Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ - ΒΙΝΤΕΟ ΔΙΑΛΕΞΗΣ - ΜΠΛΕΤΑΣ ΧΡ.

Μπλέτας Χρ.: Η διοικητική μέριμνα του Μ. Αλεξάνδρου
 
Στην διάλεξη ομιλεί ο    κ. Μπλέτας Χρήστος., Ταξίαρχος ε. α. συγγραφέας, νομικός,

  ερευνητής με θέμα: «Η διοικητική μέριμνα του στρατού

 του Μ. Αλεξάνδρου». 
 
1. http://youtu.be/j5EwhehvoeE
 
2. http://youtu.be/duuUtt7UD7c
 
3. http://youtu.be/09SJyYwbkx4
 
4. http://youtu.be/9XQ1u5xgrcg
 
5. http://youtu.be/cGwNR_FXpnU
 

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ

      Το ντόπιο διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο, γαντζωμένο στην εξουσία, εκτελεί όλες τις εντολές εξάρτησης και υποταγής ξεπουλώντας την πατρίδα.
Με μοχλό επιβολής το διεθνές τραπεζικό σύστημα παραχωρήθηκε η εθνική μας κυριαρχία.
Η εδαφική μας ακεραιότητα αμφισβητείται.
Η δημόσια περιουσία εκποιείται.
Ο ενεργειακός πλούτος δεσμεύεται.
Με βίαιο τρόπο συνθλίβονται όλα τα εισοδήματα.
Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν.
Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες οδηγούνται στην ανεργία.
Οι συνταξιούχοι - απο το πάλαι ποτέ <<περήφανα γηρατειά>>- ζούν στην εξαθλίωση.
Εκατομμύρια λαθρομετανάστες έχουν εισβάλει και εξακολουθούν να εισβάλουν ανεξέλεγκτα στην χώρα μας.
Αλλοιώνουν την πληθυσμιακή σύνθεση, ώστε σε λίγα χρόνια οι Έλληνες να αποτελούμε μειοψηφία στον τόπο μας και απο εθνικό κράτος να μετατραπούμε σε πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό, όπως επιβάλει το διεθνές σύστημα της παγκοσμιοποίησης.
Η εγκληματικότητα είναι πλέον ανεξέλεγκτη.
Ξεχασμένες λοιμώδεις ασθένειες επανεμφανίζονται.
Τα μέσα ενημέρωσης είναι όργανα χυδαίας προπαγάνδας.
Παραπληροφορούν, αποπροσανατολίζουν, τρομοκρατούν και επιβάλλουν τον φόβο στον ελληνικό λαό.  Είναι μέρος του σάπιου πολιτικού συστήματος.
Ελέγχονται απο τους μεγαλοεργολάβους της διαπλοκής, τους γνωστούς νταβατζήδες και το σύστημα της παγκοσμιοποίησης.
Ο ελληνικός λαός αναζητά διέξοδο για να βγει απο την παθογένεια και το τέλμα.
Αναζητά δε μια δυναμική ηγεσία που θα οδηγήσει το Έθνος στην ανάταση, την ανάπτυξη και την αναγέννηση.
Απαιτείται να αναγνωρίσει τις μέχρι τώρα λάθος επιλογές του και να βρει την λύση έξω απο τα υπάρχοντα κόμματα που ήταν στις κυβερνήσεις μέχρι τώρα.
Ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα καλούνται προσωπικά να αναλογιστούν την ευθύνη που έχουν απέναντι στην ιστορία, την πατρίδα, τον εαυτό τους και τις επόμενες γενιές.

Ένας ανώνυμος Έλλην που αγαπά τον τόπο ΤΟΥ.

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ - ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ! !

113) Ἡ μοναδικότης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης

Ἡ ἀγγλική γλῶσσα ἔχει 490.000 λέξεις ἀπό τίς ὁποῖες οἱ 41.615 λέξεις εἶναι Ἑλληνικῆς προελεύσεως!!. (Βιβλίον Γκίννες). Ἡ Ἑλληνική μέ τήν μαθηματική δομή της εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς πληροφορικῆς καί τῆς νέας γενηᾶς τῶν ἐξελιγμένων ὑπολογιστῶν διότι μόνον σέ αὐτήν δέν ὑπάρχουν ὅρια!!.. (Bill Gates, τῆς Microsoft)

Ἡ Ἑλληνική καί ἡ Κινεζική εἶναι οἱ μόνες γλῶσσες μέ συνεχή ζῶσα παρουσία ἀπό τούς ἰδίους λαούς καί στόν ἴδιο ἐθνικό χῶρο ἐπί 4.000 χιλιάδων ἐτῶν, τουλάχιστον...

« ..Ὅλες οἱ γλῶσσες θεωροῦνται κρυπτο-Ελληνικές μέ πλούσια δάνεια ἀπό τήν μητέρα τῶν γλωσσῶν, τήν Ἑλληνική..», (Francisco Adrados, γλωσσολόγος. ) Ἡ Ἐλληνική γλῶσσα ἔχει λέξεις γιά ἔννοιες, οἱ ὁποῖες παραμένουν χωρίς ἀπόδοσι στίς ὑπόλοιπες γλῶσσες, ὅπως: Ἄμιλλα, θαλπωρή, φιλότιμο. Μόνον ἡ Ἑλληνική γλῶσσα ξεχωρίζει τήν ἔννοια τῶν λέξεων Ζωή καί Βίος, Ἀγάπη καί Ἔρως. Διαχωρίζει δέ, διατηρῶντας τό ἴδιο ῥιζικό θέμα, τό Ἀτύχημα ἀπό τό Δυστύχημα, τό Συμφέρον ἀπό τό Ἐνδιαφέρον. Τό ἐκπληκτικό εἶναι ὅτι μᾶς διδάκασκει καί μᾶς ὑποχρεώνει νά γράφωμε σωστά. Μέσῳ τῆς ἑτυμολογίας μποροῦμε νά ἀντιληφθοῦμε ποιός εἶναι ὁ σωστός τρόπος γραφῆς ὡς καί ἀγνώστων λέξεων ἀκόμη. Ἐπί παραδείγματι, τό Πειρούνι εἶναι φανερό ὅτι γράφεται μέ -ει καί ὄχι μέ -ι, γιά κάποιον πού ἔχει βασικές γνώσεις Ἀρχαίων Ἐλληνικῶν, καί ὄχι μέ -ι ὅπως πολύ λανθασμένως τό γράφομε σήμερα. Ὁ λόγος εἶναι ἁπλός· τό Πειροῦνι προέρχεται ἀπό τό ρῆμα «Πείρω» ὁ ὁποῖος σημαίνει τρυπῶ, διαπερνῶ, ἀκριβῶς ἐπειδή τρυπᾶμε μέ αὐτό τό φαγητό γιά νά τό πιάσωμε. Ἐπίσης ἡ λέξις «Συγκεκριμένος» δέν μπορεῖ νά γραφθῆ ὡς «Συγκεκρυμμένος» διότι προέρχεται ἀπό τήν λέξι «Κριμένος». Ἐπίσης ἡ λέξις «Συγκεκριμένος» δέν μπορεῖ νά γραφθῆ «Συγκεκρυμμένος » καθῶς προέρχεται ἀπό τό «Κριμένος», δηλαδή αὐτό πού ἔχει κριθεῖ καί ὄχι βεβαίως ἀπό τό «Κρυμμένος», δηλαδή αὐτό πού ἔχει κρυφθῆ. Ἄρα τό νά ὑπάρχουν πολλά γράμματα γιά τόν ἴδιο ἦχο, ὅπως η, ι, υ, ει, οι, ὄχι μόνον δέν θά ἔπρεπε νά ᾶς δυσκολεύη, ἀλλά ἀντιθέτως νά μᾶς βοηθάη στό νά γράφωμε πειό σωστά ἐφ᾿ ὅσον βεβαίως ἔχομε μία βασική γνῶσι τῆς γλώσσας καί κατανόησι. Ἐπι πλέν ἡ ὀρθογραφία μας βοηθάει ἀντίστρόφως στήν ἐτυμολογία, ἀλλά καί στήν ἀνίχνευσι τῆς ἱστορικῆς πορείας τῆς κάθε μίας λέξεως. Καί αὐτό πού μπορεῖ νά μᾶς βοηθήση νά κατανοήσουμε τήν κθημερινή νεοελληνική γλῶσσα περισσότερο ἀπό ὅτι δήποτε ἄλλο εἶναι ἡ γνώσις τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν! Δηλαδή τά ὅσα πασχίζουν, ἐπί τόσες δεκαετίες, νά περιορίσουν στά σχολεῖα μέχρις πλήρους ἐξαλείψεώς των. Ὅσν ἀφορᾷ τό ποῖοι εἶναι αὐτοί, αὐτό εἶναι εὐρέως γνωστόν τοῖς πᾶσιν..

Εἶναι πράγματι συγκλονιστικό τό ὅτι μιλᾷς καί ταυτοχρόνως συνειδητοποιεῖς τί ἀκριβῶς λές· δηλαδή σκέπτεσαι τήν ἔννοια τῆς κάθε λέξεως.

Εἶναι λυπηρό νά διδάσκοντιαι τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά μέ τέτοιον φρικτό τρόπο στό σχολεῖο ὥστε νά σέ κάνουν νά ἀντιπαθῆς κάτι τόσο ὄμορφο καί συναρπαστικό. Στήν γλῶσσα μας ἔχομε τό σημαῖνον (τήν λέξιν) καί τό σημαινόμενον (τήν ἔννοια). Αὐτά τά δύο ἔχουν πρωτογενήν σχέσι, ἀντιθέτως μέ τίς ἄλλες γλῶσσες, ὅπου τό σημαῖνον δέν εἶναι μία σειρά ἀπό τυχαῖα γράμματα.

 Σε μια συνηθισμένη γλώσσα, όπως τα Αγγλικά, μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο 'car' και το αυτοκίνητο 'cloud', και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον! Για αυτόν τον λόγο, πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα, από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες. Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ, είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα, υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση! Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία, ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο». Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρ=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι. ( Σημείωση ΒΜ από το αρ προέρχονται και αρουραίος καθώς άργυρος, άργιλος κτλ.) Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι). Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της εννοίας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο, που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη. Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει! Μας «φθίνει» - ελαττώνει ως ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο». Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο, όταν είναι
άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της, αλλά ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε. Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξεως, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πας όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!

 Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι), επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα, η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξεως αυτής, θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση (=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε! Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση, συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία. Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο. Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα. Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα, με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα, για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις. «Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω», που σημαίνει τραγουδώ. Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς, θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική». Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης, μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα, που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ, ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα, δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει». Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει, ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής! Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου. «Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσης είναι μουσικά σημεία, που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ ' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις, που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου. Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως! (Λίαν ενδιαφέρουσα όσο και αξιοπρόσεκτη παρατήρηση!)

Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της. Όπως γράφει και ο Ρωμαίος ποιητής Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα». (Όλο το ιδιαιτέρως ξεχωριστό υλικό, στην ιστοσελίδα "κεφαλοκλειδώματα").

"Ιωάννης Καποδίστριας"

ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Απο την εφημεριδα Ε.Ω. 21/5/2013

100) ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΝΗΣΙΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΕΚΒΑΣΕΙΣ ΑΥΤΩΝ...

Tryphon Olympios

Υπάρχουν, κατ' Αριστοτέλην, τρία γνήσια πολιτεύματα και τρεις παρεκβάσεις αυτών: πολιτεία και παρέκβαση αυτής η δημοκρατία, μοναρχία με παρέκβαση την τυραννία και τέλος η αριστοκρατία και παρέκβαση αυτής η ολιγαρχία. Αν μεταφέρουμε στον καιρό μας αυτή την ταξινόμηση τότε η σειρά έχει ως εξής: δημοκρατία με παρέκβαση την οχλοκρατία (σε παρέκβαση ζούμε σήμερα παγκοσμίως), αυταρχία με παρέκβαση την τυραννία και αριστοκρατία με παρέκβαση την ολιγαρχία. Η αυταρχία έρχεται ως απάντηση και άρνηση της δομοκρατίας/οχλοκρατίας, η αριστοκρατία ως άρνηση της αυταρχίας/τυραννίας και η δημοκρατία ως άρνηση της αριστοκρατίας/ολιγαρχίας. Η σειρά και η είσοδος των πολιτευμάτων δεν γίνεται τυχαία, αλλά έχουν λειτουργικό ρόλο στο γίγνεσθαι και όταν ο ρόλος τελειώσει έρχεται το επόμενο. Έτσι δεν υπάρχει αιώνιο πολίτευμα, αλλά μια διαρκής αλληλουχία με εισόδους και αποβολές. Κατά την γνησία περιόδοό του το πολίτευμα είναι προοδευτικό, μέχρι να εκπέσει σε παρέκβαση. Στον καιρό μας η ανθρωπότητα βρίσκεται και ανεξάρτητα από την επιθυμία μας, καθ' οδόν προς το πολίτευμα της αυταρχίας και συγκεκριμένα της "Τεχνολογικής Αυταρχίας". Η Κίνα έχει σήμερα το πλέον αποτελεσματικό πολίτευμα και λόγω του μεγέθους της θα είναι ο καταλύτης της πτώσεως του δυτικού τύπου κοινωνίας. Οι θεσμοί του 20ου αιώνα καταρρέουν, είτε μας αρέσει είτε όχι.

 

ΔΙΑΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΤΑΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ... - ΒΙΝΤΕΟ

Μαρκάκης Νικ.: «Βοτανογνωσία και

 βότανα»
 
Διάλεξη του  κ. Μαρκάκη Νικολάου , Βοτανολόγου, Βοτανοθεπαπευτή 

με θέμα: «Βοτανογνωσία και βότανα».
 
1. http://youtu.be/8luz6KwV-sQ
 
2. http://youtu.be/42KGVyqPmpw
 
3. http://youtu.be/wGSPikkDG0s
 
 
4. http://youtu.be/GJwsA63Q6zo
 
5. http://youtu.be/AdFECvgwVz8

 isimeria@freemail.gr

91) ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ.....

Η δικαίωση της φραπελιάς!

Κατακρίθηκαν, απαξιώθηκαν, χλευάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν με φαιδρότητα – μέχρι που απαξιώθηκαν εντελώς σε πανελλαδικό επίπεδο. Σήμερα, τα φύλλα της ελιάς ξαναγεννιούνται από τις “στάχτες” τους και επιστρέφουν δυναμικά στην επικαιρότητα με τη “βούλα” του Ευρωπαϊκού

Οργανισμού Φαρμάκων, καθώς διαθέτουν πια επίσημη έγκριση για συγκεκριμένες ενδείξεις.

Κι ενώ η “ρετσινιά” της φραπελιάς στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, την ίδια ώρα, γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, έσπευδαν να φυτέψουν ελαιόδεντρα και επενδύουν πλέον στον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής και κυκλοφορίας στην αγορά τσαγιού από φύλλα ελιάς σε χάρτινα σακουλάκια …

Ήπιο διουρητικό για χρήσεις σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών και προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, με σκοπό τη ρύθμιση της λειτουργίας των νεφρών, είναι η ένδειξη που κατάφεραν να κατοχυρώσουν Έλληνες επιστήμονες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, στις 22 Νοεμβρίου 2011. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν συγγράμματα Γάλλων, μελών εξερευνητικών ομάδων, που χαρακτηρίζουν τα φύλλα της ελιάς ως σπουδαίο αντιπυρετικό και αντιβιοτικό.
 Επιπλέον, τα τελευταία 40 χρόνια φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση τα φύλλα της ελιάς κυκλοφορούν ευρύτατα στη Γερμανία με ενδείξεις για την υποστήριξη της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος, τη ρύθμιση της χοληστερίνης και την προστασία των αγγείων από τις αθηρωματικές πλάκες, τη σταθεροποίηση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα και την αντιδιαβητική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Αρνητική δημοσιότητα από τη “φραπελιά”

Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν έγιναν γνωστά στην ελληνική κοινή γνώμη και λίγοι σήμερα είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις καθώς εκείνο που υπερίσχυσε ήταν η αρνητική δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα της φραπελιάς και της φημολογούμενης δράσης της κατά του καρκίνου.

“Το θέμα αντιμετωπίστηκε με μεγάλη φαιδρότητα στην Ελλάδα πριν από χρόνια. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύει φύλλα ελιάς από δέντρα που βρίσκονται μέσα στις πόλεις και παρασκεύαζε ροφήματα αναμένοντας θεραπεία από τον καρκίνο. Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ιαπωνία, τα φύλλα της ελιάς είχαν από χρόνια ενταχθεί στον Οργανισμό Φαρμάκων. Έτσι, την ώρα που ο θόρυβος για τη ‘φραπελιά’ και η κακή της δημοσιότητα βρίσκονταν στο ανώτατο σημείο τους, επιχειρηματίες από τη γειτονική Τουρκία αντιλήφθηκαν την σημασία του θέματος, φύτεψαν ελληνικές ποικιλίες ελιάς και μπήκαν δυναμικά στην βιομηχανική παραγωγή τσαγιού από φύλλα ελιάς” σχολιάζει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο καθηγητής Δενδροκομίας Αθανάσιος Ρούμπος.

“Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά” τονίζει, από την πλευρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Φαρμάκων Φυτικής Προέλευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) Ιωάννα Χήνου. Η ίδια χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη σύνδεση των φύλλων της ελιάς με τη χρήση κατά του καρκίνου και σχολιάζει ότι “η μόδα που επικράτησε την εποχή αυτή κατέστρεψε οποιαδήποτε πληροφορία και χρήσιμη ένδειξη υπήρξε για το συγκεκριμένο φυτικό προϊόν”.
 “Ήμουν κατά της αβάσιμης υποβάθμισης του εθνικού μας φυτού, για το οποίο από τότε γνωρίζαμε ότι η φαρμακευτική του χρήση επιβεβαιωνόταν από την ευρωπαϊκή φαρμακοποιΐα” αναφέρει και τάσσεται κατά της κακής χρήσης των φύλλων της ελιάς που ξεκίνησε τότε. “Τα φυτικά προϊόντα δεν χρησιμοποιούνται για βαριές νόσους. Τα φάρμακα για τον καρκίνο αποτελούν ειδική κατηγορία και σε σοβαρές ασθένειες αυτού του είδους δεν συζητούμε για μη συνταγογραφούμενα φάρμακα” διευκρινίζει.

Νέες δράσεις των φύλλων της ελιάς αναζητούν οι επιστήμονες

Ωστόσο, σε εξέλιξη βρίσκεται η επιστημονική έρευνα για την αναζήτηση αντιοξειδωτικής δράσης στα φύλλα της ελιάς. “Ήδη, υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την ελευρωπαΐνη, μια αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται στα φύλλα και τον καρπό του ελαιοδέντρου. Σε αυτήν την ουσία οφείλεται η πικρή γεύση τους” σχολιάζει ο κ. Ρούμπος και τονίζει ότι σήμερα πραγματοποιούνται έρευνες για την περιεκτικότητα δέκα διαφορετικών ποικιλιών ελιάς σε ελευρωπαΐνη.

Ο εντοπισμός και η ποσοτικοποίηση των αντιοξειδωτικών ουσιών της ελιάς ανά ποικιλία εκτιμάται ότι μπορεί να καθοδηγήσει τις μελλοντικές καλλιέργειες και τη χρήση των συγκεκριμένων ουσιών στη διατροφή και τη φαρμακευτική.

Η εγκεκριμένη “συνταγή” για τσάι από τα φύλλα της ελιάς

Μέχρι τότε, η συνταγή που αναγράφεται στη μονογραφία για τα φύλλα της ελιάς, η οποία εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, κατόπιν σχετικού αιτήματος της κ. Χήνου, το Νοέμβριο του 2009, προβλέπει τα εξής:

Δέκα γραμμάρια χλωρά φύλλα ή πέντε γραμμάρια ξερά τοποθετούνται σε 150 ml βραστό νερό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι δύο φορές την ημέρα. Εναλλακτικά, 7 με 8 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα μπορούν να τοποθετηθούν για 30 λεπτά σε νερό που έχει βράσει ή 5 γραμμάρια να βράσουν μαζί με το νερό. Το ρόφημα μπορεί να καταναλώνεται τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα. Διαφορετικές οδηγίες χρήσης έχουν εκδοθεί για σκευάσματα σε σκόνη που τοποθετούνται σε κάψουλες.
 Οδηγίες, όμως, από τους επιστήμονες δεν δίνονται μόνο για την παρασκευή του ροφήματος αλλά και για τον τρόπο συλλογής των φύλλων της ελιάς. Σύμφωνα με τον κ. Ρούμπο, αυτά θα πρέπει να συλλέγονται από ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχή με ελάχιστη ή καθόλου μόλυνση του περιβάλλοντος. Τα δέντρα δεν θα πρέπει να ψεκάζονται με χημικά σκευάσματα, ούτε να προέρχονται από καλλιέργειες με χρήση λιπασμάτων.

Ο κατάλληλος χρόνος για τη συγκομιδή είναι το φθινόπωρο και συγκεκριμένα οι μήνες Οκτώβριος και Νοέμβριος, κατά τους οποίους τα φύλλα έχουν ολοκληρώσει τον ετήσιο κύκλο τους. Τα δε φύλλα θα πρέπει να ξεπλυθούν ελαφρώς, να στεγνώσουν σε σκοτεινό δωμάτιο και ξηρό περιβάλλον και να αποθηκευτούν σε χάρτινη σακούλα.

Προσοχή στις ενδείξεις

Σε κάθε περίπτωση, η κ. Χήνου συνιστά στον καθένα να διαβάσει στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων τους τρόπους χρήσης των σκευασμάτων που προτείνονται και να λαμβάνονται πάντα υπόψιν όσα αναφέρονται για τυχόν αντενδείξεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Επιπλέον, απαραίτητη είναι η συνεννόηση των καταναλωτών με το γιατρό τους καθώς κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται με συγκεκριμένες οδηγίες χρήσης.

Μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες

Την ώρα που ξεκινούν όλα τα παραπάνω να γίνονται γνωστά, σήμερα δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα κανένα σχετικό φαρμακευτικό σκεύασμα. “Παρόλο που υπάρχουν μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες, στην Ελλάδα, από ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει τίποτα από φύλλα ελιάς στα φαρμακεία, ούτε στη μορφή του τσαγιού ούτε στη μορφή της κάψουλας. Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν γνωρίζει και κανείς το θέμα” τονίζει η κ. Χήνου και επισημαίνει ότι στην Ισπανία δραστηριοποιείται εταιρεία που παράγει σκόνη από τα φύλλα της ελιάς.“Σήμερα, με βάση όσα αναφέρονται στην ηλεκτρονική σελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, μπορεί οποιοσδήποτε να παρασκευάσει το τσάι ή την κάψουλα, να ζητήσει και να λάβει την έγκριση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πουλήσει αυτό το προϊόν στο κοινό με την συγκεκριμένη ένδειξη” σχολιάζει.

Στο ίδιο πνεύμα, ο κ. Ρούμπος επισημαίνει ότι η πρώτη ύλη, δηλαδή τα φύλλα της ελιάς, είναι διαθέσιμη σε μεγάλες ποσότητες δεδομένου ότι τα ελαιόδεντρα αποτελούν το 75% της δενδροκομίας στην Ελλάδα! “Την ώρα που παράγονται τεράστιες ποσότητες φύλλων, είναι αυτονόητο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ καλύτερα από λίπασμα ή καύσιμο, όπως γίνεται τώρα” προσθέτει.

Παράλληλα, προωθούνται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων αιτήματα για την έγκριση φυτικών σκευασμάτων ως παραδοσιακών φαρμάκων, δηλαδή ως προϊόντων που μπορούν να έχουν ήπιες ευεργετικές ιδιότητες, εφόσον αποκλειστούν από τους γιατρούς επικίνδυνες καταστάσεις και νόσοι. “Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο δίκταμος, που βρίσκεται σε φάση προδημοσίευσης για δράσεις που αφορούν το κρυολόγημα, τις ήπιες στομαχικές διαταραχές και δερματικά προβλήματα από μελανιές και φλεγμονές. Επίσης, τα κοκκινισμένα φύλλα αμπελιού, μετά τη συγκομιδή του σταφυλιού, έχουν λάβει έγκριση για την αντιμετώπιση των αιμορροϊδων, και της φλεβικής ανεπάρκειας. Προωθούνται, άλλωστε, το τίλιο για ενδείξεις κατά του κρυολογήματος και ως ήπιο ηρεμιστικό και αιτήματα για τη μαστίχα και τα πέταλα του τριαντάφυλλου” αναφέρει η κ. Χήνου.

ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ
triklopodia.gr