Το Μετρό της Θεσσαλονίκης πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο υπό κατασκευή έργο της Β. Ελλάδας

Θεός και Κεφάλαιο. Δοκίμιο για τη σχέση μεταξύ θρησκείας και εξουσίας

Οι Εκδόσεις Κουκκίδα παρουσιάζουν
το νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου


Θεός και Κεφάλαιο.
Δοκίμιο για τη σχέση μεταξύ θρησκείας και εξουσίας

Είναι γνωστό πως κανένας άνθρωπος δεν επέλεξε τη θρησκεία και την πίστη του, αλλά, με το που γεννιέται, του τη φυτεύουν στο κεφάλι, και την καλλιεργούν συστηματικά και σκόπιμα και από ιδιοτέλεια τα κατά τόπους σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία. 
Γνωστό είναι επίσης ότι όλες οι θρησκείες επιβλήθηκαν με τη βία των εξουσιών και λειτούργησαν ως ιδεολογίες υποταγής σε αυτές τις εξουσίες. Γνωστό είναι ακόμα ότι πολλοί λαοί αναγκάστηκαν να αλλάξουν τη θρησκεία τους με αυτήν του εκάστοτε κατακτητή τους, γιατί ακριβώς η κάθε εξουσία διασφαλίζει την κυριαρχία της και μέσω της επιβολής της δικής της θρησκείας. 
Οι θρησκείες, ως εξουσιαστικές ιδεολογίες, διέσπασαν τις κοινωνίες, έσπειραν διχόνοιες, αιματοκύλισαν και συνεχίζουν να αιματοκυλούν την ανθρωπότητα, για λογαριασμό των οργανωμένων εξουσιαστικών συμμοριών που εκμεταλλεύονται οικονομικά, πνευματικά, κοινωνικά και πολιτικά τους λαούς και προσπαθούν να επιβάλλουν την ηγεμονία τους πάνω στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτούς τους λόγους γράφτηκε αυτό το βιβλίο και απευθύνεται σε θρησκευόμενους και μη που αγωνιούν και αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους. Για τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ευημερίας και της ειρήνης. Ένας ύμνος στην πνευματική απελευθέρωση του ανθρώπου από ιδιοτελείς σκοταδιστικούς μύθους και εξουσιαστικές ιδεολογίες. Να ξεθάψουμε το μυαλό μας από τα σκοταδιστικά και εξουσιαστικά σκουπίδια για να θάψουμε οριστικά τον εξουσιαστικό μύθο για το θεό, το απάνθρωπο και καταστροφικό κεφάλαιο και την αντικοινωνική εξουσία και να χτίσουμε τη ζωή μας πάνω στη λογική, την επιστήμη, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, την ισοκτησία και την ισοκατανομή, στη μορφή της άμεσης δημοκρατίας με περιεχόμενο την αταξική κοινωνία, στην προοπτική ενός οικουμενικού ουμανιστικού πολιτισμού.
Από τα περιεχόμενα: Ο θρησκευτικός μύθος και η επιστημονική αλήθεια για την ύπαρξη του κόσμου και της ζωής. Η ‘αθάνατη ψυχή’ ως μύθος και πραγματικότητα. Η ιδεαλιστική ψυχή ως ‘ανθρώπινη φύση’, ψευδής συνείδηση και εργαλείο εξουσιασμού. Η κατασκευή της ιδεαλιστικής ψυχής με υλικό την άγνοια και το Φόβο του θανάτου, με όργανο την ιδεαλιστική φιλοσοφία και τη θρησκεία. 
Η συντήρηση και η επισκευή της ψυχής στο χαφιεδείο των ‘εξομολόγων’ και στο ‘ντιβάνι’ των ψυχιάτρων. Για τη σχέση μεταξύ εξουσίας, ‘αθάνατης ψυχής’, θεού και θρησκείας. 
Οι θρησκείες ως εξουσιαστικές ιδεολογίες. Ο μύθος περί ‘αθάνατης ψυχής, ‘μετά θάνατον ζωή’, το απόλυτο όπλο των θρησκειών. Πνευματική Αλχημεία: Δημιουργός της ‘μεταφυσικής λίθου’, του ‘θεού’ ως φετίχ του κεφαλαίου. Το ‘σωματίδιο του θεού’. Το ‘γονίδιο του θεού’. Η ‘ιερή μέθη’ και το ‘μόριο του θεού’. Βιομηχανική παραγωγή θρησκευτικότητας και ειδώλων. Βιόσφαιρα- Χημεία: Δημιουργός της ζωής. Οι καταβολές, η παθογένεια και το πρώτο μεγάλο σχίσμα του ιουδαιοχριστιανισμού. Ο Παυλισμός, ως προχρονολογημένος μύθος του χριστιανισμού της Ρώμης. 
Ο ρωμαίος Imperator Ceasar Constantinus και ο Ευσέβιος Καισαρείας οι κατασκευαστές του χριστιανικού μύθου. Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού Χριστού. 
Η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση μαστορεύει μια νέα παγκόσμια θρησκεία-ιδεολογία. Κοινωνικός δυισμός, η μήτρα του δυισμού του κόσμου και του ανθρώπου. Η ‘αθάνατη ψυχή’ ως φετίχ της ατομικής ιδιοκτησίας και ως ‘φιλοσοφική λίθος’ της εξουσιαστικής ιδεολογίας. Η θρησκευτική πίστη ως όπλο μαζικής καταστροφής.

Κεντρική διάθεση: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Θεμιστοκλέους 37, 106 77, Αθήνα Τηλ.: 210 3802644, koukkida.edit@yahoo.gr ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ, Έκτορος 40 1016 Λευκωσία Κύπρος, Τηλ.: 0035 22347522, yialousa@cytanet.com.cy
Σελίδες 380, ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ

Κώστας Λάμπος1 Ιανουαρίου 2020 - 1:23 π.μ.

Με ποιο δικαίωμα η ορθοδοξία προβαίνει σε ψυχικό, πνευματικό και σωματικό βιασμό του ανήμπορου νηπίου;

Η ορθοδοξία από τη γέννησή της καταδίωξε το έθνος και συνεχίζει ακόμα μέχρι σήμερα. 
Το έθνος είναι εχθρός της, επειδή το ελληνικό  έθνος, θυμίζει μια άλλη θρησκεία, την οποία η εκκλησία, ο Παύλος και ο ίδιος ο θεός του χριστιανισμού αποκάλεσαν "ειδωλολατρική". 
Ποιός όμως μέχρι σήμερα έδωσε κάποια εξήγηση τι σημαίνει αυτός ο εχθρικός  και κακοπροαίρετος χαρακτηρισμός για την ελληνική θρησκεία; Ακούμε συνεχώς, ότι οι  Έλληνες  λάτρευαν πέτρες και άλλα πολλά αλλόκοτα.  Ένας  Χαλδαίος ή Εβραίος ή Ρωμαίος, ήρθε να κατηγορήσει, τους Έλληνες σοφούς, επιστήμονες, στρατηλάτες, πραγματικούς θεούς. Ποιος ήταν αυτός; Που βρήκε τις φαντασιώσεις και ήρθε να αφυπνίσει τους Έλληνες, που είχαν ξεπεράσει και αυτούς τους λεγόμενους θεούς; 
Οι Έλληνες, είχαν χρυσά χέρια και μελιστάλαχτη γλώσσα. Παρίσταναν τους  υπαρκτούς ήρωές τους και τους θεούς με μοναδικά και  πανάκριβα αγάλματα και ζωγραφικούς πίνακες.  
Η ορθοδοξία παριστάνει  αυτά που λανσάρει στους πιστούς, με  φθηνές ζωγραφιές"εικόνες", κόκαλα, δάκρυα, φανταστικά θαύματα και ότι άλλο  ασυμβίβαστο μπορεί να συλλάβει η  ανθρώπινη φαντασία. Εάν λοιπόν  η λέξη "ειδωλολατρία" περικλείει κάτι κακό, όπως το παρουσιάζει η ορθοδοξία, τότε  είναι ευνόητο ότι ολόκληρος ο χριστιανισμός είναι βουτηγμένος στην βρόμικη ειδωλολατρία. Πριν από λίγες ημέρες διαφήμιζαν την σιαγόνα της Αγίας Παρασκευής. 
Που την βρήκαν και ποια ήταν αυτή η κυρία; Δεν πέθανε για την Ελλάδα αλλά για την πίστη του Χριστού την αγία. Εμείς οι Έλληνες τι χρωστάμε  σ' όλους αυτούς, που  τάχτηκαν εναντίον του ελληνικού έθνους και πέθαναν για την πίστη σε έναν Εβραίο, τον οποίο αναγόρευσαν θεό το 326 μ. Χ. στη Νίκαια της Μ. Ασίας, στην πόλη του Αλεξάνδρου, κλέβοντας και την ηλικία του Αλεξάνδρου, επειδή πολύ έξυπνα και μελετημένα, θεοποίησαν τον Χριστό και του έδωσαν και την ηλικία των 33 ετών, που ήταν η ηλικία  του θανάτου του Αλεξάνδρου. 
Δεν νομίζω να είναι όλα τυχαία ή συμπτωματικά. Όπως αναγόρευσαν τον Χριστό θεό, έτσι  αναγόρευσαν και τον δικό μας πρόγονο τον Αλέξανδρο θεό το 332 π.Χ. στο Μαντείο του Άμμων-Δία ως γιο του Διός. Συγχρόνως δώρισαν και στον Κωνσταντίνο, που ήταν πρόεδρος στην εν λόγω Σύνοδο τον τίτλο του "Μέγα", κλέβοντάς τον και αυτόν από τον Αλέξανδρο.

Μετά από 648 χρόνια αντιγράφουν αυτό το ιστορικό γεγονός και αναγορεύουν έναν Εβραίο θεό, με σκοπό να εξαφανίσουν την θεοποίηση του Αλεξάνδρου, επειδή έβλεπαν τον κίνδυνο να γίνει όλος ο κόσμος Ελλάδα με θεό τον Αλέξανδρο κάτω από το σκήπτρο του Ελληνισμού. 

Με τον Εβραίο θεό έκαναν όλο τον κόσμο Εβραίους και ιερούς τόπους το Ισραήλ, με αποτέλεσμα να τρέχει όλος ο κόσμος εκεί να προσκυνήσει τα φανταστικά και ανύπαρκτα ιερά και να αφήσει χρήματα και πλούτη εκεί και όχι στους πραγματικά ιερούς τόπους της Ελλάδας.  

Έστειλαν λοιπόν τον Παύλο στην Ελλάδα, ο οποίος μέσω των εβραϊκών συναγωγών άρχισε να σπέρνει τον εβραϊσμό και να κατακαίει τον Ελληνισμός, που ήταν εμπόδιο για  την εξάπλωση της παραμυθοπλασίας του χριστιανισμού. Αυτός ο μεγάλος "δάσκαλος", όπως τον χαρακτηρίζετε, στο κεφάλαιο 3, εδάφιο 27 κατά Γαλλάτες Επιστολή λέει:  "Εάν βαφτιστείς είσαι τέκνον του Χριστού. Και αφού είσαι τέκνον του Χριστού τότε είσαι σπέρμα του Αβραάμ".  Με ποιο δικαίωμα η ορθοδοξία  προβαίνει σε ψυχικό, πνευματικό και σωματικό βιασμό του ανήμπορου νηπίου; Κανένας Έλληνες δεν αποφάσισε να γίνει χριστιανός. Απλά βρέθηκε μέσα στα νερά με το εβραϊκό  "άγιο μύρο"  της Σιλωάμ δια της βίας και σφραγίστηκε  "Εβραίος".Στην Εκκλησία ακούει "το των ενδόξων πατέρων ημών Αβραάμ.... και των θεοπατόρων ημών Ιωακείμ...". Στο γάμο δέχεται την ευχή να μεγαλουργήσει όπως ο Αβραάμ και στην κηδεία    το "ανάπαυσον τον δούλο σου κύριε εν κόλποις Αβραάμ...".      

Ο δε θεός στο κεφάλαιο 9, εδάφιο 16-18 του Ζαχαρία λέει: Εγώ κύριος ο θεός, θα χρησιμοποιήσω, τον στρατό του Ιούδα ως τόξο, το στρατό των Εφραίμ ως βέλη και το στρατό της Σιών ως ξίφος και εγώ σαν ήρως το υψώνω εναντίον των Ελλήνων και καταχώνω αυτούς εν λίθοις  με την σφεντόνα μου και τα λιθάρια τους κοκκινίζουν όπως τα κέρατα του θυσιαστηρίου.  

Μήπως είναι καιρός να ζητήσουμε αναγνώριση της εθνοκτονείας του Ελληνικού έθνους από τον "πανάγαθο" και εθνοκτόνο του ελληνικού έθνους θεό, τον οποίον σήμερα λατρεύουμε και περιμένουμε να μας οδηγήσει στην  περιβόητη αιώνιον βασιλεία; Αυτά που γράφω δεν είναι δικά μου. Είναι πολύ λίγα από τα αμέτρητα αισχρά κείμενα, που καταγράφονται στην λεγόμενη Αγία Γραφή.

  Αυτές είναι αλήθειες, που καίνε την ορθοδοξία, η οποία μετατρέπει τον Έλληνα σε Εβραίο και τον γαλουχεί μέχρι τον θάνατό του εβραϊκά.

 

Εύχομαι σε όλους ένα ευχάριστο 2010.

Αριστοτέλης Κακογεωργίου από την Ομάδα "Ε" των Αλεξανδρινών

 

aristotelis kakogeorgiou 

 

aristotelianmarathon@live.com 

ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Γράφει ο Ηλίας Ηλιακόπουλος

Σε λίγες ώρες το πέρασμα στον νέο χρόνο θα είναι πια γεγονός.Ένα δευτερόλεπτο αρκεί για να σπάσει την εφιαλτική μονοτονία του ανθρώπου δίνοντας του την ψευδαίσθηση ,ότι περνάει σε κάτι καινούργιο.Ας είναι όμως ,όλοι στο τέλος του "τεχνητού" χρόνου θα κάνουμε τον απολογισμό μας.Κάποιοι πήγαν καλύτερα ,κάποιοι λιγότερο καλά είτε γιατί δεν προνόησαν ,είτε γιατί τους έτυχαν απρόβλεπτα .Όλοι μας όμως ας αναλογιστούμε ότι ζούμε στον αστερισμό μιας τάλανης χώρας .
Της διαχρονικά ταλαίπωρης Ελλάδας .Αυτήν που από αρχαιοτάτων χρόνων πρώτοι εμείς ρίξαμε στα βράχια.Όμως μόνο μέσα στο δικό της κέλυφος μπορούμε να υπάρξουμε και να μεγαλουργήσουμε!
Γιατί Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς από τον πρώτο μέχρι το τελευταίο.
Όλοι εμείς που μέσα μας μουγκαλίζουν αρίφνητοι πρόγονοι μας ,όπως λέει κι ο Καζαντζάκης στην διαχρονικά πάντα επίκαιρη Ασκητική του.
Γι αυτό σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς η αλληλεγγύη μεταξύ μας πρέπει να είναι πιο δυνατή από ποτέ!Ένας για όλους και όλοι για έναν.Μην αφήνετε ποτέ κανένα αδελφό Έλληνα να νοιώσει μόνος κι εγκαταλελειμένος.Πατρός τε και μητρός τε και των προγόνων όλων απάντων τιμιώτερον είναι η Πατρίς!
Άς χαλκέψουμε όλοι μας έστω και λίγο ηρωικό τρόπο ζωής ,στέλνοντας μήνυμα σε άσπονδους φίλους και εχθρούς,πως αυτή η χώρα δεν παραδίδεται,όσοι επίορκοι πολιτικάντηδες κι αν υπάρχουν...Μα για να γίνει αυτό ,τρέξτε για τα παιδιά μας ,αυτά που τόσα χρόνια αφήσαμε μόνα,στο έλεος των μικροαπολαύσεων μας.Αυτά είναι ο ανθός της φυλής και χωρίς αυτά δεν υπάρχει Έθνος ."Ζητιανέψτε" γι αυτά ...Σύρτε τους πολιτικάντηδες απ το λαιμό να φτιάξουν νόμους για την πολύτεκνη οικογένεια, για φοροαπαλλαγές και επιδόματα .Κι αν δεν φτιάξουν ,τότε όλοι αυτοί οι επίορκοι στο πυρ το εξώτερο.
Κάντε πέρα τα χριστουγεννιάτικα μηνύματα από άμβωνος ,πωςτάχα χρειάζομαστε τους"λάθρο" και τους "επήλυδες" για να κατοικήσουν τα ρημαγμένα μας χωριά ,να εργαστούν και να συμβάλλουν τάχα στην μαραζωμένη οικονομία μας και πως δήθεν όλοι αυτοί οι ξενόφερτοι θα μας λύσουν το μεγάλο μας πρόβλημα ,τις συντάξεις και "ασφαλιστικό".Το "όμαιμο,ομόγλωσσο,ομότροπο,ομόδοξο"του Ηροδότου δεν αλλάζει ,γιατί δήθεν το θέλουν τα λογής λογήςεγχώρια και ξένα τσιράκια της παγκοσμιοποίησης...Άς μετα-νοήσομε λοιπόν και ας αλλάξουμε ρότα και τρόπο ζωής.Ελληνικό σε όλα του και όχι υπόδουλο τρόπο ζωής...
Και τότε να εΙστε σίγουροι, οι χρόνοι θα γίνουν καλύτεροι...
Χρόνια Πολλά Συνέλληνες!

Ηλίας Ηλιακόπουλος

 

Το ρόδι, σύμβολο της Ήρας, της αφθονίας του σπιτιού, και χθόνιο σύμβολο από τον 9ο αιώνα π.Χ. τουλάχιστον στην αρχαία Ελλάδα

Πήλινα ομοιώματά του έχουν βρεθεί σε Κεραμεικό, Επίδαυρο, Ελευσίνα, Μαρκόπουλο,

Άργος, Τίρυνθα, Κόρινθο,

Ιθάκη, Δήλο, Σάμο, κ.α.

Του Γιώργου Λεκάκη

Το ρόδι, σύμβολο της Ήρας, της αφθονίας του σπιτιού, και χθόνιο σύμβολο από τον 9^ο αιώνα π.Χ. τουλάχιστον στην αρχαία Ελλάδα...

Πήλινα ομοιώματα ροδιών / ροιών εμφανίζονται σε τάφους του Κεραμεικού τουλάχιστον από τον 9^ο αιώνα π.Χ.

Ομοιώματα ροδιών θα δούμε:

- στο Μουσείο Ναυπλίου (αρ. 5366), μάλιστα με την γραπτή ενδειξη «Πιάδα» (= νυν Νέα Επίδαυρος Αργολίδος) - (ΑΑ 49.1934, 155), που προέρχεται από την κώμη Άγιος Λεωνίδας, και δη την θέση Βασά!

Το αρχαίο ρόδι της Νέας Επιδαύρου.

- στην… Βοστώνη (A. Fairbanks, Catalogue of the Greek and Etruscan Vases I, 1928, άρ. 280, πίν. 22).

- στο CVA (Deutschland 9, 411) Μόναχο 3, πίν. 129, 7 (και MJb 10, 1916, 152, 1 AA 1917, 29 άρ. 1). Και CVA Pays - Bas I, πίν. 24, 9 (ίσως πρωτοκορινθιακό).

- στο AM 43, 1918, 139, πίν. 2, 2,

- στο C. Watzinger, Griechische Vasen in Tubingen, Reutlingen 1924, 10 B3 (άρ. 1251).

- Στο P. Baur, Catalogue of the Stoddard Collection, New Haven 1922, 51, άρ. 60, είκ. 11.

- Στην Ελευσίνα (ΑΕ 1898, 83 πίν. 2, 5, από παιδικό τάφο) και 105 (μικρά ροιά μετά χαρακτών κοσμημάτων).

- στο Μαρκόπουλο, σε υστερογεωμετρικό τάφο (Γ. Μυλωνάς, πρωτοαττικός αμφορεύς τής Ελευσίνος, Αθήναι 1956, 37-38, εικ. 18.

- στο  Κ. Schefold, Meisterwerke Griechischer Kunst, Basel 1960,8, 124, αρ. I 41 (του 800 π.Χ.).

- στο Άργος (BCH 77, 1953, 103, εικ. 5), και πίν. 26 (τρία τεμάχια δυο ροιών), και 104 (εικ. 7 στεφάνι ροιάς). Και τρεις ακέραιες υστερογεωμετρικές ροιαί με καψωτό σώμα (αδημοσίευτες, εκτεθειμένες στο Μουσείο Άργους, από την Λάρισα Άργους).

- Στην Τίρυνθα (αδημοσίευτο, αρ. ευρ. Μουσείου Ναυπλίου 4277).

- Στην Κόρινθο (AJA 34, 1930, 410, εικ. 4 και Art and Archaeology 31, 1931, 226).

- Στην Ιθάκη (BSA 43, 1948,90-91, αρ. 555, πίν. 41 (πρώιμο πρωτοκορινθιακό, του 8^ου π.Χ. αι.).

- Στην Δήλο (Delos X 16 αρ. 9, 10, 25, αρ. 40, πίν. 7 (πρωτοαρχαϊκό).

- Στην Σάμο (AM 58, 1933, 140-141 παρένθ. πίν. 42,14. 15 (αναφέρεται ότι ευρέθησαν πολλοί καρποί και άνθη ροιάς μη εικονιζόμενοι) και AM 74, 1959, 14 παρένθ. πίν. 22, 1.2.3.5 (μοναδική γεωμετρική διφυής ροιά - αρχαϊκή ροιά) και Delos X 59, αρ. 126 πίν. 37 C (ίσως εκ Κρήτης) και XV 107, αρ. 16, πίν. 52 Α.

- Στο Bull. Metr. Mus. 8, 1913, 154-156, είκ. 5 (νησιωτικό πιθανώς).

- και αλλαχού, φυσικά...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για το ΡΟΔΙ, ΕΔΩ.

ΔΕΙΤΕ το πλήρες άρθρο του Σεραφείμ Ι. Χαριτωνίδη:

http://www.arxeion-politismou.gr/2019/12/rodi-arxaia-Ellada.html?spref=fb&fbclid=IwAR0rafKwHr6e3csuQbh1oe56jlh0LUIRRrKVQLyGVcKBui9XpSoiUh7ku8Q 

Άρης Πουλιανός: «Δεν θέλουν να ξέρουμε για το σπήλαιο των Πετραλώνων»

Άρης Πουλιανός: «Δεν θέλουν να ξέρουμε για το σπήλαιο των Πετραλώνων»

Δείτε το βιντεο - Κάνε κλικ εδώ:  https://www.youtube.com/watch?v=5Arw5Lbiurg&feature=youtu.be

Η Ήρα παίρνει το «μυστικό λουλούδι», το μυρίζει και γεννά τον Άρη

Του Γιώργου Λεκάκη

Ένα δακτυλιόσχημο (cornelian) εγχάρακτο, στην αρχική του χρυσή βάση, της συλλογής Poniatowski, με μαύρη γραμμή σμάλτου…

Εικονίζει την θεά Χλωρίδα – μετέπειτα Flora - θεά της χλωρίδας, να παρουσιάζει ένα λουλούδι στην καθιστή θεά Ήρα – μετέπειτα Juno / Saturnia.

Λεπτομέρεια: Η Χλωρίδα δίνει το λουλούδι με το αριστερό της χέρι, και η Ήρα το παίρνει επίσης με το αριστερό της χέρι...

 Αυτή η παράσταση φαίνεται αρχικώς απλή…

Αλλά είναι βαθυτάτη και μιλά για «δημιουργία» θεού, μη συμβατική σύλληψη και παρθενογένεση…

Ο θεός Άρης / Άρες / Αρεύς «δημιουργήθηκε»[1] «από την τέχνη» της Χλωρίδος:

«Προσεύχομαι – λέει η ίδια - ο Ζευς να μη το μάθει»… Και εξιστορεί:

«Η θεά Ήρα, όταν η θεά Αθηνά εγεννήθη χωρίς μητέρα, πληγώθηκε που ο Ζευς δεν χρειάστηκε τις υπηρεσίες της. Πήγε και παραπονέθηκε στον Ωκεανό για τις πράξεις του συζύγου της. Σταμάτησε στην πόρτα μας, κουρασμένη από το ταξείδι. Όταν την είδα ρώτησα: Τι σε έφερε έως εδώ, Ήρα;

(…) Την παρηγόρησα με λόγια φιλικά: «Οι λέξεις», λέει, «δεν ανακουφίζουν τον πόνο μου. Αν ο Δίας έγινε πατέρας χωρίς να χρησιμοποιήσει σύζυγο και κατέχει και τους δύο τίτλους μόνος του, γιατί να μην πρέπει να προβώ κι εγώ σε μια μητρότητα χωρίς σύζυγο, μια γέννηση από παρθένα[2], που δεν την άγγιξε άνδρας; Θα δοκιμάσω κάθε φάρμακο στην πλατειά Γη και στον κενό Ωκεανό και στις βαθειές κοιλότητες στα Τάρταρα»…

Τα λόγια της ήταν κοφτά. Το πρόσωπό μου ήταν διστακτικό. «Φαίνεσαι, Νύμφη, ότι μπορείς να βοηθήσεις», λέει. Τρεις φορές ήθελα να βοηθήσω, τρεις φορές κόλλησε η γλώσσα μου: Ο θυμός του Διός μου προκαλούσε φόβο. «Σε παρακαλώ, βοήθησέ με», είπε, «θα αποκρύψω την πηγή της βοήθειάς μου». Μάρτυς μου η ιερά Στυξ.

«Ένα λουλούδι», είπα, «από τα λιβάδια της Ωλένου[3] θα πραγματοποιήσει την ευχή σου. Είναι μοναδικό στους κήπους μου. Και μια στείρα αγελάδα να το ακουμπήσει θα γίνει μητέρα…

Γρήγορα έκοψα το στερεωμένο λουλούδι με τον αντίχειρά μου. Η Ήρα αισθάνεται το άγγιγμα. Και με το άγγιγμα συλλαμβάνει. Φουσκώνει και εισέρχεται στην Θράκη[4] και στην δυτική Προποντίδα, και πραγματοποιεί την ευχή της: Ο Άρης δημιουργήθηκε[5].

Ενθυμούμενος τον ρόλο μου στην γέννησή του, ο Άρης είπε: «Και εσύ θα έπρεπε να έχεις μια θέση στην πόλη του Ρωμύλου, την Ρώμη».

ΠΗΓΗ: Οβίδιος «Fasti» 5.229 ff, Boyle, «Ρωμαϊκή ποίηση 1^ου π.Χ. έως 1^ου μ.Χ..».

Έτσι εμφανίσθηκε τότε επί Γης ο θεός Άρης!
Βλέπετε πως τα ονόματα ΗΡΑ και ΑΡΗ[Σ] έχουν ανάδρομη καρκινική σχέση...
Και η Χλωρίς επήρε και το επίθετο Αρεγονίδα! (βλ. Αργοναυτικά-Ορφικά, 126).

Ο παραπάνω αρχαίος μύθος, σχεδόν κρύφτηκε… δεν διδάχθηκε ποτέ (όπως είναι ο προορισμός του μύθου)...
Μάλιστα παραφράσθηκε από τους χριστιανούς, για την «μαγική» γέννηση του Ιησού Χριστού, από την Παναγία, μυρίζοντας τον κρίνο…

Η θεά Χλωρίς ήταν αρχικώς χθονία θεότης των αρχαίων Ελλήνων.

Θεότητα της βλαστήσεως, των λουλουδιών, των ανθέων – εξ ου και Ανθούσα.

Ήταν θυγατέρα της Περσεφόνης (ή του Αμφίονος και της Νιόβης)[6] και σύζυγος του θελκτικού εραστή Ζεφύρου[7]. Όταν ετελούντο τα πρώτα Ηραία[8], στην Ηλεία, και διεξαγόταν αγώνας δρόμου των παρθένων στο στάδιο της Ολυμπίας, πρώτη νικήτρια ήταν η Χλωρίς. Συλλατρευόταν με την Λητώ[9]. Άγαλμά της παρθένου Χλωρίδος ίστατο στο Άργος, παρά της Λητούς, έργο του Πραξιτέλους[10]!

Μεταγενέστερα, οι Ρωμαίοι την είπαν Φλώρα (< Χλώρα, όπως η Χλώρινα έγινε Φλώρινα). Η «Ρωμαία» θεά, έγινε πανομοιότυπη με την Χλωρίδα. (Οβίδιος «Fast.», V.195). Σύζυγός της ήταν ο Αίολος (κατά παράφρασιν του Ζεφύρου). Οι Λατίνοι εκτός από θεότητα της εαρινής βλαστήσεως (κυρίως των δημητριακών φυτών (σίτου, κριθής, κ.ά.) και των οπωροφόρων δένδρων, την έκαμαν και θεότητα των καρποφόρων δένδρων, της αμπέλου καί των ανθέων. Με την Rοbigus (ή Robigo) εμπόδιζε την σκωρία των σιτηρών. Με την Pomona / Πομονα αγρυπνούσε επί των οπωροφόρων δένδρων. Η Flora ήταν μία των 12 θεοτήτων, που εξευμένιζαν με εξιλαστήριες θυσίες, όταν εμφανιζόταν κάποιο έκτακτο γεγονός. Είχε αρχαιότατο ναό στην Ρωμη, επί του Κυρηναλίου λόφου, και ίδιον ιερέα και δεύτερο ναό, ανεγερθέντα κατά τον 2^ο π.X. αιώνα, εξ αφορμής μιας αφορίας, «παρά τόν μέγαν Κίρκον». Ετελούντο προς τιμήν της μεγάλες αγροτικές εορτές, τα Φλοράλια / Floralia, τον μήνα Απρίλιο (περίπου 28 Απριλίου-1^η Μαΐου), προς εξασφάλισιν της προστασίας «εσπαρμένων αγρών». (βλ. Dict. of Ant. s. v. Floralia και Γ. Λεκάκη "Τάματα και αναθήματα"). Ετιμάτο ιδιαιτέρως από τις γυναίκες. Απεικονίζετο ως νεαρά γυνή, εστεμμένη με άνθη. Τα πλείστα των αγαλμάτων, τα οποία φέρουν το όνομα της Flora είναι προσαρμογές των αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων. Απεικονίσεις της διεσώθησαν και επί αρχαίων νομισμάτων.

Το παραπάνω χαρακτικό έργο τέχνης έχει την υπογραφή του γλύπτη Ευόδου – ΕΥΟΔΟΣ ΕΠ(ΟΙΕΙ) – προφανώς αντιγραφή από κάποιο πρωτότυπο.

Από την Συλλογή Poniatowski «Pierres gravees antiques», κλάση Ι. 102 > Christie's, αρ. 85 > Tyrrell, αρ. 68 > Bonhams, Λονδίνο, 5 Δεκεμβρίου 2002.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΣΥΛΛΟΓΗ Poniatowski, ΕΔΩ

ΠΗΓΕΣ: Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Αλ. Λέτσας «Μυθολογία της Γεωργίας». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 19.12.2019.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

---

[1] Είναι θεός «ποιηθείς», ου γεννηθείς.

[2] Δεν είναι η μόνη γέννηση άνευ συζύγου που πραγματοποίησε η Ήρα. Και τον Ήφαιστο, τον εγέννησε χωρίς να έχει πλαγιάσει με θεό ή θνητό (Ιλ. Α,578, Ησ. Θεογ. 927, Απολλόδ. 1/3.5 ).

[3] Η Ώλενος ήταν πόλις της Αιτωλίας, παρά την Πλευρώνα, που ίδρυσε ο ομώνυμος υιός του Ηφαίστου. Και πόλις της Αχαΐας, που ίδρυσε ο ομώνυμος υιός του Διός και της Δαναΐδος Αναξιθέας, στις όχθες του ποταμού Πείρου – η μετέπειτα Δύμη. Σήμερα εκεί κοντά υπάρχει χωριό που λέγεται ... Κρίνος...

[4] Γι’ αυτό έλεγαν πως η λατρεία του Άρεως ξεκίνησε από την Θράκη και διεδόθη στον υπόλοιπο ελληνισμό.

[5] Ίσως επειδή δεν ήταν «πλήρως θεϊκή» γέννα, γι’ αυτό και ο θεός αυτός δεν ήταν αήττητος!

[6] Βλ. Παυσ. 2/21.9, 5/16.4, Απολλόδ. 3/5.6, Σχόλ. Ιλ. Λ, 692c, Διόδ. Σικ. 4/68.6, Υγίν. μύθ. 10, 11, 14.14, 69.7.

[7] Ο Ζέφυρος, θεότης του ελαφρού δυτικού ανέμου, δροσίζει με την γλυκειά πνοή του τα Ηλύσια πεδία, και ως εκ τούτου και την εκεί διαμονή των μακάρων. Αυξάνει την βλάστηση και ωριμάζει τους καρπούς, τους θαυμασίους κήπους του βασιλεως των Φαιάκων, Αλκινόου…

[8] Αγώνες και εορτές για γυναίκες, αντίστοιχες με τα Ολύμπια των ανδρών. Κι αυτές ανά πενταετία. Κατά τη διάρκειά τους, 16 γυναίκες ύφαιναν πέπλο της Ήρας. Βραβεία ήσαν και εδώ, στεφάνια ελιάς και μέρος του κρέατος των ιερείων. Τους αγώνες ίδρυσε η Ιπποδάμεια, προς τιμήν της Ήρας, όταν έγινε

σύζυγος του Πέλοπος. – βλ. Γ. Λεκάκης «Ολυμπιακοί Αγώνες» και «Η Πίσα και η Πίζα».

[9] Γι’ αυτό και κάποιοι τις ταυτίζουν.

[10] Βλ. Παυσανία (ΙI, 21,9). Του συμπλέγματος τούτου υπάρχουν αντίγραφα επί νομισμάτων ρωμαϊκών χρόνων.

ΛΕΞΕΙΣ: Ηρα, μυστικο λουλουδι, μυρο, μυρωδια, οσμη, γεννα, γεννηση, Αρης, δακτυλιοσχημο, κορνελια, εγχαρακτο, χρυσος, σμαλτο, θεα Χλωριδα, λουλουδι, Ιουνο, Σατουρνια, δημιουργια, συλληψη, παρθενογενεση, παρθενογεννεση, Αρες, Αρευς, τεχνη, Χλωρις, Προσευχη, Ζευς, θεα Αθηνα, μητερα, αμητωρ, Διας, Ωκεανος, παρηγορια, συζυγος, μητροτητα, παρθενα, παρθενος, ανδρας, φαρμακο, Ταρταρα, Νυμφη, θυμος, Στυξ, Ορκος, υδατα της Στυγος, Στυγξ, Στυγα, λιβαδι, Ωλενος, κηπος, στειρα, αγελαδα, μητηρ, αντιχειρας, αγγιγμα, Θρακη, Προποντιδα, ευχη, Ρωμυλος, Ρωμη, Οβιδιος, Μποιλ, Ρωμαικη ποιηση, μυθος, παραφραση, χριστιανοι, μαγεια, Ιησους Χριστος, Παναγια, κρινος, χθονια θεα, βλαστηση, ανθος, Ανθουσα, Περσεφονη, Αμφιων, Αμφιονας, Νιοβη, Ζεφυρος, Ηραια, Ηλεια, αγωνας δρομου, δρομος, παρθενος, σταδιο Ολυμπιας, Ολυμπια, νικητρια, Λητω, αγαλμα, Αργος, Πραξιτελης, Ρωμαιοι, Φλωρα, Χλωρα, Χλωρινα, Φλωρινα, Λατινοι, εαρ, δημητριακα, φυτο, σιτος, κριθη, οπωροφορα δενδρα, καρποφορα δενδρα, αμπελος, Ρομπιγκους, Ρομπίγκο, σκωρια, σιτηρα, Πομονα, αγρυπνια, οπωρες, εξευμενισμος, εξιλαστηρια θυσια, λοφος Κυρηναλιου, Κυρηναλιος, ιερεας, αφορια, μεγας Κιρκος, αγροτικη εορτη, Φλοραλια, Απριλιος, Μαιος, 1^η Μαιου, Πρωτομαγια, αγρος, γυναικα, νεαρη γυνη εστεμμενη, νομισματα, χαρακτικη, γλυπτης Ευοδος, .Λετσας, Μυθολογια, Γεωργια, ποιηθεις, γεννηθεις, Ηφαιστος, θεος, θνητος, Αιτωλια, Πλευρων, Αχαια, Δαναιδα Αναξιθεα, Πειρος, Δυμη, ανεμος, Ηλυσια πεδια, μακαρες, νησια των μακαρων, ωριμανση, καρπος, Φαιακες, Αλκινοος, Αγωνες, γιορτες, 16, πεπλο, Ηρα, Βραβειο, στεφανι ελιας, κρεας, ιερεια, Ιπποδαμεια, Πέλοπας, Πελωψ, Πελοψ, Ολυμπιακοι Αγωνες, Πισα, Πιζα, Αιολος, Αρεγονις, Αρεγονιδα, Ορφικα, Αργοναυτικα, Κρινος Αχαιας, Χριστουγεννα, Πρωτομαγια, ανοιξη

 

http://www.arxeion-politismou.gr/2019/12/ira-mystiko-louloudi.html?fbclid=IwAR13bysMA0ImhSl-wKSlxlf03D1ZR4bqZF_tvFgVJY9eOtCRbxZa5_EmDo0