Η
ΛΕΙΨΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ......Οι χριστιανοί πίστευαν ότι η
δύναμη που δρούσε στον άγιο, όταν ζούσε, συνεχίζει να είναι
αποτελεσματική και στο άψυχο σώμα του. Όποιος άγγιζε τα λείψανα, σε
αυτόν μεταβιβαζόταν η δύναμή τους. Και πίστευαν ότι χάρη στην υπερφυσική
δύναμη τους, με τη θεία χάρη τους, τα ιερά λείψανα κάνουν θαύματα. Με
την αυξανόμενη λατρεία των μαρτύρων και των λειψάνων τους χρειάζονταν
φυσικά όλο και περισσότερες σορούς μαρτύρων.Οι σοροί και τα οστά ασκητών
ήταν περιζήτητα λείψανα. Μόλις πέθαινε κάποιος ιδιαίτερα σεβαστός
μοναχός, έσπευδαν εκεί, για να αποκτήσουν τη σορό του. Πολλοί μοναχοί
προσπαθούσαν να αποφύγουν τη μοίρα των ιερών λειψάνων, παρακαλώντας να
ταφούν σε μυστικό μέρος. Όταν κατάφεραν να μεταφέρουν στην πόλη τον
λιπόθυμο μοναχό Ιάκωβο -παραλίγο να γίνει μάχη ανάμεσα στους κατοίκους
της πόλης και τους αγρότες-, δεν ήθελαν να τον δώσουν πίσω,μόλις Ο
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΗΛΘΕ.....Οι κλοπές λειψάνων, ήταν για τους εραστές του
είδους σχεδόν υπόθεση τιμής.Ανάμεσα στα λείψανα υπάρχουν αρκετά φαιδρά
και περίεργα πράγματα. Από τα σπανιότερα κομμάτια είναι ίσως τα φτερά
και τα αβγά του Αγίου Πνεύματος στην τιμημένη αρχιεπισκοπή του
Μάιντς......................Ποιος λέει ότι δεν υπάρχουν άγγελοι;
Υπάρχουν και τεκμήρια!!!
Tον 12ο αιώνα κάποιοι ευσεβείς καθολικοί
καλόγεροι είχαν βρει ένα φτεράκι ΤΟΣΟ ΔΑ, που έπεσε από τις...φτερούγες
του αρχάγγελου Γαβριήλ, καθώς γλιστρούσε μέσα από ένα φεγγίτη, (και
δείχνανε ένα παραθυράκι του μοναστηριού τους), με τον κρίνο στο χέρι,
όπου τον περίμενε η Μαρία. Πού ήταν το μοναστήρι; Μα, στη
...ΓΑΛΛΙΑ!Πάμπολλα τα ενθύμια του Ιησού!
Αλλά δεν ήταν το φτερό το
μοναδικό θυμητάρι που κατάχτησαν οι χριστιανοί καλόγεροι από τη ζωή του
Ιησού.Δυο γαλλικές πόλεις, η Κλερμόν και η Σαλόν, έδειχναν στους πιστούς
από έναν «άγιο ομφαλό» του Ιησού. Ο τρίτος, κομμένος στα δυο,
φυλάσσεται ακόμη στον καθεδρικό ναό της Ρώμης Λατεράν ο ένας, και στη
Σάντα Μαρία ο άλλος. Υπάρχουν επίσης, στην εκκλησία του αγίου Παύλου της
Ρώμης, τα «άγια σπάργανα» του Ιησού. Μια άλλη αλλαξιά διατηρείται στον
καθεδρικό ναό της πόλης Άαχεν.
Αλλά τί να πούμε για το θαύμα της
κατοχής ΔΑΚΡΥΩΝ του Ιησού, στην πόλη Βαντόμ. «Τρίχες από τα γένια του»
στην εκκλησία Ευαγγελισμός της Μόσχας. Ένα «δόντι γάλακτος» στο
μοναστήρι του Αγίου Μπερνάρ, νύχια και μαλλάκια στον καθεδρικό ναό της
Κλερμόν, σταγόνες αίμα από το πλευρό του στον Ευαγγελισμό της Μόσχας,
μποτίλιες με το γάλα της θεομήτορος, 32 καρφιά, από τα τέσσερα που
υποτίθεται πως χρειάστηκαν (αν και θεωρείται μάλλον απίθανο να 'βαλαν
και στα πόδια). Τρία κουμπιά από το πέπλο της Θεοτόκου δωρήθηκαν στα
1588 στον τσάρο Θεόδωρο από τον πατριάρχη Ιερεμία, καθώς κι ένα ακάνθινο
στεφάνι, άλλο ένα διέθετε η Νοτρ Νταμ του Παρισιού, αγορασμένο
πανάκριβα από τον Λουδοβίκο IX, που κάθε του αγκάθι δωρήθηκε ή
πουλήθηκε. Παρ' όλα αυτά το στεφάνι αυτοπολλαπλασιάσθηκε, γιατί
διαθέτουν σήμερα πάνω από 800 εκκλησίες κομμάτια του. Όμως ο παπάς, που
αξίζει να θαυμάσει κανείς, περισσότερο απ' όλους, είναι κείνος πού 'φερε
στη Γένουα από τη Βηθλεέμ, μέσα σε μια μποτίλια, λίγη «ΑΝΑΣΑ» του
Ιησού! ........Ιδιαίτερη έλξη ασκούσε στους χριστιανούς η κόπρος του
Ιώβ. Όπως διαβεβαιώνει ο εκκλησιαστικός πατέρας Ιωάννης Χρυσόστομος,
ήταν προορισμός «ενός ρεύματος προσκυνητών από τα πέρατα του κόσμου προς
την Αραβία, επειδή η θέα της κόπρου του Ιώβ... αύξανε τη σοφία και
προέτρεπε στην αρετή της υπομονής». Τον τάφο του Ιώβ είδε ο Προσκυνητής
από το Μπορντό κοντά στη Βηθλεέμ, ενώ η προσκυνήτρια Αιθερία τον είδε
στο Καρνάιμ στην Ανατολική Ιορδανία...Το δεξί χέρι του Χρυσόστομου και
το κρανίο του, φυλάσσονται στην μονή Βατοπεδίου.
Η αγία Αικατερίνη,
είναι λίγο πιο...αρτιμελής από τον Χρυσόστομο, καθώς «διασώζονται» και
τα δυο της χέρια, καθώς και κεφάλι της. Το δεξί φυλάσσεται στην μονή
Βατοπεδίου και το αριστερό στον ναό της Μεταμόρφωσης, που ανήκει σε
φραγκισκανούς και βρίσκεται στο όρος Tabor του Ισραήλ. Το κρανίο της
φυλάσσεται στην Σιένα της Ιταλίας.
Τα Επτάνησα, είναι μια απ' τις
περιοχές της Ελλάδος, όπου η πτωματολατρεία οργιάζει, καθώς τα λείψανα
των αγίων Σπυρίδωνα (Κέρκυρα), Διονυσίου (Ζάκυνθος), και Γεράσιμου
(Κεφαλλονιά), λατρεύονται ως ιερά τοτέμ.Λίγο πιο κάτω, στην Πάτρα,
συναντούμε ένα ακόμη λείψανο. Την πολυταξιδεμένη -και αόρατη, λόγω
λειψανοθήκης- κάρα του αγίου Ανδρέα, που λατρεύεται ως σετ με τον
σταυρό, πάνω στον οποίο υποτίθεται πέθανε ο άγιος (όχι, που δεν θα τον
ανακάλυπταν τα λαγωνικά της Εκκλησίας). Στο σετ δεν συμπεριλαμβάνεται το
δεξί χέρι του αγίου, το οποίο λατρεύεται ξεχωριστά στο Άγιον Όρος (μονή
Βατοπεδίου).
Επειδή όπως προαναφέρθηκε, τα λείψανα μερικών αγίων
είχαν τεράστια ζήτηση και η Εκκλησία για να ικανοποιήσει όλες τις
ανάγκες έβγαζε κι απ' την μύγα ξύγκι, κάποια απ' αυτά τεμαχίστηκαν σε
πάμπολλα κομμάτια. Έτσι, σήμερα στο Βατοπέδι, συναντούμε τμήμα της κάρας
του αγίου Στεφάνου (το οποίο εννοείται ότι εκπέμπει όλη την αγιότητα
που θα είχε ακέραιο το λείψανο), στην Αθήνα το σαγόνι του αγίου
Γρηγορίου Νύσσης και ένα δάκτυλο του Ιωάννη του Προδρόμου (Άγιον
Όρος)....................................................................................................................Καιρός
όμως να σοβαρευτούμε και να δώσουμε τον λόγο στον Γρηγόριο τον
Ναζιανζηνό (4ος αι.) που έγραφε στον άγιο Ιερώνυμο: «ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ
ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ
ΟΧΛΟ. ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ Ο ΟΧΛΟΣ,ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ.».
Και ο επίσκοπος Συνέσιος στα 410: «Ο ΛΑΟΣ ΖΗΤΑΕΙ ΕΠΙΜΟΝΑ ΝΑ ΤΟΝ
ΕΞΑΠΑΤΑΣ,ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΆΥΤΟΝ.»
Διαβάστε
περισσότερα: Η λειψανολατρεία κι ο φετιχισμός στον Χριστιανισμό -
Πτώματα, τρίχες, πέτρες, ξύλα, σιδερικά, αποξηραμένο γάλα, ακροβυστίες,
κόπρανα και οστά...γαϊδάρου, στην υπηρεσία της «πίστεως» |
Πάρε-Δώσε
http://www.pare-dose.net/3427#ixzz4M9ZCAbTY