15 σοφά αποφθέγματα του Σωκράτη που αξίζει να διαβάσετε!!!

Ο Σωκράτης (470/469 – 399 π.Χ.) ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.
Ενδεικτικό της σημασίας του για την Αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι ότι όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι πριν από αυτόν ονομάστηκαν Προσωκρατικοί. Αναρίθμητοι είναι οι μελετητές που έχουν ασχοληθεί με τον Σωκράτη, στους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, πολλοί από τους οποίους είναι ιδιαίτερα φημισμένοι, έτσι ώστε ο W.K.C. Guthrie να γράψει πως «στο τέλος ο καθένας έχει το δικό του, ως ένα βαθμό Σωκράτη, που δεν είναι ίδιος ακριβώς με τον Σωκράτη κανενός άλλου».
Είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ’ όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα, ο Φαίδωνας στην Ηλεία και ο Αρίστιππος στην Κυρήνη. Οι κυριότερες πηγές για τη ζωή του είναι κατ’ αρχάς ο μαθητής του Πλάτων, ο ιστορικός Ξενοφών, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης και ο συγγραφέας κωμωδιών Αριστοφάνης.
To σύνολο της επιρροής του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον μαθητή του, τον Πλάτωνα.

1. Εκείνος που θέλει να ταρακουνήσει τον κόσμο ας ταρακουνήσει τον εαυτό του.
2. Δεν είμαι αθηναίος, ούτε Έλληνας πολίτης, αλλά πολίτης του κόσμου.
3. Ο καλύτερος γάμος: όταν η γυναίκα είναι τυφλή και ο άνδρας κουφός.
4. Η Νομική είναι η ανώτερη επιστήμη: Ένας πολιτικός ανατροπέας, αν αποτύχει, κρίνεται ένοχος εσχάτης προδοσίας. Ο ίδιος όμως, αν επιτύχει, κρίνεται ήρωας των ηρώων. Αυτό θα πει ανωτερότητα!
5. Θα προτιμήσω να πεθάνω, παρά να ζω χωρίς ελευθερία.
6. Όπως όσοι βαδίζουν στον ήλιο, παρακολουθούνται από τη σκιά τους,έτσι κι όσοι έχουν μεγάλη δόξα, παρακολουθούνται από το φθόνο.
7. Στην αληθινή φίλια δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του να δώσεις και να πάρεις.
8. Αυτός που αρκείται στα ελάχιστα είναι πλουσιότατος.
9. Τα μεν άδεια ασκιά τα φουσκώνει ο αέρας,τους δε ανόητους ανθρώπους η αλαζονεία.
10. Έλεγε στους συμπολίτες του που έβγαζαν βουλευτές και άλλους αξιωματούχους με κλήρο:” Γιατί δεν βγάζετε με κλήρο και πλοίαρχους, αρχιτέκτονες και άλλους τεχνίτες;
11. Ένας έξυπνος μαθητής επαινείται και είναι παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί ο ίδιος εκείνος έξυπνος μαθητής, όταν γίνει έξυπνος ενήλικος, θεωρείται βλάσφημος και επικίνδυνος επαναστάτης;
12. Και στη ζωή προξενεί πολύ μεγάλο κακό το ότι ενώ οι περισσότεροι είναι ανόητοι, νομίζουν ότι είναι μυαλωμένοι.
13. Σοφία είναι να νικήσουμε τον εαυτό μας. Ενώ άγνοια είναι να νικηθούμε απο αυτόν.
14. Ούτε τη φωτιά μπορείς να σβήσεις με το ρούχο σου, ούτε τις αισχρές πράξεις με το πέρασμα του καιρού.
15. Η ομορφιά είναι μια βασίλισσα που κυριαρχεί όχι και πολύ καιρό

 https://www.newsitamea.gr/2018/02/14/15-sofa-apofthegmata-tou-sokrati-pou-aksizei-na-diavasete/

ΧΑΡΜΟΣΥΝΗ ΗΜΕΡΑ...ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΧΤΥΠΑΝΕ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ;;;;

Γράφει η Αφροδιτη Καρανικου

25 Δεκεμβρίου, ξημερώματα και οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να σημαίνουν....χαρμόσυνα.
Οι χριστιανοί, θα αρχίσουν σε λίγο να ντύνονται τα γιορτινά τους για να εκκλησιαστούν.
Είναι όλα τόσο τέλεια γύρω μας, τόσο αρμονικά και ισορροπημένα , που επιβάλλεται να γιορτάσεις και να χαρείς...
Κάπου σ'αυτό το σημείο , ας πετάξουμε τα προσωπεία κι ας παγώσουμε για λίγο το χρόνο.
Άνθρωποι, θεοσεβούμενοι και θρήσκοι, που νήστεψαν από τις 15 Νοέμβρη, ώστε να είναι έτοιμοι για την μέρα ετούτη να μεταλάβουν. Νήστεψαν από κρέας, τυρί κι αυγά, δεν σταμάτησαν όμως ούτε για μια μέρα τα πάθη τους. Κάπνισαν, ήπιαν, έβρισαν, κουτσομπόλεψαν, αδράνησαν...αλλά νιώθουν έτοιμοι να μεταλάβουν.
Κάποιοι , πήγαν στον πνευματικό τους κι εξομολογήθηκαν...Τί εξομολογήθηκαν; Οι πιο ειλικρινής με τον εαυτό τους , έβγαλαν τον βαθύτερο καημό τους...αδίκησαν , είπαν ψέματα, δείλιασαν σε κάποια στιγμή που έπρεπε να δείξουν ανδρεία,φθόνησαν τον γείτονα και τον φίλο που έχει και δεν στερείται, δεν σεβάστηκαν το σύντροφο τους και τον απάτησαν .
Αν είχαν επίγνωση θα έλεγαν στον πνευματικό τους , πως έχασαν όλες τις αξίες τους , πως βρίσκονται εκτός ισορροπίας, εκτός κέντρου, εκτός ελέγχου,πως ζουν μέσα σε ανασφάλειες και φόβους .
Κι εδώ θα πρέπει να αναρωτηθούμε, πως γίνεται ένας καλός χριστιανός κι άνθρωπος της εκκλησίας , να έχει τέτοιου είδους ανασφάλειες και φόβους;;;
Πως είναι δυνατόν , να μην νιώθει δυνατός, πλήρης, γεμάτος, ισορροπημένος κι αρμονικός στο περιβάλλον του;;;

Χριστούγεννα, ώρα για καινούργια ρούχα,παπούτσια, , αξεσουάρ, χτενισμένο βαμμένο μαλλί, δώρα για τους αγαπημένους...
Όλα εστιάζουν στο υλικό κομμάτι...στην κατανάλωση.
Ο ψεύτικος χοντρός άγιος Βασίλης,που φέρνει δώρα στα παιδάκια ,αλλά είναι επιλεκτικός, γιατί εκείνα τα φτωχά κι ορφανά δεν τα βλέπει, ούτε και τα παιδιά των άνεργων γονιών προσέχει....ψέμα και ύλη...
Ποιος νοιάστηκε για την ιερότητα της στιγμής;;;
Ο Αη Βασίλης;;; Οι ιερείς;;; Οι χριστιανοί που δεν λείπουν από την εκκλησιά;;;
Ψέμα...παραμύθι και υποκρισία....
Μα οι καμπάνες χτύπησαν...
Θα φαντάξουμε τα καινούργια ρούχα και θα είμαστε συνεπής στην ιερή μας υποχρέωση....
Εκκλησιαστήκαμε κι αυτά τα Χριστούγεννα...
Δώσαμε το παρόν ...μας είδαν οι γνωστοί. Είμαστε εντάξει...
Τί άλλο να θέλει ό σύγχρονος άνθρωπος;;;
Για ένα πρόσωπο στην κοινωνία ζούμε...έτσι δεν λέμε;;;
Για τα μάτια του κόσμου....Κι ας είναι στημένα όλα σ.αυτόν τον κόσμο και ψεύτικα...Ας είναι εχθρικά και ξένα....Όλα για τα μάτια του κόσμου, για το θεαθήναι..
Χρόνια πολλά ,ψεύτικα χαμόγελα, φιλιά στον αέρα...
Τέτοιες στιγμές χαρμόσυνες, αξίζει να τις ζεις σε επανάληψη ξανά και ξανά...
Κρύψου καημένε...κρύψου πίσω από το προσωπείο της ψευτιάς ...
Υποκρίσου...ο χρόνος τρέχει και κάποια στιγμή ...απλώς θα πεθάνεις και όλοι θα πουν...ήταν καλός χριστιανός...πήγε στον παράδεισο...
ΞΥΠΝΑ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ....ΚΑΛΗΜΕΡΑ...

Αφροδιτη Καρανικου

 

-=========================================================================================---------------------

Κάποιος έγραψε:
«Ας αφήσουμε τα στολίδια και τα λαμπάκια κι ας επικεντρωθούμε στη γέννηση του Χριστού, που μας δίδαξε αγάπη, υπομονή, αλληλοβοήθεια. Ας αφήσουμε να γεννηθεί μέσα μας ο Χριστός και θα ανακαλύψουμε τότε την ιερότητα της στιγμής».
Εγώ θα το πάω πιο πίσω στο χρόνο και θα γράψω:
« Ας αφήσουμε το Φως να γεννηθεί μέσα μας και να λάμψει. Να ακτινοβολήσει.
Μόνο που το Φως καίει , σβήνει κι εξαφανίζει, κάθετι σκοτεινό, αποστατικό, μιαρό και βρώμικο.
Το Φως δεν σου δίνει επιλογή να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο εαν κάποιος σου δώσει σφαλιάρα. Ούτε να κλείσεις το στόμα σου σε κάποιον που σε αδικεί και σε κλέβει.
Το Φως επιβάλλει να ορθώσεις το ανάστημα σου και με ανδρεία να πάρεις θέση ενάντια στο άδικο.
Το Φως δεν σε θέλει γονατιστό και με το κεφάλι σκυμμένο ,ώστε να μη βλέπεις και να μην αντιλαμβάνεσαι τα αίσχη και τις αδικίες γύρω σου.
Δεν επιτρέπει να διαιωνίζεις και να συντηρείς την επαιτεία και το συσσίτιο, κρυμμένος πίσω από την κουρτίνα της αλληλεγγύης και του φόβου σου να μιλήσεις. Θέλει να βρεις και να εντοπίσεις το κακό ,να το χτυπήσεις στη ρίζα του και να το εξαλείψεις , να μην υπάρχει καθόλου .
Το Φως δεν κάνει υπομονή με τους κλέφτες ,ψεύτες κι απατεώνες...Τους θαμπώνει και τους τυφλώνει εξαφανίζοντας τους.
Δεν θα ακούσεις ποτέ το Φως να λέει πως η σιωπή είναι χρυσός, γι αυτό σώπα και μην μιλάς....υποτάξου στον δυνατότερο και μην αντιδράς....Θα σου πει πως έχεις υποχρέωση να φωνάξεις το άδικο και να το κατατροπώσεις.
Το Φως φέρει μέσα του την Δικαιοσύνη και την Ισότητα για κάθε ζωντανό πλάσμα στη γη.
Είναι άπλετο και διάχυτο , κι έχει την Αφθονία βασίλισσα και ποτέ δε θα σου πει να στερηθείς εδώ , στον πλανήτη της Αφθονίας, για να κερδίσεις βασίλεια στην αιώνια ζωή.»

ΕΆΝ ΌΛΟΙ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ , ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΔΟΓΜΑ, ΑΓΡΥΠΝΟΥΣΑΜΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΑΜΕ ΝΑ ΡΙΖΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΥΝΤΩΣΕΙ....
ΕΑΝ ΒΑΖΑΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ΣΕ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΒΓΗΚΑΝ ΑΠΟ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΤΑ ΣΑΝ ΠΕΙΘΗΝΙΑ ΟΡΓΑΝΑ......
ΤΩΡΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΖΟΥΣΕ ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΥΗΜΕΡΟΥΣΕ ....
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ...

Αφροδιτη Καρανικου

 

ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ ΕΘΙΜΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

 

Η ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΘΙΜΩΝ

Δωδεκαήμερο  ονομάζουμε  την περίοδο των δώδεκα ημερών από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα. Είναι ημέρες γιορτινές, οικογενειακές και σπιτικές αλλά και παλιότερα  με πολλές δεισιδαιμονίες και αστρικές επιδράσεις με κορύφωμα τις φαντασιώσεις των καλικατζάρων και των λυκανθρώπων και δρακόντων (σε άλλες χώρες). 

Έχουμε ένα συνδυασμό πολλών προχριστιανικών και χριστιανικών εθίμων. Τελούνται κυρίως με τρεις επιθυμητές σκοπιμότητες όπως μας  λέει ο γνωστός  Λαογράφος Λουκάτος :

- Να χαρούν οι άνθρωποι την μετάβαση από τον χειμώνα, το σκοτάδι τη μη γονιμότητα και τον φόβο στην άνοιξη, το φως την βλάστηση και την χαρά. Αυτό επιδιώκεται με το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, τους πολύχρωμους φωτισμούς, τις φωτιές, την αναμμένη εστία, το κυνηγητό των καλικάντζαρων και τον αγιασμό των υδάτων.
- Να εξασφαλίσουν οι άνθρωποι την ευτυχία για τον χρόνο που έρχεται. Αυτό πραγματώνεται με τα κάλαντα,  τις ευχές, τα δώρα,  τις βασιλόπιτες κλπ.
- Να τονώσουν το θρησκευτικό και οικογενειακό αίσθημα και αυτό εφαρμόζεται με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις, την ωραία παραδοσιακή ψαλτική, τις νυχτερινές ακολουθίες και τις οικογενειακές συγκεντρώσεις στο σπίτι με τα φαγητά κλπ.

Στο Δωδεκαήμερο έχουμε πολλά λαϊκά δρώμενα με μεταμφιέσεις σε όλη την Ελλάδα. Όπως μας λένε οι ειδικοί,  πρόκειται για μορφές λατρείας για γονιμότητα, καρποφορία, ευημερία και εξορκισμό του κακού.

Οι μεταμφιέσεις  αυτές ήταν ένας μικρός θίασος – προάγγελος του θεάτρου χωρίς συγκεκριμένο κάθε φορά σενάριο, αλλά κάποια πλοκή και περισσότερα τα στοιχεία αυτοσχεδιασμού. Η κυρίαρχη ονομασία τους είναι Ρουγκατζάρια που πιθανώς προέρχεται από το Λατινικό Ragotores που σημαίνει επαίτης, ζητιάνος. Αυτό άλλωστε κάνουν τα Ρουγκατζάρια – ζητούν δώρα από τα σπιτικά που επισκέπτονται σαν αντάλλαγμα  για την συνεισφορά τους στην απομάκρυνση του κακού πνεύματος, τον θάνατο του παλιού και τον ερχομό του νέου.

Εάν δούμε την πλοκή  των περισσοτέρων  μικρών αυτών «θιάσων» θα διαπιστώσουμε περίτρανα ότι πρόκειται  για  κατάλοιπο  Διονυσιακό έθιμο όπου  γίνεται μια αναπαράσταση κι ένας συμβολισμός του θανάτου και της ζωής, της επιζήτησης της ανάστασης και του ξυπνήματος της φύσης από την χειμωνιάτικη νάρκη και το διώξιμο του παλιού από τον νέο χρόνο. Στους περισσότερους αυτούς θιάσους βλέπουμε μορφές γέρων (άσχημων, καμπούρηδων κουρελήδων, γερασμένων) και μορφές νέων ανδρών (γεροδεμένων και ρωμαλέων  ως επι το πλείστον φουστανελοφόρων) και αναπαραστάσεις  νέων γυναικών (ντυμένες νύφες) όπου στο τέλος επικρατούν οι νέοι και σκοτώνονται οι γέροι.

Πολλά από τα Ρουγκάτσια, όταν το έθιμο ανθούσε στη Τουρκοκρατία, πάλευαν μεταξύ τους μερικές φορές μέχρι θανάτου. Αρκετά είναι τα τοπωνύμια  στη Ελλάδα με  ονόματα όπως Ρουγκατσιάρια, σκοτωμένοι, αρσάλια (νεκροταφεία). Φαίνεται καθαρά  η επικράτηση της άνοιξης και την νέας βλάστησης κόντρα στον χειμώνα και τη μη γονιμότητα. Οι φωτιές που ανάβονται στη περίοδο αυτή συμβολίζουν την προσπάθεια να επικρατήσει το φως στο σκοτάδι και η  θερμότητα κόντρα στο κρύο.

Ο Διόνυσος δεν είναι μόνο  ο θεός του κρασιού και προστάτης των αμπελιών στου Αρχαίους Έλληνες αλλά και θεός που πεθαίνει και ξαναγεννιέται κάθε χρόνο. Άλλωστε ο φαλλός (σύμβολο γονιμότητας), οι προσωπίδες με τις κεφαλαργιές και τα κέρατα των ζώων που υπάρχουν στις μεταμφιέσεις αυτές και  που ταυτόχρονα τις βλέπουμε στην λατρεία του Διόνυσου στη Αρχαία Ελλάδα μας δυναμώνουν  την  πεποίθηση ότι πρόκειται  για Διονυσιακό κατάλοιπο

Τέτοιες μεταμφιέσεις συναντάμε στα εξής μέρη στην Ελλάδα :

-Τους Φουστανελάδες και τις Νύφες (Εσκιάρους και Τζβοκάρους) στο Ξινό Νερό Φλώρινας
-Τα Ραγκουτσάρια στην Καστοριά
-Τα Ρουγκάτσια ή Ρογκατζάρια στην Θεσσαλία, το Ρουμλούκι και την Θράκη
-Τους Αράπηδες, τους Ποτουρλίδες και Μπαμπούγερους στη Δράμα
-Τα Λαγκατζάρια στα Πιέρια, Όλυμπο, Χάσια
-Την Γκαμήλα με τον Ντιβιτζή από τους πρόσφυγες της  Ανατολικής  Ρωμυλίας
-Τους Μωμόγερους από τους Πόντιους
-Τους Μπουσιαραίους στο Διδυμότειχο
-Τα Μπουμποσάρια στην Σιάτιστα
-Τους Ρουγκανάδες στην Φυτειά Ημαθίας
-Τους Αλήδες, Κουδουνάδες και Ρούγκους στη περιοχή Γρεβενών
- Τις Τζαμάλες στη  Θράκη
-Τους Σουρβάρους στην Ερμακιά Κοζάνης
-Τους Καραβασλάδες στα χωριά της Χαλκιδικής
-Τους Μπαμπαϊούρδις στο Κάντσικο Κόνιτσας
-Τους  Καλκάντζαρους στα χωριά των Τρικάλων
-Τους Λιγουτσιάρηδες στους  Βλάχους της Βέροιας
-Τους Μπαμπαλιούρδες  στο Λιβάδι Ολύμπου
-Τους  Αραπκούς στην Νικήσιανη Καβάλας
-Τους Αράπηδες στο Βελβενδό Σερβίων και Μοναστηράκι Δράμας
-Τα Αργκουτσιάρια της Κλεισούρας Καστοριάς
-Τους Ποτουρλίδες  στον Ξηροπόταμο Δράμας
-Τη Καμήλα στην Κρύα βρύση Δράμας
-Το Μπάμπιντεν στην Πετρούσα Δράμας  κλπ

Επίσης συναντάμε και τα εξής ονόματα:
Λιουγκατζιάρια, Λογκατσάρια, Ρογκατσάδες, Καλινδράδες, Καπιταναραίοι, Καρναβάλια, Κουντουνάδες, Μπαμποέρηδες, Μπαμπούγεροι,, Ντυλιάροι, Σουρβατζήδες,  κλπ. Βλέπουμε  λοιπόν πως  οι παλιές συνήθειες και  έθιμα, που ήταν μέρος της αρχαίας λατρείας στην Ελλάδα, όχι μόνο διατηρήθηκαν από τον λαό, παρά το γεγονός ότι πολεμήθηκαν από την επίσημο Χριστιανισμό  ιδιαίτερα στο Βυζάντιο αλλά βρήκαν και την θέση τους στις μεγάλες  Χριστιανικές  γιορτές. Τα Χριστούγεννα για παράδειγμα  πήραν την θέση πολλών λατρειών της αρχαιότητας.

Ο ερευνητής Νίκος Σιώκης στο άρθρο του «Τα Αργκουτσιάρια της Κλεισούρας  Καστοριάς» μας λέει: «Οι μεταμφιέσεις του δωδεκαημέρου είναι εκδηλώσεις οι οποίες τις συναντούμε στις ρωμαϊκές εορτές που εντοπίζονται στις χειμερινές τροπές του Ηλίου  (Σατουρνάλια  ­- Vrumalia  – Dies natalis invicti Solis  – Λιγουτσιάρης στη  Βέροια – 1900 Calendae – Vota publica Λαρεντάλια – εορτή Ιανού.

Αντιστοιχούν επίσης  στα χειμερινά Διονύσια της Αρχαίας Ελλάδας, που τελούνταν μεταξύ 15ης Δεκεμβρίου και 15ης Ιανουαρίου. Στα κατ” Αγρούς Διονύσια ο σχετικός θίασος περιερχό­ταν τους συνοικισμούς και οι κωμαστές περιέπαιζαν τους πάντες, όπως ακριβώς σήμερα οι μεταμφιεσμένοι, ενώ στα αθηναϊκά Ανθεστήρια κατά τη δεύτερη ημέρα, τους Χόας, γινόταν επίσημα γάμος του Διονύσου, τον οποίο υποδυόταν ο άρχοντας βασιλιάς με την βασίλισσα στο Βουκόλιο. Η μιμική ένωση ζεύγους ή η εικονική τελετή γάμου που συνα­ντιούνται σε πολλά δρώμενα θεωρούνται μαγικές πράξεις, οι οποίες αποσκοπούν στην πρόκληση της γονικής δύναμης για την προκοπή της βλάστησης κ.λ.π..  Όλες αυτές οι τελετές έχουν πανάρχαια καταγωγή και χαρα­κτήρα ευετηρικό, είναι δηλαδή εορτές με κύριο σκοπό την καλοχρονιά.»

Το  Δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων με τις πολλές γιορτές, το καλό και πλούσιο φαγοπότι, τα γλέντια ήταν μια όαση μέσα στον χρόνο. Η ανθρώπινη ψυχή έπρεπε να σταματήσει, να τερματίσει την πορεία της, να ξεκουραστεί και με ξανανιωμένες τις δυνάμεις να ξαναρχίσει πάλι τον κύκλο της ζωής, με μεγαλύτερη όρεξη και ελπίδα για το μέλλον. Το σπίτι γίνονταν μια πραγματική κυψέλη, μια αληθινή ζεστή φωλιά κι όλα αντηχούσαν απ τοις φωνές, τα τραγούδια και τα χαρούμενα γέλια. Το τραπέζι γέμιζε, όλος ο κόσμος πανηγύριζε.

Το Δωδεκαήμερο ήταν ένας μεγάλος σταθμός της ζωής του ανθρώπου μέσα στον χρόνο και ο πιο δυνατός μαγνήτης που τραβούσε τους ξενιτεμένους στα σπίτια τους. Τα παλιά γραφικότατα Χριστουγεννιάτικα έθιμα, όπως τα έζησαν οι παλιοί μαζί με όλες τις άλλες γιορταστικές εκδηλώσεις του Δωδεκαημέρου ήταν τα μοναδικά μέσα ψυχαγωγίας των ανθρώπων της περασμένης εποχής και συγκινούσαν αφάνταστα την ψυχή των παιδιών της υπαίθρου και έχουν χάσει πλέον την παλιά ελκυστική τους δύναμη και τον παλιό γιορταστικό χαρακτήρα. Σήμερα νέα ήθη και έθιμα έχουν πάρει τη θέση τους. Και για όσους γνωρίζουν δεν έχουν καμία σχέση με  την αίγλη και την ομορφιά του παρελθόντος !!

Μέσα στο χρονικό διάστημα του Δωδεκαημέρου κυριαρχούσαν τρείς μεγάλες θρησκευτικές γιορτές: Τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και τα Φώτα και πριν από αυτές τρεις παιδικές, λαϊκές γιορτές που προαγγέλλανε τον ερχομό τους: Τα «κόλιαντα», τα «σούρβα και τα «Ρουγκατσιάρια». Το Δωδεκαήμερο τοποθετημένο μέσα στην καρδιά του χειμώνα, με τα βρασμένα καινούργια κρασιά, τις φρέσκες ραφινάτες ρακές, το μπόλικο χοιρινό κρέας και τις μεγάλες φωτιές στο τζάκι, χωρίς να το θέλει κανείς γεννούσε μια διάθεση, μια χαρά για τραγούδι για χορό και για γλέντι. Οι λαϊκές αυτές γιορτές και τα παιδικά ξεφαντώματα σε συνδυασμό με τις δοξασίες, τις  δεισιδαιμονίες και τις προλήψεις του λαού μας, μαζί βέβαια με τον καθαρό πυρήνα της γιορτής, συνθέτανε την ατμόσφαιρα της παλιάς κοινωνικής και ιδιωτικής ζωής του λαού μας.

Ο λαός βυθισμένος στα σκοτάδια της άγνοιας, της αμάθειας των δεισιδαιμονιών και των προλήψεων πίστευε πως η επιτυχία ή η αποτυχία στη ζωή εξαρτιόταν από διάφορες εξωγήινες δυνάμεις  οι οποίες ρυθμίζανε την ύπαρξή τους και την μοίρα του. Πίστευε πώς όλες τις μέρες του  Δωδεκαημέρου που τα νερά ήταν «αβάφτιστα» οι καλικάντζαροι που ως τώρα ήταν καταχωνιασμένοι στα σκοτάδια του Κάτω κόσμου (εκεί όλη την διάρκεια του χρόνου με τα τσεκούρια τους προσπαθούσαν να κόψουν το δέντρο της Γής), στις νεραϊδοσπηλιές, στα ποτάμια, στα «αρμάνια», στα νεκροταφεία, και στα γκρεμισμένα ακατοίκητα σπίτια με τη ευκαιρία που οι νύχτες ήταν «αλτές» (λυτές) και δεν ήταν στέρεα δεμένες στον κορμό του χρόνου, ανέβαιναν στον Απάνω κόσμο και βάζανε τα δυνατά τους να κάνουν ό,τι κακό μπορούσαν στους ανθρώπους, τους  ανακάτευαν   χωρίς κανένα έλεγχο και περιορισμό.

Στα διάφορα μέρη της Ελλάδας τους συναντάμε με πολλά ονόματα: Καλιτσάντεροι, καραντζόκωλοι, καρκαντζέλια, καταχανάδες, μπουντούνοι, καρκαντζαλαίοι, παγανά, τζόες, σαραντάημερα, καρακότζια, σαμοβίλια, τσιρικλωτά, σκατσιμπλούκια, σούστρες, κατσιμποχέροι, κωλοβελόνηδες, παραωρίτες, όξ από δω, βασκανία, καλλιβρούσιδες, κακανθρωπίσματα και άλλα πολλά.  Οι καλικάντζαροι  είναι επινοήματα της νεοελληνικής φαντασία μας λέει ο Νικόλαο Πολίτης και ο κόσμος ησύχαζε από αυτούς στα Θεοφάνια  που «βαφτίζονταν» τα νερά.

Γιάννης Τσιαμήτρος (εκπαιδευτικός-χοροδιδάσκαλος)



http://www.visaltis.net/2013/12/blog-post_29.html?m=1&fbclid=IwAR3WEVselR2Seg7cRna7h4VEu86QFGfpDviJNoZ-JbLogIEscMO9v8hioFI

Μέτωνας: Έλληνας μαθηματικός, αστρονόμος, γεωμέτρης και μηχανικός..

Εικόνα από : https://ellas2.wordpress.com/2013/09/23/%CE%BC%CE%AD%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BF-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82/


Ο Μέτωνας ήταν Έλληνας μαθηματικός, αστρονόμος, γεωμέτρης και μηχανικός, ο οποίος έζησε στην Αθήνα τον 5ο π.Χ. αιώνα. Είναι περισσότερο γνωστός για τους υπολογισμούς που αφορούν τον επώνυμο Μετωνικό κύκλο, τον οποίο εισήγαγε το 432 π.Χ. στο σεληνιακό Αττικό ημερολόγιο.

Το ημερολόγιο του Μέτωνα

Το ημερολόγιο του Μέτωνα υποθέτει ότι 19 ηλιακά έτη είναι ίσα με 235 σεληνιακούς μήνες, που ισούνται με 6940 ημέρες. Το σύστημα αυτό προέκυψε από υπολογισμούς που έκανε ο Μέτων με βάση δικές του και παλιότερες αστρονομικές παρατηρήσεις και επιβεβαίωσε ο Αρίσταρχος 152 χρόνια αργότερα. Οι παρατηρήσεις του Μέτωνα έγιναν σε συνεργασία με τον Ευκτήμονα για τον οποίο τίποτε άλλο δεν είναι γνωστό.
Ο Έλληνας αστρονόμος Κάλλιπος συνέχισε το έργο του Μέτωνα, προτείνοντας τον Καλλίπου κύκλο. Ο Καλλίπου κύκλος έχει διάρκεια 76 ετών - περίπου 4 φορές μεγαλύτερη από τον Μετωνικό κύκλο, με μία λιγότερη ηλιακή ημέρα στον πλήρη κύκλο. Κατά ειρωνικό τρόπο, ενώ ο Μετωνικός κύκλος υπερεκτιμά τη διάρκεια ενός ηλιακού έτους κατά 5 λεπτά, ο κύκλος του Καλλίπου υποεκτιμά τη διάρκεια του ηλιακού έτους κατά 11 λεπτά, και ως εκ τούτου παράγει αποτελέσματα τα οποία είναι λιγότερο ακριβή από εκείνα που παράγονται με τη χρήση του Μετωνικού κύκλου.
Ο αρχαιότερος γνωστός αστρονομικός υπολογιστής του κόσμου, ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων (2ος αιώνας π.Χ.), εκτελεί υπολογισμούς με βάση τόσο τον Μετωνικό όσο και τον κύκλο του Καλλίπου, με ξεχωριστό πίνακα για τον κάθε ένα.
Σύμφωνα με μαρτυρίες αρχαίων ιστορικών, ο Μέτωνας εγκατέστησε στην Πνύκα το πρώτο ἡλιοτρόπιον ή ἡλιοσκόπιον της Αθήνας, τα θεμέλια του οποίου είναι ακόμα ορατά ακριβώς πίσω από το βήμα της Πνύκας, του αρχαίου βουλευτηρίου. O Μέτωνας προσδιόρισε τις ημερομηνίες των ισημεριών και τα ηλιοστάσια με βάση τη συγκεκριμένη θέση του ηλιοσκοπίου. Από τη θέση αυτή η ανατολή του ήλιου κατά το θερινό ηλιοστάσιο φαίνεται από την κορυφή του Λυκαβηττού, ενώ έξι μήνες αργότερα, κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, ο ήλιος ανατέλλει από την κορυφή του Υμηττού. Η ετήσια φαινομενική μετακίνηση του ήλιου στον ορίζοντα δημιουργεί ένα τόξο 60°, η διχοτόμος του οποίου ευθυγραμμίζεται με το βράχο της Ακρόπολης. Ο ακριβής προσδιορισμός του θερινού ηλιοστασίου ήταν σημαντικός για τους αρχαίους Αθηναίους, διότι η πρώτη σελήνη μετά το θερινό ηλιοστάσιο όριζε την αρχή του νέου έτους και την έναρξη του Εκατομβαιώνος.^[2]
O Μέτων εμφανίζεται για λίγο ως χαρακτήρας στο έργο του Αριστοφάνη «Όρνιθες» (414 π.Χ.). Παρουσιάζεται στη σκηνή με τοπογραφικά όργανα και περιγράφεται ως γεωμέτρης.
Τα λίγα που γνωρίζουμε για τον Μέτωνα έρχονται σε μας μέσα από αρχαίους ιστορικούς. Σύμφωνα με τον Πτολεμαίο, ένας πίνακας, η «Στέλλα», που ανεγέρθη στην Αθήνα περιείχε μια καταγραφή των παρατηρήσεων του Μέτωνα και μια περιγραφή του Μετωνικού κύκλου. Κανένα από τα έργα του Μέτωνα δε διασώθηκε.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AD%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%BF_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ .............. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟΙ !!!

"Καλήν ημέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας
Ηλίου τη θεία γέννηση να πω στ' αρχοντικό σας.

Απόλλων άρχοντα θεέ, έλα ξανά κοντά μας,
συ φωτοδότη Βασιλιά, φώτισε την καρδιά μας.

Λιώσε τα χιόνια στα βουνά ζέστανε τα πλατάνια,
 φέρε μας γέλια και χαρά,  ειρήνη και ζωντάνια.

Στο σπίτι αυτό που μπήκαμε οι εστίες να μη σβήσουν
κι όλοι οι νοικοκυραίοι του χίλια χρόνια να ζήσουν".

Fileas Fonk

 

Μαρια Μπουκουβαλα  

Καλά Ηλιούγγενα σε όλους με το κεφάλι ψηλά στα αστέρια όπως μας αξίζει

 =========================================================================

ΥΠΟΣΧΈΘΗΚΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΦΈΤΟΣ ΘΑ ΚΆΝΩ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΉ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΦΤΙΆΞΩ ΤΗΝ ΔΙΚΉ ΜΟΥ ΕΙΡΕΣΙΏΝΗ... ΧΩΡΊΣ ΙΔΙΑΊΤΕΡΕΣ ΓΝΏΣΕΙΣ, ΝΟΜΊΖΩ ΠΩΣ ΚΆΤΙ ΚΑΤΆΦΕΡΑ...
ΕΠΕΙΔΉ ΌΜΩΣ ΟΙ ΑΠΌΨΕΙΣ ΔΙΊΣΤΑΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΦΊΛΟΙ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΊΖΟΥΝ ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΜΈΝΟ ΕΛΑΤΟ ΉΤΑΝ ΑΝΈΚΑΘΕΝ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΈΘΙΜΟ, ΑΠΟΦΆΣΙΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΑΛΕΊΨΩ...!!!
ΑΓΑΠΗΜΈΝΟΙ ΜΟΥ ΦΊΛΟΙ ΣΑΣ ΕΎΧΟΜΑΙ ΟΛΌΨΥΧΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΗΛΙΟΎΓΕΝΝΑ... ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΊΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉ..! ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ... ΣΕ ΜΊΑ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΠΑΤΡΊΔΑ....!!!!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΊΑ....!!!!

Στἐλλα Ιακωβἰδου

======================================================================================

 

Ντορέτα Πέππα 

Φυσικά και το έλατο, ως ιερόν δένδρον του Ποσειδώνος (μήνας Ποσειδεών). Τα έλατα τα χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες ως κατάρτια. Γι' αυτό και το καραβάκι είναι, μέχρι σήμερα, σύμβολο αυτών των ημερών.

 

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ - «Για να Καθαρίσει η Αθήνα». Το Σύνθημα του Ηλία Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ ΖΕΡΒΟΥ ! ΝΑ ΤΑ ΠΩ;;

ΝΑ ΤΑ ΠΩ;;

Καλήν εσπέραν Αρχοντες,πως είναι ο λογισμός σας;
Πάει καθόλου στον φτωχό,ξένο συνάνθρωπό σας;

Χριστός γεννάται σήμερον,στου έχοντος το σπίτι,
σ' εκείνου που απ' την ζωή τίποτα δεν του λείπει..

Ούτε σπηλιά για το φτωχό!!Του τα'χουν πάρει όλα,
δεν ξέρω αν θα συνεχιστεί αυτή η κατηφόρα..

Πλήθος δαιμόνων άρχουνε την πίστη μας σε βγάζουν,
και ότι κι αν είχαμε καλό ταχύτατα αλλάζουν...

Ούτε η Περσία ούτε κανείς μπορεί να μας σε σώσει
και ας κρατούν οι μάγοι της κάτι ο καθεις να δώσει...

Το άστρο έσβησε κι αυτό,τον χασανε τον δρόμο,
άσε που είναι ασήκωτα τα βάρη τους στον ώμο..

Σκοτάδι!! Μαύρη καταχνιά,ποιος θέλει να γιορτάσει;
Η άγια μέρα φτωχικά εφέτος θα περάσει...

Ποιος το αντέχει να θωρεί,παιδάκια να πεινούνε;
Τους γέρους δίχως φάρμακα,μονάχοι τους να ζούνε;

Σας τα' πα!! Μελαγχόλησα...Ας σας τα πουν και άλλοι.
Ετούτη η κατάσταση δεν ξέρω που θα βγάλει...

 Τριάδα Ζερβού