ΟΙ ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - Eίναι παραποίηση της ιστορίας η απαξίωση ιστορικών στοιχείων;

Οι ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ή μαγεμένες δεν επιστρέφουν, εκλάπησαν και είναι στο Μουσείο του Λούβρου.
Η επιστροφή των ...αντιγράφων (ή καλύτερα των φαντασμάτων των μαγεμένων ή των ινκαντάδας) αποτελεί ηλίθια διατύπωση ή ύβρη. (Η Ύβρις επισείει την ποινή και το μίασμα). Οι πράξεις όμως αυτές θέτουν και ερωτηματικά όπως π.χ. αν θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε στο μέλλον τα αυθεντικά έργα.

Τα γλυπτά αυτά ίσως αποτελούσαν τμήμα του λαμπρού Ελληνικού ναού του Διονύσου στη σημερινή πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης όπου υπάρχει και η θεμελίωση. Ενός ναού που έχει πολλές ομοιότητες με τον πασίγνωστο ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα σύμφωνα με τα σχέδια και τις φωτογραφίες από την έκθεση στο Μουσείο του Λούβρου. Ότι απέμεινε μετά την άλωση και καταστροφή της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς στην αυλή μιας έποικης οικίας εβραϊκής οικογένειας. Τα υπολείμματα μισοθαμμένου ελληνικού ναού του Διονύσου αν κρίνουμε από τις παραστάσεις των πεσσών της ελληνιστικής εποχής, ο οποίος πιθανώς να ήταν θεμελιωμένος πάνω σε αρχαιότερο ναό.
Οι αρχαίοι ναοί και η αριστουργηματική διδασκαλία των ιερών τελετών αποτελούν λαμπρά έργα της ανθρώπινης διανόηση και έργα υψηλής τέχνης. Αποτελούν ιερά σύμβολα των Ελλήνων και πρέπει να επιστραφούν με σεβασμό στον τόπο τους. (Μπορούν αν θέλουν να κρατήσουν εκθεσιακά αντίγραφα για τους επισκέπτες του Μουσείου τους). Το έργο τέχνης αποτελεί ουσιαστικά μια ενότητα οντότητα ως παλμός δράσης εγγενούς Λόγου της ανθρώπινης δημιουργίας.

Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν απλοϊκά δωδεκαθεϊστές ούτε ειδωλολάτρες. Δημιούργησαν ανθρωπόμορφες λατρευτικές θεϊκές μορφές ή απλούστερα ένα ΠΑΝΘΕΟ ΘΕΩΝ ΗΜΙΘΕΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ δηλαδή θεότητες στις οποίες έδωσαν τις ανθρώπινες ψυχικές διαστάσεις και ιδιότητες για να λατρέψουν μέσω αυτών το Θείο Λόγο της συμπαντικής αρμονίας ή τις υπερφυσικές για την ανθρώπινη διανόηση δυνάμεις και ιδιότητες της δημιουργίας.

Τελευταία ανακοινώθηκε από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης ότι βρέθηκε και πέμπτος πεσσός από το ναό, γιατί δεν τον παρουσιάζουν "όπως είναι" μαζί με τα άλλα γλυπτά για να μην νοιώθει..μοναξιά; Να έχουμε κάτι αυθεντικό μαζί με τα όμορφα και γενικά καλοκαμωμένα αντίγραφα (εικαστικά μέτρια ή πλαστά φτηνά έργα);

Οι λαοί που διαγράφουν ένα μέρος της ιστορίας τους διαγράφουν και ένα αντίστοιχο από το μέλλον τους. Γ. Σεφέρης. https://www.youtube.com/watch?v=dWdte4ews2c

George Spanoudakis

1) ''ΠΑΤΗΡ ΥΙΟΣ'' Από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις στο διευρυμένο Δήμο Ωραιοκάστρου

Περάσαμε μια απολαυστική και κεφάτη βραδιά εψές στη Λίμνη του Ωραιοκάστρου με Λαϊκή μουσική από τους υπέροχους ''Πατήρ Υιός'' της μουσικής σχολής ''Τομπάζη''

https://www.facebook.com/PolitistikosSeptemvris/

 

Το συγκρότημα ''Πατήρ Υιός και... '' της Μουσικής Σχολής ''Τομπάζη''  

Με τους :  *Χάρης Τσιαλμίδης ,φωνή + ακουστική κιθάρα,  

*Άγγελος Αουρέλιο Τσιαλμίδης, μπουζούκι + φωνή,  

*Μυρόβλητος Στρομπίνης, πιάνο,  

*Δημήτρης Τομπάζης, ακορντεόν,  

καί *Ολυμπία Εξαδακτύλου, βιολί.

Ακούστε τους : https://youtu.be/koHTLidWBWw

 Καί : https://youtu.be/LrbXdKjr6S4  

Νικόλαος Παζαίτης

Τον τελευταίο καιρό αποφάσισαν ότι η λέξη "λαθρομετανάστης" τους φαίνεται ρατσιστική και θέλουν να την εξαφανίσουν από την καθομιλουμένη, όμως δεν παραθέτουν σοβαρά επιχειρήματα ώστε να μπορέσουν να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό τους.

Οι ιδεοληψίες των εθνομηδενιστών τους κάνουν να επιτίθενται τόσο στην ελληνική γλώσσα όσο και στην κοινή λογική. Τον τελευταίο καιρό αποφάσισαν ότι η λέξη "λαθρομετανάστης" τους φαίνεται ρατσιστική και θέλουν να την εξαφανίσουν από την καθομιλουμένη, όμως δεν παραθέτουν σοβαρά επιχειρήματα ώστε να μπορέσουν να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό τους. Είναι φυσικό όποιος πιστεύει σ' εθνομηδενιστικές αρλούμπες να πέφτει σε αντιφάσεις και ν' αμολάει τη μια κοτσάνα πίσω από την άλλη, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
 "Επιχείρημα" εθνομηδενιστών Νο1: Η λέξη "λαθρομετανάστης" είναι ρατσιστική. Απάντηση: To πρόθεμα λαθρο- προστίθεται για να περιγράψει μια συγκεκριμένη κατάσταση και να τη διαχωρίσει από μια άλλη (νόμιμη μετανάστευση). Όπως λέμε π.χ. λαθρέμπορος, λαθροθήρας, λαθρεπιβάτης, έτσι λέμε και λαθρομετανάστης. Ο ρατσισμός δεν προκύπτει από πουθενά αφού ως λαθρομετανάστη χαρακτηρίζουμε τον οποιοδήποτε εισβάλει παράνομα σε μια χώρα ανεξάρτητα από το αν είναι αλλοδαπός, ημεδαπός ή ακόμα και μέλος της οικογενείας μας.
 "Επιχείρημα" εθνομηδενιστών Νο2: H λέξη "λαθρομετανάστης" δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα. Απάντηση: Στην περίπτωση που αυτό είναι αλήθεια τότε γι' άλλη μια φορά υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα και τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Επίσης η λέξη "φιλότιμο" δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα, όμως δεν πρόκειται ν' αφαιρέσουμε ούτε αυτή ούτε καμία άλλη λέξη από το λεξιλόγιό μας.
 "Επιχείρημα" εθνομηδενιστών Νο3: «Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι». Απάντηση: Η λέξη περιγράφει τον άνθρωπο βάσει της πράξης του, όχι βάσει της βιολογικής του ιδιότητας. Μπορεί κάποιος να δει την αντιφατικότητα της "σκέψης" των εθνομηδενιστών και ν' αποκαλύψει σε τι τρικυμία εν κρανίω βρίσκονται, όταν δει ότι έχουν αντικαταστήσει τη λέξη "λαθρομετανάστης" με τη φράση «παράτυποι μετανάστες», οπότε αν θέλουμε να τους βραχυκυκλώσουμε τελείως μένει να τους ρωτήσουμε: υπάρχουν παράτυποι άνθρωποι; --------------------------------------

Δείτε το Βίντεο και τα συνεχόμενα που έχουν πολύ ενδιαφέρον:https://youtu.be/nL-61bXSqrc

 ΙΑΜΒΟΣ

Ο ΘΕΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Η Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟ ΘΕΟ Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου

 

Σύμφωνα με τα δεδομένα της Επιστήμης, ο άνθρωπος εμφανίστηκε στη Γη πριν πολλά εκατομμύρια χρόνια. Όταν περνούσε την περίοδο της ζωώδους κατάστασης το αίσθημα της αυτοσυντήρησης ήταν έμφυτο, και όπως όλα τα ζώα, οι κινήσεις για την αυτοπροστασία του γίνονταν εξ ενστίκτου.
Όμως όσο προχωρούσε η εξέλιξη των όντων, ο άνθρωπος άρχισε να ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα διότι σιγά - σιγά γίνονταν λογικό Ον. Το αίσθημα της αυτοσυντήρησης εξακολουθούσε να υπάρχει αλλά όχι εξ ενστίκτου, αλλά με βάση τη λογική. Οι κίνδυνοι που αντιμετώπιζε ήταν πάμπολλοι.
 Όπως οι λιμοί, οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι τυφώνες, οι αρρώστιες, οι παγετώνες, οι καύσωνες, τα άγρια ζώα, κ. α. Μερικούς κινδύνους τους αντιμετώπιζε με τη λογική, όμως για τους άλλους αισθανόταν πολύ αδύνατος, γιατί παντού παραμόνευε ο θάνατος. Εναγωνίως αναζητούσε μια βοήθεια ικανή να αντιμετωπίσει τους πάμπολλους κινδύνους, - μια σανίδα σωτηρίας, - Πολλά βίαια φυσικά φαινόμενα δεν μπορούσε να τα εξηγήσει. Η αρμονία της φύσεως αλλά και η πολυπλοκότητα του Σύμπαντος τον προβλημάτιζαν.
Μη έχοντας τα δεδομένα της σύγχρονης επιστήμης, έπλασε λοιπόν στη φαντασία του μια αόρατη ανωτέρα δύναμη που δέσποζε παντού, και νόμισε ότι του έδινε απάντηση στους προβληματισμούς του. Την ανωτέρα αυτή δύναμη την ονόμασε Θεό, Αλλά και ορατές δυνάμεις, όπως ο Ήλιος με τη θερμότητά του και με το Φως του, η Γη που του παρείχε διατροφή, πήραν εξέχουσα θέση στη ζωή του, και θεοποιήθηκαν. Ακόμη και ότι είχε έντονη επίδραση στο ψυχικό και στο υλικό του κόσμο, θεώρησε ότι είναι αποτέλεσμα της δράσης κάποιας επί μέρους Θεότητας. ( τύχη, χαρά, λύπη, δικαιοσύνη, αδικία, πλούτος, ξεφάντωμα, πόλεμος, ειρήνη, κ.α. )
Έτσι κατά τον πρωτόγονο αλλά και τον μετέπειτα άνθρωπο ο Θεός είναι ο δημιουργός αυτού και των πάντων γύρο του. Είναι παντοδύναμος, παντογνώστης, πάνσοφος. Αλλά Ο Θεός όταν εξοργίζετε, προκαλεί τα βίαια φυσικά φαινόμενα (Θεομηνίες). Με διάφορες προσφορές ο άνθρωπος προσπαθώντας και νομίζοντας ότι έτσι θα κατευνάσει την οργή του, δεν δίστασε να προβεί ακόμη και σε ανθρωποθυσίες, βεβαίως σε εποχές που εστερήτο επιστημονικής γνώσης, και ήταν έρμαιος των αρρωστημένων μυαλών της κάθε θρησκείας.
Ο φόβος του θανάτου τον ανάγκαζε όλο και πιο πολύ να ζητά τη βοήθειά του. Ο Θεός πλέον έγινε η ελπίδα του για το σήμερα και για το αύριο. Με την επικράτηση του Χριστιανισμού (δια της βίας) η πλύση εγκεφάλου που υφίσταται από τους γονείς του, αλλά κυρίως από το ιερατείο, του διαμορφώνει τη σκέψη έτσι που να θεωρεί την ύπαρξη του δεδομένη. Τα χαμηλόφωνα λόγια του ιερατείου ότι αν δεν είμαστε πιστοί, θα πάθουμε κακό, είναι και αυτά ένας τρόπος άσκησης ψυχολογικής βίας.
 Έτσι πλέον ζούμε από την ώρα που γεννιόμαστε, και παρά τη θέλησή μας, μας βαπτίζουν, σε μία ατελείωτη θρησκευτική δικτατορία, του φόβου, που είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο το ιερατείο μπορεί να ελέγχει τις λαϊκές μάζες. Διότι με την πρόοδο της επιστημονικής γνώσης ο άνθρωπος ελαχιστοποίησε τους κινδύνους που απειλούσαν τη ζωή του, γνωρίζει πως δημιουργήθηκε αυτός και τα πάντα γύρο του, και έτσι αργά και σταθερά προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από μια ουτοπία.
Όταν ο άνθρωπος ξέφυγε από την πρωτόγονη κατάσταση, και δημιουργήθηκαν οι κοινότητες, οι λαοί και οι εθνότητες, τότε κάθε λαός είχε και τους δικούς του Θεούς. Έτσι οδηγηθήκαμε στο πολυθεϊστικό σύστημα.
Το μονοθεϊστικό σύστημα πρώτος εμπνεύσθηκε και εφάρμοσε - για 17 χρόνια που βασίλεψε - Ο Φαραώ της Αιγύπτου Ακενατόν. Η εφαρμογή του προκάλεσε την δυσφορία του πολυθεϊστικού Ιερατείου, και γι’ αυτό μετά το θάνατο του Ακενατόν οι επόμενοι Φαραώ, θέλοντας να έχουν καλές σχέσεις με το ιερατείο, επανήλθαν στο πολυθεϊστικό σύστημα.
Αν τώρα ανατρέξουμε στην Ελληνική μυθολογία και στον Όμηρο, θα δούμε ότι οι Έλληνες έρχονταν σε επαφή και συνδιαλέγονταν με τους Θεούς τους. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι οι Θεοί τους ίσως ήταν υπαρκτά πρόσωπα. Κατά τον Ευήμερο βέβαια ήταν παλιοί βασιλιάδες που άφησαν όνομα εν ζωή, και μετά τον θάνατο τους θεοποιήθηκαν.
Η άποψη αυτή ευσταθεί διότι π.χ. ο Δίας ήταν βασιλιάς της προμινωικής Κρήτης, οι ήρωες Ηρακλής και Αχιλλέας, είχαν θεοποιηθεί, και αν δεν άλλαζε το θρήσκευμα, σήμερα πιθανόν θα λατρεύαμε τον Μέγα Αλέξανδρο τουλάχιστον για ημίθεο.
Τι διαφέρει το μονοθεϊστικό σύστημα από το πολυθεϊστικό, θα έλεγα όχι και πολύ. διότι αν πάρουμε το Αρχαίο Ελληνικό, που ήταν πολυθεϊστικό τότε είχαμε ένα μεγάλο Θεό, τον Δία, (πατέρα Θεών και ανθρώπων ) και άλλοι 11 μικρότεροι Θεοί, οι αποκαλούμενοι Ολύμπιοι, ακολουθούσαν οι Θεοί εκτός Ολύμπου, και μερικοί Ημίθεοι. Στο μονοθεϊστικό, έχουμε, τον Θεό, τον Χριστό, το Άγιο πνεύμα, την Παναγία, τους Αποστόλους, τους Αγγέλους, και ακολουθούν περισσότεροι από είκοσι χιλιάδες Άγιοι και Όσιοι.
Και στα δύο συστήματα έχουμε ένα Θεό με μια πλούσια ακολουθία έκαστος.
Σαν αόρατη δύναμη τιμωρός έχουν αναφερθεί πολλές περιπτώσεις, και συγκεκριμένα όταν επικαλεσθεί με οργή κατόπιν πραγματικά μεγάλης αδικίας. Η αλλιώς «κατάρα». Οι Χριστιανοί την τιμωρία αυτή την αποδίδουν στο Θεό. Αλλά με την τιμωρία αυτή δεν δικαιώνετε ο άνθρωπος που έχασε άδικα τη ζωή του λόγω εγκληματικής πράξης. Εγώ το Θεό αν υπάρχει τον φαντάζομαι άψογο, και ακριβοδίκαιο. Το ιερατείο προκειμένου να δικαιολογήσει, την παραπάνω περίπτωση λέει « άλλες οι βουλές του Θεού », αλλά αυτό δεν είναι απάντηση. Θα επικαλεσθώ τα ίδια τα (ιερά) τους Βιβλία. « Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα αυτού και ομοίωση. » άρα η λογική είναι μία και κοινή.
Ποία είναι άραγε η πραγματικότητα; Είναι πράγματι η δύναμη αυτή ο Θεός του Μωυσή και της Βίβλου; Μήπως η αόρατη αυτή δύναμης δεν είναι μία αλλά πολλές; Μήπως κάθε άνθρωπος έχει τη δική του αόρατη δύναμη, που μπορεί να τη ενεργοποιεί μόνο σε πολύ ιδικές περιπτώσεις ; Μήπως η δύναμη αυτή ταυτίζετε με τη δύναμη της θέλησης ; Μήπως η δύναμη αυτή είναι το ίδιο το Σύμπαν ; Η μήπως όλα αυτά είναι συμπτώσεις τυχαίων γεγονότων. Πάντως για όσους προβληματίζονται, ίσως βρουν κάποιες απαντήσεις στις διάφορες φιλοσοφικές θεωρίες. Επίσης για όσους θεωρούν δεδομένη την ύπαρξη της, έχουν το πλεονέκτημα μιας καλύτερης ψυχολογικής κατάστασης, όταν η ζωή τους κινδυνεύει, διότι ελπίζουν στη βοήθεια της.
Λέγοντας αυτά έρχεται στη σκέψη μου αυτό που έλεγε Ο Γκαίτε. << Μελετάτε τον Μολιέρο, μελετάτε τον Σαίξπηρ, πάνω από όλα όμως μελετάτε τους Έλληνες και πάντα τους Έλληνες >>. Ποια είναι η θέση των προγόνων μας, για την Υπέρτατη αόρατη δύναμη.
Βασικές αρχές του Πλατωνισμού : Πρώτο βασικό χαρακτηριστικό του είναι η πίστη στο « Ένα » το οποίο αποτελεί την αρχή και την αιτία των πάντων. Βασική ιδιότητά του είναι η ενοποίηση μέσα του όλων των υπάρξεων κατά τρόπο μυστικό και απόρρητο. Από αυτή την ενότητα του χαρακτηρίζεται ως Ενεάδα η Μονάδα.
Το πρώτο που δημιουργείται από το « Ένα » είναι ο « Νους ». Από τον Νου προέρχεται ο κόσμος της ψυχής, τόσο της καθολικής – κοσμικής, όσο και των επί μέρους ψυχών, που επιδέχονται τη συμμετοχή της ύλης και βρίσκονται ενωμένες με αυτή στα εδώ υλικά έμψυχα σώματα. Τελευταία δημιουργία είναι η Ύλη, ο υλικός και φυσικός κόσμος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από το μη Ον την έλλειψη δηλαδή οντότητας και αληθινής ουσίας – ύπαρξης, αφού είναι αρκετά απομεμακρυσμένο από το Ένα Όν, όπου βρίσκεται η αληθινή ουσία και ύπαρξη.
Βασικές αρχές του φιλοσοφικού ρεύματος του Νεοπλατωνισμού είναι :
Υπέρτατη οντολογική αρχή είναι το « Εν » το (μοναδικό) που ίσταται υπεράνω ύπαρξης όπου και καλείται « Υπερούσιον » Το Υπερούσιον Εν όπου δια ακτινοβολίας « απορροών » παράγονται διαδοχικά ο Νούς, (νοητός κόσμος των ιδεών), η ψυχή, η φύση και τελευταία η ύλη.
Ηθικός προορισμός του ανθρώπου είναι η επανύψωση της εκπεσούσας ψυχής από το « Υπερούσιον Εν » στην αρχική της αφετηρία, δηλαδή την ένωση της στο αρχικό « Εν » που αν συμβεί αυτό τότε η ψυχή περιπίπτει σε κατάσταση « έκστασης ». Όμως κύρια προϋπόθεση για την εκπλήρωση της επανασύνδεσης αυτής είναι η « κάθαρση » που επιτυγχάνεται με τον ενάρετο βίο.
Θαλής ο Μιλήσιος : « πρεσβύτερον των όντων ο Θεός, αγέννητον γαρ, μήτε αρχήν έχων μήτε τελευτήν ». « Κάλλιστον κόσμος, ποιήμα γαρ Θεού ».
Ηράκλειτος : Τον Κόσμο αυτόν κανείς από τους Θεούς δεν τον έκανε. « αλλά ην αεί και εστί, και έσται ».
Πυθαγόρας : « Πας ο βίος αναντέτακται προς το ακολουθείν τω Θεώ. Επειδή γαρ εστί τε Θεός και ούτος πάντων Κύριος ».
Αναξαγόρας : « Πάντα διεκόσμησε Νοός ».
Αριστοτέλης : « Λογιείται δήπον ότι πάντα ουκ άνευ τέχνης παντελούς δεδημιούργειται, αλλά και ην και εστίν ο τούδε του παντός δημιουργός ».
Η θέση των φιλοσόφων μας δεν είναι ταυτόσημη, παρ’ ότι ζούσαν μέσα σε ένα πολυθεϊστικό σύστημα, με το οποίο φαίνεται να μην συμφωνούν, οι αποδεχόμενοι το Θεό μιλούν για ένα και μόνο Θεό δημιουργό του Κόσμου χωρίς ακολουθία. Οι μη αποδεχόμενοι το Θεό, ( Ηράκλειτος, και Αναξαγόρας, ) δίνουν τις δικές του εξηγήσεις.
Συμφωνούν όμως σε ένα ότι ο κόσμος αυτός είναι πολύ ωραίος, « κόσμημα », και γι’ αυτό του έδωσαν όνομα που είναι παράγωγο του ρήματος κοσμώ.
Ο Χριστιανισμός θεωρεί δεδομένη την ύπαρξη του Θεού, που φαντάστηκε και έπλασε ο Μωϋσής αποκλειστικά για τους Εβραίους. Το ιερατείο μετά τον Χριστό ανέπτυξε μια θεολογία και παραφιλολογία επάνω σε μια ουτοπία, εκμεταλλευόμενο την επιστημονική άγνοια, το έμφυτο θρησκευτικό συναίσθημα και το φόβο του θανάτου των λαϊκών μαζών. Οι πρόγονοι μας πάντως τίποτα δεν θεωρούσαν δεδομένο, καθ’ ότι ο δογματισμός παγώνει και καταστρέφει τη σκέψη.
«Η πολυπλοκότητα του σύμπαντος είναι η κύρια αιτία που δημιουργεί Θεούς». Ήταν η απάντηση σύγχρονου Γάλλου διανοούμενου στην ερώτηση αν υπάρχει Θεός.
Στην ίδια ερώτηση ο Πασκάλ μας λέει : « Ο Θεός γίνεται περισσότερο αποδεκτός από την καρδιά παρά με τη λογική. »
Θεός είναι η συνείδηση του κάθε ανθρώπου. Ο έχων συνείδηση, που του ελέγχει και κατευθύνει τις πράξεις του, είναι ο ιδανικός άνθρωπος. Ο μη έχων συνείδηση για να του ελέγχει τις πράξεις του, είναι ανήθικος, και μάταια προσπαθεί με μεγάλους σταυρούς να πείσει τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του για το αντίθετο.
Θεός είναι η Φύση που διαμόρφωσε σε Γη, και επάνω της τη ζωή αργά – αργά, την άμορφη πύρινη μάζα που αποσπάστηκε από τον Ήλιο πριν δισεκατομμύρια χρόνια.
Η σημερινή θρησκεία έχει γαλουχήσει τον κάθε πιστό της έτσι που να βλέπει το Θεό σαν το πολιτικό που θα του κάνει το ατομικό του ρουσφέτι, και δεν μας απαντά τι έκανε ο Θεός π. χ. στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο όταν 50.000.000. αθώοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους γιατί το ήθελε ο αδίστακτος δολοφόνος των λαών της Ευρώπης, και όχι μόνο, Αδόλφος Χίτλερ.
Η θέση μου είναι ότι δεν υπάρχει Θεός. Αλλά και αν υπάρχει δεν θα έχει καμιά σχέση με το Θεό που έπλασε ο Μωϋσής. Τον φαντάζομαι να αποκαλύπτετε από το αποτέλεσμα μιας πολύπλοκου μαθηματικής εξίσωσης. Η μιας απλής εξίσωσης, που θα αποτελεί και τη θεμελιώδη αρχή, κάποιων μαθηματικών που ακόμα ο άνθρωπος δεν έχει επινοήσει.

Ιωαννης Θεοδωροπουλος

Το πείραμα του Ερατοσθένη - Ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος κατάφερε να υπολογίσει την περιφέρεια της Γης με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, χρησιμοποιώντας απλώς το μυαλό του και ένα ραβδί! Το πείραμα του ήταν πανέξυπνο αλλά και ταυτόχρονα τόσο απλό που μπορεί να το εκτελέσει ο καθένας μας.

ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ - ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ Ελένης Μανιωράκη - Ζωιδάκη ( Δασκάλα )

ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ
-Τον σκύλο μας Ερμή τον ονομάσαμε ,
την γάτα την χαδιάρα Ερμιόνη,
τον παπαγάλο μας τον φλύαρο Διόνυσο
και την αργή χελώνα Αντιγόνη.

- «Χαίρω πολύ» τι όμορφα ονόματα!
φερμένα λες απ’ τον καιρό τ’ Ορφέα,
σίγουρα της δικής σου οικογένειας
τα ονόματα θα είναι εξίσου ωραία.

- Ναι τον πατέρα Νώντα τον φωνάζουμε
και την μαμά χαϊδευτικά Μπιλίτσα,
την αδερφή μου Ραφαέλα, Λάζαρο
τον αδερφούλη μου που είναι μια σταλίτσα.

- Απίστευτο αυτό που συμβαίνει φίλη μου
τα αρχαιόφωνα ονόματα τα γνήσια
στα ζώα σας με ασκεψία δώσατε
και στολιστήκατε εσείς με τα γατίσια.

-Σε Νώντα τον Επαμεινώντα τρέψατε
Μπιλίτσα είπατε την Πηνελόπη
ονόματα που είχανε οι Έλληνες
τότε που ήτανε σε όλα πρώτοι
.
-Το Ραφαέλλα ξένης χώρας γέννημα,
τι θέλει στην δική μας την πορεία ,
πώς θα χωρέσει το « Γαβριήλ» « το Ιωσήφ»
στο κήπο της πατρώας μας θρησκείας.

-Αριστοτέλης ,Ηρακλής , Αλέξανδρος ,
Μίνωας, Αριάδνη και Μυρσίνη,,
δώσετε στα παιδιά σας τέτοιο όνομα
που γεύση ελληνική στα χείλη αφήνει

Ποιος τη συσκότιση στο νου μας έφερε ,
ποιος λεηλάτησε την άγια σκέψη,
την άλωση μας πώς επιτρέψαμε
κι η λήθη αφήσαμε καρπούς να θρέψει.

Φωνή ξεχύνεται απ’ τ’ Ολύμπια δώματα,
φωνή τ’ απώτερου μας παρελθόντος
«με φως ελληνικό λουστείτε Έλληνες»
για να μη γίνει αυτή η φωνή
«ΦΩΝΉ ΒΟΩΝΤΟΣ»

ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ-ΖΩΙΔΑΚΗ (δασκάλα)

 Ελένη Μανιωράκη

Ὁ ἐκτουρκισμός ΔΕΝ θά περάσει! - Ποιός εἶναι ὁ λόγος πού ὤθησε τό ὑπουργεῖο Παιδείας σέ μιά τέτοια πρωτοβουλία;

Πρίν λίγους μῆνες ἔσκασε μύτη τό πιλοτικό
πρόγραμμα τοῦ Ἱδρύματος Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ)
ὕψους 400.000 εὐρώ, μέ τό ὁποῖο προβλεπόταν νά μποῦν στά
δημόσια νηπιαγωγεῖα μειονοτικῶν χωριῶν διαμεσολαβητές -
μεταφραστές δίπλα στούς διορισμένους νηπιαγωγούς, “γιά τήν
διευκόλυνση τῆς ἐπικοινωνίας μέ τά νήπια”. Μιά πρόβα ἐπιβολῆς
δίγλωσσων νηπιαγωγείων κατ’ ἀπαίτηση τῆς Τουρκίας, γιά νά
λέμε τά πράγματα μέ τ’ ὄνομά τους. Κι ἐνῶ φάνηκε πώς μετά
τίς καθολικές ἀντιδράσεις τό πρᾶγμα μαζεύτηκε, μεσοῦντος
τοῦ Ἰουλίου οἱ πονηροί ὑπουργειοπόντικες ἀμόλυσαν μιάν
πρόσκληση ἐκδήλωσης ἐνδιαφέροντος γιά τίς πρῶτες 6 θέσεις.
Προφανῶς δέν σκοπεύουν νά ἀποσυρθοῦν στίς τρῦπες τους
τόσο εὔκολα...
Τά γράφαμε ἐξαρχῆς: ποιός εἶναι ὁ λόγος πού ὤθησε
τό ὑπουργεῖο Παιδείας σέ μιά τέτοια πρωτοβουλία; Δέν
αὐξάνεται σταθερά ἡ συμμετοχή τῶν μουσουλμανοπαίδων στά
δημόσια νηπιαγωγεῖα; Δέν ἐπιδιώκουμε τήν ἑλληνομάθεια καί
τήν ἔνταξή τους στήν ἑλληνική κοινωνία; Γιατί ἐξαπολύεται
ἕνα τέτοιο - πιθανότατα ἀντισυνταγματικό - μέτρο, καλώντας
“μέλη τῆς μειονότητας” νά διοριστοῦν στίς δημιουργούμενες
θέσεις; Δέν εἶναι προφανές ὅτι Πομάκοι καί Ρομά, ἀδυνατώντας
νά πετύχουν πλειοψηφικά τήν διεκδίκηση τῆς μητρικῆς τους
γλώσσας (καί δέν εἶναι τῆς ὥρας νά ἀναλυθεῖ τό γιατί), θά
ὑποστοῦν νέο γλωσσικό ἐκτουρκισμό; Προχθές κυκλοφόρησε
ἕνα κείμενο τῆς “Αὐτόνομης Παρέμβασης Ἐκπαιδευτικῶν
Ξάνθης”, ὅπου ἐκτίθενται τά συριζέικα φληναφήματα γιά τό θέμα
(γιά “ἀξιοποίηση τῆς μητρικῆς γλώσσας τῶν παιδιῶν”, γιά τόν
“γλωσσικό πλουραλισμό πού εἶναι πολιτισμικός καί μαθησιακός
πλοῦτος” κτλ) διανθισμένα μέ ...βιβλιογραφικές ἀναφορές.
Κωμικοτραγική προσπάθεια τοῦ κυβερνητικοῦ συνδικαλισμοῦ
νά μασκαρέψει μιά πολιτική ἐκπόρνευση σέ δημοκρατική -
προοδευτική ἐπιλογή καί νά διασπάσει τό ἑνιαῖο μέτωπο ΟΛΩΝ
τῶν νηπιαγωγῶν κατά τοῦ προγράμματος.
Ἐδῶ βρίσκεται καί ἡ ἐλπίδα γιά ἀνάσχεση τοῦ κινδύνου.
Οἱ νηπιαγωγοί σέ Ροδόπη καί Ξάνθη βλέπουν ξεκάθαρα τόν
κίνδυνο γιά τήν ἐργασία τους. Θά τούς φέρουν ἀπό τό παράθυρο
μέσα στήν αἴθουσα μιά μειονοτική συνάδελφο πού θά μιλάει
μέ τά παιδιά στά τουρκικά (πού αὐτές δέν καταλαβαίνουν)
καί πού τελικά θά τίς ὑποκαταστήσει. Τό πρόγραμμα θά τρέχει
ἀνεξαρτήτως τῆς θέλησής τους καί θά ἀξιολογεῖται ἐρήμην τους!
Εἶναι θέμα χρόνου νά βρεθοῦν στά ἀζήτητα, τότε πού θά ἔχουν
ἑδραιωθεῖ οἱ τουρκόφωνες ἀφοῦ τό πρόγραμμα θά ἔχει “πετύχει”.
Τό καταλαβαίνουν ὅλες θαυμάσια, ζήτησαν καί πέτυχαν τήν
στήριξη τῆς πανελλήνιας Διδασκαλικῆς Ὁμοσπονδίας καί ἔχουν
ἤδη ὑπογράψει ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ ὅτι ἀρνοῦνται νά δεχθοῦν τό
πρόγραμμα στόν χῶρο τῆς δουλειᾶς τους. Στήν ἴδια γραμμή
κινοῦνται καί σχεδόν ὅλοι οἱ ὑπηρεσιακοί παράγοντες τῆς
Ἐκπαίδευσης, ἄσχετα πού δέν θά τό δηλώσουν στά ΜΜΕ (τό
εἶπαν ὅμως στήν ὑπηρεσία τους). Εἶναι μιά θαρραλέα στάση πού
μᾶς ἐπιτρέπει νά ἐλπίσουμε ὅτι αὐτή ἡ προδοσία τῶν ἑλληνικῶν
συμφερόντων καί τῆς κοινωνικῆς συνύπαρξης δέν θά περάσει.
Ἄν βεβαίως ἤμασταν μιά κανονική χώρα, μέ ἔνστικτο
αὐτοσυντήρησης καί δικλεῖδες ἀσφαλείας, ὅλα θά εἶχαν λήξει
πολύ νωρίτερα, μέ τήν δέουσα ἀπάντηση στό Τοῦρκο Πρέσβη
πού ἔθεσε τό αἴτημα. Ἐδῶ ἡ Ἄγκυρα ἐπιμένει γιατί ξέρει ὅτι τό
σημερινό “ὄχι” αὔριο κάλλιστα μπορεῖ νά γίνει “ναί”, εἴτε γιατί θά
ἀλλάξει ἡ Κυβέρνηση εἴτε γιατί θά ἀντικατασταθεῖ ὁ ὑπουργός
εἴτε κάτι ἄλλο. Στήν συγκεκριμένη λοιπόν περίσταση τό πέτυχε
τό μομέντουμ καί προχωράει. Τί μπορεῖ νά ἀντιπαλαίψει τήν
πηλιογούσικη ἐκπαιδευτική πρωτοβουλία; Μόνο ἡ δημοσιότητα:
νά φτάσει τό θέμα στήν ἀτζέντα τῶν ἀθηναϊκῶν ΜΜΕ καί
νά τεθεῖ ἔστω καί περιθωριακά στόν τελοσπάντων δημόσιο
διάλογο. Κάπου μεταξύ υἱοῦ Τραγάκη, ἐπίσκεψης Μακρόν καί
Λά Μπίρι Μπίρι νά γίνει ἀναφορά στό φέσι πού φοράει στά
νηπιαγωγεῖα τῆς Θράκης ἡ Κυβέρνηση, μπάς καί φοβηθεῖ ἡ
τελευταία τό “πολιτικό κόστος”...
Κ.Κ.
Ἀντιφωνητὴς
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΕΛΤΙΟ ΓΝΩΜΗΣ
8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017
www.antifonitis.gr ΚΟΜΟΤΗΝΗ