Υπάρχουν,
κατ' Αριστοτέλην, τρία γνήσια πολιτεύματα και τρεις παρεκβάσεις αυτών:
πολιτεία και παρέκβαση αυτής η δημοκρατία, μοναρχία με παρέκβαση την
τυραννία και τέλος η αριστοκρατία και παρέκβαση αυτής η ολιγαρχία. Αν
μεταφέρουμε στον καιρό μας αυτή την ταξινόμηση τότε η σειρά έχει ως
εξής: δημοκρατία με παρέκβαση την οχλοκρατία (σε παρέκβαση ζούμε σήμερα
παγκοσμίως), αυταρχία με παρέκβαση την τυραννία και αριστοκρατία με
παρέκβαση την ολιγαρχία. Η αυταρχία έρχεται ως απάντηση και άρνηση της
δομοκρατίας/οχλοκρατίας, η αριστοκρατία ως άρνηση της
αυταρχίας/τυραννίας και η δημοκρατία ως άρνηση της
αριστοκρατίας/ολιγαρχίας. Η σειρά και η είσοδος των πολιτευμάτων δεν
γίνεται τυχαία, αλλά έχουν λειτουργικό ρόλο στο γίγνεσθαι και όταν ο
ρόλος τελειώσει έρχεται το επόμενο. Έτσι δεν υπάρχει αιώνιο πολίτευμα,
αλλά μια διαρκής αλληλουχία με εισόδους και αποβολές. Κατά την γνησία
περιόδοό του το πολίτευμα είναι προοδευτικό, μέχρι να εκπέσει σε
παρέκβαση. Στον καιρό μας η ανθρωπότητα βρίσκεται και ανεξάρτητα από
την επιθυμία μας, καθ' οδόν προς το πολίτευμα της αυταρχίας και
συγκεκριμένα της "Τεχνολογικής Αυταρχίας". Η Κίνα έχει σήμερα το πλέον
αποτελεσματικό πολίτευμα και λόγω του μεγέθους της θα είναι ο καταλύτης
της πτώσεως του δυτικού τύπου κοινωνίας. Οι θεσμοί του 20ου αιώνα
καταρρέουν, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Tryphon Olympios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου