Σπάνιος χάρτης που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1545, από τον
Νικόλαο Σοφιανό, Έλληνα Κερκυραίο, ιερέα, γλωσσολόγο, μεταφραστή, και
εκδότη. Στο επάνω μέρος η πόλη των Σκοπίων (Scupi) βρίσκεται στη
Δαρδανία. Είναι χαρακτηριστικό πόσο νοτιότερα βρίσκεται η
Μακεδονία-Ελλάδα.
Η ελληνική γλώσσα της Μακεδονίας των Φιλίππου και Μεγάλου Αλεξάνδρου
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι που αποτελεί ιδεοληψία ανθρώπων δόλιων ή
απληροφόρητων: γλώσσα μακεδονική δεν υπήρξε ποτέ. Αυτό που υπήρξε ήταν η
ελληνική Αττική διάλεκτος στην οποία έγραφαν και μιλούσαν στη Μακεδονία
ο λαός της, ο Φίλιππος, ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως και οι υπόλοιποι
Έλληνες. Στη βορειοδυτική Ελλάδα και σε άλλα σημεία της, εντοπίζονται
δωρικά γλωσσικά στοιχεία, όπως και ιωνικά, πράγμα που συμβαίνει και στην
υπόλοιπη Ελλάδα, τόσο τη νησιωτική όσο και στις αποικίες της. Ωστόσο,
να το επαναλάβω, η προφορική και γραπτή γλώσσα ήταν η Αττική διάλεκτος
που ήταν η γλώσσα των Ελλήνων.
Στην Αττική διάλεκτο σώζεται πλήθος επιγραφών από τη Μακεδονία σε
γλωσσικά ευρήματα παγκόσμιας σημασίας, πέραν των άλλων ευρημάτων σε
Βεργίνα, Δίο, Αμφίπολη, κ. α. Είναι γνωστό, ότι ο Ευριπίδης, ο Αγάθων
και άλλοι Αθηναίοι συγγραφείς και ποιητές έζησαν στη Μακεδονία,
συνέθεσαν και παρουσίασαν εκεί τα έργα τους.
Αυτό θα ήταν αδύνατον να συμβεί, εάν στη Μακεδονία ο βασιλιάς, η αυλή του, και ο λαός δεν μιλούσαν ελληνικά.
Κατά τη μακραίωνη ύπαρξη της ελληνικής γλώσσας, τουλάχιστον… από την
Πρωτοελληνική (3.000 π.Χ.) και μετά, αναπτύχθηκαν διάλεκτοι, όπως η
Αιολική, η Αρκαδοκυπριακή, η Αττική–Ιωνική, η Δωρική. Όλες αυτές οι
διάλεκτοι αποτελούν κλαριά του ίδιου δέντρου, της ίδιας γλώσσας, της
ελληνικής.
Το ίδιο συνέβη και με τη Νέα ελληνική γλώσσα. Από το 12ο-13ο αι. μ.
Χ. και εφεξής αναπτύσσονται οι 6 μεγάλες γεωγραφικές διάλεκτοι του
ελληνισμού: Καππαδοκική, Κρητική, Κυπριακή, Ποντιακή, η δέσμη των
βόρειων διαλέκτων, και η δέσμη των νότιων διαλέκτων. Σε αυτές
αναπτύσσονται ιδιώματα και ντοπιολαλιές.
Η διαφορά μεταξύ διαλέκτου και γλώσσας είναι παγκόσμια γνωστή. Είναι
σαν να λέμε σήμερα, πως επειδή οι Αθηναίοι λένε «και» ή «τι κάνεις;» και
οι Κρητικοί «τσε» ή «ίντα κάνεις;», ότι οι Κρητικοί μιλάνε άλλη γλώσσα.
Συμπερασματικά, όλοι οι Έλληνες διαχρονικά μιλούν και γράφουν μία
γλώσσα, την ελληνική, ενώ χρησιμοποιούν διαλέκτους, ιδιώματα,
ντοπιολαλιές, όλες κοινά κατανοητές.
Για το ότι η προφορική και γραπτή γλώσσα στην αρχαία Μακεδονία ήταν η
Αττική ελληνική υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία και τεράστια
βιβλιογραφία διεθνής και ελληνική στην οποία θα αναφερθώ λεπτομερώς στη
συνέχεια.
Συνέχεια στο:
http://www.kathimerini.gr/956454/gallery/epikairothta/politikh/apoyh-giati-den-yparxoyn-slavomakedonikh-glwssa-kai-slavomakedones