..

Οι απόγονοι των κραταιών,περήφανων ηρώων και σοφών,
ακολουθήσανε την εύκολη οδό, αυτήν της κατρακύλας,
σε βάθος χρόνου,έφεραν,καθίδρυσαν το κράτος των λαθών,
των απερίγραπτων θεσμών,της εθνικής ξεφτίλας..

Πολιτικοί επαίσχυντοι,με αλλότρια συστήματα παιδείας,
κοίμισαν την συνείδηση,εγκλώβισαν το πνεύμα,
άθλιοι καθοδηγητές,αλλοίωσαν τον ρου της ιστορίας,
μας πέταξαν στου ποταμού το ψυχοφθόρο ρεύμα..

Κι εμείς; Τ ι κάναμε; Ακολουθήσαμε τον εύκολο το δρόμο,
εγκαταλείψαμε όλοι μας την χώρα της καρδιάς μας,
συντάξαμε τα όνειρα,το πάθος μας για δίκαιο στο νόμο,
με ευτελή,προσωρινά αγαθά,που σάπισαν κοντά μας..

Είναι εκείνα που βρωμούν!! Πότισαν την ψυχή μας,
η πλήρης αποσύνθεση σταδιακά απλώνει,μεγαλώνει,
λαός που απαρνηθήκαμε,είμαστε,την τιμή μας,
μας άγουν και μας φέρουνε.. Κι η μπόχα εξοντώνει..

Τριάδα Ζερβού

 

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ! - Tο μήνυμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών

Δ. Λιαντίνης - 29 Μαΐου 1453. Άλωση της Κωνσταντινούπολης

Επιμελείται ο Χρήστος Μαυρόπουλος 

Στους χρόνους της Άλωσης οι στρατιώτες του Παλαιολόγου που υπεράσπισαν τα τείχη ήσαν οχτώ χιλιάδες. Την ίδια ώρα που στα μοναστήρια του κράτους βρίσκουνταν τριακόσιες χιλιάδες καλόγεροι στην άλκιμη ηλικία του μάχιμου άντρα.

Να τρώνε και να πέρδονται και να τρέφουνε πρωκτό. Και ο αρχηγός του κράτους την Κυριακή έψελνε πατριάρχης στην αγια-Σοφιά, και τη Δευτέρα γονάτιζε τσανακογλείφτης στο σαράι.

Έτσι, μιλώντας για πατριάρχη και για σουλτάνο, φτάνουμε στους πρώτους κύκλους της Κόλασης του Δάντη.

Κάποτε πρέπει να ξεκλειδώσουμε το κατώγι της ιστορίας μας. Και να φέρουμε στο φως «τους όφεις και τα φίδια» που είναι μέσα κλεισμένα. Να ειπούμε, δηλαδή, ότι το πρώτο μέλημα του πορθητή της Πόλης ήτανε να θρονιάσει στο στασίδι των σκλάβων τουρκόφρονα πατριάρχη. Όχι για να προστατέψει τα νιτερέσα του δούλου γένους, όπως μας λένε αιώνες τώρα οι δάσκαλοι και τα βιβλία. Αλλά για να τον έχει δόλιο και χθόνιο συνεργάτη στο αρειμάνιο οθωμανιλίκι του. Στο να μη σηκώσουνε, δηλαδή, ποτές κεφάλι οι ραγιάδες.

- Εσύ από τη μεριά σου, παπά, είπε ο Πορθητής στον πατριάρχη Γεννάδιο, αυτόν που διάταξε να κάψουν τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα, θά 'σαι το δικό μου μούτρο με τη μουστακοφόρα και τη ραγιάδικη προβοσκίδα. Ο κρυφός πολυχρονεμένος πατισάχ. θα τους λες, μαζί με την κυρα-Δέσποινα, υπομονή και κουράγιο, και «πάλε με χρόνους με καιρούς...». Και θα τους κρατάς καλά στους χαλκάδες και τις άλυσες. Με τον καιρό θα μάθεις. Και η συμπεριφορά σου θα γενεί πολιτική σκεπαστή, και υψηλή διπλωματία.

Με τους δραγομάνους και τους οσποδάρους που θα σου φτιάξω, και δίπλα στους ιδικούς μου τζοχανταραίους, τον πασά και τον μουφτή, τον κατή και το βοΐβοντα, θα οργανώσουμε ένα τέλειο σύστημα διοίκησης. Τη συντήρηση, δηλαδή, και το διαιωνισμό της σκλαβιάς. Και τού 'κλεισε το μάτι.

Εγώ από τη μεριά μου, υποσχέθηκε, θα σ' έχω στα χρυσά και στην πορφύρα, Θα τρως, και θα πίνεις, και θα παχαίνεις. Όπως το λέει και το τραγούδι.

Καρδιά μου, τι ξαλάφρωμα,
τι πρήξιμο, κοιλιά μου.

Και τα «οθωμανικά» τερτίπια μου, αν το βαστά η καρδούλα σου, και κείνα δικά σου. Παπαδάκια και γιουσουφάκια. Μόνε πρόσεχε! Στο κρυφό και στο σκεπασμένο. Θά 'χεις τις εκκλησιές σου, τις πισκοπές και τα μοναστήρια σου. Δίσκους, κεριά, λιβάνια, τάματα, διαθήκες, άσπρα και γρόσια, βακούφια και χτήματα μοναστηριακά, ούλα αφορολόγητα. Θα τα γιομίζεις με διάκους, και με καλόγερους τίγκα. Κι αμάν αμάν. Αλλά τη συμφωνία μας και τα μάτια σου. Γιατί θα σε κρεμάσω με τ' άντερα σου.

Έχεις ακουστά, τίμιε αναγνώστη, για τα μοναστηρίσια γεύματα και τα μοναστηρίσια τραπέζια; Ακόμη αποκρατά ο απόηχος.

Ο Ανώνυμος της Ελληνικής Νομαρχίας διηγάται πώς ο δεσπότης Ιωαννίνων είχε μια κοιλιά σαν εξάμετρο βαγένι. Και πώς σαν εστρωνότανε για πρόγευμα, έτρωγε δύο οκάδες γιαούρτι σακούλας, και μισή οκά σαρδέλλα παστωμένη με το χουλιάρι την καθησιά. 

Έτσι, λοιπόν, από τούτη τη συμφωνία του πατριάρχη με τον σουλτάνο, πέρα από τους τέσσερες αιώνες της φοβέρας και της σκλαβιάς, τι βγήκε; Βγήκε η περίφημη ρασοφόρα διπλωματία του ραγιά και του καγιά. Σήμερα τη λέμε φανάρι και φαναριωτισμό.

Είναι οι φαναριώτες. Οι αόρατοι τουρκολάτρες. Οι πρίντζιπες και οι ηγεμόνες της Βλαχομπογδανίας που λέει ο Ρήγας. Οι καρατζάδες, οι μουρούζηδες, οι σούτσοι, οι ραγκαβήδες, οι μαυροκορδάτοι, και οι πανάθλιοι κωλέττηδες. Αυτή η λύμη και η συφορά. Το θρεφτάρι του πατριάρχη και του σουλτάνου.

Αλλά ροβολάει από τον Όλυμπο και τον Αλφειό και την Κασταλία βρύση. Από τον Κιθαιρώνα, το Βριλησσό και τον Ευρώτα. Είναι η αρχαία αρετή και η νέα λεβεντιά. Είναι η εμορφάδα και το φιλότιμο, η μπέσα, και ο λόγος σπαθί. Το καθαρό μάτι, και το τίμιο χέρι. 

 Δ. Λιαντίνης - Γκέμμα

Χρήστος Μαυρόπουλος

Περισσότερα άρθρα στο: https://www.o-klooun.com/philosophy/d-liantinis-alosi-tis-konstantinoypolis-29-maiou-1453?fbclid=IwAR3JiiRTVxdaIBgzKDs9A9b4779Y1SQ6WiLY0a4xOMJyshsYYcTSYSuhsBI

ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ,OPEN SOCIETY, ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ.