ΛΊΜΝΗ ΕΥΒΟΊΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΆΛΙΕΣ ΤΗΣ - ΜΕ ΚΑΡΑΒΆΚΙ ΑΠΟ ΑΙΔΗΨΌ ΓΙΑ ΛΙΧΑΔΟΝΗΣΙΑ - ΚΑΝΑΤΑΔΙΚΑ ΙΣΤΙΑΊΑΣ -

Η ΒΌΡΕΙΟΣ ΕΎΒΟΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΑ ΤΑ ΛΟΥΤΡΆ ΑΙΔΗΨΟΎ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΌΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΜΈΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΗΓΉΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΕΥΒΟΙΑ. Η ΔΙΑΜΟΝΉ ΜΑΣ ΣΤΟ Natura studios  naturastudioss@gmail.com τηλ. 6948517168 

ΉΤΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΟΣΤΟΣ ΔΙΑΜΟΝΉΣ, ΥΠΈΡΟΧΗ ΘΈΑ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΌΛΑ ΠΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ....

 Πάνω από την Αιδηψό και μακρυά από την ζέστη της πόλης, απολαμβάνουμε την διαμονή μας στο πλήρες διαμερισματάκι μας !....

 Στο βάθος το Λιμάνι της Αιδηψού και τα καράβια να πηγαινοέρχονται από την Αρκίτσα....

ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΗΓΉΣΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΠΟΥ ΑΠΕΧΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 30 ΧΛΜ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΔΗΨΟ....

 ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΟΛΤΑ ΜΑΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΣΠΙΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ, ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΤΡΑΒΟΎΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΑ ΌΜΟΡΦΑ ΠΑΛΙΑ ΣΠΙΤΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΟΥ ΟΜΟΡΦΟΥ ΤΟΠΟΥ....

 ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΒΟΛΤΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟΥΔΑΚΙ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ.... ΕΚΕΙ ΟΙ ΤΑΒΕΡΝΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΦΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΑ ΠΙΝΟΝΤΑΣ Ή ΤΡΏΓΟΝΤΑΣ.....

ΕΊΝΑΙ ΌΜΩΣ ΝΩΡΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΊΕΣ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ.... ΠΡΟΗΓΟΥΜΈΝΩΣ ΈΧΟΥΜΕ ΤΣΕΚΑΡΙ.... ΜΙΑ ΤΑΒΕΡΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΦΑΜΕ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΗ.....

 Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΧΤΑΠΟΔΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΤΆ ΈΧΕΙ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΣΩΛΗΝΕΣ... Ο ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ ΟΥΖΟΜΕΖΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΡΊΣΚΕΙΣ ΕΎΚΟΛΑ...

 ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΟΤΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ... Κατούνια, Γλύφα, Λεόντιο, Καρούπια,  όπου έχει δρόμο.......

 Εδώ βλέπουμε να μαζεύουν την Ρετσίνι από τα Πεύκα !  Η περιοχή είναι γεμάτη Πευκώνες και Ελαιώνες.......

 Σ`αυτήν την παραλία κάναμε το μπάνιο μας , όπου αρκετοί κάνουν ελεύθερο Κάμπιγκ....

 Εδώ αριστερά υπάρχει τρεχούμενο νερό από πηγή και όλοι έρχονται για να εφοδιαστούν....

Στό βάθος φαίνεται η Λίμνη.....

 Επιστροφή γιατί μας έπιασε η πείνα......

 Πιάσαμε το καλύτερο τραπέζι στην γωνία που έχει δίπλα την θάλασσα με τον δροσερό της αέρα....

Ο καλύτερος ουζομεζές... πετροσωλύνες με πιπεριές τηγανητές μελιτζάνες και πατάτες και Χταπόδι λιαστό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΙΔΗΨΟ ΣΤΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑΚΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΈΡΟΧΗ ΘΈΑ...

 Με λίγο Ζούμ φέραμε κοντά μας το καράβι που πάει απέναντι για την Αρκίτσα.....

ΤΗΝ ΆΛΛΗ ΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΤΕΒΑΊΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΛΙΜΆΝΙ ΤΗΣ ΑΙΔΗΨΟΎ ΓΙΑ ΝΑ ΠΆΡΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΡΑΒΆΚΙ ΓΙΑ ΛΙΧΑΔΟΝΗΣΙΑ.... !

 Ο Καπετάνιος από το ''Χαράλαμπος'' ετοιμάζεται για να μας πάει στα Λιχαδονήσια....

 Το Λιμάνι της Αιδηψού από την μεριά που είναι οι ψαρόβαρκες και τα σκάφη......

 Ξεκινήσαμε για Λιχαδονήσια αφήνοντας το Λιμάνι της Αιδηψού.....

 Πίσω μας αφήνουμε την Αιδηψό............

 Μπροστά μας τό βουνό με το χωριό της Γιάλτρας, επάνω και κάτω τά Λουτρά Γιάλτρων....

 Ένα κοτεράκι μας ακολουθεί κι αυτό. πάει για Λιχαδονήσια....

Συνεχίζει παραθαλάσσια το καραβάκι που μας πάει στα Λιχαδονήσια περνώντας από τις παραλίες Γερολίμανο, Κοκκινιάς και πάμε για τον Κάβο που είναι το ακρωτήριο με τα Λιχαδονήσια απέναντι..

Μετά από μία ώρα ταξίδι με το καραβάκι βλέπουμε την ΣΤΡΟΓΓΎΛΗ, ένα από τα νησάκια των Λιχαδονήσιων..... Λένε πως αυτό το σύμπλεγμα των μικρών νησιών, είναι δημιούργημα ηφαιστιώδους ενέργειας και αποτελεί ένα ενιαίο ηφαιστειακό σχηματισμό. Πρίν γίνει το τεκτονικό καταβύθισμα του Μαλιακού, τα Λιχαδονήσια ήταν ενωμένα με την χερσόνησο της Λιχάδας.

Μεγάλα τμήματα των νησιών βυθίστηκαν από ένα μεγάλο σεισμό το 426 π.χ.

Σύμφωνα με την μυθολογία, τα Λιχαδονήσια σχηματίστηκαν από το σώμα του Λίχα. Η Διηάνειρα, γυναίκα του Ηρακλή νομίζοντας ότι την απατά, του έστειλε με το Λίχα ένα φαρμακερό χιτώνα. Ο Ηρακλής όταν φόρεσε το χιτώνα άρχισε να υποφέρει από φρικτούς πόνους και εξαγριωμένος άρπαξε το Λίχα και τον εκσφενδόνισε στη Θάλασσα. Από τά μέλη του σώματός του σχηματίστηκαν τα Λιχαδονήσια. Επίσης λέγεται ότι η Μεγάλη Στρογγύλη είναι το κεφάλι του.

Τα Λιχαδονήσια αποτελούνται από τη Μονολιά, τη μεγάλη Στρογγύλη, τη μικρή Στρογγύλη, το Στενό. τη Βάγια, το Λιμάνι, καθώς και από άλλους μικρούς σκοπέλους και μύρμηγκες, που λέγονται Ποντικονήσια......

 Δεξιά ο Κάβος της Λιχαδας και αριστερά το νησάκι Μονολιά.....

 Πλησιάζουμε πίσω από την Μονολιά για να κατέβουμε στο νησάκι....

 Το καραβάκι μας δένει και κατεβαίνουμε..... για να πάμε στην Πλάζ....

 Εδώ η οργανωμένη Πλάζ στη Μονολιά με τις ξαπλώστρες δωρεάν από τον ιδιοκτήτη που δημιούργησε αυτή την όμορφη περιοχή με πολύ δουλειά και μεράκι. Υπάρχει Καντίνα με ποτά και ψητά ψάρια και κρεατικά.... Δυστυχώς εφέτος δεν βρήκαμε Καραβίδες, όπως άλλες χρονιές και αυτό γιατί ο κόσμος που έρχεται τώρα είναι μπατίριδες..... συνήθως και δεν υπάρχει ζήτηση Καραβίδας..

Ένα συμπαθέστατο ζευγάρι Άγγλων, που μιλούσε μάλιστα και Ελληνικά μας έκανε παρέα στο φαγητό που καθίσαμε και ανταλλάξαμε ενδιαφέρουσες απόψεις για την Ελλάδα και τα περίεργα.... που της συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια.....

Άλλα καραβάκια έρχονται από απέναντι από τον Κάβο και φέρνουν κόσμο στην Πλαζ της Μονολιάς..

 Και φυσικά δεν λείπουν οι όμορφες υπάρξεις που στολίζουν....το περιβάλλον......

Χρώματα και αρώματα Καλοκαιριού στα Λιχαδονήσια......

Η ΏΡΑ ΌΜΩΣ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ....

 Ένα ερειπωμένο σπίτι στην Μονολιά από τα λίγα που υπήρχαν κάποτε στο Νησάκι....

 Δρόμο για την Αιδηψό......

Στην περιοχή ενδιάμεσα συναντάμε σκάφη ιστιοπλοϊκά.....

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΒΛΑΧΟΥ...

Κοντά στην Αιδηψό, προς τον Άγιο Νικόλαο, είναι η ταβέρνα του Βλάχου, με ζωντανή μουσική, νόστιμα φαγητά και ψητά με αποθέωση το Ζυγούρι Κοντοσούβλι !!!!!

 Το ζυγούρι κοντοσούβλι είναι το κάτι άλλο, ο θεός να σε φιλάει μή φας πολύ και σκάσεις....

 Κάπου εκεί πήρα το μάτι μας και τον Βαρουφάκη..... αν δεν κάναμε λάθος.... Που ήταν με την οικογένειά του και την όμορφη κόρη του... Λές να `ταν αυτός;;;;

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΨΑΡΟΛΙΜΑΝΟ ΤΗΣ ΑΙΔΙΨΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΨΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΑΡΚΕΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΦΡΕΣΚΑ.

ΛΙΘΡΙΝΙΑ ΜΟΝΟ 20 ΕΥΡΩ ΤΟ ΚΙΛΟ, ΤΑ ΜΙΚΡΑ 15, ΤΟ ΧΤΑΠΟΔΙ 10, ΌΛΑ ΨΑΡΕΜΕΝΑ ΣΗΜΕΡΑ !!!!

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΑ ΚΑΝΑΤΑΔΙΚΑ ΤΗΣ ΙΣΤΙΑΙΑΣ !!!!
ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΨΑΡΙ ΦΡΕΣΚΟ ΜΕ ΟΥΖΑΚΙΑΑΑ.....

 ΜΙΑ ΨΡΑΙΑ ΑΚΤΗ ΜΕ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ ΝΕΡΑ...

 ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟ ΚΟΛΠΟ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ........

 ΜΙΑ ΒΟΥΤΙΑ ΜΕ ΩΡΑΙΟ ΣΤΙΛ......

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ......


ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΉΛΙΑ ΓΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΙΚΟ ΜΕ ΠΑΓΩΤΟ ΣΤΟ ΚΑΦΕ-ΠΙΤΣΑ....

 ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΈΤΑΡΤΗ ΤΟΥ ΜΈΡΑ ΣΤΗ ΔΥΣΗ... ΠΙΣΩ ΑΠΌ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΗ ΓΙΑΛΤΡΑ......

 ΣΤΗΝ ΉΛΙΑ Η ΜΙΚΡΗ ΠΛΑΖ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΌΤΑΝ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ..............

 ΤΟ ΞΕΨΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΔΙΧΤΙΩΝ....

 ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΑΚΙΑ ΣΤΑ ΔΥΧΤΙΑ ΤΟΥ ΨΑΡΑ,,,,

ΤΟ ΚΑΦΕ-ΠΙΤΣΑ ''ΑΚΤΗ'' ΜΕ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΙΚΟ ......

 ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑ ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΚΑΦΕ-ΠΙΤΣΑ ΤΟ ''ΕΔΕΜ''  ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ ΕΧΕΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΘΕΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ Ή ΤΟ ΠΑΓΩΤΟ ΤΟΥ ΣΤΗ ΔΡΟΣΙΑ...

Πήγαμε και πέρσι : http://enimerosiseola.blogspot.com/2014/08/blog-post_75.html

 

 

Νικόλαος Παζαίτης

https://twitter.com/PAZAITIS

 @PAZAITIS

npazaitis@hotmail.com

ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ.... - ΤΗΣ ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ.

Πανίσχυρη,ανήθικη,τρισάθλια συμμορία,
τραπεζιτών που ασύδοτα,στυγνά κερδοσκοπούν.
Τελείως ανενόχλητοι,πιστοί στην θωρία,
πως όλα κι όλοι υπάρχουνε να τους υπηρετούν..

Φτώχεια και ανισότητες,πείνα,λεηλασίες,
η παγκοσμιοποίηση εγκάθετη προστάζει.
Αφαίμαξη πρώτων υλών,συνήθεις ιστορίες,
χωρών που η πολιτική,νοσεί και προδικάζει,

πως λύσεις εναλλακτικές, ειναι ασύμφορες,λειψές...
Κι αμαχητί προσφέρουνε στο αχόρταγό τους στόμα,
εργατικό δυναμικό,με τεχνικές για τους λαούς σηψαιμικές,
στήνουν θυσιαστήρια και θάβουνε στο χώμα,

όνειρα και προγράμματα!! Αμνοί σ'ανήθικους βωμούς!!
Αμήχανες κι ανήμπορες όλες οι κυβερνήσεις ,
ν'αντισταθούν στον σατανά,στους σύγχρονους θεσμούς,
στων τραπεζών τις φοβερές,παράλογες αιτήσεις...

Η ανομοιογένεια,κατάσταση εφιαλτική,απόλυτα χαώδης,
κι η χώρα μας, το πιόνι στην παγκόσμια σκακιέρα..
Μπλεγμένη σ'ένα σχέδιο,ετών και ουσιώδης,
αντιδραση δεν φαίνεται..Χαμένη η ταμπακιέρα...

Triada Zervou

ΜΑΝΑ , ΔΕ ΓΟΝΑΤΙΖΩ,ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ,ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΟΜΑΙ!

Πατρίδα μου, οι μεγαλύτεροι μου ζητούν να μην μιλώ ,μα εγώ…..
Ελλάδα μου, οι γύρω μου, μου ζητούν να μη πιστεύω ,μα εγώ….
Μάνα μου, Ελλάδα μου, μου ζητούν να μη σκέφτομαι μα εγώ….
Μάνα μου, με περιμένουν αύριο και μεθαύριο πολλά και αγωνιώ!!!!!
Μάνα, εσύ η πιο όμορφη, η πιο περήφανη, η πιο δοξασμένη. Μάνα και εγώ………. πες μου μάνα που μεγάλωσα με την αισιοδοξία μέσα στο αίμα μου που να τη βρω όταν δεν βλέπω τρόπο να μεγαλώσω τα παιδιά μου με περηφάνια και αξιοπρέπεια!!!
Μη με ρωτήσεις γιατί; Γιατί δεν θέλουν παιδιά σήμερα μάνα!!! Πουθενά δεν υπάρχει μέριμνα για τα παιδιά μας μάνα! Και μεταξύ μας μάνα μεριμνούν για τους ξένους, μάνα!
Πουθενά δεν άφησαν μια σταλιά ελπίδας για το μέλλον μας μάνα!!!! Ναι μάνα, αντλώ δύναμη να παλεύω για τα παιδιά μέσα από τα μάτια τους και μέσα από το γαλάζιο χρώμα του ουρανού και της θάλασσας.
Να ελπίζω…. όμως αισιόδοξη δεν μπορώ να είμαι, όχι όσο τουλάχιστον μου το ζητούν αυτοί που μου στερούν την χαρά της μητρότητας με ένα βουνό από υποχρεώσεις και τρέξιμο και προβλήματα!!!
Μάνα, δεν μπορώ άλλο θέλω να μιλήσω, να φωνάξω γιατί μας χώρισαν μάνα . Τι σου λέω; Ξέρεις, έχω 4 παιδιά, αν το ένα γίνει δημόσιος υπάλληλος, το άλλο αγρότης, το άλλο ιδιωτικός υπάλληλος και το άλλο επιχειρηματίας εγώ θα πρέπει να αγαπώ κάποιο διαφορετικά; να δείχνω αδυναμία σε κάποιο; να κατηγορώ το ένα στο άλλο; και αντί να είναι αγαπημένα να τσακώνονται; Γιατί έτσι γίνεται μάνα και πονώ και δεν αντέχω να βλέπω αδέλφια το ένα απέναντι στο άλλο!!!
Μάνα, μάνα, σου φωνάζω μάνα, γιατί πιστεύω μάνα, πιστεύω ότι εσύ που δίδαξες δημοκρατία, δικαιοσύνη και πολιτισμό δεν μπορεί να χαίρεσαι να κόβουν το γάλα του πιο μικρού παιδιού σου για να συνεχίζει να τρώει εκείνο το μεγάλο που έχει τη δύναμη. Εσύ μάνα δεν θα το έκανες ποτέ!!!! Αλλά σήμερα κάποιοι το κάνουν πως;
Αχ ρε μάνα!! δεν ξέρεις χτύπησαν αλύπητα το πιο αδύναμο σου παιδί ,το μικρό σου, τον απλό λαό και του έκοψαν μάνα, το γέλιο και το γάλα!!! Ακούς μάνα, είναι πολυτέλεια μάνα να έχεις φρούτα και γιαούρτι στο σπίτι μάνα!!
Με βρίσκεις υπερβολική μάνα; Δεν είμαι μάνα!!! Άκου το μικρό που κλαίει μάνα, αδύναμο κλάμα ακόμα!!!!
Αχ μάνα, δεν κάνει να σκέφτομαι μάνα έτσι!!! δεν πρέπει να σκέφτομαι γιατί τίποτε δεν αλλάζει μάνα!!!!! όχι τίποτα!!!! αλήθεια μάνα ποιος το είπε αυτό ; Ποιος ήταν αυτός που μου πέρασε ότι δεν κάνει να σκέφτομαι έτσι γιατί ακούγεται πολύ εθνικιστικό ή ουτοπικό ή παραδοσιακό έχουν ειπωθεί, αλήθεια σου λέω, πολλές εκφράσεις για να με κάνουν αισθανθώ ότι είμαι λάθος που σκέφτομαι με την καρδιά και το μυαλό του Έλληνα!!!!
Λοιπόν μάνα είναι και το τελευταίο γράμμα που σου γράφω δεν χρειάζεται να σου ξαναγράψω! Ξέρεις εσύ ότι τα λόγια θέλουν πράξεις μάνα και εγώ μάνα επειδή έχω να σκεφτώ ότι πρέπει να παραδώσω στα παιδιά μου ότι βρήκα, θα παλέψω μάνα. Απόγονος εκείνων των παιδιών σου που μέχρι και σήμερα αντί να τους τιμούν βρίσκουν τρόπο να τους προδίδουν μάνα ή με ένα υπονοούμενο ότι δεν ήταν άντρες ή με ένα ευχαριστώ σ Αμερικανούς που δεν έγινε πόλεμος μάνα ή με μια απόταξη γιατί δεν δέχθηκε την κάρτα του πολίτη. Όλοι μας ξέρουμε αλλά κανείς μας δεν μιλάει και δεν αντιδράει γιατί....;;
Αυτό πρέπει να το απαντήσεις εσύ αδελφέ μου!!! στη μάνα πατρίδα μας κάτω από την γαλανόλευκη σημαία. Να απαντήσεις στα μάτια των παιδιών σου και στο χαμόγελο τους !!!!!
EΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ...

Δέσποινα Τραμουντάνη

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΑΣ - Του Θεόδωρου Σωτηρόπουλου

Λίγο πριν το τέλος μας, περιμένουμε δεμένοι επάνω στον βράχο της δουλικής υπομονής να έρθει ο πολιτιστικός, εθνικός και οικονομικός θάνατος να μας λυτρώσει από τα αιώνια λάθη μας, τα οποία τώρα έγιναν δυσθεώρητο βάρος και μας πάνε κατευθείαν στα σκοτεινά και ανίερα βάθη των προσωπικών και κρατικών μας ωκεανών και σαν χανόμαστε, αγκαλιά με την άγκυρα κρεμασμένη στον λαιμό, από την μια κοιτάμε με τρόμο το βαθύ σκοτάδι που μας περιμένει και από την άλλη, αναπολούμε με λησμονιά το λαμπερό φως του ήλιου που αφήνουμε στα χέρια αυτών που με τόση εγκληματική λεπτομέρεια μας έφεραν στην κορυφή του βουνού για να μας δέσουν με αλυσίδες στον βράχο της υποταγής, έτσι ώστε, το θεριό του κόσμου να μπήξει με περίσσια ευκολία τα νύχια του μέσα στις ψυχές μας και να μας κάνει ζωντανούς νεκρούς, που σαν τα φαντάσματα και πάλι θα κυκλοφορούμε στα πέρατα του κόσμου μιλώντας και κλαίγοντας για αλησμόνητες και χαμένες πατρίδες.
Λίγο πριν το τέλος μας, θυμηθήκαμε τον συνάνθρωπο μας, τον γείτονα μας, τον συγγενή και φίλο μας, που μέχρι εχθές στεκόταν φτωχός και ανήμπορος δίπλα μας, αλλά δεν τον βλέπαμε, διότι η παραζάλη και ο χορός του χρήματος, της άνεσης και του οχαδερφισμού, δεν μας άφηνε και δεν μας επέτρεπε να βγάλουμε τις παρωπίδες μας, που ακόμα και από γέννα τοποθετούσαν επάνω μας, μόνο και μόνο, για να μας κάνουν αυτό που είμαστε σήμερα, ένα δουλικό, διαλυμένο και απαξιωμένο έθνος, τόσο στα μάτια των εχθρών μας, όσο και στα μάτια των φίλων μας και πόσο μάλλον μεταξύ μας, που ο ένας χαίρεται για τον πόνο και την δυστυχία του άλλου, περιμένοντας ο ένας, την πτώση του άλλου, για να πάρει γρήγορα και χωρίς σκέψη ότι αφήνει πίσω του ο άτυχος και δύσμοιρος ανθρωπάκος, ο οποίος δεν έχει τις δυνατότητες να αντισταθεί σε αυτό το φρικιαστικό και δολοφονικό τσουνάμι το οποίο σαρώνει ανθρώπους, οικογένειες, περιουσίες, ήθη, αρχές, προγόνους, ιστορία και σύνορα.
Λίγο πριν το τέλος μας, θυμηθήκαμε να βγούμε από τις προσωπικές, εργασιακές και κομματικές μας τρύπες, για να φωνάξουμε και να αντισταθούμε, όχι για την πατρίδα μας, όχι για την ιστορία μας, όχι για τον διαμελισμό της χώρας μας, όχι για την εκδίωξη των προγόνων μας, αλλά για την αγωνία στο να κρατήσουμε τις όποιες εργασιακές, πολιτικές και κομματικές μας τρύπες, μόνο που ξεχάσαμε ότι, ο κάμπος της ζούγκλας πλημυρίζει και όταν πλημυρίζει ένας κάμπος, πρώτα οι τρύπες γεμίζουν με νερό και πνίγουν στο υγρό σκοτάδι ότι υπάρχει μέσα, γι αυτό τον λόγο, καιρός είναι να αφήσουμε τα λαγούμια μας και να ενωθούμε όλοι μαζί, δημιουργώντας αναχώματα, για να εμποδίσουμε την προδοτική και ανθελληνική πλημύρα που έρχεται κατά επάνω μας.
Λίγο πριν το τέλος μας, τα καφενεία και τα πάσης φύσεως καταγώγια γεμίζουν και πλημυρίζουν από πολεμικές ιαχές εναντίον του κατακτητή, από τους πάσης φύσεως αγωνιστές και επαναστάτες, οι οποίοι, βγαίνοντας έξω από την πόρτα του καταγώγιου, ξεχνάνε δια μαγείας τις όποιες ιαχές, κρεμάνε στον λαιμό την κουδούνα και συνεχίζουν με πλήρη ωριμότητα το βέλασμα, έτσι ώστε, να δώσουν το παρών στον τσομπάνη, ο οποίος περιμένει ανυπόμονος με την γκλίτσα στο χέρι να κτυπήσει ανελέητα το όποιο αμνοερίφιο δεν βελάξει και δεν ακολουθήσει το καθιερωμένο μονοπάτι για το μαντρί.
Λίγο πριν το τέλος μας, κοιτάζω έξω από το παράθυρο και βλέπω,
Τις συμμορίες με καλάσζικοφ να κλέβουν και να βιάζουν ολημερίς και ολονυκτίς.
Τις συμμορίες με κλεμμένα οχήματα να λεηλατούν την χώρα ρημάζοντας μέρα μεσημέρι τα πάντα και τους πάντες.
Τους κλέφτες και δολοφόνους παντός τύπου και πάσης εθνικότητος να συμμετέχουν σε ένα τρελό γαϊτανάκι χαράς και ατιμωρησίας.
Τους εμπόρους ναρκωτικών να πουλάνε την πραμάτεια τους ακόμα και σε παιδιά δημοτικών σχολείων.
Τους πληρωμένους δημοσιογράφους να τυφλώνουν και να κουφαίνουν με λάσπη τα μάτια και τα αυτιά των ανθρώπων.
Τους φοροφυγάδες, τους τσαρλατάνους και τους απατεώνες να στήνουν πανηγύρια.
Από ανθέλληνες πολιτικούς να ζητούν και επίσημα την διάλυση της χώρας.
Πολιτικούς και πολίτες να έχουν βασιλικές περιουσίες τις οποίες απέκτησαν ματώνοντας το κράτος και τον λαό.
Τους παράνομους και παράτυπους μετανάστες να απειλούν το κράτος και τον λαό με θρησκευτικό πόλεμο.
Όλα τα κρατικά κτήρια, δρόμοι, λεωφορεία, τρένα, σπίτια και αγάλματα να είναι βανδαλισμένα με μπογιές και συνθήματα δημιουργώντας ένα τοπίο πολιτιστικού και πνευματικού χάους.
Τους διάφορους υπανθρώπους να καίνε και να ρημάζουν ανενόχλητοι τα εθνικά μας σύμβολα.
Τα σχολεία και τα νοσοκομεία σε ανύπαρκτη λειτουργία.
Τους δημοσίους υπαλλήλους σε λευκή και μαύρη απεργία.
Τα παιδιά να παίζουν μέσα στις πόλεις επάνω σε τεχνητά βουνά σκουπιδιών.
Τα σύνορα μας να καταργούνται.
Τις πλατείες και τις παιδικές χαρές να θυμίζουν καταυλισμό του ΟΗΕ.
Τις κομματικές και τυποποιημένες ανίερες διαδηλώσεις.
Τις ιδεολογικές επαναστάσεις του φραπέ.
Τους εκατοντάδες άστεγους και αβοήθητους ανθρώπους.
Τις ανύπαρκτες κυβερνήσεις έρμαια του κάθε φραγκολεβαντίνου.
Τους ψεύτες και τους απατεώνες πολιτικούς να γίνονται ηγέτες.
Το απόλυτο τίποτε να γίνεται κάτι και το κάτι, να μετατρέπεται σε ένα απόλυτο τίποτε.
Τους νέους της χώρας να φεύγουν και πάλι μετανάστες.
Τις τηλεοράσεις να παίζουν ολημερίς τούρκικα σήριαλ.
Τους δικούς μας να πουλάνε και τους ξένους να αγοράζουν.
Την παραβίαση των νόμων και του συντάγματος.
Την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Τις οθωμανικού τύπου φοροεισπρακτικές επιδρομές.
Και το χειρότερο όλων, ενώ όλο το σύμπαν είναι στους δρόμους, εντούτοις, το μόνο που αισθάνεσαι είναι σιωπή, μια ατελείωτη ανατριχιαστική και φονική σιωπή, που σαν πυκνή ομίχλη σκεπάζει τα πάντα στο πέρασμα της, δημιουργώντας μόνο φόβο και αγωνία, για το πότε θα πέσεις επάνω σε αυτό που δεν μπορείς να δεις.
Λίγο πριν το τέλος μας, καταλάβαμε ότι τα πρόβατα που ταΐζαμε επί τόσα χρόνια ήσαν λύκοι, οι οποίοι, ξεχύθηκαν στα βουνά, στις θάλασσες και στους κάμπους και ζητάνε ουρλιάζοντας να ποιούνε το αίμα της πατρίδος μας, μπήγοντας συνάμα, τα μολυσμένα τους δόντια επάνω στο ιερό κορμί της, με μόνο σκοπό, να προκαλέσουν την εδώ και δεκάδες χρόνια ζητούμενη και ποθούμενη εθνική σηψαιμία, έτσι ώστε, να ζητήσουν εκ του ασφαλούς αυτήν την φορά, γη και ύδωρ.
Λίγο πριν το τέλος μας, προσπαθούμε απεγνωσμένα να διορθώσουμε τα λάθη μας, πως, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερα, δίνοντας σε ακόμα μεγαλύτερους ανθέλληνες και προδότες, την άδεια, για να θανατώσουν ότι εθνικό απέμεινε έως τώρα.
Πατρίδα μου συγνώμη.

Θεόδωρος Σωτηρόπουλος

ΞΗΜΕΡΩΣΕ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΕΞΩ ΕΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. - Στην χώρα του φωτός εδώ και δεκάδες χρόνια έχει σκοτάδι

Ξημέρωσε, ναι, είμαι σίγουρος ότι έξω ξημέρωσε, αυτό άλλωστε δείχνει και το ρολόι του τοίχου και όμως, έξω έχει σκοτάδι, δεν μπορεί να κάνω τόσο λάθος, δεν μπορεί να τα βλέπω όλα μαύρα, αφού ξημέρωσε σας λέω, τα παιδιά ανεβαίνουν στο αστικό για να πάνε στο σχολείο, τα μπακάλικα άνοιξαν τα στόρια, τα αυτοκίνητα ουρλιάζουν στους δρόμους και ο κόσμος φοράει γυαλιά ηλίου και όμως, εγώ συνεχίζω να βλέπω σκοτάδι, άγριο παγωμένο και απόκοσμο βαθύ σκοτάδι, το οποίο σαν ομίχλη κινείται και καλύπτει τα πάντα και απλά αφήνει μερικές φορές το φως να προσπαθεί να οργανώσει το ξημέρωμα, ένα ξημέρωμα αδύνατο και ισχνό, το οποίο λες και δεν θέλει να πράξει τον ρόλο του και απλά κρύβεται για να μην αναλάβει τις ευθύνες του, μα παρόλα αυτά σας λέω, ξημέρωσε, δεν μπορεί να κάνω τόσο λάθος, δεν μπορεί να βλέπω τόσο σκοτάδι, δεν μπορεί, εξάλλου είμαι στην χώρα του φωτός, του ήλιου, του ανέμου, της γαλάζιας θάλασσας, του μπλε ουρανού, δεν μπορεί να χάθηκαν όλα αυτά και στην θέση τους να ήρθε το σκοτάδι, δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν, δεν πρέπει, μα σας λέω ξημέρωσε, ναι, ξημέρωσε, αλλά συνεχίζει να έχει σκοτάδι, αβάσταχτο βαρύ και πυκνό σκοτάδι, που σε σφίγγει λες και θέλει να σου κόψει την ανάσα, μα γιατί όμως, γιατί να έχει σκοτάδι, αφού είμαι στην χώρα των ηρώων, των πολεμιστών, των δασκάλων, των μεγάλων φιλοσόφων, των ανένταχτων ιστορικών, των επιφανών επιστημόνων, των Θεών, των ημίθεων, της αρχής και του τέλους του κόσμου, δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν, δεν πρέπει να έχει σκοτάδι έξω, αφού σας λέω ξημέρωσε, ναι, ξημέρωσε, εξάλλου αυτό δείχνει και το ρολόι του τοίχου και όμως αδέλφια, στην χώρα του φωτός εδώ και δεκάδες χρόνια έχει σκοτάδι, πυκνό και αποκρουστικό σκοτάδι, μέσα στο οποίο ζούνε και κρύβονται άνθρωποι που δεν έχουν θέση με αυτό το έθνος και με αυτήν την χώρα και όμως, αυτοί οι άνθρωποι καθημερινά σκοτώνουν το έθνος και λεηλατούν την χώρα, την χώρα του φωτός, την χώρα του ήλιου, την χώρα των ηρώων, την χώρα των ημίθεων πολεμιστών και την χώρα των Θεών, ναι, αυτών των Θεών που τόσο λατρεύτηκαν, μα και τόσο πολεμήθηκαν.
Και όμως, ακόμα έξω έχει σκοτάδι και ας ξημέρωσε ο Θεός την μέρα του για τα καλά.

 

Θεόδωρος Σωτηρόπουλος

ΚΑΙ ΠΑΝΩΠΡΟΙΚΙΑ ; - Οι μνηστήρες αναιρούσαν συνεχώς τη συμφωνία ζητούσαν ακίνητα , κινητά και πανωπροίκια....

  

Πριν από το γάμο έκλεισε η συμφωνία

με το έτσι θέλω πήραν  την προίκα

μετά  άρπαξαν χρυσαφικά και ασημικά

την παρθενιά  προκαταβολικά  πήραν της Αθηνάς

και ό, τι πολύτιμο στο σπίτι  βρήκαν 

  Οι μνηστήρες αναιρούσαν συνεχώς τη συμφωνία

ζητούσαν ακίνητα , κινητά και πανωπροίκια

στης νύφης πλάκωσαν τον οίκο κάποια νύχτα

   έκαναν  κατοχή  στη στάνη με τα κατσίκια

και χρατς!! τα έγδερναν με   δόντια και  με νύχια

Αφού τα πήραν και αυτά

με τον τσαμπουκά τους

τα υπάρχοντα της νύφης

όλα τα ήθελαν δικά τους.

Ένα τους δίνεις δέκα απαιτούν

τους  προσφέρεις χίλια

μύρια αρπάζουν  με φούρια

για  αίμα διψασμένα

της ζούγκλας τα λεμούρια

Με τα πολλά με πέτρες και με ξύλα

τους πήραν στο κυνήγι

εκεί να δεις   πόλεμος και ντουφεκίδι

και η τροικανή μαφία όπου φύγει- φύγει

πριν  φωτιά  της οικουμένης πάρει το  πελεκούδι

Αργά οι συγχωριανοί

 αντελήφθησαν τη Συνωμοσία

αυτοί δεν  ήρθαν μόνον για νύφη

 για κατοχή και Γενοκτονία στη γενιά του Δία  

Πριν   πάρουν της γιαγιάς τα ασημικά

και του παππού τα χρυσά είδη

διέλυσε το γάμο  επαναστάτησε η νύφη

  έξω τους μνηστήρες πέταξε από το σπίτι

     στους Δελφούς σκότωσαν τον Πύθωνα

το κακό σιωνιστικό φίδι

Αμφικτύων

26/7/2015

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/