Σάββατο 18 Αυγούστου 2018
Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018
OI ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΟΙ ΟΡΟΙ: ‘’Αρχαίος’’, ‘’Αρχαία’’, ‘’Αρχαίοι’’ και ούτω καθ` εξής, ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΙ και ΕΣΦΑΛΜΕΝΟΙ!
Γράφει ο Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης·
Είναι γνωστό ότι η καθεστηκυία τάξη πραγμάτων με την ανοχή και τον ωχ
αδερφισμό που διακρίνει (και ανέκαθεν διέκρινε) την πνευματική νιρβάνα
των υπηκόων της, λανσάρει κατά εποχή όρους, των οποίων οι λέξεις αυτές
καθ` αυτές, εμπεριέχουν εντελώς διαφορετικό νόημα από αυτό που
διαδίδεται και τελικά επιβάλλεται ως ορθόν, μέσω των σχολικών
εγχειριδίων, των δημοσιογραφικών αναμεταδόσεων, των καθοδηγητών γνώμης
πολιτικών και κοινωνικών λειτουργών και γενικά όλων όσων χειραγωγούν την
κοινή και δημόσια γνώμη.
Αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου και μάλιστα διαχρονικό, είναι η παραποίηση και η διαστρέβλωση του πραγματικού νοήματος που εμπεριέχει η όποια προσβληθείσα λέξη, μέχρι την πλήρη αλλαγή του νοήματός της και την μετάλλαξη της σε όποιο νόημα επιθυμεί να της δώσει η καθεστηκυία τάξη, είτε εξαργυρώνοντας παγκοσμιοποιημένες επιταγές, είτε όχι.
Στην προκειμένη περίπτωση θίγεται το θέμα της χρήσης του όρου-λέξης ‘’Αρχαίος’’ πχ. Έλληνας, ‘’Αρχαία’’ πχ. Ελλάδα κ.λπ.
Προσωπικά, τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο δεν χρησιμοποιώ το χαρακτηριστικό επίθετο ‘’Αρχαίος’’, ‘’Αρχαίοι’’ σε καμία γραμματική πτώση διότι δεν έχω πειστεί πως οι Έλληνες του 700 προ χριστιανικής χρονολόγησης είναι Αρχαίοι. Κι αυτό διότι το επίθετο αρχαίος, -αία, -αίο, υποδηλώνει και νοηματίζει την αφετηρία μιας κάποιας χρονικής αρχής. Κάτι που άρχισε σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο και που συνεπώς πριν από αυτό δεν υπήρχε τίποτα.
Μετά τον Μινωικό, Αιγαιακό και Μυκηναϊκό πολιτισμό (3.500 μέχρι 1.100 χρόνια προ χριστιανικής χρονολόγησης), αυτές που μας έμαθαν για επίσημες χρονικές περιόδους είναι οι εξής:
Από το 700 μέχρι το 480 ‘’προ Χριστού’’ όπως λένε, είναι η Αρχαϊκή Περίοδος. Από το 479 μέχρι το 323 πάντα ‘’προ Χριστού’’, όπως λένε, είναι η Κλασική Περίοδος.
Από το 323 μέχρι το 146 ‘’π. Χ.’’, όπως λένε, είναι η Ελληνιστική Εποχή. (Τι όρος κι αυτός). Από το 146 ‘’π. Χ.’’ αρχίζει η Ρωμαϊκή Περίοδος, το χρονολόγιο μηδενίζεται έτσι αυθαίρετα! για να συνεχιστεί από το 1, με θετικό πρόσημο, έτσι αυθαίρετα! που σηματοδοτεί την γέννηση του ‘’Χριστού’’, έτσι αυθαίρετα! Κι ας είναι γνωστό πολλές δεκαετίες τώρα, ότι ο Ιησούς δεν γεννήθηκε το 1 ‘’μετά Χριστού’’, που ούτως ή άλλως είναι ένας πλασματικός αριθμός χρονολογίου ο οποίος δεν υπήρξε ποτέ.
Εν τοιαύτη περιπτώσει η Ρωμαϊκή Περίοδος, ολοκληρώνεται το 330 ‘’μ. Χ’’. Ακολουθεί η Βυζαντινή Περίοδος μέχρι το 1453, η Οθωμανική Περίοδος μέχρι το 1821 και η Νεότερη Περίοδος μέχρι σήμερα. Πολλοί ιστορικοί παρακάμπτουν την Κλασική, την ‘’Ελληνιστική’’ και την Ρωμαϊκή Περίοδο και θεωρούν ότι το τέλος της αρχαίας περιόδου είναι το 330 ‘’μετά Χριστού’’ όπου με αφορμή την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη αρχίζει η Βυζαντινή Περίοδος.
Συνεπώς αρχαίοι Έλληνες (σύμφωνα με αυτά που χρόνια ολάκερα μας μαθαίνουν), χαρακτηρίζονται αυτοί που έζησαν από το 700 ‘’προ Χριστού’’ μέχρι το 330 ‘’μετά Χριστού’’, πράγμα που σημαίνει ότι πριν απ` το 700 ‘’προ Χριστού’’ δεν υπήρχαν αρχαίοι Έλληνες.
Και τώρα τίθενται τα ερωτήματα:
α) Πως χαρακτηρίζονται οι Έλληνες που ζούσαν σ` αυτή την χερσόνησο πριν απ` το 700 ‘’προ Χριστού’’;
β) Και τι είναι το 700 ‘’προ Χριστού’’ για να αρχίζει απ` αυτό και μετά, η ύπαρξη ενός λαού που προϋπάρχει χιλιάδες χρόνια πριν απ` το 700;
γ) Και γιατί οι Μινωίτες, οι Αιγαιάτες και οι Μυκηναίοι δεν χαρακτηρίζονται αρχαίοι Έλληνες; Ήταν άλλοι λαοί;
Στην πραγματικότητα όλο αυτό το χρονολόγιο είναι κατασκευασμένο για δύο λόγους. Πρώτον για να μας πείσουν ότι η ιστορία της Ελλάδας (όχι των αρχαίων Ελλήνων), αρχίζει απ` τον Μινωικό πολιτισμό και μετά, και δεύτερον, για να ακούμε την λέξη ‘’αρχαίος’’ και να νοηματίζουμε κάτι πάρα πολύ παλιό! Τόσο παλιό, που έχει εξανεμιστεί στο πέρασμα του χρόνου και που από εμάς τους νεοέλληνες απέχει έτη φωτός, χαμένο σε νεφελώδη μυθεύματα, αμφιλεγόμενα και ανεπιβεβαίωτα, χρήσιμα μόνο στα μικρά παιδιά για να φάνε το φαΐ τους.
Και για να τελειώνουμε με τα χαλκευμένα χρονολόγια της ιστορίας και του πολιτισμού που μας προσφέρουν, η αρχή του αρχαίου και συνεπώς του πρώτου δείγματος πολιτισμού των προγόνων μας, αυτών που προσωπικά χαρακτηρίζω αρχαίους Έλληνες, είναι αυτοί που, όχι από το 700 ‘’π. Χ.’’, όχι από το 3500 ‘’π. Χ.’’, αλλά πριν από 20.330 χρόνια έκαναν εξόρυξη ορυχείου ώχρας στη Θάσο.
Αρχαίοι Έλληνες είναι αυτοί που πριν από 10.000 χρόνια έκαναν χειρουργικές επεμβάσεις και συγκεκριμένα κρανιο-ανατρήσεις και που στον ελλαδικό χώρο έθαβαν τους νεκρούς τους (σοβαρή ένδειξη πολιτισμού) και κατασκεύαζαν οικισμούς όπως αυτόν που βρέθηκε στην Κύθνο.
Αρχαίοι Έλληνες είναι αυτοί που πριν 9.000 χρόνια κατασκεύαζαν αγκίστρια ψαρέματος σαν αυτά που βρέθηκαν στην Αλόννησο.
Αρχαίους Έλληνες θα αποκαλέσω αυτούς τους Έλληνες που 6.500 χρόνια πριν, ανέπτυξαν στη Θεσσαλία τον πολιτισμό του Σέσκλου. Αυτούς θα χαρακτηρίσω και θα αποκαλέσω αρχαίους Έλληνες, κι όχι τον βασιλιά Μίνωα, τον Θησέα, τον βασιλιά Ηρακλή, τον Αχιλλέα, τον Περικλή, τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον… και όλους αυτούς που έζησαν απ` τον Μινωικό Πολιτισμό και εντεύθεν μέχρι και το τέλος της βυζαντινής περιόδου. Αυτούς τους αποκαλώ Έλληνες και από την ‘’απελευθέρωση’’ των Ελλήνων και μετά, γράφω και ομιλώ για Νεοέλληνες.
Επίσης, τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο, εκτιμώ ότι δεν είναι ορθός ο όρος ‘’προ Χριστού’’ (π. Χ.). Κι αυτό διότι δεν θεωρώ πως για χάρη κάποιου ‘’χρισμένου’’ μπορεί να σταματήσει ο πανδαμάτωρ αειθαλής και αιώνιος χρόνος και να ξαναρχίσει την αέναη πορεία του απ` την αρχή.
Υπάρχουν ορθότεροι, συμβατικότεροι και περισσότερο δόκιμοι όροι από το πομπώδες νόημα που θέλουν να δηλώσουν τα αρκτικόλεξα ‘’π. Χ.’’ αντί των οποίων, είναι ακριβέστερο να χρησιμοποιούνται οι όροι: ‘’προ χριστιανικής χρονολόγησης (π. χ. χ.) ή ‘’προ χριστιανικού ημερολογίου’’, καθώς και: ‘’μετά χριστιανικής χρονολόγησης’’ (μ. χ. χ.) ή ‘’μετά χριστιανικού ημερολογίου’’.
Πηγές: Για τις χειρουργικές κρανιο-ανατρήσεις και για τον πολιτισμό του Σέσκλου, βλέπε (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε, ενότητα υπ` αριθμό 4.9.2,) και (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ, ενότητα υπ` αρ. 2.1.) στο βιβλίο μου με τίτλο ‘’ΟΛΟΙ ΑΝΤΕΓΡΑΨΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ’’. (Για επικοινωνία μαζί μου, llbillis@hotmail.gr).
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
Οικονομολόγος-Κοινωνιολόγος, Μελετητής τάξης Β΄
Αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου και μάλιστα διαχρονικό, είναι η παραποίηση και η διαστρέβλωση του πραγματικού νοήματος που εμπεριέχει η όποια προσβληθείσα λέξη, μέχρι την πλήρη αλλαγή του νοήματός της και την μετάλλαξη της σε όποιο νόημα επιθυμεί να της δώσει η καθεστηκυία τάξη, είτε εξαργυρώνοντας παγκοσμιοποιημένες επιταγές, είτε όχι.
Στην προκειμένη περίπτωση θίγεται το θέμα της χρήσης του όρου-λέξης ‘’Αρχαίος’’ πχ. Έλληνας, ‘’Αρχαία’’ πχ. Ελλάδα κ.λπ.
Προσωπικά, τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο δεν χρησιμοποιώ το χαρακτηριστικό επίθετο ‘’Αρχαίος’’, ‘’Αρχαίοι’’ σε καμία γραμματική πτώση διότι δεν έχω πειστεί πως οι Έλληνες του 700 προ χριστιανικής χρονολόγησης είναι Αρχαίοι. Κι αυτό διότι το επίθετο αρχαίος, -αία, -αίο, υποδηλώνει και νοηματίζει την αφετηρία μιας κάποιας χρονικής αρχής. Κάτι που άρχισε σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο και που συνεπώς πριν από αυτό δεν υπήρχε τίποτα.
Μετά τον Μινωικό, Αιγαιακό και Μυκηναϊκό πολιτισμό (3.500 μέχρι 1.100 χρόνια προ χριστιανικής χρονολόγησης), αυτές που μας έμαθαν για επίσημες χρονικές περιόδους είναι οι εξής:
Από το 700 μέχρι το 480 ‘’προ Χριστού’’ όπως λένε, είναι η Αρχαϊκή Περίοδος. Από το 479 μέχρι το 323 πάντα ‘’προ Χριστού’’, όπως λένε, είναι η Κλασική Περίοδος.
Από το 323 μέχρι το 146 ‘’π. Χ.’’, όπως λένε, είναι η Ελληνιστική Εποχή. (Τι όρος κι αυτός). Από το 146 ‘’π. Χ.’’ αρχίζει η Ρωμαϊκή Περίοδος, το χρονολόγιο μηδενίζεται έτσι αυθαίρετα! για να συνεχιστεί από το 1, με θετικό πρόσημο, έτσι αυθαίρετα! που σηματοδοτεί την γέννηση του ‘’Χριστού’’, έτσι αυθαίρετα! Κι ας είναι γνωστό πολλές δεκαετίες τώρα, ότι ο Ιησούς δεν γεννήθηκε το 1 ‘’μετά Χριστού’’, που ούτως ή άλλως είναι ένας πλασματικός αριθμός χρονολογίου ο οποίος δεν υπήρξε ποτέ.
Εν τοιαύτη περιπτώσει η Ρωμαϊκή Περίοδος, ολοκληρώνεται το 330 ‘’μ. Χ’’. Ακολουθεί η Βυζαντινή Περίοδος μέχρι το 1453, η Οθωμανική Περίοδος μέχρι το 1821 και η Νεότερη Περίοδος μέχρι σήμερα. Πολλοί ιστορικοί παρακάμπτουν την Κλασική, την ‘’Ελληνιστική’’ και την Ρωμαϊκή Περίοδο και θεωρούν ότι το τέλος της αρχαίας περιόδου είναι το 330 ‘’μετά Χριστού’’ όπου με αφορμή την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη αρχίζει η Βυζαντινή Περίοδος.
Συνεπώς αρχαίοι Έλληνες (σύμφωνα με αυτά που χρόνια ολάκερα μας μαθαίνουν), χαρακτηρίζονται αυτοί που έζησαν από το 700 ‘’προ Χριστού’’ μέχρι το 330 ‘’μετά Χριστού’’, πράγμα που σημαίνει ότι πριν απ` το 700 ‘’προ Χριστού’’ δεν υπήρχαν αρχαίοι Έλληνες.
Και τώρα τίθενται τα ερωτήματα:
α) Πως χαρακτηρίζονται οι Έλληνες που ζούσαν σ` αυτή την χερσόνησο πριν απ` το 700 ‘’προ Χριστού’’;
β) Και τι είναι το 700 ‘’προ Χριστού’’ για να αρχίζει απ` αυτό και μετά, η ύπαρξη ενός λαού που προϋπάρχει χιλιάδες χρόνια πριν απ` το 700;
γ) Και γιατί οι Μινωίτες, οι Αιγαιάτες και οι Μυκηναίοι δεν χαρακτηρίζονται αρχαίοι Έλληνες; Ήταν άλλοι λαοί;
Στην πραγματικότητα όλο αυτό το χρονολόγιο είναι κατασκευασμένο για δύο λόγους. Πρώτον για να μας πείσουν ότι η ιστορία της Ελλάδας (όχι των αρχαίων Ελλήνων), αρχίζει απ` τον Μινωικό πολιτισμό και μετά, και δεύτερον, για να ακούμε την λέξη ‘’αρχαίος’’ και να νοηματίζουμε κάτι πάρα πολύ παλιό! Τόσο παλιό, που έχει εξανεμιστεί στο πέρασμα του χρόνου και που από εμάς τους νεοέλληνες απέχει έτη φωτός, χαμένο σε νεφελώδη μυθεύματα, αμφιλεγόμενα και ανεπιβεβαίωτα, χρήσιμα μόνο στα μικρά παιδιά για να φάνε το φαΐ τους.
Και για να τελειώνουμε με τα χαλκευμένα χρονολόγια της ιστορίας και του πολιτισμού που μας προσφέρουν, η αρχή του αρχαίου και συνεπώς του πρώτου δείγματος πολιτισμού των προγόνων μας, αυτών που προσωπικά χαρακτηρίζω αρχαίους Έλληνες, είναι αυτοί που, όχι από το 700 ‘’π. Χ.’’, όχι από το 3500 ‘’π. Χ.’’, αλλά πριν από 20.330 χρόνια έκαναν εξόρυξη ορυχείου ώχρας στη Θάσο.
Αρχαίοι Έλληνες είναι αυτοί που πριν από 10.000 χρόνια έκαναν χειρουργικές επεμβάσεις και συγκεκριμένα κρανιο-ανατρήσεις και που στον ελλαδικό χώρο έθαβαν τους νεκρούς τους (σοβαρή ένδειξη πολιτισμού) και κατασκεύαζαν οικισμούς όπως αυτόν που βρέθηκε στην Κύθνο.
Αρχαίοι Έλληνες είναι αυτοί που πριν 9.000 χρόνια κατασκεύαζαν αγκίστρια ψαρέματος σαν αυτά που βρέθηκαν στην Αλόννησο.
Αρχαίους Έλληνες θα αποκαλέσω αυτούς τους Έλληνες που 6.500 χρόνια πριν, ανέπτυξαν στη Θεσσαλία τον πολιτισμό του Σέσκλου. Αυτούς θα χαρακτηρίσω και θα αποκαλέσω αρχαίους Έλληνες, κι όχι τον βασιλιά Μίνωα, τον Θησέα, τον βασιλιά Ηρακλή, τον Αχιλλέα, τον Περικλή, τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον… και όλους αυτούς που έζησαν απ` τον Μινωικό Πολιτισμό και εντεύθεν μέχρι και το τέλος της βυζαντινής περιόδου. Αυτούς τους αποκαλώ Έλληνες και από την ‘’απελευθέρωση’’ των Ελλήνων και μετά, γράφω και ομιλώ για Νεοέλληνες.
Επίσης, τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο, εκτιμώ ότι δεν είναι ορθός ο όρος ‘’προ Χριστού’’ (π. Χ.). Κι αυτό διότι δεν θεωρώ πως για χάρη κάποιου ‘’χρισμένου’’ μπορεί να σταματήσει ο πανδαμάτωρ αειθαλής και αιώνιος χρόνος και να ξαναρχίσει την αέναη πορεία του απ` την αρχή.
Υπάρχουν ορθότεροι, συμβατικότεροι και περισσότερο δόκιμοι όροι από το πομπώδες νόημα που θέλουν να δηλώσουν τα αρκτικόλεξα ‘’π. Χ.’’ αντί των οποίων, είναι ακριβέστερο να χρησιμοποιούνται οι όροι: ‘’προ χριστιανικής χρονολόγησης (π. χ. χ.) ή ‘’προ χριστιανικού ημερολογίου’’, καθώς και: ‘’μετά χριστιανικής χρονολόγησης’’ (μ. χ. χ.) ή ‘’μετά χριστιανικού ημερολογίου’’.
Πηγές: Για τις χειρουργικές κρανιο-ανατρήσεις και για τον πολιτισμό του Σέσκλου, βλέπε (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε, ενότητα υπ` αριθμό 4.9.2,) και (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ, ενότητα υπ` αρ. 2.1.) στο βιβλίο μου με τίτλο ‘’ΟΛΟΙ ΑΝΤΕΓΡΑΨΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ’’. (Για επικοινωνία μαζί μου, llbillis@hotmail.gr).
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
Οικονομολόγος-Κοινωνιολόγος, Μελετητής τάξης Β΄
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης·
Πέμπτη 16 Αυγούστου 2018
ΤΗΝΟΣ - Ο χριστιανικός Ναός της Παναγίας, είναι κτισμένος επάνω σε αρχαίο θέατρο του Μεγάλου Θεού Διονύσου.
ΤΗΝΟΣ
Κανένας δεν αμφισβητεί ότι το συγκεκριμένο σημείο έχει μία πολύ «θαυματουργή» θα λέγαμε γεωδαισία. Λίγοι είναι εκείνοι όμως που έψαξαν τι προϋπήρχε πριν το χριστιανικο κτίσμα της εκκλησίας της Τήνου.
Ο χριστιανικός Ναός της Παναγίας, είναι κτισμένος επάνω σε αρχαίο
θέατρο του Μεγάλου Θεού Διονύσου. Αυτός ο Θεός που τρεις φορές
γεννήθηκε, δέσποζε στην αρχαιότητα ακριβώς στο συγκεκριμένο σημείο όπου
πολλοί άνθρωποι παρακολουθούσαν τις παραστάσεις στο θέατρο του.
Στα προ Χριστού χρόνια, πριν ακόμα βρεθεί η εικόνα της Παναγίας των χριστιανών, η Τήνος είχε ακριβώς την ίδια φήμη που έχει σήμερα. Και μάλιστα όχι μόνο σε όλο το Αιγαίο αλλά και από όλα τα μέρη της Μεσογείου έφταναν άνθρωποι για να επισκεφτούν όχι μόνο το θέατρο του Διονύσου αλλά και τον Ναό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης στην θέση Κιόνια, περίπου τέσσερα χιλιόμετρα από την σημερινή Παναγία της Τήνου. Για τον Ναό αυτό θα αναφερθώ σε διαφορετική ανάρτηση.
Οι αρχαίοι μυστες και έλληνες που έφταναν από μακρινούς και κοντινούς τρόπους, πρώτα έκαναν μία στάση στο θέατρο του Διονύσου. Εκεί βρισκόταν εκτός από το θέατρο και ένας μικρός βωμός του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης. Λίγο παραδίπλα υπήρχε η «Ιερή Κρήνη της Αμφιτρίτης», όπου όποιος έπινε νερό από αυτήν και έπασχε από μία ασθένεια γινόταν καλά. Η Πηγή αυτή υπάρχει ακόμα και σήμερα, και μάλιστα θεωρείται η θαυματουργή Πηγή της Παναγίας.
Τι Κρύβεται Κάτω από Την χριστιανική εκκλησία της Τήνου…
Ο Ποσειδώνας και η Αμφιτρίτη ήταν οι θεραπευτές θεοί της Τήνου και υπήρχε και Ασκληπιείο εγκοίμησης.
Τόσο οι ναυτικοί όσο και οι απλοί επισκέπτες έφταναν πρώτα στην Τήνο, έπιναν από το θεραπευτικό νερό, πλενόντουσαν με αυτό, επισκέπτοντο μετά τον Ναό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης, ειδικότερα οι ναυτικοί ευχαριστούσαν τον Ποσειδώνα και του ζητούσαν να διαφυλάττει τα ταξίδια τους στην θάλασσα. Κατόπιν αναχωρούσαν για την γειτονική Δήλο για να αποδώσουν τιμές στον Θεό του Ήλιου Απόλλωνα και συμβολικά έφταναν στο νησί αφού πρώτα είχαν καθαρθεί από τον Ποσειδώνα στην Τήνο.
Στους περισσότερους σημερινούς Ναούς υπάρχει έντονο το αρχαιοελληνικό στοιχείο. Σχεδόν όλοι είναι κτισμένοι επάνω από αρχαιοελληνικούς Ναούς και μάλιστα από τα ίδια υλικά. Θα έλεγε κανείς ότι ήθελαν να «εκμεταλευτούν» τις ίδιες ενέργειες εκείνης της αρχαίας εποχής. Σήμερα όμως εκείνο το σκεπτικό που κυριαρχεί είναι ότι όλοι οι αρχαίοι Θεοί ήταν «δαίμονες» και για αυτό έπρεπε να εξορκιστεί το κακό. Αυτό πλασάρετε στο «ποίμνιο» και αυτό πιστεύουν και οι σημερινοί πιστοί.
Εκείνο όμως που «ξέχασαν» να τους αναφέρουν είναι ότι η λέξη «Δαίμων» στην αρχαία Ελλάδα είχε ένα διαφορετικό νόημα. Ήταν μία χθόνια θεότητα και κατά συνέπεια στον αρχαίο ελληνικό εσωτερισμό αποτελούσε την υλοψυχή του Πλάτωνα. Δηλαδή την προβολή της αρχέτυπης Ψυχής η οποία είχε ενσαρκωθεί σε ένα χοϊκό (υλικό, φθαρτό σώμα). Ο Δαίμων του ανθρώπου, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες ήταν η ενσαρκωμένη Ψυχή, το δε «δαιμόνιον» (π.χ. δαιμόνιον του Σωκράτη) δεν ήταν τίποτα άλλο παρά αυτό που θεωρούμε εμείς σήμερα «Ανώτερο Εαυτό».
Έτσι λοιπόν η νέα εισαγόμενη θρησκεία στον Ελλαδικό χώρο αντικατέστησε την «παλαιά». Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η «παλαιά» δεν ήταν θρησκεία. Ήταν ένα φιλοσοφικό σύστημα που οδηγούσε τον ήρωα – άνθρωπο στα μονοπάτια της αναζήτησης και του «γνώθι σε αυτόν». Αυτή η αναζήτηση τον έφερνε σε επαφή με τον πραγματικό του εαυτό που στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Δαίμων ή Δαιμόνιο.
Έτσι η δημιουργική θεραπευτική αρχή της αρχαίας Τήνου που την εποχή εκείνη εκπροσωπείται από τον Ποσειδώνα και την Αμφιτρίτη αλλά και από τις θεραπευτικές παραστάσεις του Διονύσου αντικαθίσταται από την θαυματουργή Παναγία.
Εκείνο που δεν μπορεί να σκεφτεί ή να Δια-νοηθεί ο σημερινός άνθρωπος είναι ότι υπάρχουν πολλά γεωδαιτικά σημεία στον πλανήτη και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα, στα οποία συγκλίνουν διάφορες κοσμικές συντεταγμένες. Αυτές οι συντεταγμένες επαναφέρουν τον άνθρωπο στην αρχετυπική του κατάσταση, διότι ο πρωταρχικός ρόλος του ανθρώπου δεν ήταν να ζει μέσα στην ασθένεια, στην μεμψιμοιρία ή ακόμα και στην μιζέρια. Ο πρωταρχικός του κοσμικός ρόλος είναι, «φορώντας το όχημα» του φθαρτού σώματος, να βιώσει την εμπειρία της ύλης(ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ).
Ελλάδα Ιστορία Πολιτισμός
Στα προ Χριστού χρόνια, πριν ακόμα βρεθεί η εικόνα της Παναγίας των χριστιανών, η Τήνος είχε ακριβώς την ίδια φήμη που έχει σήμερα. Και μάλιστα όχι μόνο σε όλο το Αιγαίο αλλά και από όλα τα μέρη της Μεσογείου έφταναν άνθρωποι για να επισκεφτούν όχι μόνο το θέατρο του Διονύσου αλλά και τον Ναό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης στην θέση Κιόνια, περίπου τέσσερα χιλιόμετρα από την σημερινή Παναγία της Τήνου. Για τον Ναό αυτό θα αναφερθώ σε διαφορετική ανάρτηση.
Οι αρχαίοι μυστες και έλληνες που έφταναν από μακρινούς και κοντινούς τρόπους, πρώτα έκαναν μία στάση στο θέατρο του Διονύσου. Εκεί βρισκόταν εκτός από το θέατρο και ένας μικρός βωμός του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης. Λίγο παραδίπλα υπήρχε η «Ιερή Κρήνη της Αμφιτρίτης», όπου όποιος έπινε νερό από αυτήν και έπασχε από μία ασθένεια γινόταν καλά. Η Πηγή αυτή υπάρχει ακόμα και σήμερα, και μάλιστα θεωρείται η θαυματουργή Πηγή της Παναγίας.
Τι Κρύβεται Κάτω από Την χριστιανική εκκλησία της Τήνου…
Ο Ποσειδώνας και η Αμφιτρίτη ήταν οι θεραπευτές θεοί της Τήνου και υπήρχε και Ασκληπιείο εγκοίμησης.
Τόσο οι ναυτικοί όσο και οι απλοί επισκέπτες έφταναν πρώτα στην Τήνο, έπιναν από το θεραπευτικό νερό, πλενόντουσαν με αυτό, επισκέπτοντο μετά τον Ναό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης, ειδικότερα οι ναυτικοί ευχαριστούσαν τον Ποσειδώνα και του ζητούσαν να διαφυλάττει τα ταξίδια τους στην θάλασσα. Κατόπιν αναχωρούσαν για την γειτονική Δήλο για να αποδώσουν τιμές στον Θεό του Ήλιου Απόλλωνα και συμβολικά έφταναν στο νησί αφού πρώτα είχαν καθαρθεί από τον Ποσειδώνα στην Τήνο.
Στους περισσότερους σημερινούς Ναούς υπάρχει έντονο το αρχαιοελληνικό στοιχείο. Σχεδόν όλοι είναι κτισμένοι επάνω από αρχαιοελληνικούς Ναούς και μάλιστα από τα ίδια υλικά. Θα έλεγε κανείς ότι ήθελαν να «εκμεταλευτούν» τις ίδιες ενέργειες εκείνης της αρχαίας εποχής. Σήμερα όμως εκείνο το σκεπτικό που κυριαρχεί είναι ότι όλοι οι αρχαίοι Θεοί ήταν «δαίμονες» και για αυτό έπρεπε να εξορκιστεί το κακό. Αυτό πλασάρετε στο «ποίμνιο» και αυτό πιστεύουν και οι σημερινοί πιστοί.
Εκείνο όμως που «ξέχασαν» να τους αναφέρουν είναι ότι η λέξη «Δαίμων» στην αρχαία Ελλάδα είχε ένα διαφορετικό νόημα. Ήταν μία χθόνια θεότητα και κατά συνέπεια στον αρχαίο ελληνικό εσωτερισμό αποτελούσε την υλοψυχή του Πλάτωνα. Δηλαδή την προβολή της αρχέτυπης Ψυχής η οποία είχε ενσαρκωθεί σε ένα χοϊκό (υλικό, φθαρτό σώμα). Ο Δαίμων του ανθρώπου, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες ήταν η ενσαρκωμένη Ψυχή, το δε «δαιμόνιον» (π.χ. δαιμόνιον του Σωκράτη) δεν ήταν τίποτα άλλο παρά αυτό που θεωρούμε εμείς σήμερα «Ανώτερο Εαυτό».
Έτσι λοιπόν η νέα εισαγόμενη θρησκεία στον Ελλαδικό χώρο αντικατέστησε την «παλαιά». Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η «παλαιά» δεν ήταν θρησκεία. Ήταν ένα φιλοσοφικό σύστημα που οδηγούσε τον ήρωα – άνθρωπο στα μονοπάτια της αναζήτησης και του «γνώθι σε αυτόν». Αυτή η αναζήτηση τον έφερνε σε επαφή με τον πραγματικό του εαυτό που στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Δαίμων ή Δαιμόνιο.
Έτσι η δημιουργική θεραπευτική αρχή της αρχαίας Τήνου που την εποχή εκείνη εκπροσωπείται από τον Ποσειδώνα και την Αμφιτρίτη αλλά και από τις θεραπευτικές παραστάσεις του Διονύσου αντικαθίσταται από την θαυματουργή Παναγία.
Εκείνο που δεν μπορεί να σκεφτεί ή να Δια-νοηθεί ο σημερινός άνθρωπος είναι ότι υπάρχουν πολλά γεωδαιτικά σημεία στον πλανήτη και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα, στα οποία συγκλίνουν διάφορες κοσμικές συντεταγμένες. Αυτές οι συντεταγμένες επαναφέρουν τον άνθρωπο στην αρχετυπική του κατάσταση, διότι ο πρωταρχικός ρόλος του ανθρώπου δεν ήταν να ζει μέσα στην ασθένεια, στην μεμψιμοιρία ή ακόμα και στην μιζέρια. Ο πρωταρχικός του κοσμικός ρόλος είναι, «φορώντας το όχημα» του φθαρτού σώματος, να βιώσει την εμπειρία της ύλης(ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ).
Ελλάδα Ιστορία Πολιτισμός
στεργιος ιωαννης κουμπρεντζιωτης
Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018
ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΛΠΙΔΑΣ - Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου
Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου
Νέα παραγωγή και μάλιστα θαυματουργή. Το κάστανο του Παϊσιου,
σαρώνει. Η παντόφλα πέρασε σε δεύτερη θέση. Τρέξτε κόσμε τρέξτε
βο..α θεραπεύει πάσα νόσο και κάθε μ…….α. Δεν είναι μία, δεν είναι
δύο, δεν είναι τρις, αλλά που να ξυπνήσουν τα βό…α.
Την προ προηγούμενη χρονιά μας έφεραν από την Ιταλία το λείψανο της (Αγίας) Βαρβάρας, και παρακολουθήσαμε με μεγάλο προβληματισμό όλα τα τραγελαφικά που διαδραματίστηκαν.
Αλλά η παναγία η Ιεροσόλυμιώτησσα …είναι η τακτική επισκέπτρια της χώρας μας, και παλιά μας γνώριμη. Όμως το μεγάλο ντε πούτο της στην Αθήνα το έκανε το 2003.
«Το 2003 μας την κουβάλησαν από τα Ιεροσόλυμα και την πήγαν στο μητροπολητικό Ναό των Αθηνών και την έθεσαν σε δημόσιο προσκύνημα. Πλήθος προσκυνητών, Μπέέέέ, δημιουργώντας ατελείωτες ουρές έτρεξαν να την ασπασθούν. Μαζί με τους προσκυνητές και οι Δημοσιογράφοι, αφού πήραν τις κάμερες και τα μικρόφωνα, άρχισαν να παίρνουν συνεντεύξεις από τους προσκυνητές. Οι ερώτηση σχεδόν πάντα στερεότυπη : Ποίοι οι λόγοι που σας ώθησαν να έλθετε για να προσκυνήσετε την εικόνα, και η απαντήσεις σχεδόν παρόμοιες: ήλθα να προσκυνήσω γιατί έχω πρόβλημα υγείας, ή έχει πρόβλημα υγείας ο πατέρας μου ή μάννα μου ή κάποιο άλλο συγγενικό μου ή φιλικό πρόσωπο. Βέβαια πήγαν να ζητήσουν την βοήθεια της Ιεροσολυμιώτισας διότι τα αγαπητά τους πρόσωπα έπασχαν από κάποια ανίατο ασθένεια, διότι αν έπασχαν από ιάσιμο ασθένεια θα έτρεχαν στους γιατρούς. Αν λοιπόν κάποιος από τους ασθενείς που έπασχαν από ανίατο ασθένεια , θεραπεύονταν τότε θα έλεγαν ότι έγινε θαύμα. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε, γιατί σήμερα υπάρχουν οι δημοσιογράφοι οι εικονολήπτες, και η τηλεόραση, και είναι δύσκολο να σκαρώσουν θαύματα. Όπως τον παλιό καλό καιρό.
Αν πάμε μερικά χρόνια ποιο παλιά το 1930, τότε είχαμε και πολλές άλλες ασθένειες ανίατες όπως η φυματίωση, η πνευμονία, η χολέρα, η λέπρα, πανώλης. Και επαναλαμβανόταν το ίδιο σκηνικό, τότε οι προσκυνητές θα ζητούσαν την βοήθεια της Ιεροσολυμιώτισας και γι’ αυτές τις ασθένειες, ελπίζοντας σε ένα θαύμα που σίγουρα δεν θα γινόταν. Και όμως το θαύμα έγινε, όχι βέβαια από την Παναγία την Ιεροσολυμιώτισσα, ή κάποιαν άλλη, από το πλήθος των προσωνυμιών που διαθέτει η ορθοδοξία, αλλά από τον Αλεξάντερ Φλέμιγκ και έγιναν όχι ένα αλλά εκατομμύρια θαύματα, και ιάθηκαν όλοι, γιατί η Πενικιλίνη έκανε το θαύμα της.
Για το Ιερατείο αρκεί ένα δήθεν θαύμα να έχει κάνει κάποιος από το σινάφι τους για να τον ανακηρύξει Άγιο μετά θάνατον. Με τον Φλέμιγκ τι θα κάνει… Αλλά αυτός βέβαια δεν ανήκει στο σινάφι τους. Η μήπως πειράζει ότι του Φλέμιγκ είναι γνήσια, και με αποδείξεις, ενώ τα δικά τους δεν αποδεικνύονται γιατί είναι απάτη.
Βέβαια έφεραν την εικόνα όχι γιατί περίμεναν ότι θα γίνει κάποιο θαύμα, ανεξάρτητα αν κάποιος λόγο υποβολής δει βελτίωση της υγείας του, αλλά για λόγους καθαρά εισπρακτικούς. Κανονικό εμπόριο Ελπίδας, που σύμφωνα με το νόμο διώκεται, διότι η ουρά των πιστών εκτός από την εικόνα κατέληγε και σε ένα παγκάρι......
Το ίδιο εμπόριο ελπίδας γίνετε και στην Τήνο. Εκεί εκτός από το εμπόριο ελπίδας σε πολλές περιπτώσεις έχουμε και τον πλήρη εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αφήνοντας να εννοηθεί, ότι αν πας γονατιστός από το λιμάνι μέχρι τον ναό θα γίνει το θαύμα και το αίτημα σου θα εκπληρωθεί. Για αυτόν το λόγο στρώνουν και χαλί, στην διαδρομή. Ενέργεια που επιβεβαιώνει την πρόθεση.
Αν οι προσκυνητές ήθελαν να ζητήσουν την βοήθεια της Παναγίας θα μπορούσαν να το ζητήσουν και κατ’ οίκον, τι τους προσέφερε παραπάνω ένα ξύλο ζωγραφισμένο με την υποτιθέμενη μορφή της Παναγίας. Είναι η δεν είναι αυτό ειδωλολατρία. Αλλά και όταν ακούμε από τους θρησκευόμενους να λένε η «θαυματουργή εικόνα της Παναγίας» δεν το λένε ξεκάθαρα ότι η εικόνα κάνει το θαύμα. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται ότι σήμερα έχουμε μια σύγχρονη ειδωλολατρία.
Τα τελευταία χρόνια για λόγους και πάλι καθαρά εισπρακτικούς, έχουμε καινούργια εφευρήματα, το δάκρυσε η εικόνα, κουνήθηκε η εικόνα, μάτωσε η εικόνα. Επιτέλους κύριοι θρησκευτικοί ηγέτες, πάρτε θέση, τα εγκρίνετε, η δεν τα εγκρίνετε αυτά τα κομπογιαννίτικα τερτίπια. Αλλά με τόσο κουτόχορτο που έχετε ταΐσει για αιώνες τώρα αυτόν το λαό τον έχετε -Θεολογώντας- φοβίσει και αποβλακώσει. Φαίνεται μάλλον ότι αυτή η κατάσταση σας βολεύει.
Τα μοναστήρια φυτρώνουν σαν τους μαϊντανούς, και είναι αποτέλεσμα και θρησκόληπτων πολιτών, και κομπιναδόρων, που εκμεταλλεύονται την θρησκοληψία των πρώτων. Τα δε παραμύθια για κάθε μοναστήρι οργιάζουν, όπως βρέθηκε εικόνα στο χώρο που χτίσθηκε το μοναστήρι. Το πιο απίθανο είναι ότι βρήκαν την εικόνα, αλλά θέλησαν να χτίσουν το μοναστήρι σε άλλο μέρος, αλλά η εικόνα την κοπάναγε και το έκοβε ποδαρόδρομο κάθε νύχτα, και πήγαινε στην αρχική τοποθεσία. Μα τέτοιο πείσμα η εικόνα να στυλώνει τα πόδια, και να λέει «όχι να εδώ θέλω» ούτε μουλάρι να ήταν.
Όλα τα παλιά μοναστήρια τα παρουσιάζουν οι καλόγεροι ότι ήταν κρυφά σχολειά. Άλλη απάτη και αυτή. Διότι οι Τούρκοι δεν απαγόρευσαν ούτε την μόρφωση ούτε την ίδρυση σχολείων. Αλλά το σπουδαιότερο είναι το πλήθος των θαυμάτων που αραδιάζουν οι καλόγεροι, και τα καταπίνουν αμάσητα οι θρησκόληπτοι, σαν γαλόπουλα. ή γράφονται στο ιστορικό της Μονής, το BEIS-BOOK.
Στα μοναστήρια γίνετε το έλα να δεις, σταυρουδάκια, εικονίτσες, κομποσκοίνια, αγιασμοί, και τι αγιασμοί θεραπεύουν τα πάντα. (Μόνο που ο Χριστόδουλος δεν τους προτίμησε αλλά πήγε στην Αμερική. Όχι βέβαια για πιο θαυματουργό αγιασμό, αλλά απέθεσε τις ελπίδες του στην σύγχρονη επιστήμη). Αλλά και ότι βάλει ο νους σου, κανονικό εμπορικό μαγαζί. Θα μου πείτε ότι και τα μοναστήρια έχουν οικονομικές ανάγκες, θέλουν συντήρηση, ναι, δεν αντιλέγω, αλλά και την εποχή του Δωδεκάθεου γινόταν εμπόριο αγαλματιδίων για της ίδιες ανάγκες, τότε το Ιερατείο τα κατέκρινε, και σήμερα κάνει τα ίδια.
Άσε δε αν εμφανιστεί κανένα χέρι, από τα πολυάριθμα χέρια, η καμία κάρα, από τις διπλές κάρες, που διαθέτουν........ οι Άγιοι, λες και είναι Λερναίες Ύδρες, τότε έχουμε ομαδική πτωματολατρεία που θυμίζει πρωτόγονους Ινδιάνους.
Όλα αυτά γίνονται και επιτυγχάνονται πουλώντας το προϊόν της θρησκευτικής απάτης που δεν είναι άλλο, από την Ελπίδα.
Τι έχουν να μας απαντήσουν οι σύγχρονοι ειδωλολάτρες και πτωματολάτρες;»
Η Δικαιοσύνη τι κάνει εδώ έχουμε «εμπόριο ελπίδας» που σύμφωνα με τον νόμο διώκετε. Αλλά δυστυχώς και οι δικαιοσύνη άγετε και φέρετε από τους παπάδες και τους «Γιοσάκιδες».
Την προ προηγούμενη χρονιά μας έφεραν από την Ιταλία το λείψανο της (Αγίας) Βαρβάρας, και παρακολουθήσαμε με μεγάλο προβληματισμό όλα τα τραγελαφικά που διαδραματίστηκαν.
Αλλά η παναγία η Ιεροσόλυμιώτησσα …είναι η τακτική επισκέπτρια της χώρας μας, και παλιά μας γνώριμη. Όμως το μεγάλο ντε πούτο της στην Αθήνα το έκανε το 2003.
«Το 2003 μας την κουβάλησαν από τα Ιεροσόλυμα και την πήγαν στο μητροπολητικό Ναό των Αθηνών και την έθεσαν σε δημόσιο προσκύνημα. Πλήθος προσκυνητών, Μπέέέέ, δημιουργώντας ατελείωτες ουρές έτρεξαν να την ασπασθούν. Μαζί με τους προσκυνητές και οι Δημοσιογράφοι, αφού πήραν τις κάμερες και τα μικρόφωνα, άρχισαν να παίρνουν συνεντεύξεις από τους προσκυνητές. Οι ερώτηση σχεδόν πάντα στερεότυπη : Ποίοι οι λόγοι που σας ώθησαν να έλθετε για να προσκυνήσετε την εικόνα, και η απαντήσεις σχεδόν παρόμοιες: ήλθα να προσκυνήσω γιατί έχω πρόβλημα υγείας, ή έχει πρόβλημα υγείας ο πατέρας μου ή μάννα μου ή κάποιο άλλο συγγενικό μου ή φιλικό πρόσωπο. Βέβαια πήγαν να ζητήσουν την βοήθεια της Ιεροσολυμιώτισας διότι τα αγαπητά τους πρόσωπα έπασχαν από κάποια ανίατο ασθένεια, διότι αν έπασχαν από ιάσιμο ασθένεια θα έτρεχαν στους γιατρούς. Αν λοιπόν κάποιος από τους ασθενείς που έπασχαν από ανίατο ασθένεια , θεραπεύονταν τότε θα έλεγαν ότι έγινε θαύμα. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε, γιατί σήμερα υπάρχουν οι δημοσιογράφοι οι εικονολήπτες, και η τηλεόραση, και είναι δύσκολο να σκαρώσουν θαύματα. Όπως τον παλιό καλό καιρό.
Αν πάμε μερικά χρόνια ποιο παλιά το 1930, τότε είχαμε και πολλές άλλες ασθένειες ανίατες όπως η φυματίωση, η πνευμονία, η χολέρα, η λέπρα, πανώλης. Και επαναλαμβανόταν το ίδιο σκηνικό, τότε οι προσκυνητές θα ζητούσαν την βοήθεια της Ιεροσολυμιώτισας και γι’ αυτές τις ασθένειες, ελπίζοντας σε ένα θαύμα που σίγουρα δεν θα γινόταν. Και όμως το θαύμα έγινε, όχι βέβαια από την Παναγία την Ιεροσολυμιώτισσα, ή κάποιαν άλλη, από το πλήθος των προσωνυμιών που διαθέτει η ορθοδοξία, αλλά από τον Αλεξάντερ Φλέμιγκ και έγιναν όχι ένα αλλά εκατομμύρια θαύματα, και ιάθηκαν όλοι, γιατί η Πενικιλίνη έκανε το θαύμα της.
Για το Ιερατείο αρκεί ένα δήθεν θαύμα να έχει κάνει κάποιος από το σινάφι τους για να τον ανακηρύξει Άγιο μετά θάνατον. Με τον Φλέμιγκ τι θα κάνει… Αλλά αυτός βέβαια δεν ανήκει στο σινάφι τους. Η μήπως πειράζει ότι του Φλέμιγκ είναι γνήσια, και με αποδείξεις, ενώ τα δικά τους δεν αποδεικνύονται γιατί είναι απάτη.
Βέβαια έφεραν την εικόνα όχι γιατί περίμεναν ότι θα γίνει κάποιο θαύμα, ανεξάρτητα αν κάποιος λόγο υποβολής δει βελτίωση της υγείας του, αλλά για λόγους καθαρά εισπρακτικούς. Κανονικό εμπόριο Ελπίδας, που σύμφωνα με το νόμο διώκεται, διότι η ουρά των πιστών εκτός από την εικόνα κατέληγε και σε ένα παγκάρι......
Το ίδιο εμπόριο ελπίδας γίνετε και στην Τήνο. Εκεί εκτός από το εμπόριο ελπίδας σε πολλές περιπτώσεις έχουμε και τον πλήρη εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αφήνοντας να εννοηθεί, ότι αν πας γονατιστός από το λιμάνι μέχρι τον ναό θα γίνει το θαύμα και το αίτημα σου θα εκπληρωθεί. Για αυτόν το λόγο στρώνουν και χαλί, στην διαδρομή. Ενέργεια που επιβεβαιώνει την πρόθεση.
Αν οι προσκυνητές ήθελαν να ζητήσουν την βοήθεια της Παναγίας θα μπορούσαν να το ζητήσουν και κατ’ οίκον, τι τους προσέφερε παραπάνω ένα ξύλο ζωγραφισμένο με την υποτιθέμενη μορφή της Παναγίας. Είναι η δεν είναι αυτό ειδωλολατρία. Αλλά και όταν ακούμε από τους θρησκευόμενους να λένε η «θαυματουργή εικόνα της Παναγίας» δεν το λένε ξεκάθαρα ότι η εικόνα κάνει το θαύμα. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται ότι σήμερα έχουμε μια σύγχρονη ειδωλολατρία.
Τα τελευταία χρόνια για λόγους και πάλι καθαρά εισπρακτικούς, έχουμε καινούργια εφευρήματα, το δάκρυσε η εικόνα, κουνήθηκε η εικόνα, μάτωσε η εικόνα. Επιτέλους κύριοι θρησκευτικοί ηγέτες, πάρτε θέση, τα εγκρίνετε, η δεν τα εγκρίνετε αυτά τα κομπογιαννίτικα τερτίπια. Αλλά με τόσο κουτόχορτο που έχετε ταΐσει για αιώνες τώρα αυτόν το λαό τον έχετε -Θεολογώντας- φοβίσει και αποβλακώσει. Φαίνεται μάλλον ότι αυτή η κατάσταση σας βολεύει.
Τα μοναστήρια φυτρώνουν σαν τους μαϊντανούς, και είναι αποτέλεσμα και θρησκόληπτων πολιτών, και κομπιναδόρων, που εκμεταλλεύονται την θρησκοληψία των πρώτων. Τα δε παραμύθια για κάθε μοναστήρι οργιάζουν, όπως βρέθηκε εικόνα στο χώρο που χτίσθηκε το μοναστήρι. Το πιο απίθανο είναι ότι βρήκαν την εικόνα, αλλά θέλησαν να χτίσουν το μοναστήρι σε άλλο μέρος, αλλά η εικόνα την κοπάναγε και το έκοβε ποδαρόδρομο κάθε νύχτα, και πήγαινε στην αρχική τοποθεσία. Μα τέτοιο πείσμα η εικόνα να στυλώνει τα πόδια, και να λέει «όχι να εδώ θέλω» ούτε μουλάρι να ήταν.
Όλα τα παλιά μοναστήρια τα παρουσιάζουν οι καλόγεροι ότι ήταν κρυφά σχολειά. Άλλη απάτη και αυτή. Διότι οι Τούρκοι δεν απαγόρευσαν ούτε την μόρφωση ούτε την ίδρυση σχολείων. Αλλά το σπουδαιότερο είναι το πλήθος των θαυμάτων που αραδιάζουν οι καλόγεροι, και τα καταπίνουν αμάσητα οι θρησκόληπτοι, σαν γαλόπουλα. ή γράφονται στο ιστορικό της Μονής, το BEIS-BOOK.
Στα μοναστήρια γίνετε το έλα να δεις, σταυρουδάκια, εικονίτσες, κομποσκοίνια, αγιασμοί, και τι αγιασμοί θεραπεύουν τα πάντα. (Μόνο που ο Χριστόδουλος δεν τους προτίμησε αλλά πήγε στην Αμερική. Όχι βέβαια για πιο θαυματουργό αγιασμό, αλλά απέθεσε τις ελπίδες του στην σύγχρονη επιστήμη). Αλλά και ότι βάλει ο νους σου, κανονικό εμπορικό μαγαζί. Θα μου πείτε ότι και τα μοναστήρια έχουν οικονομικές ανάγκες, θέλουν συντήρηση, ναι, δεν αντιλέγω, αλλά και την εποχή του Δωδεκάθεου γινόταν εμπόριο αγαλματιδίων για της ίδιες ανάγκες, τότε το Ιερατείο τα κατέκρινε, και σήμερα κάνει τα ίδια.
Άσε δε αν εμφανιστεί κανένα χέρι, από τα πολυάριθμα χέρια, η καμία κάρα, από τις διπλές κάρες, που διαθέτουν........ οι Άγιοι, λες και είναι Λερναίες Ύδρες, τότε έχουμε ομαδική πτωματολατρεία που θυμίζει πρωτόγονους Ινδιάνους.
Όλα αυτά γίνονται και επιτυγχάνονται πουλώντας το προϊόν της θρησκευτικής απάτης που δεν είναι άλλο, από την Ελπίδα.
Τι έχουν να μας απαντήσουν οι σύγχρονοι ειδωλολάτρες και πτωματολάτρες;»
Η Δικαιοσύνη τι κάνει εδώ έχουμε «εμπόριο ελπίδας» που σύμφωνα με τον νόμο διώκετε. Αλλά δυστυχώς και οι δικαιοσύνη άγετε και φέρετε από τους παπάδες και τους «Γιοσάκιδες».
Ιωαννης Θεοδωροπουλος
Τρίτη 14 Αυγούστου 2018
OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Υακίνθεια 20108μ.χ.χ μετά την γιορτή.
OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Υακίνθεια 20108μ.χ.χ μετά την γιορτή.: Μεθεόρτια Ανακοίνωση. Υακίνθεια 20108μ.χ.χ Μεθεόρτια Ανακοίνωση του Συλλόγου ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ για τα ΥΑΚΙΝΘΕΙΑ 2018μ.χ.χ....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)