Κακώς κάποιοι το ονομάζουν απλά ως μια θρησκεία η Αρχαία Ελληνική
Θρησκεία = Κοσμοθεωρία η οποία μας μεταδίδεται από τους φιλοσόφους, αν
και πολλά εκ των στοιχείων έχουν χαθεί καθώς μόλις το 5% της Αρχαίας
Ελληνική Γραμματείας έχει σωθεί και αυτό σε πολλές περιπτώσεις σε θέματα
θρησκείας έχει παραποιηθεί από τους αντιγραφείς ανά τους αιώνες που
ήταν ποιοι άλλοι;
Οι καταστροφείς έσωσαν αυτά που ήθελαν και εξαφάνισαν αυτό που απλά δεν ήθελαν να υπάρχουν.
Όλες οι θρησκείες παγκοσμίως βασίζονται στις θεωρείς και ισχυρισμούς.
Μόνον οι Αρχαία Ελληνική Θρησκεία - Κοσμοθεωρία βασίζεται στις αποδείξεις.
Όταν π.χ αναφερόμαστε στις παρθένες των Αρχαίων Θεοτήτων εννοούμε σωματική αγνότητα κάτι που μπορεί να αμφισβητηθεί, ενώ όταν στις Ελληνικές Θεότητες αναφέρονται στην παρθενιά, δεν εννοούν την σωματική καθώς οι Θεοί δεν ήσαν πρόσωπα αλλά πνευματικές δυνάμεις.
Εννοούμε ότι η δύναμη την οποίαν εκπροσωπεί η Θεά, δηλαδή την Σοφία - Γνώση πάντα θα παραμείνει για τον Άνθρωπο παρθένα, πάντα ο θνητός άνθρωπος θα μαθαίνει όλο και περισσότερα.
Για αυτό ο σοφός Σωκράτης μας λέει: Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα - Ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα!
Οι Θεότητες έχουν και πολλούς συμβολισμούς π.χ ο Ζεύς ο κεραυνοβόλος και κεραστής (Κεραυνός = Κέρας = Κέρατο, το κέρατο στην Αρχαιότητα συμβόλιζε την δύναμη προέρχεται από το Κερνώ - Κερνάω, δηλαδή αυτός που έχει την δύναμη κερνάει τους υπόλοιπους με την δικαιοσύνη αποδίδει την δικαιοσύνη. Ο ΖΕΥΣ είναι κεραστής και κεραυνοβόλος = αυτός που κερνάει τους ανθρώπους με την δικαιοσύνη) είναι μέγιστος των Θεών = πνευματικών δυνάμεων που διέπουν το οτιδήποτε ζωντανό υπάρχει γύρω μας, και για τους προγόνους μας όλα είναι ζωντανά.
Ο ΖΕΥΣ ρίχνει κεραυνούς εκ των ουρανών = δείχνει μέσω του Τετρακτυακού ισοσκελούς σταυρού την πορεία τους ανθρώπου στους ουρανούς, δηλαδή στην Σοφία.
Για να γίνει ο άνθρωπος σοφός θα πρέπει να νικήσει τα ένστικτα του και να τα κυβερνήσει με τα συναισθήματα, τα συναισθήματα με την λογική και η λογική του πρέπει να διέπεται από την Σοφία !
Όσοι μελετήσετε τα γραπτά του Πυθαγόρα θα καταλάβετε τι εννοεί στην Τετρακτυακή επεξήγηση.
Ο Πυθαγόρας ήταν και ιερέας της Πατρώας θρησκείας και αυτό είναι ένα άλλο σπάνιο φαινόμενο της Αρχαίας Ελληνικής Πνευματικής Κοσμοθεωρίας, διότι ένας σοφός πάντα χρειάζεται αποδείξεις λογικά εξηγήσιμες, ένας σοφός δεν πείθεται με θαύματα και τεχνάσματα.
Μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις στο πόσο μπροστά ήταν πνευματικά οι πρόγονοι μας και το εξέφραζαν μέσω της θρησκείας τους είναι το θέμα της ύπαρξης του Αιθέρος, της ουσίας πάνω στο οποίο είναι δομημένος όλος ο κόσμος, τα μόρια και τα άτομα.
Οι σύγχρονοι επιστήμονες αμφισβητούσαν την ύπαρξη του Αιθέρος λέγοντας ότι απλά το οικοδόμημα της ύλης είναι χτισμένο από τα άτομα στο απόλυτο κενό, εν αντιθέσει η πρόγονοι μας μιλούσαν για αιθέρα.
Μετά τις δοκιμές στο SERN οι επιστήμονες κατέληξαν στην Αρχαία Ελληνική θεώρηση ότι εν τέλει υπάρχει Αιθέρας πάνω στο οποίο είναι δομημένος όλος ο υλικός κόσμος, τον οποίον αποκάλεσαν Θεϊκή Μήτρα.
Οι καταστροφείς έσωσαν αυτά που ήθελαν και εξαφάνισαν αυτό που απλά δεν ήθελαν να υπάρχουν.
Όλες οι θρησκείες παγκοσμίως βασίζονται στις θεωρείς και ισχυρισμούς.
Μόνον οι Αρχαία Ελληνική Θρησκεία - Κοσμοθεωρία βασίζεται στις αποδείξεις.
Όταν π.χ αναφερόμαστε στις παρθένες των Αρχαίων Θεοτήτων εννοούμε σωματική αγνότητα κάτι που μπορεί να αμφισβητηθεί, ενώ όταν στις Ελληνικές Θεότητες αναφέρονται στην παρθενιά, δεν εννοούν την σωματική καθώς οι Θεοί δεν ήσαν πρόσωπα αλλά πνευματικές δυνάμεις.
Εννοούμε ότι η δύναμη την οποίαν εκπροσωπεί η Θεά, δηλαδή την Σοφία - Γνώση πάντα θα παραμείνει για τον Άνθρωπο παρθένα, πάντα ο θνητός άνθρωπος θα μαθαίνει όλο και περισσότερα.
Για αυτό ο σοφός Σωκράτης μας λέει: Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα - Ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα!
Οι Θεότητες έχουν και πολλούς συμβολισμούς π.χ ο Ζεύς ο κεραυνοβόλος και κεραστής (Κεραυνός = Κέρας = Κέρατο, το κέρατο στην Αρχαιότητα συμβόλιζε την δύναμη προέρχεται από το Κερνώ - Κερνάω, δηλαδή αυτός που έχει την δύναμη κερνάει τους υπόλοιπους με την δικαιοσύνη αποδίδει την δικαιοσύνη. Ο ΖΕΥΣ είναι κεραστής και κεραυνοβόλος = αυτός που κερνάει τους ανθρώπους με την δικαιοσύνη) είναι μέγιστος των Θεών = πνευματικών δυνάμεων που διέπουν το οτιδήποτε ζωντανό υπάρχει γύρω μας, και για τους προγόνους μας όλα είναι ζωντανά.
Ο ΖΕΥΣ ρίχνει κεραυνούς εκ των ουρανών = δείχνει μέσω του Τετρακτυακού ισοσκελούς σταυρού την πορεία τους ανθρώπου στους ουρανούς, δηλαδή στην Σοφία.
Για να γίνει ο άνθρωπος σοφός θα πρέπει να νικήσει τα ένστικτα του και να τα κυβερνήσει με τα συναισθήματα, τα συναισθήματα με την λογική και η λογική του πρέπει να διέπεται από την Σοφία !
Όσοι μελετήσετε τα γραπτά του Πυθαγόρα θα καταλάβετε τι εννοεί στην Τετρακτυακή επεξήγηση.
Ο Πυθαγόρας ήταν και ιερέας της Πατρώας θρησκείας και αυτό είναι ένα άλλο σπάνιο φαινόμενο της Αρχαίας Ελληνικής Πνευματικής Κοσμοθεωρίας, διότι ένας σοφός πάντα χρειάζεται αποδείξεις λογικά εξηγήσιμες, ένας σοφός δεν πείθεται με θαύματα και τεχνάσματα.
Μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις στο πόσο μπροστά ήταν πνευματικά οι πρόγονοι μας και το εξέφραζαν μέσω της θρησκείας τους είναι το θέμα της ύπαρξης του Αιθέρος, της ουσίας πάνω στο οποίο είναι δομημένος όλος ο κόσμος, τα μόρια και τα άτομα.
Οι σύγχρονοι επιστήμονες αμφισβητούσαν την ύπαρξη του Αιθέρος λέγοντας ότι απλά το οικοδόμημα της ύλης είναι χτισμένο από τα άτομα στο απόλυτο κενό, εν αντιθέσει η πρόγονοι μας μιλούσαν για αιθέρα.
Μετά τις δοκιμές στο SERN οι επιστήμονες κατέληξαν στην Αρχαία Ελληνική θεώρηση ότι εν τέλει υπάρχει Αιθέρας πάνω στο οποίο είναι δομημένος όλος ο υλικός κόσμος, τον οποίον αποκάλεσαν Θεϊκή Μήτρα.
