Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015
ΟΦΙΟΥΧΟΣ, ΤΟ 13ο ΖΩΔΙΟ.... - Τού Λεφτέρη Μουφτόγλου
Φεβρουάριος 1995
Περί Οφιούχου
--------------------
1.Αφού της Οικουμένης οι σοφοί
μας έκαναν ανέμελον τον βίον,
μεγάλο πρόβλημα, στα στήθια μας καρφί,
προέκυψε: Το θέμα των ζωδίων.
--------------------
2.Τα ζώδια ήταν δώδεκα ως χθες
και σήμερα τα βγάζουν δεκατρία
και μπαίνεις σ’ υποψίες, θες δεν θες,
μη μας δουλεύουν οι σοφοί με μαεστρία.
--------------------
3.Μη, τάχατε, μας πουν, τους αφελείς,
πως τέσσερα και πέντε κάνουν δέκα,
ότι μιλάει Ελληνικά ο Καραμανλής,
τον Παπανδρέου πως κουμαντάρει μια γυναίκα…
--------------------
4.Πως λύσαμε τα οικονομικά
και μας χρωστάει Αμερική, Ιαπωνία,
πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τρωκτικά
που ροκανίζουνε τον τόπο με μανία.
--------------------
5.Πολλά μπορούν να πουν οι κεφαλές,
οι πάνσοφες. κι εμείς να τους ακούμε.
Κι, όσο κι αν φαίνεται κουτό και αφελές,
σαν πρόβατα να τις ακολουθούμε.
--------------------
6.Τι κι αν δεν έχουμε καλύβι, γιώτα χι,
να φάμε, να φορέσουμε άλλο ρούχο,
καθένας νιώθει εαυτόν του ευτυχή
που πρόσθεσαν στα ζώδια Οφιούχο.
--------------------
7.Έτσι, λοιπόν βαδίζουμε μπροστά
με όλα τα προβλήματα λυμένα.
Άραγε όλα; Ή δεν λύσαν, και σωστά,
το δυσκολότερο το πρόβλημα. Το ένα.
--------------------
8.Ενώ ανακάλυψαν οι μάγοι, μα το ναι,
πως δεκατρία στο εξής θάναι τα ζώδια,
δεν ανακάλυψαν σ’ αυτόν τον καφενέ
πόσα μοσχάρια υπάρχουνε και βόδια…
--------------------
Λευτέρης Μουφτόγλου
Πως διακρίνουμε το νοθευμένο μέλι!!
Αναρωτιέσαι αν το βαζάκι που προμηθεύτηκες περιέχει γνήσιο μέλι ή νοθευμένο;
Λογικό. Η αλήθεια είναι ότι επειδή το μέλι είναι ένα ακριβό προϊόν, ειδικά αν μιλάμε για σπάνιες ποικιλίες, πολλοί επιτήδειοι φτάνουν στο σημείο να το νοθεύουν με φτηνές γλυκαντικές ουσίες. Κάτι το οποίο εγώ προσωπικά το θεωρώ μέχρι και ανήθικο αν σκεφτεί κανείς ότι το μέλι το καταναλώνουμε εκτός από την υπέροχη γεύση του και για τις πολλές ευεργετικές ιδιότητες που έχει.
Ο πρώτος και βασικότερος κανόνας για να καταλάβουμε αν το μέλι μας είναι αγνό είναι να γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά του μελιού που αγοράσαμε. Το χρώμα, η υφή, το άρωμα και η γεύση ποικίλλουν σε κάθε τύπο μελιού. Πχ το θυμαρίσιο μέλι είναι ανοιχτόχρωμο και πιο λεπτόρρευστο, ενώ το μέλι βελανιδιάς είναι σκουρόχρωμο και παχύρρευστο.
Οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα συνήθη χαρακτηριστικά ίσως να πρέπει να μας προβληματίσει.
Πέρα όμως από τις οργανοληπτικές ιδιότητες που μπορεί να μας μπερδέψουν ενίοτε, υπάρχουν κάποιοι τρόποι, οι οποίοι βασίζονται στις φυσικές και χημικές ιδιότητες του μελιού και που αν τους χρησιμοποιήσουμε θα καταλάβουμε σίγουρα και έγκυρα αν έχουμε να κάνουμε με γνήσιο μέλι.
Πώς λοιπόν θα ξεχωρίσουμε το γνήσιο μέλι;
Η δοκιμή με το κουταλάκι
Ο πρώτος τρόπος και αυτός που χρησιμοποιώ εγώ ως επί τω πλείστων είναι αυτός με το κουταλάκι. Γεμίζουμε ένα κουτάλι με μέλι και το αφήνουμε να τρέξει από ύψος. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια λεπτή γραμμή. Αν η γραμμή του μελιού δεν κόβεται, αλλά η ροή είναι συνεχόμενη μέχρι να αδειάσει σχεδόν το κουταλάκι, τότε το μέλι μας είναι ανόθευτο.
Η δοκιμή με το νερό
Το μέλι είναι αδιάλυτο σε νερό που βρίσκεται στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Αν λοιπόν ρίξουμε μια κουταλιά μέλι μέσα σε ένα ποτήρι γεμάτο με νερό, το μέλι πρέπει να πέσει στον πάτο του ποτηριού χωρίς να διαλυθεί. Αν το μέλι διαλυθεί τελείως ή θολώσει το νερό (πράγμα που σημαίνει ότι περιέχει κάποια ευδιάλυτη γλυκαντική ουσία) τότε είναι νοθευμένο.
Η δοκιμή με το κερί
Το μέλι καίγεται γιατί δεν περιέχει υγρασία υπό φυσιολογικές συνθήκες. Αν βουτήξουμε λοιπόν το φιτίλι ενός κεριού μέσα στο μέλι και προσπαθήσουμε να το ανάψουμε, αυτό θα καεί κανονικά.
Στην περίπτωση που δεν ανάβει, σημαίνει ότι το μέλι μας δεν είναι τόσο αγνό όσο νομίζαμε.
Η δοκιμή με το στυπόχαρτο
Αν ρίξουμε μέλι πάνω σε ένα στυπόχαρτο, αυτό δεν απορροφάται, αλλά παραμένει στην επιφάνεια. Αν απορροφηθεί, αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με γνήσιο μέλι.
Πολλές φορές το μέλι μας «παγώνει». Πρόκειται για το λεγόμενο ζαχάρωμα ή κρυσταλλοποίηση του μελιού, όπως είναι ο ακριβής επιστημονικός όρος. Το ζαχάρωμα του μελιού τις περισσότερες φορές και ανάλογα με το είδος και τις συνθήκες διατήρησής του, δε σημαίνει ότι το μέλι μας είναι νοθευμένο.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να ξεχωρίζουμε το γνήσιο μέλι και πώς να διαλέγουμε το μέλι που μας αρέσει, ώστε να είμαστε συνειδητοποιημένοι καταναλωτές.
Άλλωστε το μέλι είναι ένα θαύμα της φύσης κι εμείς θέλουμε να το απολαμβάνουμε όσο πιο ποιοτικό και ευεργετικό γίνεται!
Διάβασε ακόμα: Μέλι vs ζάχαρη: Ποιο είναι καλύτερο για υγιεινή διατροφή
Πώς φτιάχνουν το μέλι οι μέλισσες
Έλα και στην ομάδα μας Βότανα και Αρωματικά φυτά – Ζούμε υγιεινά για να μοιραζόμαστε τα μυστικά της φύσης και να κάνουμε παρεούλα
Κάνε like και στη σελίδα μας στο facebook Votanistas για να μη χάνεις τα καινούρια μας άρθρα
https://www.votanistas.com/zoumeigieina/pws-ksexwrizoume-to-gnisio-meli/
H EE νομιμοποιεί το ζιζανιοκτόνο Roundup της Monsanto – Ο Π.Ο.Υ το έκρινε καρκινογόνο
Η Greenpeace χαρακτήρισε την έκθεση της ως «ξέπλυμα» για να νομιμοποιηθεί το συστατικό.
Η Monsanto και άλλοι χρήστες του glyphosate καλωσόρισαν την έκθεση.
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015
Χρυσόμαλλα πρόβατα και Κάιν - Της Μαργαρίτας Βαλασάκη
Η ιστορία του Φρίξου και της ΄Ελλης είναι γνωστή: Ήταν παιδιά του βασιλιά Αθάμαντα και της Νεφέλης. Όταν ο Αθάμας ξαναπαντρεύτηκε την Ινώ, εκείνη από ζήλια για τα παιδιά κατάφερε με μηχανορραφίες να διατάξει ο Αθάμας τη θυσία τους. Η Νεφέλη όμως έστειλε το Χρυσόμαλλο Κριό για να μεταφέρει τα παιδιά στη ράχη του και να σωθούν. Δυστυχώς, ενώ πετούσαν, η Έλλη έπεσε στη θάλασσα, δηλ. στον πόντο, που από τότε ονομάστηκε Ελλήσποντος.
Την Έλλη την πήρε μαζί του ο Ποσειδώνας και ο Φρίξος συνέχισε το ταξίδι του, έφτασε στην Κολχίδα και έδωσε στον Αιήτη το χρυσόμαλλο δέρμα (δέρας) που αργότερα έγινε αιτία της Αργοναυτικής Εκστρατείας.
Προσοχή όμως, αυτή την ιστορία μην την πείτε στα παιδιά σας! Διότι ο Ιωάννης Χρυσόστομος, που η εκκλησία τον γιορτάζει (και) σήμερα και ο οποίος είναι ειδικός σε παιδαγωγικά θέματα, στο βιβλίο του ΟΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΑΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ συμβουλεύει τους γονείς: Αντί των χρυσομάλλων προβάτων και της τερατείας (τερατολογήματα) εκείνης, να διηγείσθε την ιστορία του Κάιν που σκότωσε τον αδελφό του και την ιστορία του Ιακώβ που εξαπάτησε τον τυφλό πατέρα του και πήρε τα πρωτοτόκια. ΄Ετσι θα εγκατασπείρετε στα παιδιά το φόβο και όλα θα πάνε καλά
Margarita Vasalaki
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όταν Κροίσος θυμήθηκε τον Αθηναίο φιλόσοφο ΣόλωναΤον 6ο αι. π.κ.χ., ο Πέρσης βασιλιάς Κύρος νίκησε τον Κροίσο και διέταξε να τον δέσουν πάνω στη φωτιά για να καεί. Τότε ο Κροίσος θυμήθηκε τον Αθηναίο φιλόσοφο Σόλωνα, που όταν είχε επισκεφθεί τον Κροίσο κι αυτός του έδειξε τα πλούτη του, ο Σόλων είχε πει «μηδένα προ του τέλους μακάριζε», απαντώντας στην ερώτηση του Κροίσου αν γνωρίζει άλλον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο. Τώρα, πάνω στη φωτιά, κατάλαβε πόσο δίκιο είχε ο σοφός και φώναξε δυνατά το όνομα του Σόλωνα. Ο Κύρος τον ρώτησε τί σημαίνει αυτό, ο Κροίσος διηγήθηκε την ιστορία και ο Κύρος θέλησε να τον ελευθερώσει. Όμως, καθώς οι φλόγες δεν έσβηναν, ο Κροίσος ζήτησε τη βοήθεια του Απόλλωνα και ο Θεός έσβησε τη φωτιά με μια δυνατή καταιγίδα, όπως λέει ο μεγάλος ιστορικός Ηρόδοτος. Εννιακόσια χρόνια αργότερα, ο Πέρσης βασιλιάς Σαπώρ έριξε στις φλόγες κάποιους αξιωματούχους, επειδή ήταν χριστιανοί. Αλλά μετά τις δεήσεις τους στο Θεό, όπως λέει ο ορθόδοξος συναξαριστής, προκλήθηκε θύελλα με βροχή, που έσβησε τη φωτιά. Αυτοί οι αξιωματούχοι γιόρταζαν χθες από την εκκλησία κι εγώ, επειδή εντυπωσιάστηκα από την καταπληκτική σύμπτωση, είπα να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί σας
Margarita Vasalaki
ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ - Ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι μόνο για τα μικρά παιδιά; - Της Ιωάννας Καραγιοβάνη
Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά.
Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη.
Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους.
Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι … 500 ευρώ!! Και αποχώρησε.
Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα.
Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.
Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.
Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους.
Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο.
Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος παρεμπιπτόντως … ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου…
Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση.
Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαϊδάρους!!...
Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή / οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών… Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι.
Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να … ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.
Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν … με τον ιδρώτα τους. Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής.
Σε κάθε περίπτωση η ιστορία δεν έχει τελειώσει γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι έκαναν μετά οι αγρότες. Εσύ τι θα έκανες στην θέση τους? Τι θα κάνεις εσύ?
ενα παραμυθι αληθινο!!
ιωαννα Καραγιοβανη