Το Κροκεατικο Καρναβάλι αποτελεί το πιο ιστορικο καρναβάλι της
Λακωνιας [φετος κλεινει τα 57 του χρονια] και οχι μονο ! Αποτελεί την
παλαιότερη και την πιο δημοφιλή λαϊκή γιορτή της Λακωνιας .
Η ανάπτυξη του Καρναβαλιού δεν οφειλόταν μόνο στα τοπικά χαρακτηριστικά των κατοίκων των Κροκεων, αλλά και στις άοκνες προσπάθειες που κατέβαλαν για πολλά χρόνια επώνυμοι και ανώνυμοι πολίτες, καθώς και οι κοινοτικες-δημοτικές αρχές.
Κατά τη διάρκεια της πολύχρονη πορείας του το Καρναβάλι των Κροκεων, πριν ακόμα εξελιχθεί σε αστικό φαινόμενο κύρια χαρακτηριστικά του ήταν ο αυθορμητισμός και η λαϊκή διάθεση για γλέντι. Όλα τα σπίτια για παράδειγμα, πλούσια και φτωχά ήσαν ανοικτά για τους
μασκαράδες κι οι φιλικές επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι ήταν στην ημερήσια διάταξη.
Την εποχή εκείνη, οι διασκεδάσεις ήταν ακόμα απλές και παραδοσιακές, με μπόλικο φαγοπότι, χορούς και τραγούδια, καθώς και μεταμφιέσεις αυτοσχέδιες και της τελευταίας στιγμής, αφού οι άνθρωποι, λόγω της φτώχειας αλλά και της έλλειψης έτοιμων κοστουμιών, μασκαρεύονταν χρησιμοποιώντας ό,τι πρόχειρο ρούχο ή άλλο υλικό διέθεταν στα σπίτια τους.
Το Καρναβάλι των Κροκεων είναι όπως και να το κάνουμε μια γιορτή που την περιμένουμε όλοι με αγωνία και πολλή λαχτάρα. ‘Αρχισε από παλιά να γιορτάζεται οργανωμένα, όταν ομάδες γλεντζέδων από όλα τα κοινωνικά στρώματα της πόλης διοργάνωναν στα σπίτια τους συγκεντρώσεις με μοναδικό στόχο τη διασκέδαση. Και όταν το κρασί τους άναβε το κέφι, κατά δεκάδες έβγαιναν στους δρόμους για να οργανώσουν αυτοσχέδιες παρελάσεις.
Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ένιωθαν απέραντη ικανοποίηση να βλέπουν συνανθρώπους τους ντυμένους μάσκες να σατιρίζουν πράγματα, άτομα και καταστάσεις που είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με την καθημερινή ζωή και την τότε πραγματικότητα.
Αυτού του είδους οι καρναβαλίστικες εκδηλώσεις θα μπορούσαμε να λέγαμε πως χάθηκαν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό με το πέρασμα του χρόνου, εξαιτίας κυρίως του αδυσώπητου νόμου της εξέλιξης και με τις ευκαιρίες που δίνονται για συνεχή 24ωρη διασκέδαση σε κλειστούς, αλλά και ανοικτούς χώρους. Οι άνθρωποι είναι γεγονός πως άλλαξαν σήμερα, ο τρόπος ζωής τους διαφοροποιήθηκε, ακολούθησε με δυο λόγια το σκληρό δρόμο της μηχανικής προόδου, ενώ ο ρομαντισμός έκανε μια σημαντική οπισθοχώρηση.
Φυσικά το Καρναβάλι συνεχίστηκε και θα συνεχιστεί δια μέσου των αιώνων, πέτυχε σίγουρα να γίνει πιο εντυπωσιακό, πιο φανταχτερό και γενικά οι όλες εκδηλώσεις του οργανώνονται πια μέσα στο αντίστοιχο πνεύμα της εποχής. Οι σημερινές κοινωνικές συνθήκες με τα μεγάλα προβλήματα και τις έγνοιες έκαναν τον άνθρωπο να χάσει κάπως την παλιά του διάθεση και το χιούμορ, το οποίο πάντα τον χαρακτήριζε. Γι’ αυτό και το Καρναβάλι παρουσιάζεται σήμερα με περισσότερες ομάδες και άρματα που έχουν καλλιτεχνικό και σατιρικό χαρακτήρα.
Το Κροκεατικο πνεύμα δεν πέθανε και δεν θα πεθάνει ποτέ, αντίθετα θα διατηρήσει ολοζώντανες μερικές από τις πιο πανάρχαιες συνήθειες.
Τα παιδιά της νεότερης γενιάς μας έμαθαν να αγαπούν και να προσμένουν το Καρναβάλι. Και από την αγάπη τους αυτή γεννήθηκε και η ιδέα, μοναδική στο είδος της για την καθιερωμένη πια μεγάλη παρέλαση. Που ξεκίνησε δειλά – δειλά με τη συμμετοχή μιας εκατοντάδας παιδιών για να φθάσει σήμερα τις χιλιάδες που με ωραίες ιδέες, πλούσια αμφίεση και πολύ κέφι κάνουν ακόμη και τους μεγάλους να τους παρακολουθούν με ενδιαφέρον, να τους καμαρώνουν και να τους χειροκροτούν.
Το Κροκεάτικο Καρναβάλι, όποια και αν είναι τα προβλήματα του, όσες δυσκολίες και αν βρίσκει στο δρόμο του , ζει και θα ζει πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα, γιατί αυτό μας δίδαξαν οι παλαιότεροι, γιατί αυτό διδάσκουμε και εμείς στους νεότερους.
Η ανάπτυξη του Καρναβαλιού δεν οφειλόταν μόνο στα τοπικά χαρακτηριστικά των κατοίκων των Κροκεων, αλλά και στις άοκνες προσπάθειες που κατέβαλαν για πολλά χρόνια επώνυμοι και ανώνυμοι πολίτες, καθώς και οι κοινοτικες-δημοτικές αρχές.
Κατά τη διάρκεια της πολύχρονη πορείας του το Καρναβάλι των Κροκεων, πριν ακόμα εξελιχθεί σε αστικό φαινόμενο κύρια χαρακτηριστικά του ήταν ο αυθορμητισμός και η λαϊκή διάθεση για γλέντι. Όλα τα σπίτια για παράδειγμα, πλούσια και φτωχά ήσαν ανοικτά για τους
μασκαράδες κι οι φιλικές επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι ήταν στην ημερήσια διάταξη.
Την εποχή εκείνη, οι διασκεδάσεις ήταν ακόμα απλές και παραδοσιακές, με μπόλικο φαγοπότι, χορούς και τραγούδια, καθώς και μεταμφιέσεις αυτοσχέδιες και της τελευταίας στιγμής, αφού οι άνθρωποι, λόγω της φτώχειας αλλά και της έλλειψης έτοιμων κοστουμιών, μασκαρεύονταν χρησιμοποιώντας ό,τι πρόχειρο ρούχο ή άλλο υλικό διέθεταν στα σπίτια τους.
Το Καρναβάλι των Κροκεων είναι όπως και να το κάνουμε μια γιορτή που την περιμένουμε όλοι με αγωνία και πολλή λαχτάρα. ‘Αρχισε από παλιά να γιορτάζεται οργανωμένα, όταν ομάδες γλεντζέδων από όλα τα κοινωνικά στρώματα της πόλης διοργάνωναν στα σπίτια τους συγκεντρώσεις με μοναδικό στόχο τη διασκέδαση. Και όταν το κρασί τους άναβε το κέφι, κατά δεκάδες έβγαιναν στους δρόμους για να οργανώσουν αυτοσχέδιες παρελάσεις.
Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ένιωθαν απέραντη ικανοποίηση να βλέπουν συνανθρώπους τους ντυμένους μάσκες να σατιρίζουν πράγματα, άτομα και καταστάσεις που είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με την καθημερινή ζωή και την τότε πραγματικότητα.
Αυτού του είδους οι καρναβαλίστικες εκδηλώσεις θα μπορούσαμε να λέγαμε πως χάθηκαν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό με το πέρασμα του χρόνου, εξαιτίας κυρίως του αδυσώπητου νόμου της εξέλιξης και με τις ευκαιρίες που δίνονται για συνεχή 24ωρη διασκέδαση σε κλειστούς, αλλά και ανοικτούς χώρους. Οι άνθρωποι είναι γεγονός πως άλλαξαν σήμερα, ο τρόπος ζωής τους διαφοροποιήθηκε, ακολούθησε με δυο λόγια το σκληρό δρόμο της μηχανικής προόδου, ενώ ο ρομαντισμός έκανε μια σημαντική οπισθοχώρηση.
Φυσικά το Καρναβάλι συνεχίστηκε και θα συνεχιστεί δια μέσου των αιώνων, πέτυχε σίγουρα να γίνει πιο εντυπωσιακό, πιο φανταχτερό και γενικά οι όλες εκδηλώσεις του οργανώνονται πια μέσα στο αντίστοιχο πνεύμα της εποχής. Οι σημερινές κοινωνικές συνθήκες με τα μεγάλα προβλήματα και τις έγνοιες έκαναν τον άνθρωπο να χάσει κάπως την παλιά του διάθεση και το χιούμορ, το οποίο πάντα τον χαρακτήριζε. Γι’ αυτό και το Καρναβάλι παρουσιάζεται σήμερα με περισσότερες ομάδες και άρματα που έχουν καλλιτεχνικό και σατιρικό χαρακτήρα.
Το Κροκεατικο πνεύμα δεν πέθανε και δεν θα πεθάνει ποτέ, αντίθετα θα διατηρήσει ολοζώντανες μερικές από τις πιο πανάρχαιες συνήθειες.
Τα παιδιά της νεότερης γενιάς μας έμαθαν να αγαπούν και να προσμένουν το Καρναβάλι. Και από την αγάπη τους αυτή γεννήθηκε και η ιδέα, μοναδική στο είδος της για την καθιερωμένη πια μεγάλη παρέλαση. Που ξεκίνησε δειλά – δειλά με τη συμμετοχή μιας εκατοντάδας παιδιών για να φθάσει σήμερα τις χιλιάδες που με ωραίες ιδέες, πλούσια αμφίεση και πολύ κέφι κάνουν ακόμη και τους μεγάλους να τους παρακολουθούν με ενδιαφέρον, να τους καμαρώνουν και να τους χειροκροτούν.
Το Κροκεάτικο Καρναβάλι, όποια και αν είναι τα προβλήματα του, όσες δυσκολίες και αν βρίσκει στο δρόμο του , ζει και θα ζει πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα, γιατί αυτό μας δίδαξαν οι παλαιότεροι, γιατί αυτό διδάσκουμε και εμείς στους νεότερους.