Για την …ομόρρυθμη εταιρεία ΛΙΝΤΛ - Άρθρο του ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗ - ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΝΩΜΗΣ

 Στις 6/4/2015 συζητήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο Κομοτηνής η «Τροποποίηση της αρ. 109/2014 Α.Δ.Σ. που αφορά στη χορήγηση άδειας ίδρυσης καταστήματος ΥΠΕΡΑΓΟΡΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ της ΛΙΝΤΛ ΕΛΛΑΣ & ΣΙΑ ΟΕ». Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ήταν η μόνη παράταξη που επιφυλάχθηκε και καταψήφισε, καθώς αφενός δεν είχε δει κάποιες λεπτομέρειες του θέματοςκαι αφετέρου για λόγους  αρχής, όπως δήλωσε ο δημοτικός σύμβουλός του Κώστας Καραΐσκος, αναφερόμενος στο καθεστώς λειτουργίας της συγκεκριμένης επιχείρησης.
Διευκρινίζεται λοιπόν ότι η ΛΙΝΤΛ δεν είναι μια οποιαδήποτε πολυεθνική γερμανικών συμφερόντων.
 Παρότι κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στις αλυσίδες υπεραγορών (για το 2011 η ιστοσελίδα οικονομικών αναλύσεων casss.gr την κατέτασσε στην 3η θέση), έχει καταγγελθεί στη Βουλή από βουλευτές των ΑΝΕΛ ότι η ΛΙΝΤΛ λειτουργεί κάθε της κατάστημα ως ομόρρυθμη εταιρεία (!!!) και έτσι αφενός αποφεύγει ελέγχους και αφετέρου δεν έχει την υποχρέωση να
δημοσιεύει ισολογισμούς.
Ο επισήμως άγνωστος τζίρος της πριν 10 χρόνια  άγνωστος τζίρος υπολογιζόταν περί το 1 δις και τα κέρδη της στα 100 εκ. ευρώ. Την τιμολογιακή της πολιτική δεν θα την εξετάσουμε.
Όμως εκπρόσωποι των εργαζομένων στα ΛΙΝΤΛ (της Χαλκιδικής) έχουν μιλήσει για ωράρια – λάστιχο και τρομοκρατία των εργαζομένων, ενώ στην πόλη μας ο ΕΦΕΤ είχε επιβάλει πριν λίγα χρόνια πρόστιμο ύψους 35.000 ευρώ για την ύπαρξη μολυσμένων με το στέλεχος
e-coli κιμά βοδινού κρέατος.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, την πρώτη φορά που ο φορέας εντόπισε μολυσμένα κρέατα με τον φονικό e-coli σε σούπερ μάρκετ στη Θεσσαλονίκη και εξέδωσε σχετική ανακοίνωση, οι Γερμανοί επενδυτές δυσαρεστήθηκαν, ενώ ο τότε πρόεδρος του φορέα Γ. Νυχάς φέρεται να δέχτηκε πολιτικές πιέσεις και εξαναγκάστηκεσε παραίτηση.
Ο ίδιος το είχε αρνηθεί αλλά ο Ν. Χουντής, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, είχε δηλώσει τότε: «Tο
γερμανικό πανευρωπαϊκό σκάνδαλο του E-coli και του γερμανικού κολοσσού ΛΙΝΤΛ μεταλλάσσεται σε πολιτικό σκάνδαλο στην Ελλάδα […]
Ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ υποχρεώθηκε σε παραίτηση εξαιτίας της ανακοίνωσης που εξέδωσε πριν λίγες μέρες ο ΕΦΕΤ, ότι ανιχνεύθηκε το βακτήριο E-Coli σε προϊόντα της αλυσίδας ΛΙΝΤΛ στη Βόρεια Ελλάδα».
Πιστεύουμε ότι τα ανωτέρω φωτίζουν επαρκώς την διατύπωση της αντίθεσής μας.
 Και πραγματικά απορούμε που κανένας άλλος δεν έθεσε το πολιτικό - τουλάχιστον - ζήτημα με την αφορμή που δόθηκε.
 Είναι ενδεικτικό του ότι άλλη αντίσταση τοπικά, πλην της Παράταξης Πολιτών ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, δεν υπάρχει.

 http://antifonitis.gr/online/
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΠΑΝΙΔΗ, Θερμοπυλῶν & Πλάτωνος
11, Ξάνθη τηλ. - τ/ο 25410 27544, info@spanidis.gr

Κάποτε, κάποιοι άνθρωποι έγραψαν για την αλήθεια, την εξήγησαν, της έδωσαν νόημα, την έντυσαν με πορφύρα και μεταξωτά, την έκαναν κυρά και βασίλισσα, αυτοί οι κάποιοι ήταν οι Έλληνες πρόγονοι μας.......

Κανένα ιερατείο στο πέρασμα των αιώνων και καμία θρησκεία δεν υπερασπίστηκε ποτέ, μα ποτέ την φιλοσοφία και την σκέψη, απεναντίας, την κυνήγησε με κώνειο, την έκαψε στην πυρά, την διαμέλισε, την εξόρισε και έκανε πολέμους, μόνο και μόνο, για να έχουν του κόσμου οι πιστοί έναν ακόμα λόγο να μην μάθουν και να μην κατανοήσουν την αλήθεια, διότι, θρησκεία και αλήθεια δεν πάνε μαζί, θρησκεία και σκέψη δεν ταιριάζουν, θρησκεία και φιλοσοφία είναι προαιώνιοι εχθροί.
Κάποτε, κάποιοι άνθρωποι έγραψαν για την αλήθεια, την εξήγησαν, της έδωσαν νόημα, την έντυσαν με πορφύρα και μεταξωτά, την έκαναν κυρά και βασίλισσα, αυτοί οι κάποιοι ήταν οι Έλληνες πρόγονοι μας, ναι, είναι αυτοί που μισείς και καθυβρίζεις ολημερίς μέσα στα κάθε βαρβαρικά και ανατολίτικα θρησκευτικά μαγαζιά όποτε πας να ασκήσεις τα θρησκευτικά σου καθήκοντα, είναι αυτοί που σου έμαθαν τι είναι ο κόσμος, είναι αυτοί που σου έδειξαν τον τρόπο να μην φοβάσαι ούτε άνθρωπο, ούτε Θεό, είναι αυτοί που σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα, έναν σκεπτόμενο άνθρωπο.
Πώς να απαιτήσεις από τους άλλους να σου δώσουν σεβασμό όταν εσύ ο ίδιος δεν σέβεσαι τον εαυτό σου και τους προγόνους σου, πώς να ζητήσεις σεβασμό από τους εχθρούς σου, όταν εσύ ο ίδιος είσαι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού σου, πώς να γίνεις το κέντρο του κόσμου όταν εσύ κατατάσσεις με τις πράξεις σου και με τα πιστεύω σου τον κόσμο σου στα άπατα της παγκόσμιας ιστορίας, μήπως νομίζεις ότι οι πρόγονοι σου θα σε φυλάνε για πάντα, μήπως νομίζεις ότι οι ένδοξοι προπάτορες σου θα σου διορθώνουν συνεχώς τα λάθη, η μήπως νομίζεις, ότι θα συνεχίσεις για πολύ ακόμα να παριστάνεις κάτι το οποίο δεν είσαι.
Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέπτη και ψάξε μέσα σε αυτόν έστω και ένα ψήγμα των προγόνων σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο να σε δένει με την ένδοξη ιστορία σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο να σου θυμίζει την ημίθεη καταγωγή σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο θα σε κάνει υπερήφανο απόγονο των ποιο ένδοξων προγόνων, θα βρεις όμως σίγουρα επάνω στον αποσκελετωμένο πνευματικά εαυτό σου τον Αβραάμ και τον Ισαάκ, την Ρεβέκκα και τον Μωυσή και όλους αυτούς που με τον έναν, η τον άλλο τρόπο μίσησαν και φόνευσαν ότι καλύτερο γέννησε ποτέ το ανθρώπινο γένος, τους Έλληνες προγόνους σου.
Καλό Πεσάχ αδελφέ μου.

Θεόδωρος Σωτηρόπουλος

Πολύσπορο ψωμί ΠΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ…ΨΩΜΙ..

  

Το ψωμί , ο άρτος, το αρτοσκεύασμα, είναι η βασική τροφή στην Ευρώπη, Αμερική, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική Στον αντίποδα  στην ανατολική Ασία, είναι το ρύζι. Το Ψωμί Εμφανίστηκε.. εδώ και χιλιάδες χρόνια, όταν ο άνθρωπος ξεκίνησε την καλλιέργεια του σταριού.. Αλεύρι Και Νερό    Η Βασική Του Σύσταση… Αλλά .. Το αλάτι και οι διογκωτικοί παράγοντες, που είναι η μαγιά και η μαγειρική σόδα είναι τα συνήθη πρόσθετα, που του δίνουν τη γνωστή εμφάνιση και γεύση.                        Αν Τώρα Περιέχει και άλλα, όπως γάλα, αυγά, ζάχαρη, μπαχαρικά, ξηρούς καρπούς (π.χ. σταφίδες, καρύδια, αμύγδαλα), λαχανικά (π.χ. κρεμμύδι, σκόρδο),  ή σπόρους (π.χ. σπόρους.. παπαρούνας).μιλαμε για αρτοσκευάσματα, με τα οποία έχουμε πλέον άπειρους συνδυασμούς, κι ολόκληρη βιομηχανία τα τελευταία χρόνια, στην οποία οφείλουμε ένα μεγάλο μέρος των…παχύσαρκων συνανθρώπων μας, και της μάστιγας πλέον του 20 και του 21^ου αιώνα που είναι  ο Διαβήτης… Συνήθως, το ψωμί φτιάχνεται από σταρένιο αλεύρι με φρέσκια ή ξηρή μαγιά. Στη συνέχεια η ζύμη φουσκώνει και τελικά ψήνεται στο φούρνο.

Το Μαλακό Σιτάρι είναι το πιο κοινό είδος δημητριακού που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται και αλεύρι από άλλα είδη σιταριού π.χ. σκληρό, όλυρα, Η όλυρα ή αγριοσίταρο (Triticum spelta, Σίτος η σπέλτα) είναι ποικιλία σίτου. (Η όλυρα ήταν σημαντικό προϊόν σε σημεία της Ευρώπης από την Εποχή του Χαλκού έως τον Mεσαίωνα. Σήμερα επιβιώνει ως ενδημική καλλιέργεια στην Κεντρική Ευρώπη και αναζωογονήθηκε η παρουσία της στη νέα αγορά της υγιεινής διατροφής. ) ζειά, ντίνκελ,τα δυο 

Το παράπονο του Αργου ( φίλου απ τον Λαρισαϊκό κάμπο) είναι οτι δεν αναφέρομαι ποτέ στο ψωμί, ή όταν το κάνω, ο λόγος μου είναι αποτρεπτικός, απογοητευτικός, και απαξιωτικος, μια και του ¨φορτώνω¨ σχεδόν όλα τα κακά που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Εν μέρει έχει δικηο.Ισως δεν εξηγήθηκα όσο σωστά έπρεπε. Και για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου… Ψωμί τρώω καθημερινά, γύρω στα 160 γραμμ. Αλλά ψωμί που φτιάχνω μόνος μου.Αν και, σαν το μεγαλύτερο μέρος των αυτοχθόνων συμπατριωτών μου, ανήκω στην ομάδα αίματος Ο, και δεν τα πάω και τόσο καλά με τη γλουτένη  ( είναι η πρωτεϊνη του σταριού)… Εννοείται οτι ψωμί χωρίς γλουτένη, γίνεται μόνο με το εξωστρακισμένο απ τον μεγάλο Βενιζέλο τον Λευτεράκη, που λέει κι ο Βαγγελαρος του Ζάχου, αλεύρι της ζειάς, που για άγνωστους λόγους, χάσαμε  την δεκαετία του ΄20 την καλλιέργεια της.

Ελάτε να κάνουμε μιαν αναδρομή.. Κατ αρχάς υπενθυμίζω οτι..Το δίκοκκο σιτάρι Ζεία επιστρέφει στην Ελλάδα. Όσοι το γνωρίζουν, όπως και τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει , αλλά και την θέση που είχε στην ελληνική διατροφή κατά την αρχαιότητα, αλλά και πριν τον δεύτερο παγκόσμιο  πόλεμο, και μέχρι ο Βενιζέλος ( ο πάλιός όχι ο μνημονιακός)  σίγουρα.. το χάρηκαν.Ετσι λοιπόν από το 1928 ήταν εκτός των καταλόγων στη χώρα μας, όταν ο Λευτεράκης, τό εξόρισε..μέχρι τις μέρες μας που άνοιξε ο δρόμος για την καλλιέργειά του στη χώρα μας. Η Ζεία ή Ζειά, αναφέρεται οτι εκαλλιεργειτο απο αρχαιοτάτων χρόνων στην Ελλάδα. Μάλιστα προτιμούνταν από το σιτάρι που έχουμε μάθει να καλλιεργούμε και να τρώμε σχεδόν έναν αιώνα τώρα.

Τώρα πλέον εγκρίθηκε εισαγωγή στην Ελλάδα σπόρων Ζείας για καλλιέργεια 2.000 στρεμμάτων .Η Ζεία (πληθυντικός Ζειαΐ), είναι δημητριακό των αρχαίων Ελλήνων. Σύμφωνα με ευρήματα ανασκαφών στη Μικρά Ασία, σπόροι ζείας ανακαλύφθηκαν από το 12.000 π.Χ.και  χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή ψωμιού, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 20, όπως είπαμε. Οι αρχαίοι ομως πρόγονόι μας..δεν έτρωγαν ψωμί από σιτάρι. Το σιτάρι το είχαν ως.. τροφή των ζώων και το ονόμαζαν πυρρό.... Η ζεία περιέχει  Λυσίνη (Lycin) ένα αμινοξύ,που ενισχύει το ανοσο σύστημα μας , και βοηθά στην πέψη, και την ευκολότερη πρόσληψη του ασβεστίου και του μαγνησίου, που συνεργεί στην κεφαλοποίηση του ασβεστίου… Το γραφικό  λιμάνι της  Ζέας, στον Πειραιά, οφείλει το όνομά του στις συναλλαγές ζειας-ζέας που γίνονταν στην συγκεκριμμένη περιοχή, την αρχαιότητα.

Ο Μέγας Αλέξανδρος, έτρεφε τη στρατιά του μόνο με ζεία. Υπάρχουν αναφορές της στην Ιλιάδα αλλά και από διάφορους κλασικούς. Οι γείτονες μας Ιταλοί που την καλλιεργούν και την διακινούν σ όλο τον κόσμο ( με συναγωνιστικές τιμές μάλιστα, 0,80 λεπτά το κιλό, όσο δηλαδη περίπου και το σκληρό στάρι ) Το ονομάζουν Faro και οι Γερμανοί Emmer. Ο επίσημος παγκόσμιος όρος για την Ζεία είναι Triticum Dicoccum. Τα προϊόντα Ζέας περιέχουν 40% περισσότερο μαγνήσιο η δε λυσίνη είπαμε, ενισχύει το ανοσο σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στη βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου. Ομως αρκετά για τη ζέα, που θα την ακούμε όλο και πιό πολύ απο δώ και τώρα..και Πάμε να δούμε το ψωμί, που θεωρητικά αποτελεί ( καλώς ή κακώς) τη βάση της διατροφής μας.  

           

τελευταία χωρίς την πρωτεϊνη του σταριού, στην οποία εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δυσανεξία, καθώς και από σίκαλη, κριθάρι,  καλαμπόκι και βρώμη, τα οποία συνήθως, αλλά όχι πάντα, αναμιγνύονται με αλεύρι σίτου. Απ την ατέλειωτη   ποικιλία από είδη ψωμιού, σας αναφέρω τα πιό γνωστά.

Ασπρο ψωμί: Γίνεται από αλεύρι που περιέχει την καρδιά του σταριού (ενδοσπέρμιο).

Μαύρο ψωμί: Παρασκευάζεται από αλεύρι που προέρχεται από το ενδοσπέρμιο και από 10%-30% πίτουρο. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στο άσπρο ψωμί με προσθήκη χρωστικών (συχνά χρωστική καραμέλα) για να γίνει καφέ.

Ψωμί ολικής αλέσεως: Περιέχει ( θεωρητικά τουλάχιστον..)το σύνολο του κόκκου του σιταριού (ενδοσπέρμιο, πίτουρο, φύτρο).

 

Πολύσπορο ψωμί: Πρόκειται για υψηλής θρεπτικής αξίας ψωμί, πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, αμινοξέα και θρεπτικά συστατικά…υπο την προϋπόθεση οτι γίνεται σωστά ( που πολύ αμφιβάλω).Από το όνομά του, καταλαβαίνουμε ότι παρασκευάζεται από διάφορα είδη δημητριακών, όπως σιτάρι, σίκαλη, κριθάρι, βρώμη, καλαμπόκι, σπόρους κεχριού, παπαρούνας, ηλιόσπορου. 

Χωριάτικο ψωμί: Παρασκευάζεται από αλεύρι, το οποίο παράγεται αποκλειστικά και μόνο από σκληρό σιτάρικαι έχει χρυσοκίτρινο χρώμα.

Καλαμποκόψωμο: Παρασκευάζεται από αλεύρι καλαμποκιού, έχει έντονο κίτρινο χρώμα, απαλή υφή και νόστιμη γεύση. 

Ψωμί σίκαλης:Γίνεται από αλεύρι σίκαλης, το οποίο έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες από πολλούς κοινούς τύπους ψωμιού και συχνά είναι πιο σκούρο στο χρώμα. Μπορεί να έχει ανοιχτό ή σκούρο χρώμα, ανάλογα με τον τύπο του άλευρου που χρησιμοποιείται και την.. προσθήκη χρωστικών, και συνήθως είναι πυκνότερο από το ψωμί που γίνεται από αλεύρι σίτου, ενώ έχει περισσότερες φυτικές ίνες από το λευκό ψωμί. Αυτά με λίγα λόγια για το ψωμί. Κάποια στιγμή, θα σας δώσω τη δική μου συνταγή,    
 Χαίρετε.. 

https://kosmaser.wordpress.com/tag/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CF%83%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF-%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%AF/

Η Αίγιλα του Ταινάρου. Η Αίγιλα του Ταινάρου...Σταθμός στό ταξίδι από τόν άλλο κόσμο.

                                               OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Η Αίγιλα του Ταινάρου.: Η Αίγιλα του Ταινάρου...σταθμός στό ταξίδι από τόν άλλο κόσμο.     Η Αίγιλα , μια σχετικά άγνωστη και ανεξερεύνητη από την αρχαιολ...

ΑΔΩΝΙΑ - Θάνατος και Ανάσταση της Φύσης και του Ανθρώπου.

 


Ο Άδωνις είναι ένας ηλιακός ήρωας που λατρεύτηκε σαν θεός στη αρχαία Ιωνία, στη Φοινίκη, στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο πέθαινε και την άνοιξη ανασταινόταν, μαζί με τη φύση που την ίδια εποχή αναγεννιόταν.

Αλλά απ' ότι φαίνεται δεν ήταν ο μοναδικός. Την ίδια τύχη είχαν οι Ινδοί θεοί Κρίσνα και Βούδας Σακία, οι εσταυρωμένοι: Ιησούς ο Ναζωραίος, Ταμμούζ της Συρίας, Βιτόμπα του Τελιγκονέζε, Ιάω του Νεπάλ, Χεσούς των Κελτών Δρυιδών, Κετσακοάλτ του Μεξικό, Κουιρίνους της Ρώμης, ο Θούλις της Αιγύπτου, ο Ίντρα του Θιβέτ, ο Άττις της Φρυγίας, ο Κρίτε της Χαλδαίας, ο Μπάλι της ασιατικής Ορίσσα, ο Μίθρα της Περσίας, ο Έλληνας εσταυρωμένος Προμηθέας και ας μην ξεχνάμε τον Ιδαίο Δία της Κρήτης που κάθε χρόνο γιορταζόταν ο θάνατος και η ανάστασή του στα Κρητικά μυστήρια και τέλος τον Διόνυσο που πεθαίνει σαν Διόνυσος Ζαγρέας για να αναστηθεί σαν Διόνυσος Ελευθερέας, σωτήρας και ελευθερωτής των ώριμων ψυχών.
Πρόκειται λοιπόν για τον ίδιο μύθο που διατρέχει την παγκόσμια ιστορία καλυμμένος με διαφορετικά ονόματα.
Σε ότι αφορά τον Άδωνι ο μύθος μας παραδίδει τα εξής:
Ο Κινύρας βασιλιάς της Κύπρου, όταν κάποτε η κόρη του έφτασε σε ηλικία γάμου την ρώτησε ποιόν άντρα επιθυμεί να νυμφευθεί. Όμως η Μύρρα, «τιμωρημένη» απ' τη θεά Αφροδίτη για κάποιο ατόπημά της, είχε ήδη νιώσει στην καρδιά της άνομο έρωτα για τον ίδιο της τον πατέρα.
Με τη βοήθεια της παραμάνας της μέθυσε τον Κινύρα και τον παρέσυρε στην ερωτική της κλίνη για δώδεκα ολόκληρες μέρες και νύχτες. Όταν ο Κινύρας συνήλθε από τη μέθη και συνειδητοποίησε την ανίερη ένωση με την ίδια του την κόρη, κυνήγησε τη Μύρρα για να τη σκοτώσει.
Η Μύρρα έτρεξε μακριά για να γλυτώσει απ' το σπαθί του πατέρα της και κατέφυγε στα όρη.
Εκεί η Αφροδίτη της δίνει τη λύτρωση μεταμορφώνοντάς τη στο φυτό σμύρνα.
Όμως μέσα στα σπλάχνα της σάλευε ο καρπός της άνομης ένωσης με τον πατέρα της.
Όταν το σπαθί την άγγιξε, ο κορμός του δέντρου άνοιξε στα δυο και ξεπετάχτηκε από μέσα ο Άδωνις, ενώ τα δάκρυα της Μύρρας μεταμορφώθηκαν σε μύρο ευωδιαστό.
Η Αφροδίτη έσπευσε να σώσει το μωρό και το παρέδωσε στις Νύμφες για να το αναθρέψουν.
Στη συνέχεια το παρέδωσε μέσα σε Λάρνακα (εξ ου το όνομα της πόλης Λάρνακα της Κύπρου) στη Θεά Περσεφόνη για να ολοκληρώσει την ανατροφή του, με τη συμφωνία να της το παραδώσει όταν θα γινόταν δεκαοχτώ χρονών. Όταν η Περσεφόνη άνοιξε τη Λάρνακα θαμπώθηκε απ' το κάλλος και τη λάμψη του βρέφους και μυστικά αποφάσισε πως δεν θα τηρήσει τη συμφωνία.
Ο Άδωνις καθώς μεγάλωνε γινόταν όλο και πιο φωτεινός και πανέμορφος.
Η Αφροδίτη ερωτεύτηκε το κάλλος του και ο λαμπερός Άδωνις λάτρεψε παράφορα την όμορφη θεά. Αλλά η Περσεφόνη αρνήθηκε να της τον δώσει πίσω και οι δύο θεές κατέληξαν στον πατέρα Δία για να λύσει τη διαφορά τους. Εκείνος έδωσε εντολή να μένει τέσσερις μήνες το χρόνο ο Άδωνις κοντά στην Περσεφόνη, τέσσερις μήνες κοντά στην Αφροδίτη και τους υπόλοιπους τέσσερις να διαθέτει το χρόνο του όπως επιθυμεί. Ο Άδωνις επέλεξε τους τέσσερις αυτούς μήνες να τους διαθέσει στην Αφροδίτη και στο θεϊκό ερωτά τους.
Οι δυο θεϊκοί εραστές ζούσαν τον περίλαμπρο έρωτά τους μέσα στα δάση μέχρι την αποφράδα εκείνη μέρα που ο αβροκόμης Άδωνις έπεσε νεκρός στη διάρκεια ενός κυνηγιού από το δάγκωμα κάποιου κάπρου. Από το αίμα που κύλησε απ' την πληγή του φύτρωσαν στη Μάνα Γη κόκκινα ρόδα και παπαρούνες.
Η Αφροδίτη έκλαψε και θρήνησε πικρά το νεαρό εραστή της. Απ' τα δάκρυά της ξεπήδησαν οι ανεμώνες. Με άφατο πόνο παρακάλεσε την Περσεφόνη να επιτρέψει στον Άδωνι να ανεβαίνει έξι μήνες στη γη. Η Περσεφόνη συμφώνησε κι από τότε ο Άδωνις έξι μήνες το χρόνο βρίσκεται στον Άδη και έξι μήνες κοντά στην αγαπημένη του, λυτρωμένος απ' το φάσμα του θανάτου.
Σε ανάμνηση του θανάτου και της ανάστασης του Άδωνι τελούνταν ετήσιες εορτές καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Οι γιορτές αυτές ήταν αλλού διήμερες, αλλού τριήμερες και σε κάποιες πόλεις εφταήμερες.
Οι πρώτες μέρες της γιορτής ήταν ημέρες πένθους και είχαν το όνομα «Αφανισμός». Λυσίκομες και γυμνόποδες γυναίκες περιέφεραν ομοίωμα του θεού, τελούσαν νεκρική τελετή και προσέφεραν στον αγαπημένο νεκρό, γλυκά από μέλι και λάδι, έρωτες και αγγεία όπου μερικές μέρες πριν είχαν σπείρει φακή, σιτάρι, κριθάρι, κεχρί και μαρούλια, τους επονομαζόμενους «Κήπους Αδώνιδος». Οι «κήποι» μετά το πέρας των δρώμενων τοποθετούνταν στις στέγες των σπιτιών, όπου αναπτύσσονταν γοργά με τη βοήθεια του ηλιακού φωτός. Καθ' όλη τη διάρκεια της πομπής έψαλλαν πένθιμους ύμνους τα λεγόμενα «αδωνίδια» με συνοδεία γίγγρας (είδος αυλού). Σπουδαίο δείγμα του τρόπου που θρηνούνταν ο Άδωνις, είναι ο «Επιτάφιος Αδώνιδος» του Βίωνος του Σμυρναίου, ένας θρήνος ηλικίας εικοσιενός αιώνων.
Στη συνέχεια οι γυναίκες πετούσαν το ομοίωμα του θεού σε λίμνες, πηγές ή ποτάμια. Μετά το πέρας των ημερών του θρήνου, γιόρταζαν την ανάσταση του θεού με ευωχία και οινοποσία, μέσα σε γενικό κλίμα χαράς. Οι αναστάσιμες ημέρες είχαν το όνομα «Εύρεσις».
Τα Αδώνια επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας στο θρήνο της Μ. Παρασκευής, στην Αναστάσιμη ακολουθία και σε όλα τα έθιμα που ο χριστιανισμός θέλησε να μας πείσει πως είναι δικά του: αναστάσιμα κεριά, κόκκινα αβγά (ορφικό σύμβολο), κουλούρια, σμύρνα που οι μάγοι πρόσφεραν στον Ιησού κλπ.
Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στην Ορφική παράδοση και τον αποσυμβολισμό που επιχειρείται μέσα απ' αυτή στα μυστήρια του Αδώνιδος, στα μυστήρια του θανάτου και της Ανάστασης.
Σύμφωνα με την Ορφική θεολογία, η περίοδος του χειμερινού ηλιοστασίου είναι η εποχή της γέννησης του Διονύσου Ζαγρέως, του ελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών από τον Άδη. Μετά την χειμερινή τροπή ετελείτο η δεύτερη μύηση των Ορφικών (η πρώτη μύηση όπου αποκαλύπτονταν στον μυούμενο τα μυστικά της μάνας Γης, ετελείτο μετά την Φθινοπωρινή Ισημερία).
Ο χρόνος από τη δεύτερη μύηση μέχρι την Εαρινή ισημερία ήταν, κατά τους Ορφικούς, η περίοδος που έπρεπε ο μυούμενος να εκδηλώσει το σπόρο της Ορφικής ιδεολογίας, που είχε ριφθεί στην διάνοιά του.
Η Εαρινή ισημερία του ήλιου, κατά την οποία κυρίως ετελούντο και τα Αδώνια, συμβολίζει το θάνατο των παθών της τιτανικής φύσης της ανθρώπινης ψυχής και την πνευματική της αναγέννηση. Τότε ετελείτο η Τρίτη μύηση στα ορφικά μυστήρια. Οι Ορφικοί συμβόλιζαν την εαρινή ισημερία με το θάνατο (μεταμόρφωση) του Διόνυσου Ζαγρέως και την εκ νέου γέννησή του απ' τη φύση του Διός, ως Διονύσου του Άνθιου. Αυτός στην πορεία μεταμορφώνεται στο Διόνυσο τον Ελευθερέα, το σωτήρα και ελευθερωτή των ανθρώπινων ψυχών από τον Άδη της υλικής τους φύσης.
Είναι αυτή η θαυμάσια θέαση του κόσμου απ' την ορφική θεολογία, η γεμάτη ελπίδα και προσδοκία για πνευματική αναγέννηση των ανθρωπίνων ψυχών που τρέφονται στα ιερά νάματα της ελληνικής μυστηριακής παράδοσης, που μας δονεί στα κατάβαθα του είναι, καθώς καλά γνωρίζουμε πως υπάρχει δρόμος σωτηρίας. Ο δρόμος της επιστροφής στον μυστηριακό ορίζοντα που κατείχαμε και απωλέσαμε μαζί με την αλήθεια.
Ρέα Καραγιάννη
Βιβλιογραφία
Βίωνος: Επιτάφιος Αδώνιδος
Πλούταρχου: Βίοι Παράλληλοι, Νικίας
Στυλιανού Τάκα: Πυθαγόρειος Εσωτερισμός
Γ. Γρηγορομιχελάκη: Δεκαπέντε Εσταυρωμένοι και Αναστημένοι Σωτήρες
Γ. Σιέττου: Αδώνια Μυστήρια
Πηγή :ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Παρμενίδης-Ιωάννης Μπουσίου 

*

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΓΕ ΕΛΛΗΝΕΣ !!! ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8141.html  ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΡΟΔΟ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΩ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΑ ΑΔΩΝΕΙΑ Η ΑΔΩΝΙΑ