Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

621 ) Παγανισμός - Πολυθεϊσμός - Πανθεϊσμός

  Παγανισμός - Πολυθεϊσμός - Πανθεϊσμός | ΙΩΚΗ

Τι είναι ο Παγανισμός;
Ο Παγανισμός είναι μια θρησκεία η οποία λανθασμένα έχει ταυτιστεί με τον Σατανισμό. Κάθε άλλο παρά σατανική είναι και το πώς σχετίστηκε με τον Σατανά, τον οποίο δεν αναγνωρίζει άλλωστε, δεν το γνωρίζω.
Η λέξη «παγανισμός» προέρχεται από την λατινική λέξη «paganus» που σημαίνει «άνθρωπος της υπαίθρου». Στην αρχαία Ρώμη, χρησιμοποιούσαν αυτήν την λέξη για όσους ζούσαν έξω από την Ρώμη, στην επαρχία, και αργότερα, όταν άρχισε να ανθίζει ο Χριστιανισμός, την χρησιμοποιούσαν για αυτούς που εξακολουθούσαν να πιστεύουν στους αρχαίους Θεούς.
Τα χαρακτηριστικά των Παγανιστικών θρησκειών είναι ότι:
- Δεν υπάρχουν ναοί, αλλά ναός είναι η ίδια η Φύση.
- Δεν υπάρχει συγκεκριμένο δόγμα, πέραν της αντίληψης ότι το Θείο δεν είναι κάτι ξέχωρο από εμάς, αλλά είμαστε κομμάτι Του και είναι κομμάτι μας, και αυτό δεν ισχύει μονάχα για τους ανθρώπους, αλλά για τα πάντα, είτε έμψυχα είτε άψυχα, επομένως τα πάντα είναι ιερά και άξια σεβασμού.
- Χωρίς να υπάρχει δόγμα, είναι λογικό να μην υπάρχει και προσηλυτισμός. Οι Παγανιστές όχι μόνο δεν θα προσηλυτίσουν ποτέ κανένα, αλλά απεχθάνονται και όσους το κάνουν. Η φύση της θρησκείας είναι τέτοια που αγκαλιάζει όλες τις θεοφιλοσοφίες σαν εξίσου σεβαστές.
- Δεν υπάρχουν πνευματικοί ηγέτες. Η επαφή του πιστού με το Θείο και η καθοδήγησή του από Αυτό είναι άμεση χωρίς «μεσολαβητές».
- Όποιες κι αν είναι οι Θεϊκές μορφές που αντιλαμβάνεται ο καθένας, έχουν τον κοινό παράγοντα ότι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ούτε καλόβουλες ούτε κακόβουλες. Ο Παγανισμός αντιλαμβάνεται το κακό και το καλό σαν τις 2 πλευρές του ιδίου «νομίσματος» που χαρακτηρίζει τα πάντα. Δεν υπάρχει δηλαδή απόλυτο κακό όπως δεν υπάρχει απόλυτο καλό, και γι αυτό το λόγο οι Θεότητες, οι εκφράσεις δηλαδή του Θείου, δεν μπορούν να διαχωριστούν σε καλόβουλες και κακόβουλες, αλλά στην ένωση και των δύο.
- Αποσκοπούν στην απόλυτη εναρμόνιση με την φύση.

Πανθεϊσμός και Πολυθεϊσμός
Ο Παγανισμός χωρίζεται σε 2 άλλες μεγάλες κατηγορίες, τον Πανθεϊσμό και τον Πολυθεϊσμό. Δεν είναι εύκολο να τραβήξουμε μια σαφή γραμμή διαχωρίζοντας τα πιστεύω του Πανθεϊσμού από αυτά του Πολυθεϊσμού και μερικές Παγανιστικές θρησκείες εμπλέκουν και τα δύο, κάνοντας τον διαχωρισμό ακόμα πιο δύσκολο.
Προσπαθώντας πάντως να τα διαχωρίσουμε, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η βασική διαφορά είναι για τον μεν Πανθεϊσμό η έκφραση του Θείου μέσα από τα πάντα, με απόλυτη απουσία Θεοτήτων, για τον δε Πολυθεϊσμό η έκφραση του Θείου αφ’ ενός μέσα από τα πάντα αλλά και αφ’ ετέρου με Θεότητες.
Θα προσπαθήσω να γίνω πιο σαφής:

Ο Πανθεϊσμός προέρχεται από τις λέξεις «παν» και «Θεός». Και τα δύο μαζί εννοούν ότι «τα πάντα είναι Θεός». Ο Πανθεϊσμός χαρακτηρίζεται από την τέλεια απουσία δόγματος και η αναφορά στο Θείο γίνεται ως το Όλον, το Ένα, το Αθάνατο, το Υπάρχον, ή απλά Φύση. Αυτό το Ένα δεν έχει όνομα (μερικές μάλιστα Πανθεϊστικές θρησκείες το αναφέρουν ως «το Ανώνυμο με τα χίλια ονόματα»), γένος, ανθρώπινα χαρακτηριστικά, μορφή και γενικά δεν μπορεί να κατανοηθεί με το Πνεύμα παρά μόνο με την Ψυχή. Είναι αυτό που κινεί τα πάντα και που κινείται από αυτά, αυτό που βρίσκεται μέσα αλλά και γύρω από τα πάντα, αυτό που δημιούργησε τα πάντα και δημιουργήθηκε από αυτά, που επηρεάζει και επηρεάζεται από τα πάντα.
Δύσκολη έννοια για να τη συλλάβει ο ανθρώπινος νους, γι’ αυτό και έρχεται ο Πολυθεϊσμός να τη απλοποιήσει λίγο ώστε να γίνει πιο κατανοητή, αλλά και για να ικανοποιήσει την ανθρώπινη ανάγκη της προσευχής:

Ο Πολυθεϊσμός έχει κάποιο δογματικό προσανατολισμό οποίος όμως είναι πολύ γενικός και καθόλου ειδικός. Οι Πολυθεϊστές πιστεύουν σε περισσότερες από 1 Θεότητες, οι οποίες όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαιρέσεις του Θείου. Δηλαδή, όλες μαζί και μαζί με όλα τα έμψυχα και άψυχα, δημιουργούν το Ένα, το Όλον, το Αθάνατο, το Υπάρχον.
Οι Θεότητες αυτές καλύπτουν την ανθρώπινη ανάγκη να συλλάβουμε μια μορφή, ένα όνομα, ένα χαρακτηριστικό, κάτι που ο Πανθεϊσμός δεν το προσφέρει, και μπορούν να χαρακτηριστούν ως «μεσάζοντες».
Με άλλα λόγια, φαντάσου το Θείο σαν ένα τεράστιο δέντρο με χιλιάδες κλαδιά και δισεκατομμύρια φύλλα: ο κορμός αντιπροσωπεύει την «καρδιά» Του, το κέντρο Του, κάθε κλαδί αντιπροσωπεύει μια Θεότητα, κάθε φύλλο έναν άνθρωπο, ένα ζώο, ένα αντικείμενο, και όλα μαζί δημιουργούν το δέντρο. Το σε ποιο «κλαδί» βρίσκεσαι δεν έχει απολύτως καμία σημασία, μιας και όλα είναι προεκτάσεις του «κορμού», αλλά εσύ, ως μικρό «φυλλαράκι», δεν μπορείς να δεις τον κορμό, παρά μόνο μερικά από τα κλαδιά, οπότε και σε αυτά απευθύνεσαι για να επικοινωνήσεις με τον κορμό… Ελπίζω το παράδειγμα να ήταν αρκετά σαφές.

Μοιράσου αυτό το άρθρο!

 

 

Η Τέχνη των Σοφών - Φιλοσοφία & Θρησκεία
Συντάχθηκε απο τον/την Νεφέλη  

Παγανισμός 

Παγανισμός (από το λατινικό paganus: 'άνθρωπος της υπαίθρου) είναι όρος που προσδιορίζει τις πολυθεϊστικές θρησκείες. Η λέξη Παγανισμός προέρχεται απ’ το λατινικό pagani, που σημαίνει άνθρωπος του αγρού, της εξοχής. Μακριά απ’ τα χωριά –κυρίως στα δάση- γιόρταζαν οι λαοί της Ευρώπης τους θεούς των προγόνων τους.
Η λέξη Παγανισμός σε πολλά ελληνικά λεξικά ταυτίζεται με την ειδωλολατρία, γεγονός που αποδεικνύει-ως ένα βαθμό- και γλωσσολογικά τη σύγχυση που έχει προκαλέσει η πολύχρονη δυσφήμηση των εθνικών θρησκειών απ’την χριστιανική θρησκεία. Πρακτικά παγανιστές ήταν όσοι αρνούνταν να υποκύψουν στα διατάγματα του Θεοδοσίου(380 π.Κ.Χ. και 381 π.Κ.Χ).
Παρότι ο Νεοπαγανισμός εμφανίστηκε ως ιδεολογικό ρεύμα το 19ο αιώνα , μόλις τα τελευταία 30 χρόνια βρήκε τεράστια απήχηση και κατάφερε να δημιουργήσει ένα πραγματικό μαζικό κίνημα στις μέρες μας. Οι αιτίες που προκάλεσαν αυτήν την «επιστροφή στις ρίζες» ήταν η τελειωτική ισοπέδωση των ιδεολογιών, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και ο οικολογικός κίνδυνος που απειλεί τον πλανήτη.
Βασικές όψεις του Παγανισμού είναι :
α) ο Ανιμισμός (κοσμοθεωρία, που σύμφωνα με την οποία ό,τι μας περιβάλλει έχει ψυχή).
β) ο Πολυθεϊσμός (η πολλαπλή εκδήλωση του Θεού).
γ) ο Πανθεϊσμός (ο αιώνιος κόσμος που ταυτίζεται με το Θεό, είναι η μοναδική πραγματικότητα).
δ) ο Σαμανισμός (το ταξίδι της Ψυχής και του Πνεύματος στη προσπάθεια ένωσης του Ανθρώπου με το Υπερφυσικό) και τέλος
ε) οι σύγχρονες νεοπαγανιστικές - φυσιολατρικές ομάδες, γνωστές με το όνομα modern pagans, που τα μέλη τους ανακαλύπτουν ένα βαθύτερο φιλοσοφικό νόημα στην Μητέρα Φύση, στην Γαία κλπ. Ο σεβασμός στην ελεύθερη βούληση και τις επιλογές του κάθε ατόμου είναι ένα από τα κύρια γνωρίσματα του Νεοπαγανιστικού κινήματος.



 Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Θρησκεία χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!.




ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΗΣ
Τον τελευταίο καιρό σε πολλές εκκλησιές και από άμβωνος πλέον ακούμε κηρύγματα για τον νέο "εχθρό", τους παγανιστές... Ο κόσμος σοκαρισμένος ακούει από τον πνευματικό δημόσιο υπάλληλο με τα μαύρα να εκτοξεύει μύδρους κατά αυτών των παράξενων τύπων που εμφανίστηκαν από το πουθενά και αμφισβητούν την πνευματική υπεροχή του ιουδαϊσμού έναντι του Ελληνισμού.
Βασικά αυτή η διαμάχη δεν είναι καινούργια στην Ευρώπη αλλά και γενικότερα στον κόσμο ολόκληρο.
Από την εποχή της αναγέννησης, αμέσως μετά τον χριστιανικό μεσαίωνα η επιστήμη κατέρριπτε μία μία τις φανταστικές υποθέσεις περί γέννησης του κόσμου, του ανθρώπου, αλλά και των μεταφυσικών ή παραφυσικών θεωριών. Αυτό έφερνε σε διαρκή αμηχανία την δυτική χριστιανική κοινότητα που ξεδοντιασμένη από την αφαίρεση της ιεράς εξέτασης, υποχρεωνόταν στο να κάνει εκπτώσεις απέναντι στην επιστήμη και στην φιλοσοφία. Στην ανατολική ορθόδοξη εκκλησία δεν είχαμε την ίδια τύχη διότι με την βοήθεια των αυταρχικών αυτοκρατοριών των τσάρων στην Ρωσία και των σουλτάνων στην Βαλκανική και Ιωνία, το εδώ ιερατείο κατάφερε να κρατήσει τους ενοχλητικούς διανοούμενους μακριά από τον λαό. Στα πρώτα χρόνια του Ελληνικού νεοσύστατου κράτους πότε με τον πολιτικό ακρωτηριασμό όπως τον Κοραή, πότε με την φυσική εξόντωση όπως του Καίρη ή του Φαρμακίδη, τον εξαναγκασμό σε παραίτηση όπως έγινε με τον Μανούση, την περιβόητη παράνομη Ελληνορθόδοξη εταιρεία των Γλαράκη, Οικονόμου, Κωλλέτη κλπ, κράτησε την χώρα μας πίσω από τον πολιτισμένο κόσμο και τα αποτελέσματα σήμερα, σε ένα απόλυτα ανταγωνιστικό περιβάλλων είναι απολύτως ορατά.
Στην αφύπνιση πλέον πολλών νεοελλήνων και στην αναζήτηση του σημερινού προβλήματος στην ρίζα του, δηλαδή στην παιδεία μας, ο διαχρονικά απόλυτος εκφραστής της συντήρησης και της οπισθοδρόμησης απαντά με αφορισμούς όμοιους με αυτούς της δυτικής δίδυμης αδερφής της πριν από μερικούς αιώνες.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε να ακούσουμε μετά από 17 αιώνες στον τόπο μας την λέξη παγανιστής, χωρίς όμως αυτοί που την αναφέρουν σαν ύβρι, να γνωρίζουν την πραγματική σημασία της λέξης. Επίσης δεν τους είναι προφανώς γνωστό ότι ο όρος αυτός δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ από τους πρωτοχριστιανούς για τους φιλόσοφους ή τους εθνικούς της ανατολής, παρά μόνο για τους κατοίκους της δύσης.
Στην ανατολή η βρισιά ήταν Έλληνας!!!
Ναι όσο και αν φαίνεται παράξενο στον νεοέλληνα, για το πατριαρχείο μέχρι και το τέλος της επανάστασης, η λέξη Έλλην ήταν υποτιμητική.
Τελικά όμως γιατί τόσο το Έλληνας, όσο και το παγανιστής αποτελούσαν όρο υποτιμητικό για τους χριστιανούς; Ακούμε διάφορες αυθαίρετες απόψεις, αλλά εντελώς ατεκμηρίωτες. Από πουθενά δεν μπορεί να συνδεθεί το Έλλην και το παγανιστής. Ή μήπως τελικά για κάποιον κοινό λόγο αποκαλούνταν Έλληνες στην ανατολή και παγανιστές στην δύση; Και αν υπήρχε η κοινή καταγωγή των όρων ποια είναι αυτή;
Την απάντηση την βρίσκουμε στο βιβλίο του Pierre Chuvin (HARVARD UNIVERSITY PRESS) με τον τίτλο A Chronicle of the Last Pagans (Revealing Antiquity). Ο συγγραφέας του εξαιρετικού αυτού ιστορικού βιβλίου και στο κεφάλαιο "τι σημαίνει παγανιστής" ξεκινά με την εξής πρόταση, "η λέξη παγανιστής αντιπροσωπεύει κατ' ουσίαν δύο αρχαίες λέξεις: Την ελληνική Έλλην και την λατινική paganus." Βλέπουμε δηλαδή μία ξεκάθαρη σχέση σε πρώτη ανάγνωση των δύο αυτών όρων, επομένως είναι η αρχή για να μελετήσουμε αυτό το κεφάλαιο. Διαβάζουμε παρακάτω και θα παρακαλούσα την προσοχή σας, διότι είναι ένας όρος που θα ακουστεί πολύ τα επόμενα χρόνια, άρα καλό θα είναι να γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται.
Ο όρος Έλλην είχε στην πραγματικότητα αρνητικές κυρίως προεκτάσεις. Από το 212, σύμφωνα με μια απόφαση του Καρακάλλα όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της Αυτοκρατορίας θεωρούνται Ρωμαίοι πολίτες.   Τον τέταρτο αιώνα ο χαρακτηρισμός κάποιων από αυτούς ως Έλληνες σήμαινε την διαφοροποίησή τους από το σύνολο. Οι παγανιστές δεν ήταν ποια Ρωμαίοι, δεν ήταν νόμιμοι κληρονόμοι της αυτοκρατορίας."
Από την πρώτη ανάγνωση βρίσκουμε έναν καθαρά εθνολογικό προσδιορισμό ο οποίος έρχεται σε πλήρη αντίφαση με κάποιους  ισχυρισμούς ότι τάχα όταν έλεγαν Έλληνες οι χριστιανοί, δεν εννοούσαν τους Έλληνες. Στην πραγματικότητα φαίνεται πως αυτό που κυρίως ενοχλούσε ήταν η προσκόλληση στα εθνικά ιδεώδη, μέσα στα οποία ήταν και η θεία αντίληψη και όχι το αντίστροφο. Παρακάτω όμως θα το δούμε με στοιχεία πως πάει και ακόμα παραπέρα ο χαρακτηρισμός. Διαβάζουμε λοιπόν:
"Όσο για τη σημασία της λέξης paganus, απ' όπου προέρχονται οι γαλλικές λέξεις paien (παγανιστής) και paysan (χωρικός), είναι σταθερά μειωτική και δημιουργεί ένα παράξενο σημασιολογικό πρόβλημα. Η καλύτερα τεκμηριωμένη έννοια της λέξης φαίνεται ότι είναι αυτή του χωρικού. Επομένως οι Έλληνες αστοί της ανατολής θα πρέπει να είχαν χωρικούς ως ομοϊδεάτες στην δύση, κάτι που θα σήμαινε ότι υπήρξαν δύο διαφορετικές πορείες εξέλιξης."
Έλληνες στην ανατολή και παγανιστές στην δύση λοιπόν. Άρα αφού ακούμε ως υποτίμηση τον όρο παγανιστής, περιμένουμε οσονούπω να ακούσουμε ως υποτιμητικό όρο και το Έλλην. Αλλά το θέμα μας είναι άλλο.  Γιατί δεν έλεγαν και εκείνους τους δυτικούς μη χριστιανούς Έλληνες για να τελειώνανε; Αφού και το Έλλην και το παγανιστής ήταν υποτιμητικοί όροι. Συνεχίζουμε την ανάγνωση του βιβλίου περιμένοντας μήπως και βρούμε κάποια απάντηση. Αφού ο συγγραφέας μας κάνει μία ιστορική αναφορά στην δύση  εκείνης της εποχής και στην νοοτροπία των ντόπιων να θεωρούν τον χριστιανισμό "θρησκεία των ξένων" φέρνοντας μάλιστα σαν παράδειγμα το ότι οι παπικοί επιτάφιοι που συντάσσονταν έως και τον τρίτο αιώνα δεν γραφόταν στα λατινικά, στη συνέχεια προχωρά στην αιτιολόγηση του όρου. Να κρατήσουμε μόνο από αυτή την ενότητα το ότι οι χριστιανοί εκείνης της εποχής αυτοαποκαλούνταν στρατιώτες του χριστού, διότι έχει την σημασία του για την συνέχεια.
Ας δούμε τώρα την ουσία του όρου παγανιστής ή Έλληνας, αυτό θα ήταν καλό να το διαβάσουν όσοι ξεστομίζουν  αυτό τον όρο:
"Για να βγούμε από το αδιέξοδο που δημιουργεί μια εξέλιξη φωνητικά αναμφίβολη αλλά σημασιολογικά ακατανόητη, θα πρέπει να αναρωτηθούμε πως γίνετε η ίδια λέξη να έχει τρεις σημασίες τόσο ποικίλες: "χωρικός", "πολίτης" και "ειδωλολάτρης". Ας αρχίσουμε με τις δύο πρώτες που είναι και οι παλαιότερες. Στην αυτοκρατορική κοινωνία paganus, ονομάζεται ο κάτοικος του pagus, δηλαδή μιας επαρχίας (με την έννοια της μικρότερης διοικητικής ενότητας), κάποιος που οι ρίζες του βρίσκονται εκεί που ζει (αντίθετα από τον στρατιώτη), είναι λοιπόν φυσικό ο χωρικός να είναι ο κατ' εξοχήν paganus, αν και ο όρος από την εποχή του Κικέρωνα και έπειτα, μπορούσε να δηλώσει και τους  αστούς (Pro, domo 74)."
Δηλαδή οι παγανιστές ήταν οι πατριώτες και αυτοί που ήθελαν να διαφυλάξουν την εθνική τους ταυτότητα απέναντι στην νέα τάξη πραγμάτων και στην παγκοσμιοποίηση την οποία προσπαθούσαν να επιβάλουν οι Ρωμαίοι μέσω του χριστιανισμού! Και παρακάτω μας το λέει ξεκάθαρα ο συγγραφέας:
"Οι pagani είναι πολύ απλά "οι άνθρωποι του τόπου", οι ντόπιοι -της πόλης ή της επαρχίας-, αυτοί που διαφύλαξαν τα τοπικά έθιμα. Αντίθετα οι alieni, οι "άνθρωποι που κατάγονται από αλλού", οι ξενομερίτες, γίνονταν όλο και περισσότερο χριστιανοί. Η εξήγηση αυτή αντιστοιχεί στην ετυμολογία της λέξης, στην οποία αναφέρονται οι χριστιανοί συγγραφείς που την χρησιμοποιούσαν με το νέο της νόημα, ανταποκρίνεται επίσης στην προτίμηση των εθνικών της ύστερης αρχαιότητας για οτιδήποτε ανήκε στα πάτρια, την κληρονομιά των προγόνων τους. Ορίζει τον παγανισμό ως θρησκεία της πατρίδας, με την στενότερη έννοια της πόλης και της επαρχίας της. Προβλέπει ακόμα την ποικιλία των παγανιστικών πρακτικών και πεποιθήσεων. Ανάλογη είναι άλλωστε και η σημασία της Ελληνικής λέξης εθνικός, που χρησιμοποιούσαν οι χριστιανοί για τους παγανιστές προτού η λέξη Έλλην αναδειχτεί σε πάγιο όρο και υπαινίσσεται τις τοπικές ή φυλετικές διασυνδέσεις του παγανισμού και τον τοπικό χαρακτήρα των παγανιστικών πρακτικών. (Glen W. Bowrsock, "Ο Ελληνισμός στην ύστερη αρχαιότητα" ΜΙΕΤ, Αθήνα 1996, σελ. 33)."
Άρα αφού οι Έλληνες πατριώτες ήταν εχθροί των Ρωμαίων, έτσι και οι σημερινοί σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι εχθροί του τελευταίου Ρωμαϊκού κατάλοιπου που έχει απομείνει. Μέσα στην σύγχυση τους οι υπηρέτες των αυτοκρατόρων και των σουλτάνων και σημερινοί υπερπατριώτες αυτοαναιρούνται. Από την μία επικαλούνται την παράδοση και τα εθνικά ιδεώδη και από την άλλη τα θεωρούν ύβρι... Ίσως και από την άγνοια και την αμορφωσιά, με την οποία καταδίκασαν τον Ελληνικό λαό και θύματά της φαίνεται ότι έπεσαν και οι ίδιοι!  




Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

614 ) ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΌΜΟΡΦΟ ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΟ ΠΙΕΡΙΑΣ



ΤΟ ΠΡΩΙ ΑΡΧΊΖΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΔΕΞΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΟΡΤΙΑΤΗ !


 Κάποιος ψαράς ετοιμάζεται να ρίξει την βάρκα του, στην περιοχή του Α'ι'γιάννη....


 Στην πλαζ της Πύδνας βλέπει κανείς μια ιδιαίτερη θάλασσα....

Με ιδιαίτερες υπάρξεις......

Για όλα τα γούστα......
και ντουζάκι με παγωμένο νερό !!!!!

Την επομένη το πρωί απολαμβάνουμε την ανατολή του Ηλίου.....

Και στο ψάρεμα, η εποχή της Λίγδας (μικρή Τσιπούρα ) άρχισε... !!!!


Και πάλι μια υπέροχη ανατολή την επομένη μέρα.....



npazaitis@hotmail.com


    Δείτε και το ψάρεμα των καβουριών στην Μεθόνη :https://enimerosiseola.blogspot.com/2016/09/blog-post.html




Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

610) ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΥΒΟΙΑ - ΕΙΚΟΝΕΣ - ΛΙΧΑΔΟΝΗΣΙΑ - ΚΑΝΑΤΑΔΙΚΑ - ΉΛΙΑ - ΡΟΒΙΕΣ......

 Τα Λουτρά Αιδηψού. Φωτογραφία από το Στούντιο που νοικιάσαμε με την πανοραμική θέα ( 30 Ευρώ την ημέρα για δύο άτομα, με κομπλέ δωμάτιο και κουζίνα από τον Κυρ Νίκο 6974 4719 90 )
Η Ανατολή της Πανσέληνου όπως την είδαμε από το δωμάτιό μας !
 Το Αυγουστιάτικο φεγγάρι ανατέλλει από το Νοτιοανατολικό σημείο των Λουτρών....
 Το ίδιο βράδυ με την Πανσέληνο στο παραθαλάσσιο χωριουδάκι Ήλια στην ταβέρνα του Άγγελου για φρέσκο ψάρι... ( 4 μεγάλοι Κολιοί, Βλίτα αμπελοφάσουλα πατάτες δυο καράφες κρασί 18 ευρώ !!
 Στο ξενοδοχείο Κεντρικό, απολαμβάνει κανείς ένα ιαματικό μπάνιο με 5 ευρώ σε ένα πολιτισμένο και ευχάριστο περιβάλλον.....
 Στου Μπαλαλά την παραθαλάσσια ταβέρνα απολαμβάνει κανείς το ψαράκι το φρέσκο, την χορτόπιτα, τα αμπελοφάσουλα, τα κολοκυθάκια τηγανητά με σαλάτα και κρασί, μόνο 23 ευρώ !

 Την επομένη, αναχώρηση για Λιχαδονήσια !!!
 Στην διαδρομή περνάμε από ένα ψαροχώρι όπου βλέπουμε τον Ψαρά να μαζεύει τον Γρίπο του, που είναι γεμάτος ψάρια !!
 Παίρνουμε το καραβάκι που θα μας πάει απέναντι στα Λιχαδονήσια ( 5 ευρώ το άτομο πάνε έλα...)
 Η βάρκα που σε πάει στα Λιχαδονήσια



 Τα λόγια για να περιγράψουν έναν επίγειο παράδεισο είναι φτωχά.Το μοναδικό τοπίο σε συνδυασμό με τα πεντακάθαρα νερά, χαρίζει άλλη αίσθηση στον επισκέπτη που μπορεί λίγες ώρες μακριά από την Αθήνα να απολαύσει οικονομικά υψηλές υπηρεσίες τουρισμού. Πάρη Ντελκή
 Εδώ υπάρχει ένα βιντεάκι από την διαδρομή ανάμεσα στα Λιχαδονήσια πριν μας αφήσει στην Μονολιά όπου θα κάνουμε το μπάνιο μας και θα φάμε Καραβίδες..... !!!!
 http://youtu.be/EnQJAyEQhHg


 Η πλαζ της Μονολιάς όπου θα μας αφήσει το βαρκάκι....
 Φτάσαμε και κατεβαίνουνε....
 Το ηφαιστειογενές τοπίο σε συναρπάζει.....
 Στην παραλία της με την λεπτή άμμο και τα ενδιαφέροντα.........
 Τα νιάτα απολαμβάνουν τον καυτό ήλιο και οι μεγάλοι...οφθαλμοθεραπεία !!!!!
 Στο βάθος το Ηφαιστειογενές έδαφος.....
 Πολλοί πλούσιοι φοροφυγάδες έρχονται με τα κρις κράφ τους....
 Στο μπαράκι αυτοσερβίρεται κανείς με ότι θέλει....
 Εμείς προτιμήσαμε τις καραβίδες που ήταν φρεσκότατες και νοστιμότατες....
 Το καραβάκι ξεφορτώνει συνέχεια κόσμο που φέρνει από απέναντι.....
 Στο Μπαράκι υπάρχει συνωστισμός, όλοι διψάνε και πεινάνε..... Υπάρχει Σαρδέλα στα κάρβουνα, και χταπόδι, καραβίδες, πατάτες σαλάτα ούζο μπύρες κλπ....
 Μία ωραία Μαμά με το παιδάκι της που το πάει για μπάνιο.....
 Μία άλλη ''ύπαρξη'' απολαμβάνει τον καυτό ήλιο και το ήσυχο περιβάλλον.....

 Την επομένη μέρα είμαστε στις Ροβιές, ένα δροσερό υπέροχο χωριό της Β. Εύβοιας....
 Στο χωριό της Αιδηψού το βράδυ του 15 Αυγούστου κάναν περιφορά την εικόνα της Παναγιάς... εκατοντάδες ''πρόβατα '' ακολουθούσαν.....
 Στα 40 Πλατάνια των Λουτρών Αιδηψού τ;α ψητά και τα κλαρίνα γεμίζουν την βραδιά !!!!
 Την επομένη στα Κανατάδικα στην παραθαλάσσια ταβέρνα τού Μπεκάτσα, με την υπέροχη θάλασσα και θέα τον κόλπο του Βόλου απέναντι......
 Ένα ουζάκι με φρέσκο μεζεδάκι κάτω από την ομπρέλα, ότι το καλύτερο....
Πρώτη θέση στην θάλασσα με τα γαλαζοπράσινα νερά.......
Την επομένη πάλι στις Ροβιές για καφέ τάβλι και μπάνιο.....
Στο λιμάνι των Λουτρών Αιδηψού κάθε πρωί οι ψαράδες πουλάνε φρέσκα και φθηνά ψάρια !!! Μεγάλες Τσιπούρες Λυθρίνια, Σαργούς Μουρμούρες με 20 ευρώ το κιλό !!! Τα πιο μικρά 15 και τα μικρότερα 10 το κιλό...
Η Γάτα χορτάτη δεν δίνει σημασία.....
To Λιμανάκι στα Λουτρά Αιδηψού με τις ψαρόβαρκες.....
Την επομένη πάλι στις Ροβιές για μπάνιο.....
Μόλις κόπασε το κύμα λίγο , άρχισαν να μπαίνουν στην θάλασσα.....
Στην αριστερή μεριά των Λουτρών η θάλασσα είναι πεντακάθαρη αλλά με πολλές πέτρες.... Λίγη δουλειά να ανοίξει ένας διάδρομος και ιδού το πέρασμα έτοιμο ! Μετά η θάλασσα έχει άμμο...
Τό έργο έτοιμο !!!!
Και η επιστροφή κάποτε, δυστυχώς είναι αναπόφευκτη.......
Αποχαιρετούμε το Λιμάνι των Λουτρών.... Στο βάθος το βουνό της Γιάλτρας, απέναντι από την Αιδηψό.....

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΧΑΔΟΝΗΣΙΑ
http://enimerosiseola.blogspot.com/2013/08/blog-post_10.html
npazaitis@hotmail.com