ΔΙΑ, ΕΛΑ! - Απόσπασμα από την θεόπνευση "ΜΥΘΩΔΙΑ" του Βαγγέλη Παπαθανασίου που γράφτηκε κατά παραγγελίαν της NASA, με στίχους στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και μεταδόθηκε απ' ευθείας στο διάστημα, τον Ιούνιο του 2001, σε παράσταση που δόθηκε στο Ιερό του Διός, στην Αθήνα! 'Εκτοτε, η "ΜΥΘΩΔΙΑ" έχει τεθεί σε μόνιμη τροχιά, μέσω δορυφόρου και μεταδίδεται στον πλανήτη Άρη, στα πλαίσια της διαστημικής αποστολής της NASA, "2001 MARS ODYSSEY SPACE MISSION" !

ΕΒΡΑΙΟΙ:Ο ΠΙΟ ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΗΣ ΛΑΟΣ - Οι Αριστεροί θα έπρεπε να φωνάζουν "ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΒΡΑΙΟΙ" και οχι Αμερικάνοι.Δείτε στο βίντεο το μίσος των Εβραίων που θέλουν να βομβαρδιστούν ακόμη και τα σχολεία....

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙ`ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ....

ΚΥΡΙΑ 74 ΕΤΩΝ, ΖΗΤΑ ΝΑ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙ ΜΕ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟ ΤΗΣ

ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΉ ΓΕΜΑΤΟΎΤΣΙΚΗ ΜΕ ΑΡΧΟΝΤΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

ΈΧΕΙ ΔΥΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ, ΤΟ ΕΝΑ ΕΞΟΧΙΚΟ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

ΖΗΤΆ Ο ΕΝΔΙΑΦΕΡΌΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ, ΕΥΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΟΣ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΣΙΓΚΟΎΝΗΣ...

ΤΗΛ. 693 4716 140
e-mail: npazaitis@hotmail.com

Ο ΙΔΡΩΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ - Του Φώτη Μιχαήλ

Η Τοπική μας Αυτοδιοίκηση, μέσα σε 70 χρόνια, γνώρισε την ‘’γερμανική μπότα’’ τουλάχιστον δύο φορές: Η πρώτη ήτανε το 1941. Η δεύτερη, πριν από τέσσερα χρόνια, συμπίπτει με την εγκατάσταση του Δ.Ν.Τ. και την υπαγωγή μας σε καθεστώς ξένης οικονομικής επιτήρησης. 

Την πρώτη φορά, τον Απρίλιο του ‘41, οι γερμανικές αρχές κατοχής, υπό την καθοδήγηση του Χέρμαν Νοϊμπάχερ, τοποθετούν, στις Δημαρχίες και τις Κοινότητες, ανθρώπους της δικής τους εμπιστοσύνης έτσι, ώστε να μην ξεφεύγει από τα χέρια των Γερμανών ούτε δράμι Ελληνικής παραγωγής. Είτε με το στανιό είτε με χαρτονομίσματα πληθωριστικά, αρπάζουν τα πάντα και αφήνουν έτσι τον ελληνικό λαό να πεθαίνει από την πείνα. Αυτά, στην κατοχή του ‘41.

Τώρα, στα χρόνια των μνημονίων και της νέας υποταγής, ο γνωστός σε όλους μας κ. Χάνς Φούχτελ -απεσταλμένος της γερμανικής καγκελαρίας- έρχεται, ως φαίνεται, να ολοκληρώσει το ‘’φιλάνθρωπο έργο’’ του κατοχικού Χέρμαν Νοϊμπάχερ. 

Αυτός ο ‘’καλός μας φίλος’’ και οι συνοδεύοντες  αυτόν, Γερμανοί αιρετοί και εκπρόσωποι του ιδιωτικού γερμανικού κεφαλαίου, είναι ολοφάνερο ότι έχουνε βαλθεί, πάση θυσία, να γίνουν ‘’ευεργέτες’’ μας!(**)

Το ‘’ενδιαφέρον’’ τους, ιδιαίτερα μάλιστα για το μέλλον των παιδιών μας,  δεν περιγράφεται! Μας έχουνε, κυριολεκτικά, σκλαβώσει με την ‘’καλοσύνη’’ τους. Άλλωστε, ως καθαρόαιμοι προτεστάντες, βδελύσσονται (σιχαίνονται) τις ‘’κακές πράξεις’’.  

Γι’ αυτό κι εμείς, ανταποδίδοντας την ‘’αγάπη’’ τους, σπεύδουμε, ολοπρόθυμα και αφελώς ταυτόχρονα,  να συζητήσουμε μαζί τους ό, τι έχει σχέση με τα εναπομείναντα δημοτικά μας ‘’φιλέτα’’. Τουτέστιν(*):

1. Την ‘’διαχείριση’’ των οικιακών απορριμμάτων.

2. Την ‘’αξιοποίηση’’ της ακίνητης περιουσίας των δήμων.

3. Την ‘’συνεργασία’’ σε θέματα τουρισμού, όπως είναι τα θερμά λουτρά και οι παραλίες.

4. Την ‘’αναβάθμιση’’ της εκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου.

5. Την περαιτέρω ’’βελτίωση’’ στην παροχή κοινωνικών αγαθών, όπως είναι το νερό και το ρεύμα.

6. Την ‘’σωτηρία’’ της νεολαίας μας από την μάστιγα της ανεργίας, δηλαδή την ‘’τακτοποίηση’’ ετοιμοπαράδοτων γιατρών, νοσοκόμων, μηχανικών και εκπαιδευτικών, στα πλαίσια ενός σύγχρονου παιδομαζώματος, προτεστάντικου αυτήν την φορά και όχι οθωμανικού.

Είναι εξαιρετικά υποτιμητικό, για να μην πούμε υβριστικό, η σάρκωση του δικού μας ιδρώτα να πετιέται στο παζάρι των εθνών και να πωλείται σε τιμές δουλοπαροίκων.(***)

Ή μήπως, πίσω από τα νιάτα μας τα ταλαντούχα, δεν κρύβονται οι κόποι και οι θυσίες των Ελλήνων γονέων, όπως επίσης και ο συλλογικός μας εθνικός κορβανάς;

       

Τα παιδιά μας δεν τα μεγαλώσαμε για να φύγουν μετανάστες και να τα χάσουμε μια για πάντα. Ιδρώσαμε, κοπιάσαμε και ματώσαμε για να τα δούμε να μεγαλουργούν και να προκόβουν μέσα στην Πατρίδα τους και όχι να μαραζώνουν στα αφιλόξενα κολχόζ της Δυτικής φεουδαρχίας.

Εδώ η ευθύνη των ηγεσιών μας είναι πολύ μεγάλη. Και η ευθύνη αυτή εκπορεύεται και διδάσκεται κατευθείαν από τον παμμέγιστο Κυβερνήτη μας, τον  Ιωάννη Καποδίστρια. Ο λαμπρός αυτός Αστέρας του παγκόσμιου πολιτικού στερεώματος είχε πολύ σοβαρές αντιρρήσεις πάνω στο θέμα της αποστολής Ελληνόπουλων στην Εσπερία.

Σε σχετική επιστολή του επισημαίνει ότι οι σπουδαγμένοι στην Φραγκιά αποξενώνονται τόσο πολύ από τα ήθη, την γλώσσα και την Πίστη των πατέρων τους, ώστε σε περίπτωση επιστροφής ‘’βαρείας δυσκολίας ευρίσκουσιν εις το συνηθίσαι εκ νέου τα της Πατρίδος και γενέσθαι ωφέλιμοι εις αυτήν’’.

Με απλά λόγια, όσα Ελληνόπουλα φεύγουν από νωρίς για τα ξένα ή δεν γυρίζουν ποτέ ή κι αν ακόμα γυρίσουν, μας έρχονται κυριολεκτικά αγνώριστα και ανίκανα να βοηθήσουν την Πατρίδα τους.

Τελικά, από την ‘’δράση’’ των Γερμανών απεσταλμένων και την δική μας ‘’ανταπόκριση’’  συμπεραίνεται ότι σε καμμιά περίπτωση η γενιά μας δεν είναι άξια να συγκριθεί με την γενιά των πατεράδων και των παππούδων μας.

Εκείνοι, στην κατοχή του ‘41, τίποτε δεν παραχώρησαν, οικειοθελώς, στον Γερμανό δυνάστη. Τουναντίον, αγωνίστηκαν και αντιστάθηκαν ηρωϊκά.

Ενώ εμείς, σήμερα, δίνουμε ‘’γην και ύδωρ’’ στα ‘’στρατεύματα’’ κατοχής, και μάλιστα χαιρόμαστε και από πάνω, που τα παιδιά μας, ως ήδη αφελληνισμένα, ευκολότατα εκγερμανίζονται. Με άλλα λόγια, ζούμε, αυτοβούλως, μια πρωτόγνωρη αφαίμαξη του Έθνους μας. 

Μια αφαίμαξη, η οποία από γερμανικής πλευράς οργανώνεται με τον ‘’καλύτερο’’ δυνατό τρόπο και, από την πλευρά την δικιά μας, ενθαρρύνεται από την ασέβεια και την ασυνέπεια του Πολιτικού μας προσωπικού, ενισχύεται από τον ναρκισσισμό και την εκκοσμίκευση των Εκκλησιαστικών παραγόντων και προωθείται αποτελεσματικά από την άγνοια ή την υστεροβουλία της όποιας πρόθυμης Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Πού, όμως, οφείλεται αυτή η μεγάλη διαφορά αγωνιστικότητας ανάμεσα στους Έλληνες του ‘41 και του σήμερα; Προσωπικώς εκτιμώ ότι η υπεροχή των προγόνων μας είναι θέμα διαφοράς ήθους και ηθικής. Στην συντριπτική τους πλειονότητα, οι γονείς μας και οι παππούδες μας, ήτανε άνθρωποι της άσκησης, του φιλότιμου, της ντομπροσύνης και της φιλοπατρίας. Ήτανε πιο κοντά στην Πίστη των Αγίων και των Νεομαρτύρων του Γένους μας. Ήτανε πιο προσηλωμένοι στο φρόνημα του Ρήγα Φερραίου, του Εμμανουήλ Παπά, του Παύλου Μελά, του Πλαστήρα και της Κυράς της Ρω. Ήτανε μάνες πιο σεμνές, πιο χαριτωμένες και πιο ηρωϊκές. Ήτανε πατεράδες πιο γενναίοι, πιο ριψοκίνδυνοι και πιο ανδροπρεπείς.

 Του Φώτη Μιχαήλ

ΠΗΓΕΣ:

(*) http://ardin-rixi.gr/archives/16128

(**) http://www.koinotikon.gr/?q=node/12

(***) http://www.ygeianet.gr/box/cal/29628.pdf

Αντιφωνητής online

Δεκαπενθήμερο Πανθρακικό Εντυπο Γνώμης

Γεώργιος Παπαδόπουλος 6/6 -- Η Κηδεία του Γεώργιου Παπαδόπουλου. (5 Μαΐου 1919 - 27 Ιουνίου 1999)

28-6-2014 - ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΜΕΡΑ ! ( Φιλοσοφείν...)

*Κάποτε οι Ταβέρνες τα Σαββατόβραδα ήταν γεμάτες κόσμο !
Σήμερα, κυνηγάνε μύγες.....!
Μήπως έφτασε η ώρα της ανατροπής ή ''σφάξε με Πασά μου'' ν`αγιάσω;
Ξυπνήστε ρέέέέ, η πείνα έφτασε.......

*Κάποτε από τον χειμώνα προγραμματίζαμε πού θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι,
τώρα ήρθε καλοκαίρι και δεν μπορούμε τίποτα να προγραμματίσουμε...!

*Κάποτε, ξέραμε ότι τέλος του μηνός που θα πληρωθούμε θα πάρουμε τόσα.....
Τώρα δεν είμαστε σίγουροι αν θα έχουμε δουλειά τον επόμενο μήνα.....!

*Κάποτε, χτίζανε , χτίζανε και γεμίζανε τσιμέντα όλες τις πόλεις και τα χωριά....!
Σήμερα , όχι μόνο σταμάτησαν να χτίζουν αλλά ερημώνουν και τα χτισμένα.....!
'Ενα καλό ευτυχώς, αλλά και ένα κακό, δυστυχώς......

*Κάποτε, τα κοτόπουλα και τα κρεατικά ήταν νοστιμότατα.... !
Σήμερα τα μαγειρεύεις και βρωμά το σπίτι......!
Τρώτε βραστές ορμόνες;

 *Κάποτε λαχταρούσες να έχεις ένα αυτοκίνητο και να ταξιδεύεις, να ταξιδεύεις και να το χαίρεσαι....!   Σήμερα το έχεις ( ον αντέχεις ακόμα και δεν παρέδωσες τις πινακίδες ) και το βλέπεις μονάχα, γιατί αν τολμήσεις και το κυκλοφορήσεις δεν θα έχεις λεφτά ούτε για να φας μετά....!


npazaitis@hotmail.com

Πεντοζαλης-Pentozali ancient Greek dance from Crete (MINOITES - KOURITES)

Ο Πεντοζάλης ή Πεντοζάλι, είναι ένας Νησιώτικος, Κρητικός Χορός, διαδεδομένος σε ολόκληρη την Ελλάδα και κυρίως στην Κρήτη.

Ο πεντοζάλης χορεύεται από άνδρες και γυναίκες με μέτρο τα 2/4. Συνοδεύεται από πλήθος μελωδιών, τα γνωστά πεντοζάλια. Πήρε τ' όνομά του από τα πέντε ζάλα του, δηλαδή τα βήματα. Είναι καθαρά πολεμικός χορός και διαδηλώνει τον ξεσηκωμό, τη λεβεντιά, τον ηρωισμό και την ελπίδα. Αναφορές για την καταγωγή του χορού, γίνονται στους Μινωικούς Χορούς και τους Κουρήτες, οι οποίοι χορεύαν στα ίδια βήματα του σημερινού χορού με την Αρχαία Πυρρίχη, ενός ένοπλου χορού ανδρών και ιδίως της Αρχαίας Δωρικής πολιτείας. Ο Πυρρίχιος, ως δωρικός, πολεμικός χορός, χορευόταν και στην Αθήνα και στη Σπάρτη. Με το χρόνο διατηρήθηκε και διαμορφώθηκε ως "πεντοζάλης" και είναι ο χορός που χορεύεται τώρα στην Κρήτη.

Ο χορός αποτελείται από την εισαγωγή και τα ήρεμα βασικά βήματα. Ο Σιγανός χορεύεται, πολλές φορές με τη συνοδεία μαντινάδων, με αργά βήματα είτε προς τη φορά, είτε προς το κέντρο του κύκλου και στη συνέχεια καθώς ο ρυθμός γίνεται πιο γρήγορος, τα βήματα γίνονται κι αυτά πιο γρήγορα και πηδηχτά. Οι χορευτές αρχίζουν άλλοτε με το αριστερό πόδι και άλλοτε με το δεξί. Οι κινήσεις του χορού είναι 10, από τις οποίες οι 8 είναι καθαρά βήματα και 2 κινήσεις των ποδιών στο κενό. Το μαύρο κρουσάτο μαντήλι που φορά στο κεφάλι ο χορευτής μαρτυρά τις θυσίες και τη γενναιότητα του κρητικού λαού.

Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο, δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων των φωτογραφιών, είναι από το διαδίκτυο.Αυτό είναι καθαρά για Διασκέδαση.

ΜΑΡΙΑ ΣΤΡΑΤΑΚΗ