Η Γαλλική Επανάσταση ήταν μια εποχή πολιτικής και κοινωνικής εξέγερσης στη Γαλλία που ξεκίνησε το 1789 λόγω των ανισοτήτων που υπήρχαν μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών.
Η Γαλλική Επανάσταση ξεκίνησε στις 14 Ιουλίου 1789 όταν ο λαός της Γαλλίας εισέβαλε στη Βαστίλη στο Παρίσι - ένα βασιλικό φρούριο που είχε μετατραπεί σε φυλακή.
Η Γαλλική Επανάσταση ήταν μια περίοδος μεγάλης κοινωνικής αναταραχής που ξεκίνησε το 1787 και έληξε το 1799. Επιδίωξε να αλλάξει εντελώς τη σχέση μεταξύ των ηγεμόνων και εκείνων που κυβερνούσαν και να επαναπροσδιορίσει τη φύση της πολιτικής εξουσίας.
Προχώρησε σε μια διαδικασία εμπρός-πίσω μεταξύ επαναστατικών και αντιδραστικών δυνάμεων.
Υπήρχαν πολλοί λόγοι. Η αστική τάξη - έμποροι, κατασκευαστές, επαγγελματίες - είχε αποκτήσει οικονομική δύναμη, αλλά αποκλείστηκε από την πολιτική εξουσία.
Εκείνοι που ήταν κοινωνικά κάτω από αυτά είχαν πολύ λίγα δικαιώματα, και οι περισσότεροι ήταν επίσης όλο και πιο φτωχοί.
Η μοναρχία δεν θεωρήθηκε πλέον ως θεϊκή χειροτονία.
Όταν ο βασιλιάς προσπάθησε να αυξήσει τη φορολογική επιβάρυνση των φτωχών και να την επεκτείνει σε τάξεις που είχαν προηγουμένως απαλλαγεί, η επανάσταση έγινε αναπόφευκτη.
Πριν από την επανάσταση, η γαλλική κοινωνία χωρίστηκε σε τρία κτήματα ή τάξεις.
Το Πρώτο Κτήμα περιείχε περίπου 130.000 χειροτονημένα μέλη της Καθολικής Εκκλησίας: από αρχιεπίσκοπους και επίσκοπους μέχρι ιερείς ενοριών, μοναχούς, μοναχούς και μοναχές.
Το First Estate κατέλαβε μια αριστοκρατική θέση στην κοινωνική τάξη και είχε μεγάλη δύναμη.
Η Εκκλησία ήταν πολύ αυταρχική και οι κληρικοί της ήταν γνωστοί ως εκείνοι που για εκατοντάδες χρόνια εκμεταλλεύτηκαν τον Γαλλικό λαό.
Οι νέες επαναστατικές αρχές κατέστειλαν την Εκκλησία, κατάργησαν την Καθολική μοναρχία, εθνικοποίησαν την Εκκλησία, εξόρισαν 30.000 ιερείς και σκότωσαν εκατοντάδες ακόμη. ...
Από αυτήν την επανάσταση γεννήθηκε το γαλλικό κοσμικό κράτος, δίνοντας πραγματική ελευθερία έκφρασης σε θρησκευτικά και πολιτικά θέματα στον γαλλικό λαό.
Ήταν με πολλούς τρόπους «Διαφωτισμός και Αναγέννηση» για τον Γαλλικό λαό.
Μέχρι σήμερα, οι Γάλλοι αισθάνονται προσκολλημένοι και προστατευμένοι προς το κοσμικό τους κράτος. Αγαπούν τον κοσμικό τρόπο ζωής τους. Αυτή η ενδυνάμωση έδωσε στο γαλλικό λαό την ανεξέλεγκτη ελευθερία να εξερευνήσουν και να επιτύχουν επιτεύγματα που τους αρνήθηκαν για εκατοντάδες χρόνια. Ο κοσμικός χαρακτήρας επέτρεψε στο γαλλικό κράτος και το λαό του να προχωρήσουν μπροστά προς την προόδω.
Ωστόσο, είναι ατυχές που δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την επανάσταση της ελληνικής ανεξαρτησίας που ξεκίνησε το 1821, που γιορτάζουμε τώρα 200 χρόνια από την έναρξη της.
Η Εκκλησία στο νεοδημιουργημένο ελληνικό κράτος εξακολουθεί να διαθέτει τεράστια δύναμη και προνόμια ». Εκμεταλλεύεται ακόμα το ελληνικό κράτος και τον ελληνικό λαό.
Η επιρροή του στις ελληνικές κυβερνήσεις καταπνίγει πολλούς τομείς προόδου για το κράτος και τον ελληνικό λαό.
